Baltica

Dość przyjemny kryminał, poprowadzony w szwedzkiej, skandynawskiej tematyce. Mnóstwo intryg, tajemniczych postaci i niespodziewanych zdarzeń, a to wszystko podczas morskiego rejsu. Momentami odczuwalny jest chaos i bardzo dynamiczne nagromadzenie różnych wątków, jednak dla mnie było to dość interesujące, ponieważ udawało mi się na bieżąco łączyć kropki. Generalnie polecam. Miłośnicy zawiłych kryminałów będą zadowoleni.

Nie znam poprzednich książek Piotra Borlika (a szkoda!), ale po przeczytaniu "Baltici", wiem, że sięgnę po jego trylogię! Nie mogłam się oderwać, napięcie, bardzo konsekwentnie budowane, trzymało mnie od pierwszej do ostatniej strony. Do tego mnogość plot twistów i atmosfera niesamowitości, sprawiają, że czyta się to jednym tchem! Totalnie polecam fanom serialu "Dark" - myślę, że nie będą zawiedzeni!

Muszę przyznać, że Piotr Borlik naprawdę umie zaskakiwać. Niby człowiek wie, że nigdy nie powinien z góry niczego zakładać, bo akurat ten pisarz potrafi być naprawdę nieobliczalny, no ale… Po trylogii z Agatą Stec poprzeczka była zawieszona naprawdę wysoko, a Baltica jest jej prequelem, więc jakieś oczekiwania rodziły się w naturalny sposób. Rzeczywistość jednak odbiegła od oczekiwań o lata świetlne. Nie powiem, że je przeskoczyła, raczej skręciła ostro w bok w – przyznaję – bardzo ciekawą, ale zupełnie nieoczekiwaną stronę.

Powiem tylko, że na kartach Baltici spotkacie zaledwie jedną postać z trylogii. Którą? Pozwólcie, że tę informację zachowam dla siebie. Spojlerowanie to zło.

Pełna recenzja w serwisie W Roli Mamy

"Dzieci potrzebują się wyszaleć. Jak komuś to przeszkadza, to musi mieć nudne życie."

Zapraszam Was na niezwykły rejs do Szwecji statkiem MF Baltica. Tu nic nie jest takie jak może się wydawać, a

pasażerowie tego statku podróżują w różnych celach. Jednak to troje z nich łączy coś więcej. Przykładny mąż, studentka imprezowiczka i starsza Pani, mają wrażenie, że coś im umyka i to coś bardzo istotnego….

Czy zdążą znaleźć brakujący element, zanim ich życie stanie pod znakiem zapytania?

"Baltica" książka która wywołuje taki chaos w głowie, że nie zdajecie sobie nawet sprawy. To w jaki wir akcji wrzuca nas autor jest totalnym wariactwem. Intrygująca i porywająca fabuła, tajemnice, niespodziewane zwroty akcji, strach i świetnie wykreowani bohaterowie to wszystko składa się w thriller trzymający w napięciu.

Autor do ostatniej kartki trzyma nas w niepewności, tu nie ma szans na odnalezienie odpowiedzi na pytania, wszystko wyjaśnia się na koniec.

I to właśnie to zaskakujące zakończenie wbija w fotel najbardziej.

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorka i już wiem że nie ostatnie. Cieszę się że na półce mam kolejne tomy cyklu o Agacie Stec i Arturze Kamińskim, bo już nie mogę się doczekać tego co autor zaserwuje nam dalej.

Ta książka to idealna propozycja na spędzenie wolnego czasu, a lekkie pióro autora pozwala nam delektować się tą historią. Polecam i mówię Wam warto zarwać noc dla tej książki 😍

Od dawna śledzę postać Piotra Borlika i dlatego na moją listę do przeczytania trafiają jego wszystkie książki. W rzeczywistości "Baltica" to prequel "Boskiej Trylogii", którą miałam okazję przeczytać wcześniej. Muszę przyznać, że w trakcie czytania czułam się, jakbym grała w idealnie zaprojektowaną grę. Autor udowodnił po raz kolejny, że umie pisać książki, które trzymają w napięciu i zaskakują. Dla mnie jest to totalne mistrzostwo i polecam lekturę wszystkim fanom takiej tematyki. Piotr Borlik ma też specyficzne podejście i oryginalny warsztat, który mnie osobiście urzekł.

