Zaborczy pocałunek. Niedostępny prawnik. Tom 2

"Wiem już, że to, co nas połączyło, jest silne. Widzę to w jego oczach, a on widzi to samo w moich. Boję się, bo wiem, że rodzące się między nami uczucie albo zamieni nas w najszczęśliwszych ludzi na całym świecie, albo doszczętnie nas zniszczy."

Ava i Carter nie są w stanie dłużej ukrywać uczuć, które ich opanowały. Ich znajomość przenosi się na zupełnie inny poziom, jednak piętrzące się wokół nich problemy, nie pozwalają im w pełni cieszyć się związkiem, w który oboje się angażują. Frustracja prowadzi do sprzeczek, a te przeradzają się w poważniejsze konflikty, które wbrew woli Avy i Cartera, wbrew ich postanowień, burzą to, co udało im się zbudować

Ostatnio mam ogromne szczęście do trafiania na dylogie nie tylko udane, ale i trafiające do serca. Taka jest też książka "Zaborczy pocałunek", którą przeczytałam niemalże jednym tchem. Julia Popiel w sposób bardzo lekki i przyjemny w odbiorze pokazała zarówno uroki jak i cienie relacji głównych bohaterów, którzy nie potrafili uwolnić się od dramatów swojej przeszłości. Bardzo obrazowo pokazała ich emocje i bolączki z którymi musieli się zmierzyć. Przeszłość Cartera naprawdę poruszyła moje serce, a końcowy wątek z byłą miłością Avy, w mojej ocenie wypadł i wciągająco i zatrważająco. Bardzo się cieszę, że w tym tomie mogłam poznać ich dużo lepiej, odkryć ich temperamenty, wady i zalety. Oczywiście autorka zadbała by fabuła cały czas posuwała się do przodu, by nie było w niej momentów nużących, dzięki czemu książkę czytałam z prawdziwą przyjemnością. Nie brakowało scen gorących zbliżeń bohaterów, tych przy których mogłam śmiać się w głos, jak i tych, po przeczytaniu których w oczach szkliły mi się łzy. Myślę, że "Zaborczy pocałunek" to piękna opowieść o otwieraniu się na drugą osobę, to historia strachu przed oceną, zranieniem i oddaniem kontroli, która znajduje swoje ujście dzięki miłości prawdziwej i szczerej choć tak niespodziewanej. Wyróżnić muszę też naprawdę poruszającą sprawę prowadzoną przez Cartera, która obnażyła jak łatwo decyzja jednej złej osoby, może zmienić życie kilku kolejnym. Jestem oczarowana i tym i poprzednim tomem tej serii i bardzo Wam, ja polecam

Uwielbiam historie pełne miłości i uczucia, a tę powieść polecił mi mój partner, który najpierw sam ją przeczytał i mocno mi ją zachwalał. Z racji, że wierzę mu bezgranicznie, postanowiłam sama zapoznać się z tym dziełem. Historia opowiedziana jest bardzo ciekawie, a główni bohaterowie są niezwykle wyraziście zarysowani. Fabuła również nie jest jakoś szczególnie przesłodzona, co akurat ja uważam za zaletę. Podsumowując, jest to świetne dziełko do poduszki, idealne w nadchodzące, jesienne wieczory.

Historia Avy i Cartera, która zaczęła się od szalonego wyzwania, zaczyna nabierać tempa. Bohaterowie zdaje się, że zburzyli mur, który miał ich chronić przed uczuciami i na amen dali ponieść się emocją. Relacja zaczyna kwitnąć. Nadal łączą ich nie tylko uczucia, ale także nieskończona sprawa z byłym partnerem dziewczyny. Spotkanie z Vincentem doprowadza do pierwszej kłótni Avy i Cartera. Oboje zdają sobie sprawę nie tylko z tego, że pomiędzy nimi wciąż jest sporo niedomówień, ale również z tego, że będą musieli zmierzyć się z wieloma problemami oraz ludźmi, którzy staną na ich drodze.

Czy kroki które podejmie Carter będą odpowiednie, by zdobyć serce kobiety?

------- recenzja

Ta. Książka. Była. Fenomenalna.

