Zaginiona Siostra. Siedem Sióstr. Tom 7

„Zaginiona siostra” to siódmy tom cudownej sagi rodzinnej opowiadającej o losach adoptowanych córek ekscentrycznego i tajemniczego milionera Pa Salta, które noszą imiona plejad. Lucinda Riley w swoje ostatniej książce stworzyła pełną zagadek opowieść o Merope – córce, której Pa Salt nigdy nie odnalazł, a która najwyraźniej zajmowała wyjątkowe miejsce w jego sercu, gdyż szukał jej przez całe życie.

Lucinda Riley po raz kolejny oczarowała mnie pięknem i złożonością utkanej przez siebie opowieści. Jestem pod ogromnym wrażeniem pracy, jaką ciężko chora pisarka włożyła, by oddać w ręce swoich czytelników „Zaginioną siostrę”. Jak było w przypadku poprzednich tomów, Riley urzekła mnie złożonością fabuły i wspaniale poprowadzonym, niesamowicie ciekawym wątkiem historycznym, dzięki któremu spojrzałam z innej strony na organizację IRA, która kojarzyła mi się do tej pory jedynie z atakami terrorystycznymi.

Jeśli kochacie złożone sagi rodzinne z elementami tajemnic i ciekawymi wątkami historycznymi, gorąca polecam Wam serię „Siedem sióstr”, a także inne powieści autorstwa Lucindy Riley. Ja na pewno wrócę jeszcze do serii o Pa Salcie i jego niezwykłych córkach, a także sięgnę po tytułu Irlandki, których jeszcze nie czytałam.

W dniu, w którym skończyłam czytać „Zaginioną siostrę”, dotarła do mnie wstrząsająca wiadomość o śmierci autorki. Poczułam ogromny żal, że już nie będzie nam dane wyczekiwać na kolejną cudowną książkę wychodzącą spod Jej pióra. Niepowetowana strata.

„Zaginiona siostra” wydawała się najbardziej zagadkową i tajemniczą spośród wszystkich części cyklu „Siedem sióstr”. We wcześniejszych tomach mogliśmy poznać każdą z sióstr i wraz z nimi odkrywać ich korzenie, na postawie wskazówek pozostawionych przez ich adopcyjnego ojca. Tym razem tropy prowadzą do Nowej Zelandii i szczególnego klejnotu, który ma poświadczyć tożsamość zaginionej siostry.

I zaczyna się nieco zabawnie, bo nie tylko autorka zasiewa ziarnko niepewności podsuwając dwie kandydatki do tego tytułu, Mary Kay i jej matkę, noszącą również imię Mary, ale klejnot znika wraz ze starszą z kobiet, która wyrusza w długą podróż po śmierci męża. Kolejne siostry angażują się w poszukiwania umykającej po całym świecie kobiety. Czyżby przed nimi uciekała? Dlaczego tak bardzo obawia się spotkania i konfrontacji?

Rozdziały traktujące o bieżącej sytuacji przetykane są retrospekcjami z niełatwej historii Irlandii, rodzinnych stron Mary, które opuściła przed niemal czterdziestu laty. Traktat pokojowy, zawieszający walki o niepodległość, dzielący nie tylko kraj, ale i członków poszczególnych rodzin, nie pozostaje bez wpływu na kolejne pokolenia. Jakie sekrety odkryje Mary wracając do Irlandii? I przede wszystkim dlaczego ją opuściła?

Czy natomiast siostrom uda się potwierdzić tożsamość zaginionej siostry, by móc w pełnym składzie pożegnać przybranego ojca w rocznicę jego śmierci?

Nie ukrywam, że tym razem wątek dotykający historii Irlandii, okazał się tym, który łapał mnie za serce i budził silniejsze emocje, niż współczesne poszukiwania, jednak wspólnie tworzą ponownie magiczną i pełną tajemnic sagę rodzinną. Tajemnic, na których wyjaśnienie będziemy musieli poczekać do kolejnej części „Atlas: Historia Pa Salta”. Żywię głęboką nadzieję, że autorce udało się ją skończyć.

Ciężko napisać mi tę opinię, gdy z tyłu głowy tłucze się myśl, że autorka już nic dla nas nie napisze. Z drugiej strony to piękne, że pozostawiła po sobie tyle czytanych na całym świecie książek.

Zaginiona Siostra to siódmy tom sagi o Siedmiu Siostrach. Po nim miał ukazać się jeszcze kolejny i można to doskonale odczuć podczas czytania, gdyż sporo się w nim wyjaśnia, a drugie tyle pytań pozostaje bez odpowiedzi. Tym razem narratorkami wątku współczesnego będzie kilka z bohaterek, które mają nadzieję odnaleźć swoją zaginioną siostrę. Trop prowadzi do Nowej Zelandii, ale tak naprawdę wiedzie przez pół świata aż do Irlandii.

Jak wiecie ogromnie lubię powieści tej autorki, a poprzedni tom sagi znalazł się nawet w ulubieńcach ubiegłego roku. Cenię sobie zwłaszcza wątki sprzed lat, wzajemne przenikanie się teraźniejszości i przeszłości, gdzie żadne wydarzenie nie pozostaje bez echa. Od lat uwielbiam czytać sagi rodzinne, a więc to, że ta książka się u mnie pojawi można było brać za pewnik. Oczywiście wątek, który rozpoczyna się w 1920 roku w Irlandii spodobał mi się najmocniej. Historia irlandzkich walk o niepodległość, biorących w nich udział bojówek IRA czy Rady Irlandzkich Kobiet jest niezwykle poruszająca i wstrząsająca. Na uwagę zasługuje ilość pracy włożona przez autorkę do napisania tej powieści. Fikcyjni bohaterowie są doskonale wpasowani w realne wydarzenia i przechadzają się na kartach powieści ramię w ramię z prawdziwymi postaciami. Choć powieści Lucindy Riley traktują o ludzkich emocjach, wielkich namiętnościach i wydarzeniach sprzed lat, które kładą się cieniem na przyszłości to jednak nie można odmówić im rzetelności i dla mnie to też świetna okazja do zapoznania się z historią innego narodu.

Przy rozbudowanym wątku z przeszłości ten traktujący o poszukiwaniach sióstr odrobinę blednie i nie jest aż tak ciekawy. Czytane przeze przy okazji poprzedniego tomu perypetie Elektry wywoływały we mnie znacznie więcej emocji i zaangażowania. Tym razem tego nie odczułam, choć gdyby wątek dotyczył tylko Ally czytałabym z wypiekami na twarzy.

Cóż mogę napisać? Dla każdego fana sag rodzinnych to pozycja obowiązkowa. To ciekawe, rozbudowane oraz niezwykle wciągające historie, które przenoszą czytelnika wprost do miejsca z wydarzeń. Ja zaczęłam lekturę serii praktycznie od końca i jestem zachwycona faktem, iż jeszcze 5 tomów przede mną.

Który tom jest waszym ulubionym?

Nie wiem skąd te zachwycające komentarze, owszem czyta się lekko ale po raz kolejny opisywanie innych opowieści w "powieści". Książka zawiera przeszło 600 stron i do końca nic nie wiadomo. Nic się praktycznie nie wyjaśniło, jedyne to że znalazła się "niby" zaginiona siostra i koniec. Autorka trochę już przegina opisując inne wydarzenia a nie skupia się na sednie. Uważam że bardzo przerysowane już opowieści, brak konkretów. Czyta ktoś kto przeszedł przez poprzednie i czeka na finał a tu niestety "beznadzieja"

Ostatni tom sagi, z którą jest mi się bardzo trudno rozstać. To jedna z najlepszych jakie kiedykolwiek czytałam.

"Zaginiona Siostra" to ociekająca magią, niezwykłością, normalnością, miłością, nadzieją, bólem, radością i wszystkimi innymi emocjami książka, która przeniosła mnie w niesamowity świat. Świat, z którym nie chcę sięrozstać nawet na chwilkę, lecz niestety muszę.

Seria, do której będę często wracać.

Zdecydowanie polecam.

