Władca soli i kości

[współpraca reklamowa 18+ z Niegrzeczne Książki ]

“... A prawdą jest to, że w bólu mieszka przyjemność…”

Isadora Quinn zawsze mogła liczyć tylko na siebie i ciotkę, która wychowywała ją zamiast matki, która porzuciła małą dziewczynkę dla alkoholu i narkotyków. Isa chce tylko jednego - wyjechać z Bonesalt, gdzie wszyscy oceniają ją przez pryzmat jej matki. Postanawia więc przyjąć zlecenie opieki nad matką Luciana Blackthorne’a, który również nie ma najlepszej opinii w rybackim miasteczku. Wśród ludzi krążą plotki, że mężczyzna jest odpowiedzialny za śmierć swojej żony i zniknięcie małego synka.

Tragiczna przeszłość i mroczna posiadłość skrywająca tajemnice to miejsce, w którym Isadora i Lucien będą musieli zmierzyć się z własnymi lękami i uczuciami, które oplatają tę dwójkę niczym trujący bluszcz…

Keri Lake stworzyła złożony, mroczny romans, który wciąga od pierwszych stron. Historia Isadory i Luciena to był rollercoaster emocji, przez który miałam ogromny problem z odłożeniem książki na później. Bardzo podobał mi się duszący, gotycki klimat powieści, który idealnie wpasował się w deszczowe wieczory, których tego lata mi nie brakowało. Tajemnica i poszukiwanie odpowiedzi zaserwowane przez autorkę dodało jeszcze kryminalnego klimatu, a to definitywnie uwielbiam.

Dużym plusem są rozdziały z perspektywy obu głównych bohaterów i retrospekcje, dzięki czemu kawałek po kawałku odkrywamy życie Luciena przed wypadkiem. Powiedziałabym, że mamy tutaj lekki motyw enemies to lovers, jednak utrzymuje się od jedynie przez kilka pierwszych rozdziałów. “Władca soli i kości” będzie również gratką dla fanek różnicy wieku w książkach, co dla mnie osobiście jest ciekawym wątkiem, jednak musi być to odpowiednio wyważone, a tutaj Keri Lake podołała zadaniu.

Podoba mi się również kreacja bohaterów i bardzo cieszy mnie to, że odchodzimy od schematycznych postaci, dzięki czemu Isadora została jedną z moich ulubionych kobiecych bohaterek z książek. Dziewczyny twardo stąpa po ziemi i myśli samodzielnie, a za wprowadzenie wątku muzyki daję jeszcze gwiazdkę więcej w ocenie.

Nie mogę nazwać się znawczynią romansu, jako gatunku literackiego, ale uważam, że Keri Lake napisała ciekawą i wciągającą powieść, która nie opiera się jedynie na schematach. Wiem, że to nie będzie moje jedyne spotkanie z twórczością tej autorki i z wielką chęcią zapoznam się z innymi jej powieściami.

Za możliwość recenzji dziękuję Wydawnictwu Niegrzeczne Książki, od którego otrzymałam egzemplarz.

Recenzja

[współpraca barterowa @niegrzeczneksiazki ]

“Znalazłam go samotnego, pogrążonego w bólu, mieszkającego w zamku kości(...) Złamanego człowieka, który smakował solą i deprawacją(...) To on był moją klątwą...”

