Wybrana przez księżyc

Osobiście po książkę sięgnęłam ze względu na cudowną okładkę i ciekawy opis książki. Niestety bardzo się przeliczyłam. Szczerze mówiąc nie dotarlam do końca, nie byłam w stanie czytac tego dalej. Pewne aspekty takie jak brak wiedzy o bohaterach (jedynie krótki mało wnoszacy opis na początku ksiazki), wręcz nieistniejące wprowadzenie do świata fantastyki bardzo mnie zniechęcaly do czytania. Niektóre dialogi jak dla mnie były tworzone na siłę, przyznam ze były humorystyczne Ale nie zupełnie związane z tematem rozmów. Mimo to uważam że sam pomysł był dobry, jednakże tylko owy pomysł mogę określić jako coś dobrego w tej powieści. Jeśli ktoś nie ma doświadczenia z czytaniem lub zaczyna dopiero swoją przygodę z prozą może sięgnąć po tę książkę, jednak jeśli ktoś już ma pewne "doświadczenie" to nie polecam tej ksiazki

Osobiście po książkę sięgnęłam ze względu na cudowną okładkę i ciekawy opis książki. Niestety bardzo się przeliczyłam. Szczerze mówiąc nie dotarlam do końca, nie byłam w stanie czytac tego dalej. Pewne aspekty takie jak brak wiedzy o bohaterach (jedynie krótki mało wnoszacy opis na początku ksiazki), wręcz nieistniejące wprowadzenie do świata fantastyki bardzo mnie zniechęcaly do czytania. Niektóre dialogi jak dla mnie były tworzone na siłę, przyznam ze były humorystyczne Ale nie zupełnie związane z tematem rozmów. Mimo to uważam że sam pomysł był dobry, jednakże tylko owy pomysł mogę określić jako coś dobrego w tej powieści. Jeśli ktoś nie ma doświadczenia z czytaniem lub zaczyna dopiero swoją przygodę z prozą może sięgnąć po tę książkę, jednak jeśli ktoś już ma pewne "doświadczenie" to nie polecam tej ksiazki.

Przepiękna, tajemnicza okładka, intrygujący opis i gatunek literacki, który zawsze zapowiada coś ciekawego. Karolina Urbaniec zaczęła pisać swoją powieść w wieku trzynastu lat. Rok później postanowiła ją dokończyć i opublikować. Czy książka napisana przez tak młodą osobę może być dobra?

Przyznaję, że chciałam przeczytać "Wybraną przez księżyc" głównie ze względu na okładkę zapowiadającą zachwycającą treść. Niestety, nie dostałam tego, co chciałam... Bohaterowie są słabo wykreowani - to po pierwsze. Nie znamy ich przeszłości, zainteresowań, nie ma tu żadnego specyficznego elementu, który charakteryzowałby poszczególnych bohaterów. Po drugie: zabrakło mi w tej książce klimatu. Sama fabuła wydała mi się dość interesująca, ale rozpaczliwie czekałam na chociażby zarys czegoś klimatycznego - czegoś, co skleiłoby fabułę i pozwoliło zapomnieć o słabo wykreowanych postaciach. I tego tu brakuje.

Główni bohaterowie są szesnastolatkami, więc z góry wiadomo, że czytelnik nie znajdzie tutaj świata obserwowanego z perspektywy dorosłego człowieka. To jest duża przeszkoda dla czytelnika, który ma jakiś bagaż doświadczeń i od literatury wymaga więcej niż młodszy odbiorca. Ponadto, odniosłam wrażenie, że wejście w świat fantastyczny było odrobinę zbyt szybkie i mało zaskakujące. Owszem, dało się wyczuć momentami dreszczyk emocji, ale były to namiastki porządnej fabuły.

Jednak nie mogę powiedzieć, że "Wybrana przez księżyc" jest najgorszą z najgorszych. W dialogach znajdziecie trochę dobrego humoru, przypomnicie sobie stare dobre czasy i poznacie dość oryginalną historię. Moim zdaniem fabuła w tej książce jest w porządku. Po prostu zabrakło literackiego kunsztu, doświadczenia i dopracowania pewnych spraw. "Wybraną przez księżyc" polecam osobom z grupy wiekowej 12-16 lat, ponieważ zazwyczaj są to osoby mniej wymagające niż "wyrobiony" czytelnik. Wydaje mi się, że ta książka może im się spodobać. :)

Zabierając się za tę książkę trzeba wziąć pod uwagę jedną, bardzo ważną kwestię. Pisała ją dziewczyna mająca trzynaście lat. Nie ukrywam, że właśnie ten fakt towarzyszył mi podczas czytania i będzie towarzyszył także podczas mojej recenzji. Bo czy można przyrównać twórczość dojrzałego pisarza z wytworami wyobraźni tak młodziutkiej autorki? Z pewnością nie. Nie pozostaje mi zatem nic innego niż zaprosić Was w głąb książki Karoliny Urbaniec – „Wybrana przez księżyc” i w sam środek znaczonej wielką garścią magicznego pyłu rzeczywistości.