Moje ulubione siostry D’Apliese powracają. Lucinda Riley ponownie zaprasza nas na niezwykłą ucztę, dzięki której czytelnicy będą mogli poznać Zaginioną Siostrę. Chociaż, czy tak faktycznie będzie? Czy Zaginiona będzie chciała zostać faktycznie odnaleziona? Tego Wam nie powiem. Zdradzę Wam za to, że w tej książce nie możecie być pewni wszystkiego. Niby coś jest powiedziane w sposób oczywisty, ale Riley prowadzi zaraz nas w inną stronę, aby zaprezentować coś jeszcze zupełnie innego, bardziej zaskakującego. Zakończenie? Bomba! Idealnie pasujące do całości historii, która w całości mi się bardzo podoba.

Czas na to, aby siostry złożyły wieniec na "grobie" swojego ojca. Specjalnie użyłem cudzysłowie, bowiem wiadome jest, że wieniec zostanie złożony na Morzu Egejskim, gdzie po raz ostatni widziany był Pa Salt. Woda stała się dla niego ostateczną przystanią na wieczność. Zanim siostry tego dokonają, będą chciały odnaleźć siódmą siostrę, co też nie będzie łatwym zadaniem. W szczególności, jeżeli ktoś nie chce być odnaleziony. Więcej Wam nie powiem, ale możecie być świadomi tego, że ta książka wywoła w Was skrajne emocje - począwszy od wielkiej radości, po ogromne łzy szczęścia i smutku. Wspaniałe siostry mają w końcu swoje zakończenie.

Kiedy zaczęłam czytać Zaginioną Siostrę, świat literacki obiegła właśnie smutna wiadomość o śmierci Autorki książki. Nie mogłam uwierzyć, że to już koniec tej pięknej historii. Opowieści która nie została zakończona... Na szczęście dwa dni temu Wydawnictwo Albatros ogłosiło że na wiosnę 2023 roku zostanie wydana ósma, ostatnia część. Kluczowe rozdziały napisała Lucinda Riley a powieść dokończy jej syn. To wszystko za jakiś czas a teraz zapraszam na krótką recenzję siódmej części.

Rok po śmierci adopcyjnego ojca Pa Salta, siostry planują rejs po Morzu Egejskim aby złożyć wieniec w miejscu gdzie spoczął. Kobiety wiedzą że jest jeszcze jedna siódma siostra, którą przez całe życie bezskutecznie poszukiwał ojciec. Jak to się stało że ją zgubił? Prawnik i siostry szukają Mary McDougal. Jednak kobieta nie wiadomo dlaczego ciągle im ucieka. Czego może się obawiać? Jaką historię ma za sobą że szukające ją siostry D’Apliese ją niepokoją? Co Pa Salt tym razem przed nimi ukrył?

Lektura siódmego tomu nie przyniosła ukojenia i odpowiedzi na wszystkie pytania. Dlatego niecierpliwie będę czekała na finałowy tom, o którym już wspominałam na początku recenzji.

Bardzo dziękuje Wydawnictwu Albatros za egzemplarz recenzyjny. Tak mnie ta powieść wciągnęła, że z przyjemnością sięgnę po wcześniejsze tomy, a już prawie wszystkie mam w swojej kolekcji. Gorąco polecam i zapraszam na stronę Wydawnictwo Albatros. [Adres usunięty]

Wydawnictwo: Albatros

Tłumaczenie: Anna Esden-Tempska

Ilość stron: 672

Data premiery: 2 czerwca 2021

Do niedawna, w Polsce, zupełnie nie była znana legenda o siedmiu siostrach. Choć jako narów słowiański jesteśmy mocno zakorzenieni w magii i gusłach, a także w legendach, to dotyczą one raczej tego, co się dzieje na Ziemi. Tymczasem plejady, znane również jako „Siedem sióstr”, są najbliższą Ziemi gromadą gwiazd. Według legendy są one nimfami, córkami Atlasa, który na swych barkach dźwigał sklepienie niebieskie. Zgodnie z wolą Zeusa, siostry zostały umieszczone na niebie, dzięki czemu zyskały nieśmiertelność.

