Obcy

Książki Maxa Czornyja stają się bestsellerami jeszcze przed premierą. Gdy tylko pojawi się możliwość zamówienia ich w przedsprzedaży, z dnia na dzień pokonują kolejne szczebelki na liście najlepiej sprzedających się książek. Nie ma się co dziwić, Max Czornyj w swoich powieściach porusza tematy, które ludzi fascynują, choć nie każdy się do tego przyzna. Zło, moralność, okrucieństwo – w jakiś sposób pobudza to nasz umysł. Po raz kolejny oferuje nam poznanie jednego z wielu oblicz zła – i w tym przypadku złem jest tylko i wyłącznie człowiek.

Obcy, książka zamówiona w księgarni internetowej Tania Książka, to idealny tytuł, który doskonale pasuje do rozgrywających się tam wydarzeń. Stanowi sedno fabuły, która w pewnym momencie staje się… makabryczna. Całą historię opowiada nam dwunastoletni Alfred, który wraz z rodzicami i młodszą siostrą, Małą Marią, przeprowadzają się do Polski, do na pozór spokojnej i cichej miejscowości. Okazuje się jednak, że ludzie w tym miejscu są bardzo negatywnie nastawieni do przyjezdnych, zwłaszcza gdy Ci nie są dokładnie tacy sami, jak pozostali mieszkańcy. Zdecydowanie nie pojawia się tutaj żadna przyjacielska, sąsiedzka relacja, a po pewnym czasie rozgrywa się istne piekło.

Rodzina Retlowów codziennie musi się zmagać z nieprzychylnością sąsiadów. Gdyby to były jedynie słowne przepychanki, to może jeszcze cały konflikt z czasem samoistnie by się wygasił, ale niestety… Z każdym dniem przybierał na sile. Miejscowe dzieciaki zaczęły się znęcać nad Alfredem i jego siostrą, a dorośli zaczęli mocno docinać ich rodzicom. Robili wszystko, aby obcy ludzie wynieśli się z ich miasteczka. Rozchodziły się wymyślne plotki, robiło się coraz bardziej nieprzyjemne, co zaczęło być ogromnym obciążeniem psychicznym dla całej rodziny. Szczerze? Na ich miejscu zebrałabym manatki i ruszyła szukać nowego miejsca do zamieszkania. Nie chciałabym się użerać z takimi tłumokami – bo tak właśnie postrzegam mieszkańców tego miejsca. Pozbawieni empatii, mało inteligentni, typowe prostaki.

Ta książka porusza naprawdę trudny i życiowy temat. Na pierwszy ogień idzie kwestia tego, jak rówieśnicy potrafią sobie nawzajem uprzykrzać życie. Jak znęcają się nad słabszymi, jak potrafią ich zastraszyć. Oto kwestia nieodpowiedzialnego wychowania... A co wyrośnie z takich małych recydywistów? Raczej nic dobrego. Szczerze współczułam Alfredowi i Małej Marii, bo były w takim wieku, że z pewnością to, czego doświadczyli, nie zniknie tak łatwo. Nie zapomną o tym, nie wyrosną z tego. Gdzieś w tym wszystkim przejawia się też kwestia bycia akceptowanym, usilnego dopasowania się… Choćby nawet znalazł się wśród miejscowych dzieciak przeciwny temu, co się działo, to nie będzie się wychylał. Chce być dalej częścią społeczności, w której żyje, mimo że tak naprawdę może mieć lepsze serce i inne poczucie moralności niż cała reszta. I to też go zniszczy w takim miejscu.

To, do czego doprowadzają te wszystkie sąsiedzkie przepychanki jest tragiczne. Rozpacz, ból, śmierć, zemsta. I wtedy czytelnik zaczyna się zastanawiać nad tym, która strona jest bardziej zła. Czy należy się zniżać do poziomu tych prostaków i działać tak, jak oni? Wtedy nagle okazuje się, że rządzi nimi czysty strach. Że już nie są tacy silni, na jakich się krygowali. Jedno jest pewne – dzieci w ogóle nie powinny być świadkami takich wydarzeń, a generalnie ludzi nie powinny spotykać tak przykre, smutne, pełne bólu i rozgoryczenia sytuacje. Nie chcę tutaj usprawiedliwiać żadnych działań, ale owszem, potrafię zrozumieć, co doprowadziło do takich, a nie innych zachowań.

Książka nie jest raczej dla ludzi o słabych nerwach, jest tu mnóstwo smutku i goryczy, pojawia się też element znęcania się nad zwierzętami, więc z pewnością osoby wrażliwe po prostu mogą to wszystko odebrać zbyt mocno. Wciąż jednak jest to wartościowa lektura, poruszająca naprawdę mocny temat.

Od najmłodszych lat współodczuwałem poczucie niesprawiedliwości i odrzucenia osób, których z jakichś irracjonalnych powodów nie akceptuje grupa. W "Obcym" mamy extremum tego typu sytuacji. Mała miejscowość zamknięta na przyjezdnych, pełna uprzedzeń i rodzina, która chciałaby wrócić do swojej ojczyzny i spokojnie żyć. W książce uderzyło mnie jednak przede wszystkim przyzwolenie rodziców na krzywdzenie Alfreda i Marii przez ich własne dzieci. Nie zrozumiem nigdy tego typu zachowań, nie chcę, żeby były dla mnie wytłumaczalne. Emocje związane z tą książką bez wątpienia jeszcze długo ze mną pozostaną.

Maxowi Czornyjowi bardzo "udają się" książki, w których odbywa się prawdziwe studium zła i jego źródeł. Świetnie potrafi "rozpracować" ludzkie motywacje i mechanizmy. Pokazuje, co doprowadza człowieka do sytuacji, w których dopuszcza się makabrycznych czynów i funduje drugiej osobie piekło na ziemi. Nie bez znaczenia są tutaj też odczucia prześladowanych i ich zmiana pod wpływem wydarzeń. Bardzo interesująca pod kątem psychologicznym książka, która do głębi dotyka czytelnika. Wiele emocji, przeżyć i przemyśleń gwarantowane.

Premiera tej książki Czornyja przypadała na 23 lutego, a dzień później świat obiegła informacja o rozpoczęciu wojny w Ukrainie. Widzę w tym wszystkim jakiś błysk przeznaczenia. Książka "Obcy" dotyka trudnych tematów i doświadczeń, które mogą teraz spotkać niejedną osobę uciekającą przed wojną. Pokazuje postawę zamknięcia i uprzedzeń wobec przyjezdnych, którzy po prostu chcieliby odnaleźć się w nowej rzeczywistości i spokojnie żyć. Książka zmusza do wielu refleksji i naprawdę zapada w pamięć. Porusza człowieka na długo po jej przeczytaniu.

Lektura "Obcego" nie była najłatwiejsza. Książka zawiera dużo informacji wymagających sprawdzenia, by zrozumieć późniejszą fabułę. Mimo wszystko z tekstu wylewa się cała gama emocji, która silnie oddziałuje na wyobraźnię. Autor obrazowo przedstawił wszystkie trudności, z którymi zmagać muszą się repatrianci. Z publikacji tej płynie również smutne i uniwersalne przesłanie, że przyczyną większości zła na świecie jest człowiek. Bardzo polecam książkę, długo po przeczytaniu nie da się o niej zapomnieć.

Z twórczością Maxa Czornyja zetknąłem się stosunkowo niedawno, lecz śmiało mogę powiedzieć, że to chyba najlepsze książki jakie do tej pory czytałem. Mega mi się podobały, mega mnie wciągnęły! Ostatnią przeczytaną przeze mnie książką od tego autora był "Obcy". Bardzo ciekawa książka, niezwykle intrygująca. Początek nieco mnie znużył, ale wiedząc, że książki autora są zazwyczaj ciekawe postanowiłem się nie poddawać. Warto było przebrnąć przez ten odrobinę trudny początek. Dalsza treść była super. Zarówno "Obcy" jak i każda inna książka Maxa Czornyja jest absolutnie mistrzowska. Gorąco polecam.

Co można powiedzieć o twórczości Maxa Czornyja? Przede wszystkim czytając jego książki, nie można się nudzić. Bardzo lubię książki tego autora i prawdę mówiąc, jak do tej pory przeczytałam wszystkie jego wydania. Jeśli chodzi o książkę "Obcy", na początku trochę się męczyłam, na krótki moment nawet zgubiłam się w treści i konieczne było ponowne przeczytanie kilku wątków aby się odnaleźć. Treść nieco zamotana, ale finalnie muszę przyznać, że książka jest dobra. Podobała mi się, myślę, że za jakiś czas przeczytam ją jeszcze raz. Daję mocne 8/10.

"Obcy” zdecydowanie nie jest lekką i łatwą w odbiorze lekturą. Na dodatek klimat samej opowieści jest ciężki, mroczny i niepokojący. Udowadnia, że stare powiedzenie na temat tego, że to, co nieznane budzi w człowieku lęk, było i wciąż jest niezwykle aktualne. Czy mi się podobała? Bardzo! To znakomite studium ludzkich emocji, a kunszt literacki autora zasługuje na prawdziwe uznanie. Nie brakuje emocjonalnych wątków, które poruszają między innymi problem braku akceptacji - zarówno wśród dorosłych jak i dzieci. Jedyne co mi przeszkadzało to wiele skomplikowanych terminów, które czasem zwyczajnie utrudniały czytanie.

