Liberty Jak zostałam szpiegiem

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Justyna G. w dniu 2017-09-16

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Jak zostać szpiegiem?
   
   Korespondent wojenny Waldemar Milewicz, który zginął w Iraku, gdy samochód polskiej ekipy dziennikarzy został ostrzelany z broni maszynowej, Beta Pawlak, która straciła życie w ataku terrorystycznym na Bali, Jarosław Zientara – prawdopodobnie porwany i zamordowany, Anna Politkowska, zastrzelona przed swoim domem – to zaledwie kilka nazwisk ludzi mediów, którzy za swoją pracę oddali życie. W dobie wolności słowa trudno jest uwierzyć, że część z nich zginęła za prawdę, inni zaś padli ofiarą walk toczących się pomiędzy zwaśnionymi narodami. Trudno jest uwierzyć w to, że odeszli, choć ich dorobek pozostanie na zawsze swego rodzaju pomnikiem.
   
   Paige Nolan, siedemnastoletniej córce politycznych aktywistów i dziennikarzy, również trudno jest uwierzyć w ich śmierć. Tajemnicze zaginięcie na Bliskim Wschodzie, pomimo upływu lat wywołuje kontrowersje szczególnie, że nikt nie chce zgłębiać jego szczegółów, zaś kolejne służby odsyłają Paige, unikając odpowiedzialności za to, co się wydarzyło oraz za nieudaną akcję poszukiwawczą. Wszyscy jednak są przekonani, że owa akcja tak naprawdę nie miała sensu, że dziennikarze z pewnością nie żyją. Wszyscy, oprócz samej Paige, która jest przekonana, że rodzice wciąż żyją. Dziewczyna zrobi wszystko, by ich odnaleźć, choć szansa na to pojawia się dość niespodziewanie.
   
   O tym, w jaki sposób zostaje się tajnym agentem, o działaniach służb specjalnych, o zakłamaniu i korupcji, a do tego o nastolatce, która nadaje się do pracy w służbach bardziej, niż niejeden dorosły, przeczytać możemy w książce, pt. „Liberty. Jak zostałam szpiegiem”. Powieść autorstwa Andrei Portes, opublikowana nakładem Wydawnictwa HarperCollins, to wciągająca opowieść nie tylko dla nastoletnich czytelników. Prowadzona w pierwszej osobie narracja, swego rodzaju flirt z czytelnikiem, z którym główna bohaterka wdaje się w dyskusję, wydaje polecenia, dodaje książce oryginalności, choć jednocześnie może zniechęcać starszych czytelników. Podobnie zresztą jak sama osoba Paige, która mimo młodego wieku biegle włada kilkoma językami i posługuje się sztukami walki z wielką wprawą – jej postać jest tak doskonała, że wręcz nierealna. Nie zmienia to faktu, iż czytelnicy gustujący w takich super-bohaterach z pewnością czerpać będą z lektury przyjemność, być może zainteresują się też problematyką zbrojnych konfliktów oraz walki o równość i sprawiedliwość.
   
   Sama Paige nigdy by się nie spodziewała, że spontaniczne odwiedziny w jednej z restauracji w centrum handlowym, skutkować będą werbunkiem w szeregi agentów. Wykorzystując swoją znajomość eskrimy, filipińskiej sztuki walki, dziewczyna pokonuje dwóch ekstremistów, którzy wtargnęli do lokalu z bronią w ręku. Jej interwencja zostaje nagrana przez kamery ochrony, a zapis video już na zawsze zmieni jej życie.
   
   W college'u sztuk wyzwolonych, do którego uczęszcza Paige, kilka tygodni po incydencie w Applebee's, odbywa się rekrutacja do korporacji LexCorp, będącej placówką wojskowo-przemysłową. Dziewczyna udaje się na rozmowę kwalifikacyjną, choć szybko okazuje się, że rekruter jest tak naprawdę członkiem rządowej organizacji szpiegowskiej RAITH. Nastolatka otrzymuje ofertę nie do odrzucenia – w zamian za współpracę, będzie miała szansę odnaleźć rodziców. Pierwszym zadaniem Paige jest przejąć Seana Reynesa, hackera, który jest w posiadaniu tajnych rządowych informacji. Tyle tylko, że polują na niego nie tylko Amerykanie, ale i rosyjskie służby, a także niejaki Dymitr Kola Usojan, swego rodzaju John Gotti Moskwy.
   
