Czarny świt

“Czarny świt” to powieść, która nie tylko wciąga fabułą, ale też zostawia ślad w myślach. To historia o przetrwaniu, pamięci i prawdzie, która może okazać się bardziej bolesna, niż ktokolwiek przypuszczał.

Świetny debiut, trzymający w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, świetnie wykreowany małomiasteczkowy klimat. Na każdej stronie słychać szepty, które zagęszczają atmosferę. Szepty, które Wiktora chce usłyszeń pełnym brzmieniem. Trauma, zemsta, to te dwie kwestie wybrzmiewają tu mocno i głęboko. Bardzo polecam.

WOW! Jakie to było dobre!!! Co to za historia!!! Chylę czoła przed Ulą! To jest rewelacyjny debiut! Cała książka oblepiona jest mrokiem, tajemnicą i grozą. Jest to wyczuwalne w każdym momencie książki. Nie czytam tego typu książek na co dzień, jednak tutaj ten mrok mnie pochłaniał bez reszty. Nie potrafiłam się mu oprzeć, musiałam czytać. Teraz żal mi, że to już koniec.

Kończąc polecam Wam tą historię!!! To jest mega rewelacyjna książka!!!

Lubicie czytać debiuty?

●Mamy tutaj morderstwo, skomplikowane relacje rodzinne, kłamstwa, tajemnice, sekrety rodzinne, demony przeszłości.

"Czarny świt" spod pióra Urszuli Kusz - Neumann to historia pełna tajemnic, kłamstw i sekretów rodzinnych. Autorka potrafi trzymać w napięciu i dostarczyć mnóstwo emocji oraz nieoczekiwanych zwrotów akcji. Autorka potrafi wciągnąć czytelnika od pierwszych stron. Z dużą precyzją kreśli postacie i tło historyczne, co sprawia, że świat przedstawiony w książce staje się namacalny i pełen emocji. Fabuła skupia się na losach bohaterów w trudnych czasach ukazując ich zmagania z przeciwnościami losu oraz wewnętrznymi dylematami. Urszula Kusz-Neumann doskonale oddaje klimat epoki, a jej opisowe umiejętności pozwalają na głębokie zanurzenie się w przedstawianym świecie. Postaci są dobrze rozwinięte, z różnorodnymi motywacjami i charakterami, co sprawia, że czytelnik może się z nimi utożsamiać lub je analizować. Autorka porusza ważne tematy, takie jak miłość, zdrada, lojalność i walka o przetrwanie, co nadaje książce głębi i sprawia, że jest ona nie tylko rozrywką, ale również zaproszeniem do refleksji. Styl pisania Urszuli Kusz-Neumann jest płynny i przystępny, a jednocześnie bogaty w detale, co czyni lekturę przyjemną. "Czarny świt" to powieść, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom literatury historycznej oraz tym, którzy cenią sobie dobrze skonstruowane opowieści z wyrazistymi postaciami.

"Czarny świt" to emocjonująca i wciągająca powieść, która zachwyca zarówno fabułą jak i stylem pisania. Urszula Kusz-Neumann stworzyła historię, która pozostanie w mojej pamięci na długo. Będę wypatrywała kolejnych książek spod pióra autorki.

Gorąco polecam!

BRUNETTE BOOKS

Autorka wysoko postawiła poprzeczkę nie tylko sobie ale przede wszystkim innym autorom, którzy będą debiutować w tym roku. Rewelacyjna, wciągająca historia i świetnie wykreowani bohaterzy. Wiktoria i Rafał zostają wplątani w śledztwo, gdzie kluczem do jego rozwiązania są ich własne, rodzinne tajemnice. Napięcie i brak zaufania pomiędzy rodzeństwem komplikują sprawy, serwując czytelnikowi istną ucztę domysłów i gdybań. Całość doprawiona jest ciętym i dosadnym językiem. Co tu więcej mówić – czysta przyjemność z czytania.

Bardzo podoba mi się styl autorki, to jak prowadziła powieść i zgrabnie odkrywała kolejne tajemnice i przy okazji dorzucała kolejne. Zakończenie genialne i doskonale dobrane do tej historii. Pozostawia w osłupieniu na długi czas. Bohaterowie są ciekawie wykreowani i wielowymiarowi, aż chce się odkryć co siedzi w nich. Niezwykle emocjonująca historia, która wzbudza niepokój, a podczas czytania ciągle odczuwamy napięcie.