Nie ma chyba czytelnika, a dokładnie miłośnika twórczości Lucindy Riley, który nie poznałby tej legendy, która zainspirowała autorkę do stworzenia niezapomnianej serii powieści pt. „Siedem sióstr”. Ostatni jej tom, „Zaginiona siostra”, opublikowany nakładem Wydawnictwa Albatros, to kolejna zagadka, którą po swojej śmierci pozostawiła nam pisarka, podobnie jak Pa Salt pozostawił zagadkę dotyczące ostatniej siostry z gromady dziewcząt, które adoptował. Tę niezwykłą opowieść, która wprowadza kolejne niewiadome, których niestety już nikt nie wyjaśni, pochłaniamy jednym tchem, dlatego też musimy zarezerwować sobie kilkadziesiąt wolnych godzin. Jestem bowiem pewna, że nikt i nic nie zdoła oderwać nas od lektury. Szczególnie jeśli czytaliśmy również poprzednie części i mocno zaangażowaliśmy się w życie dziewcząt, ich wybory, a także prywatne śledztwa dotyczące ich pochodzenia, według wskazówek, które po śmierci pozostawił im Pa Salt.

Ten niezwykle tajemniczy mężczyzna, w Atlantis, olbrzymiej posiadłości położonej nad brzegiem Jeziora Genewskiego, stworzył sześciu dziewczynkom wymarzone warunki do rozwoju. Każda z nich została adoptowana w niezwykłych okolicznościach, każdą z nich Pa Salt przywiózł osobiście, oddając pod opiekę kobiecie, która stała się dla nich prawdziwą matką. Nigdy nie ukrywał, że są adoptowane, a jednocześnie nigdy nie zdradził im, jaki był powód, że wszystkie trafiły pod jego opiekę. Każda z nich otrzymała imię jednej z Plejad, każda doskonale znała legendę o Siedmiu Siostrach, a także opowieść o siódmej, zaginionej w niewyjaśnionych okolicznościach siostrze.

Po nagłej śmierci Pa Salta wszystkie dziewczęta otrzymały koperty ze wskazówkami dotarcia do swoich korzeni, do prawdziwej rodziny. Wszystkie, poza siódmą, która się z nimi nie wychowywała, która przebywała w nieznanym im miejscu. Dzięki tym poszukiwaniom, prowadzonym kolejno przez siostry, mieliśmy możliwość poznać dokładnie każdą z nich, a także zgłębić tajemnicę ich pochodzenia. Stały się nam one na tyle bliskie, że każdą kolejną powieść z serii, a tym samym kolejną siostrę, witałyśmy tak, jakby łączyły nas więzy krwi.

Z siódmą siostrą, było nieco inaczej. Dopiero poszukiwania Georga Hoffmana, prawnika rodziny, naprowadziły siostry na ślad tej zaginionej, wspólnymi siłami robią zatem wszystko, by dowiedzieć się, jakie były jej losy. Ta ostatnia, Merope, mieszka ponoć na terenie winnicy w Nowej Zelandii. Jednak by potwierdzić jej tożsamość, muszą porównać klejnot, który znajduje się w jej posiadaniu z rysunkiem. Wyjątkowy pierścionek ze szmaragdami w kształcie siedmioramiennej gwiazdy ma potwierdzić, że Mary-Kate to rzeczywiście zaginiona siostra. Tyle tylko, że pierścionek pożyczyła matka Mary i pojechała z nim w podróż dookoła świata. Dzięki doskonałej organizacji siostry podążają jej tropem, ale wszystko wskazuje na to, że kobieta po prostu nie chce być odnaleziona. Co ma do ukrycia? Jaka tajemnica kryje się w pochodzeniu siódmej z sióstr? Dowiemy się tego w trakcie lektury powieści, która jednocześnie przynosi nam niezwykłą opowieść o Irlandii i wojnie o niepodległość, będącej tłem miłości młodej Nuali i nauczyciela Finna.

Lucinda Riley pozostawiła po sobie niezwykłą serię, która – podobnie jak jej autorka – na długo pozostanie w naszej pamięci. Precyzja, z jaką autorka splata ze sobą wszystkie nitki opowieści i biografie dziewcząt zachwyca i zadziwia, podobnie jak i bohaterowie drugiego planu, którym autorka również poświęca wiele uwagi. To mistrzostwo w kreowaniu historii, te emocje, które one budzą, a także przekonanie, że w rodzinie siła, to dar autorka dla nas, czytelników.

