Uzdrowisko

Nie przypadła mi do gustu. Zbyt wiele postaci pojawiających się i za chwilę znikających, aby pojawić się po kilkudziesięciu stronach. Źle mi się ją czytało. Zagmatwana fabuła przez nadmiar postaci, którzy niewiele wnieśli do fabuły i odnosiłam wrażenie, że plątali się tam i zaburzyli całą historię. NIe polecam.

Niewielka wieś Dobrowola, a w niej willa z czasów PRL-u, którą otacza tajemnicza aura. Odbywały się tam imprezy prominentnych polityków. Bywali szpiedzy. Zaginiona nastolatka, zamordowana kobieta, wiele osób szukających wyjaśnienia.

Akcja toczy się w 1986 i w 2005 roku. Nawarstwiające się problemy i coraz większe napięcie... i jakby coś siada, czegoś brakuje. Tak sobie myślę, że chyba najpierw powinnam przeczytać część pierwszą, która wyjaśni, jakie układy panują między głównymi bohaterami.

Odrobina czepiactwa, bo książkę przeczytałam od deski do deski z poczuciem tego, że muszę sprawdzić, czy rzeczywiście brakowało mi wiedzy z pierwszej części, a może jest to punkt wyjścia do kolejnej.

Wciąga atmosfera wakacyjnej miejscowości, ośrodka wczasowego i pola namiotowego. Mieszkańcy nie chcą mówić, zdradzać tajemnic, nawet, jak coś wiedzą, to odwracają oczy. W 1986 roku zaginęła młoda dziewczyna, Justyna. Nagle po latach sprawa wraca, a umoczeni wydają się być nie tylko dziwni ludzie z minionej epoki zamieszkujący willę, ale też funkcjonariusze milicji. Panuje totalne zamieszanie, wszystkie koncepcje padają i na koniec z tego chaosu wyłania się rozwiązanie, a każdy szukający rozwiązania zagadki ma w tym swój udział.

Jestem na tak z małym, ale 🙂

„Uzdrowisko” autorstwa Konrada Chęcińskiego to dość długo wyczekiwana przeze mnie kontynuacja przygód oficera Piotra Wernera.

Po udanym debiucie Autor po raz kolejny udowadnia, że ma dar do tworzenia powieści kryminalnych.

Fabuła książki intryguje już od pierwszych stron, a klimat mroku i niepokoju nie opuszcza Czytelnika nawet na chwilę.

Chęciński bardzo umiejętnie buduje napięcie, łączy ze sobą przeszłość oraz teraźniejszość przedstawiając obraz mrocznej historii i niewyjaśnionych zdarzeń. Jednak to obraz hermetycznego społeczeństwa jest jedną z najmocniejszych stron powieści. Każdy skrywa coś przed światem, demony przeszłości czyhają w mroku, a małe miasteczko to idealne miejsce na ukrycie tego co nigdy nie powinno wyjść na światło dzienne.

W „Uzdrowisku” występują momenty które mogą początkowo wydawać się być przegadane. Mnogość postaci może przytłaczać. Jednak w pewnym momencie do Czytelnika dociera, że tak naprawdę najmniejszy szczegół może mieć tutaj ogromne znacznie, a z pozoru nieistotny bohater może odgrywać ogromną rolę. Zagadka przed którą staje Werner okazuje się mieć wiele pytań i jeszcze mniej odpowiedzi, a do samego końca tak naprawdę nie można być pewnym jej rozwiązania.

„Uzdrowisko” to moje kolejne spotkanie z twórczością Autora i z całą pewnością nie ostatnie. Fabuła jest świetne dopracowana, trzyma w napięciu i gwarantuje masę niewidomych, których Czytelnik chce jak najszybciej rozwiązać. Serdecznie 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!

Będzie krótko i bez ściemy. Druga część z cyklu Oficer Piotr Werner, plusem tej książki jest to, że nie trzeba znać pierwszej części ale jeśli ktoś ma ochotę może przeczytać i przekonać się o progresie pisarskim autora, który jest niemal namacalny. Książka z wątkiem tajemniczego zaginięcia w przeszłości, ciekawa, szybko się ją czyta. Mnie osobiście nie podoba się postać Nikifora Poradeckiego, niby policjant a miałam wrażenie jakby urwał się z choinki i nie wiedział co się w koło niego dzieje. Suma sumarum ta część bardziej przypadła mi do gustu.

“Uzdrowisko” autorstwa Konrada Chęcińskiego to niepokojąca historia o tajemniczym zaginięciu nastolatki, Justyny Dobrowolskiej, w 1986 roku.

Chęciński zręcznie buduje atmosferę tajemnicy, wprowadzając nas do malowniczej wsi Dobrowola, która kiedyś była nazywana uzdrowiskiem. Wszystko zmienia się, gdy młoda mieszkanka wsi, Justyna, znika bez śladu, a jedynym dowodem jej obecności jest zaparkowany rower i charakterystyczna torebka…

Akcja powieści przenosi nas dziewiętnaście lat później po tym wydarzeniu, kiedy to oficer Pior Werner przyjeżdża do Dobrowoli, aby prowadzić nieoficjalne śledztwo. Wkrótce po jego przyjeździe na tarasie słynnej willi zostają znalezione zwłoki nieznanej kobiety.

Co łączy Justynę Dobrowolską z nieznaną kobietą? Czy oficer Werner rozwiąże zagadkę sprzed lat?

Autor zręcznie splata te dwa wątki, przeszły z teraźniejszym, tworząc historię, która jest spójna, fascynująca, jak i niepokojąca. Zmowa milczenia mieszkańców wsi i utrzymywanie, że nikt nic nie wie ani nie pamięta, daje powieści klimat tajemniczości oraz pokazuje jak hermetyczna może być społeczność wiejska.

„Uzdrowisko” to wciągający i mroczny kryminał z mnóstwem wspaniałych bohaterów i sekretów. Bawiłam się na nim wyśmienicie i chętnie obejrzałabym na jego podstawie miniserial 🔥. Czytajcie i odkryjcie tajemnice, które kryją się na fasadą niegdyś rajskiej willi.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @wydawnictwomova (współpraca reklamowa) 🩷.