Z niecierpliwością będę czekać na kolejne książki autorki, bo coś czuję, że ma dla nas jeszcze nie jedną wciągająca historię do opowiedzenia.

Oczywiście polecam Wam tą książkę!

„Czarny świt” to książka, która od samego początku posiada specyficzny, gęsty klimat. I właśnie przez ten klimat nie potrafiłam oderwać się od tej książki. A nawet jeśli musiałam to zrobić, to cały czas myślami byłam w roku 2007, w małej miejscowości Uboże, w której dzieje się akcja książki.

To właśnie tu, w spokojnej miejscowości znaleziono brutalnie zamordowaną kobietą. Skłócone rodzeństwo wraz z komendantem Witoldem Balickim rozpoczynają śledztwo. Szybko okazuje się, że aby rozwiązać tę zagadkę Rafał i jego siostra Wiktoria będą musieli cofnąć się w czasie.

Uwielbiam thrillery, w których na jaw wychodzą tajemnice sprzed lat. Staje się nieprzyjemnie i napięcie rośnie z każdą kolejną stroną.

„Czarny świt” to debiut Urszuli Kusz- Neumann i muszę przyznać, że bardzo dobry debiut. W tej książce znalazłam wszystko czego poszukuję w thrillerach. Dość dynamiczne tempo akcji, zaskakujące zwroty akcji i dwie linie czasowy, które sprawiają, że książka staje się naprawdę porywającą lekturą. Bardzo polecam!

Tajemnice z przeszłości thriller gęsty klimat rodzinne tajemnice przeszłość, która daje o sobie znać

„Czarny świt” to debiutancka powieść Urszuli Kusz Neumann! Ja uwielbiam sięgać po debiuty, pozwalają odkrywać nowych autorów, z których wielu zostaje ze mną na stałe! Nie inaczej będzie w tym przypadku, bo autorka z konkretnym przytupem wkroczyła na salony literatury, robiąc niemałe zamieszanie!

Rafał Hanzy jest komisarzem, który pewnego dnia otrzymuje telefon od listonosza, że ten znalazł ciało młodej kobiety, na posesji, którą on wraz z siostrą Wiktorią odziedziczył po babci w miejscowości Uboże. To zajście zmusza rodzeństwo do powrotu w rodzinne strony i odkrycie tajemnicy mrocznego morderstwa młodej dziewczyny. Witold Balicki to miejscowy komendant, który prowadzi sprawę, jednak rodzeństwo, a szczególnie Wiktoria nie darzy go zaufaniem. Sytuacja zmusza ich jednak do współpracy, gdyż ich wspólnym celem staje się znalezienie zabójcy.

Rafał z Wiktorią nie żyli ze sobą najlepiej, każde z nich skrywa swoje mroczne sekrety, ale w tej rodzinie okazuje się, nie tylko oni mieli swoje tajemnice.

Uboże, które do tej pory było spokojnym miejscem, o jakim każdy marzył, nagle się staje miejscem zbrodni, która wiele zmienia. Ale zbrodnia nie jest przypadkowa, nie jest to nieznajoma osoba, a miejsce, w którym została znaleziona, jest szczególne. Dlaczego młoda dziewczyna zginęła, kto dokonał tej zbrodni i jakie miał ku temu powody.... Pytania się piętrzą, a autorka wcale nie ułatwia nam szybkiego rozwiązania sprawy, odkrywając kolejne karty z przeszłości, jak również z teraźniejszości rodzeństwa.

Przyznam szczerze, że autorka napisała mocny, trzymający w napięciu debiut, który zapada w pamięć. Wykorzystany motyw żądzy zemsty, która jest motorem napędowym do działania niosącym ze sobą okrutne i bolesne konsekwencje, jak również tajemnice skrywane przez rodzinę, które zawsze prędzej czy później ujrzą światło dzienne, komplikując wiele żyć i zagrażając kolejnym pokoleniom, dają autorce mocne atuty do stworzenia thrillera godnego mistrza! Wielkim atutem tego tytułu jest również poprowadzenie akcji w dwóch przestrzeniach czasowych, co autorka zrobiła po mistrzowsku. Wszystko ze sobą idealnie współgra, łączy się w kompletną całość, w której każdy element znajduje swoje miejsce, tworząc kompletną historię. Dodatkowo znajdziemy tutaj nawiązanie do wojny i deportacji na Sybir, która dotknęła przodków Rafała i Wiktorii.