ZARYS FABUŁY

Grupa trzymających się razem, nastoletnich przyjaciół planuje urządzenie imprezy, a wszystko dlatego, by dopiec pewnej zadzierającej nosa rówieśniczce. Podczas zorganizowanego spotkania piękna Julia, nieco zdziwaczała Iga, kochający sport Kacper, zabawny Filip, odpowiedzialny Patryk i liderka Kasia przekonają się, że łączy ich coś więcej, niż koleżeńskie więzi. Odnajdując w sobie ukryte dotąd moce, młodzież będzie musiała zmierzyć się z dawną tajemnicą. A wszystko zaczyna się od momentu, kiedy ze zgranej szóstki znika jedna osoba…

SZÓSTKA WSPANIAŁYCH

Postaci zwykłe, ale i niezwykłe zarazem. Bo jakże można inaczej nazwać zmagających się ze szkolnymi problemami szesnastolatków, którzy nagle zaczynają współpracować z magią? Skupiając się głównie na fantastycznych umiejętnościach poszczególnych bohaterów, autorka nie przywiązała uwagi do ich kreacji portretów psychologicznych. Na wstępie każdemu z nich przykleiła stosowną łatkę i taka informacja musi czytelnikowi wystarczyć do samego końca książki.

Narratorem powieści jest osoba z wyjątkowej szóstki, piętnastoletnia jeszcze Kaśka. Dziewczyna prezentując świat przyjaźni, szkoły i rodziny łączy go z podrygami dawnych legend, wrzucając tym samym elementy fantasy w zwyczajną, szarą rzeczywistość.

AKCJA DLA NASTOLATKÓW

Autorka miała ciekawy pomysł. Porwanie, stara legenda, podsłuchane informacje i wyścig z czasem. W swoją historię wplątała element skarbu, o którym przecież każdy z nas w przeszłości kiedyś marzył. Akcja jednak pozwala wyczuć młody wiek Karoliny Urbaniec, bo poszukiwania na strychu, tajemnice przekazywane akurat w lesie czy chłopak przebrany za kobietę nabierający na ów trik dorosłą osobę – pozostają poza preferencjami dojrzałego czytelnika. Dla rówieśników autorki taka koncepcja literackich wydarzeń może się jednak okazać nie lada przygodą.

CO Z TYM FANTASY?

Tworzenie książki przynależnej do literatury fantastycznej wymaga od pisarza podwójnie wybujałej wyobraźni. Karolinie Urbaniec najwyraźniej jej nie brak. Poleciała jednak autorka daleko, oj poleciaaała… I o ile jej własny, osobisty Wilkin pozostaje kwestią zasługującą na pochwałę, o tyle leśne skrzaty, wampiry, wilkołaki i czarownice latające na miotłach – wepchnięte w jedną fabułę - to już odrobinę za dużo, by całość nabrała wiarygodności. Przynajmniej według mnie.

STYL vs WIEK

Trudno mówić o dopracowanym warsztacie, kiedy pod uwagę brany jest debiut, w dodatku tak młodej autorki. Myślę jednak, że w porównaniu ze swoimi rówieśnikami Karolina Urbaniec cechuje się szerokim zakresem słów i akceptowalną, nawet przez dorosłego czytelnika, poprawnością. Nie cierpiałam więc z powodu kaleczonego szyku zdań. Autorka musi jeszcze nabrać doświadczenia, ale zaczynając tak wcześnie ma wielką szansę na to, by w przyszłość jeszcze nas zaskoczyć.

PODSUMOWANIE

„Wybrana przez księżyc” to jedna z tych książek, które przy recenzowaniu sprawiają pewne problemy i budzą dylematy. Gdybym nie wiedziała, że Karolina Urbaniec to tak młoda osoba, powieść pewnie wzięłabym w obroty posługując się wieloma niepochlebnymi argumentami. Ale… Biorąc pod uwagę wiek autorki trzeba przyznać, że stworzyła całkiem dobrą historię udowadniając, że nigdy nie jest za wcześnie na to, by zacząć tworzyć. Odradzam dorosłym czytelnikom, ze względu na wspomniane powyżej w recenzji argumenty. Jeżeli jednak macie mniej niż czternaście - trzynaście lat, możecie się tutaj odnaleźć i dobrnąć do finału powieści z satysfakcją.

[Adres usunięty]