Historia ma miejsce w starej posiadłości, która kryje rodzinną tragedię i o której krążą niebywałe legendy. Jednak to co rzeczywiście kryją mury tego zamczyska odkryje młoda Isadora. Dziewczyna przyjmuje propozycję pracy jako opiekunka matki właściciela i musi na jakiś czas zostawić swoje życie i zamieszkać w tych mrocznych murach. Nieprzychylne legendy krążą również o nim. Lucian, bezwzględny, zimny i wykalkulowany mężczyzna, wzbudza strach i respekt zarówno okolicznych mieszkańców jak i ludzi z którymi robi interesy. Nazywają go Diabłem w boskim ciele opakowanym w garnitur Armaniego. Mieszanka tak intensywna, doprawiona genialnymi dialogami. „Władca soli i kości” to jak na razie najbardziej dopracowana w najróżniejszych szczegółach książka, z jaką miałam przyjemność się spotkać. Nie jestem fanką retrospekcji, ale w tej historii sprawdziły się świetnie. Niesamowicie budowały napięcie oraz nadawały jeszcze więcej mrocznego klimatu w całej powieści. Skłaniały również do tworzenia własnych teorii, które w moim przypadku sprawdziły się może w jednym czy dwóch procentach. A to jedna z wielu rzeczy, które uwielbiam w książkach. Bohaterowie są tak świetnie dopracowani. Uwielbiam Issę rozdziały z jej perspektywy wręcz wciągnęłam nosem. Aż było mi trochę smutno, że nie mogło być ich ciut więcej. Natomiast Lucian to postać, która zostanie ze mną na długo. Jego kink jest zdecydowanie niespotykany i nadało to sferze seksualnej historii takiego powiewu świeżości, że aż miło. Fragmenty z głównymi bohaterami, gdy są razem, to istne złoto. Uwielbiam po prostu. To książka dopracowana w każdym calu. Mroczny, często duszny klimat był niesamowity. Hipnotyzujący i wywołujący ciarki. Przyciągający i przerażający. Lojalnie uprzedzam, że to jeden z tytułów, który po pierwsze zdecydowanie jest dla pełnoletniego czytelnika Fabuła to przeplatany cykl aktualnych wydarzeń przedstawianych głównie z perspektywy Isadory i retrospekcji z życia Luciana. Autorka odsłania karty stopniowo właśnie przez przeskoki czasowe, a to, czego się dowiadujemy, nie jest najłatwiejsze, bo ta książka dobitnie przedstawia wpływ otoczenia, ludzi i sytuacji na dalsze życie. Relacja romantyczna była niczym obraz dwóch skrzywdzonych dusz, z których w najpaskudniejszy sposób wyrwano kawałki i pozostawiono je postrzępione, a one mimo wszystko się odnalazły. Może w nieakceptowalny społecznie sposób, może jedyny w swoim rodzaju, ale odnalazły się i odtworzyły coś, co okrutnie im odebrano. Pióro autorki niezwykle przypadło mi do gustu! Jest bardzo przyjemne i lekkie, bardzo szybko czyta się treść i totalnie jesteśmy wciągnięci w tą historię przez co nie chcemy odkładać jej na później. Przepadłam dla tej historii, dla tych bohaterów i dla tej fabuły, która gołym okiem widać, że została dopracowana i dopięta na ostatni guzik.

“- Jesteś moim przekleństwem. Kiedy próbuję trzymać się od ciebie z daleka, to tak, jakbym próbował wstrzymać oddech podczas przypływu. - Jego słowa tańczą w mojej głowie, a głęboki tembr głosu przyjemnie podrażnia mi zmysły. - Chcę w tobie utonąć.”

Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Ten klimat mnie urzekł. Fabuła osnuta sekretami i mrokiem, w której nie brakuje brutalności, cierpienia, pożądania i zwrotów akcji. To świetna propozycja dla fanów dark romance i age gap.

(Współpraca barterowa @niegrzeczneksiazki )

Książka przeznaczona jest dla dorosłych czytelników. Zawiera bowiem sceny, których nie sposób ogarnąć młodszym osobom. Brutalna, krwawa i drastyczna momentami przerażała nawet mnie. Nie byłam w stanie przyswoić sobie pewnych rzeczy, były dziwne, a jednocześnie fascynujące i działające na psychikę.

Otrzymujemy dwie płaszczyzny czasowe, teraźniejszość oraz przedstawione są wydarzenia sprzed szesnastu lat. Rozdział po rozdziale odkrywamy tajemnice, które doprowadziły do obecnych wydarzeń. Nie są to miłe i przyjemne wspomnienia, niektóre wywołują gęsią skórkę na naszym ciele. Podsycało to moją ciekawość, chciałam jak najszybciej dowiedzieć się prawdy.