„Czarny świt” to jeden z najlepszych debiutów, jakie miałam okazję w życiu czytać. Historia wciąga, daje do myślenia i intryguje. Styl autorki jest bardzo lekki, poukładany i przyjemny w odbiorze! Dla mnie w tym tytule nie ma nawet najmniejszego mankamentu, dlatego nie pozostaje mi nic innego, jak polecić ten tytuł każdemu!

Autorka - choć debiutantka - ma dar tworzenia dusznej, pełnej niedopowiedzeń atmosfery i skrywanych głęboko tajemnic. Bardzo dobrze się to czytało!

Mała mieścina, której mieszkańcy kryją mroczne tajemnice. Lubię takie ciężkie klimaty.

Województwo Lwowskie, 1939/1940 rok

Krysię dręczą straszne wizje, jak „Gdyby ktoś naciągnął na ramę białe płótno, wziął pędzle z naturalnego włosia, przygotował barwniki, a potem namalował jej senne wizje, byłyby to najmroczniejsze obrazy na świecie. Wizje, na które świat nie będzie nigdy gotowy.”

Wkrótce straszne wizje zaczynają się ziszczać i rodzina Krysi, jak i inne rodziny z okolicy zostają wyrzucone z domów, zapakowane do wagonów i wysłane w dal. Wśród stłoczonych w wagonach ludzi rozchodzi się przerażająca wieść, są wysyłani na Sybir.

Ponad 60 lat później jeden z tych, którym udało się wrócić, wspomina „byliśmy smarkaczami, którym odebrano dzieciństwo, zsyłając nas do tajgi, gdzie mróz, wszechobecny głód i choroby zbierały swoje żniwa.”

Uboże, zima 2007 roku

Rafał i Wiktoria Hanza, wnukowie jednej z tych, którym udało się przeżyć zsyłkę na Sybir, zostają zmuszeni do powrotu do domu babci. Domu, który skrywa wiele tajemnic, a teraz do nich dochodzi jeszcze jedna. Przed ich domem zostały znalezione zwłoki młodej kobiety z kartką z wersami z hymnu sybiraków w dłoni. Wiktoria, malarka malująca mroczne obrazy zmaga się z traumą z przeszłości, natomiast jej brat Rafał, z którym łączą ją trudne relacje, stara się jak może o nią dbać. Teraz rodzeństwo musi zewrzeć szyki i wraz z lokalną policją rozwikłać sprawę morderstwa. Wszystkie tropy prowadzą do rodzinnych wydarzeń sprzed lat. Czy uda się rozwiązać zagadkę morderstwa, zanim zginą kolejne osoby? Jaki związek z nimi ma wysyłka na Sybir w latach 40-tych XX wieku?

„Czarny świt” to oficjalny debiut literacki Urszuli Kusz-Neumann, choć jak w pisze sama autorka, jej „debiut” miał miejsce ponad dwadzieścia lat temu, choć nigdy nie ukazał się drukiem.

„Czarny świt” to powieść, która urzeka mrokiem i rodzinnymi tajemnicami, tajemnicami, które swoimi korzeniami sięgają w mroczne czasy II Wojny Światowej, gdy nikt nie mógł być pewny swego losu, gdy głód i śmierć były bardziej powszechne niż chleb z modlitwy „Ojcze nasz” i gdy życie ludzkie nie znaczyło nic.

W tej historii, jak w rzadko której przeszłość oddziałuje na teraźniejszość, a każda decyzja podjęta w przeszłość musi zostać teraz ukarana.

Choć znaczna część opowieści dotyczy wydarzeń z 2007 roku, to retrospekcje z lat 40-tych dodatkowo podsycają ciekawość, w jaki sposób te wydarzenia się połączą. Gdy prawda wychodzi na jaw, czytelnik zostaje przygnieciony ciężarem wszystkich ukrywanych latami sekretów, trudnych wyborów i zbrodni. Uwielbiam odkrywać rodzinne tajemnice bohaterów powieści, to co tutaj zostało zaserwowane, przeszło moje wyobrażenia. Każda z rodzinnych tajemnic była innego kalibru, a ich mieszanka, wręcz wbiła mnie w fotel. Warto dodać w tym miejscu, że autorka dotyka trudnych tematów, takich jak choroby psychiczne, czy wybory moralne, podyktowane chęcią przetrwania.

Muszę przyznać, że wątek prac malarskich Wiktorii i jej problemów został poprowadzony świetnie. Początkowo wydaje się, że dziewczyna jest po prostu niezrozumiałą przez rodzinę malarką, problem znany od wieków wśród artystów. Z czasem postać Wiktorii staje się coraz bardziej skomplikowana, jej psychika zaczyna się coraz bardziej wykrzywiać, podobnie jak jej mroczne dzieła, aby przybrać postać wręcz psychodeliczną, w której dominuje czerwień krwi.

