Mężczyzna imieniem Ove

🐈Ove od zawsze bezwzględnie trzyma się zasad. Nie rozumie kiedy ktoś je łamie. Mężczyzna pilnuje porządku na swoim osiedlu. Jego życie możnaby określić jednym słowem: rutyna. Ove szybko się denerwuje i jest załamany ludzką nieporadnością. Robi wrażenie gburowatego, zamkniętego w sobie i zgorzkniałego człowieka. Teraz ma nowy cel. Chce zakończyć swoje życie i dołączyć do zmarłej żony. Jednak za każdym razem kiedy jest już o krok od ostatecznego kroku ktoś mu przeszkadza. Ove się wścieka, ale przecież nie może pozwolić, żeby któryś z tych ,,idiotów" zrobił coś niedokładnie, nieporządnie albo co gorsza naruszył panujące zasady.

🐈Niepowtarzalna, oryginalna i wyjątkowa. Wow co to była za historia. Z ogromną satysfakcją zagłębiałam się w losy Ove'go. Każde jego chrząknięcie i grymas niezadowolenia sprawiały, że jeszcze bardziej czułam tę historię. Na pierwszy rzut oka wydaje się ona prosta i bardzo niepozorna. Za maską wiecznie zirytowanego mężczyzny kryje się człowiek, który najzwyczajniej w świecie tęskni za miłością swojego życia. I choć pokazuje to w specyficzny sposób jest najzwykle pomocną osobą. Ciągle toczy spory i wygłasza tyrady będące efektem jego niezadowolenia, ale jest w nim coś ujmującego i uroczego. Co z tego, że mówił, że nie lubi kotów jak w razie potrzeby był pierwszą osobą, która zaopiekowała się znalezionym zwierzakiem. Co z tego, że przez całe życie kłócił się i spierał z sąsiadem, jak w razie potrzeby był pierwszą osobą, która udzieliła mu pomocy. Taki właśnie jest Ove. Podręcznikowy przykład człowieka czynu.

🐈Co tu dużo mówić? Jestem zachwycona i zauroczona książką ,,Mężczyzna imieniem Ove". Ta historia bez najmniejszych wątpliwości trafia do moich ulubieńców. Dawno nie byłam tak poruszona i zauroczona. W pewnym momencie nie mogłam powstrzymać łez wzruszenia. Myślę, że każdy z nas ma w sobie choć szczyptę Ove'go. To wyjątkowa hisotria o stracie bliskiej osoby i próbie odnalezienia się w nowej rzeczywistości. To historia, która idealnie trafiła w moją wrażliwość.

Przeczytałam właśnie jedną z najpiękniejszych książek o miłości. Nie ma w niej nawet odrobiny pikanterii, spektakularnych porywów serca, a zwyczajne, codzienne życie. Życie we dwoje, gdy wieczorem splatasz dłonie z ukochaną osobą, chociaż przez cały dzień denerwowało cię jej marudzenie. Bo grzejniki rozkręcone, bo za głośno chrapie, bo zostawia brudne skarpety koło łóżka, a jednak okrywasz wieczorem tę osobę kołdrą by nie zmarzła. On też ciągle narzeka, bo zbyt wiele ciuchów, ty nie masz w co się ubrać, a jego upchnięte gdzieś w kącie. I tak przyniesie ci filiżankę herbaty, gdy siąpisz nosem i leżysz pod kocem.

"Kiedy się kogoś utraciło, człowiek tęskni za dziwnymi rzeczami. Małymi rzeczami. Uśmiechami. Sposobem, w jaki obracała się w śnie na drugi bok. Przemalowywaniem dla niej pokoju".