Po skończeniu pierwszego tomu, w którym wielu rzeczy mi brakowało, pokładałam duże nadzieje w ,,Zaborczym Pocałunku". I nie zawiodłam się, a co więcej przewyższyła ona moje najśmielsze oczekiwania.

Dostałam tu wszystko, czego szukałam w ,,Ryzykownym Pocałunku". Mam wrażenie, że pierwszy tom jest taki grzeczny, niewinny. Jak gdyby był tylko zapowiedzią tego, co potrafi Julka. Tutaj znajdujemy o wiele odważniejszy styl pisania. Bohaterowie już nie są wobec siebie ostrożni. Pomiędzy nimi jest o wiele większa  namiętność i napięcie, które intryguje od pierwszych stron.

Autorka dała nam na tacy odważnego, zazdrosnego Cartera. Oboje nie szczypią się już w uczuciach, a ich relacja zaczyna wbiegać na właściwe tory.

Dzięki ,, Zaborczemu pocałunkowi " jeszcze bardziej zatraciłam się w historii Avy i Cartera jak i w piórze Julki. Przez książkę poprostu się płynie. Widać, że akcja jest przemyślna i pędzi w zaskakującym tempie, nie dając czasu na wytchnienie. Pełna emocji, przez co nie raz przeżywałam wzloty i upadki. Plot twist wgniótł mnie w fotel, a dalsza akcja przyprawiała o dreszcze.

Jestem zakochana we wszystkim co ma w sobie ta książka. Zapewniam, że warto przebrnąć przez nudniejszy, pierwszy tom, by przeczytać o wiele lepszą, bardziej fascynującą drugą część.

Kontynuacja losów Avy i Cartera. Obydwoje nie chcą związku. Tak, jak w pierwszym tomie, tak i tutaj, są ze sobą szczerzy i otwarcie o tym mówią. Jednak tym razem widzimy ich relacja już na innym poziomie. Jednak, o ile ta dwójka stawia na rozmowę a nie nieporozumienia to jednak o uczuciach już tak chętnie nie rozmawiają.

Czy przetrwają próbę?

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Carter... Mogłabym się rozpisywać jaki to on cudowny. Już w pierwszym tomie zdobył moje serce. I wciąż je ma, jednak tym razem pokazał się troszkę z tej wybuchowej strony. Odrobinę go poniosło w pewnym momencie tej książki. Jedni powiedzą, że słyszenie a inni, że nie. No ale uważam, że ta scena dodała ciekawy akcent całej historii.

Poznajemy go trochę bliżej i jak się okazuje, nosi w sobie wiele bólu. Jednak to, jak realnie autorka wszystko przedstawia, chwyta za serce.

Ava z kolei jest niezwykle odważną postacią. Nie każdy z taką siłą wewnętrzną i uporem rozliczył by swoją przeszłość.

Oboje potrzebują się je nawzajem. Bez siebie są jakby niekompletni. Wciąż czytelnik ma tę dreszcze podniecenia czytając fragmenty z nimi w roli głównej. Czyli całą książkę właściwie. Ta namiętność, pasja...

Jednak w tej części też mamy dosyć sporo scen zbliżeń. Napisane zostały z ogromnym smakiem także nie macie się o co martwić. Wiem, że wielu z was już nużą opisy łóżkowe ale tutaj jest naprawdę z klasą.

Ta historia jest niezwykła. Autorka sprawiła, że chce brać jej książki w ciemno. Jest niewielu polskich autorów, którzy w swoich książkach stawiają na dojrzałość. Często jest bezwartościowy tekst gdzie 2/3 to seks i nic więcej. Julia stworzyła historię wyjątkową. Historię, do której wielu czytelników będzie wracać. Jestem tego pewna.

Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić was do poznania losów Avy i Cartera. Gwarantuje, że będziecie zachwyceni.

„Nie chcę się już dłużej zastanawiać, co się wydarzy, jeżeli znowu się pomyliłam i kolejny raz skończę ze złamanym sercem. Chcę spróbować. Chcę żyć chwilą. Chcę oddać się emocjom i nie martwić się o trafność podjętych przez siebie decyzji”.