A okazała się ona, zupełnie inna niż ją sobie wyobrażałam. Wszelkie moje domysły zostały rozwiane i roztrzaskane. Przeżyłam niemały szok, jak wszystko ułożyło się w jedną całość. Nie takiego obrotu spraw się spodziewałam.

Na ponad 600 stronach powieści towarzyszyło mi wiele skrajnych emocji. Istna mieszanka uczuciowa, co mi się bardzo podobało. Zapamiętam historię na dłuższy czas, o niej nie da się łatwo zapomnieć.

Czy chęć poznawania nowych rzeczy i przekraczanie własnych granic to zbrodnia?

Dla wielu wyznaczenie własnych granic jest najważniejsze, inni nie potrafią tego robić. "Władca soli i kości'' to książka w dużej mierze o granicach. Granicach bólu, granicach rozsądku, o tym jak łatwo zaciera się to, co odpowiada za pożądanie.

Lucian Blackthorne o zawsze był inny, bogaty i przystojny. Z bardzo wpływowego domu i z majętnym ojcem. Mogło się wydawać, że chłopakowi w dorastaniu nie przeszkadzało nic, jednak prawda jest mroczna i nie do wyobrażenia sobie. To, co ten chłopak przeżywał każdego dnia, było dla mnie bolesne, poniżanie i bicie a później rzeczy o wiele gorsze. Gdy w jego życiu pojawia się Isadora, młodziutka dziewczyna z miasteczka wszystko się zmienia.

Zaznaczę, że w tej recenzji mogą pojawić siędrobne lub całkiem duże spojlery.

Zostałam totalnie wciągnięta w tę historię. Zdecydowanie pokochałam postać Luciana, brzmi to mocno masochistycznie, ale tak jest. Bardzo złożona postać, jego zachowanie względem mamy i to, co dla niej robił, mocno na mnie oddziaływało. Cała jego historia jest mocna i druzgocząca. Ale jednak pomimo wszystko on nie jest jednym bohaterem na którego trzeba zwrócić uwagę, jest jeszcze Isadora, młodziutka dziewczyna z marginesu społecznego z matką narkomanką. Zycie jej nie rozpieszczało, bardzo wiele krzywd doświadczyła. Jednak nie poddała się i to mi w niej imponowało. Pomimo ciętego języka bardzo trafnie rozmawiała z jednak starszym od siebie mężczyzną i to jeszcze własnym szefem i te dialogi między nimi były bardzo angażujące, można powiedzieć, że na każdą rozmowę między nimi bardzo czekałam.

Jestem na świeżo po przeczytaniu tej książki i bardzo dużo emocji ona we mnie wzbudziła. Jestem świadoma, że na pewno ma minusy, jednak ja nich nie zauważyłam. Była tak wciągnięta w historię tej dwójki, że nawet nie szukałam minusów.

To, co po przeczytaniu całości zrobiło super klimat to fakt, że książka nie jest fantastyką ani nie mam wątku magicznego. Jednak podobnie jak w przypadku ''Gothikany'', historia jest tak skonstruowana, że my nie do końca wiemy, co jest prawdą i czy rzeczywiście tej magi nie ma. Bardzo mi się taki zabieg podoba. Sam to, że książka osadzona jest w małym miasteczku, pełnym tajemnic, w posiadłości iście gotyckiej, daje nam niepowtarzalny klimat grozy, mroku. Także fakt, że mamy wspomnianą tajemniczą organizacje potęguje te doznania.

Dla mnie ta książka jest hitem, mam nadzieje, że inne książki tej autorki pojawią się w Polsce, bo jej pióro jest lekki i bardzo angażująca.

Za książkę serdecznie dziękuje wydawnictwu, bo od nich odstałam swój egzemplarz. Książka trafia do moich ulubieńców.

Władca soli i kości to mroczna historia, osadzona w rzeczywistości w małym miasteczku gdzie jawa łączy się z koszmarem. Główni bohaterowie zmagają się z własnymi demonami i starają się znaleźć równowagę choć jest to trudne przez przeciwności losu.

"A prawdą jest to, że w bólu mieszka przyjemność".

