Peety. Pies, który uratował mi życie

Kocham tą książkę . Gdy ja przeczytałam długo nie mogłam o niej zapomniec. Polecam ♥️♥️

ErEric O’Grey znalazł się w martwym punkcie swego życia, miał sześćdziesiąt kilo nadwagi, był samotny i stracił całkowity sens swego istnienia. Popadł w depresję oraz choroby wywołane przez znaczną otyłość. Nadprogramowe kilogramy utrudniały mu życie oraz sprawiały ból, niestety wszystkie jego diety kończyły się fiaskiem. Pewnego dnia trafił do naturopaty, który zalecił mu przygarnięcie ze schroniska psa. Od tamtej pory jego życie zmieniło się diametralnie.

Peety – pies w średnim wieku, z łuszczycą, nadwagą, samotny i nieszczęśliwy, tak jak i Eric potrzebował pomocy. Nawzajem uratowali sobie życie, dosłownie. Egzystencja mężczyzny nabrała sensu, kiedy u swego boku miał nieodłącznego kompana. Zaczęło się od krótkich spacerów i nieudolnych prób samodzielnego gotowania, ale z czasem było lepiej i lepiej.

Ostrzegam, że ta książka jest wzruszająca, a tym bardziej chwyta za serce, że jest oparta na faktach. Niesamowite, że ta historia jest prawdziwa. Podziwiam Erica za jego determinację, upór w dążeniu do celu oraz poświęcenie. W piękny sposób opisuje swoją więź z Peetym. Z każdej strony tej pozycji bije autentyczna miłość. Czytając, z całych sił im kibicowałam. Miałam nadzieję, że mężczyzna będzie wreszcie szczęśliwy. Czy tak się stało? Musicie koniecznie przekonać się sami!

Po raz kolejny w moje ręce wpadła książka, która pokazuje, jak ogromną rolę w naszym życiu odgrywają zwierzęta. Ja co prawda nie mam psa, ale mam kota, bez którego nie wyobrażam sobie już życia. Kiedy ostatnio wyjeżdżałam i musiałam zostawić go u moich rodziców, myślałam, że pęknie mi serce. Wiedziałam, że będzie miał dobrą opiekę, ale strasznie za nim tęskniłam, więc jestem w stanie wyobrazić sobie, co czół Eric, kiedy u swego boku nie miał Peetiego. Biorąc pod swój dach żywe stworzenie, bierzemy za niego odpowiedzialność. Szanuję ludzi, którzy dają drugie życie czworonogom ze schroniska, to piękny, odpowiedzialny i niekiedy trudny krok.

Ta książka zdecydowanie spodoba się fanom powieści na faktach, miłośnikom psów oraz wrażliwym duszom, które wzruszają takie historie. Jestem pewna, że ”Peety. Pies, który uratował mi życie” Wam się podoba. Głównych bohaterów nie da się nie lubić. Szczerze powiedziawszy, chciałabym, by po świecie chodziło więcej takich osób jak Eric. Może borykacie się z podobnymi problemami, jak on, a ta pozycja pomoże Wam podjąć ważny krok? Polecam!

Psy od dawien dawna żyły wśród ludzi. Traktujemy je jako naszych przyjaciół, stróży, a często nawet rodzinę. To niesamowite jak przez wieki stworzyliśmy wzajemną więź z tymi czworonogami. Uzależniliśmy ich od nas, dając im dom, łatwe pożywienie i często opiekę. Jednak sami też w dużej mierze nie jesteśmy w stanie bez nich żyć. Pozwalają odejść samotności, dają szczęście, radość i również bezwarunkową miłość. Ludzie i psy stworzyły razem niesamowitą relację, która zachwyca i sprawia, że życie jest piękne.

Eric przez lata doprowadził swoje zdrowie do tragicznego stanu. Jego waga przekraczała o kilkadziesiąt kilogramów normę, cukrzyca, na którą choruje, żyła własnym życiem, a ciśnienie było zbyt wielkie. Lecz to nie koniec problemów, bo tutaj mówimy tylko o zdrowiu fizycznym, a jak dobrze wiemy, zdrowie fizyczne i psychiczne oddziaływają na siebie nawzajem. Dlatego Eric nie widział sensu w swoim istnieniu, nie podtrzymywał żadnych kontaktów towarzyskich, a jego dzień polegał wyłącznie na pracy i na czynnością wymagających minimum wysiłku. Co sprawiło, że już rok później stał się szczęśliwą i o wiele zdrowszą osobą? Odpowiedź już dobrze znacie – był to pies, a dokładnie mowa tutaj o niesamowitym Peetym.