Strasznie długi dzisiaj ten wstęp, ale chciałam wam pokazać o jak dojrzałej i wyjątkowej relacji napisał w swojej debiutanckiej powieści Fredrik Backman. Mężczyzna imieniem Ove to historia, przy której śmiałam się w głos ( wyjątkowo trafia do mnie humor autora) i wylewałam łzy wzruszenia. Książka jakich mało na rynku, ponieważ mało na świecie ludzi wyjątkowych tak jak jej główny bohater. To opowieść o głębokiej i trwałej miłości jaką chciałby przeżyć każdy z nas. Historia o oddaniu, pięknej codzienności, zwyczajności, które przecież dają nam szczęście. Słodko-gorzka opowieść o odchodzeniu, przeżywaniu żałoby i starości, a w pakiecie również o ważnej roli jaką dla każdego człowieka pełni możliwość bycia w społeczności. Wszystko to co w książkach sobie cenię, napisane przez autora z wielką dozą wrażliwości i wyrozumiałości, pochylenia się nad drugim człowiekiem i zajrzeniem w jego problemy.

Ove to starszy, ogromnie zgryźliwy staruszek, samozwańczy przedstawiciel osiedlowego nadzoru. Każdy dzień rozpoczyna od obchodu osiedla, ale gdy zostaje zwolniony z pracy, a w dalszym ciągu nie pogodził się z odejściem ukochanej żony postanawia zakończyć życie. Okazuje się, że popełnienie samobójstwa przez staruszka, gdy wszyscy ludzie nagle zaczynają coś od ciebie chcieć wcale nie jest takie proste.

Genialny bohater! Charakterny, nacechowany wartościami, które obecnie odchodzą już do lamusa. Facet, dla którego sprawiedliwość i ciężka praca to najważniejsze sprawy w życiu. Zwyczajny świat, przefiltrowany przez jego sylwetkę ukazuje się nam z całym bagażem współczesnej obłudy i gry pozorów. Koniecznie będę musiała poznać go w adaptacji Toma Hanksa z premierą filmową z końcem stycznia.

Polecam wam z całego serca. To jedna z ,,moich" książek. Wiecie, że ja uwielbiam czytać o tym co zwyczajne, a jednak najpiękniejsze w naszym życiu. Backman ma dar do obserwacji codzienności, ukazywania jej magii i uwypuklania problemów. Dodatkowo potrafi wpleść w swój tekst odrobinę czarnego humoru, który pewnie trafi do niejednego z was. Musicie jeszcze wiedzieć, że ja od kilku dni opowiadam mężowi tylko o tej książce. Już wie, że ma mnie zabrać na ekranizację.

Druga z najlepszych książek tego roku!

Ove to pan już w podeszłym wieku. Bardzo przyzwyczajony do własnej codziennej rutyny, spoglądający na świat przez pryzmat bieli i czerni (głównie czerni). Narzeka i krytykuje, a przy tym bywa tak zabawny, że zdobywa sobie naszą sympatię.

Humorystyczna, a jednocześnie przepełniona współczuciem książka.

Człowiek wiedział, że tak będzie. I żaden inny scenariusz nie wchodził w grę.

Chciałabym walnąć jakiś rzetelny elaborat, ale to chyba jakaś domena mojej książkowej topki - niby potrafię wskazać wszystko, co przesądziło o takiej, a nie innej ocenie, ale wymagałoby to czegoś jeszcze. Równolegle musiałabym dokonać analizy wszystkich moich wewnętrznych upodobań, nabytych doświadczeń, ukrytych gdzieś głęboko pragnień. Z perspektywy szerszej publiczności, ani to zbytnio zajmujące, ani potrzebne do szczęścia. Powiem więc tylko, że TAKIE nagromadzenie całego arsenału motywów, które wielbię całym sercem, nie mogło wzbudzić we mnie mocniejszych reakcji (wycieranie okładki z łez kojarzy mi się tylko z podręcznikiem do matematyki, a to dość odległe czasy).

Ostatnią książkę kończyłam identycznymi spazmami dokładnie rok temu. Nie pogniewałabym się, gdyby ta częstotliwość została choć odrobinę podkręcona.

Ove przez wasze liczne polecenia był na mojej liście książek do przeczytania, ale dzięki Weronice @otulonaksiazkami, która sprezentowała mi go na święta jego przeczytanie zdecydowanie przyspieszyło. 😄

Nie wiem czy możemy się dopatrywać tego, że skoro już na początku roku mam swojego ulubieńca to będzie to rok świetnych książek, ale biorę to za dobry znak.

Uwielbiam tę historię i potwierdzam, że Backman potrafi poruszyć najczulsze struny. Ja nie płaczę często na książkach i to też nie jest tak, że zalewałam się łzami tutaj, ale jeżeli muszę w kilku miejscach intensywnie mrugać, bym dojrzała tekst przez załzawione oczy to już dla mnie dużo znaczy.

Najlepsze jest to, że przez pierwsze rozdziały do momentu pojawienia się nowych sąsiadów na osiedlu Ovego myślałam, że polubimy się na tyle, że tylko się trochę pośmieję i będę dziękować moim prawdziwym sąsiadom, że nie są jak Ove. Jak ja się myliłam...

Wiedziałam, że ta historia ma drugie dno, ale poznanie jej w całości uświadamia po raz kolejny, że nie warto oceniać ludzi tylko powierzchownie i to samo tyczy się bohaterów literackich. Historia życia Ovego sprawia, że chcesz mieć taką osobę obok siebie, bo nad jego zasadniczością wyżej jest wielkie serce (kto czytał ten wie jak to jest dosłowne😉). Historia zawarta w tej książce na przemian rozśmiesza i wzrusza, ale te przejścia nie są na tyle gwałtowne, by nie było czasu na ich odpowiednie przeżycie. Mimo, że książka opowiada o trudnych emocjach, które targają głównym bohaterem i o jego chęci, by dołączyć do swojej zmarłej żony to podane jest to w taki sposób, że uśmiechasz się, gdy Ove psioczy na producentów sznurków, a jednocześnie pragniesz, by ktoś kochał Cię tak jak Ove Sonję.

Na duże uznanie w tej książce zasługuje postać Parvaneh i jej rodziny, którzy ponownie nadają barw życiu Ovego. To historia, która podnosi na duchu. Jest warta tego, by do niej wracać i odkrywać ponownie magię osobowości zgryźliwego Ovego. Jeszcze wspomnę, że to debiut Fredrika Backmana, więc jestem poruszona tym, że jego pierwsza książka tak mnie zachwyciła.

Tak napisane postacie chciałabym czytać. Abstrahując od  historii, która jest fenomenalna – napisana z bardzo dużym poczuciem humoru (co uważam za rzadkość w literaturze), najmocniejszym punktem tej powieści jest tytułowy bohater. Rzadko zdarza mi się trafić na tak wielowymiarowe postacie w książkach – nie zerojedynkowe, czarne lub białe w myśl odwiecznych zasad rządzących motywem walki dobra ze złem. Mimo, że historia przedstawiona w powieści jest mało prawdopodobna, to mężczyzna zwany Ove zdaje się być stworzony z krwi i kości.

"Mężczyzna imieniem Ove" to świetna lektura dla każdego, kto lubi czytać historie pełne emocji i humoru. Autor, Fredrik Backman, stworzył wspaniały portret człowieka, który na pierwszy rzut oka wydaje się być nieprzystępny, ale który z każdą stroną ujawnia swoje ciepłe i serdeczne serce. Ta opowieść o miłości, przebaczeniu i ponownym odkryciu sensu życia jest naprawdę wzruszająca. Dla mnie książka ta jest pełna optymizmu i nadziei, a ja polecam ją każdemu, kto szuka dobrej i poruszającej historii.

Do przeczytania książki "Mężczyzna imieniem Ove" namówiła mnie żona. Przyznam, że trochę jej to zajęło, bo to nie do końca klimat za którym przepadam. Ale nie żałuje czasu poświęconego na tą książkę. Lekko napisana, przedstawiająca temat który prędzej czy później dotknie nas wszystkich. Na kolejnych stronach książki autor uświadamia nas, że ze starością nie ma co walczyć, ale tylko od nas zależy jak przez ten ciężki czas przebrniemy. Mam nadzieje, że ekranizacja będzie równie dobra jak książka, seans przede mną. 

Jedno czego żałuję, to miejsce w którym skończyłam czytać. Uważam, że poznanie zwieńczenia tej historii powinno się odbyć w bardziej godnych warunkach niż w pociągu, jednak ciężko się wstrzymać od czytania. Każdy element historii rozbudza ciekawość czytelnika to granic możliwości. Doskonała narracja sprawia, że przeżycia bohatera są niezmiernie bliskie. Nie da się od nich odejść i przejść do codziennych obowiązków. Ten autor jest w moim rankingu jako jeden z najlepszych. Każda kolejna powieść to doskonałe udowadnia i broni się sama.

"Mężczyzna imieniem Ove" to bardzo ujmująca i wzruszająca powieść, która opowiada historię tytułowego bohatera, człowieka o twardym charakterze i tradycyjnych wartościach. Autor, przedstawia go jako postać złożoną i pełną sprzeczności, która z biegiem czasu otwiera się na świat i na ludzi. Książka jest napisana w humorystycznym stylu, co dodaje jej uroku i pozwala lepiej zrozumieć i polubić głównego bohatera. Moim zdaniem książka jest warta polecenia, ponieważ nie dość, że opowiada niesamowitą historię, którą bardzo dobrze się czyta, ale również przedstawia nam wartości, jakimi są miłość, szacunek i przebaczenie, a także o tym, jak ważne jest otoczenie się ludźmi, którzy nas kochają i wspierają. Ogólnie książka 10/10

Dawno żadna książka mnie tak nie wzruszyła i nie dała tyle nadziei na to, że nawet po najgorszych wydarzeniach w życiu zawsze ponownie pojawia się szczęście. Całość jest napisana lekko i przyjemnie, ale porusza ważne tematy, a bohaterowie są niezwykle wdzięczni. Z każdą kolejną stroną coraz bardziej zachwycałam się tą historią. Polecam każdemu, kto szuka powieści ukazującej najważniejsze wartości w życiu w piękny sposób. Na pewno kiedyś jeszcze będę chciała wrócić do tej historii i nie mogę się doczekać aż zobaczę jej ekranizację:)

Kiedy przeczytałam recenzję książki Fredrika Backmana pt. "Mężczyzna imieniem Ove", stwierdziłam, że muszę ją nabyć i przeczytać. Bohater przypominał mi bliską osobę. Nie pomyliłam się, Ove ma podobne poglądy, zachowanie i zasady jak ona. Powieść ta mnie zaskoczyła. Pokazała obraz współczesnego społeczeństwa, ze wszystkimi cechami, które mogą nas irytować i doprowadzać do szału. Pokazała też wrażliwość i kilka razy wzruszyła. Uświadomiła, że każdy jest potrzebny, niezależnie od tego na jakim etapie życia się znajduje.

 "Mężczyzna imieniem Ove" jest bardzo pozytywna. Jest to świetnie napisana historia, która porusza serce i ukazuje nam jak niezwykle ważne jest otaczanie się ludźmi, którzy nas kochają. Ove, główny bohater, jest z pozoru trudnym i nieprzystępnym człowiekiem, ale stopniowo odkrywamy jego miłe i empatyczne oblicze. Książka ta pokazuje, że każdy z nas ma swoją historię i że nie zawsze potrafimy zrozumieć innych ludzi, dopóki nie poznamy ich bliżej. Polecam tę książkę wszystkim, którzy chcą poczuć nieco nadziei i uwierzyć, że każdy z nas może zmienić swoje życie na lepsze, niezależnie od wieku. 

Przez pierwsze rozdziały nie mogłam powstrzymać się od wrażenia, że fabuła zbliżona jest do serialu "After life". Książka ta ma jednak swoją własną ekranizację, którą obejrzycie w kinach - "Mężczyzna imieniem Otto" z Tomem Hanksem w tytułowej roli.

Ove jest gburowatym cholerykiem, nie lubi ludzi i stroni od ich towarzystwa, choć lubi rywalizować i jego musi być na wierzchu. Poza tym wzrusza, śmieszy, denerwuje swoimi natręctwami, przygnębia rezygnacją po utraconej miłości, zadziwia uporem i zawziętością, bawi. Książka funduje nam niezwykle skomplikowaną mieszankę tych wszystkich odczuć, które składają się na prawdziwe życie. Życie, nie bytowanie z dnia na dzień. Odczuwanie, współistnienie z innymi, nawet jeśli relacje te nie są proste. Nieustanne nawiązania do śmierci i funkcjonowania samotnie w świecie zmuszają do przemyśleń. Książka w piękny sposób obrazuje nam, że rodzinę można czasem znaleźć w zupełnie nieoczekiwanych okolicznościach.

Ponadto "Mężczyzna imieniem Ove" to księga złotych myśli. W każdym krótkim rozdziale znajdują się piękne, mądre, często również zabawne sformułowania, które można zapisywać, zapamiętywać, cytować.

Książkę kończyłam czytać w samolocie i z trudem powstrzymywałam łzy, ale również niekontrolowany śmiech.

Wyjątkowo wielobarwna, ściskająca za serce książka, jedna z lepszych jakie czytałam w ostatnich miesiącach. Naprawdę warto przeczytać!

"Mężczyzna imieniem Ove" to książka, która zachwyciła mnie od pierwszych stron. Zwiastun filmu z Tomem Hanksem skłonił mnie do przeczytania tej pozycji, a przeczytanie okazało się strzałem w dziesiątkę. Książka ta jest pełna empatii, ciepła i dobrego humoru, co sprawiło, że po skończeniu czytania czułam się jak po odbyciu pięknej podróży przez życie.

Główny bohater, Ove, jest mężczyzną o pięćdziesięciu dziewięciu latach, który jest trochę introwertyczny i specyficzny, ale ma swoje zasady. Jest to historia o człowieku, który mimo swojego uporu, gburowatosci i trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi, jest gotów im pomagać.

Książka ta jest również pełna wzruszeń, jak i łez na końcu. Autor skutecznie przedstawia temat starości i samotności, pokazując, że ze starością nie możemy walczyć, ale z samotnością tak. Ove jest przykładem tego, że niezależnie od wieku, każdy może odnaleźć swoje miejsce w życiu i cieszyć się nim.

Warto przeczytać tę książkę, ponieważ jest to powieść uniwersalnie zachwycająca i rozczulająca, która pozostawia po sobie pozytywne wrażenie. Historia Ovego będzie mi towarzyszyć przez długi czas po skończeniu tej książki i bez wątpienia będę do niej wracać w przyszłości.

Bardzo Wam polecam!

Nie spodziewałam się, że książka „Mężczyzna imieniem Ove” będzie tak dobra! To niezwykle wzruszająca, chwilami smutna historia, przy której nie raz łzy spływały mi po policzkach, ale jest również niezwykle pozytywna, piękna i zabawna.

Myślę, że każdy powinien sięgnąć po ten tytuł. Jest to uniwersalna opowieść, dla każdego. Opowiada o stracie, braku sensu w życiu, poczuciu beznadziei, ale także o przyjaźni, o dobru oraz o społeczności i jakie więzy można zawrzeć z różnymi ludźmi.

Głównym bohaterem jest Ove. Zgorzkniały, cichy, człowiek z własnymi zasadami, których ściśle przestrzega i nie lubi kiedy inni tego nie robią lub próbują zaburzać jego plany. Dlatego nie podoba mu się gdy nowi sąsiedzi wprowadzają zamęt w jego życiu, a szczególnie nowa sąsiadka, która umie postawić na swoim i nie da się jej postawić. To powoduje ciąg diametralnych zmian w życiu Ovego i to na lepsze.

