Sąpierz. Grodzisko. Tom 2

Postapokalipsa kontra wierzenia i legendy słowiańskie? To nie może się udać! A jednak Katarzyna Puzyńska udowodniła, że dobrze napisana historia może bez przeszkód łączyć ze sobą, wydawałoby się, tak skrajne tematyki. To niesamowicie intrygująca lektura, która zaskakiwała mnie na każdym kroku kreacją świata przedstawionego czy klimatem. Było tu kilka niepotrzebnych przestojów czy nie do końca przemyślanych rozwiązań. Jednak biorąc pod uwagę, że seria ta jest pierwszym zderzeniem autorki z fantastyką, można jej tych kilka drobnych mankamentów wybaczyć. Sąpierz to bez dwóch zdań wyjątkowa i niepowtarzalna opowieść ;)

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Sąpierz autorstwa Katarzyny Puzyńskiej. Nie przepadam za fantasty, ale książki z serii Grodzisko są czymś więcej niż typowymi przedstawicielkami tego gatunku. Autorka wzorem Chąśby podzieliła powieść na gawędy, które można czytać w sposób dowolny kierując się drogowskazami. Ja zdecydowałam się czytać gawędy po kolei i opcja ta była dla mnie jak najbardziej w porządku. W Sąpierzu spotykamy się z bohaterami znanymi z Chąśby, ale też poznajemy wielu nowych. Novum stanowi natomiast współistnienie ze sobą dwóch alternatywnych Światów - Starego i Nowego. Pierwszy z nich jest tym samym Grodziskiem, które znamy z części pierwszej, drugi jest zdecydowanie bardziej nowoczesny, ale jednocześnie zniszczony epidemią i wojną wywołaną przez Prezydenta Sokołowa. Ten postapokaliptyczny krajobraz był dla mnie zarówno fascynujący, jak i poruszający. Brakuje prądu, są problemy z zasięgiem, a nawet z dostępem do wody pitnej czy żywności. Oba światy koegzystują obok siebie, nie każdy jednak wie, że istnieje możliwość przenikania z jednego do drugiego. Pierwszym takim przypadkiem, który obserwujemy jest Dobrowoja, która wyruszyła na poszukiwanie swojego syna Niemoja. Z kolei Szalona Wiera jest jedną z Obrończyń, które mają bronić obu światów przed nadejściem Sąpierza. Wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że ten dzień jest już blisko. Szalona Wiera poluje więc na demony, strzygi i inne stworzenia, które przedostały się do Nowego Świata. Sąpierz czerpie bowiem energię ze wszystkiego co magiczne. Jej plany próbuje pokrzyżować grupa osób planujących wykorzystać nadejście Sąpierza do przejęcia władzy nad obu światami, a odpowiedzialność za ich czyny przypisywana jest zupełnie komu innemu. Czy im się to uda? Jak to wszystko się zakończy? Odpowiedzi czekają na kartach powieści. Sąpierz ku mojemu zdumieniu okazał się być opowieścią o silnych kobietach i mocy matczynej miłości. Katarzyna Puzyńska potwierdziła, że jest utalentowaną autorką. Mimo, że najbardziej cenię ją za serię o Lipowie to nie mogę się nadziwić, że udało jej się mnie wciągnąć w czytanie serii fantasty. Podkreślić należy, że autorka zręcznie utkała nić powiązań między bohaterami i zdarzeniami. Na końcu jak zwykle okazało się, że zostałam wywiedziona w pole. Podczas lektury bawiłam się przednio. Polecam!

Katarzyna Puzyńska ponownie zabrała mnie do fantastycznego świata. Po „Chąśbie” przyszedł czas na „Sąpierz”, czyli drugą część serii „Grodzisko”. To nowe, fantastyczne oblicze pisarki, którym skradła moje czytelnicze serce. Autorka sprawiła, że moja wyobraźnia wędrowała po wyjątkowych światach – tak odległych a równocześnie bliskich, dzięki wyjątkowemu stylowi pisarki. Polska literatura fantasy zyskuje wiele dzięki nowemu, pisarskiemu obliczu Katarzyny Puzyńskiej.

Na kartach książki „Sąpierz” postapokaliptyczny świat łączy się ze słowiańskim Starym Światem, w którym znajdowało się bezimienne Królestwo. Trzymając w ręku tę książkę, trzymacie bilet do wyjątkowego świata fantasy, z którego nie będziecie chcieli wyjść. Gdy raz do niego wejdziecie, to wsiąknięcie na bardzo długo. I choć książkę czyta się bardzo szybko, to uwierzcie mi, historia ta pozostanie z Wami na zawsze. Dualizm światów przedstawiony przez Katarzynę Puzyńską wkrada się do zakamarków naszej wyobraźni, serwując nam niezapomniana czytelniczą przygodę.

