Dama i kochanka

Dziś przychodzę ze swoją skromną opinią na temat książki @[Adres usunięty]z o wdzięcznym tytule "Dama i kochanka" którą miałam możliwość przeczytać dzięki @wydawnictwomuza i @grzeszne_ksiazki za co bardzo dziękuję.

Ci którzy już trochę znają twórczość autorki mogą być tym tytułem zaskoczeni bo jednak Monika przyzwyczaić nas już zdążyła do poruszanych w swoich książkach tematów. W Damie i kochance mamy pewnego rodzaju odmianę. Zamiast współczesności akcja książki dzieje się w niełatwych realiach międzywojnia.Glowną i tytułową bohaterką jest skromna i zagubiona wychowanka klasztornych murów o przepięknym imieniu Marlena. Dziewczyna otrzymuje od pewnej kobiety dość intrygującą propozycje.Trzeba uwieść i usidlić syna kobiety,Ignacego który już zbyt długo prowadzi hulaszczy tryb życia. Czy plan matki się powiedzie i będą z tego wnuki? A może przeznaczenie ma dla młodych zupełnie inny sobie tylko znany plan? Tego dowiedzieć się możecie z książki"Dama i kochanka"

Muszę przyznać, bardzo rzadko sięgam po książki, które można określić mianem romansu czy wręcz erotyku historycznego.Chociaż tutaj pomysł autorki na fabułę okazał się całkiem ciekawy. Edukowanie nowicjuszki z klasztoru na uwodzicielską kurtyzanę,która może okazać się zgubą dla niejednego mężczyzny i to w takich czasach i to w Polsce?

Czy warto sięgnąć po tą historię? Najpierw wartałoby uprzedzić,że książka nie jest dla każdego. Może zgorszyć, może zniesmaczyć brakiem moralności i skromności,a co za tym idzie zniechęcić do dalszej lektury. Pomimo,że jednak bardziej do mnie trafia ta bardziej współczesna twórczość autorki,sięgnę po kolejny tom sagi z ciekawości,jak potoczą się dalsze losy Marleny,i jaką rolę odegra w nich tajemniczy Stefan?

Na zakończenie przyszła mi do głowy taka myśl, że w każdej kobiecie tkwi pierwiastek zarówno Damy jak i Kochanki. Zgadzacie się ze mną?

Dobry wieczór! #bookstagram dziś postanowiłam odwiedzić was wieczorem z nowym postem... Nie powiem, jakim zobaczycie sami mam nadzieję, że nie strzelę sobie nim w kolano 😉

„Zdobyć mężczyznę to jedno. Utrzymanie go, podsycanie żaru związku – to już zupełnie inna sprawa”.

-

Ludwika okazało się, że dużo łączy ją z Marleną ma również w tym swój udział Aldona, matrona, która szkoliła dziewczyny, aby potrafiły usidlić przy sobie mężczyznę. Małżeństwo Ludwiki było szczęśliwe i pełne żaru takiego samego jak za czasów młodości...

– Bo ja się czuje takim nic nieznaczącym pionkiem na szachownicy życia – westchnęła. – Jestem tylko po to, by mną zawiadywać. Gdzie mi się każe tam podążam. Takie jest moje przeznaczenie?

-

Marlena w całej tej historii mnie zachwyciła podobało mi się to jak ciekawa była życia. Wiedzę, którą otrzymywała od Aldony, Tomasza, czy starowinki chłonęła jak gąbka było, to bardzo urocze...

„Chcesz dowiedzieć się czegoś o drugim człowieku, podaj mu na tacy fakty z własnego życia. Proste i zawsze skuteczne”.

-

Ignacy, gdy pierwsze rozdziały czytała nam na swoich live Monika tworzyłam sobie w głowie inny obraz historii zamkniętej w książce, gdy wówczas sama zaczęłam zagłębiać się w historię damy i kochanki intuicyjnie wiedziałam, że rozwiązły syn Ludwiki i Antoniego na męża i ojca się nie nadaję. Nie dla niego była pisana rodzina i szczęśliwe życie...

Podsumowanie:

-

Styl pisania autorki jest świetny, lecz pierwszy tom sagi zniesmaczyć może niektórych czytelników. Wątki erotyczne były ciężkie do przełknięcia pierwszy raz czuję się zniesmaczona po przeczytaniu całości.