Parę razy widziałam trylogię Piotra Borlika z komisarz Agatą Stec, ale nie miałam okazji po nią sięgnąć. Przy okazji wznowienia tej serii oraz premierze prequela do tej serii, stwierdziłam, że warto zapoznać się z tymi książkami.

Na pierwszy ogień poszedł właśnie prequel o tytule „Baltica”.

Promem MF Baltica podróżuje wiele osób, ale trójkę obcych sobie pasażerów łączy coś jeszcze. Dobry mąż, studentka i starsza pani mają wrażenie, że coś im umyka, a brakujące elementy mogą uratować im życie.

Rejs przez tę książkę był niesamowicie intrygujący. Od początku zostałam wciągnięta w akcję. Chociaż po pewnym czasie już byłam zniecierpliwiona i chciała, aby zagadka już się rozwiązała.

Jednak w tej książce nie było nic oczywistego. Wszystko to co sobie wyobrażałam co chwilę legło w gruzach. To była niezła łamigłówka, której ja nie potrafiłam rozwiązać.

Jednak książka bardzo mi się podoba i mam wielką ochotę na kolejne tomy tej serii. Dobrze, że książki już czekają na półce 🤭

@onaczytanoca

Czytając książkę mamy lekki mętlik w głowie. To, co stworzył autor książki, wywoła u nas lekki szok. Z każdym rozdziałem zdajemy sobie sprawę, że coś tu nie pasuje. Dopiero na końcu książki dowiemy się co, tak naprawdę się stało na MF „Baltica”.
Jestem zachwycona książką po jej przeczytaniu. Jeśli inne książki autora są tak świetne, jak ta to z miłą chęcią przeczytam. Wrażenia, jakie mi towarzyszą po jej przeczytaniu na długo zostaną ze mną.

"Baltica" Piotra Borlika jest prequelem trylogii z panią komisarz policji Agatą Stec i jej bratem psychologiem Arturem Kamińskim w głównych rolach. Przyznam się bez bicia, że nie znam tej trylogii, dlatego cała zabawa przede mną.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego prequelu. Co tu się wyprawiało, to głowa mała. To miał być wymarzony rejs na pokładzie MF "Baltica". Jednak jak to w dobrych thrillerach bywa, wszystko się może zdarzyć. Idealny rejs zamienił się w idealny koszmar. Było pełno szczęśliwych ludzi, a za chwilę było pełno wrzeszczących ofiar. Pojawiali się ludzie i znikali. Zdrowi ludzie tracili pamięć. Jak to wszystko było możliwe? Nie potrafiłam sobie tego wszystkiego poukładać w głowie. Poznałam odlotową staruszkę, która wybrała się w samotny rejs po śmierci swojego męża. Kolejną bohaterką była typowa studentka, która lubi imprezować i kombinować z grzybkami. Ostatnim bohaterem był ojciec dwójki dzieci, który zapomniał, w co nie lubi bawić się jego syn. Nie rozumiałam, jak mógł o tym zapomnieć. Każda z tych postaci w dziwny sposób traci pamięć. Czyżby, to nastąpiło po wypiciu darmowej puszki mirindy? Oprócz tego po pokładzie biega wysoki, szczupły człowiek ubrany na czarno w świńskiej masce. Czy należy się go bać? Czy to jest psychol, czy raczej seryjny morderca? Na te pytania odpowiedzi znalazłam w książce "Baltica". Powiem wam, że to była czysta przyjemność, czytać tę książkę. Znalazłam tutaj mnóstwo zwrotów akcji i niespotykanych zdarzeń. Końcówka książki, spowodowała u mnie totalny szok. Plus dla autora. Piotr Borlik pokazał się z najlepszej strony. Podziwiam jego wyobraźnię. Taka historia powinna znaleźć się na wielkim ekranie.

Porywająca fabuła, wyśmienita akcja i bohaterowie sprawili, że nie mogłam oderwać się od tej lektury. Wyjątkowa historia. Już dawno nikt mnie tak nie zdziwił, jak bohaterowie tej książki.

Jeżeli lubicie historie z dreszczykiem, w których wszystko może się zdarzyć, to odsyłam was do najnowszej książki Piotra Borlika pod tytułem "Baltica".

Czy zdecydujecie się na wyjątkowy i niepowtarzalny rejs MF "Baltica"? Pamiętajcie jedno, po tej podróży już nigdy nic nie będzie takie samo. Oczywiście o ile przeżyjecie ten piekielny rejs.

To zdecydowanie nie jest książka dla każdego. Jest wymagająca, oczekuje pełnego skupienia bez żadnych rozpraszaczy. Nie nadaje się na lekką i łatwą przerwę pomiędzy jazdą w pociągu do pracy czy też wracając z niej. Wymaga od czytelnika pełnego zaangażowania. To coś co mnie zaskoczyło w niej bo im dalej brnęłam w historię tym bardziej czułam się pogubiona.

Halo, czy to na pewno miało tak być? Czy może coś pominęłam?

Borlik stworzył coś czego raczej czytelnicy się nie spodziewali, ale chyba w tym właśnie cały majstersztyk pisarza by zaskakiwać! I to zdecydowanie na plus!

Czy warto? Owszem! Gwarantuje, że takiego zakończenia się również nie spodziewaliście!

„Baltica” Piotra Borlika to dobry przedstawiciel pokręconych thrillerów psychologicznych, w których im dalej w lekturę, tym coraz mniej wiadomo. Choć „dobry” to może też nie całkiem trafione określenie - bo takiej książki jeszcze na naszym polskim rynku jeszcze nie było! Historia określana jest jako prequel trylogii kryminalnej z Agatą Stec i Arturem Kamińskim, ale tak naprawdę powiązanie jest bardzo luźne, więc spokojnie można ją traktować jak całkowicie osobną powieść. Klimatem też kompletnie jej nie przypomina. Ale to dobrze, dzięki temu ta lektura jest tak oryginalna! Historia toczy się na statku Baltica, przedstawiona jest z perspektywy trójki różnych bohaterów, których poznajemy jako: statecznego ojca i męża, starszą panią i młodą żądną przygód dziewczynę. Zaraz jednak okazuje się, że może wcale nie są tym kim wydają się być? Historia cały czas się zmienia, autor skutecznie miesza w naszych głowach tak, że po czasie czujemy, że nie wiemy dosłownie nic. Klimat robi się wręcz psychodeliczny, ale w takim najlepszym, filmowym wydaniu. A jednak cały czas to thriller, więc przecież musi mieć logiczne wyjaśnienie, prawda? Autor długo trzyma w nas niepewności, a i tak na końcówkę zachowuje sobie kilka solidnych twistów. To książka, która miesza w głowie, która wszystko poddaje w wątpliwość, przemyślana, klimatyczna, doskonała. Rewelacja, w mojej ocenie to najlepsze, co autor do tej pory napisał! Czytajcie wszyscy, koniecznie!

Piotr Borlik zaprasza wszystkich czytelników na pokład Balticy. Przed czytelnikiem niebezpieczny rejs, z pozoru zwyczajnym promem wycieczkowym. Ale na pokładzie MF Baltica nic nie jest tym, czym się wydaje być.

Wszyscy, którzy czytali wcześniej cykl Agata Stec i Artur Kamiński, pewnie zorientują się, gdy w którym momencie pojawią się powiązania fabularne tego prequela ze znaną serią. Nie czytałam serii, dopiero mam ją w planach, tak że zaczynałam czytać 𝐵𝑎𝑙𝑡𝑖𝑐ę z czystą kartą, ale w pewnym momencie pojawia się pewien bohater, którego jak podejrzewam, będzie można spotkać także w kolejnych częściach cyklu.

To miała być wspaniała wycieczka do Szwecji. Pomimo że promem żegluje mnóstwo turystów, to autor skupia uwagę czytelnika tylko na trójce z nich. Sebastianie, przykładnym mężu, Laurze imprezującej studentce i Celinie starszej pani, która nie potrafi poradzić sobie ze śmiercią męża.

Rejs z Gdyni do Szwecji na pokładzie MF Baltica od samego początku wydaje się dziwny. Pierwsze symptomy tego, że coś jest nie tak, można dostrzec już na odprawie. Po wejściu na pokład, na trójkę bohaterów spada lawina dziwnych zdarzeń, których nie są w stanie logicznie wytłumaczyć. Stefan, Celina i Laura doświadczają niezwykłych przeżyć, których zupełnie nie rozumieją. Czy spowodowała je wypita w dużych ilościach Mirinda ?

Wydaje się, że bohaterowie znaleźli się w pułapce czasu, z której nie potrafią się uwolnić i dostrzec punktu wyjścia lub tkwią w koszmarnym śnie, z którego nie mogą się obudzić. Nie potrafią znaleźć logicznego wytłumaczenia na to, co się dzieje. To tak jakby żyli w dwóch rzeczywistościach, a oni się w nich gubią i nie wiedzą, co jest prawdą, a co nie. Kręcą się w kółko niczym chomik w klatce na kołowrotku.

Nieustanie wzrasta w nich poczucie niepokoju, wszystko przypomina im chory sen, projekcję odurzonego umysłu, żądnego makabrycznych doznań.

Nie sposób domyślić się, o co tak naprawdę chodzi. Dlaczego pracownik armatora pojawia się w różnych rolach? Kim jest przerażająca postać w świńskiej masce? Piotr Borlik umiejętnie manipuluje czytelnikiem, który jest tak samo zdezorientowany, jak uczestnicy fatalnego rejsu.

Podziwiam kunszt pisarski autora, udało mu się stworzyć skomplikowaną i zakręconą historię, a przy tym nie pogubił się w labiryncie niezwykłych i nieprawdopodobnych zdarzeń. Wszystko tu ma sens i znaczenie. Nie da się tej książki odłożyć i sięgać po nią od czasu do czasu, trzeba czytać ją za jednym zamachem, gdyż łatwo pomylić wątki i złożyć historię w jedną całość. Gdy wydawało mi się, że autor już prowadził mnie prostą ścieżką ku rozwiązaniu, to pojawiał się na końcu tej ścieżki i groził mi palcem, że nic z tego i to jeszcze nie koniec. Zwrot akcji i trzeba ruszać dalej, by szukać innej ścieżki. Jest to niezwykły thriller nie tylko ze względu na swoją nietypową konstrukcję, ale także na poruszony w nim problem. Zakończenie jest naprawdę zaskakujące i w żaden sposób nie da się go przewidzieć. Druga połowa książki wydawała mi się już trochę mniej zakręcona, co nie znaczy, że mniej ciekawa. 𝐵𝑎𝑙𝑡𝑖𝑐𝑎 to bardzo dobry thriller, z silną namiastką horroru, nietuzinkowy na pograniczu szaleństwa i absurdu. Końcowa odpowiedź wcale nie uspokaja rozedrganych emocji, a wprost przeciwnie, jest jednym z listy najgorszych koszmarów. Karuzela wrażeń, emocji, domysłów i mylnych tropów i niepokojących zdarzeń. Po jej opuszczeniu jeszcze długo kręci się w głowie.

Mała dygresja na koniec. Nigdy nie przepadałam za Mirindą, a teraz w ogóle jej nie tknę.

Kręciliście się kiedyś na karuzeli łańcuchowej? Znacie to uczucie chwilę po zejściu z niej? W głowie się kręci, świat wiruje, nic nie jest takie jak być powinno. Podobne odczucia towarzyszyły mi podczas lektury najnowszej ksiązki Piotra Borlika. Już od pierwszej strony wiesz, że nic nie wiesz a im dalej tym bardziej wiesz, ze nic nie wiesz... Także ten tego... Rozumiecie sami...

Autor tym razem zabiera nas w rejs statkiem. Razem z nami w tę podróż wyruszają:

Sebastiam Możdżer wraz z żoną, dziećmi i teściową. Dla małżonków ma być to świetna okazja do świętowania rocznicy ślubu. Babcia natomiast ma miło spędzić czas z wnukami.

Celina, której rejs wykupił ukochany syn, by choć odrobinę ukoić ból po stracie męża.

Laura, która wybrała się w rejs z grupką przyjaciół by przeżyć niezapomnianą przygodę.

Wydawać by się mogło nic dziwnego. Niech Was nie zwiodą pozory kochani. To co zgotował im autor to prawdziwa jazda bez trzymanki.

Jeśli jesteście głodni czytelniczych wrażen, jesli pragniecie mega emocji i lubicie pokręcone historie ta ksiązka jest dla Was. Autor po raz kolejny udowodnił, że pisać i zaskakiwać to on potrafi jak nikt inny.

Aaaaa zapomniałabym. Koniecznie przed rozpoczęciem czytania zaopatrzcie sie w kilka puszek Mirindy...

Baltica stanowi prequel do świetnej trylogii z Agatą Stec, której wznowienie miało niedawno premierę. Ja miałam okazję czytać ją kilka lat temu i bardzo Wam polecam. Dzięki uprzejmości wydawnictwa będę miała również okazję przeczytać ją ponownie w tym nowym cudnym wydaniu.

Na początku był chaos - czy jakoś tak. 😜 Mówiąc prościej, tym razem Piotr Borlik zrobił ze mnie wariata, ostro namieszał mi w głowie, a ponieważ ja do normalnych nie należę 🤪 to bez problemu odnalazłam się w tym po🧂onym świecie. (🧂->pieprz 😉)

Napisać o tej książce nie jest takie proste, każdym nieprzemyślanym słowem można zepsuć czytelnikowi zabawę.

Fabuła to swego rodzaju wariacje na temat dnia świstaka, choć bardzo skomplikowane wariacje.

Czytelnik kilkukrotnie wraca na start, ale za każdym razem gra przebiega innym torem, a pionki którymi gra zmieniają kształt i kolor. UWAGA bo można się pogubić.

"Baltica" to preequel trylogii z komisarz Agatą Stec. Od której książki czytelnik powinien zacząć swoją przygodę? Czy od "Baltica" a może od "Boska proporcja"? Moim zdaniem nie ma to wielkiego znaczenia, każdą opcja jest dozwolona, czytelnik nic nie straci rozpoczynając przygodę z najnowszą powieścią Piotra, nie będzie miał poczucia braku jakiejkolwiek wiedzy, w końcu to preequel.

"Boska Proporcja" jest genialną kryminalną serią którą zarażam wszystkich znajomych, teraz przyszedł czas na wysłanie ich wszystkich w rejs. 😈

Tym razem nie będzie tak samo, przede wszystkim nie jest to kryminał, jest to thriller który mocno mąci w głowie.

"Na epicką rzeź jeszcze przyjdzie czas."

Takiego poplątania z pomieszaniem chyba jeszcze nie czytałam.

Borlik umiejętnie steruje tym statkiem, serwując pyszne kanapki i orzeźwiające napoje.

Więc jak? Odważycie się na rejs Balticą?

Na początku był chaos - czy jakoś tak. 😜 Mówiąc prościej, tym razem Piotr Borlik zrobił ze mnie wariata, ostro namieszał mi w głowie, a ponieważ ja do normalnych nie należę 🤪 to bez problemu odnalazłam się w tym po🧂onym świecie. (🧂->pieprz 😉)

Napisać o tej książce nie jest takie proste, każdym nieprzemyślanym słowem można zepsuć czytelnikowi zabawę.

Fabuła to swego rodzaju wariacje na temat dnia świstaka, choć bardzo skomplikowane wariacje.

Czytelnik kilkukrotnie wraca na start, ale za każdym razem gra przebiega innym torem, a pionki którymi gra zmieniają kształt i kolor. UWAGA bo można się pogubić.

"Baltica" to preequel trylogii z komisarz Agatą Stec. Od której książki czytelnik powinien zacząć swoją przygodę? Czy od "Baltica" a może od "Boska proporcja"? Moim zdaniem nie ma to wielkiego znaczenia, każdą opcja jest dozwolona, czytelnik nic nie straci rozpoczynając przygodę z najnowszą powieścią Piotra, nie będzie miał poczucia braku jakiejkolwiek wiedzy, w końcu to preequel.

"Boska Proporcja" jest genialną kryminalną serią którą zarażam wszystkich znajomych, teraz przyszedł czas na wysłanie ich wszystkich w rejs. 😈

Tym razem nie będzie tak samo, przede wszystkim nie jest to kryminał, jest to thriller który mocno mąci w głowie.

"Na epicką rzeź jeszcze przyjdzie czas."

Takiego poplątania z pomieszaniem chyba jeszcze nie czytałam.

Borlik umiejętnie steruje tym statkiem, serwując pyszne kanapki i orzeźwiające napoje.

Więc jak? Odważycie się na rejs Balticą?

Piotra Borlika książki znam od dawna i każda kolejna, której zapowiedź pojawia się w sieci od razu jest na mojej liście do przeczytania. Tym razem jest to historia, od której tak naprawdę wszystko się w moim przypadku zaczęło, bo twórczość autora poznałam od trylogii z Agatą Stec, a "Baltica", o której dziś kilka słów opowiem jest jej prequelem.

Jeśli mam być szczera, to uważałam tę historię za zamkniętą i kompletną. Dlatego do "Baltici" miałam podejście bardzo ostrożne, ale znając autora wiedziałam, że to może być kawał dobrej lektury. Czy tak było?

Jak już wspomniałam, to prequel i gdybym jeszcze nie znała trylogii, to właśnie od tej bym zaczęła, więc jeśli macie ją dopiero w planach, to zdecydowanie może ciekawiej się czytać całość zaczynając od "Baltici" właśnie.

O czym ta książka jest? Opowieść zaczyna się w momencie, kiedy na pokład statku MF Baltica wsiadają pasażerowie. Sebastian z żoną, z którą mieli świętować rocznicę ślubu, a oprócz nich jeszcze dwie dość istotne postaci, czyli emerytka Celina, która miała odbyć niezapomnianą podróż i studentka Laura oczekująca pełnej szaleństw i zabawy przygody. Co tę trójkę łączy? Nie tylko rejs...

Budowanie napięcia Borlik zaczął jeszcze na lądzie, przy odprawie. Pojawiają się pewne kłopoty z rezerwacją, ale to przecież jeszcze nic nadzwyczajnego. Później robi się coraz goręcej. A trójka bohaterów, która z pozoru nie miała absolutnie nic ze sobą wspólnego nagle staje się marionetkami w rękach Artura. To człowiek, który w serii z Agatą Stec był jedną z postaci wzbudzających największe emocje. I choć tamta była według mnie bardziej kryminalna, to "Baltica" zdecydowanie jest thrillerem.

Wszystko się tutaj miesza, a bohaterowie zachowują się tak dziwnie, jak to tylko możliwe, do tego stopnia, że w pewnym momencie w zapętleniu patrząc nagle okazuje się, że za każdym razem jest nieco inaczej... no powiem szczerze, że gdyby zrobić z tego film, to wyszedłby genialny horror.

Podczas czytania tej książki miałam wrażenie jak bym grała w dobrze skonstruowaną grę. Zagdaka jest tak skonstruowana, że finał dosłownie powoduje reakcję pod tytułem "what the f...?!". W życiu bym się nie spodziewała, że można tak wykiwać czytelników!

