Ja nie wybaczam

,,Ja nie wybaczam" to pozycja, na którą pewnie szybko nie zwróciłabym uwagi, gdyby nie trafiła do mnie w ramach wygranej w wyzwaniu Czytelnicze Igrzyska, organizowanym przez księgarnię Tania Książka.

Kilkadziesiąt lat temu sporo dzieci przebywało w domu dziecka, który w obecnych czasach na pewno zostałby zamknięty. Miejsce to było przykrywką do handlu narkotykami. Po tylu latach mieszkańcy tego miejsca zaczynają ginąć razem ze swoimi bliskimi i rodzinami. Niektórzy nie wierzą w takie zbiegi okoliczności. Inspektor Ray Drake postanawia przeprowadzić własne śledztwo w tej sprawie.

Co prawda, jest to thriller psychologiczny, ale i tak odnoszę wrażenie, że książka została za bardzo przegadana i całą fabułę ze spokojem można by zmieścić na połowie objętości. Co prawda, na koniec pojawia się naprawdę sporo odkrytych sekretów, ale i tak ten, kto jest mordercą, odkryłam bardzo szybko w stosunku do chwili, w której został ujawniony.

Pomysł na fabułę jest bardzo ciekawy. Ktoś po latach morduje dzieci z domu dziecka, a także ich bliskich. Niestety, akcja nie jest zbyt szybka, a całe strony dość drobnego druku zdecydowanie nie przyśpieszają lektury. Biorąc pod uwagę, że to debiut i pierwszy tom serii, widzę w tym thrillerze potencjał i bardzo możliwe, że zapoznam się z jego kontynuacją.

,,Ja nie wybaczam" to pozycja, która niestety nie do końca do mnie trafiła. Czyta się naprawdę wolno, więc warto zarezerwować sobie prawie cały dzień na lekturę. Jest potencjał, ale jednak czegoś mi w niej zabrakło.

"Przeszłość wdzierała się do teraźniejszości. Dziesiątki lat temu coś zostało wprawione w ruch, jakaś straszliwa siła nabierająca rozpędu. Podsycana, coraz potężniejsza."

Książka pozostawiła po sobie pozytywne, mocne i mroczne wrażenia. Znakomity pomysł na mglistą i niejednoznaczną postać głównego bohatera. Wzbudza intrygujące, sprzeczne i kontrowersyjne odczucia. Lubimy go, docieramy do źródeł jego postaw i czynów, a jednocześnie wciąż stanowi dla nas wielką zagadkę do rozszyfrowania. I właśnie wyśmienitą kreację kluczowej postaci uważam za najwartościowszy walor tej wciągającej przygody czytelniczej.

Mark Hill potrafi też umiejętnie podsycać napięcie, pobudzać do działania wyobraźnię czytelnika, nakłaniać go do aktywnego uczestnictwa w grze. Kiedy już wydaje się, że zbliżamy się do prawdy umożliwiającej rozwiązanie zagadki brutalnych morderstw, w sprytny sposób wymyka się ona wysuwanym przypuszczeniom i domysłom. Satysfakcjonujące, zaskakujące i pierwszorzędnie podane zakończenie to kolejny plus powieści. Bardzo dobrze odnajdujemy się w nietuzinkowej detektywistycznej szaradzie, z paletą ciekawych bohaterów, intrygujących zdarzeń, sensacyjnych incydentów, psychologicznych wątków i szerokiej gamy dreszczyków emocji. Pierwszy tom zapowiada rewelacyjną serię kryminalną, z ogromnym zainteresowaniem sięgnę po kolejną jej odsłonę, wyczekiwać będę nowych kart do odkrycia i jokerskich zagrań w fabule.

Ray Drake, inspektor z wydziału zabójstw, natychmiast mocno przykuwa naszą uwagę. Jego zachowanie wydaje się sprzeczne, mętne, niejasne i zbyt nerwowe. Prowokowani jesteśmy do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, czy taka postawa może wynikać z traumy związanej ze śmiercią żony lub wyrzutami sumienia wobec trudności porozumienia się z córką? Jednocześnie Ray otrzymuje właśnie awans w pracy, postrzegany jest jako inteligentny, oddany, profesjonalny i bezkompromisowy funkcjonariusz policji. Jego podopieczna Flick Crowley również zdobywa wiele zasług. Obecnie staje przed szansą potwierdzenia wysokich detektywistycznych umiejętności.

Wspólnie prowadzą sprawę osobliwego zabójstwa rodziny w ponurej londyńskiej dzielnicy. Stopniowo odkrywają zadziwiające fakty rzutujące na kurs obierany przez śledztwo. Oczywiście, nie wszystkim podoba się wnikliwe drążenie tematu, a ci, którym najbardziej powinno zależeć na wyjaśnieniu zbrodni, nagle postanawiają odpuścić jej rozwiązanie. Jakie zatrważające informacje ujrzą światło dzienne? Dlaczego nie będzie można liczyć na pełne, wydawałoby się należne, wsparcie? Jak bardzo zdrady, kłamstwa i tajemnice przeszłości upomną się o uwagę? Czemu właśnie teraz, skoro tyle lat potrafiły drzemać w ukryciu? Jakie winy nie zostały właściwie rozliczone i szczerze wybaczone? W jakim stopniu konsekwencje dokonanych wcześniej wyborów potrafią znacząco zmienić obraz życia?

[Adres usunięty]