Czy sięgnę po wcześniejsze książki Moniki Ligi? Nie potrafię w tej chwili odpowiedzieć, jedno wiem na pewno ta książka nie może trafić w ręce osób niepełnoletnich.

"I tylko jedna myśl ją kłuła w serce – nic nigdy nie dzie­je się tak, jak czło­wiek sobie wy­my­śli. Bóg za­wsze rzuci coś pod nogi i to coś za­zwy­czaj zmie­nia cał­ko­wi­cie bieg zda­rzeń."

Do sięgnięcia po "Damę i kochankę", skusił mnie fakt, że jej fabuła jest osadzona w dwudziestoleciu międzywojennym, więc byłam bardzo pozytywnie nastawiona przed lekturą. Zatem jakie mam wrażenia po jej przeczytaniu? Raczej mieszane, ale jestem bardziej na tak niż na nie, chyba, nie jestem pewna🤯

Zacznę od tego, że sama historia jest naprawdę ciekawa, a autorka nie trzyma się sztywno schematów i momentami potrafi zaskoczyć czytelnika nagłymi zwrotami akcji. Podobnie jest z bohaterami, których trudno jednoznacznie określić i których zachowania ciężko przewidzieć. Parę intrygujących wątków, jest zaledwie zarysowanych, ale liczę, że zostaną one rozwinięte w kolejnej części, bo zapowiadają się obiecująco. Podobał mi się również ten pewien element magiczności, który nadaje opowieści trochę baśniowy charakter. I te rzeczy są jak najbardziej są na plus. Jednak jak wspomniałam mam pewne duże "ale". Pierwsza połowa książki, która skupia się głównie na bohaterach trochę mi się dłużyła, brakowało mi tego, czego oczekiwałam po tej lekturze, a mianowicie ducha epoki. Dopiero w drugiej połowie, gdy pojawia się widmo wojny, a akcja zdecydowanie przyspiesza, poczułam odrobinę klimat tamtych czasów, ale tylko odrobinę.

Jednocześnie autorka zakończyła tę historię w taki sposób, że chyba zdecyduję się na kolejną część.

Podsumowując nie jest źle, ale oczekiwałam dużo więcej, punktowo 6/10.

"Lecz gdy zbyt szeroko otworzysz serce, to demony mają w nie łatwiejszy wgląd. Znajdą drogę, by zatruć duszę i powlec mrokiem radość i szczęście."

@[Adres usunięty]z

Już dawno nie czytałam książki, o której ciężko będzie napisać cokolwiek dobrego. Niestety takie też się zdarzają i pomimo ładnej okładki i ciekawego opisu, w środku znajdujemy jedno wielkie rozczarowanie. Zaczęło się dosyć ciekawie. Czasy międzywojenne, bogactwo i bieda, miłość i rozczarowanie. Matka chciała by wreszcie ustabilizować życie syna hulaki i kobiecierza, szukając dla niego partnerki idealnej. Zabiera młodą dziewczynę z klasztoru, szkoląc na idealną kochankę, partnerkę, która wreszcie usidli niegodziwca. Nie jest to jednak grzeczna historia, ale o pragnieniach, popędach seksualnych i niecnych poczynaniach, które nie zawsze kończą się tak jak zamierzano. Sam początkiek mógłby nawet przejść, ale zaczął się wkradać chaos ciężki do ogarnięcia. Miało być aranżowane małżeństwo, została jedynie wszechobecna rozpusta i rozgardiasz.

Długo zabierałam się do przeczytania talej książki i ciągle odkładałam. Nigdy nie czytam opinii, zawsze staram się sama dojść do wniosków po przeczytaniu danej książki. Tym razem czuję jedno wielkie rozczarowanie, jakby mój instynkt odkładał w czasie tą mękę. Historia, która zapowiadała się całkiem znośnie zaczęła się komplikować tak, że nie szło ogarnąć już kto? co? z kim? po co i dlaczego? Jedna wielka rozpusta była wszędzie, czego już było za dużo. Wykorzystywanie, gwałty, próżność, rozwiązłość, przepowiedzi przed którymi nikt nie ostrzega, a do tego znikoma sensowana fabuła. Rozdziały, które łączyły kilku bohaterow zupełnie niepowiązanymi historiami. Jedna historia przechodziła w kolejną i niewiadomo było, czy nadal czytamy o tym samym, czy może nie ogarniamy przekazu autorki. Bardzo mi przykro, że nie znalazłam tam zupełnie sensu, żadnego porywu, nie polecę jej na pewno, ale jak zwykle wam pozostawiam decyzję ostateczną.

Uwielbiam czytać książki, w których akcja rozgrywa się w latach dwudziestych poprzedniego wieku. Tutaj dostałam niesamowity romans historyczny, który jest mocno perwersyjny.

Ludwika, żona bogatego przedsiębiorcy to przykładna pani domu, która wymyśliła plan jak ustatkować swojego syna. Bawidamek i hulaka Ignacy ma być dziedzicem rodzinnego biznesu. Jego rodzice chcą znaleźć mu żonę, dzięki której Ignacy zakończy swoje rozpustne życie kawalerskie.

Lekiem na całe zło ma być Marlena, skromna wychowanka klasztornego sierocińca. Ludwika ma nadzieję, że Marlena sprowadzi Ignacego na dobrą drogę. Marlena to skromna dziewczyna , która nie wie nic o stosunkach damsko-męskich, bo całe życie spędziła w klasztorze. Dziewczyna decyduje się uwieść Ignacego, bo kusi ją bogactwo. Jednak musi nauczyć się jak zostać damą i sztuki uwodzenia, aby usidlić Ignacego.

Czy zaaranżowane małżeństwo okaże się receptą na szczęście?

Wow! Jestem zachwycona tą książką. Akcja jest dynamiczna i rozgrywa się w przedwojennych czasach.

Nie mogłam oderwać się od tej książki. Śledziłam losy Marleny, aby dowiedzieć się, co wyjdzie z jej przyuczania się do roli kochanki oraz co stanie się, gdy zostanie żoną Ignacego.

Jeśli jesteście ciekawi, czy Marlena sprowadzi Ignacego na dobrą drogę musicie sami przeczytać tę książkę. Świetny styl pisarski. Ciekawa fabuła. Historia pełna intryg, pożądania, kłamstw i manipulacji. Ani przez moment nie nudziłam się. Świetnie bawiłam się przy tej książce.

Już nie mogę doczekać się, co wydarzy się w następnym tomie.

Polecam!

"Dama i kochanka"

@[Adres usunięty]z

@grzeszne_ksiazki

Romans historyczny, a może bardziej erotyk. Książka która zaskoczyła mnie treścią i zachwyciła okładka. Kompletnie nie spodziewałam się takiej historii. Czy mnie zadowoliła?

Hmm mam mieszane uczucia, bo książkę czytało się dobrze, jednak nie czułam tej historii. Podobała mi się intryga w jakaś została wciągnięta bohaterka i ten plan był wręcz idealny. Jednak to czego mi brakowało w tej historii, to emocje. Oprócz namiętności i pożądania, nic więcej tu nie było. Taki poradnik erotyczny z czasów międzywojennych, jak usidlić faceta i rozniecać w nim płomień przez całe życie. Sądziłam że jak skończę książkę to będę chciała więcej jednak nie. Lubię romanse historyczne, jednak ta książka nie przypadła mi do gustu. Zdarzały się momenty w których się gubiłam, wieloosobowa narracja prowadzona w jednym podrozdziale wprowadzała chaos myśli. Raz opowieść że strony Marleny a w drugim zdaniu ze strony Ludwiki. Nie wiem co powiedzieć, czasami tak jest że książka nie podchodzi i niestety tak się stało. I mimo że fabuła była dość ciekawą to jednak nie na tyle aby sięgnąć po więcej.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i mimo że nie jestem zachwycona ta powieścią, to chętnie poznam inne dzieła Pani Moniki.

Marlena od dziecka była w zakonie. Od dawna wiedziała, że to nie jest dla niej, ale czy miała szanse na inne życie?

Kiedy zjawiła się Ludwika, przedstawiając jej plan na jej dalsze życie, nawet się nie zastanawiała. Wybrała lepszy byt w ciemno. Tygodnie szkolenia na bycie damą i kochanką, w zamian za godne życie poza klasztorem. Jej celem było uwieść i owinąć wokół palca syna Ludwiki, a On był niesamowicie rozpustnym stworzeniem. Kiedy była już blisko, wszystkie plany się rozjechały, a zaraz potem wybuchła wojna.

------

"Dama i kochanka" zdecydowanie nie należy do typowej erotyki, którą znajdujemy na półkach. Jest to historia przepełniona spiskami, erotyzmem, tajemnicami i poświęceniem, a także aranżowanymi małżeństwami. Historia napisana jest w czasach międzywojennych. Styl pisania jest dobry przez co książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Niektóre sceny są z dreszczykami emocji, a czasami zniesmaczenia i przerażenia w danej sytuacji.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczości autorki i myślę, że całkiem pozytywne.

Na początku dość sceptycznie nastawiona do lektury nie byłam przekonana czy na pewno dobrze wybrałam. Opis ciekawy, ale przecież dość schematyczny. Okładka sugestywna a erotyków ostatnio wszędzie tak dużo, że pewnie ciężko wymyślić coś nowego. Później natomiast przeczytałam, że autorka zaczęła pisać pod wpływem bezsenności i przez to poczułam z nią silną więź, która namówiła mnie, by dać "Damie i kochance" szansę.

Usiadłam więc do lektury bez konkretnych oczekiwań, nastawiona po prostu na przyjemną historię. Z kubkiem herbat pod ręką, w ulubionym fotelu zaczęłam przerzucać kolejnej strony i jak się okazało - wciągnęłam się na całego! Owszem, historia jest dość schematyczna i tego niestety nie mogę jej do końca wybaczyć, bo potencjał był na bardziej przewrotną fabułę, ale jednocześnie nie mogę powiedzieć, żebym żałowała tego co otrzymałam, bo historia była pikantna, emocjonalna i trzymająca w swoich objęciach do ostatniej strony.

Na korzyść książki przemawia czas akcji. Warszawa, lata dwudzieste XX wieku - czuć wyjątkowy klimat, czuć tą atmosferę gdy przebywa się wśród śmietanki towarzyskiej. Autorka bardzo umiejętnie oddaje detale, które wpływają na odbiór całej opowieści i jednocześnie w przewrotny sposób pokazuje jak uniknąć bycia pochłoniętym przez tłum za sprawą Ignacego, który skutecznie zrywa ze wszystkimi zasadami. Wydaje się, że jedynym rozwiązaniem będzie ściągnięcie go na ziemię za sprawą dobrze wychowanej żony, ale po pierwsze gdzie taką znaleźć? I po drugie, która zdecyduje się poślubić takiego hultaja?

Fabuła okazała się treściwa a przy tym zabawna i z zadziornymi dialogami. Bardzo dobrze bawiłam się w takiej atmosferze, polubiłam Ignacego, który wcale nie był taki zły na jakiego go kierowano (no, może tylko troszkę) i trzymałam kciuki żeby za mocno się nie zmieniał. Owszem, z nadzieją wypatrywałam wątku romantycznego, który w tym przypadku trafiony był w dziesiątkę, ale najbardziej podobały mi się te ustępstwa od przyjętych norm, to granie na nosie zbyt sztywnym członkom szanowanej elity.

"Dama i kochanka" to lektura, która wywraca gatunek erotyczny do góry nogami. Książka zaskakująca, niebanalna, bardzo dobrze napisana. Trzyma się co prawda pewnych schematów, ale robi to w tak oryginalny sposób, że nie sposób się gniewać na autorkę. Wręcz przeciwnie! Nabrałam ochoty na inne powieści Moniki Ligi, ponieważ w takim stylu można się zrelaksować i dobrze bawić. Jeśli szukacie książki w romantycznym stylu, ale takiej z dystansem do siebie, pełnej uroku, uśmiechu i nieprzewidzianych sytuacji - oto propozycja dla Was.

"Dama i kochanka" jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością Moniki Ligi. Byłam bardzo ciekawa jak autorka poradziła sobie z osadzeniem akcji w latach 20-tych XX wieku. Nie ma tego za wiele, ale moim zdaniem wyszło to nad wyraz dobrze. Lubię takie podróże do odległych czasów. Dzięki temu mogę poznać jak dawniej żyli ludzie, jakie mieli zwyczaje, czy kochali tak samo jak my?

Jednak najbardziej intrygował mnie wątek aranżowanego małżeństwa. Lubię w książkach tego typu motyw. Zwłaszcza że mamy tu tzw. bawidamka i jego zupełne przeciwieństwo niewinną wychowankę klasztornego sierocińca. Co  z takiego układu wyniknie? 

Marlena i Ignacy to postaci wykreowani przeciwstawnie. Z pewnością nie będziecie się z nimi nudzić. I choć przeważają tu sceny z alkowy, to i tak chcemy poznawać ich lepiej, towarzyszyć w innych sytuacjach i wydarzeniach z ich życia. Zderzymy się z konwenansami, poczuciem lub brakiem honoru, intrygą, zdradą, wojną w tle oraz skrajnymi emocjami i uczuciami. Nie można zapomnieć o bohaterach drugoplanowych, którzy również mają swój wkład w tę historię.  

Bez wątpienia mogę stwierdzić, iż historia, jaką stworzyła autorka wyróżnia się na tle innych książek tego gatunku. Sceny intymne są odważne, nawet bardzo, momentami wręcz perwersyjne. Ja już do takich dawno przywyklam, ale zdaję sobie sprawę, że nie każdemu mogą odpowiadać. Z kolei otwarte zakończenie budzi ciekawość na więcej.

"Dama i kochanka" to niegrzeczny, dość kontrowersyjny romans historyczny z szeroko rozbudowaną erotyką. To powieść o pasji, pożądaniu, namiętności, poświęceniu, nienawiści, popełnionych błędach niewłaściwych wyborów z ich konsekwencjami. Książka pokazuje jak coś lub ktoś niepozorny może nas zaskoczyć. Czy pozytywnie? Tego już nie mogę Wam zdradzić. Zapraszam do lektury. 

Ignacy, zamiast rozglądać się za kandydatką, na żonę wikła się w kolejne romanse, a to coraz bardziej przeszkadza jego rodzicom. Matka mężczyzny ma jednak już swój plan na to, aby w końcu siadał na tyłku, zaczął interesować się rodzinnymi interesami i uszatkował się, a może i spłodził swego następcę. Aby jej plan się udał, musi nie tylko znaleźć odpowiednią kandydatkę, ale również sprawić, aby nie znudziła się Ignacemu zbyt szybko. W tym celu udaje się do klasztoru, z którego zabiera młodą dziewczynę, która oficjalnie ma zostać ona jej panią do towarzystwa.

Marlena wychowała się w murach klasztoru. Nie zna innego życia, jednak nie chce zostać jedną z zakonnic. Kiedy otrzymuje dość nietypową propozycję od bogatej kobiety, nie waha się zbyt długo i się zgadza. Przed nią dni pełne wyzwań, w których ma się nauczyć być damą i uwodzicielką jednocześnie. Wie, że nie będzie to łatwe, w końcu tak naprawdę nic nie wie o życiu erotycznym, jednak wie, że to jedna jedyna szansa na ciekawe życie w luksusie przy boku przystojnego mężczyzny. Jak potoczy się szkolenie? Czy Marlena sobie poradzi? Jak będzie wyglądało pierwsze spotkanie z Ignacym? Czy plan matki Ignacego się powiedzie?

Do książki niestety mam trochę mieszane uczucia. W szczególności pierwsza połowa nie do końca spełniła moje oczekiwania, były przeskoki nie tylko między bohaterami (i to nie tylko Marleną i Ignacym, ale również innymi), ale również w czasie. To wszystko sprawiło, że trochę czułam się zagubiona, jednak im dalej czytałam, tym to uczucie było mniejsze, a pod koniec zniknęło całkowicie. Książka jest bardzo niegrzeczna, pełna pikantnych scen, co mnie akurat się podobało (jednak trzeba brać to pod uwagę, jeśli nie lubimy historii bardzo mocno erotycznych lepiej po nią nie sięgać). To historia dziewczyny, która z niewinnej, nic niewiedzącej o życiu ma się zmienić w boginię seksu i wodzić przyszłego męża za nos.

Bohaterów mamy kilku.

Ignacy nie został jednym z moich ulubionych. To mężczyzna, który uważa, że ma pieniądze, więc może wszystko. Lubi seks, dobrą zabawę i ma gdzieś plany czy uczucia innych.

Marlena początkowo nieśmiała, skromna, ułożona, później zmienia się i to bardzo. Jednak tę zmianę musicie poznać sami. Czy według mnie była ona na plus? Częściowo tak, częściowo niestety nie.

Muszę jeszcze wspomnieć o matce Ignacego. To kobieta, która kocha swoje dziecko i chce dla niego naprawdę dobrze, jednak jej pomysł nie do końca mi się podobał. Jakby nie patrzeć manipulowała nie tylko biedną dziewczyną, ale i własnym potomkiem.

„Dama i kochanka” to książka, która mnie nie zachwyciła, jednak podobała się na tyle, że przeczytała w całości i na pewno sięgnę po kontynuację. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

#recenzjaprzedpremierowa

Tym razem przenosimy się w czasie a dokładnie, w polskie dwudziestolecie miedzywojenne. Od dawna nie sięgałam po romans historyczny. W tym wypadku zachęciła mnie trochu okładka, "Dama i kochanka" autorstwa Monika Liga. Jest to mój pierwszy tytuł tej Pani i ostatni.

Fabuła dotyczy głównie rodziny Ludwiki i Antoniego oraz ich jedynego syna, Ignacego- spadkobiercy całej familijnej fortuny. Rodzina zalicza się do towarzyskiej śmietanki ówczesnego okresu. Żyją wystawnie, bogato, korzystając ze wszystkich dostępnych wygód. Szczególnie tyczy się to ich jedynaka, osoby która wzbudziła moją największą niechęć wśród postaci całej tej historii.

Mężczyzna całkowicie zadufany w sobie, lekkoduch, pyszałek, typowy synalek żyjący i imprezujący na koszt rodzicielskiej kieszeni. Bawidamek mający za nic głębsze uczucia i emocje. Zaliczający kolejne kobiety i szybko nudząc się każdą z nich. Moment w którym jedna z ostatnich, tancerka próbuje go zatrzymać przy sobie, i sposób w jaki to robi jest żenujący, ochydny i odrażający! Czytam dużo, sporo tematyki około romansowej, ale z takim zachowaniem się do tej pory nie spotkałam.

Pomyśl rodzicielki by móc ujażmić rozpuszczonego pierworodnego, też jest wymowny. Postanawia bez konsultacji z nikim, znaleźć mu odpowiednią kandydatkę na żonę oraz "przeszkolić", by mogła go zaspokoić pod każdym względem. Wybór pada na młodziutką Marlenę. Piękną blondynkę o błękitnych niewinnych oczętach. Wychowywaną od wielu lat w surowych klasztornych murach. Jak możemy się domyślać, kobieta jest z zupełnie innego środowiska. Nie znająca wygód, udogodnień coraz bardziej rozwijającej się techniki, przyjemności cielesnych jak i duchowych. Marlena jest taką czystą kartą, którą można od podstaw kształtować. Pomysły oraz sposoby jak to zostało dalej poprowadzone, jest w większości dla mnie kontrowersyjne i mało wiarygodne. Czy się sprawdziło, czy były efekty? Sprawdźcie proszę sami.

To jest jeden z podstawowych wątków a jest ich znacznie więcej. Dzieje się dużo, mamy wprowadzone przeskoki czasowe w tym wspomnienia rodziców Ignaca [Adres usunięty]. jak i kiedy się spotkali oraz ich dalsze przeżycia z tym związane. Mamy wzmianki o byłych kochankach jedynaka-chulaki a szczególnie wyróżniamy tu, baletnicę, która jako jedyna pogoniła go po niedługim czasie. Wracamy również do jej tragicznych wspomnień związanych z dzieciństwem. Ona wzbudziła moją większą sympatię, jak i przyjaciel Ignacego, Tomasz. Podobnie Ludmiła staruszka-wróżka, którą regularnie odwiedzała Ludwika oraz pod sam koniec młody żołnierz Stefan.