Każda z wykreowanych postaci została dobrze przemyślana. Tutaj żaden gest, żadne wypowiedziane słowo nie jest bez wartości. Wszystko ma swój cel.

Choć większość akcji rozgrywa się w domu niedaleko lasu, to śnieżna zimowa atmosfera przytłacza, wręcz dusi. Ta atmosfera idealnie pasuje do zemsty, która jest głównym motywem działania sprawcy. Bo przecież zemsta najlepiej smakuje na zimno.

Powieść z czystym sercem mogę polecić wielbicielom nieoczywistych historii, skąpanych w rodzinnych tajemnicach, z trudną historią w tle.

Świetnie spędzony czas. Ciężkie tematy ujęte w lekkie słowa.

Świetnie spędzony czas. Ciężkie tematy ujęte w lekkie słowa.

Bardzo sympatyczna para bohaterów. Dużym atutem były ich pełne humoru dialogi.

Pokryte śniegiem chaty, a w nich ludzie żyjący odległą przeszłością i chęcią zemsty. Dla mnie bomba.

Zastanawiam się, czy tylko ja przeżyłam takie zderzenie z realiami powrotu sybiraków do ojczyzny... Zupełnie inaczej sobie to wyobrażałam.

Audiobook „Czarny świt” Urszuli Kusz-Neumann to wciągający debiutancki thriller, którego akcja rozgrywa się w 2007 roku w mrocznej wsi Uboże. Brutalne morderstwo młodej kobiety z kartką hymnów sybiraków w ręku wciąga w historię pełną napięcia, rodzinnych tajemnic i bolesnych wspomnień.

Autorka doskonale buduje napięcie i kreśli wiarygodnych bohaterów, których decyzje z przeszłości rzucają cień na teraźniejszość. To klimatyczna i emocjonująca opowieść, idealna dla miłośników thrillerów. Polecam serdecznie!

„Czarny świt” Urszuli Kusz-Neumann to debiut, który zachwyca już od pierwszych stron. Autorka z mistrzowską precyzją splata wątki kryminalne i rodzinne dramaty, tworząc historię, od której nie sposób się oderwać. Tajemnice wsi Uboże i bolesne sekrety z przeszłości trzymają w napięciu do samego końca. To nie tylko thriller, ale także refleksja nad wpływem historii na nasze życie. Absolutnie polecam każdemu, kto szuka książki, która zostanie w pamięci na długo!

Bolesna przeszłość i zemsta po latach - bardzo ciekawe wątki ujęte we wciągającą fabułę.

Zimowa, pełna mroku historia. Miałem wrażenie, że zaciskała się na moim gardle jak pętla.

Czy polecam? Jasne! Czekam na kolejne pozycje literackie autorki.

Jak na debiut, to fantastyczna pozycja. 100% polecam.

Świetnie ujęty wątek psychologiczny trudnych powrotów sybiraków do domu.

Szczerze gratuluję autorce tak świetnego debiutu. Będę wypatrywał kolejnych powieści.

Nieznana mi autorka świetnie weszła ze swoją prozą w świat thrillerów.

Splot mrocznych, rodzinnych tajemnic, prowadzących do nieoczekiwanych wniosków.

Czy można było spodziewać się tak zaskakującego zakończenia? Przeczytajcie koniecznie i sami oceńcie.

Czarny świt” to wciągający thriller, który na długo zostaje w pamięci czytelnika dzięki swojej wielowarstwowej fabule i mistrzowsko budowanemu napięciu. Urszula Kusz-Neumann z niezwykłą precyzją splata wątki kryminalne z bolesną historią, przypominając o traumatycznych doświadczeniach zesłań na Sybir. Książka nie tylko trzyma w napięciu, ale także zmusza do refleksji nad dziedzictwem przeszłości, które nieustannie wpływa na teraźniejszość.

To jest debiut? To książka przemyśla w każdym calu. Świetne kreacje głównych bohaterów. Zagadka kryminalna, na której można połamać zęby. Nic nie jest oczywiste a przeszłość gra główne skrzypce.

Nie spodziewałam się, że debiut jest w stanie tak bardzo mnie pochłonąć.

Lekkość "kryminalnego" pióra autorki gwarantuje godziny silnych emocji.

Czekam na ciąg dalszy. Nie zawiodłam się sięgając po Barona.

Takiego kryminału oczekiwałam. Całkowicie spełnił moje oczekiwania.

Debiutancka pozycja Urszuli Kusz-Neumann zadziwia swoją dojrzałością i poruszaną tematyką.

Bardzo podoba mi się styl autorki, to jak prowadziła powieść i zgrabnie odkrywała kolejne tajemnice i przy okazji dorzucała kolejne. Zakończenie genialne i doskonale dobrane do tej historii. Pozostawia w osłupieniu na długi czas. Bohaterowie są ciekawie wykreowani i wielowymiarowi, aż chce się odkryć co siedzi w nich. Niezwykle emocjonująca historia, która wzbudza niepokój, a podczas czytania ciągle odczuwamy napięcie.

Z niecierpliwością będę czekać na kolejne książki autorki, bo coś czuję, że ma dla nas jeszcze nie jedną wciągająca historię do opowiedzenia.

Oczywiście polecam Wam tą książkę!

Rewelacyjnie spędzony czas. Książka w punkt. Polecam gorąco, a autorce gratuluję debiutu.

Witam Was bardzo serdecznie moi drodzy książkomaniacy.

Dziś wreszcie znalazłam chwilę żeby podzielić się z Wami moją opinią na temat tego oto debiutu, którego autorką jest kobieta z pazurem i ciętym językiem.

Co to była za historia, klękajcie narody. Już dawno nie czytało mi się super zwłaszcza, że to wydawać by się mogło początki kariery pisarskiej. Tu nic nie dzieje się przypadkiem, wszystko ma swoje miejsce, nie ma nadmiaru niepotrzebnych informacji, wszystko jest spójne i niesamowicie porywające.

Odniosłam wrażenie, że tak jak jedna z bohaterek książki Wiktoria wszystkie swoje uczucia uzewnętrzniała na płótnie w formie obrazów, tak ta książka to są emocje autorki przekute w słowa zawarte w tej historii. A tak poza nawiasem nigdy nie wpadłabym na to żeby podpalić księdzu sutannę.

Przeszłość zawsze szuka zemsty, wyciąga swoje długie ręce daleko w przyszłość i nie pozwala o sobie zapomnieć. Zakończenie powiem Wam, że petarda. Mój domysły dotyczace sprawcy się nie sprawdziły i to jest w tym wszystkim najlepsze

Otwiera umysł i przenosi czytelnika w zupełnie niezrozumiałą dla niego rzeczywistość.

Ta książka trafia do mojego Top 5 przeczytanych w ostatnich latach thrillerów.

Polecam wszystkim, których nie bawią ociekające krwią thrillery, a chcą przeczytać wciągającą kryminalną historię.

Czasem odnoszę wrażenie, że w thrillerach czy kryminałach wszystko już było, a powtarzający się model pijącego śledczego, który nie radzi sobie z życiem prywatnym to standard. Całe szczęście, że trafiają się debiutanci, których świeżość i radość tworzenia powodują, że można od tych przewidywalnych rzeczy odsapnąć. A jeśli już się trafi na taką autorkę jak Urszula Kusz-Neumann, to jestem przekonana, że radość po lekturze wybije skalę. I nie ma w tym ani odrobinę przesady. Bo na dobrą książkę składa się wiele rzeczy i o nich opowiem.

Rzecz dzieje się w niewielkiej miejscowości "Uboże", kiedy to na jednej z posesji miejscowy listonosz ujawnia zwłoki młodej kobiety. Właściciele domu – rodzeństwo Hanzów – szybko przybywa na miejsce, usiłując dowiedzieć się, kto i po co posunął się do tak okrutnej zbrodni. Ale żeby dotrzeć do meritum, trzeba będzie cofnąć się do II wojny światowej, wywózki na Sybir oraz czasów powojennych, żeby odkryć tajemnice najbliższych, ale też kilku mieszkańców wsi.

Była to niezwykła podróż po dziesięcioleciach, która momentami przyprawiała o ciarki, łzy wzruszenia, a nawet złość. Spektrum odczuć podczas lektury zmieniało się jak w kalejdoskopie, doświadczając czytelnika niemal tak mocno jak cierpienia, z którymi borykali się kolejni bohaterowie. A było ich co niemiara, więc zakres był olbrzymi.