Bardzo czekałam na siódmy tom serii Lucindy Riley. I zapewne podobnie jak inne fanki jej twórczości byłam zaskoczona, że oto „Zaginiona Siostra” nie będzie ostatnią, finałową częścią tej jakże świetnej serii.

Kluczowym pytaniem, z jakim rozpoczynałam lekturę, było: kim jest tytułowa Zaginiona Siostra? Miałam nadzieję, że uda mi się uzyskać na nie odpowiedź, choć nie było łatwo i nie zdradzę Wam, czy tak się stało. Od samego początku bowiem autorka zdaje się bawić z czytelnikiem w kotka i myszkę, gdyż fabuła rozkręca się niespiesznie, a my zostajemy zabrani w podróż. I to nie tyle w podróż po krajach, które odwiedzała Mary McDougal, ile w podróż do przeszłości jej, a także Irlandii. Lucinda Riley w najnowszej książce bardzo umiejętnie łączy teraźniejszość z daleką przeszłością lat 20-tych XX wieku, kiedy toczyły się krwawe walki Irlandii o niepodległość, a zwłaszcza historię młodej kobiety działającej w organizacji kobiet wpierających IRA. Tutaj każdy element jest ważny, każdy ma znaczenie, ale to, co autorka zaserwowała nam na koniec, sprawia, że siedziałam i wpatrywałam się w ostatnie strony z osłupieniem. Nie dziwię się wcale, że Riley dała się porwać tej pasjonującej opowieści o rodzinnych relacjach, które zostały kiedyś zerwane. O tajemnicach z przeszłości, które miały ogromny wpływ na życie naszych bohaterów i cieszę się, że ostatecznie poznamy bliżej tajemniczego Pa Salta.

Nowa książka autorki to nie tylko opowieść o siostrzanym śledztwie mającym na celu odkrycie tożsamości brakującej siostry. To także wizyta u znanych i lubianych bohaterek. I choć to Mary jest postacią pierwszoplanową, z sentymentem czytałam o tym, jak mają się pozostałe członkinie rodziny D'Aplièse, które z takim oddaniem połączyły siły, aby w komplecie uczcić pamięć ukochanego ojca.

W książce pojawia się także wątek pewnej wyjątkowej, choć nietypowej, miłości, który niezwykle mnie ujął. Zwłaszcza jeśli chodzi o jej finał. Wzruszeń dostarczyła mi także opowieść o dzieciństwie Mary, która już wtedy była wyjątkowa. Otrzymała od losu szansę, choć sama nie była na nią gotowa. Jako dorosłej kobiecie przyjdzie się jej zmierzyć z wieloma skrajnymi emocjami i sekretami, które zmienią jej dotychczasowe życie o sto osiemdziesiąt stopni. Jak ostatecznie ułożą się jej losy i czy uda się jej połączyć wszystkie elementy układanki? Aż wreszcie — czy coś łączy ją z siostrami D'Aplièse? Tego dowiecie się, sięgając po "Zaginioną Siostrę".

Podsumowując:

Lucinda Riley ponownie udowodniła, że jest specjalistką od porywających powieści obyczajowych. Idealnie zbalansowane emocje, mnóstwo tajemnic, które wciągają nas w wir rozważań i próby samodzielnego odkrycia, wraz z siostrami D'Aplièse tego, kto jest ich Zaginioną Siostrą. Lektura siódmego tomu być może nie przyniosła odpowiedzi na wszystkie pytania, ale była fascynującą przygodą, która zaostrzyła apetyt na więcej. Niecierpliwie czekam na finałowy tom, choć mam świadomość, że odwracając jego ostatnią stronę, przyjdzie nam się pożegnać, tym razem już naprawdę, z tą serią. (NIEnaczytana)

"Siedem Sióstr" to najlepsza seria z jaką miałam do czynienia w ostatnich czasach. Wszystkie sześć książek mam w domu i z wielką niecierpliwością czekałam na ostatni tom serii pani Riley. To, co mi się tu podoba to fakt, że każda historia jest zupełnie inna, bardziej wciągająca, magiczna. Już same okładki urzekły mnie. A co tu dopiero mówić o treści. W ostatniej części podoba mi się to, że razem z bohaterami możemy wyruszyć w fascynującą podróż - nie tylko chodzi o fakty historyczne, ale również o świat. Francja, Anglia, Kanada, Nowa Zelandia - aż sama chciałabym odbyć tak magiczną podróż jak siostry.

Nigdy nie myślałem, że to właśnie w taki sposób zostanie zakończona opowieść o siostrach! Uważam, że Lucinda Riley jak mało kto umie czarować emocjami... Jej bohaterki nie są jedynie papierowymi postaciami - każda z nich jest niezwykle realistyczną postacią, której losy poruszyły mnie do głębi. Merope jest unikatową bohaterką - dzięki niej Riley mogła zabrać nas w podróż po całym świecie, bogatym w wiele tajemnic. Siostrzane sekrety i miłosne perypetie naszych bohaterek to nie jedyne niespodzianki, które mnie tu czekały. Zdecydowanie najbardziej cieszę się z tego, że autorka nie skupia się jedynie na romansach - tak pięknie o siostrzanej miłości i rodzinnej więzi pisze jedynie Lucinda Riley. Polecam serdecznie wszystkim fanom rodzinnych sag!

Moje ulubione siostry powróciły. Niewiele jest takich serii, które mam w swojej kolekcji, ale "Siedem Sióstr" musiało znaleźć się na mojej półce. Oto finał całej historii, która okazuje się jeszcze większą tajemnicą. Lucinda Riley doskonale wie, jak żonglować emocjami czytelników. Niby wszystko było tak oczywiste, a tu proszę jest siostra jeszcze jedna. Tylko, że nikt nie wie tak naprawdę kim ona jest. Czy pozostała szóstka będzie wiedziała jak działać? Bądźcie pewni, że tego co autorka nam tu zaserwowała, na pewno się nie spodziewacie. Lucinda Riley dała poznać się od najlepszej strony z możliwych.

Wydaje mi się, że jest to jedna z najbardziej życiowych książek na jakie można trafić na rynku. Właściwie to nie tylko siódmy tom, ale każdy, który należy do tej serii. Lucinda Riley nie stara się niczego zbytnio przesłodzić, przerysować, przez co mamy czasem wrażenie, że cała historia staje się nierzeczywista. Tutaj właśnie tego nie ma i za to bardzo cenię Riley, która wkłada całe serce w napisaną przez siebie historię. Finał powieści jest taki, jaki powinien być w każdej książce - zaskakujący, niespodziewany. Całą serię oceniam bardzo pozytywnie, polecając innym kobietom do przeczytania. Na pewno Wam się spodoba.

Za każdym razem, czytając o historii jednej z sióstr D’Apliese, miałam wrażenie jakbym przekraczała bramy jakiegoś magiczne, mitycznego świata. To chyba "wina" Pa Salta, bo takie imiona dał swoim córkom, tzw. to wina autorki, że miała pomysł na to i postanowiła wcielić go w życie. Wszystkie siedem tomów mam w swoim domu i stoją w mojej biblioteczce, dumnie prężąc swoje grzbiety przed osobami, które tam zaglądają. Cała seria, nie tylko ten ostatni tom, to naprawdę genialna, jedyna w swoim rodzaju historia, za co bardzo doceniam autorkę. Mam nadzieje, że Riley będzie chciała jeszcze kiedyś zaserwować nam takie historie.

Finał tajemnic rodzinnych. Aż trochę smutno mi się zrobiło, kiedy uświadomiłam sobie, że to już. Do tej pory, po przeczytaniu każdego tomu z wielką niecierpliwością czekałam na kolejną historię jednej z sióstr. Byłam ciekawa jaka będzie ta następna. Teraz wiem, że tej następnej już nie będzie, co napawa mnie naprawdę ogromnym smutkiem. Chociaż z drugiej strony muszę powiedzieć, że autorka doskonale wie "kiedy trzeba ze sceny zejść". To, co miało zostać powiedziane (napisane), zostało ujęte w powieści i nie czuć tu tego, że coś jest przeciągane na siłę. Riley miała fantastyczny pomysł na napisanie sagi rodzinnej.