   Czy w obliczu takiej konkurencji (i takiego zagrożenia), Paige uda się zrealizować misję? Dlaczego Raynes jest ochraniany przez FSB i czy dziewczyna potrafi zachować zimną krew w obecności swojego idola? Na te wszystkie pytania odpowiedź niesie książka „Liberty. Jak zostałam szpiegiem”, która nie tylko angażuje czytelnika, ale i wzywa go do zastanowienia się nad tym, co może zrobić dla swojego kraju, a co może zrobić dla świata. Autorka zastosowała na stronach książki ryzykowny zabieg - dialog z czytelnikiem, który z jednej strony skraca dystans pomiędzy autorem, a odbiorcą książek, z drugiej zaś strony może okazać się nieudany. W przypadku Andrei Portes możemy mówić raczej o tej drugiej sytuacji, choć sama fabuła jest na tyle wciągająca, że książki nie da się odłożyć na półkę, nie zapoznając się z nią w całości.
   
   Justyna Gul
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Wiktoria R. w dniu 2017-09-02

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Bycie szpiegiem tajnej organizacji nie jest prostym zadaniem – trzeba się porządnie namęczyć i spocić na treningach, być niezłomnym i przede wszystkim umieć poradzić sobie w kłopotliwych sytuacjach pozornie bez wyjścia. Wydawać by się mogło, że szpieg powinien w każdej dziedzinie powalać resztę na kolana, ale Paige Nolan, główna bohaterka powieści Andrei Portes, zaprzecza temu, chociaż zna pięć różnych języków i mogłoby się zdawać, iż jest ideałem.
   
   „Chcę powiedzieć, że ludzie próbują być delikatni, oferują miłe słowa i wsparcie. Mówią mi, że trzeba mieć nadzieję. Mówią, że cuda się zdarzają. Jeszcze nikt nie napomyka, że i dla mnie zaświeci kiedyś słońce. Ale jestem prawie pewna, że i na to przyjdzie pora”
   
   „Liberty. Jak zostałam szpiegiem” opowiada historię dziewczyny, która musi sobie poradzić z uprowadzeniem rodziców i tym samym brakiem reakcji kogokolwiek na to wydarzenie. Wydaje jej się, iż jest całkiem sama, bo nawet gazety, które masowo rozpisywały się o porwaniu dwójki dziennikarzy, umilkły pod naciskiem kolejnych konfliktów i tragedii. Gdy próbuje poskładać siebie, swoje myśli w całość, niespodziewanie pojawia się szansa. Spośród chaosu wyłania się możliwość odnalezienia swojej rodziny, jednak, jak zawsze, jest cena. Dla Paige początkowo wydaje się ona wysoka, nawet trochę niedorzeczna, lecz dla najbliższych można zrobić wszystko, prawda?
   
   Książka ta, kiedy zaczęłam ją czytać, zrobiła na mnie dziwne wrażenie. Rozdziały są krótkie, co wcale mi nie przeszkadzało, jednak czasem miałam odczucie, że w całej historii panuje chaos, ponieważ raz jesteśmy razem z Paige w trakcie jakiejś grubszej akcji, a później nagle możemy popatrzeć na to także z nią „z góry”. Parę razy tak się zdarzyło i rozumiem, iż miało to ułatwić nakreślenie sytuacji, jednak nie jestem do końca do tego przekonana. Po narracji głównej bohaterki widać jej żywiołowość i więź, jaką nawiązuje z Czytelnikiem. Może i nie każdy z Was ją poczuje, ale z pewnością nie raz i nie dwa uśmiechniecie się, śledząc losy Liberty.
   
   „W tej chwili, w momencie, gdy staję się znów sobą, gotowa jestem bronić wszystkiego, co kiedykolwiek znałam i wszystkiego, co kochałam”
   
   Myślę, że „Liberty. Jak zostałam szpiegiem” to bardzo dobra powieść na jeden lub dwa dni. Mimo tematu porwania rodziców Paige (który mógłby zostać bardziej rozwinięty, może stanie się to w kolejnej części, o ile taka wyjdzie kiedyś?), nie jest to książka poruszająca dogłębnie serca. Nie zmienia to jednak tego, że książka jest przyjemna w odbiorze i potrafi wywołać uśmiech na twarzy Czytelnika.
   
   Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu HarperCollins!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 2/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Dominika J. w dniu 2017-09-18

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Paige Nolan ostatni raz widziała swoich rodziców podczas strzelaniny na granicy turecko-syryjskiej, potem zniknął po nich wszelki ślad. Dziewczyna, choć nie może mieć co do tego żadnej pewności, skrycie ma nadzieję, że jej rodzice wciąż żyją i ukrywają się gdzieś w świecie. Gdy pewnego dnia Paige rozbroiła w restauracji dwóch postawnych facetów, których zamiary bynajmniej nie były pokojowe, nie miała pojęcia, że nagranie z jej walki zostało zarejestrowane przez monitoring. Wkrótce zgłaszają się do niej służby specjalne, które proponują jej układ - misję w Moskwie w zamian za informację o rodzicach.
   
   Czasami trafia mi się książka, o której ciężko cokolwiek powiedzieć. Nie wiem, jak to jest w Waszym przypadku, ale ja mogłabym pisać dzień i noc o książkach, które podbiły moje serce (odzwierciedla to zresztą długość moich ostatnich recenzji...), podobnie działa to w przypadku tych, które okazują się całkowitą pomyłką. Kiedy jednak przychodzi czas do napisania opinii o powieści, która plasuje się gdzieś pośrodku... ciężko jest mi wyskrobać choć kilka zdań - zwyczajnie trudno jest się rozwlekać na temat książek przeciętnych, używając bogatszego zasobu słów niż ,,miły" i ,,przyjemny". A jednak spróbuję...
   
   Zacznijmy od tego, że głównym celem tej powieści jest sprawienie czytelnikowi chwili rozrywki. Na próżno szukać tu ambitnej historii, z której można wyciągnąć jakiekolwiek mądre wnioski - Liberty to typowa książka na jeden wieczór, taka, o której wszelkie wspomnienie ulatuje z głowy w momencie, w którym kończycie czytać ostatnią stronę. Nie jest to jednak kwestia, która automatycznie skreśla tą powieść - jest przecież wiele niezbyt ambitnych młodzieżówek, które jednak stają się ulubionymi historiami wielu osób. Co więc sprawia, że Liberty w tym starciu wypada gorzej?
   
   Choćby to, że książce tej brakuje jakiejkolwiek głębi. Przez długi czas, czytając ją, miałam wrażenie, że nie ma ona żadnego sensu; że prowadzi donikąd. Nie byłam w stanie wymyślić konkretnego punktu, do którego zmierzałaby ta historia - nic, zero. Nawet teraz, kiedy jestem już po jej lekturze, nie potrafię wymienić głównego punktu tej książki ani powiedzieć, o czym faktycznie ona jest - oprócz tego, że opowiada ona o nastoletniej Paige, która pewnego dnia zostaje agentką. Kiedy jednak historia w końcu zaczyna nabierać tempa i ujawniony zostaje jej główny motyw, nagle książka się kończy.
   
   Nastawiłam się na dobrą powieść szpiegowską, natomiast wątek Paige jako agentki specjalnej został potraktowany bardzo ogólnikowo . Szczerze mówiąc, typowych pełnych napięcia akcji szpiegowskich z pewnością tutaj nie znajdziemy. Podobnie wygląda sytuacja z wątkiem rodzinnym głównej bohaterki. Myślałam, że sprawa rodziców Paige będzie jednym z motywów przewodnich tej historii, jednak został ON praktycznie zignorowany, ograniczony do kilku wspominek na początku książki. Było to dla mnie nieco rozczarowujące, poza tym sądzę, że mogłoby dodać tej trochę uczuciowości i sprawiłoby, że nie byłaby ona tak płaska i nijaka.
   
   Aby ta recenzja nie była tak całkowicie negatywna, muszę wspomnieć o stylu autorki, który bardzo przypadł mi do gustu. Oczywiście nie może się ON równać z autorami moich ukochanych serii książkowych, ale Andrea Portes swoim lekko ironicznym, zaczepnym stylem dobrze wpisała się w mój gust. Wyróżniał się ON dużą dozą sarkazmu i takim ogromnym "luzem". Bardzo często pojawiały się też wplecenia fragmentów wypowiedzi w innych językach, co zawsze bardzo mi się podoba w powieściach. Portes często odnosiła się też do konkretnych zdarzeń lub osób z popkultury.
   
   Nie ukrywam, że sięgając po tę książkę miałam nadzieję, że pozwoli mi ona choć trochę poznać Rosję z innej strony, nie z tej, jaką kreują media i jaką znamy na co dzień. Trudno uznać to za jakieś wielkie osiągnięcie, ale faktycznie autorka zawarła w swojej powieści kilka opisów najważniejszych moskiewskich zabytków oraz kultury rosyjskiej. Myślę, że były to informacje na tyle ogólnikowe, że nie stały się niczym odkrywczym, jednak miło było ujrzeć te elementy w Liberty.
   
   Podsumowując - na plus: styl autorki oraz obraz Rosji wykreowany w książce; na minus: brak celu powieści, jednowymiarowość, uproszczenie wątku rodzinnego oraz szpiegowskiego. Sami widzicie, jak wyglądają wszystkie za i przeciw. Według mnie Liberty jest książką dobrą dla osób, które szukają czegoś NAPRAWDĘ lekkiego i niezobowiązującego, jednak dla mnie była ona zbyt płaska i prosta.
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 2/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Benita B. w dniu 2017-09-13

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Andrea Portes to autorka, z którą w przeszłości miałam do czynienia już dwa razy recenzując Jak najdalej stąd oraz Jesień motyli. Moje pierwsze podejście było zadowalające, drugie natomiast okazało się być średnie, brakowało mi w nim wyrazistości i bardziej rozbudowanej akcji. Jak było tym razem? Zapraszam na recenzję!
   
   Paige Nolan to siedemnastoletnia córka politycznych aktywistów i dziennikarzy, którzy kilka lat wcześniej zaginęli w tajemniczych okolicznościach na Bliskim Wschodzie. Mimo, że wszystkie okoliczności wkazują na śmierć rodziców, Paige czuje, że nie jest to prawda i cały czas nosi ich w sercu. Największą manifestacją miłości rodziców jest sposób w jaki Paige została wychowana, czyli umiłowanie wolności i równości oraz walka o sprawiedliwość i prawa słabszych.
   
   Pewnego niepozornego dnia Paige odwiedza restaurację Applebee's, w której nieświadomie staje się bohaterką. Dzięki swojej znajomości sztuk walki, dziewczyna (dosłownie) powala na ziemię dwóch ekstremistów, którzy do restauracji weszli z bronią, żądając darmowego posiłku. Kilka tygodni po incydencie w Applebee's, w college'u Paige przeprowadzana jest rekrutacja do LexCorp, korporacji, której Paige szczerze nienawidzi i którą obwinia za spory odsetek zła na świecie. Gdy Paige udaje się na rozmowę, szybko okazuje się, że reprezentant firmy wcale do niej nie należy, a tak naprawdę jest członkiem tajnej rządowej organizacji szpiegowskiej RAITH. Madden, przedstawiciel RAITH proponuje dziewczynie współpracę - w zamian za ujęcie Seana Reynesa, dostanie informacje o zaginionych rodzicach. Sean Reynes jest hackerem, który wykradł tajne rządowe informacje, i który teraz ukrywa się w Rosji. Oprócz tego, Reynes jest również idolem Paige, przez co dziewczyna jest rozdarta wewnętrznie. Po dłuższym namyśle jednak tęsknota za rodzicami przeważa szalę i dziewczyna akceptuje swoją misję i zostaje agentką Liberty. Po intensywnym kilkutygodniowym szkoleniu, Paige wyrusza do Moskwy. Dziewczyna bardzo szybko się aklimatyzuje, zaprzyjaźniając się ze współlokatorką Kateriną i Urim, synem rosyjskiego gangstera. Gdy już udaje jej się zbliżyć do Reynesa, Paige zaczyna odczuwać wyrzuty sumienia, gdyż zdaje sobie sprawę z tego, że właśnie zakochała się w amerykańskim wrogu numer jeden...
   
   Nie będę ukrywać, nie obdarzyłam głównej bohaterki szczególną sympatią, gdyż mimo ponadprzeciętnego intelektu, zachowuje się ona jak stereotypowa pusta amerykańska nastolatka (mimo że zarzeka się, że nią nie jest!). Paige jest bezpośrednia i cięta, jednak niekoniecznie w inteligentny, lecz w wulgarny sposób. Co do reszty bohaterów, jest nieco lepiej, jednak niestety nie mamy okazji poznać ich bliżej.
   
   Styl, w jakim książka jest napisana jest lekki, dzięki czemu historię tą można przeczytać jednym tchem. Jednak na tej lekkości moje zachwyty się kończą. Co do fabuły, kończąc lekturę poczułam niemały niedosyt, biorąc pod uwagę fakt, że wątki, które przez większość książki autorka przedstawiła jako istotne, później okazują się być zapomniane i nierozwiązane. Jeżeli jest to zapowiedź sequela, to wspaniale. Mimo wszystko jednak żadna notka czy to w treści czy na okładce nie wskazuje na to, by przygody agentki Libery miały być kontynuowane w następnych powieściach.
   
   Mimo szczerych chęci, nie mogłam przez niektóre fragmenty przebrnąć bez zgrzytów zębami. Rozpoczynając od irytującej bohaterki, aż po pseudointeligenty styl w jakim powieść została napisana. Wszystko to sprawia, że jest to moje najmniej udane podejście do twórczości Andrei Portes. By jednak nie skupiać się jedynie na minusach, opowiem nieco o mocnych stronach książki. Wracając do kwestii fabuły, dzięki temu, że jest ona nierealistyczna i niemal "kosmiczna", to książka wyróżnia się na tle innych powieści młodzieżowych. W końcu nie często trafia się na książki z siedemnastoletnimi tajnymi agentkami w roli głównej. To, co sprawiło, że książkę przeczytałam z miarę przyjemnymi odczuciami to właśnie ta "świeżość" i fakt, że język (choć jak wcześniej wspominałam, wiele można mu zarzucić), jest lekki, dzięki czemu sam proces czytania przebiega bardzo szybko.
   
   Podsumowując, nierozbudowana akcja i wrażenie "porzucenia" niektórych wątków sprawiły, że książka nie przypadła mi do gustu i moje trzecie podejście do autorki mogę uznać za nieudane. Niemniej jednak, książka ta może stanowić całkiem przyjemną odskocznię od bardziej wymagającej literatury, ponieważ "Liberty. Jak zostałam szpiegiem" cechuje się dynamicznym i lekkim stylem przepełnionym akcją.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Książkomaniacy R. w dniu 2017-09-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   [Adres usunięty]
   
   Liberty to studentka, której IQ jest bardzo wysokie, włada pięcioma językami, ma rodziców dziennikarzy, a w metr pięćdziesięciu siedmiu centymetrach wzrostu skrywa wielką, jak na tę drobną dziewczynę, siłę i znajomość sztuk walki... Jednak żeby nie było tak kolorowo Liberty cierpi na zaburzenia dysocjacyjne, a ostatni raz widziała swoich rodziców podczas strzelaniny na turecko-syryjskiej granicy. Potem zaginął po nich ślad, a studentka nie otrzymała od nich żadnej wiadomości. Rodzice zawsze imponowali dziewczynie tym, że walczyli o dobro, słuszność sprawy i za wszelką cenę trzymali się swoich postanowień. Więc gdy podczas pobytu w restauracji dziewczyna zauważa dwóch podejrzanych typów, którzy zamierzają zrobić niezłą rozróbę, postanawia nie siedzieć w miejscu i działać. Tym właśnie zwraca na siebie uwagę tajnych służb specjalnych, którzy proponują jej współpracę - misja w Moskwie w zamian za informację o jej rodzicach. Dziewczyna nie musi się zastanawiać. Wyrusza w podróż do Moskwy. Co z tego wyniknie? Czy dowie się czegoś o rodzicach i zdoła ich odnaleźć, a może nawet uwolnić?
   
   "Liberty. Jak zostałam szpiegiem" to książka skierowana do młodzieży, ale chyba nie tylko. Narracja prowadzona w pierwszej osobie, lekki styl pisania i wielka dawka humoru, który można uznać za przesadny, gdy widzimy jaka jest powaga sytuacji - składa się na to, że książkę czyta się jednym tchem i właściwie nie sposób się od niej oderwać. A główna bohaterka? Hm... no dla mnie jest przygłupia, ale o dziwo darzę ją w jakimś stopniu sympatią. No bo nie wiem czy wiecie, ale Liberty nie wie gdzie są jej rodzice, została sama, a mimo to ma czas i humor na trzech chłopaków. Tak, dobrze czytacie - trzech. Nie komentuję tego zachowania, jedynie potępiam
   
   i dziwię się.
   
   Główna bohaterka prowadzi monolog, a ta jej gadanina jest często tak śmieszna, że nie sposób się nie uśmiechnąć. Myślę, że gdyby Liberty była prawdziwym rozmówcą to nie dopuściłaby nikogo do głosu. Ale to właśnie z tego powodu tę książkę czytało się tak fajnie. Nie zapominajmy jednak o tym, że to książka o współpracy z tajnymi służbami, więc zdarza się tu charakterystyczne słownictwo i klimat, ale i tak na główny plan wychodzi humor.
   
   Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę? Bo "Liberty. Jak zostałam szpiegiem" to świetna pozycja na chłodne wieczory, gdy wreszcie mamy szansę odpocząć po trudach dnia codziennego i odbyć zasłużoną chwilę relaksu. To książka, która sprawi, że na twarzy czytelnika niejednokrotnie pojawi się uśmiech. I choć może nie jest zbyt realistyczna i życiowa - to nic, takie książki też czyta się dobrze. Polecam!
   
   Izabela Nestioruk

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 2 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję