Mrok w.2

1. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Dominika R. w dniu 2019-01-05

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Pierwsze co po skończeniu książki pomyślałam: Dlaczego autorka mi to zrobiła!? Jak mogła zakończyć swoją książkę w takim momencie, biorąc pod uwagę fakt, iż będę jeszcze na drugą część! Przecież to istne tortury!
   
   Jakim prawem książka kończy się w tak kulminacyjnym momencie? No jak? Dlaczego?
   
   Dostaniecie się do świata magii, żywiołów, walki o przetrwanie, Potępionych oraz Zaprzysiężonych.
   
   Może by tak od początku? Książka jest zbyt krótka, zważając
   
   na treść, od której nie mogłam się oderwać. Nie dość że potrafiłam całe noce ją czytać, to nie pozwalała mi pracować za dnia. Dlaczego ta książka nie mogła mieć z 1000 stron? Albo dlaczego nie dostałam całej serii od razu? Mam nadzieję iż książek powstanie jak najwięcej, ponieważ tak mnie ona wciągnęła, iż wcale nie chciałabym przestać jej czytać. Bardzo lekka, bardzo wciągająca, nie idzie się od niej oderwać, więc radzę zostawić ją na weekend, lub wziąć wolne w pracy.
   
   Od samego początku Już gdy dziewczyna miała zrobić zdjęcie, na rozmowie kwalifikacyjnej, odczuwam drobne zalążki zbliżającej się magii. Opowiada o historii Laureen, która właśnie wychodzi za mąż, ma kochającą córkę oraz poszukuje pracy związanej z jej pasją. Wszystko idzie w dobrym kierunku, aż do momentu gdy jeden malutki moment wywraca jej życie do góry nogami. W ten czas na ręku bohaterki pojawia się tajemnica bransoleta, której nie da się pod żadnym pozorem zdjąć, zaczynają się dziać dziwne rzeczy, oraz pojawiać postacie, o których do tej pory nie miało się pojęcia.
   
   Akcja zaczyna się rozkręcać co sprawia iż nie chce się oderwać od książki. Następuje moment gdy kobieta po raz kolejny spotyka tajemniczego Sigarra, który według mnie jest dość smakowitym kąskiem. Gdyby istniał w rzeczywistości, nie urywam chętnie wzięłabym się z ataki "Smaczny kąsek"
   
   Nie brakuje w niej momentów wzruszeń jak i erotyzmu, od którego, aż robi się gorąco.
   
   Książka zabiera nas stopniowo w świat fantasy, z którego ciężko jest się wydostać. Dowiadujemy się dużo o równoległych światach, lecz książka jest napisana tak, iż zdarzenia oraz historię nam się nie mieszają. Przygody bohaterów, oraz historię które się w niej znajdują przyciągają czytelnika jeszcze bardziej, gdyż są one zagadkowo napisane - wszystko wyjaśnia się z czasem- i ż byśmy chcieli czytać i czytać, byle tylko dowiedzieć się co się będzie działo dalej.
   
   Bohaterowie są genialnie wykreowani. Ich osobowości są wyjątkowe, ukształtowane przez los który ich spotkał. Szczególnie postać Sigarra, która intryguje, przyciąga oraz czaruje- jeśli wiecie o co mi chodzi.
   
   Autorka wykreowała w książce swój niepowtarzalny styl. Jedyne co mi zabrakło to tzw, podpisanych rozdziałów. Jak to wytłumaczyć? Np. Teraz rozdział 12 Sigarr- i wtedy bym wiedziała iż teraz przerzucamy się na historię z punktu widzenia tego bohatera. Na początku niespodziewany przerzut trochę mnie zmylił, lecz później nie sprawiało mi to kłopotów.
   
   Okładka książki, jest wyjątkowa, bardzo przyciąga wzrok, oraz idealnie pasuje do historii w niej opisanej. W książce Nie ma zbędnych opisów, oraz niezrozumiałych dialogów, co jest jej wielkim plusem. Możemy się przy niej odprężyć lekkością, przy kawie czy herbacie i zapomnieć o dotychczasowym świecie, przenosząc do świata fantasy, z którego nie sposób jest się oderwać.
   
