Grzechy mojej siostry

Wielu z Was z pewnością zna twórczość Ewy Przydrygi, ale tym razem to nie o jej powieści będzie mowa. Czytając jednak „Grzechy mojej siostry” Olgi Kruk czułam ten sam mroczny, iluzoryczny klimat pełen niedopowiedzeń, w którym rzeczywistość zdaje się zapadać, umykać przed podszeptami szaleństwa, a przeszłość odciska swoje piętno na teraźniejszości.

Bohaterkami są dwie siostry niosące na swych barkach traumy dzieciństwa, niepotrafiące wyrwać się z powielanych schematów domowej przemocy, piekła gotowanego im przez brutalnych mężczyzn. Ich drogi przed laty się rozeszły. Młodsza wyrwała się z domowego piekła nie oglądając się za siebie i paląc wszystkie mosty, pozostawiając siostrę z poczuciem zdrady.

Choć to młodsza Lila jest silna, zdeterminowana i konsekwentna, a słaba, bezsilna i zagubiona Rita stanowi jej zupełne przeciwieństwo, to do starszej siostry Lila zwraca się o pomoc. Okazuje się, że i jej życie zmienił w koszmar przemocowy mąż, od którego chce się uwolnić na zawsze.

Ileż w tej historii jest okrucieństwa ze strony tych, którzy powinni dawać miłość i poczucie bezpieczeństwa. Nie sposób czytać niektórych fragmentów bez ogromnych emocji buzujących pod skórą i ściśniętego dojmującym żalem i niemocą gardła. Ale to nie tylko historia o oprawcach i ich ofiarach, ale również o matkach, które nie chronią swoich dzieci, godząc się na zadawany im ból fizyczny i psychiczny. O społeczeństwie, któremu wygodniej jest odwrócić oczy, nie widzieć dramatu rozgrywającego się w czterech ścianach. I o słowach, które potrafią odmienić na zawsze, złamać i strącić w odmęty szaleństwa.

Powieść porywa nie dynamiczną akcją, a stopniowo narastającym napięciem, niepewnością i atmosferą skondensowanego szaleństwa. Niesie też w sobie pewną tajemnicę, której odkrycie okazuje się szokujące do głębi. Jeśli lubicie thrillery psychologiczne to ta pozycja musi się znaleźć na Waszej liście.

Życie.

Ktoś kiedyś zadał mi pytanie - Czym jest dla mnie życie?

Odpowiedziałam - Życie to nieustanne cierpienie. Codzienność boli, bo jest życiem.

Ten ktoś zapytał się mnie - Ale dlaczego?

Odpowiedziałam zapytaniem - A dlaczego ludzie umierają przedwcześnie?

Ktoś zdziwił się, że odpowiedziałam pytaniem na pytanie. Nie powiedział nic, milczał...

Zaczęłam tłumaczyć mu, że uważam życie za cierpienie, gdyż są ludzie na tym świecie, którzy krzywdzą drugich ludzi słowem, czynem. Mogę przytoczyć parę przykładów...

Ktoś - Ale po co? Po co rozpamiętywać przeszłość? Nie można jej zostawić za sobą?

Odpowiedziałam - Owszem, można. Ale niestety niektóre rzeczy z przeszłości mają wpływ na naszą teraźniejszość, i tak jest w moim przypadku. Przeszłość wpływa na moją codzienność, na to kim jestem tu i teraz, stąd moje twierdzenie, że życie to nieustanne cierpienie, a codzienność boli, bo jest życiem...

⭐RECENZJA⭐

Rita i Lila w dzieciństwie przeszły piekło. Mimo tego, że jako siostry były zżyte ze sobą, ich drogi później się rozchodzą. Jedna i druga na swój sposób próbuje ułożyć sobie życie, jednak przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Mimo tego wszystkiego, co przeszły jako małe dziewczynki, nie mają ze sobą kontaktu przez długi czas. Rita stara uwolnić się od dramatu, który rozgrywa się w jej domu, i wtedy, po latach, pojawia się jej siostra Lila i prosi ją o pomoc. Czy kobiety zdołają wzajemnie sobie pomóc? I co okaże się prawdą, a co kłamstwem?

👥

Autorka @olgakrukautor książką "Grzechy mojej siostry" spowodowała, że nie wiedziałam co mam o niej napisać. Na początku miałam ogromny problem z ogarnięciem tego, co tutaj się zadziało. Pisarka zrobiła mi wodę z mózgu, a może jednak papkę 🤔🤯😅 Normalnie sztos! 😁 Jak ja się cieszę, że zdecydowałam się na tę powieść i że mam ją za sobą! Ale czekam na inne lektury spod pióra autorki, bo jej świetny styl i przyjemny język powodowało, że przez książkę się "leci" i zatrzymuje się dopiero jak już jest koniec. Wszystko jest dawkowane. Emocji przybywa z kartki na kartkę. Nie wiemy, czego można się tak naprawdę spodziewać. Autorka w bardzo ciekawy sposób porusza trudny temat w tej książce. Nie będę zdradzać szczegółów, ale jak dla mnie ta powieść miała drugie dno, któro daje do myślenia i powoduje, że człowiek zatrzymuje się chwilę i myśli. Refleksja jest wskazana po tej powieści. Tutaj ukazane jest jak przeszłość wpływa na naszą teraźniejszość i przyszłość. To, jak sprawy z kilkunastu lat wstecz, powodują kim jesteśmy tu i teraz, stąd na wstępie napisałam parę słów od siebie, i to, co we mnie siedzi bardzo mocno. Życie codziennie daje nam w kość, lecz zawsze jest nadzieja na lepsze jutro. Nasze bohaterki mierzą się naprawdę z trudną codziennością i nie wszystko jest takie, na jakie wygląda. Uważam, że pisarka w niebywały i intrygujący sposób wykreowała postacie. Naprawdę wlała w nie mnóstwo emocji, które od nich czuć, które biją bardzo, ale to bardzo mocno. Właśnie dzięki temu czuć żywość tych bohaterów, dla mnie byli bardzo realni. Cała fabuła zakrawa na szok i niedowierzanie. I zastanawiam się, jak tak można traktować drugiego człowieka i też nic z tym nie robić. Jednakże życie pokazuje nam, że można przejść z tym do porządku dziennego. Zastanawiałam się też, jakbym ja reagowała, i patrząc na to wszystko, to teraz bym walczyła, ale wcześniej nie wiem. Bardzo dziękuję pisarce @olgakrukautor za tę lekturę i za te wszystkie przemyślenia, które ona we mnie spowodowała. Czekam na kolejne książki z niecierpliwością, a tę Kochani powieść Wam polecam z całego serca! Nie zawiedziecie się!

👥

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @filiamrocznastrona @wydawnictwofilia 🖤

👥

Dwie siostry , dwa życia , jedna przeszłość odbijająca się na całym życiu !

Rita i Lila przeszły w dzieciństwie ogromną traumę. Już na starcie życie doświadczyło je bardzo okrutnie a to za sprawą przemocy fizycznej i psychicznej stosowanej przez ich najbliższą rodzinę .

Po latach znów się spotykają. Choć każda z nim miała wiec szczęśliwe życie wcale tak nie było...

Recenzja tej książki jest dla mnie szczególna. Dlaczego ?

Ponieważ doskonale wiem z jakim cierpieniem musiała zmierzyć się autorka aby odwzorować sceny które znalazły się w jej książce... Ale po kolei !

Grzechy mojej siostry, bez apelacyjnie należy do gatunku thrilleru psychologicznego. Fabuła książki została tak skonstruowana aby czytelnik nie tylko się bał ale i nie wiedział co jest fikcją a co prawdą!

Powieść podzielona jest na dwie części. Pierwsza z nich dotyczy dzieciństwa Rity i Lily. Autorka bardzo dobrze poradziła sobie z tematyką przemocy stosowanej wobec dzieci. Sama jako autorka książki "Coś więcej niż dotyk " wiem jak trudno jest się wcielić w bohaterów którzy są krzywdzeni w tak młodym wieku . Podobnie jak u mnie przemoc stosowana jest przez osobę która dla wielu jest niewinna - dziadka!

Pani Olga oddaje wszelkie emocje towarzyszące jej podczas pisania i to było dla mnie najważniejsze ale i zarazem najbardziej przerażające . Z czasem dostrzegłam jak wydarzenia z dzieciństwa przełożyły się na dorosłe życie kobiet które poznajemy w drugiej części książki.

W mojej ocenie jedna z sióstr odgrywała rolę dominującej druga zaś tą uległą. Dla mnie było to idealne połączenie współuzależnienia od siebie.

To czego dowiadujemy się po latach a zarazem zakończenie książki , było dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Wiele razy zastanawiałam się gdzie popełniłam błąd w rozumowaniu, natomiast jest to dla mnie dowód na to jak świetną manipulację przeprowadziła Autorka !

Powieść była bardzo wciągająca, choć początkowo troszkę mi się dłużyła a to za sprawą długich aczkolwiek dość szczegółowych opisów .

Emocje które oddaje powieść są ogromne i szczerze powiedziawszy bardzo wpłynęły na moje "poczucie humoru" które nagle zanikło .

Gratuluję autorce świetnego debiutu ! Dziękuję @wydawnictwofilia !

Olga Kruk przedstawia mroczną opowieść, która porusza tematy ważne w dzisiejszych czasach. Niby jesteśmy tak otwarci na krzywdę innych osób, deklarujemy się, że jesteśmy gotowi do pomocy, ale jak to jest w rzeczywistości? Niezbyt ciekawie. Przy czym dodać, że jest to historia fikcyjna i nie ma ona na celu wskazania konkretnych osób. Łatwo jednak wyobrazić sobie, że tak przykre historie mogą mieć miejsce w dzisiejszych czasach. Mi książka bardzo się podoba, chociaż przewija się w niej wiele bolesnych wątków. Jeżeli ktoś się takich spraw, jak przemoc seksualna nie boi, to zapraszam do czytania książki.

Ciekawy, mroczny thriller, który pozostaje w pamięci jeszcze po skończeniu lektury. "Grzechy mojej siostry" to skomplikowana narracja, zagmatwana historia, w której nic nie jest takie  jakie się wydaje na pozór.

Ciężko było mi czytać o okrucieństwie, szczególnie, gdy dotyczy ON dzieci. Tych opisów jest dosyć sporo. Mimo, że domyśliłam się dość wcześnie o co chodzi, to całość lektury oceniam na plus zwłaszcza jeśli to debiut.