Przyszło tu czytelnikowi zmierzyć się z historią niełatwą i momentami dość brutalną, poprzetykaną raz po raz irracjonalnymi zachowaniami jednej z głównych bohaterek, która nie radziła sobie z problemami psychicznymi i nieleczoną odpowiednio chorobą. Do tego dochodzi też garść tajemnic, solidnie ukryta przez pozostałych oraz niedopowiedzeń i półprawd serwowanych raz po raz. Wszystko to ostatecznie bardzo ładnie się rozplątało i wyjaśniło, tworząc z tych nierównych puzzli jeden konkretny obrazek.

Wspaniale zbudowane postaci, drwią czasem z czytelnika, wodzą go za nos i odtwarzają swe role jak wytrawni aktorzy. Wszyscy są niejednoznaczni i wielowymiarowi, a to, co każdy z nich ukrywa, powoduje, że nic tu nie jest prawdziwe. Doskonałe dialogi, pulsujące poczuciem winy, zdrady, złości (w zależności od momentu) pięknie ilustrują sceny i wprowadzają pewien rodzaj niepokoju, który trudno wyciszyć.

To jednak, co zachwyciło mnie najbardziej, to przepiękna treść. Książka napisana jest bardzo ładnym językiem, pełnym opisów i porównań, ale wszystkich, którzy boją się kilkustronicowych relacji jak u Nałkowskiej – uspokajam. Tutaj wszystko jest wyśrodkowane i napisane w punkt.

W tym wielkim słoju wypełnionym miodem, nie znajdziecie Państwo dziegciu, bowiem jest to powieść niemal idealna i napisanie złego słowa byłoby wręcz nieprzyzwoite. Fachowa robota, czekajmy więc wspólnie na kolejną książkę.

Czemu "Czarny" świt? Przeczytaj, a dowiesz się jak mroczne tajemnice zawładnęły umysłami bohaterów.

Czy chcę więcej? Oczywiście, będę czekała na kontynuację historii.

Czy powrót do Polski ludzi ze wschodu naprawdę był tak trudny? Ciekawa tematyka, świetne pióro.

„Czarny świt” to dla mnie bardzo bogata powieść, pełna tajemnic, ludzkich dramatów i wszechobecnego napięcia, a to wszystko otoczone gęstą atmosferą małego miasteczka, gdzie gra pozorów i zmowa milczenia trwa w najlepsze. Ponadto znakomicie wykreowani bohaterowie, wobec których absolutnie nie można pozostać obojętnym. To był bardzo dobrze spędzony czas z bardzo dobrą lekturą, która zaskoczyła mnie swoją psychologiczną złożonością.

Mroczny miks patologii i rodzinnych tajemnic. Czy można doprowadzić własne dziecko do szaleństwa? Bardzo wciągająca lektura.

„Czarny Świt” to debiut literacki Urszuli Kusz-Neumann, na który czekałam z dużą niecierpliwością, albowiem niektórzy z Was mogą znać Ulę z działalności na bookstagramie.

Na progu odziedziczonej po babce przez rodzeństwo Hanzów chaty znalezione zostają zwłoki młodej kobiety.

Wciskający się za kołnierz mróz i śnieg — zima w swym najbardziej spektakularnym wydaniu, tworzy odpowiednie tło dla rozgrywających się wydarzeń. Współczesna zagadka kryminalna ściśle powiązana jest z przeszłością rodziny Hanzów, z niechlubną przeszłością sięgającą czasów drugiej wojny światowej i historii Sybiraków. To przejmująca i straszna odsłona tego okrutnego okresu w dziejach ludzkości, gdzie mróz, głód i choroby zbierały obfite żniwa.

„W tej wsi nikt nie umie trzymać języka za zębami, kiedy trzeba, ale jak nie trzeba, to wszyscy milczą jak zaklęci”.

Uwielbiam, gdy w powieści przenikają się dwie płaszczyzny czasowe, zdaje mi się wtedy ona znacznie bardziej interesująca. Miejsce akcji i panujący na tej skutej lodem wsi klimat, zmrozi nas do szpiku kości. Wszędobylski mrok i skrywające się w nim tajemnice potęgują niepokój i napięcie. To dla mnie bardzo ważne, by polubić głównych bohaterów i właśnie tak się stało. Rafał jest miejskim policjantem a Wiktoria zbuntowaną artystką. Oboje mają sporo na sumieniu, choć to właśnie ona od początku jawi się jako ta mniej kryształowa, a przez to znacznie ciekawsza postać. Co takiego uczynili i komu tak bardzo zaleźli za skórę? A może ktoś chce, by zapłacili za winy przodków?