Ava i Carter powracają i teraz już nie potrafią zaprzeczyć temu, że coraz bardziej ich do siebie ciągnie. Nie potrafią i nie chcą zapanować nad tym uczuciem, coraz większa chemia, jaka jest między nimi, prowadzi tylko w jednym kierunku. Tylko są sprawy, które muszą doprowadzić do końca, a to okaże się dość trudne. Bo gdy emocje przejmą władzę nad nimi, może się to skończyć nie za dobrze. Czy Carter popełni największy błąd w swoim życiu i straci ukochaną? Czy uda mu się udowodnić niewinność Tylera?



Szalony zakład, od którego wszystko się zaczęło, ale żadne z nich nie przewidziało, w jakim kierunku potoczy się ich relacja. Tym bardziej nie mogli przewidzieć, że los tym razem postanowił wynagrodzić błędy z przeszłości i przynieść ukojenie, a ich spotkanie było już dawno zaplanowane. Ogromnie byłam ciekawa, jak potoczą się ich losy dalej i jak skończy się sprawa z Tylerem i Vincentem. Tylko takiego obrotu sprawy nie spodziewałam się i jestem bardzo miło zaskoczona. Czytałam z zapartym tchem, a kartki same się obracały. Nie powiem, Carter swoim zachowaniem doprowadzał mnie do nerwicy i miałam ogromną ochotę nim potrząsnąć i przywalić mu. Wrr… Ave podziwiałam za ten jej spokój i wyrozumiałość w stosunku do niego. Nie zmienia to faktu, że humoru jest tu pod dostatkiem, bo te ich docinki są rewelacyjne i wywołują uśmiech na ustach. Nie zabraknie również pikanterii, która rozgrzewa do czerwoności. W tej części poznajemy bardziej Cartera i jego przeszłość oraz to jakie emocje nim targają i jaki wpływ mają na niego. Bohaterowie tej historii nie są przerysowanymi postaciami, pozbawionymi wad. Wręcz przeciwnie mają ich sporo, tak jak ludzie, którzy nas otaczają. A to dodaje im autentyczności i sprawia, że są nam jeszcze bardziej bliscy. Gorąco polecam wam tę serię na jesienne wieczory.

🍁 „Nie chcę powrotu do swojego starego życia, bo już nawet nie pamiętam, jakie ono było, zanim pojawił się w nim Carter. Nie chcę znowu być sama, bo polubiłam świadomość, że mam przy sobie mężczyznę, który daje mi niezwykłe poczucie bezpieczeństwa.”

🍁 „Zaborczy pocałunek” to chyba jedna z najbardziej wyczekiwanych przez czytelniczki kontynuacji, a już na pewno ja bardzo na nią czekałam. Pamiętam, jakie emocje towarzyszyły mi, gdy trzymałam w rękach debiut Julii Popiel, a muszę przyznać, że czytanie go było nieziemską przyjemnością. Dokładnie takie same odczucia mam, jeśli chodzi o „Zaborczy pocałunek”. Uważam, że Julia Popiel doskonale umie kreować swoich bohaterów, tak aby zachwycili czytelników, a nawet ich w sobie rozkochali. Ten tom nie był przesłodzony, bohaterowie mierzyli się z problemami, swoją przeszłością, a także wydawać, by się mogło, zwykłymi potyczkami, z jakimi mierzą się codziennie ludzie w związkach. Relacja jak połączyła Cartera i Ave z pewnością nie należy do tych najłatwiejszych, miała swoje upadki, ale również wzloty, które mogły udać się tylko działając w parze. Ten tom w odróżnieniu od pierwszego zawiera wiele gorących scen, napisanych w sposób pobudzających wyobraźnię. Osobiście bardzo podobało mi się, że autorka rozegrała ich relacje, w taki, a nie inny sposób. To co dla mnie ważne w romansach to chemia między bohaterami i w tej serii jej nie brakowało. Jak również nie zabrakło dramatów, które potrafiły bardzo mocno wstrząsnąć moimi emocjami. A jeśli już jesteśmy przy emocjach, to fabuła "Zaborczego pocałunku" dostarczy wam ich maksymalnych dawkach. Uwielbiam styl Julii, a dylogia „Niedostępny prawnik” to świetnie skonstruowana historia, która narobiła szumu wśród czytelniczek. Wcale się nie dziwię, bo pióro, jakie posiada autorka jest bardzo wciągające i emocjonujące.

Gdy tylko przeczytałam pierwszy tom dylogii Niedostępnego prawnika, to zakochałam się w twórczości Juli Popiel. Nawet nie wiecie, z jaką ogromną niecierpliwością wyczekiwałam premiery „Zaborczego Pocałunku” i poznania dalszych losów Avy i Cartera. Już od pierwszych stron mamy do czynienia z akcją, która wzbudza emocje, a im dalej tym jest jeszcze lepiej.

W tej części poznajemy kilka odsłon Cartera i przyznam szczerze, że kocham każde jego wydanie, od złego i zazdrosnego po kochanego i opiekuńczego. Ava i jej zadziorność w tym tomie ubóstwiam, nie zliczę ile razy, parsknęłam śmiechem, czytając jej wypowiedzi podczas rozmowy z Carterem.

Akcja głównie skupia się na relacji bohaterów, szczególnie na jej rozwoju. Ava i Carter zostają parą. To, co bardzo mi się podobało, to przedstawienie, że bycie w związku z kimś, to nie tylko zmiana statusu cywilnego, a coś więcej. Jest to poświecenie dla drugiej osoby, wzajemne akceptowanie siebie, wspieranie się w dobrych, ale również w trudnych chwilach życia.

Były osoby, którym w pierwszym tomie brakowało scen spicy, no więc w tej części powinni być one usatysfakcjonowane, bo mamy nawet tu ich kilka. Zostały napisane ze smakiem i przyjemnie je się czytało, a co najważniejsze współgrały z resztą.

Podczas czytania śmiałam się, byłam zaskoczona zaistniałymi sytuacjami, w pewnym momencie byłam zła na Cartera za swoje zachowanie, a na końcu byłam wzruszona, że to już koniec historii moich ukochanych bohaterów.

Bardzo Was zachęcam do czytania tej historii, ja jestem nią zachwycona! Dziękuje Juli Popiel za napisanie historii, którą skradła moje serducho i z niecierpliwią czekam na więcej dzieł spod jej pióra!

"Zaborczy pocałunek" to drugi tom dylogii Niedostępny prawnik. Po tym jak potoczyły się losy naszych bohaterów koniecznie musiałyśmy przekonać się co będzie dalej? Otóż przed Avą i Carterem była jeszcze dość wyboista droga do szczęścia. Czy udało im się ją finalnie osiągnąć?

Na co na pewno chcemy zwrócić uwagę to to, że w naszej opinii ta część była bardziej przemyślana i bardziej dopracowana w stosunku do 1 tomu czego serdecznie autorce gratulujemy! Nie było zbędnego chaosu i zamieszania a fabuła chodź nie była nieprzewidywalna to była z całą pewnością ciekawa i płynna, cechując się dość dynamiczną akcją. Może nie było zawrotnie dużo akcji lecz na pewno nikt nie powinien narzekać na nudę bo mimo wszystko cały czas coś się działo. Poznaliśmy lepiej Cartera i jego przeszłość oraz zobaczyliśmy jakie konsekwencje miała relacja naszych bohaterów. Nie zawsze było uroczo chodź mamy nieodparte wrażenia, że ta część była zdecydowanie bardziej słodka niż poprzednia. Miłośnicy miłosnych scen zdecydowanie będą ukontentowani, gdyż znajdziemy ich tutaj wiele a namiętność między bohaterami utrzymywana jest na takim samym poziomie przez całą książkę 🔥 Problem jednak mamy z określeniem charakteru Avy. O ile o Carterze możemy powiedzieć, że zdecydowanie był facetem zdecydowanym, władczym i stanowczym to w niej zabrakło nam takich wyrazistych cech charakteru, które mogłyby ją konkretnie opisać.

Julia Popiel to z całą pewnością autorka, która ma ciekawe pomysły na książki i która jeszcze nie raz zapewne nas zaskoczy. Jej styl pisania jest lekki i przyjemny dzięki czemu nie męczy a czytelnik jest w stanie przeczytać książkę w mgnieniu oka i z chęcią sięgnie po kolejne.

Jeżeli zatem macie chęć na książkę z którą będziecie mogli spędzić przyjemnie popołudnie aby się zrelaksować to z wyboru tej dylogii powinniście być zadowoleni 😉

„Niewątpliwie stąpam po bardzo kruchym lodzie, ale ona widziała już mnie zamroczonego zazdrością, więc teraz ja, z własnych egoistycznych pobudek, chcę sprawdzić, czy w jej oczach również zaiskrzy zazdrość”.

Ach! Jak oni lubią robić sobie na złość. Ava i Carter to zdecydowanie para ekstremalna i wybuchowa, ale kocham ich całym sercem. Uwielbiam pióro Julii Popiel, bo jest ono jednocześnie lekkie, ale też w pewien sposób wyszukane. Potrafi dobierać słowa w taki sposób, że cała gama emocji przelatuje przez czytelnika. Ten tom jest znacznie bardziej dynamiczny niż poprzedni. Dużo niedopowiedzeń zostaje wyjaśnionych a ja mam wrażenie, że wszystko scala się w idealną całość. Naprawdę, fabuła jest dopieszczona na każdej płaszczyźnie. Każdy wątek i każde jego zakończenie ma sens, a jeszcze większy, gdy dotarło do mnie, że ich historia jest niepowtarzalna i wypełniona przeznaczeniem.

„Niedostępny prawnik” jest tak piekielnie gorący. I tak naprawdę dalej zachwycam się tempem relacji głównych bohaterów, ale teraz doszły też inne wątki, które po prostu dodają charakteru tej historii. Carter i jego arogancja oraz Ava i jej pewność siebie… cos cudownego! I chociaż oboje muszą poradzić sobie z uczuciami, które ich przepełniają, to ich sposób przepracowania jest „taki ich”.

Julia Popiel stworzyła dylogię, która uzależnia, i która nie pozwala się odłożyć. Szalone wyzwanie okazuje się tym, czego potrzebowali bohaterowie tej powieści. A to, jak wielką metamorfozę przeszedł ich charakter jest godne podziwu. Ja jestem pełna podziwu, że ta książka dosłownie porwała moją duszę. Czuję się czytelniczo spełniona, bo o takich bohaterach – UWIELBIAM CZYTAĆ. 💖

Mam nadzieję, że zabierając się za tę recenzję, przeczytaliście już “Ryzykowny Pocałunek”!

Pierwsza część dylogii “Niedostępny Prawnik” rozkochała w sobie wielu czytelników i jestem pewna, że „Zaborczy Pocałunek” tak samo mocno zagości w waszych sercach. Chyba nie muszę Wam nawet przypominać, w jakim momencie Julia nas zostawiła, prawda?

W tej pozycji już od pierwszych zdań jesteśmy wrzuceni w wir szaleńczych wydarzeń. Ava wraz z Carterem powracają w niesamowitej historii, która wielokrotnie wbije Was w fotel, a książki nie odłożycie, aż nie zapoznacie się z ostatnią stroną! Styl, który będziecie mogli tutaj spotkać, jest tak bajecznie wciągający, że z łatwością będziecie mogli zapomnieć o otaczającym Was świecie. Przyjemne opisy, chwytające za serce momenty oraz genialnie napisane namiętne sceny po prostu powalają na kolana!

Już po pierwszym rozdziale będziecie mogli zauważyć, że nie jest to już ta sama grzeczna i spokojna książka. Tym razem całe napięcie, które było budowane przez poprzednią część, w końcu wybuchnie i doskonale znani nam bohaterowie od słów wreszcie przejdą do czynów! Muszę przyznać, że na taki efekt zdecydowanie warto było sobie trochę poczekać. Ukazane sceny, które Julia stworzyła wręcz w perfekcyjny sposób, nadają tej pozycji wyjątkowy wydźwięk i na pewno nie będziecie mogli się przy nich nudzić.

Ava to wręcz idealna główna bohaterka. Pozwala nam spojrzeć na świat i samego Cartera całkowicie innymi oczami. Jej przeszłość nie była zbyt kolorowa, ale przyszłość to całkowicie inna bajka. To silna, stanowcza, urocza i czasami lekko uparta kobieta, którą zdecydowanie ciężko pominąć.

