Przynależność. Jak przypomnieć sobie drogę do domu

"Uczymy się żyć, mając do dyspozycji ograniczoną paletę społecznie akceptowanych kolorów, podczas gdy bardziej mroczne, bardziej energetyczne cechy ludzkiej kondycji bywają przemilczane."

Książka "Przynależność. Jak przypomnieć sobie drogę do domu" Toko-pa Turner jest mocno specyficzną lekturą. Pisana na podstawie własnych doświadczeń, przebycia dość trudnej i wymagającej drogi w życiu osobistym autorki, skupia się na odkryciu siebie i przede wszystkim uzyskaniu wiary własnej duszy.

Spisane historie zabierają czytelnika w podróż wgłąb siebie, do własnych wspomnień, reflekcji i trudów z jakimi się borykamy. Przynależność jest wielorakim przykładem, iż można osiągnąć sukces i stać się pewnym siebie człowiekiem.

W każdym rozdziale mamy doczynienia z licznymi przemyśleniami i przykładami odnoszącymi się do wspominanych zagadnień.

"Perfekcja do fałszywa forma piękna, w której pomimo kuszących pozorów - w miarę jak wzmacniamy swoje instynkty - wybrzmiewa dysonans."

Nie jest to lektura łatwa, wymaga naszego skupienia, chwili bytu sam na sam z treścią co dodatkowo przywołuje wspomnienia z własnego doświadczenia. Omawiane są tutaj przede wszystkim emocje, ma miejsce również głębsza analiza snów autorki oraz osób, które miały współczynnik należący do danej grupy.

W niektórych tematach zgadzałam się w całkowitej zupełności, co do innych miałam odmienne zdanie, dlatego uważam, że jest to wspaniały debiut, w którym każdy czytelnik odnajdzie tematy dotyczące jego przynależności.

"I chociaż każdy z nas ma swoją własną opowieść o czekaniu na schodach, jej sednem zawsze jest uczucie, jakie towarzyszy przebywaniu poza przynależnością. Nieznośne przekonanie, że nikt cię nie potrzebuje. Życie nie uważa, że jesteś niezbędny. Kiedy nikt nie przychodzi za tobą z zaproszeniem, potwierdza to najgorsze twoje obawy i sprawia, że jeszcze bardziej zapuszczasz się na terytorium wygnania, aż czujesz zimny powiew śmierci".

"Przynależność. Jak przypomnieć sobie drogę do domu" to książka, która łączy w sobie kilka różnych gatunków. Jest fascynującą biografią autorki, która dorastała w niecodziennych warunkach i miała wiele przykrych doświadczeń do przepracowania. To również zbiór życiowych historii innych osób, z którymi Toko-pa pracowała oraz analiza ich snów. Wreszcie to książka o rozwoju osobistym, wykładnia osobistej filozofii autorki, a z mojej perspektywy jeden z wielu sposobów na to, jak radzić sobie z poczuciem osamotnienia i wyobcowania.

Nie ukrywam, że lektura nie była łatwa. Trzeba być skupionym i uważać na każde zdanie, bo inaczej można się zagubić. Toko-pa stara się jak najlepiej oddać swoje uczucia i przemyślenia, a chyba wszyscy wiemy, jakie to trudne zadanie. Dlatego często używa metafor i korzysta z symboli. Moje odczucia były zróżnicowane - jednego wątku nie rozumiałam, ale już na następnej stronie mogłabym zakreślać co drugie zdanie, bo te słowa tak do mnie przemawiały. Tak samo z jej poglądami, jedne podzielam, a drugie absolutnie nie.

"Jeśli potrafisz stanąć w pełni w swoim braku przynależności i zaprzyjaźnić się z lękami samotności oraz wykluczenia, nie pozwolisz, żeby unikanie ich dłużej tobą rządziło. Innymi słowy: znajdziesz się na drodze do swojego domu".

Książka jest pięknie wydana w twardej oprawie, na pewno będzie ozdobą biblioteczki. Jestem pewna, że znajdą się czytelnicy, dla których stanie się cennym poradnikiem. Polecam osobom, które interesują się psychologią, duchowością oraz tym, które szukają odpowiedzi w związku z własnymi problemami.

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa Kobiece.