Każdy

Salvatore Scibona Każdy "Tym razem dziewczyna odwróciła się do niego w swym zakrwawionym swetrze i powtórzyła pytanie, które kiedyś zadał mu Lorch: Wiesz, jaka jest doskonalsza droga? Jest nią miłość."

Trzech bohaterów Tillie (Vollie), Elroy i Janis. To tego ostatniego, kilkulatka poznajemy na początku powieści. Jest rok 2010 lotnisko w Hamburgu. Chłopiec nie mówi, nie wiadomo skąd jest, nie ma przy sobie potwierdzających tożsamość dokumentów, a tylko zwitek amerykańskich dolarów. W dodatku zachowuje się tak spokojnie, jakby za chwilę miał przyjść ktoś, kto tylko na moment go opuścił. Autor pozostawia Janisa i czytelnika w niepewności tego, co będzie miało miejsce dalej i cofa się niespodziewanie do końca lat sześćdziesiątych. Młodociany Tillie (Vollie) zaciąga się na ochotnika na wojnę w Wietnamie. Kiedy wróci, otaczający go świat już nigdy nie będzie taki sam. Wreszcie lata siedemdziesiąte czasy dzieci kwiatów. Wtedy rodzi się Elroy dziecko mające wielu rodziców. On również, kiedy dorośnie, zaciągnie się do wojska i zostanie wysłany na misje, które zmienią jego życie.

Niełatwo jest znaleźć swoje miejsce w życiu, spełniać swoje marzenia, kiedy jest się młodym, a naznaczony wojnami świat, nie daje wyboru. Niełatwo jest również nauczyć się kochać kogoś bezwarunkowo, kiedy brakuje wzorców. Wreszcie niełatwo jest, mimo wielu starań, naprawić błędy, które kiedyś zostały popełnione.

Każdy jest lekturą dość specyficzną, wielowątkową, niemal tragiczną, w której stworzona z rozmachem akcja, wciąga już od pierwszej strony. Do końca trzyma w niepewności i nie da łatwej i jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, dokąd opowiadana przez autora historia, zaprowadzi swoich bohaterów. Nie jest też lekturą dla każdego.

Pokazuje za to jak trudne są dokonywane przez nich wybory w świecie, który w zamian nie ma nic do zaoferowania, jak ciężko poradzić sobie z traumą, czy to wynikającą z pobytu na wojnie czy też związaną z przebytymi w dzieciństwie wydarzeniami.

Na koniec powieści pojawia się jeszcze Wilhelm. Czy jego życie będzie różniło się od życia pozostałych bohaterów ?

"Każdy" autorstwa Salvatore Scibona, to książka która jest dla mnie zdecydowanie pozytywnym zaskoczeniem. Nie spodziewałam się, że tak mi przypadnie do gustu.

.

5-letni chłopiec o imieniu Janis, zostaje porzucony przez swojego ojca na lotnisku w Hamburgu. Chłopiec nie zna w ogóle języka, nie posiada również żadnych dokumentów, więc obsługa lotniska, ma problem ze zidentyfikowaniem tożsamości Janisa.

Kim okaże się chłopiec i dlaczego ojciec go pozostawił samemu sobie na lotnisku?

.

Książkę zaczęłam czytać, wiedząc jedynie tyle, ile napisałam powyżej w opisie. Z czego bardzo się cieszę! Mam wrażenie, że najlepiej ją się czyta, nie wiedząc o niej za wiele. Niejednokrotnie wybałuszałam oczy z niedowierzania. Zatem śmiało mogę napisać, że książka mną mocno wstrząsnęła i wiem, że pozostanie ze mną na bardzo długo.

Muszę roznekx przyznać, że autor miał bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Historia jest dość ciężka, ale bardzo wciągająca. Już na samym początku, powieść chwyta za serce i zachęca do dalszego czytania. Na dodatek, warsztatowo jest również bardzo dobrze, ponieważ styl jest płynny i przejrzysty. Między innymi, to właśnie dlatego, książkę pochłania się na raz. Co do postaci, to są one bardzo pomysłowo nakreślone, przez co każdy z bohaterów wydaje sie realny. Mają swoje wady i słabości, a co najważniejsze są one konkretnie uargumentowane. Jak dla mnie Salvatore bardzo umiejętnie i w sposób dokładny, potrafi wykreować swoich bohaterów. Jedynie przyczepić się mogę do tempa akcji. Czasami ono zwalnia do takiego stopnia, że miałam wrażenie, że stoję w miejscu. Mimo to i tak książkę przeczytałam bardzo szybko, więc nie było to dla mnie, aż tak wielkim problemem.

.

Podsumowując, "Każdy" to genialny portret całego ludzkiego życia. Od samego poczęcia, aż do nieuniknionej śmierci. Jest to bardzo piękna i jednocześnie mroczna proza, warta uwagi, więc ja książkę bardzo polecam.