Ta książka jest po prostu świetna. Bardzo polecam!

🐈𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪🐈

Zdarza Wam się uronić łezkę podczas czytania? 😉

Mi baaaardzo rzadko, prawie nigdy, ale przedstawiam Wam dzisiaj mężczyznę, który mnie do tego doprowadził. 🥲

Ove ma 59 lat i więcej mieć nie zamierza. Postanawia umrzeć, ale ciągle coś lub ktoś mu w tym przeszkadza.

Ove nie lubi, kiedy coś idzie nie po jego myśli, nie lubi też ludzi, bo zazwyczaj są oni idiotami, a jedynej osoby, którą darzył głębszym uczuciem, już z nim nie ma.😔

Niestety, nie może do niej dołączyć, bo otaczający go imbecyle nie dadzą mu się nawet w spokoju zabić.🙄

Szczególnie za skórę zachodzi mu nowa rodzina na osiedlu, która zaczyna ich znajomość od zaparkowania samochodu z przyczepą w skrzynce na listy Ovego.

To zdarzenie inicjuje ich pełną niechęci, złości i przygód relację, która rozśmieszyła i wzruszyła mnie do łez. 😊

Ove uchodzi w okolicy za ogromnego gbura, co zresztą jest prawdą i on nie ma z tym problemu. Jednak jest to przede wszystkim mężczyzna z zasadami, "a tacy się już nie rodzą". 😉

Cudownie obserwowało mi się ten kawałek jego życia, a przede wszystkim przemianę, jaka w nim zaszła.

Z każdą stroną autor odkrywa przed nami nowe fakty, również za pomocą retrospekcji, co rzuca inne światło na zachowanie i charakter Ovego i sprawia, że osoba, którą poznaliśmy na początku, diametralnie różni się od tej, którą widzimy na końcu.

A przecież to ciągle ten sam Ove.

Z tymi samymi nawykami, zasadami, z tym samym charakterem i sposobem myślenia.

To idealnie pokazuje, jak nasz punkt widzenia może się zmienić, ale też jak każdy nasz czyn jest czymś spowodowany.

Życie kształtuje nas cały czas, a każde kolejne doświadczenie przysparza nam nowych zmarszczek nie tylko w wyglądzie, ale też na duszy, charakterze. I fajnie jest, jeśli ktoś spojrzy poza te zmarszczki, przebije się przez twardą, wypracowaną przez lata powierzchnię i dotrze pod skórę.

Czy uda się to Parvaneh i jej rodzinie w stosunku do Ovego?

Na pewno będą próbować. 😁

"Ludzie twierdzili, że Ove zawsze widział świat na czarno-biało. A ona była kolorem. Wszystkimi jego kolorami."

Przepiękna historia, jestem w niej naprawdę zakochana.

Nie sądziłam, że będę się tak dobrze bawić podczas czytania przygód sześćdziesięcioletniego Szweda, jego otyłego sąsiada, ciężarnej Iranki, bezdomnego kota z wybrakowanym futrem i młodego, "homoseksualnego geja", a jednak. Bawiłam się przednio, wzruszałam się często i myślałam dużo.

Autor poruszył kilka ważnych tematów, nie tylko samotności, chorób i śmierci, ale przede wszystkim pokazał przekrój społeczeństwa i idealnie uchwycił relacje i zależności w nim panujące. W dodatku oczarował mnie swoim stylem, prostym i specyficznym, wyjątkowym jednocześnie.

Zaskakująco dobry debiut, jestem zachwycona!😍

W styczniu w kinach ukaże się druga już ekranizacja powieści, tym razem z Tomem Hanksem w roli głównej i muszę przyznać, że pasuje on idealnie do postaci Ovego! Zresztą, przekonajcie się sami.😊 Sięgnijcie po tę książkę koniecznie! Będzie też idealnym prezentem, bardzo zresztą uniwersalnym, bo naprawdę uważam, że spodoba się i starszym, i młodszym.

