Berdo. Komisarz Forst. Tom 9

"...każdy z nas ma jakieś berdo,na które musi się wspiąć..."

To już dziewiąte spotkanie z komisarzem Forstem,którego, no kurcze coraz bardziej lubię :-) Osica i Forst to para jedyna w swoim rodzaju,gdzie słowne przepychanki jednego w formie żartu ,drugiego w formie cierpkich przekleństw sprawiają,że książkę czyta się z uśmiechem na twarzy.

Tę serię trzeba zaznaczyć, trzeba czytać po kolei,bowiem bez znajomości poprzednich tomów,nie będzie miało sensu.Tym bardziej ,że mamy tu sporo wspomnień z przeszłości,która wraca do bohatera jak bumerang.

Nie pozostaje tak więc nic innego jak polecić cała serię i oczywiście "Berdo",która to część zaprasza czytelnika tym razem w malownicze Bieszczady,które to kryja niejedną tajemnicę i niejedno morderstwo z którymi Forst będzie musiał się zmierzyć.

Forst postanawia zaszyć się w Bieszczadach i zapomnieć o tym, co było. Poza szlakami, które schodził, najczęściej korzysta z uroków baru, w którym może skutecznie pracować nad „zapominaniem”. Po jednej z takich zakrapianych nocy Forst trafia na próbę gwałtu, którą udaremnia ale okazuje się, że człowiekiem, którego unieszkodliwił jest syn lokalnego mafioza. Nagle Forst staje przed niebezpieczeństwem, a na dodatek zostają znalezione zwłoki dziewczyny. Komisarz podejmując się śledztwa nie spodziewa się, do czego go ono doprowadzi…

Forst jako wrak człowieka wypada bardzo realnie. To człowiek, którego już spotkało najgorsze więc nie zależy mu na niczym. Jednak okazuje się, że są rzeczy, które będą w stanie wyciągnąć go z marazmu, w który popadł. Trudne śledztwo, jak zwykle zawiłe i nawiązujące do wydarzeń poprzedzających tom, wyścig z czasem, a wszystko na tle Bieszczad, ich walorów przyrodniczych i ciekawych historii, o których mało się mówi.

Książka zamiast kwiatka

Po zakończeniu ostatniego tomu, które rozerwało moje serce, nie byłam do końca przekonana, czy stać mnie na to, aby sięgnąć po kolejny tom. Czy Autor zrekompensuje mi to, z jaką pustką zostawił mnie ostatnio? 

Jednakże kiedy zobaczyłam zapowiedź tego tomu, od razu zmodyfikowałam swój plan czytelniczy i powiedziałam ...dobra, sprawdźmy to!

Nie ukrywam, że przez połowę książki czułam dziwne emocje i nie mogłam wgryźć się w historię. Chyba razem z Forstem przeżywałam jego stratę i wszystkie prezentowane wydarzenia po mnie spływały. W trakcie tych pierwszych rozdziałów pojawiły się nawet myśl, że to już nie to.

Do czasu, aż nie wiedząc kiedy naprawdę weszłam w tę historię i poczułam jej pęd. Pojawienie się nowych postaci oraz sprawy kryminalnej, która nawiązuje do poprzednich spraw komisarza, spowodowała, że nie mogło być inaczej i znów poczułam, to co przy poprzednich tomach tej serii. W pewnym momencie bardzo mocno czuje się tego starego dobrego Forsta, który w duecie z Osicą stanowią nieszablonową parę. 

Ten duet bohaterów, to oprócz klimatu górskich szlaków, które uwielbiam stanowi mój ulubiony punkt tej serii. To jak wygląda ich relacja i jak wpływa korzystnie na odbiór tej dwójki, zasługuje na wyróżnienie. Nie da się koło nich relacji przejść obojętnie.

Dużym zaskoczeniem dla mnie było również umiejscowienie akcji, gdyż cała seria zawsze była prowadzona w Tatrach, a tymczasem lądujemy w Bieszczadach. Było to ciekawe posunięcie dające możliwość poznania innego górskiego otoczenia, jednakże...Tatry to Forst, a Forst to Tatry i tego się trzymajmy 😉

Reasumując, mimo braku postaci, którą uwielbiałam i początkowym sceptycyzmie do tego tomu, muszę przyznać, że Autora dał radę i spowodował, że moje rozerwane serduszko zostało zreperowane i czeka niecierpliwie na kolejny tom. Was zachęcam koniecznie do poznania tej serii, jeśli jeszcze nie mieliście przyjemności poznać komisarza w czerwonej koszuli w kratę 😉

Wiktor Forst to bohater, którego powinien znać każdy miłośnik kryminałów! A już na pewno Remigiusz Mróz jest pisarzem, którego nikomu przedstawiać nie trzeba! Natomiast to, co autor przedstawił w najnowszej odsłonie z komisarzem Forstem, pozostanie w pamięci każdego, kto sięgnie po „Berdo”. Dziewiąte spotkanie z rzeczonym bohaterem było wyjątkowym spotkaniem, nie w Tatrach, lecz w Bieszczady, które miały być azylem to poharatanego przez życie Forsta.

To właśnie w tym rejonie Polski, w małym wiejskim zakątku zaszczył się, aby zapomnieć o życiowych ciosach, które uderzyły w niego niczym piorun. Zajmując się podupadłym gospodarstwem, pragnie odnaleźć harmonię życia. Niestety jak to w życiu Forsta bywa, nie będzie mu to dane. Można rzec, że morderstwa lgną do niego niczym ćmy do światła.

Jak się okazuje w okolicy dochodzi do wstrząsającego znaleziska. Odkryto bowiem ciała, których nie można zidentyfikować, a każda z ofiar ma wypalony symbol między oczami. Czy zatem komisarz Wiktor Forst znajdzie w sobie na tyle sił, aby przyjrzeć się tej tajemniczej sprawie z bliska. Zwłaszcza że działania tamtejszej policji prowadzą na manowce. Co najgorsze w górach dochodzi do kolejnych makabrycznych odkryć. Czy Forst da temu kres? Przekonajcie się sami i sięgnijcie po „Berdo”.

Wiktor Forst dla mnie jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych bohaterów w polskiej literaturze kryminalnej. To bohater z krwi i kości. Wyrazisty. To, jak potraktowało go życie, przechodzi wszelkie wyobrażenia. Tutaj pomysłowość Remigiusza Mroza dosięgnęła szczytu. Dlatego też książki z udziałem Forsta cieszą się wśród polskich czytelników ogromnym uznaniem. I przyznam szczerze, że Czyt-NIK zdecydowanie należy do tego grona.

A Ty drogi Czytelniku, jeśli jeszcze nie jesteś w klubie miłośników Forsta, to jestem przekonany, że po lekturze książek z jego udziałem, chętnie do niego się zapiszesz. Dlatego warto zapisać sobie kolejność tytułów, po które warto sięgnąć – „Ekspozycja”, „Przewieszenie”, „Trawers”, „Deniwelacja”, „Zerwa”, „Halny”, „Przepaść”, „Widmo Brockenu”. Dziewiąta część pt. „Berdo” jest doskonałym dopełnieniem historii komisarza Wiktora Forsta. Miejmy nadzieję, że nie jest to ostatnie spotkanie z tym kultowym już bohaterem.

Remigiusz Mróz ponownie zaprosił mnie do wyjątkowej podróży w polskie góry. Podróży, wraz z Forstem, człowiekiem ze stali, człowiekiem z kamienia, człowiekiem, w którego życiu nie brakowało stromych ścieżek, dlatego teraz został komisarzem na wygnaniu. Jeśli zaś o „Berdo” chodzi to książka ta nie opuści mej domowej biblioteczki – ba, znajdzie się w jej honorowym miejscu NIK – Najlepszych Interesujących Książek.

Książka „Berdo” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona