High Hopes. Szpital Whitestone. Tom 1

"High Hopes " to słodki romans w stylu "Grey’s Anatomy". Coś genialnego! Autorka po mistrzowsku łączy świat medycyny z historią pełną namiętności, zakazanych uczuć i trudnych wyborów. Efekt jest taki, że dostajemy książkę, od której trudno się oderwać.

W środku znajdziecie:

🩺 zakazany związek

🩺 friends to lovers

🩺 lekarze

🩺 emocje

Laura Collins spełnia swoje największe marzenie. Zostaje rezydentką w szpitalu Whitestone w Phoenix. Tym samym, w którym poznali się jej rodzice. Przeprowadzka i nowa praca to nowy start, którego kobieta potrzebuje po zakończonym związku. Laura dobrze wie, że początku mogą być trudne. Długie godziny pracy, nowi ludzie, podejmowanie trudnych decyzje, bolesne historie pacjentów, presja. Kobieta jest jednak zdeterminowana i krok po kroku dąży do spełnienia marzeń. Laura była przygotowana na wszystko, ale nie na dr Nasha Brooksa. Jej przełożonym zostaje młody kardiochirurg, który jest szalenie ambitny i zdolny, ale również fascynujący i seksowny. Na początku Nash jest sceptycznie nastawiony do młodej rezydentki. Początek ich znajomości nie należy do udach. Jednak z dnia na dzień Nash zdaje sobie sprawę, że Laura będzie lekarzem z powołania. Mądra i błyskotliwa, wygadana i roszczeniowa, delikatna i silna oraz zmysłowa i zabawna. Nash traci dla niej głowę, choć zdaje sobie sprawę, że jeśli nawiąże z nią romans ich reputacje legnie w gruzach. Czy jednak dla prawdziwej miłośni nie warto zaryzykować?

Autorka z dużą dbałością opisuje medyczne realia, co nadaje powieści autentyczności, a jednocześnie nie przytłacza. Ava Reed pisze lekko, błyskotliwe, emocjonalnie i ze smakiem. Z dużą czułością i spokojem. Głównym wątkiem jest zakazany romans między rezydentką a doświadczonym lekarzem. W tle romansu pojawia się mnóstwo pobocznych wątków, które uzupełniają główną historię i tworzą pełen emocji obraz życia w szpitalu – od dramatycznych operacji po skomplikowane relacje między współpracownikami. Bohaterowie są wielowymiarowi i szybko zdobywają sympatię czytelnika. "High Hopes" to książka, która łączy w sobie romans, dramat i odrobinę humoru, dzięki czemu jest idealną propozycją dla fanów medycznych opowieści. To historia, która pokazuje, że nawet w najbardziej stresujących warunkach może zrodzić się uczucie, które warto pielęgnować, mimo przeciwności losu.

Lubicie książki zawierające wątek medyczny? Ja je uwielbiam, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok „High Hopes”, pierwszego tomu serii „Szpital Whitestone” autorstwa Avy Reed!

Główną bohaterką historii jest Laura Collins — ambitna młoda lekarka, której marzeniem było rozpoczęcie rezydentury w jednym z najlepszych ośrodków medycznych w kraju. Jednak nie był to jedyny powód, dla którego kobieta wybrała właśnie ten szpital. Przed laty to właśnie w Whitestone poznali się jej tragicznie zmarli rodzice. Czy Laura poczuje się tam jak w domu i również znajdzie swoje szczęście w Phoenix?

Jedno jest pewne nawet pomimo długich godziny pracy, braku snu i podejmowania trudnych decyzji pod presją czasu w życiu Laury znajdzie się miejsce na uczucia. Jednakże czy panna Collins i jej przełożony dr Nash Brooks zaryzykują własne kariery, by wpaść w sidła miłości? Tego dowiecie się, sięgając po „High Hopes”.

Muszę przyznać, że historia zrobiła na mnie świetne wrażenie. Na tylnej części okładki znajduje się informacja, że jest to lektura dla fanów serialu „Grey's Anatomy”. I faktycznie zgadzam się, że fabuła rozgrywająca się w Whitestone faktycznie ma vibe tego amerykańskiego serialu, który oglądam i uwielbiałam.

Jednakże jestem naprawdę bardzo pozytywnie zaskoczona tym, jak ogromny research zrobiła autorka, przygotowując się do napisania tej książki. Jak sama wspomniała w podziękowaniach, kieruje się zasadą — rób coś dobrze, albo nie rób tego wcale — i mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że naprawdę jej się to udało, bo książka jest godna uwagi.