   Każdy miłośnik fantastyki powinien koniecznie sięgnąć po tę książkę, gdyż według mnie jest bardzo dobrą pozycją znajdującą się wśród mojej stale rosnącej biblioteczki. Mogę wręcz powiedzieć iż jest ona pisana na miarę Darów Anioła, czy Igrzysk Śmierci.
   
   Jestem bardzo zadowolona, iż dane mi było ją przeczytać. Gdybym nie miała na karku kilku recenzji do napisania, przeczytałabym ją jeszcze raz, zaraz po tym jak ujrzałam napis "Koniec księgi pierwszej"
   
   Dziękuję autorce, którą udało mi się poznać - powiem w sekrecie iż jest ona złotą osobowością, oraz nie spotkałam bardziej żywiołowej i uśmiechniętej osoby na świecie- za możliwość zagłębienia się do tego wspaniałego świata.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Super Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Anna L. w dniu 2020-05-17

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Laureen ma wspaniałą córkę, właśnie zaręczyła się ze swoim wieloletnim partnerem i zarabia na fotografii, która jest jej wielką pasją. Jednak drobne niewyjaśnione zdarzenia, coraz częściej wywołują jej niepokój. W dodatku na swoim wieczorze panieńskim, poznaje tajemniczego Sigarra, o którym nie jest w stanie przestać myśleć. A gdy jej życie zdaje się wracać do normy, kobieta traci wszystko, co miało dla niej znaczenie, a na jej ręce pojawia się dziwna bransoletka. Wkrótce dowiaduje się, że prócz ludzi po świecie chodzą również Zaprzysiężeni i Potępieni, którzy od wieków nieustannie ze sobą walczą. Bohaterowie są bardzo zróżnicowani i świetnie napisani, każdy ma swoja historię, dzięki której rozumiemy jego działania, ale i tak kilku z nich ani trochę nie polubiłam. Choć moim numerem jeden był Sigarr, to historia Laureen i jej rozwój bardziej mnie zaciekawiły. Szczególnie, jej owiana tajemnicą przeszłość. Autorka świetnie opisała Filadelfię, w której rozgrywa się większość wydarzeń, miałam wrażenie, że doskonale zna to miejsce. Początkowo powolna akcja, szybko nabiera tempa, pojawia się kilka starć i wiele tajemnic, oraz wątek romantyczny. „Mrok” to lekkie urban fantasy z dodatkiem dramatu. Alicja Wlazło dużą wagę przywiązuje do przeżyć swoich postaci i tego jak ich przeszłość wpływa na późniejsze wybory. Książka pisana jest lekkim językiem i czasem kojarzyła mi się z amerykańskimi serialami, co było jednocześnie zaletą i wadą. Dużym plusem jest to, że choć bohaterka bywa narwana, to jednak (zazwyczaj) nie postępuje głupio i stara się myśleć co robi. Całość na blogu: [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Marta K. w dniu 2019-09-25

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   ZARYS FABUŁY
   
   Laureen od wielu lat wiedzie szczęśliwe i spokojne życie u boku Josha. Razem tworzą rodzinę, której zwieńczeniem jest ich córka. Od lat razem, jednak nigdy nie zalegalizowali swojego związku. Przyszedł czas to zmienić. Za namową córki główna bohaterka postanawia wziąć ślub ze swoim partnerem i iść razem przez życie. Jednak od chwili, w której podjęła tę decyzję w jej życiu cały czas dzieją się dziwne i niewytłumaczalne rzeczy. Niepokój i niepewność Laureen rośnie coraz bardziej - kobieta czuje, że w jej życiu dzieją się rzeczy, których nie jest w stanie wyjaśnić, ani nawet opowiedzieć najbliższym. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy nowożeńcom nie udaje się wyjechać w podróż poślubną, a na ręce kobiety pojawia się dziwna bransoletka.
   
   MOJE PRZEMYŚLENIA
   
   Alicja Wlazło stworzyła ciekawą historię, którą urozmaiciła różnymi bohaterami. Są bohaterowie bardzo wyraziści (Siggar), są bohaterowie odgrywający drugoplanowa rolę (Tessa), ale są też bohaterowie którzy pojawiają się od czasu do czasu, ale autor wskazuje, że będą mieli bardzo ważną rolę w cyklu (Ladysław). Czyli dokładnie tak, jak jest w prawdziwym życiu. Każdy z Nas jest inny, każdy ma inne umiejętności, predyspozycje, charakter, a mimo wszystko potrafimy razem współpracować. Autorka w historii pokazuje również, jak mógłby wyglądać świat, gdyby człowiek nie był jedyną istotą na świecie. Jak bardzo moglibyśmy się zmienić i dostosować do panujących warunków. Ale jednocześnie wskazuje, że jest kilka elementów naszego życia, których wyrzec się nigdy nie powinniśmy.
   
   MOJA OCENA
   
   bardzo dobra książka. Na prawdę. Jedna z lepszych, które czytałam w ostatnim kwartale. Autorka zadbała, i o elementy zaskoczenia, i o elementy stagnacji. Ale mimo to, nie pozwoliła, aby czytelnik się nudził. Ciągle coś się działo i ciągle były dawkowane nowe informacje. A samo zakończenie? Ah... Od razu chce się sięgnąć po kolejny tom :) Niestety jest kilka wątków, których autorka nie doprowadziła do końca, przez co mam minimalny smutek w sobie, ale jednocześnie motywację do sięgnięcia po tom drugi ("Iskra").
   
   Pełna recenzja na blogu

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Agata W. w dniu 2019-08-14

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Z tego patronatu jestem bardzo dumna, pierwsze wydanie „Mroku” zrobiło na mnie ogromne wrażenie, dlatego, kiedy dostałam propozycję objęcia patronatem wznowienia, poczułam się bardzo entuzjastycznie. Alicja Wlazło swoją książką wdarła się z finezją do mojego serca pompując bohaterów i ich wszystkie słabości w mój krwioobieg, abym po chwili odkryć ich prawdziwą wartość wraz z każdą zaletą. Zaprzysiężeni jest cyklem, który będzie rozbudowany do pięciu tomów, ale nie martwcie się, gwarantuje, że kiedy zaczniecie przygodę z pierwszym, każdy kolejny będzie dla Was jak oddech świeżego powietrza, który jest koniecznością.
   
   „Zaschło mi w gardle. Bez problemu wyczuwałem jej esencję, a także zmianę, która się w niej dokonała. Niesamowite, że wystarczyło jedno spotkanie z potępionym, aby człowiek stał się wrakiem siebie samego, a jego esencja nie mogła się odbudować. Drgała niczym latawiec na porywistym wietrze, a ja odnosiłem wrażenie, że zaraz oderwie się od osłabionego ciała i ucieknie na zatracenie”.
   
   Główną bohaterką „Mroku” jest Laureen można powiedzieć, że jest to kobieta, która ma w życiu wszystko, czego potrzebuje do pełni szczęścia. Dobrze zarabiającego narzeczonego i ukochaną córeczkę, do tego spełnia się zawodowo, tak jak tego pragnęła. Kobieta jest fotografem i chociaż nie jest to łatwy kawałek chleba, często nie ma zleceń i ciągle szuka dobrej posady, niczego jej nie brak. W końcu ślub wysiał w powietrzu i mimo gdzieś wewnętrznych rozterek i niepewności, a wraz z nim szczęście i wspólne życie, więc dlaczego początek opowieści wygląda, jak jej koniec? Oj, z pewnością kochani nim nie jest, jak jest weselicho to musi być i wieczór panieński, a ON zmieni w życiu Laureen wszystko.
   
   „Jaskrawe lampy nad wejściem oświetlały ludzi stojących najbliżej. Wszyscy przesadnie wystrojeni, niecierpliwie oczekujący, by oddać się rozpuście. Czytałam kiedyś, że to nie był zwykły klub – właściciele doprawili go szczyptą seksualnej pikanterii. Ciekawe, jak wielka była ta szczypta. Zaczęłam się pocić i po chwili zrobiło mi się słabo. Na szczęście wibrujący w kieszeni telefon przerwał niebezpieczny tok myśli”.
   