Jeśli sięgając po książkę, chcecie znaleźć się w słowiańskiej rzeczywistości, to zdecydowanie „Sąpierz” jest dla Was. Ciekawi i wyraziści bohaterowie, wartka akcja oraz połączenie świata słowiańskiej mitologii z tym rzeczywistym to mocne elementy najnowszej powieści Katarzyny Puzyńskiej. Zatem rozsiądźcie się wygodnie i rozpocznijcie swoją przygodę z bohaterami tej książki. Książki wyjątkowej, w której zamiast rozdziałów znajdziecie Gawędy… i drogowskazy, które niczym w labiryncie wskażą Wam drogę. Niezależnie, którą wybierzecie, to każda z nich zagwarantuje Wam wyjątkową, czytelniczą ucztę.

Ponownie spotkamy się z Dobrowoją, która niestrudzenie poszukuje swojego syna porwanego przez Nawojkę. Wraz z nią trafimy do Nowego Świata, w którym wojna odcisnęła swoje piętno. Świata zmagającego się z chorobą, brakiem wody i elektryczności. Ta postapokaliptyczna wizja nie powstrzyma jednak Dobrowoji w swoich próbach odnalezienia syna. To bez wątpienia historia o sile kobiet, o niezłomności, walce. W tej wędrówce spotkamy się również z Obrończyniami Świata, które stawiają czoła demonom pochodzącym ze Starego Świata.

Jaką drogę będzie musiała przejść Dobrowoja? Kogo spotka na swojej drodze? Czy będzie mogła liczyć na życzliwość ludzi? Przekonajcie się sami i koniecznie sięgnijcie po „Sąpierz”. Emocje gwarantowane!

Nie ukrywam, że tytuły książek Katarzyny Puzyńskiej są tajemnicze. Pochłaniają moją ciekawość. Są niepowtarzalne – jedyne w swoim rodzaju. A co może oznaczać tytuł tej najnowszej książki? „Sąpierz” to zagadka, którą rozszyfrować możemy, biorąc tę książkę do swych rąk i wchodząc do fantastycznego świata stworzonego przez autorkę. A zakończenie? Nie zdradzę Wam. Mogę jedynie zdradzić, że moje czytelnicze serce czeka na kolejną książkę autorki. Myślę, że nie jestem odosobniony w tym oczekiwaniu.

Dodam tylko, że Katarzyna Puzyńska fenomenalnie wkomponowała się w polską fantastykę – w swój ukochany gatunek.

Książka „Sąpierz” ukazała się nakładem Wydawnictwa Prószyński i S-ka

Macie swoich ulubionych bohaterów literackich ze świata fantasy? Ja do tej pory byłam zdecydowaną fanką Wiedźmina i Katniss Everdeen, ale właśnie do ich grona dołączyła Marzanna i Zamir. Bardzo ich polubiłam w „Chąśbie”, a po lekturze „Sąpierza” zdecydowanie trafiają na moją top listę. No i oczywiście cały drugi tom serii o Grodzisku zasługuje na ogromne uznanie. Uwielbiam Katarzynę Puzyńską, jako autorkę serii kryminalnej, ale ta jej pisarska „fantasy” dusza chyba przemawia do mnie jeszcze bardziej. Może dlatego, że jest innowatorsko, wciągająco i zaskakująco?

Nowy i Stary świat koegzystują obok siebie, ale tylko nieliczni mieszkańcy jednego i drugiego miejsca wiedzą, że są one ze sobą połączone. Nowy Świat zniszczony jest wojnami, ludzie chorują, nie mają wody i jedzenia. Szalona Wiera należy do Obrończyń, których zadaniem jest chronienie świata przed Sąpierzem, który według przepowiedni ma wkrótce nadejść i zniszczyć oba światy. Ponieważ karmi się on magią, zadaniem Obrończyń jest pozbywanie się wszystkiego, co magiczne. Wiera poluje więc na strzygi, demony, upiory i inne stwory z czarodziejskiego ludu, którym udało się przedostać do Nowego Świata. Oczywiście nikt jej nie wierzy, za wyjątkiem szaleńców, którzy w magii upatrują sposób na zdobycie władzy nad obu światami… Z zimną krwią realizują więc oni swój plan… a jedynym ratunkiem dla obu światów wydaje się być zrzędliwy i kulawy starzec, zakochana w nim Marzanna i siła matczynej miłości, którą kieruje się Dobrowoja, szukająca w Nowym Świecie swojego przybranego syna. Do pokonania wroga potrzebne jest także właściwe imię, które jak wiadomo, może mieć prawdziwą moc, pod warunkiem, że nada je właściwa osoba.

Ten pisarski rollercoaster wciągnie Was bez reszty. Autorka rewelacyjnie połączyła ze sobą elementy fantasy ze słowiańskimi wierzeniami, apokaliptyczną wizją świata i kryminałem. Każdy z bohaterów jest postacią nietuzinkową, ciekawie wykreowaną, aczkolwiek pyskata Marzanna i sarkastyczny Zamir najbardziej do mnie przemawiają.

Seria o Grodzisku pokazuje, że utalentowany autor żadnego gatunku się nie boi, a Katarzyna Puzyńska jest wręcz do fantasy stworzona:) I chyba nie chcę wybierać pomiędzy Puzyńską w wersji kryminalnej, a tą w wersji fantasy. Obie „wersje” są genialne, także czy to Saga o Lipowie, czy to Saga o Grodzisku, z ogromną niecierpliwością czekam na kontynuację i jednej i drugiej:)