Bardzo podobało mi się to, że w „High Hopes” została zachowana równowaga między życiem zawodowym a prywatnym, więc możemy obserwować perypetie głównych bohaterów zarówno w szpitalu, jak i poza nim. Chociaż historia została przez wydawcę określona, jako „sweet” niech was to nie zmyli. Owszem sama relacja głównych jak najbardziej taka jest, ale w publikacji pojawia się wiele trudnych tematów, które już takie słodkie nie są. Jednakże mnie one zdecydowanie przypadły do gustu, pomimo iż niektóre doprowadziły mnie do łez.

„High Hopes” to jedna z tych książek, od których wręcz nie mogłam się oderwać i nawet zakończenie, które zostało urwane w połowie, nie zepsuło mi odbioru całości. Historia Laury i Nasha naprawdę mnie urzekła, dlatego tuż po przeczytaniu ostatniej strony zamówiłam kolejny tom serii. Tylko nie wiem, jak wytrzymam w tej niewiedzy, z którą autorka mnie zostawiła, zanim zostanie on do mnie dostarczony.

Uwielbiam książki Avy Reed i sięgając po ten tytuł, czułam w kościach, że tym razem nie będzie inaczej i najnowsza powieść autorki przypadnie mi do gustu. Ten subtelny romans, którego tłem jest szpitalna rzeczywistość. To książka, którą pokochają wszyscy ci, którzy lubują się w medycznych serialach. Jej klimat, sposób narracji i fabułę spokojnie można przenieść na ekrany telewizorów. Czytało mi się tę książkę tak dobrze, jak dobrze oglądało mi się niegdyś "Chirurgów" czy "The Good Doctor".

Laura od zawsze chciała być lekarką. Kiedy dostaje się na staż do Szpitala Whitestone, w którym pracowali jej rodzice, szczęście dziewczyny nie ma granic. Właśnie zakończony, nieudany związek staje się motorem napędowym, aby zatracić się w nowych obowiązkach i dać się porwać pracy w szpitalu. Szybko okazuje się, że praca z pacjentami i trudnymi medycznymi przypadkami, może odcisnąć piętno na zdrowiu zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Laura odkrywa, że bycie lekarką to przede wszystkim przesuwanie własnych granic. Dziewczyna jest stworzona do pomagania innym i wiele wskazuje na to, że Whitestone to jej miejsce na ziemi. Na jej drodze staje jednak Nash Brooks — przystojny kardiochirurg, przy którym serce Laury zaczyna bić szybciej. Tylko czy relacja miłosna z przełożonym ma prawo się wydarzyć?

"High Hopes" zachwyca pod wieloma względami, a to, co wywarło na mnie ogromne wrażenie to dopracowanie aspektów medycznych. Autorka nie prześlizguje się przez wątki poszczególnych pacjentów niczym profesjonalny łyżwiarz po lodowisku, o nie nie — ona potraktowała tę warstwę jak pełnoprawnego bohatera książki. Czytałam kilka romansów, których miejsce akcji osadzone jest w świecie lekarzy i za każdym razem był to świat zepchnięty gdzieś na bok, potraktowany jedynie jako marne tło dla rozwijającego się uczucia między bohaterami. W przypadku tej książki można powiedzieć, że autorka pięknie rozdzieliła pracę głównych bohaterów od ich prywatnych uczuć, ale

nie zapominajmy o tym, że to nadal jest książka i mimo wszystko muszą te dwa wątki w jakimś stopniu w pewnym momencie ze sobą współistnieć. I to też Avie Reed wyszło po mistrzowsku.

Mocnymi aspektami tej historii są jej bohaterowie. Zarówno Laura, jak i Nash to postaci, które nie znikają w tłumie — fakt, że są w tej historii najważniejsi, nie sprawia, że ich otoczenie staje się w tej nieistotne. Przeciwnie — pozostali lekarze, rezydenci, a nawet pacjenci mają tu swoje role do odegrania i poletka, na których mogą się zaprezentować.

To, co zachwyciło mnie w tej książce to jej szczegółowość, dbałość o merytorykę i rozpisanie tej historii w taki sposób, że właściwie można od ręki przenosić ją na duży ekran i byłaby tak samo dobra, jak zamknięta w tej ślicznej okładce.