   Poznaje Sigarra, który ratuje ją i jej koleżanki przed zagrożeniem, o którym nie ma bladego pojęcia, dziwne prześwity, upojenie alkoholowe w końcu przestaje czuć się spięta. Wkroczyła do niebezpiecznego i szorstkiego świata balansując między Potępionymi, a Zaprzysiężonymi, chociaż nie miała tej świadomości. Radość po ślubie nie trwała zbyt długo, a szczęście zostało kobiecie brutalnie wyrwane z objęć, a wraz z nią radość życia i chęć jego prowadzenia. Świat wypadł z orbit, z dłoni małej dziewczynki roztrzaskując się na drobne kawałeczki, których nie sposób będzie przypasować do siebie ponownie.
   
   „Nigdzie niechciana. Niemająca nikogo. Porzucona. Odarta ze złudzeń, nadziei, marzeń. Serce zabiło szybciej. Pragnęłam krzyczeć, wyć z bólu, wić się po podłodze, a jednocześnie zniknąć. Wyparować jak nic nieznaczący sen po kolejnej niespokojnej nocy. Jeszcze jedno pragnienie tliło się na dnie, lecz nie pozwalałam mu dojść do głosu. Było zbyt ciche, a głos mojego cierpienia zagłuszał wszystko”.
   
   Lauren otrzymuje od życia wybór, rozpadać się dalej, tak długo dopóki nic z niej nie pozostanie, czy rozpocząć nowe życie, które za sobą niesie tajemnicza bransoleta na jej nadgarstku. Otrzymała wybór, którego podjęcie decyzji jest dość proste, śmierć lub walka, w której śmierć także staje się ewentualnością. Co wybierze Laureen? Czy posiada w sobie dość odwagi, aby walczyć, czy zwinie się w kłębek na dywanie czekając na powolną agonię, hm?
   
   „– Zaprzysiężeni, tak? Komu więc przysięgaliście?
   
   – Dosłownie? – odpowiedział Ladysław. – Ciemności, biorąc mrok za współbrata. Ale w tym słowie kryje się również drugie znaczenie. Każdy z nas przysiągł utrzymać równowagę wewnątrz światów oraz pomiędzy nimi”.
   
   Autorka rozpoczęła powieść do spokojnie przedstawiając nam główną postać i kilka pobocznych, które stykają się z nią na co dzień. Przyjaciółka Tess, która ma swoje tajemnice, córeczka Cassi i narzeczony, który nie zyskał mojej sympatii, po prostu mam wrażenie, że nie jest mężczyzną dla niej. Z początku elementy fantastyki pojawiają się niezwykle rzadko, jednak nie obawiajcie się jest to wstęp, który zaprowadzi nas do czegoś wyjątkowego. Akcji, walki i zmian, jakie zagoszczą w życiu nas wszystkich, ponieważ po lekturze „Mroku” sami otrzymamy wybór i swoje własne bransolety, które zwiążą nas z tą fenomenalną serią.
   
   „Bransoleta przesunęła się na nadgarstku, raniąc skórę.
   
   Zadrżałam na wspomnienie niedawnych chwil.
   
   Strach nagle wydał się taki błahy. Bo już dłużej nie bałam się tej mocy, tych wszystkich tajemnic, tego mroku, który zdawał się otaczać rzeczywistość.
   
   O, nie.
   
   Teraz byłam przerażona”.
   
   Alicja Wlazło ma świetny styl, sprawia, że chłoniemy każde jej zdanie będąc pod coraz to większym wrażeniem, aż trudno sobie wyobrazić, że „Mrok” jest jej debiutem. Czego nie lubię podczas czytania? Otóż żadnych „wewnętrznych ja”, „wewnętrznych myśli”, a przede wszystkim słodziutkich idiotek, które są płytsze od brodzika. Tutaj tego nie otrzymacie więc możecie odetchnąć, nie znajdziecie tutaj lania wody, które ma na celu dopieścić utwór dodatkowymi stronnicami bez większego sensu. „Mrok” jest idealnie wyważoną opowieścią z elementami fantastycznymi, która Was uzależni.
   
   „– Nie to miałam na myśli. (...)
   
   – Więc co?
   
   Nie zamierzałam odpowiadać. Nie powinnam była. Ale jego bliskość mąciła w głowie, a oddech ogrzewał policzki. Nim pomyślałam, słowa same opuściły zdradzieckie usta.
   
   – Nie to chciałam powiedzieć! Wiem, że jesteś groźny, ale… – Przygryzłam mocno wargę.
   
   – Ale?
   
   Pochylił się i spojrzał mi głęboko w oczy. Zatraciłam się w nich, wypowiadając prawdę.
   
   – Ale przy tobie czuję się bezpieczna”.
   
   O czym jeszcze powinnam wspomnieć? O relacjach między bohaterami, a mianowicie Sigarra i Laureen, w ich przypadku to jak balansowanie na niebezpiecznie ostrej krawędzi, której przechylenie oznacza początek lub koniec wszystkiego co się między nimi rozpościerało. Wiedzieli i czuli, że przyciąganie między nimi jest widoczne jak na dłoni, mimo wszystko się przed nim wzbraniali nie rezygnując z relacji i przyjaźni, która byłą silna. Bez pośpiechu, nachalności, brnęli we wszystko wiedząc, że obok jest ktoś, kto wyciągnie dłoń, kiedy to drugie zacznie zatracać się w pragnieniach bestii. Uzupełniali się tworząc harmonię, idealną wersję samych siebie, mimo, że podobno ideałów nie ma. Zaczynam w to wątpić, ponieważ ta dwójka razem jest wyjątkiem od wszelkich rozpisanych i wypowiedzianych reguł. Laureen była dla niego iskrą, która przebijała się w najciemniejszym „Mroku”.
   
   „Nie chciałam, żeby mnie dotykał. Jego dotyk parzył. Zakręciło mi się w głowie, ale nie z powodu rany. Zanim mnie puścił, nasze spojrzenia się spotkały. Przez chwilę wydawało mi się, że dostrzegłam w jego oczach troskę, jednak bardzo szybko przysłoniła ją dobrze wyćwiczona obojętność”.
   
   Książka Alicji ma jednak znaczącą wadę, a mianowicie jest stanowczo za krótka, a ja jestem zbyt mocno uzależniona i zaprzysiężona, aby zafundować sobie od niej odwyk. Bo i po, co? Kiedy z zapartym tchem zacieram dłonie na jej kontynuację. Gorąco Wam polecam „Mrok”, jednak przygotujcie się na to, że z pierwszymi wersami książki staniecie się Zaprzysiężeni.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Dorota G. w dniu 2019-05-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Laureen ma satysfakcjonującą pracę jako fotografka, stabilne życie rodzinne, wieloletniego partnera, córkę, szykuje się do ślubu. Na wieczorze panieńskim zorganizowanym przez przyjaciółki poznaje tajemniczego mężczyznę, o którym nie potrafi zapomnieć. Czy planowany ślub dojdzie do skutku? Kim jest tajemniczy nieznajomy? Jakie zmiany wniesie do życia głównej bohaterki? I co z tym wszystkim wspólnego ma tytułowy mrok? Przeczytajcie.
   
   "Mrok" jest wciągającą lekturą, na jej plus działają odrębny świat, wierzenia, tajemnicze istoty z indywidualnymi umiejętnościami, walka dwóch sił, nieprzewidywalność zdarzeń. Dla mnie dużym pozytywem jest przemiana Laureen, z typowej stereotypowej kobiety, spokojnej, w pewną siebie i swoich umiejętności wojowniczkę, otwartą na własne odczucia i pragnienia, również seksualne. Minusy? Po raz kolejny, sceny seksu są średnio udane. Czasem wolałabym, by zupełnie zostały pominięte, niż napisane kiepsko. Braki w słownictwie, nieumiejętność zobrazowania wydarzeń. Pokłosie braku edukacji seksualnej. Jeden aspekt utrudniał mi czytanie, zbytnie mieszanie zdarzeń, które skutkowało chaosem, momentami ciężko było zorientować się kto, co i po co, o co tu chodzi, i z czyjej perspektywy pochodzi opis. Mam nadzieję, że w kolejnej części ten aspekt będzie lepiej dopracowany.
   
   Czy polecam? Fanom i fankom fantastyki i nowych, interesujących serii jak najbardziej. Wielbicielom i wielbicielkom lekkich lektur również. Uwaga dla osób, którym przeszkadza chaos w treści, możecie mieć problem ze zrozumieniem akcji.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 1 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję