Kraina złotych kłamstw

Z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po ' Krainę złotych kłamstw' Anny Górnej. Głównym atutem jest tutaj ciekawa fabuła, czytałam tę książkę, chcąc przekonać się czy tajemnica zostanie rozwikłana. Muszę stwierdzić, że pisarka ma dobry warsztat oraz potrafi trzymać w napięciu. Spodobało mi się, że autorka potrafiła osadzić akcję w konkretnym miejscu, gdzie opisane są w sposób ścisły ulice. Dawno nie czytałam równie udanego kryminału, będę więc wypatrywała kolejnych pozycji pisarki. Warto przeczytać.

Kraina złotych kłamstw to znakomity debiut, który na długo zapadnie w moją pamięć. To powalający kryminał autorstwa Anny Górnej - takie książki chce się czytać - jestem pod wrażeniem!

Anna Górna wprowadza nas w świat elit i zwykłych ludzi, gdzie wszystko może się wydarzyć, niezależnie od zasobności portfela i znajomości - prawo jest równe dla wszystkich.

W 2004 roku w hrabstwie West Sussex ginie bez śladu dwudziestoczteroletnia Julie Pearson, która jest związana z gwiazdą kina, Jackiem Hartfordem. Podejrzenie pada na aktora, jednak dziewczyny nigdy nie udaje się odnaleźć i sprawa nigdy nie zostaje wyjaśniona.

Mężczyzna zmienia miejsce zamieszkania, porzuca aktorstwo i zajmuje się biznesem, słowem prowadzi normalne życie. Świat przypomina sobie o nim, kiedy bez śladu znika jego aktualna dziewczyna, bizneswomen Isabelle Muri. Zaginięcie zostaje zgłoszone na policję, w mieszkaniu dziewczyny znajdują się ślady włamania i przemocy, a głównym, podejrzanym staje się Hartford. Wspólnik Muri zgłasza się do swego przyjaciela Adama Sauera, byłego policjanta, pracującego jako specjalista ds bezpieczeństwa, z prośbą o pomoc w odnalezieniu Isabelle. Adam zgadza się, nie informując żony i wchodzi we współpracę z Hartfordem. Angażuje się w sprawę coraz bardziej, wylatuje z aktualnej pracy i skupia się na odnalezieniu prawdy, pomimo przeszkód, które napotyka. Czy uda mu się odnaleźć Isabelle? Czy sprawa jej zaginięcia zostanie wyjaśniona?

Kraina złotych kłamstw to doskonale skonstruowany kryminał, który porywa czytelnika. Jest napisany lekkim i przystępnym językiem, a przy tym niezwykle obrazowy. Czyta się go z dużą przyjemnością i zaintrygowaniem - tutaj nic nie jest oczywiste...aż do samego końca! Polecam gorąco!

[Adres usunięty]

Wiecie, aż miło było czytać tą książkę. Uwiodła mnie swoją inteligencją i dobrze przemyślaną fabułą. Cokolwiek w niej nie byłoby zaczęte, to zanim się skończyło poznaliście wszystkie za i przeciw. Dokładny opis miejsc, przeżyć, wydarzeń, spójność faktów, dobrze wykreowani bohaterowie, którzy przedstawiali odmienne cechy charakteru. Każda z postaci żyła inaczej, miała swoje życie prywatne i historię, która nie napawała ich dumą. Mieli odmienne cele, inny styl wypowiedzi, choć jedną rzecz mieli wspólną. Bez względu na to kim byli, co przeżyli, co robili i jak twardzi, lub miękcy wewnątrz by nie byli, ogólnie gdzieś wewnątrz siebie posiadali tą twardość i upór. Niemal każda sytuacja była opisana z napiętą nerwowością, która przechodzi na czytelnika. Bardzo dobrze możemy się wczuć w każda z postaci, choć nie ukrywam, że połowę z nich potępiałam za swoje zachowanie. Wielu tutaj przypuszczało, że mając dobrą pozycję mogą sobie pozwolić na wszystko, nawet, jeśli ta druga osoba nie wyrażała na to zgody. Na szczęście znaleźli się też obrońcy, którzy za dobre uczynki byli karani. Mamy również zbłąkane owieczki, które żyją niemal w psychicznym koszmarze. Choć drastyczne sytuacje dawno minęły ich pamięć postanawia je odtwarzać podczas snu. Chcą odbić się od dna, tylko jakby ich własne ciało im na to nie pozwalało. Zdarzają się toksyczni rodzice, którzy cenią sobie tylko własne zdanie i dążenie do przodu bez względu na rodzaj poniesionej straty. Kłamstwo szerzy się tutaj niczym zaraza obejmując swoim żniwem coraz więcej osób. Niektóre są w dobrej wierze, inne zapewniają krycie własnych czterech liter, choć tak naprawdę rzucają się w oczy na kilometr.

Początek książki jest bardzo ciekawy, wprawia nas w pewną nerwowość, gdyż dzieje się szybko i w bardzo tajemniczych okolicznościach. Czyta się ją nieco dłużej, gdyż ma mniejszy druczek, aczkolwiek bardzo dużo się tutaj dzieje. To, że śledztwo od razu nie brnie do przodu nie oznacza, że sama historia nie ma dla nas innych atrakcji. Bardzo udany debiut:-)

Przyznam się, że rzadko sięgam po debiuty. Jednak są wydawnictwa, których biorę książki początkujących autorów w ciemno. Takim jest np Czwarta Strona kryminału. Gdy zobaczyłam okładkę powieści Anny Górnej "Kraina złotych kłamstw" stwierdziłam, że muszę ją mieć. Okazała się być niezłym grubaskiem i w tym momencie moja obawa wzrosła czy książka nie będzie mi się dłużyć. Jaki był efekt?

Historię zaczynamy w przeszłości. Młoda kobieta wpada w poślizg samochodem gdzieś na skraju dróg i uderza w drzewo. Na szczęście nic złego jej się nie stało i nie potrzebuje pomocy, ale później znika bez śladu.. We wszystko jest zamieszany znany aktor. Zaginiona dziewczyna była jego kochanką. Kilkanaście lat później, gdy Jack przeprowadził się do Zurychu znów ginie jego ukochana. Tym razem za rozwiązanie zagadki zabiera się Piotr Sauer. Były policjant, który znudzony swoją pracą w korporacji postanawia spróbować swoich sił.

Fabuła jest bardzo rozbudowana. Autorka pięknie etap po etapie wyjaśnia zależności między bohaterami, ich przeszłość oraz aktualne poczynania. O dziwo, mimo objętości książka mi się nie dłużyła. Może i można by było skrócić tę historię, ale myślę że by straciła na tym. A dzięki temu miałam sposobność wejść trochę do głowy głównego bohatera. Zrozumieć czym się kieruje. Kibicować mu i współczuć. Wszystko prowadziło do ciekawego finału. Nie domyśliłam się zakończenia co dla mnie jest dużym plusem. Powieść jest bardzo dopracowana. Nie mamy tutaj żadnych absurdów czy dziwnych sytuacji. Widać, że cała konstrukcja książki jest mocno przemyślana. W życiu bym nie zgadła, że to debiut. Fajnie było trochę poczytać o samej Szwajcarii. Autorka sprzedaje nam tutaj dużo ciekawostek. Ogólnie książkę z czystym sumieniem mogę zaliczyć do udanych. I na pewno sięgnę po inne powieści autorki. A może pociągnie ona historię Piotra dalej? Myślę, że to byłby fajny pomysł. Polecam.

Dla Piotra Sauera praca jako szef ochrony nie jest szczytem marzeń. Były policjant uwielbia czuć adrenalinę i musi mieć większy cel. Coś, co będzie go napędzało do działania. Jednak obiecał sobie i swojej rodzinie, że po tragicznych wydarzeniach, które działy się w Polsce, będzie trzymał się od kłopotów z daleka.

Wszystko się zmienia, gdy za pośrednictwem przyjaciela, mężczyzna dostaje zlecenie, w którym ma odszukać zaginioną kobietę. Sprawa wydaje się być przesądzona i wina spada na jego zleceniodawcę, ponieważ wydarzenia się powtarzają. Przed czternastoma latami była bliźniaczo podobna sytuacja. Wtedy nie było dość dowodów, by skazać meżczyzną za morderstwo. Teraz jednak opinia publiczna domaga się sprawiedliwości, a wszystkie tropy wskazują, że to właśnie ON stoi za zaginięciem kobiety. Czy Sauerowi uda się odnaleźć kobietę? Jakie kłamstwa wyjdą na wierzch? Czy obie sprawy łącza się ze sobą, a może jest to tylko czysty przypadek?

Akcja tej książki dzieje się w Szwajcarii. Historia jest pięknie dopracowana i widać, że autorka dokładnie przemyślała jaki kierunek ma ona obrać. Jest to niezły grubasek, ponieważ liczy sześćset stron, ale mnie czytało się ją dość szybko. Mnogość bohaterów może trochę przytłoczyć, jednak nie wpływa to na jej ogólny odbiór.

Podobało mi się ogromnie to, że autorka nie potraktowała bohaterów ogólnikowo. Każdego z nich możemy poznać dogłębnie, zarówno w sferze fizycznej jak i psychologicznej. Podobał mi się również klimat książki. Przede wszystkim piękny research jaki udało się autorce dokonać, co czuć na każdej ze stron. Wydarzenia ukazują piękno Szwajcarii, ale również pokazują blaski i cienie tego państwa, a także kulturę i zwyczaje jakie tam panują.

Ubolewam natomiast na tym, że całość jest trochę przegadana. Brakowało mi zwrotów akcji, szybszego tempa, a przede wszystkim wolę, jak w kryminale jest więcej kryminału niż obyczajówki. Całość mnie zaciekawiła, ale z pewnością nie porwała.

Jest to jednak debiut, więc jestem bardzo ciekawa kolejnych odsłon autorki. Gratuluję dobrego debiutu i czekam na więcej.

Kraina złotych kłamstw jest debiutem, naprawdę bardzo dobrym debiutem. Jest również książką dość obszerną, z akcją, która nie należy do szybkich. Wręcz przeciwnie, wlecze się niemiłosiernie i to właśnie z jednej strony miało swój urok, bo dzięki temu mogliśmy się lepiej skupić na fabule, natomiast z drugiej było troszkę męczące. Autorka ma naprawdę bardzo dobry warsztat, a styl pisania lekki. Natomiast nie mogę powiedzieć,że książka trzyma w napięciu od samego początku, bo nie trzyma. Tak naprawdę przyspiesza po ponad 200 stronie, co na kryminał liczący 600 stron wydaje się wręcz absurdalne- oczywiście tylko wydaje. W moim odczuciu śmiało tę książkę możnaby było odrobinę skrócić, ponieważ momentami była "przegadana". Nie do końca jestem w stanie rozróżnić co tu było motywem przewodnim : czy śledztwo, czy problemy rodzinne głównych bohaterów. To w sumie jest jedyny negatyw, który ja wyłapałam , który dość dobrze mnie irytywał i przez którego niejednokrotnie musiałam książkę odkładać na miejsce.

Natomiast na uznanie zasługuje kreacja głównych bohaterów, oddanie klimatu Zurychu i mimo wszystko dobrze poprowadzona akcja. Pomysł na fabułę bardzo fajny, książka od samego początku "owiana" jest mrokiem i tajemnicą. Zaskakujące zakończenie, którego nie sposób się domyślić, które śmiało można powiedzieć,że wbija w fotel. Wodzenie za nos czytelnika i obrót o 180° powodowało,że książka była jeszcze bardziej interesującą i ciekawa. Podzielcie książki na części było naprawdę bardzo dobrym zabiegiem i pozytywnie wpłynęło na odbiór tej pozycji.

"Kraina złotych kłamstw" to świetnie skonstruowany kryminał, z dobrze poprowadzoną akcją, aczkolwiek niezbyt szybkim tempem. Dlatego biorąc tę książkę w ręce musicie dać jej trochę czasu, by "zaskoczyło" , a wtedy bez reszty oddacie się lekturze, a samo czytanie stanie się płynniejsze, a fabuła bardziej ciekawsza. Ja polecam, jest to naprawdę bardzo dobry debiut. Autorka wkracza na nasz rynek wydawniczy z przytupem i z chęcią kiedyś przeczytam jej kolejną książkę.

Dochodzenie, które prowadzą bohaterowie nie jest proste. Poszlaki jasno wskazują na winę Jacka. Śledztwo Piotra i jego asystentki Mii opiera się na żmudnej pracy: rozmowach ze świadkami, badaniu dokumentów, obserwacjach. Bohaterowie muszą niejako zdystansować się do swoich podejrzeń i znaleźć obiektywne dowody świadczące o czyjejś winie.

Śledztwo już od początku jest bardzo skrupulatne. Anna Górna zafunduje odbiorcy wiele szczegółów. Od początku będą się one skupiały się na najbliższym otoczeniu zaginionej, by zataczać coraz szersze kręgi, odkrywać przed czytelnikiem nowe wątki, a na końcu zaskoczyć rozwiązaniem intrygi.

Warstwa obyczajowa w tym kryminale stanowi dopełnienie samej intrygi, ale nie dominuje nad nią. Nadaje odpowiedni ton oraz uzupełnia wiedzę czytelnika o bohaterach, ich wyborach i przekonaniach.

Anna Górna skonstruowała bardzo wyrazistych bohaterów. To postaci z krwi i kości, mający swoje wady, traumatyczną przeszłość, a przy tym Piotr i Mia nie są przerysowani.

Czuć, że Autorka dopracowała tę książkę w każdym szczególe. Jest ich sporo, ale nie miałam poczucia zagubienia czy zagmatwania. Wręcz przeciwnie – każdy ma znaczenie dla fabuły.

Ogromnym plusem jest umiejscowienie akcji w Zurychu. Czytelnik ma szansę poznać klimat tego miasta, warunki życia, podejście do imigrantów, a nawet ceny. I jest to wiedza z pierwszej ręki, bo Anna Górna mieszka w Szwajcarii.

"Kraina złotych kłamstw" to gratka dla wielbicieli klasycznych kryminałów. Dopracowana fabuła – przemyślana i konsekwentnie prowadzona – do tego wyraziści bohaterowie i ciekawa intryga. To udany debiut, więc czekam na kolejne kryminały spod pióra Anny Górnej.

Piotr Sauer w Polsce był policjantem. Postawił się niewłaściwym osobom i w obawie o bezpieczeństwo swojej rodziny zrezygnował z pracy i wyprowadził się do Szwajcarii. Pracuje w jako szef ochrony w firmie ubezpieczeniowej.

Jack Harford był wziętym brytyjskim aktorem. Aż do zaginięcia jego młodej kochanki. Kobiety nigdy nie odnaleziono, a na niego spadły podejrzenia o morderstwo. Mężczyzna przeniósł się do Zurychu. Prowadzi spokojne życie. Do czasu aż jego obecna partnerka znika. Opinia publiczna wydała już wyrok.

Jack zatrudnia Piotra, aby pomógł mu udowodnić swoją niewinność. Czy Piotr sprawdzi się w roli detektywa?

Trudno w to uwierzyć, ale ta książka to debiut literacki. Czytając czuć, że fabuła jest dobrze przemyślana, zaplanowana i dopracowana. Jest to świetny, wciągający kryminał.

Pojawia się wiele tropów, podejrzeń. Właściwie nie można być pewnym, kto mówi prawdę, a kto kłamie. Autorka podrzuca mylne poszlaki i do samego końca nie wiadomo kto odpowiada za zniknięcie Isabellę. Nie ma tu pędzącej akcji i morza krwi, ale ja lubię czytać takie historie i dla mnie to nie żaden minus.

Jeżeli chodzi o głównych bohaterów to Piotra polubiłam, chociaż nie potrafiłam zrozumieć jego brnięcia w kłamstwa, stosunku do żony. Sauer zrezygnował z pracy w policji ze względu na rodzinę. Jednak obecna praca nie daje mu szczęścia. Brakuje mu akcji, adrenaliny, którą dawała poprzednia praca.

W prywatnym dochodzeniu pomaga mu Mia. Jest to ciekawa postać. Młoda dziewczyna, skrzywdzona w przeszłości. Brak jej pewności siebie, ale jest zaradna i mądra.

Na uwagę zasługuje miejsce akcji, czyli Szwajcaria, a dokładniej Zurych. Autorka przemyca trochę ciekawostek o tym kraju. Właściwie to nigdy tam nie byłam, nie licząc krótkiego postoju w drodze do Włoch. Ale może planując kolejną podróż, to w Szwajcarii zrobimy sobie dłuższy przystanek.

Bardzo się cieszę z zakończenia, które zwiastuje ciąg dalszy. Z przyjemnością sięgnę po dalsze losy Piotra i Mii.

Annie Górnej gratuluję świetnego debiutu.

Debiuty literackie- niemal każdy z nas lubi po nie sięgać, a to za sprawą prostego powodu: ludzkiej ciekawości. To właśnie ona jest w głównej mierze motorem napędowym przy wyborze tego typu książek. Nie znając autora bądź autorki każdy z nas oczekuje czegoś konkretnego, co trafi w jego gusta czytelnicze. Kryteriów charakteryzujących udany debiut literacki jest mnóstwo, a każdy z nas ma swoje, przez pryzmat których ocenia książkę.

Jack Harfard to wschodząca gwiazda kina, która po skandalu zaginięcia swojej kochanki wyprowadza się z angielskiego West Sussex do szwajcarskiego Zurychu, gdzie próbuje wieść dostanie życie z dala od blasku fleszy. Sztuka ta udaje mu się niemal przez 15 lat, kiedy to kolejna jego partnerka znika bez śladu. Próbując udowodnić swoją niewinność Jack wynajmuje prywatnego detektywa, Piotra Sauera- byłego policjanta z Polski będącego na obczyźnie szefem działem ochrony w firmie ubezpieczeniowej. Czy Harfard jest niezwykle inteligentnym mordercą, któremu udaje się unikać sprawiedliwości przez wiele lat? Czy doświadczony przez życie, borykający się z własnymi problemami Sauer zdoła dowieść niewinności swojego klienta? Czy może mordercą jest zupełnie ktoś inny? O tym musi się przekonać sami sięgając po książkę.

„Kraina złotych kłamstw” autorstwa Anny Górnej to literacki debiut, którego akcja została osadzona głównie w Szwajcarii, co czyni już z miejsca książkę ciekawszą- autorka z ogromną szczegółowością pokazała mi panujący tam krajobraz, mentalność mieszkańców, czy też architekturę. Zrobiła to w naprawdę dobry stylu przybliżając mi ten piękny kraj. W książce podobały mi się wątki obyczajowe, których absolutnie nie unikam w tego typu powieściach i zawsze uważam je za wartość dodatnią jeśli tylko są mi dozowane w odpowiednich proporcjach. Te zdecydowanie były.

Kreacje samych bohaterów są nakreślone w interesujący sposób, chociaż akcja fabuły według mnie toczy się momentami w zbyt wolnym tempie. Książkę można śmiało podzielić na dwie części, z których ta druga jest zdecydowanie tą dynamiczniejszą, co nie czyni pierwszej gorszą. Pisane są po prostu w innym tempie, a każda z nich dostarczyła mi innych odczuć.

„Kraina złotych kłamstw” nie jest lekturą na jeden wieczór i nie dajcie się zwieść pozorom. To naprawdę spory grubasek liczący sobie ponad 600 stron i napisany niewielką czcionką, który opowiada nam historię kłamstw, matactw i tajemnic skrywanych przez ludzi za murami pięknych domów. A wszystko to w otoczce ludzkich słabości, nałogów, nadziei i relacji rozmaitych kalibrów. Ja będę czytał kolejne książki autorki. Wy natomiast sięgnijcie po ten debiut, przeczytajcie i oceńcie sami jak bardzo się Wam podoba.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu Czwarta strona.

Debiut literacki Anny Górnej pt. „Kraina złotych kłamstw” to kryminał, który dobrze wpisuje się w ramy gatunku. Powieść wielowątkowa, obszerna i złożona, jednak poprowadzona tak, że podczas lektury się tego kompletnie nie odczuwa. Fabuła toczy się w Szwajcarii, a śledztwo prowadzone jest przez byłego policjanta, teraz pracownika korporacji Piotra Sauera. Dotyczy zaginięcia wspólniczki w firmie reklamowej, a pierwszym podejrzanym jest jej wieloletni partner, były aktor, który lata temu wplątany był w podobną zbrodnię. I mimo że książka sięga do historii sprzed lat, to nie robi tego w sposób nachalny, co aktualnie jest częstym motywem w kryminałach. Historia toczy się spokojnie, w dosyć angielskim stylu, równie mocną uwagę skupiając na kreacjach postaci, co na samym śledztwie. Postacie są więc również złożone, mają swoją skomplikowaną przeszłość, która wpływa na ich decyzje, ale i są po prostu ludzcy – popełniają błędy, które czytelnik może z początku surowo ocenić, ale hej! Kto z nas nie popełnia błędów ;). Musze przyznać, że jest to kryminał z gatunku tych, które lubię, ze spokojną akcją i narracją poprowadzoną w skupieniu. To warty uwagi debiut i ciekawy początek serii – ja już czekam na tom drugi!

Nie da się ukryć, że Czwarta Strona Kryminału ma nosa do mocnych i spektakularnych debiutów. Już tradycją jest, że każdego roku nakładem wydawnictwa ukazują się premiery, które szturmują listy bestsellerów. W 2020 roku Izabela Janiszewska. Rok 2021 przyniósł debiut Anny Rozenberg. 2022 rok należy do Anny Górnej, która zadebiutowała kryminalną powieścią „Kraina złotych kłamstw”.

Nie skłamię twierdząc, że tą książką autorka wpisuje się na listę Najlepszych Interesujących Książek. To zestawienie pokazuje, że kobiece pióro kryminalne ma się bardzo dobrze i fascynuje miłośników gatunku. Co takiego sprawiło, że „Kraina złotych kłamstw” jest książką godną polecenia? Niech ta recenzja będzie odpowiedzią na te pytanie.

Anna Górna zarysowała intrygującą historię. Zaprosiła nas do wzięcia udziału w śledztwie, w którym każdy szczegół ma znaczenie. A układanie go w jedną całość jest niczym układanie puzzli. Wymaga to skupienia oraz drobiazgowego sprawdzania każdego szczegółu.

Prywatny detektyw Piotr Sauser jako były policjant ma doświadczenie w prowadzeniu tego typu spraw. Dlatego możemy być pewni, że jesteśmy kompanami człowieka, który jak mało kto zna się na swej robocie. Ale po kolei.

Jest listopad 2004 roku. W angielskim hrabstwie West Sussex zaginęła Julie Pearson, dwudziestodwuletnia partnerka Jacka Harforda, wschodzącej gwiazdy kina. Mężczyzna jest w gronie podejrzanych o zaginięcie kobiety. Jednak śledczy nie są w stanie znaleźć dowodów obciążających Harforda. Mężczyzna chcąc zapomnieć o sprawie i odciąć się od sławy wyjeżdża do Zurychu. Jednak wszystko na to wskazuje, że nie będzie mu dane wieść spokojnego życia. W grudniu 2018 roku powracają demony z przeszłości. Jednak nie za sprawą zaginięcia Pearson. Choć ta sprawa może mieć wspólny mianownik z nowymi problemami Harforda. Jak się okazuje jego nowa partnerka znika bez śladu. Czy mężczyzna jest odpowiedzialny za zniknięcie kobiety? Czy może jednak ktoś robi wszystko, by zniszczyć jego życie? Wszak dwie podobne sprawy, w których podejrzanym jest gwiazdor kina, nie stawiają go w dobrym świetle. Dlatego też Jack Harford postanawia wziąć sprawy we własne ręce. Chcąc oczyścić się z zarzutów wynajmuje prywatnego detektywa Piotra Sauera. Pytanie tylko, czy ten krok jest próbą oczyszczenia się z zarzutów, czy też zrzuceniem odpowiedzialności za swoje grzechy?

Piotr Sauer zrobi wszystko, aby znaleźć odpowiedzi na te pytania. Jednak ON sam boryka się z prywatnymi problemami. Po tym jak podpadł niewłaściwym ludziom, musiał uciec z Polski, by chronić swoją rodzinę. Wówczas obiecał swojej żonie, że zerwie z dotychczasowym życiem. Jednak prowadzenie sprawy Jacka Harforda sprawia, że detektyw łamie obietnice złożoną swojej żonie. Jak bardzo ta sprawa wpłynie na życie prywatne Sauera? Przekonajcie się sami i koniecznie sięgnijcie po „Krainę złotych kłamstw”.

Jest wiele powodów, aby zaprosić tę książkę do swej domowej biblioteki. Ciekawa i umiejętnie poprowadzona fabuła, śledztwo, które nie mknie na złamanie karku, lecz powoli odkrywa kolejne karty, silne charaktery, to jedne z wielu powodów, aby poznać historię zapisaną na kartach debiutanckiego kryminału Anny Górnej.

Bez wątpienia autorka mocno wbija się do świata polskiej literatury kryminalnej. Życzę Pani Annie oraz miłośnikom gatunku, aby zwojowała ten świat wieloma powieściami, na które z niecierpliwością czekam. Zdecydowanie polecam! Takie książki są niczym perła, dodająca wartości polskim kryminałom.

Książka „Kraina złotych kłamstw” ukazała się nakładem Wydawnictwa Czwarta Strona Kryminału

"Kaina złotych kłamstw" będzie swoją premierę miała za niecały tydzień, czyli 26 stycznia 2022 roku. Co prawda, otrzymałam ją już jakiś czas temu od wydawnictwa Czwarta Strona, ale czytałam ją dość długo i dzisiaj w końcu po ułożeniu sobie w głowie zdania na jej temat, mam dla Was przygotowane kilka słów, które mam nadzieję, że pomogą w decyzji czy przeczytać ten debiut.

Poznajemy głównego bohatera, Jack'a, który ma nie lada problem. Otóż, w roku 2004 zaginęła jego partnerka i sprawa została niewyjaśniona i zapomniana. Ale do czasu. W roku 2018 ponownie znika kobieta i ponownie jest to partnerka Jack'a. Od razu staje się ON głównym podejrzanym i w sumie nie ma w tym nic dziwnego. W tym momencie do fabuły zostaje wpleciona kolejna postać, Sauer. Mimo, że miał skończyć z dawnym życiem, to zostaje prywatnym detektywem dla naszego podejrzanego. Cóż z tego wyniknie? I kto faktycznie jest winny?

Uwielbiam sięgać po debiuty i ostatnio jeszcze chętniej rozglądam się właśnie za nowymi perełkami. Oczywiście, dopiero po lekturze można się zachwycać, ale tym razem to strzał w dziesiątkę. Wybaczam nieco zbyt długie opisy, których nie lubię, bo czytało się mimo wszystko bardzo szybko. Takie kryminały, z zagłębianiem się również w życie prywatne bohaterów, a nie tylko wokół zagadki do rozwiązania potrafią być świetne i ten taki jest.

Mimo, że to polska autorka, to akcja dzieje się za granicą, a właściwie głównie w Zurychu. Udało się Górnej oddać klimat tego miejsca i wciągnąć w nie czytelnika w stu procentach. Aż chciałoby się od razu tam pojechać i przejść ścieżkami wydeptanymi przez bohaterów.

Wspomniałam, że to kryminał. Muszę też podpowiedzieć, że jest nieoczywisty, wiele postaci mimo, że skupiamy się właściwie na dwóch. Ale każda opisana i stworzona tak, że się nie da ich pomylić i zapadają w pamięć. Polubiłam głównych bohaterów i chętnie rozwiązałabym z nimi więcej zagadek kryminalnych.

Podsumowując, to kawał ciężkiej, dosyć grubej książki, którą czyta się z zapartym tchem i mknie się przez akcję bardzo szybko. Warto zapamiętać ten tytuł i to nazwisko, a i okładka przyciągnie wiele par oczu w księgarniach, bo jest przepiękna!

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Czwarta Strona.

Piotra Sauera z kraju wypłoszyły osobiste porachunki i strach o rodzinę. Były policjant, na emigracji rozpoczyna pracę w ochronie jednak pewne głośne zaginięcie sporo namiesza w jego nowym życiu. Zostaje wynajęty przez partnera zaginionej, by przeprowadził prywatne śledztwo. Biorąc pod uwagę, że jest tylko byłym policjantem i nie ma licencji detektywa to do wszystkiego będzie musiał dojść podstępem i w głównej mierze bazując na własnej intuicji. Proponowane wersje wydarzeń się mnożą. Na jaw wychodzą kolejne ukryte aspekty. W korpo świecie liczą się układy, a moralność odchodzi na drugi plan. Łatwo jest kogoś pogrążyć.

Zamieszanych osób jest wiele i trzeba umiejętnie przesiać zboże od plew, a prawdę od fałszu. Na drodze stają również przeszkody natury prywatnej, z którymi Sauer będzie się zmagał. Sam wplącze się w pułapkę kłamstwa i będzie musiał ponieść tego konsekwencje.

Autorka ukazała jak łatwo ludzie rzucają osądy. Opinia publiczna jest bezwzględna w wydawaniu wyroków. Jeśli raz coś do człowieka przylgnie to ciężko jest to zmyć. Winy, nawet te domniemane bardzo rzadko ulegają przedawnieniu.

Nigdy nie lubiłam "grubych" książek, one fajnie wyglądają na półce, o ile nie mają złamanego grzbietu. Jeśli chodzi o czytanie jest dużo gorzej. Ich główny problem to to że bardzo długo się rozkręcają zanim coś konkretnego zacznie się dziać. Przez ten czas po prostu zaczynam się nudzić i zniechęcać do dalszej lektury. Niestety tym razem było podobnie. Po obiecującej retrospekcji zaczęła się prawie trzystustronicowa część pierwsza, która była niczym wędrówka po pustyni. Brnęłam dalej jedynie z ciekawości gdzie w końcu dotrę i jaka nagroda mnie czeka za ten trud. Skrupulatne drążenie, przepytywanie każdego kto się napatoczył. Chwytanie się każdej napotkanej poszlaki, z której i tak nic konkretnego z nie wynikało. Jednym słowem przegadany temat. Zbyt dużo, zbyt wolno i mało konkretnie. Wprowadzenie w fabułę i pewnego rodzaju support właściwej akcji jest jak najbardziej wskazany, ale nie przez połowę tak obszernej książki.

Jeśli chodzi o głównych bohaterów to odczuwam ogromny niedosyt. Zarówno Piotr jak i Mia mają za sobą trudną przeszłość. Są zalążki głębszych emocji, ale zupełnie zatraciły się w natłoku innych wątków. Przez to miałam poczucie, że zostałam okradziona z emocji, które gdzieś na początku mi obiecano. Szkoda.

.

Jak dla mnie ta powieść jest bardzo nierówna. Akcja nabrała tempa dopiero w drugiej połowie książki. Po tak długim rozbiegu liczyłam na rekompensatę w postaci spektakularnego zakończenia. Z czasem zrobiło się ciekawie, fabuła w końcu nabrała rumieńców, ale niestety jedynie zrównoważyło to początkowe znużenie, a to dla mnie trochę za mało.

Chcę być w zgodzie z sobą więc nie będę na siłę lukrować. Widziałam sporo zachwytów, ale ja znów muszę stanąć w opozycji. Ta powieść zupełnie nie trafiła w moje gusta. Bardzo lubię kryminały i wcale nie muszą być drastyczne, krwawe, ale muszą mnie czymś zaintrygować. Musi zaiskrzyć między mną a głównymi bohaterami, a historia porwać od pierwszych stron. Tym razem nic takiego się nie stało. W ogólnym rozrachunku była to dobra powieść kryminalna, ale nie rewelacyjna, także ja daje tylko słabe 7.

Sięgnęłam po „Krainę Spełnionych Życzeń”, pomijając poprzednią część, czyli „Krainę Zeszłorocznych Choinek”. Czy przeszkodziło mi to w czerpaniu przyjemności z lektury? Absolutnie nie, jednakże troszeczkę tego żałuję, bo nie spodziewałam się, że tak spodoba mi się klimat przepełnionego magią sklepiku pana Józefa. Z chęcią nadrobię pierwszy tom, by poznać historię tego czarownego miejsca, jak i wcześniejsze perypetie bohaterów.

W „Krainie Spełnionych Życzeń” mamy grudzień, gorący okres przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia. Pan Józef na pewien czas wyjeżdża ze Świerczynek, a wtedy opiekę nad sklepikiem z choinkowymi ozdobami przejmuje jego charakterna siostra bliźniaczka Józefina. Mimo że akcja książki głównie krąży wokół Bożego Narodzenia, wcale nie czułam, że jest to stricte świąteczna książka. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie, nawet gdy teraz 24 grudnia jest już tylko miłym wspomnieniem i wkrótce przyjdzie czas na schowanie wszystkich bożonarodzeniowych ozdób. Mamy tutaj dużo wstawek z takiego zwykłego życia, sytuacji, które każdemu z nas mogłyby się przydarzyć i to one grają główne skrzypce.

W tej części serii Joanna Szafrańska przedstawia dalsze losy bohaterów występujących w poprzednim tomie, ale też wprowadza także parę zupełnie nowych postaci. Zaskoczyła mnie ich różnorodność, mamy tutaj zarówno dziesięcioletniego Antka, jego rodziców, jak i emerytowanego nauczyciela historii. Spodobało mi się, że losy wszystkich bohaterów przeplatają się ze sobą, a kolejne wydarzenia są spójne. Do tego dostałam dużo humorystycznych wstawek, przy których praktycznie cały czas się śmiałam i mogłam odstresować się podczas czytania (a to naprawdę doceniam, bo ostatnio za dużo u mnie stresu). Nie mogę oczywiście nie wspomnieć o klimacie Krainy Zeszłorocznych Choinek. Zauroczyłam się w tym miejscu! Jest to cudowny, oryginalny pomysł. To dla tego magicznego sklepiku postaram się nadrobić poprzedni tom.