To dynamiczny, osadzony w medycznym świecie romans, od którego nie da się oderwać. Wciągnął mnie i sprawił, że na już potrzebuję drugiego tomu. A wierzcie mi, zakończenie tej części wbija w fotel!

Pora wziąć na tapet kwestie romansiarskie. Relacja Laury i Nasha — cudowna. Muszę przyznać, że w pewnym momencie przeszło mi przez myśl, że może wkraść się tu trójkąt miłosny, ale nie mogę Wam zdradzić, czy moje obawy się sprawdziły. Mogę jedynie napisać, że jest ciekawie. Wątek rozwijającego się uczucia między bohaterami to taka mała miłosna trampolina. Cudowne jest to, że oboje stają się dla siebie takimi plastrami na troski. To urocza i ciepła relacja, która mimo małych potknięć ma potencjał na szczęśliwe zakończenie. Tylko że autorka zafundowała taki cliffhanger, że trudno się po nim pozbierać i uważajcie, bo może się okazać, że pomoc medyczna będzie niezbędna, kiedy już dobrniesz do końca.

Czuję, że seria Szpital Whitestone, będzie jedną z moich ukochanych. Jestem oczarowana tym, co zaprezentowała w nowej serii Ava Reed. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom i mam nadzieję, że będzie on równie wzruszający, zabawny, dynamiczny, pełen zwrotów akcji i ciekawych medycznych przypadków, co jego poprzednik. Romansiary, czytajcie koniecznie - nie będziecie zawiedzione!

Laura spełniła swoje marzenie- chciała pójść w ślady rodziców i dostała się do jednego z najlepszych szpitali w kraju, w którym się poznali.

Brak snu? Walka o czyjeś życie? Trudne wybory? Długie godziny pracy? Wtedy gdyby było mało, na jej drodze pojawił się on- przystojny, młody, kompetentny… jednak zupełnie poza jej zasięgiem.

„Bo życie czasem zbacza z kursu, bez względu na to, jak bardzo starasz się na nim pozostać”.

Coś dla fanów zakazanych relacji, a do tego o lekarzach. Jestem rozdarta, bo z jednej strony mi się podobało: sam pomysł na fabułę jest ciekawy i oryginalny, ale z drugiej czegoś zabrakło. Emocje. Coś co przy romansie jest najważniejsze. W ogóle nie wiem kiedy ich relacja się rozwinęła, kiedy zaczęło się coś dziać… wszystko takie szybkie, autorka bardziej skupiła się na opisach szpitala, pracy lekarzy i różnych przypadkach medycznych (co było plusem, bo czuć mocny research), ale jednak wydaje mi się, że miał być to romans z wątkiem medycznym, a nie odwrotnie. Brakuje więzi, emocji i tego wszystkiego. Jeśli chodzi o dynamikę to zaczęło się coś dziać dopiero w połowie co trochę mnie męczyło, no i oczywiście ostatni rozdział, który skończył się w takim momencie, że większość będzie czekać na cd. Ja niestety nie będę w tym gronie, bo książka mi się podobała, ale nie aż tak.

„ W moim życiu obowiązują tylko dwie zasady: nie zabieraj pracy do domu i nie zabieraj życia prywatnego do pracy. Jedno i drugie przynosi same kłopoty, więc do tej pory Przestrzegałem tych zasad najlepiej, jak potrafiłem”.

Nash. Myślałam, źe pokocham go równie mocno jak Laura, ale niestety nie. Zupełnie nie rozumiem co w nim widziała. Oschły, oziębły, nijaki. Po prostu. “Chce tylko wiedzieć, dlaczego zachowujesz się tak dziwnie” też nurtowało mnie to pytanie… i do tej pory nie umiem sobie na nie odpowiedzieć.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

„High Hopes. Szpital Whitestone” to pierwszy tom serii i zarazem moje pierwsze spotkanie z twórczością Avy Reed. Nie wiedziałam czego mogę się po tej historii spodziewać i w zasadzie skusiłam się na nią tylko ze względu na intrygującą fabułę. Czy jestem zadowolona z lektury? Tak. Ale czy ten tytuł skradł moje serce? Nie do końca.

Poznajemy historię Laury Collins, która podążając śladem rodziców, przeprowadza się do Phoenix, gdzie dostaje stanowisko rezydentki w renomowanym szpitalu Whitestone. Jest to jej wymarzona praca i pomimo wielu obaw i przeciwności losu, postanawia dać z siebie wszystko i zostać świetnym lekarzem. To właśnie tam poznaje przystojnego kardiochirurga – Nasha, który intryguje ją od pierwszego spotkania, tylko jest jeden problem… To jej przełożony.

Jest to zatem historia dla miłośników:

- motywów: zakazana relacja i romans w pracy,

- książek o lekarzach, w klimacie serialu Grey’s Anatomy,

- lektur pełnych emocji,

- serii, gdzie każdy kolejny tom opowiada historię innych bohaterów, ale łączą się one w jedną całość i trzeba je czytać w kolejności.

Największym plusem tej historii jest jak dla mnie styl autorki. Muszę przyznać, że przez kolejne strony się płynie i ciągle miałam ochotę zaznaczać jakieś fragmenty, bo uderzały mnie prosto w serce. Język jest piękny. Subtelny, momentami poetycki, ale jednocześnie czyta się sprawnie. Ava Reed świetnie przedstawia emocje bohaterów. Dzięki opisom czytelnik praktycznie może poczuć to, co postacie, a muszę przyznać, że nie spotykam się z tym w książkach zbyt często. Opisów mamy przez to sporo, ale zupełnie mi one nie przeszkadzały w odbiorze.

Sam pomysł na fabułę jest ciekawy. Mam wrażenie, że autorka zrobiła spory research, bo dokładnie przedstawiła strukturę szpitala, to jak wygląda praca lekarzy czy przeróżne przypadłości pacjentów. W dodatku, na końcu książki mamy słownik, w którym wszystkie pojęcia są wytłumaczone. Pod względem tej części „szpitalnej” w książce nie mam żadnych uwag. Podobało mi się to, co dostałam.

Największym minusem jaki dostrzegam jest niestety romans, a przyznaję, że to na relację romantyczną liczyłam najbardziej. Nie poczułam chemii pomiędzy Nashem a Laurą. Zabrakło mi napięcia, emocji, jakiejś głębszej więzi czy po prostu flirtu. Miałam wrażenie, że cała ich relacja jest płytka i rozwinęła się zbyt szybko. Mieliśmy dużo scen związanych z pracą, relacjami rodzinnymi czy przyjaźniami, a dla samego romansu zabrakło tu miejsca i szczerze mówiąc faktyczne sceny pomiędzy głównymi bohaterami mogłabym zliczyć na palcach jednej ręki. Przez to nie mogłam się zaangażować w ich losy i nie zbudowałam z nimi żadnej więzi, więc ostatecznie ta historia wywołała we mnie niewiele emocji.

Z postaciami, które tu poznajemy też mam dość skomplikowaną relację. Laurę poznałam dostatecznie, potrafiłam zrozumieć jej działania i wiedziałam miej więcej jaki jest jej charakter, jednak Nasha nie poznałam w ogóle. Czasami nie potrafiłam go zrozumieć i nie wiedziałam co myśli o danej sprawie, bo jego perspektywy było niewiele. Lepiej było z bohaterami drugoplanowymi, bo w ich przypadku często czułam się zaintrygowana i zaciekawiona tym, co robią. Oczywiście moje serce skradł Ian, ale pozostali deptali mu po piętach i jestem ciekawa jak ich losy potoczą się w dalszych częściach. Byli bardzo niejednoznaczni, a to dla mnie spory plus.

Czy Wam się ta historia spodoba czy nie, zależy przede wszystkim od tego, czego oczekujecie. Jeżeli zależy Wam głównie na romansie, to tak jak ja możecie być lekko rozczarowani, bo nie ma go za wiele i sama relacja rozwija się zbyt szybko. Natomiast jeżeli interesuje Was wątek początkujących lekarzy, pracy w szpitalu, przypadłości z jakimi przychodzą pacjenci, albo chcecie towarzyszyć bohaterom na sali operacyjnej, to ta historia jest zdecydowanie dla Was.

Ja miło spędziłam z nią czas, ale jednak oczekiwałam czegoś więcej. Nie zaangażowałam się w losy bohaterów, była dość mocno przesłodzona i zabrakło mi romansu i emocji z nim związanych, ale po kolejny tom raczej sięgnę, bo zakończenie mnie odrobinę zaszokowało. Nie kończy się książek w takim momencie!

Przyjemna historia, jednak na listę moich ulubieńców nie trafi.