Styl autorki jest niezwykły i bardzo łatwo wczuć się w historię, wierząc że bohaterowie są rzeczywiści bądź że historia skrywa w sobie prawdę. Początek książki owiany jest tajemnicą, momentami jest bardzo mrocznie i strasznie a to dodaje klimatu dark academia i czuje się ciarki na plecach.

"Serce jest innym zwierzęciem. Zamkniętym w klatce, samotnym padlinożercą, który karmi się swoimi własnymi ranami. Jego rany nigdy się nie goją, ponieważ nie może uleczyć tego, co jest ku niezbędne do przetrwania. A więc rany nie przestają się jątrzyć do czasu, kiedy to, co pozostało z serca, w końcu zostaje pochłonięte przez jego własne okaleczenie".

Historia rozwija się powoli, bardzo dobrze wykreowani są bohaterowie więc poznajemy ich samych a także odkrywamy ich mroczne tajemnice. Autorka się nieco nami bawi bo czasem ciężko odróżnić rzeczywistość od halucynacji i łapiemy się na tym, że sami to kwestionujemy. Różnica wieku między główni bohaterami to 19 lat, to jest trochę dużo i nie każdemu się to spodoba. Bohaterowie poboczni mocno namieszają w całej historii jak i relacjach, które budują między sobą główni bohaterowie. Przeszłość odgrywa tu bardzo ważną rolę a zarazem stanowi też klucz.

"Jesteś moim przekleństwem. Kiedy próbuję się trzymać od Ciebie z daleka, to tak, jakbym próbował wstrzymać oddech podczas przepływu. Chcę w Tobie utonąć".

W książce występuje wiele triggerów, każdy z nich jest w jakiś sposób opisany ale i skrzywiony przez to jak nasi bohaterowie na nie zareagowali. Pojawia się tu też lekka zagadka a im bliżej końca tym więcej kłamstw wychodzi na jaw. A przez to odczuwamy sprzeczne emocje – jak na przepaścią. To tylko sprawia, że fabuła wabi nas do siebie jeszcze mocniej.

"Kiedy próbujesz wyobrazić sobie świat bez tej osoby i nie możesz, wtedy wiesz, że to miłość".

Władca soli i kości nie jest książką łatwą, opowiada o cierpieniu, skrzywieniu psychiki i walce w świecie gdzie porażka boli mocniej. Historia nas do siebie przyciąga, ale i pozostawia nam miejsce na własne przemyślenia a także ukazuje nieco inną stronę. Chciałabym przeczytać ją ponownie po raz pierwszy, aby wraz z bohaterami odczuwać całą paletę emocji.

Bardzo bardzo polecam

Recenzja (czytelniczka_z_promienistej)

Zacznę od tego, że to nie jest książka z gatunku paranormal, fantasy, nie jest to też retteling żadnej baśni, mimo, że pewne jej cechy posiada, nie spodziewaj się więc tutaj żadnego czary mary, istot nadprzyrodzonych czy innych tego typu stworzeń.

Mnie samą bardzo zaskoczyła treść, bo nie spodziewałam się takiego przebiegu, czy zwrotów akcji, i już w trakcie czytania wiedziałam, że napisanie recenzji do tej powieści nie będzie łatwym zadaniem. Jednak nie dlatego, że książka była zła, wręcz przeciwnie, jest oszałamiająca, uzależniająca, intrygująca, a przy tym nie łatwa do opisania i wyrażenia w kilku zdaniach. To jedna z tych historii, które robią w głowie niesamowity bałagan, podważając jednocześnie wszelkie teorie jakie miało się na jej temat. To taka typu książka, do której można napisać elaborat, a i tak nie jest się w stanie oddać w pełni tego co się w niej kryje.

"Właściwie ten mężczyzna jest całkowicie 'niestapialny z czymkolwiek'. Jest w jakiś sposób tajemniczy i ma taką aurę, że każde miejsce, gdzie wejdzie, od razu staje się o wiele mniejsze. Intrygujący i majestatyczny, pomimo blizn."

Wyobraźcie sobie zamek, gotycki, mroczny, którego mury powodują że skóra cierpnie i czujesz na karku ten mroczny oddech, który wręcz wylewa się z jego ścian, zamek owładnięty złą sławą. Do tego jego właściciela, tajemniczego mężczyznę z bliznami, który nie ma dobrej reputacji, którego nazywają Potwór z Tempest Cove, Szalony Syn, czy też Diabeł z Bonesalt, o którym mówią, że odpowiedzialny jest za śmierć swojego syna i żony, który sieje postrach wśród pobliskich mieszkańców.

Wyobraźcie sobie też młodą dziewczynę, która trafia do tego mrocznego zamczyska aby przyjąć posadę towarzyszki/opiekunki matki Juciana Blackthorne'a czyli naszego Diabła.

I wyobraźcie sobie tajemniczą organizacje, która zajmuje się eksperymentami, które mogą mrozić krew w żyłach.

To wszystko to zaledwie ułamek tego co na Was czeka w tej powieści, ale musicie przyznać, że działa na wyobraźnię prawda 🤔

Tak jak napisałam, nie spodziewałam się tego co tu zastałam, ale to sprawiło, że byłam pod jeszcze większym wrażeniem. Każdy kolejny rozdział sprawiał, że coraz bardziej czułam się pochłaniana przez rozgrywające się tu wydarzenia.

Wybaczcie jeśli pisze zbyt ogólnikowo, ale po prostu, nie chce zdradzać zanadto fabuły, bo te wszystkie smaczki które serwuje autorka trzeba odkryć samemu, delektować się każdym najmniejszym szczegółem.

Niemniej jednak zapewniam, że Pani Keri Lake w bardzo umiejętny sposób dawkuje emocje, a napięcie z każdym kolejnym rozdziałem narasta.

Na właśnie, a jak już mowa o rozdziałach to większa część z nich napisana jest w teraźniejszości, jednak jest kilka z przeszłości Luciana, które mają tu ogromne znaczenie, dają obraz na to dlaczego jest jaki jest, a przede wszystkim mają ogromny wpływ na późniejsze wydarzenia. Jeśli nawet nie lubicie takich przeskoków czasowych, to wierzcie mi, że tu je docenicie.

"Aura władzy, która promieniuje z każdej komórki jego ciała, przypomina świst bicza."

Teraz bohaterowie.

Lucian Blackthorne nie jest żadnym ideałem, rycerzem na białym koniu, jest raczej mrocznym księciem. Doskonale zdaje sobie sprawę z tego jaki jest, nie szuka odkupienia, bez wahania ponownie przystąpiłby do czynów które działają na jego niekorzyść. Nie jest typem bohatera którego należy idealizować czy romantyzować, i to czyni go niesamowicie wyrazistą postacią. Jednocześnie ma w sobie coś takiego, co ekscytuje i chce się poznać go jeszcze lepiej.

Isadora Quinn z kolei to bohaterka, która jest niezwykle silna, mimo tego przez co przeszła, przez to, że życie jej nie rozpieszczało. Nie kuli się w sobie, wie czego chce i co dla niej dobre, nie ma w niej nic z niewinnej, szarej myszki, która bałaby się własnego cienia.

"Ta dziewczyna opętała każdą cząstkę mojego jestestwa i po niej żadna inna nie będzie nigdy wystarczająco dobra."

.

"Władca soli i kości" to książka która w żaden sposób nie jest oczywista, której zakończenia nie sposób przewidzieć, baaa nie sposób przewidzieć tego co stanie się w kolejnych rozdziałach, to książka której oryginalność zachwyca, jednocześnie wywołując w czytającym skrajne odczucia. Niesamowicie mroczna i intensywna, totalnie pokręcona opowieść o cierpieniu, życiu które nie zawsze jest kolorowe i o miłości, ale nie takiej która jest romantyczna, słodka i urocza. Tu pokazana została miłość innego formatu, miłość która prowadzi do tego, że robimy szalone rzeczy, miłość perwersyjna, miłość pod wpływem której, nie wszystkie czyny są zgodne z prawem.

Jeśli więc lubisz powieści z motywem różnicy wieku między bohaterami, do tego takie które osnute są aurą tajemnicy, których klimat sprawia u Ciebie dreszcze, jednocześnie wzbudzając szereg emocji, jeśli lubisz ten specyficzny duszny klimat, który wybija się z kart powieści to "Władca soli i kości" jest dla Ciebie.

Polecam

Tajemniczy, gotycki klimat. Zamek, do którego nikt się nie zbliża. Mrok i magnetyzm. Hot level ponad skalę.

[Współpraca reklamowa z @niegrzeczneksiazki]

Postać Luciana otoczona była legendą niczym ta o bestii z disneyowskiej bajki. Mroczny bogacz mieszkający na skraju małego, przesądnego miasteczka, który nie utrzymuje kontaktów z mieszkańcami. To bardzo trudny bohater. On nawet nie był doświadczony przez los, on był przez ten los złamany.

To książka dopracowana w każdym calu. Mroczny, często duszny klimat był niesamowity. Hipnotyzujący i wywołujący ciarki. Przyciągający i przerażający. Lojalnie uprzedzam, że to jeden z tytułów, który po pierwsze zdecydowanie jest dla pełnoletniego czytelnika, a po drugie, przed którego rozpoczęciem obowiązkowe jest zapoznanie się z TW.

Fabuła to przeplatany cykl aktualnych wydarzeń przedstawianych głównie z perspektywy Isadory i retrospekcji z życia Luciana. Autorka odsłania karty stopniowo właśnie przez przeskoki czasowe, a to, czego się dowiadujemy, nie jest najłatwiejsze, bo ta książka dobitnie przedstawia wpływ otoczenia, ludzi i sytuacji na dalsze życie.

Relacja romantyczna była niczym obraz dwóch skrzywdzonych dusz, z których w najpaskudniejszy sposób wyrwano kawałki i pozostawiono je postrzępione, a one mimo wszystko się odnalazły. Może w nieakceptowalny społecznie sposób, może jedyny w swoim rodzaju, ale odnalazły się i odtworzyły coś, co okrutnie im odebrano.

Ile złego wydarzyło się w tej historii, ile rzeczy mnie zszokowało, ile bohaterowie wycierpieli. Ta książka zostanie ze mną na długo, bo mimo wszystko niesie piękny morał. Opowiada o tym, że może głęboko ukryte, może przez wiele lat nieosiągalne, ale czeka na każdego dobroć i nadzieja na lepszy kolejny dzień, na miłość i na bycie szczęśliwym w swój własny niepowtarzalny sposób.

O tej posiadłości i jej mieszkańcach krążyły legendy. Jednak możliwość godnego zarobku, w tym zapomnianym przez świat rybackim miasteczku sprawiła, że Isadora postanowiła objąć posadę opiekunki. I chociaż przyjdzie jej się zająć kobietą, która postradała zmysły, to nie ona będzie jej największym utrapieniem. Okaże się nim jej syn, Lucian Blackthorn, potocznie zwany Diabłem z Bonesalt...

Co to była za książka! Szczerze mówiąc już dawno nie spotkałam się z historią równie wciągającą, co popapraną, ale zdecydowanie w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Całość nieco przypominała mi mieszankę "Wody" Cherry i serii "De Vincent" Armentrout, ale w o wiele posępniejszej wersji. Wersji pełnej mrocznych tajemnic, brutalności i nieludzkiego cierpienia.

"Władca soli i kości" w 'niegrzecznej' skali otrzymał maksimum i tych pikantnych, chwilami przekraczających wszelkie granice scen było naprawdę sporo, choć jednocześnie Lake udało się zachować romantyczną stronę tej historii. Co więcej, główny wątek miłosny to najwyższych lotów slowburn, a wisienką na torcie jest sama postać Luciana - to bohater z bliznami zarówno tymi zewnętrznymi, jak i wewnętrznymi, który skradnie Wasze serca i z pewnością wyląduje wysoko na liście książkowych mężów!

To jak, odważycie się wraz z Isadorą przekroczyć progi owianej złą sławą posiadłości Blackthornów? Gwarantuję, że nie pożałujecie!