Ode mnie 9/10. Po prostu... All you need is Ove.❤️

🐈𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪🐈

Zdarza Wam się uronić łezkę podczas czytania? 😉

Mi baaaardzo rzadko, prawie nigdy, ale przedstawiam Wam dzisiaj mężczyznę, który mnie do tego doprowadził. 🥲

Ove ma 59 lat i więcej mieć nie zamierza. Postanawia umrzeć, ale ciągle coś lub ktoś mu w tym przeszkadza.

Ove nie lubi, kiedy coś idzie nie po jego myśli, nie lubi też ludzi, bo zazwyczaj są oni idiotami, a jedynej osoby, którą darzył głębszym uczuciem, już z nim nie ma.😔

Niestety, nie może do niej dołączyć, bo otaczający go imbecyle nie dadzą mu się nawet w spokoju zabić.🙄

Szczególnie za skórę zachodzi mu nowa rodzina na osiedlu, która zaczyna ich znajomość od zaparkowania samochodu z przyczepą w skrzynce na listy Ovego.

To zdarzenie inicjuje ich pełną niechęci, złości i przygód relację, która rozśmieszyła i wzruszyła mnie do łez. 😊

Ove uchodzi w okolicy za ogromnego gbura, co zresztą jest prawdą i on nie ma z tym problemu. Jednak jest to przede wszystkim mężczyzna z zasadami, "a tacy się już nie rodzą". 😉

Cudownie obserwowało mi się ten kawałek jego życia, a przede wszystkim przemianę, jaka w nim zaszła.

Z każdą stroną autor odkrywa przed nami nowe fakty, również za pomocą retrospekcji, co rzuca inne światło na zachowanie i charakter Ovego i sprawia, że osoba, którą poznaliśmy na początku, diametralnie różni się od tej, którą widzimy na końcu.

A przecież to ciągle ten sam Ove.

Z tymi samymi nawykami, zasadami, z tym samym charakterem i sposobem myślenia.

To idealnie pokazuje, jak nasz punkt widzenia może się zmienić, ale też jak każdy nasz czyn jest czymś spowodowany.

Życie kształtuje nas cały czas, a każde kolejne doświadczenie przysparza nam nowych zmarszczek nie tylko w wyglądzie, ale też na duszy, charakterze. I fajnie jest, jeśli ktoś spojrzy poza te zmarszczki, przebije się przez twardą, wypracowaną przez lata powierzchnię i dotrze pod skórę.

Czy uda się to Parvaneh i jej rodzinie w stosunku do Ovego?

Na pewno będą próbować. 😁

"Ludzie twierdzili, że Ove zawsze widział świat na czarno-biało. A ona była kolorem. Wszystkimi jego kolorami."

Przepiękna historia, jestem w niej naprawdę zakochana.

Nie sądziłam, że będę się tak dobrze bawić podczas czytania przygód sześćdziesięcioletniego Szweda, jego otyłego sąsiada, ciężarnej Iranki, bezdomnego kota z wybrakowanym futrem i młodego, "homoseksualnego geja", a jednak. Bawiłam się przednio, wzruszałam się często i myślałam dużo.

Autor poruszył kilka ważnych tematów, nie tylko samotności, chorób i śmierci, ale przede wszystkim pokazał przekrój społeczeństwa i idealnie uchwycił relacje i zależności w nim panujące. W dodatku oczarował mnie swoim stylem, prostym i specyficznym, wyjątkowym jednocześnie.

Zaskakująco dobry debiut, jestem zachwycona!😍

W styczniu w kinach ukaże się druga już ekranizacja powieści, tym razem z Tomem Hanksem w roli głównej i muszę przyznać, że pasuje on idealnie do postaci Ovego! Zresztą, przekonajcie się sami.😊 Sięgnijcie po tę książkę koniecznie! Będzie też idealnym prezentem, bardzo zresztą uniwersalnym, bo naprawdę uważam, że spodoba się i starszym, i młodszym.

Ode mnie 9/10. Po prostu... All you need is Ove.❤️