Widząc opis tej książki i nazwisko autora wiedziałem jedno. Muszę koniecznie przeczytać tę powieść. Porusza ona istotne zagadnienia, które są uniwersalne, a do tego nie brakuje tego, z czego Max Czornyj jest bardzo dobrze znany. Potrafi on stworzyć również coś mrocznego i tego właśnie można w tym przypadku się spodziewać.

Tolerancja to zawsze temat na czasie. Szczególnie odczuwają to osoby, które w różnych miejscach są nowe. Pociąga to za sobą wiele sytuacji, często nieprzyjemnych, które wpływają na psychikę i niczego dobrego nie przynoszą. Zjawiskiem towarzyszącym takiemu podejściu do obcych jest także przemoc. Takie uprzedzenia towarzyszą rodzinie, która zdecydowała się zamieszkać w małej miejscowości. Przedstawione wydarzenia są naprawdę przytłaczające i potrafią wstrząsnąć. Przekonałem się również podczas czytania, jak bardzo bliskie jest to niestety rzeczywistości. Warto sięgnąć po tę książkę i bardzo ją polecam.

Bardzo lubię książki tego autora, lecz jeśli chodzi o "Obcego", dość mocno się nagimnastykowałam, aby odnaleźć sens tego wydania. Kiedy już przebrnęłam przez wszystkie zawirowania i zapętlenia, akcja zaczęła się całkiem sensownie sklejać. Na początku byłam nastawiona trochę na nie, właśnie przez te zapętlenia, ale w ostateczności książkę Maxa Czornyja mogę polecić.Ciekawa książka, choć tak jak napisałam wcześniej, fabuła jest nieco zakręcona. Za jakiś czas zapewne przeczytam ją jeszcze raz, tym razem już nie gubiąc się w wątkach :).

Jak przestać być obcym i stać się swoim? Książka Maxa Czornyja doskonale opisuje postać obcego, nie naszego, która musi wejść do zamkniętego i ukształtowanego już środowiska. Wydaje mi się, że w pewien sposób książka "Obcy" jest apelem o akceptacje, o zaprzestanie alienowania "obcych" i "innych'. Ta opowieść mną wstrząsnęła i skłoniła do wielu refleksji nad społeczeństwem. Mam nadzieję, że uda jej się to zrobić także z innymi osobami sięgającymi po tę książkę.

Retlowowie przyjeżdżają do Polski jak repatrianci. Osiadają w wiosce, ciesząc się, że w końcu będą na "swoim". Niestety społeczność małej miejscowości jest zamknięta i pełna uprzedzeń. Rodzina Norberta jest dla nich obca - żona "chinka", ogrom antyków w domu, nieznane zwyczaje. Najbardziej cierpią na tym dzieci - 12-letni Alfred i Mała Maria, nieakceptowani przez rówieśników doznają z ich strony wielu nieprzyjemności. A dzieci potrafią być okrutne. Zwłaszcza jeśli mają na to przyzwolenie od dorosłych...

"Jedynym złem jest człowiek".

Człowiek, który potrafi zgotować drugiemu piekło na ziemi.

W końcu jednak czara goryczy się przepełnia, a wtedy nękanemu puszczają hamulce...

🌼

Pochłonęła mnie ta książka. Wciągnęła, przeżuła i wypluła. Choć skończyłam ją czytać wczoraj, do dziś rozpamiętuję niektóre jej fragmenty. Końcówka była tak mocna, że przeżywałam ją bardzo długo, nie mogąc dojść do siebie. Temat tej książki jest mi znany, bo jako dziecko, po rozwodzie rodziców zmieniłam szkołę i niestety poznałam na własnej skórze (czy bardziej psychice) jak okrutne potrafią być dzieci wobec nowych, obcych ludzi. Nigdy na szczęście nie doszło do sytuacji, które spotkały Alfreda i Marię, ale to zostaje w pamięci na zawsze.

Mocna i brutalna książka, mam nadzieję będąca przestrogą dla rodziców, by nie wychowali swoich dzieci na pozbawione uczuć, rasistowskie potwory. Pamiętajcie, że przykład idzie z góry.

Obcy nie znaczy gorszy.

To, że czegoś nie pojmujesz swoim rozumiem, nie oznacza, że jest złe. Jest inne. I ma prawo takie być.

Zamknięta społeczność, ludność o wspólnych cechach bardzo często boryka się z problemem braku akceptacji dla innych. Obcy przychodzą i odchodzą. Nie łatwo jest im nawiązać kontakt z kimś kto tego nie chce...

Moment w którym przeczytałam tą książkę stał się dla mnie bardzo kluczowy. Właśnie w tamtej chwili zaczęłam się zastanawiać nad swoją tolerancją, ale i szukałam tej tolerancji u innych. Przez długi czas zastanawiałam się czym jest ta historia. Czy jest to odzwierciedlenie nas samych, a może tego czego pragniemy uniknąć ? Każdy z nas może być uznany za Obcego...

Obcy - Maxa Czornyja to wstrząsająca opowieść rasizmie, wykluczeniu a także braku zrozumienia.

Autor kolejny raz zaskoczył mnie swoją pomysłowością ale także realizmem. Niestety podobne sytuacje mogą dziać się codziennie niekoniecznie tu obok nas ale gdzieś na świecie.

Muszę przyznać że autor bardzo dobrze poprowadził wszystkich bohaterów, nadając im konkretne cechy ale także emanując ich emocjami. Na pierwszy rzut oka wyłania się spokój, jaki toczy rodzina. Sztuka zostaje wyniesiona na piedestał a ja jako czytelnik wchodzę w rodzinę wykształconą, posiadającą mocne korzenie ale także pragnącą przynależności. To wszystko co dzieje się potem, jest dla mnie niepojęte. Nienawiść sąsiedzka osiąga prawdziwe apogeum, zaś każde kolejne wydarzenia tylko potęgują moją złość. Nie jest to łatwa książka, którą można przeczytać sobie i odłożyć. Jest to historia która prowadzi do wielu konkluzji ale także pokazuje jak głęboki jest problem wykluczenia i rasizmu.

Najgorszym momentem było dla mnie czytanie to co takiego musiały doświadczać dzieci - niewinne istotny także pragnące przynależności.

Fabuła wręcz wciąga nie pozwalając się od niej oderwać. Pomimo czasem trudnego języka, trudnych sformułowań i łaciny dałam radę !:) Nie zniechęciłam się, jedynie coraz bardziej chciałam wiedzieć jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Zakończenie nie bardzo mnie zdziwiło. Gdzieś tam spodziewałam się że coś takiego może się wydarzyć jednak co innego jest o tym tylko myśleć

A co innego przeczytać i potwierdzić swoje przypuszczenia. Jak już wcześniej wspomniałam historia bogata jest w wiele emocji. Najwięcej jednak jest tych negatywnych, budzących moją złość i smutek. Dało mi to także pogląd na to jak musiała czuć się właśnie ta rodzina, wykluczona oznaczona jakby piętnem. Nienawiść ludzka nie zna granic i właśnie ta historia pokazuje do jakich okropieństw potrafi przyczynić się człowiek ale kogoś wykluczyć że społeczeństwa. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki i myślę że powinna ona być przeczytana przez każdego. Możemy wtedy spojrzymy na inne osoby trochę inaczej niż jak na obcych ...

🔹Recenzja 🔹

Są ludzie, którzy twierdzą, że zło to brak dobra. A ja jestem pewny, że zło to tylko i wyłącznie człowiek.

Czy przyjezdni nie mają czegoś na sumieniu?

Zachowują się, jakby mieli coś do ukrycia. Chcesz poznać ich głęboko skrywaną tajemnicę?

Książki autora uwielbiam głównie za ich fabułę, brutalność i rzeczywistość. Większość z bohaterów jest tymi, których nie raz mijamy na ulicach, nie zdając sobie z tego sprawy.

Sięgając po książkę „Obcy” byłam bardzo ciekawa, co zostało dla nas w niej przyszykowane.

Każdy kto miał styczność z autorem wie, że w jego książkach nie ma na co się szykować bo i tak nas zaskoczy. Tak samo i jest tym razem.

Brutalność, mroczność i przyciąganie czytelnika to cechy, które na pewno znajdziecie w tej powieści. Zło, ukazane w ludzkiej skórze i walka, o dobro i nie gubienie siebie w tym wszystkim.

Historia jest taka ponadczasowa. W każdym momencie kiedy nie weźmiemy jej w dłonie zobaczymy, że nasze społeczeństwo nadal ma przed sobą ogromną drogę. Ocenianie człowieka przez wszystkie pryzmaty, samosądy i wszelak objawiająca się agresję.

Mało kto potrafi tak dosadnie ukazać ludzka naturę. Nie daleko pada jabłko od jabłoni. Tutaj ukazane w sposób brutalny i nie pozostawiający sprzeciwu. Nie tylko dorośli, ale i ich dzieci pokazują bijącą od nich niechęć.

Książkę POLECAM, każdemu kto lubi mocne i brutalne historie, ale jakże rzeczywiste w swoim odbiorze.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję @wydawnictwofilia

@filiamrocznastrona

Człowiek to istota świadoma i wolna, jaka każdego dnia dokonuje tysiące wyborów, począwszy od tych błahych, po te najważniejsze, silnie wpływające na los własny bądź innych. Ponadczasową zagadką jest, dlaczego byt rozróżniający dobro od zła, troskę od krzywdy, wciąż wybiera zadawanie bólu, cierpienia, wciąż sięga po przemoc. Zło jest wielopostaciowe, a człowiek jest jego głównym nośnikiem, jeśli nawet nie jedynym źródłem. Co jest przyczyną tego wewnętrznego mroku?

Ta poruszająca opowieść jest historią nieprawdopodobnie bolesną i przerażająco prawdziwą, trafiającą w najczulszy punkt, w skutek czego angażuje wszystkie zmysły, wsiąka w każdą cząstkę ciała i duszy. Puszona tematyka i autentyzm, bijący z każdej strony, dosłownie miażdżą psychicznie, rozbudzają demony, a przede wszystkim głęboko ukryte lęki, rozrywające cierpiące serce na strzępy. Fakt, że zarówno oprawcami, jak i ofiarami są dzieci, które powinny przecież cieszyć się beztroskim losem, silnie przytłacza, przeraża, wywołuje ataki paniki. Tak, to zdecydowanie mocna i mroczna lektura, po której wyjątkowo ciężko uspokoić rozszalałe emocje!

"Obcy" bez wątpienia nie jest lekturą, o której będzie można kiedykolwiek zapomnieć, ta opowieść pozostanie w sercu już na zawsze. Nakreślony gęsty, klaustrofobiczny i otumaniający, przesycony grozą klimat, dopełniony mistrzowskimi, jakże złożonymi kreacjami bohaterów, tworzą razem wyjątkowo mroczną, przeszywającą historię, która z każdą kolejną stroną zaciska na czytającym swe bezduszne macki, ściągając go niemal na skraj załamania. Przytłaczająca bezsilność miesza się z intensywnym gniewem, a wszystko to tak naprawdę dopiero wierzchołek góry lodowej...

"Obcy" to niesłychanie wciągająca, trzymająca w niesamowitym niepokoju, nieprzewidywalna, dopracowana, klimatyczna historia, która pochłania bez pamięci, uzależnia i otumania czytelnika, wprowadzając go w niebezpieczny trans, z jakiego nie sposób się uwolnić jeszcze długo po zakończeniu lektury. To nie tylko wstrząsająca opowieść o braku tolerancji czy przyzwoleniu na zło, ale także zatrważająco smutna prawda ukazująca, ile cierpienia jest w stanie znieść człowiek, nim sam stanie się oprawcą. Niezapomniana uczta literacka!

Długo zastanawiałam się co napisać o książce, którą musiałam sobie dawkować. Emocje sięgały wysokiej skali i z każdym rozdziałem czułam to coraz mocniej. Wstyd się przyznać, ale do tej pory nie znałam twórczości Czornyja. Nie wiem jak to możliwe, ale po tej książce wiem, że drugi raz takiego błędu nie popełnię i z przyjemnością sięgnę po inne tytuły, ponieważ autor idealnie wpasował się w mój gust czytelniczy.

Zaczynamy od mocnego prologu, który każe nam chwile przystanąć i zastanowić się nad życiem. Nad tym, czym jest zło i do czego zdolny jest człowiek. Ale to jest dopiero początek…

Historia bardzo na czasie. Ukazuje drugie dno człowieczeństwa, takie, którego nie chcielibyśmy poznać i z którym nie chcemy mieć nic wspólnego. Okrutne i niesprawiedliwe samosądy, a także uprzedzenia, które doprowadzają do tragedii. Czy zło rodzi zło? Tutaj z pewnością dostaniemy odpowiedź na to pytanie…

Wyobraźcie sobie małżeństwo, które musi rozpocząć zupełnie nowe życie. Niestety, ich pochodzenie oraz kultura, nie zostają zaakceptowane przez mieszkańców małej wioski. Pomimo tego, że za wszelką cenę pragną się dopasować, nie dostają żadnej szansy na spokojne życie…

Gdyby zatrzymała się ta spirala nienawiści tylko na nieprzychylnych spojrzeniach nie doszło by do tragedii. Jednak społeczeństwo opisane w tej historii jest tak przesiąknięte złem, że „inność” nowych mieszkańców to tylko wymówka, do ukazania swego prawdziwego oblicza, zła w czystej postaci…

Agresja która w zastraszającym tempie przybiera tutaj na sile pod względem nie tylko dorosłych ale również dzieci i zwierząt sprawiła, że z łzami w oczach czytałam kolejne fragmenty. W pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać czy jest jakaś granica, której człowiek nie przekroczy i zdąży w porę się opamiętać i wiecie co? Niestety, wydaje mi się, że już dawno została ona całkowicie wyparta…

Nie cierpię gdy ktoś ocenia kogoś na podstawie wyglądu, religii, czy pochodzenia. Dla mnie najważniejsze jest to, czy jesteśmy dobrymi ludźmi, zdolnymi by wyciągnąć dłoń, jeżeli ktoś potrzebuje naszej pomocy… Czy jesteśmy?

O tym, że Max Czornyj potrafi pisać książki bardzo dobre i genialne z pewnością nie raz i nie dwa przekonał się już niemal każdy z nas. Świetnie wciela się w rolę seryjnych morderców, racząc nas ich biografiami. Z niezwykłą przenikliwością zagłębia się w głąb psychopatycznych umysłów, pokazując ich wynaturzenie. Tworzy również światy, w który najczystsze znane ludziom uczucia miłości i oddania są wystawiane na ciężką próbę. Max Czornyj to z pewnością człowiek o wielu talentach. Czy zatem jego najnowsza książka to kolejny popis niemałych umiejętności autora? Dla mnie jak najbardziej!

Emigranci, przyjeżdżający do Polski osiadają w spokojnej miejscowości, marząc o normalnym życiu i akceptacji wśród lokalnej społeczności. Próbują stać się „swoimi”, podczas kiedy każdy z tutejszych ma ich za obcych. Czy zatem ich zaakceptowanie jest w ogóle możliwe w hermetycznej grupie ludzi? A jeśli tak to jaka będzie tego cena? Z pewnością wysoka z czego nie każdy zdaje sobie sprawę…

„Obcy” to kolejna już w dorobku Maxa Czornyja książka przesiąknięta całą paletą negatywnych uczuć, które trawią ludzki organizm niczym rak w zaawansowanym stadium, zmuszając jednocześnie do refleksji i zadawania samemu sobie niewygodnych pytań. Autor po raz kolejny raczy nas warsztatem pisarskim o niebywałych umiejętnościach, maksymalnie potęgując odbiór przytaczanej treści. Znowu stajemy się naocznym świadkami zła, drzemiącego w ludziach, które często tylko czeka na byle pretekst by dać upust swojej sile i okrucieństwu wobec drugiego człowieka.

Bardzo, bardzo brutalna odsłona naszych defektów jako gatunku ludzkiego, którego przeznaczeniem zdaje się być ogólna i nieunikniona autodestrukcja. Max Czornyj w swoim najlepszym wykonaniu po raz kolejny. Serdecznie polecam…

Współpraca w wydawnictwem Filia.

Zło kryje się wszędzie, ale największym złem jest człowiek.

Zgadzacie się z tym, co wyżej napisałam?

⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐

Pewni repatrianci wracają do siebie i chcą być "swoi". Czy przez to czego pragną, muszą zrobić coś, co jest wbrew ich sumieniu? A może jednak Ci "nowi" mają coś do ukrycia?

🤯

"Obcy" pisarza @maxczornyj to najnowsza propozycja jego twórczości. Jak wiecie, uwielbiam autora i jego książki, uwielbiam brutalność, krew, popapranie i wszystko, co w nich znajduję. W tej niestety nie znalazłam tego Czornyja, którego oczekiwałam, ale to nie znaczy, że mi się książka nie podobała, bo tak nie było. Owszem, była inna, była taka jakaś "dziwna", ale poznanie pisarza od kolejnej, innej strony, dało mi jeszcze lepszy jego obraz. Podoba mi się to, że Max różnicuje gatunki, w których pisze książki, czyli jest rozległy w tym, co prezentuje. Zacznę od języka i stylu autora, który jest świetnie dopracowany, lekki, doskonały i zarazem taki już charakterystyczny. Nie sposób go nie odróżnić od stylów innych pisarzy czy pisarek. Ów lektura ukazuje nam, że w każdym tkwi zło. Zło, które gdzieś się kryje, a my nie wiemy, kiedy "wyjdzie" na światło dzienne. Każda strona kryje w sobie coś tajemniczego, coś niebywałego, coś zaskakującego. Fabuła jest napięta, postacie intrygujące, a co za tym idzie? Całość czyta się szybko, dobrze i nieprzerwanie. Bohaterowie są nader wspaniale wykreowani, czuć bijący od nich realizm. Nie czułam, żeby to były postacie fikcyjne - za co po raz kolejny duże brawa! 😃 Autor znów pokazał, że nie boi się podejmować trudnych tematów, w tym przypadku tematu emigracji. Tematu, który jest niewygodny, niepodejmowany oraz ciężki. Cóż mogę jeszcze rzec? Wydaje mi się, że wszystko pięknie oraz skrupulatnie przedstawiłam 😜 Polecam Wam ów powieść, jak i wszystkie autora, które przeczytałam 😃

Ukłony Panie Czornyj (czekam na więcej)! 😈

🤯

Współpraca z @filiamrocznastrona @wydawnictwofilia 💚

🤯

Czy można utracić człowieczeństwo?

W obliczu tego co dzieje się obecnie na świecie komuś udało się to z powodzeniem...

Każdy ma swoją granicę wytrzymałości. Co się stanie kiedy zostanie ona przekroczona?

Max Czornyj zaprasza nas do poznania historii pewniej rodzinny repatrianckiej. Przyjeżdżają oni do Polski i osiedlają się w niewielkiej wsi. Pragną spokojnego życia, ale przede wszystkim akceptacji wśród lojalnej ludności. Organizują nawet przyjęcie, by dać się poznać i bardziej zintegrować z sąsiadami.

Autor bez skrupułów przedstawił tę najgorszą stronę ludzkiej nienawiści, którą szerzą nie tylko dorośli, ale też biorące z nich przykład dzieci. Dyskryminacja ze względu na narodowość czy wyznawaną religię to nie jest obce zjawisko, ale skala przemocy zarówno fizycznej jak i psychicznej może przerazić.

To historia przepełniona okrucieństwem i strachem. Wiele scen jest brutalnych i gorszących. Całość jest dość przewidywalna, ale chcąc ukazać wymiar krzywdy myślę, że to dobra droga.

W moim subiektywnym odczuciu jednym minusem, choć znaczącym jest wątek nawiązujący do historii sztuki. Nie znam się na tym, nie interesuje się nią i te momenty mnie po prostu nudziły. Jedna, dwie wzmianki ok, ale tutaj ten temat był często wtrącany. Wiadomo, rzecz gustu, ale mnie to wybijało z właściwego rytmu i klimatu jaki panuje w książce.

Podsumowując to bardzo dobra, mocna i dosadna historia. Może nie dla wszystkich, ale z pewnością warta przeczytania.

Rodzina Retlowow przyjeżdża do Polski jako repatrianci. Kupują dom na małej wiosce zabitej dechami. Chcą zapoznać się ze swoimi sąsiadami oraz zostać przez nich zaakceptowanymi. Chcą wieść spokojne i szczęśliwe życie. Organizują spotkanie zapoznawcze ze swoimi sąsiadami. Rodzina szybko przekonuje się, że nie są tam mile widziani. Uprzedzeni sąsiedzi stwarzają im prawdziwe piekło na ziemi.

"Obcy" to historia o rodzinie, która jest na emigracji i niestety nie są tolerowani przez swoich sąsiadów.

Max Czornyj kolejny raz zapewnił mi lekturę pełną emocji i wrażeń. Autor kolejny raz stworzył historię z ludźmi, którzy potrafią popełnić okropne czyny z zawiści oraz nienawiści i to tylko dlatego, że ktoś ma inny kolor skóry i wyznaje inną religię.

Ta historia daje do myślenia i pokazuje, że ludzie potrafią być okrutni oraz to, że nie ma ludzi idealnych.

Świetna fabuła. Ciekawie wykreowani bohaterowie. Historia pełna mroku, która przeraża. Wchłonęłam ją błyskawicznie.

Uwielbiam styl pisarski autora i za każdym razem jestem usatysfakcjonowana powieścią. Kolejny raz autor zaskoczył mnie niesamowitą historią, która wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do samego końca. Wciąga do tego stopnia, że nie mogłam od niej oderwać się i wbiła mnie w fotel na parę godzin czytania. Macie zagwarantowaną historię przerażającą i wstrząsającą. Książki autora można brać w ciemno. O tej historii nie zapomnę nigdy!

Rewelacja!

Gorąco polecam!

Twórczość Maxa Czornyja nie jest mi obca. Co więcej jest bliska mojemu sercu. Koresponduje z moimi czytelniczymi gustami. Autor od pierwszej książki nie zawiódł moich oczekiwań. A z każdą kolejna sprawia, iż poprzeczka stawiana jest coraz wyżej. Obecnie osiągnęła maksymalne wskazania. Jednak jestem przekonany, że Max Czornyj nie przestanie, i z każdą książką będzie podsycał mój czytelniczy apetyt.

„Obcy” to powieść, której nie można zdefiniować jednym gatunkiem. Nie od dziś wiadomo, że Czornyj doskonale porusza się w wielu gatunkach. Groza, thriller, literatura faktu czy też wojenna są jego domeną.

„Obcy” to zaproszenie do poznania zatrważającej historii rodziny Retlewów. To również zachęta do dyskusji na temat emigracji, repatriacji. Ta historia wywołuje wiele emocji. Pogrąża nas w smutku, oraz poczuciu niezrozumienia czy też pogardy wobec ludzi negatywnie nastawionych wobec obcych, którzy tak naprawdę nimi nie są.

Czym zatem jest owa obcość? Dlaczego budzi ona wiele zła? Czym jest zło? Nie ukrywam, że wiele pytań kołatało w mojej głowie podczas czytania najnowszej książki Maxa Czornyja.

Tak jak zawsze autor zapewnił mi mocną dawkę wrażeń, tworząc historię, która mną zawładnęła. Również i tym razem „zmusił” do refleksji, wewnętrznej dyskusji. Dodatkowo po zakończeniu lektury, nasunęło mi się wiele smutnych myśli, na temat naszej natury. Natury pogardy wobec „obcych ludzi”. Jednak czy tacy ludzie istnieją. NIE!!! Przecież każdy z nas zamieszkuje planetę – ma do tego prawo, niezależnie od tego, w której części naszego globu się znajduje.

Myślę, że z tej książki płynie ogromna mądrość. Jej przesłanie jest krzykiem – wołaniem do każdego z nas, abyśmy spojrzeli na człowieka, nie z perspektywy przynależności etnicznej, lecz przede wszystkim na człowieka jako istotę myślącą i czującą.

Max Czornyj zdumiewa mnie swą twórczością. Podziwiam jego wszechstronność gatunkową, w której ukazuje wachlarz umiejętności pisarskich. A te w każdej książce ukazywane są w mistrzowskim stylu, maksymalnie absorbując uwagę czytelnika. Klimat tej powieści przenika przez nasz umysł, dociera do serca, zadając pytanie – czy zło jest w każdym z nas, bo to, że istnieje, jest wiadome od wieków.

„Obcy” to bez wątpienia książka wobec której nie można przejść obojętnie. Autor ponownie udowadnia, że jego twórczość zapewnia maksymalne czytelnicze doznania, sprawiając, że lektura jest prawdziwą ucztą, na którą zaprasza mistrz – Max Czornyj.

Powieść „Obcy” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

Nie. Zlo to nie czlowiek. Czlowiek NIGDY SAM Z SIEBIE NIE POPELNI TAKICH OKRUTNYCH ZBRODNI.

Od wiekow trwa wojna. W glowie czlowieka, w sercu czlowieka. Kazda mysl ktora przychodzi do glowy, pochodzi albo od ksiecia ciemnosci, albo od Stworcy - Boga. To od czlowieka zalezy ktora droga pojdzie. Majac w naturze sklonnosc do zla, potrzeba wychowania oraz laski Bozej by wybrac dobro, czyli swietosc.

Tolerancja?Czy w dzisiejszych czasach jesteśmy tolerancyjni dla "Obcych"?

Uważam, że niestety nie...czego ostatnio mogłam doświadczać pomimo tego, że całe zdarzenie nie dotyczyło "mojej osoby".

"Każdy człowiek jest zdolny do popełnienia najpopularniejszego zła".

~Czteroosobowa rodzina Retlerów, kupuje dom na wsi, a tym samym jako repatrianci sprowadzają się do Polski, by móc zacząć nowy etap życia.

Nowe miejsce zamieszkania, nowy dom i nowi sąsiedzi to zawsze małe powody do niepokoju.

Cała rodzina, osiedlając się w małej, spokojnej wiosce, gdzie wszyscy wszystkich znają, ma tylko jedno marzenie: pragnie akceptacji innych!

Pewnego dnia podczas imprezy zorganizowanej w celu poznania wszystkich sąsiadów, dochodzi do przykrych nieporozumień i spięć, które stają się lawiną mrożących krew w żyłach nieprzyjemności...

~"OBCY" Maxa Czornyja to kolejna najnowsza powieść, która totalnie mnie zaskoczyła ukazując nowe oblicze "zła" drzemiącego tak naprawdę w każdym z nas...bo to od nas zależy czy pozwolimy mu zawładnąć naszym sercem i duszą.

~Jako wierna fanka twórczość autora, byłam pewna, że według "utartego schematu" przyjdzie zmierzyć mi się z mocną, brutalna i krwawą, opowieścią...nic bardziej mylnego (wiecie że ciało mnie przerazić 🙈)

I chociaż początkowo książka przypomina delikatny obyczaj co było głównym powodem iż nie byłam w stanie wkręcić się całą historię, to im dalej w las tym było ciekawej, mrocznej, podsycając drzemiącą we mnie ciekawość i narastające wciąż napięcie.

~W tej historii poznajemy rodzinę Retlerów, która sprowadza się do Polski i już na "dzień dobry" mierzy z ponadczasową trudną dla "Obcych" tematyką: odrzuceniem społecznym, dyskryminacją, rasizmem, emigracją, odmiennością religijną, różnica klas społecznych, powodując wśród innych mieszkańców ciągły braki zrozumienia, porozumienia, akceptacji, tolerancji, empatii który z czasem przekształca się w nękanie, szykanowanie, a nawet brutalne pastwienie.

~Autor po raz kolejny za sprawą lekkiego pióra, realizmu, niebywałej pomysłowości, udowadnia nam iż potrafi, żonglować naszymi emocjami, poruszając najdelikatniejsze struny naszego człowieczeństwa.

~Będąc już jakiś czas po lekturze, trawiąc nadal cała opowieść stwierdzam, iż to świetny tytuł dla nowych osób, które chcą poznać twórczość autora.

~Książka daje dużo do myślenia i idealnie komponuje się z obecnym światem w którym przyszło nam żyć!

Gorąco polecam.J.K.