Podsumując całość to nie są zdecydowanie moje klimaty. Nawet patrząc na fabułę z przymróżeniem oka, wymagam od treści o wiele więcej, by mnie porwała, zainteresowała i została na dłużej w pamięci. Oczywiście jak często podkreślam, mamy gusta i guściki a to jest moja osobista opinia. W tej sytuacji gatunek nie ma nic do rzeczy. Był okres gdzie jak pewno spora część z Was, czytałam dużo romansów historycznych i były w nich perełki.Ten nie jest. Czy polecam? Tak, zawsze możemy sprawdzić czy nam się spodoba? Książka nie jest długa w sam raz na 1-2 dni lektury.

Co wypada, a czego nie powinno się robić, nawet w imię wyższego dobra? Czasem można posunąć się do tego, co wydawałoby się nie do pomyślenia jeszcze przed momentem … chociaż czy na pewno? Cel uświęca środki, a jeśli one są sprawdzone dlaczego by nie wykorzystać ich raz jeszcze?

Przepisów na życiowe szczęście jest wiele, niektórzy polegają na cudzych doświadczeniach, a inni wykorzystują sobie tylko znane receptury. Marlena sama musi podjąć decyzję, jaka zaważy na jej przyszłości, na zbyt wiele dobrych rad nie ma liczyć, w sytuacji w jakiej znajduje się otrzymana propozycja zdaje się być niecodzienną szansą. Czy tak jest w rzeczywistości? Tego nie wie nikt, ryzykuje spokój i znaną monotonię, lecz może zdobyć to, o czym nawet nie marzyła. Ile zapłaci za ten wybór? Tego dowie się dopiero gdy zrobi krok w nieznanym kierunku. Przed nią nauka bycia kimś, kto ma mieć kilka twarzy, jeśli uda się młodej kobiecie tę wiedzę umiejętnie zastosować odmieni nie tylko swoje życie. Jednak rzeczywistość lubi zaskakiwać i żądać stawiania czoła temu, co nie było w planach. Wydawało się, że przeznaczenie Marleny już nie miało mieć niewiadomych, ale tym razem już nie jest tamtą zagubioną dziewczyną, poznała blaski i cienie marzeń, a zwłaszcza uczuć. Teraz znowu staje przed nieznanym, zna już smak marzeń i tego, jak łatwo mogą się rozwiać, czas by sięgnęła po to czego pragnie, jaki będzie tego wynik?

Spodziewajcie się niespodziewanego, ta zasada powinna nam towarzyszyć przy lekturze „Damy i kochanki”, bo autorka naprawdę postarała się by czytelnicy z wypiekami na twarzy wprost pochłaniali kolejne strony i rozdziały. Dlaczego to tak interesująca książka? Każdy ma czytelnik na pewno znajdzie własne powody, jak dla mnie była to przede wszystkim historia rozwijająca się w zaskakującym kierunku oraz trzeba przyznać zwroty akcji w najmniej spodziewanych momentach. Fabularne ścieżki jakimi podążyła Monika Liga okazały się sięgać do kilku gatunków, przecinają się i łączą w intrygujących punktach, co w efekcie końcowym daje niepowtarzalną opowieść. Z jednej strony miłość odarta ze złudzeń, a z drugiej wprost przeciwnie ubierana w nie po mistrzowsku, równocześnie pokazana z różnorodnej perspektywy oraz jak odczuwają ją kolejni bohaterowie. Na tym jeszcze nie koniec, wprost przeciwnie to dopiero początek opowieści w jakiej główną rolę odegrają odważne wybory, podstępy, emocje i przede wszystkim bohaterowie, odkrywający, że pisane im losy są dalekie od tego, co sami planowali oraz czego mogli oczekiwać. Monika Liga zinterpretowała odważnie rolę damy, żony i kochanki, jednocześnie odsłaniając sekrety jak i otulając nimi postacie. Tak naprawdę spojrzenie za zasłonę konwenansów i egzystencji przedwojennej śmietanki jest pomysłowe oraz niecodzienne, lecz jak najbardziej osadzone w realiach epoki. Swoista gra w kotka i myszkę wzbudza ciekawość, rozpala zmysły oraz zawiera w sobie zagadkę. Mieszanka niewinności, odkrywania tego, co oferuje los, ale i podjęcia ryzyka pójścia całkiem nową drogą oraz odwagi by wyjść poza dotychczasowe ramy stanowią doskonałe wątki, które autorka rewelacyjnie splotła w soczyście barwną opowieść.