Cisza podczas burzy

Sara Barnard nakreśliła wyjątkową, ciepłą opowieść o dojrzewaniu, pokonywaniu barier, poszukiwaniu miłości oraz własnego miejsca na ziemi, w której pozornie subtelna i zdawać by się mogło zwyczajna fabuła skrywa w sobie niesamowitą głębię, jaka sięga najciemniejszych zakamarków czytelniczej duszy. Niesłyszący chłopak i dziewczyna zmagająca się z mutyzmem, który dosadnie paraliżuje jej codzienne funkcjonowanie. Czy będą dla siebie odpowiednim wsparciem? Czy mimo utrudniających codzienność problemów ze zdrowiem, dadzą sobie szansę na szczęście, miłość i próby przekraczania kolejnych granic? Czy jednak powinni się związać z kimś, kto będzie mógł o nich zadbać w pełni, a sam nie wymaga jakiejkolwiek opieki? Wkroczcie na karty tej wysublimowanej opowieści i przekonajcie się sami, jak potoczą się losy cudownej Steffi oraz równie rozbrajającego Rhysa.

Pisarka naszkicowała bardzo ciekawe postacie, które poznajemy stopniowo, dlatego od samego początku wyjątkowo silnie intrygują czytelnika. Oboje, mimo młodego wieku, zostali już boleśnie doświadczeni przez los, co silnie ukształtowało ich osobowość. Każdy z nich na swój indywidualny sposób pragnie poradzić sobie z problemami komunikacyjnymi, a jednak dzięki swojemu towarzystwu, powoli stają się zdolni do pokonywania kolejnych barier, wychodzą poza silnie utartą strefę komfortu.

Bezsprzecznie, autorka nie boi się trudnej tematyki, czyniąc dzięki temu ze swojej opowieści niesłychanie angażujące doświadczenie, skłaniające do zadumy i wywołujące solidną porcję emocji. Czytelnik z każdą kolejną stroną, mimo rosnącego niepokoju, pomału zaczyna wierzyć, że w końcu wszystko się ułoży i postacie zaznają wyczekiwanego spokoju i szczęścia. Niestety, życie, szczególnie te dotknięte niepełnosprawnością czy zaburzeniami lękowymi, bywa bardzo nieobliczalne, dlatego opowieść wielokrotnie Was zaskoczy!

Doskonałe kreacje bohaterów, wartka i niebanalna fabuła, autentyczny, silnie angażujący przekaz, niełatwa tematyka, a wszystko to nakreślone wyjątkowo przyjemnym, ekspresyjnym piórem. Ten przejmujący, emocjonalny koktajl z pewnością skradnie wiele czytelniczych serc! Polecam gorąco!💓

„Cisza podczas burzy” to przeurocza i totalnie komfortowa młodzieżówka.

Opowiada historię głuchego chłopca i dziewczyny, która ma problemy z mówieniem. Poznajemy problemy z jakimi się zmagają oraz ich historię. Fabuła jest dość nieskomplikowana, ale mimo wszystko była ciekawa. Książkę czyta się szybko dzięki przyjemnemu językowi i stylowi pisania autorki.

Poznając uroki i realia pierwszej miłości, oprócz sielankowej otoczki uczyć dostrzegamy problemy oraz niepewności młodych ludzi.

Relacja Rhysa i Steffi jest po prostu piękna. Uwielbiam to jak się poznają, starają się radzić sobie ze swoimi problemami i przełamują własne bariery [Adres usunięty]. w komunikacji. Główny bohater troszczy się, pokazuje zainteresowanie. Wydaje się niesamowicie czuły i spokojny. Wiadomo, że nie każda relacja ma tylko dobre chwile. Cieszę się, że autorka również pokazała te realne, trudne momenty, z którymi musimy sobie też poradzić.

Ważnym tematem poruszonym w tej książce były problemy psychiczne. Cieszę się, że zostały one tutaj ukazane. Myślę, że wiele osób czytając może poczuć się zrozumianych i wysłuchanych. Pamiętajcie, że nie jesteście sami!

Oprócz wątku romantycznego mamy tutaj również przyjaźń. Ten i Steffi znają się od dzieciństwa. Ich przyjaźń jest wręcz idealna, jednak do pewnego momentu. Tak jak polubiłam Tem od samego początku, tak później zaczęła mnie odrobinę irytować. Jednak żeby dowiedzieć się czy ich przyjaźń przetrwa musicie sięgnąć po lekturę.

Cała historia jest niesamowicie komfortowa i bardzo dobrze się ją czyta. Cieszę się, że autorka nie przesadzała z poszczególnymi scenami, że zostały one bardzo naturalnie i realnie napisane.

Jedyna rzecz, która nie do końca pasowała mi do tej historii to sceny zbliżeń. Nie zostały one bardzo szczegółowo opisane, bo to jednak 14+, ale…. Kurczę, mam wrażenie, że zepsuły one trochę tę niewinną, delikatną i romantyczną relację.

Podsumowując, „Cisza podczas burzy” to idealna pozycja dla was, jeżeli szukacie słodkiej młodzieżówki, poruszającej ważne tematy.

Dziękuję wydawnictwu za możliwość zrecenzowania tej pozycji!🩷

Słowa nie są w stanie wyrazić ich więzi. To, co ich połączyło, jest czymś więcej, niż oboje są w stanie pojąć. Zrozumienie? Podobne przeżycia? A może coś zupełnie innego? Jedno jest pewne, gdy pojawia się uczucie, słowa nie są potrzebne!

Steffi milczy od tak dawna, że dla otoczenia stała się niewidzialna. Wtopiła się w tło szkolnego gmachu i tkwiła w nim tak długo, że gdy poznaje nowego ucznia, Rhysa, nie zdaje sobie sprawy z tego, jak to jest być w centrum. Jak to jest żyć pełnią życia. Rhys jest głuchy, a ona jako jedna z niewielu zna podstawy języka migowego, więc zostaje przydzielona do wsparcia kolegi. On nie przejmuje się tym, że ona nie mówi. Ona nie przyjemnie się tym, że on nie słyszy.

Ta znajomość sprawy, że Steffi odnajdzie swój głos, a on pomoże jej nie bać się go używać! 💗

Zacznę od bohaterów, bo oboje są niesamowici! Steffi to wycofana i cicha dziewczyna, która nie mówi. Gmach ludzi sprawia, że czuje się nieswojo, a najlepiej jest jej w swoich czterech ścianach. Od małego czuje na sobie ciężar zaburzeń lękowych, ale nie odbiera jej to marzeń.

Rhys natomiast zna życie, nie wiedząc, jak ono brzmi. Ma bliskich, których kocha, a oni kochają jego. Jego otoczenie jest pełne zrozumienia, ale czy nowa szkoła też taka będzie? To jedna z rzeczy, która ich łączy, marzenia, które pragnąc spełnić, a wspólnie są w stanie je osiągnąć!

Oboje są wyjątkowi. Ich historia jest wyjątkowa… 💖

Jak Wydawnictwo Young wyda książkę, to możemy być pewni, że będzie ona wspaniała na milion różnych sposobów. Ta porusza temat tabu, ukazując nam, że rozmawianie o tym jest ważne! Fabuła była świetnie stworzona i poprowadzona tak, że sama nie wiedziałam, czy mam płakać, czy radować się z bohaterami 🥹. To była zdecydowanie słodka historia, osadzona w gorzkiej rzeczywistości. Dla osób 14+ będzie to świetna pozycja, bo pokazuje nie tylko życie z zaburzeniami, ale także etapy usamodzielniania się i dążenia do spełnienia marzeń!

Współpraca reklamowa z wydawnictwem.

Recenzja

Cisza podczas burzy - Sara Barnard

Ocena:💗💗💗💗💗/💗💗💗💗💗

[współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung]

„ Czasem szept znaczy więcej niż krzyk "

Pierwszy raz spotykam się z piórem autorki i muszę przyznać, że pomimo prostego stylu pisania jest on przyjemny, czym przyciąga czytelnika.

Sięgając po ten tytuł byłam nim bardzo zaciekawiona i w sumie nie wiedziałam czy spodziewać się czegoś wystrzałowego czy zwykłej książki młodzieżowej. Muszę przyznać, że przepadłam dla tej historii. Bohaterowie byli wykreowani fantastycznie, każdy różnił się od drugiego, co cenie sobie w książkach, akcja działa się dosyć szybko, co jest kolejnym plusem.

Wątek niepełnosprawności w książkach jest czymś rzadko spotykanym i szczerze się dziwnie. Na podstawie tego idzie zbudować cudną historię, która poruszy serca czytelników. W Ciszy podczas burzy wszystko jest dokładnie opisane i osoba czytająca może sobie wyobrazić na czym polega choroba/niepełnosprawność danego bohatera.

Historia Steffi i Rhysa jest dokładnym dowodem na to, że pomimo dzielących nas rzeczy, jesteśmy w stanie znaleźć swój język, pokonać własne słabości, że z drugą osobą u boku jest nam łatwiej. Historia tej dwójki pokazuje nam, że życie nie jest usłane różami. Niekiedy musimy postawić na swoim by dopiąć marzeń czy planów.