Chociaż większość z Was naszego Cartera pamięta jako słodkiego mężczyznę, tym razem uda Wam się zapoznać z jego drugą stroną. Nie bez powodu tak głośno było podkreślane, że znajdziemy tutaj niezłego zazdrośnika. Underwood, kiedy tylko trzeba, potrafi być zabójczo stanowczy i uparty. W obronie najbliższych, a przede wszystkim swojej ukochanej będzie gotów zrobić prawie wszystko. Jego silny charakter, który został połączony z ogromnymi pokładami troski, ukazują nam jednego z najlepszych męskich bohaterów, jakich będziemy mieli okazję poznać!

„Zaborczy Pocałunek” to prawdziwa mieszanka wybuchowa. Znajdziemy tutaj rozdziały, w których będziecie się śmiać na cały głos, a przy innych zabraknie wam chusteczek do ocierania łez. Przez większość czasu będziecie zakochani w naszych genialnie wykreowanych bohaterach, aby później przez następne kilka stron żyli chęcią uduszenia ich. To istny emocjonalny rollercoaster, na którym jeździ się bez zapiętych pasów. Uważajcie na swoje książki, bo w niektórych momentach naprawdę będą mogły nauczyć się latać!

Julia Popiel ma w sobie zdecydowanie coś wyjątkowego i to jak zwinnie posługuje się słowami widać już na pierwszy rzut oka. Każdy rozpoczęty wątek został zakończony w odpowiedni sposób. Odkładając tę książkę, poczujecie ulgę, szczęście, ale również pustkę, ponieważ z tą częścią pożegnamy się z losami Avy i Cartera.

Ta historia na wiele sposób jest wyjątkowa i jedyna w swoim

rodzaju. Wszystko zaczęło się od zwykłego pocałunku, a skończyło się na… Cóż, to będziecie koniecznie musieli przeczytać sami! Gorąco polecam!

Pierwszy tom dylogii rozpalił nie jednego czytelnika. Był naprawdę świetnie napisanym debiutem, który aż miło było czytać, ale także rozpalił czytelnika...ze złości, bo skończył się w momencie w którym przestępstwem jest kończyć książki. Jednak Julia serwuje nam tom drugi, który jest dokładnie na takim samym poziomie – czyli mega wysokim.

„Moja przeszłość i teraźniejszość. Zetknięcie się ze sobą tych dwóch światów kompletnie wyprowadza mnie z równowagi.”

Ava walczy o swoje, ale także powoli zdaje sobie sprawę z tego, że dla mężczyzny takiego jak Carter jest w stanie zaryzykować wszystko. Chce przy nim być, chce go wspierać. Kiedy ich związek wędruje na wyższy level oboje czują się z tym dobrze. Miło spędzają czas, ale do czasu, aż w życiu jednego z nich zacznie dziać się coś, co jest nie tak, jak by chcieli. Coś, co może zniszczyć wszystko, co do tej pory wypracowali.

„Chciałaś, żebym się przed tobą otworzył i to zrobiłem. Opowiedziałem ci o sobie dużo. Cholernie dużo, może i nawet…”

Carter na każdym kroku udowadnia, że Ava jest dla niego ważna, ale coraz częściej wkrada się w jego myśli wiele niewiadomych, wiele wątpliwości. Jednak powoli też zdaje sobie sprawę z tego, że z Avą może stworzyć coś niesamowitego. Ale czy demony przeszłości nie staną na ich drodze i nie zburzą ich idylli ?

„Nie stracisz mnie. Nie pozwoliłbyś na to.”

Julia spisała się bardzo dobrze. Przede wszystkim nie obniżyła poziomu, co jest dla mnie ważne i co jest zwykle sprawdzianem dla Autora, czy jest w stanie poprowadzić fabułę w sposób tak kreatywny, żywiołowy i energiczny.

Julii się to udało, więc to tylko udowadnia fakt, że ma naprawdę smykałkę do pisania i niesamowity talent w tworzeniu historii.

Sceny erotyczne są subtelne, rozpalające policzki, a zwroty akcji są pomysłowe i dają wiele atrakcji podczas lektury czytelnikowi.

Jedynym zastrzeżeniem jest zbyt szybka akcja na koniec, bo ja nie byłabym tak szybko nie przebaczyła, ale nie będę spojlerować.

Ja czuję się w pełni usatysfakcjonowana lekturą i z czystym sumieniem mogę Wam ją polecić.