Fenomen z Warszawy

„Fenomen z Warszawy” to kryminał historyczny, który przenosi czytelnika do Warszawy lat 30. XX wieku, w okresie międzywojennym. Książka opowiada o śledztwie w sprawie serii brutalnych morderstw kobiet, które mają związek z tajemniczym fenomenem – znanym jasnowidzem Stefanem Ossowieckim. Na tropie zbrodni jest komisarz Antoni Wróbel, który musi współpracować z Ossowieckim, pomimo swojego sceptycyzmu i niechęci do ezoteryki. Ich śledztwo prowadzi ich przez różne środowiska i warstwy społeczne, od polityków i literatów, po gangsterów i prostytutki. W tle rozgrywają się wydarzenia historyczne, takie jak zamach na prezydenta Mościckiego, kryzys gospodarczy czy zagrożenie ze strony Niemiec i ZSRR.

Autor z dużą dbałością o szczegóły odtwarza klimat i realia tamtej epoki, łącząc fakty historyczne z fikcją literacką. Książka jest bogata w ciekawostki i anegdoty z życia przedwojennej stolicy, a także w nawiązania do ówczesnej kultury i sztuki. Bohaterowie są interesujący i zróżnicowani charakterami, a ich dialogi są pełne dowcipu i ironii. Akcja jest dynamiczna i zaskakująca, a zakończenie trzyma w napięciu do samego końca.

„Fenomen z Warszawy” to pozycja godna polecenia dla wszystkich miłośników kryminałów retro i historii Polski. To nie tylko świetnie napisana powieść sensacyjna, ale także fascynująca podróż w czasie do Warszawy sprzed wojny, która już nigdy nie powróciła.

„Fenomen z Warszawy” to pierwszy tom cyklu kryminałów retro o komisarzu Antonim Wróblu. Jest to coś, co zadowoli zarówno fanów kryminałów, jak i tych lubujących się w książkach, które dobrze oddają realia epoki historycznej, w której postacie fikcyjne mieszają się z tymi żyjącymi naprawdę. Historia tego tomu opowiada o brutalnych morderstwach młodych dziewczyn, które w 1930 roku nawiedzają Warszawę. Przy czwartej ofierze w sprawę zaangażowany zostaje jasnowidz Stefan Ossowiecki, który dzięki swoim mocom ma przyczynić się do złapania sprawcy. Ta postać wprowadza wątek paranormalny, jednak przez większą część lektury jest on bardzo wyważony, można powiedzieć, że marginalny, więc nie ma się czego obawiać ;) Intryga kryminalna jest mroczna i dynamiczna, jest i przepytywanie świadków i kilka bójek. Fabuła bogata jest z twisty i cliffhangery, postacie barwne i różnorodne, ale tym, co urzekło mnie najmocniej to świetnie oddane realia epoki i środowisko artystyczne, które przewija się przez tę historię – są aktorzy, jest teatr, są pisarze i malarze. I tak, większość z nich to postacie prawdziwe! Język jest delikatnie dostosowany do dawnych czasów, co nadaje historii realności. Całość czytałam z prawdziwą przyjemnością, polecam!

1930 rok, Warszawa. Polska zaczyna się odradzać. Stolica w końcu oddycha, tętni życiem, zabawą i sztuką. Niestety, spokój i sielankę zakłócają morderstwa dokonywane na młodych dziewczynach. Zbrodniarz odcina im głowy, zaszywa usta i porzuca rozczłonkowane ciała. Jedną z ofiar jest córka znanego biznesmena. To na jego żądanie do śledztwa prowadzonego przez komisarza Antoniego Wróbla ma włączyć się inżynier Stefan Ossowiecki, który znany jest jako niedoścignione, warszawskie medium i autorytet w tej dziedzinie. Czy ten duet ma szansę rozwiązać sprawę tajemniczych i brutalnych morderstw? A co, jeśli służby będą zmuszone skorzystać również z pomocy słynnego gangstera, Taty Tasiemki? Czy to aby nie za dużo? I co łączy ofiary?

“Fenomen z Warszawy” to świetny, trzymający w napięciu kryminał w stylu retro. Autor wprowadza czytelnika do świata, który ten zna jedynie z kart książek historycznych i opowieści seniorów. Czy miło było spotkać warszawską bohemę? Miło. W książce przewijają się takie nazwiska jak na przykład Dołęga-Mostowicz, Piłsudski, czy Witkacy. A może któryś z nich zamieszany jest w sprawę morderstw? Tomasz Duszyński sprawił, że wsiąknęłam w klimat międzywojnia. Tu realistyczne opisy Polski lat 30. łączą się nierozerwalnie z urokiem warszawskiego języka - wysublimowanego, a jednocześnie dobitnego i zadziornego.

Ta książka była miłą odskocznią od współczesnych kryminałów, czy nawet thrillerów. Komisarz Wróbel, prowadząc sprawę, mógł posiłkować się jedynie poszlakami, intuicją i wsparciem niechcianych osób. Nawet do głowy by mu nie przyszło, żeby sprawdzić nagrania z monitoringu, o badaniach DNA nie wspominając! Fenomen z Warszawy to pełna inteligentnego humoru, barwnego języka, klimatyczna, trzymająca w napięciu książka, do której warto zajrzeć.

O mały włos przegapiłabym nową serię kryminałów retro pióra Tomasza Duszyńskiego, którego możecie kojarzyć choćby z serii GLATZ, którą tak na marginesie też muszę nadrobić, tym bardziej że akcja dzieje się w Kłodzku, w którym byłam i które urzekło mnie swoim klimatem. Kłodzko przedwojenne pobudza wyobraźnię jeszcze bardziej. Wróćmy jednak do nowej serii.

„Fenomen z Warszawy” nie pozostawia złudzeń co do miejsca akcji. Mamy rok 1930, miasto tętni życiem, oddycha pełną, niepodległą piersią i skupia całą plejadę osobistości, od aktorów, po literatów, polityków i eleganckich gangsterów, palących drogie cygara. Tymczasem komisarz Wróbel dostaje kolejnego trupa bez głowy, z którym nijak nie może sobie poradzić. Śledztwo tkwi w miejscu, a sytuacja wymaga podjęcia niecodziennych kroków. Aby złapać mordercę, policja musi ułożyć się z jasnowidzem i skorzystać z wpływów Taty Tasiemki, polskiego gangstera.

Policjant i jasnowidz to przedziwna para, ale nie jedyna w opowieści Duszyńskiego. W toku śledztwa spotykamy Broniewskiego i Słonimskiego, jak zwykle przy wódeczce, Witkiewicza w oparach meksykańskiego kaktusa, Ćwiklińską i Fertnera szukających dobrych wieści u samego Ossowieckiego. Na chwilkę wejdziemy do czekoladowego królestwa Jana Wedla, a jako wisienka na torcie zaprezentują swoje możliwości aspirant Małecki i Ćwiek, na pewno znacie, bo czytacie ;-)

Nie da się ukryć, że postać jasnowidza Stefana Ossowieckiego zawładnęła powieścią. Seanse spirytystyczne wiodą prym, pojawia się również hipnoza, biolokacja i podróż astralna, czyli dużo więcej niż w tradycyjnym kryminale. Wszystko podane w ilościach umiarkowanych i z humorem, a epitet - „pijaczyno zawszona, cVju pingwina” skierowane do detektywa Bachracha zrobił mi dzień :D

Z przyjemnością zabrałam się za kolejną część. Miłośnikom retro serdecznie polecam!

Lata 30 -te XX wieku w Warszawie to czas, w którym toczy się akcja książki. Tytułowy fenomen to postać jasnowidza- Stefana Ossowieckiego.

Z jego pomocy zmuszony jest skorzystać komisarz Antoni Wróbel prowadzący trudną sprawę bestialsko zamordowanych kobiet.

Od pół roku w Warszawie policja odnajduje zwłoki młodych kobiet pozbawione głów. Gdy już jednak zostają odnalezione owe głowy to okazuje się, że ktoś wykonywał z nimi dziwne zabiegi. Usta ofiar są zaszyte, ale to nie wszystko...

Nie chcę zdradzać za dużo, gdyż w przypadku tej książki przysłowiowy "apetyt" rośnie w miarę czytania.

Klimat tej książki jest totalnie niesamowity. Nie zdarzyło mi się czytać książki o podobnej fabule.

Odradzająca się powojenna Polska, rauty, przyjęcia, przeplatają się z gangsterskim półświatkiem. Tata Tasiemka- uśmiechałam się podczas czytania tej ksywki, a to podobno najsłynniejszy przedwojenny gangster. Do tego jest to intrygujący kryminał historyczny, którego według mnie najciekawszym wątkiem są zjawiska parapsychologiczne.

Czemu giną młode dziewczyny, tak brutalnie mordowane? Kim jest morderca? I co wyniknie ze współpracy racjonalnego policjanta z jasnowidzem i gangsterem? A ponadto co ma z tym wszystkim wspólnego Józef Piłsudski?

Intrygująca i trzymająca w napięciu książka, w której zręcznie przeplatają się gatunki tak różne, że koniecznie musicie sprawdzić czy jest to coś dla Was.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, ale uważam że udane do tego stopnia, iż z chęcią przeczytam kontynuację losów tej historii, bądź wcześniejsze pozycję wydawnicze autora.