Borlik nie po raz pierwszy udowadnia, że potrafi napisać książkę, która zaskakuje, trzyma w napięciu, a na koniec pokazuje, że absolutnie nic nie jest takim, jakim wydawało się na początku. Mistrzostwo i dla mnie dowód na to, że jednak trylogia z Agatą Stec to moja ulubiona seria tego autora. "Baltica" wciągnęła mnie bez reszty i... kurczę, a może tak teraz sequel?

I niech was nie zwiodą świetni bohaterowie i przemiła emerytka... nie ma się co do nich przywiązywać!

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka.

Piotra Borlika książki znam od dawna i każda kolejna, której zapowiedź pojawia się w sieci od razu jest na mojej liście do przeczytania. Tym razem jest to historia, od której tak naprawdę wszystko się w moim przypadku zaczęło, bo twórczość autora poznałam od trylogii z Agatą Stec, a "Baltica", o której dziś kilka słów opowiem jest jej prequelem.

Jeśli mam być szczera, to uważałam tę historię za zamkniętą i kompletną. Dlatego do "Baltici" miałam podejście bardzo ostrożne, ale znając autora wiedziałam, że to może być kawał dobrej lektury. Czy tak było?

Jak już wspomniałam, to prequel i gdybym jeszcze nie znała trylogii, to właśnie od tej bym zaczęła, więc jeśli macie ją dopiero w planach, to zdecydowanie może ciekawiej się czytać całość zaczynając od "Baltici" właśnie.

O czym ta książka jest? Opowieść zaczyna się w momencie, kiedy na pokład statku MF Baltica wsiadają pasażerowie. Sebastian z żoną, z którą mieli świętować rocznicę ślubu, a oprócz nich jeszcze dwie dość istotne postaci, czyli emerytka Celina, która miała odbyć niezapomnianą podróż i studentka Laura oczekująca pełnej szaleństw i zabawy przygody. Co tę trójkę łączy? Nie tylko rejs...

Budowanie napięcia Borlik zaczął jeszcze na lądzie, przy odprawie. Pojawiają się pewne kłopoty z rezerwacją, ale to przecież jeszcze nic nadzwyczajnego. Później robi się coraz goręcej. A trójka bohaterów, która z pozoru nie miała absolutnie nic ze sobą wspólnego nagle staje się marionetkami w rękach Artura. To człowiek, który w serii z Agatą Stec był jedną z postaci wzbudzających największe emocje. I choć tamta była według mnie bardziej kryminalna, to "Baltica" zdecydowanie jest thrillerem.

Wszystko się tutaj miesza, a bohaterowie zachowują się tak dziwnie, jak to tylko możliwe, do tego stopnia, że w pewnym momencie w zapętleniu patrząc nagle okazuje się, że za każdym razem jest nieco inaczej... no powiem szczerze, że gdyby zrobić z tego film, to wyszedłby genialny horror.

Podczas czytania tej książki miałam wrażenie jak bym grała w dobrze skonstruowaną grę. Zagdaka jest tak skonstruowana, że finał dosłownie powoduje reakcję pod tytułem "what the f...?!". W życiu bym się nie spodziewała, że można tak wykiwać czytelników!

Borlik nie po raz pierwszy udowadnia, że potrafi napisać książkę, która zaskakuje, trzyma w napięciu, a na koniec pokazuje, że absolutnie nic nie jest takim, jakim wydawało się na początku. Mistrzostwo i dla mnie dowód na to, że jednak trylogia z Agatą Stec to moja ulubiona seria tego autora. "Baltica" wciągnęła mnie bez reszty i... kurczę, a może tak teraz sequel?

I niech was nie zwiodą świetni bohaterowie i przemiła emerytka... nie ma się co do nich przywiązywać!

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka.

"Baltica" Piotra Borlika to prequel "Boskiej trylogii" z komisarz Agatą Stec, którą z okazji tejże premiery wydawnictwo postanowiło wznowić w odświeżonej szacie graficznej. I muszę przyznać, że te okładki mnie kupiły 😉.

Zapraszam na pokład, to będzie szalony rejs. Poznałam kilkoro pasażerów MF "Baltica" i bardzo szybko zrozumiałam, że mogę nie zdążyć się do nich przywiązać, tak szybko "lądowali za burtą". Ze zgrozą uświadomiłam sobie, że ten, kto wejdzie na ten przeklęty prom, żyw zeń nie wróci.

Ktoś tu morduje — ale po co i dlaczego? Czy zbrodnie te wynikają tylko z samej przyjemności zabijania, czy mają jakieś ukryte znaczenie? Czy ofiarą padają przypadkowe osoby? Kłębiące się w mojej głowie pytania nie mają końca, a odpowiedzi na nie pojawią się w odpowiednim czasie, jednego mogę być pewna — w przeciwieństwie do wielu bohaterów, ja przeżyję ten rejs 😉.

Autor ma dość specyficzny warsztat, opisy pewnych sytuacji oraz sam środek rozwleczono do granic możliwości, by pod koniec nastąpił gwałtowny i tak spektakularny zwrot akcji, że ciężko mi było uwierzyć w to, co się wyprawia. Przez większość lektury miałam wrażenie, że wpadłam w sam środek sennego koszmaru, z którego nie mogę się wybudzić. Gdy w końcu dane mu było wyjść z tej maligny, ze zdumienia przecierałam oczy. Dawno nie czytałam tak dziwnej i odjechanej historii.

Wejdziesz na pokład promu? „Baltica” zaprasza! Ale… miejcie się na baczności, to nie będzie zwykła wycieczka.

Rejs MF Baltica to rozrywka, przygoda, zabawa. Takie są założenia podróżnych, ale oni jeszcze nie wiedzą, że ich plany ulegną zmianie. Drastycznej zmianie. Zastąpi je spotkanie z… mordercą?!

„Przechodząc przez automatycznie otwierane drzwi, nie mógł pozbyć się wrażenia, że wkracza do innego świata”

Niech tylko podróżni napiją się darmowego napoju, niech dotrą do windy… Nastąpi cięcie. Modyfikacja. Niczego nie będziecie już pewni, a w głowie zacznie Wam dzwonić refren: „Co tu się wyprawia?! Czy to wszystko dzieje się naprawdę?!”

Bohaterowie wpadną w pętlę zdarzeń i choć pewne charakterystyczne sceny będą się powtarzać, to jednak będą zupełnie inne - wszystko zmienia perspektywa. Ale co sprawia, że patrzymy na to samo, ale mamy różne obrazy? Tego nie mogę napisać, żeby nie psuć zabawy, ale gwarantuję – finał zmiata z planszy! W końcu to prequel trylogii „Boskiej proporcji”, więc wiecie, że należy się spodziewać zaskakujących, niebanalnych rozwiązań i psychologicznych akrobacji.

Piotr Borlik stworzył powieść z wyrazistymi bohaterami – jednych polubimy od razu, jak Celinę, która zachowuje się jak Agata Stec na emeryturze, innych niekoniecznie, a jeden z pasażerów z pewnością da radę zirytować wszystkich czytelników ;) Ale jeśli myślicie, że ich poznacie… jesteście w błędzie, to tylko powierzchowna wiedza, zagadka tkwi głębiej. W uzyskaniu odpowiedzi nie pomogą dziwne zaniki pamięci, których doświadczają i zaskakujące zmiany nastroju.

Spokojny początek to preludium do mrocznych wydarzeń tego rejsu. „Baltica” zdumiewa zastosowanymi rozwiązaniami fabularnymi, hipnotyzuje używając scen/postaci – kluczy, stosuje mantrę, która zamiast uspokajać, pobudza ciekawość i apetyt na zrozumienie tego, co się dzieje z bohaterami. Borlik wykazał ekwilibrystyczny talent konstruując fabułę. Pozostawia czytelnika w osłupieniu i zachwycie.

Przybijam #ZuzyZnakZajebistości i #polecam mój #patronat