Lucindy Riley nie trzeba przedstawiać. Autorka serii, o której słyszał chyba każdy, po raz ostatni pozwala nam spotkać się z siostrami, których pochodzenie jest okryte tajemnicą. Ostatnia siostra - Zaginiona, to istny kalejdoskop miejsc i wydarzeń, a także zwieńczenie cyklu.

Pierwsze co rzuca się w oczy to niesamowita wyobraźnia autorki. Każdy tom serii jest dopracowany, przemyślany i tak poprowadzony, że chodziaż początkowo może z niego wyłaniać się chaos, to finalnie wszystkie elementy układanki wpasowują się w swoje miejsce. Tak było tutaj. Początek sprawiał mi trochę trudności, zmiana lini czasowych, odnajdowanie się w innych miejscach wybijało mnie z czytania, jednak wszystko działo się po coś. Liczyłam też na rozwiązanie wielu tajemnic, jednak na część z nich, miejmy nadzieję, odpowiedź uzyskamy dopiero w tomie o ojcu sióstr.

Napisana z wielkim rozmachem, w świetnym stylu i niesamowitym klimacie opowieść o poszukiwaniu prawdy, to idealna lektura, która pochłonie każdego na wiele godzin. Może nie będzie to moja ulubiona część, jednak ogromnie doceniam ogrom pracy w nią włożony.

„Zaginiona Siostra” Lucindy Riley to już siódmy tom cudownej, rodzinnej sagi Siedmiu Sióstr. Znajdziemy w nim wszystko to, za co kochamy serię – mocne postacie kobiece, które walczą o swoje. Tym razem główna część fabuły toczy się w Irlandii, gdzie przenosimy się w przeszłość, aż do 1920 roku, gdy zaczynały się walki o niepodległość tego kraju. To historia Irlandii, jakże trudna i brutalna, w pigułce, mocno okraszona obrazem życia w tym miejscu w tamtych czasach. Autorka dobrze oddaje charakter społeczności wiejskiej, która zaledwie 60 lat temu wyglądała całkiem inaczej niż teraz. Sama z książki wiele się dowiedziała, poznałam w końcu i tę część historii kraju, który wydaje się bliski Polsce, a której wcześniej nie znałam za dobrze.

Ten tom jednak też różni się trochę od poprzednich – w końcu siostry ruszają wspólnie na poszukiwania tej siódmej, zaginionej, a w sześciu poprzednich każda z sióstr odkrywała swoją własną historię. Ten wątek poszukiwań nie całkiem mnie przekonał, choć logicznie wiem, dlaczego wyglądał tak, a nie inaczej. To jednak tylko malutki, tak naprawdę nic nie znaczący minus.

Cała książka dodatkowo jeszcze tylko podsyca ciekawość czytelnika dotyczącą tajemniczego życia Pa Salta, ojca siedmiu sióstr. W tym tomie zagadki się zagęszczają, ale by poznać ich rozwiązanie musimy czekać jeszcze rok – wtedy powinien ukazać się wcześniej nieplanowany tom ósmy, który będzie wielkim finałem całej serii. Ja już nie mogę się doczekać!

Lucina Riley na sam koniec zaprasza nas do wzięcia udziału w magicznej podróży prawie dookoła świata. Szkoda, że nie da się tak szybko podróżować po świecie, jak czytać tą książkę. Ileż to pięknych miejsc mógłbym zobaczyć w tak krótkim czasie? Bajka. Oj, zazdrościłem bohaterką, że mogą przemierzać takie krainy. Wielkie brawa dla autorki za tak liczne i barwne opisy. Dzięki temu sam poczułem jakbym tam faktycznie był na miejscu. "Siedem Sióstr" to fantastyczna seria, która z pewnością zachwyci wszystkie miłośniczki takiego gatunku literackiego. Chociaż żałuje, że nie będzie mi już dane spotkać nowej książki z tej kolekcji.