Michał Heller

Michał Heller jest polskim katolickim duchownym, kosmologiem, a także teologiem. Jest pracownikiem Papieskiej Akademii Teologicznej oraz Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego.

Michał Heller zasłynął ze swojej działalności, którą uhonorowano medalem Miasta Tarnowa w 1996 roku. W tym samym roku otrzymał również doktorat honoris causa na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Wśród jego wyróżnień należy też wymienić nagrodę naukową im. Mikołaja Kopernika Fundacji Miasta Krakowa, która została przyznana mu w 2000 roku przez Polską Akademię Umiejętności w Krakowie. Heller jest ponadto laureatem prestiżowej Nagrody Templetona (tzw. "katolicki Nobel"), którą przyznaje się za szczególny wkład w rozwój duchowego wymiaru ludzkiego życia, poprzez praktyczną działalność czy też odkrycia naukowe.

Heller to absolwent tarnowskiego seminarium duchownego, w którym później został wykładowcą. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bpa Karola Pękali w 1959 roku. Później został wikariuszem w Ropczycach, a następnie podjął studia na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1966 roku zrobił doktorat z kosmologii relatywistycznej, a trzy lata później uzyskał habilitację.

Michał Heller specjalizuje się w fizyce, kosmologii relatywistycznej, w filozofii przyrody, a także w relacjach, zachodzących między nauką i wiarą. Jest kawalerem Orderu Orła Białego. Jako autor ma na swoim koncie wiele publikacji. Wśród nich znajdują się pozycje, takie jak: "Wierzę, żeby rozumieć", "Stworzenie i początek wszechświata. Jak pogodzić wiarę w stworzenie świata przez Boga z wiedzą naukową?", "Filozofia przypadku. Kosmiczna fuga z preludium i codą", "Filozofia nauki" czy "Moralność myślenia".