"Peety. Pies, który uratował mi życie!" jest to opowieść całkowicie odmienna od tych, które zazwyczaj czytam. Przede wszystkim jest to książka oparta na faktach, czyli coś przed czym zwykle uciekam daleko, gdzie pieprz rośnie. Wyznaję zasadę, że historie, które zostały napisane przez życie, powinny zostać w sferze realnego życia, a nie papierowej opowiastki. Jednak czasami trzeba iść na odstępstwa i spróbować czegoś nowego lub nawet nielubianego. Taka właśnie jest dla mnie książka o Peetym. Podoba mi się, że jest to historia, która porusza ważną i wbrew pozorom bardzo trudną tematykę, ale nie robi tego w smutny i przygnębiający sposób. Można nawet zarzucić, że jest to zbyt lekki sposób, ale nie dla mnie. Dzięki temu zobaczyłam, że naprawdę smutna i katastrofalna sytuacja może być tylko drogą do szczęścia i nowego życia. A ostatnio tego potrzebowałam.

Na odbiór wpływa lekkość pióra autorów. Jestem niezwykle pozytywnie zaskoczona stylem, jakim posługują się pisarze. Nie spodziewałabym się, że można napisać w tak przyjemny i lekki sposób książkę, zachowując przy tym dokładność i charakterystyczność stylu. Gdy czytałam, miałam wrażenie, że rozmawiałam z Ericem jak z dobrym przyjacielem, który postanowił mi zdradzić historię swego życia. Czułam się dumna z tego, że to mnie wybrał i to właśnie mi pozwolił zrozumieć, co tak naprawdę mu się przydarzyło.

Po przeczytaniu tego reportażu czuję się niesamowicie zmotywowana do zwykłego życia, które może być po prostu piękne. Dostałam powera, dzięki któremu przypomniałam sobie, ile miałam szczęścia podczas swojego istnienia i ile mam możliwości. Już dawno żadna opowieść nie wpłynęła na mnie aż tak pozytywnie. I przy tym wszystkim tak bardzo porusza i rozczula, że prawie nie traciłam uśmiechu z ust. Choć przyznam bez bicia, że gdzieś koło połowy zaczęłam się trochę nudzić, bo już w dużej mierze wiedziałam, jak potoczą się losy Erica i jego ukochanego psa.

Samego Erica polubiłam za otwartość i wytrwałość. W pierwszej chwili myślałam sobie, że trzeba mieć naprawdę wyjątkową gamę wad, które sprawiły, że doszło się do takiej sytuacji. Jakby nie patrzeć Eric w dużej mierze był sam sobie winy. Mimo to potrafił w pewnym momencie wziąć swoje życie w garść i powiedzieć, że to już koniec. Zaczynam wszystko od nowa i to w dodatku z psem – bo tak powiedział lekarz. Jestem pełna podziwu, do czego to wszystko doprowadziło. Peety okazał się psem idealnym dla Erica, a Eric człowiekiem idealnym dla Peety'ego. Uwierzcie mi – w tym psie naprawdę jest coś, co pobudza do życia. I w dodatku ON był taki kochany i przesłodki. No i oczywiście inteligentny.

Cieszę się, że dałam szansę tej książce, ponieważ wprowadziła do mojego życia wiele nadziei i również innych pozytywnych emocji. Dlatego polecę ją każdemu, kto kocha psy, ale też ludziom, którzy chcą uwierzyć w zmianę i cuda.

Miłość psa do człowieka jest piękna, najszczersza z możliwych i zawsze bezinteresowna... - wiedzą o tym doskonale wszyscy ci, którym jest lub też było dane dzielić kiedyś wspólnie codzienność z czworonogiem, dla którego osoba ta była całym światem... Uczucie to oddali we wspaniały sposób autorzy znakomitej książki pt. "Peety. Pies, który uratował mi życie", która to opowiada o niezwykłej przyjaźni i miłości dwóch samotników - otyłego mężczyzny i psa ze schroniska, która to uczyniła ich życie piękniejszym i szczęśliwszym...

Głównym bohaterem tej opartej na faktach historii jest jej jednoczesny współautor - Eric O'Grey. To właśnie ten wciąż młody, samotny mężczyzna stanął przed najtrudniejszą próbą w swoim życiu, jaką to było podjęcie starań względem zrzucenia wagi ciała, bądź też pogodzenie się z postępującymi chorobami i ostatecznie śmiercią... Eric wybrał to pierwsze z rozwiązań, a następnie za sugestią młodej pani doktor, adoptował małego psa ze schroniska, który miałby mu pomóc w walce z otyłością. I tak też się stało, a tym samym do jego pustego mieszkania trafił mieszaniec rasy border collie i owczarka australijskiego, który jak się okazało... - także miał nadwagę!

Niniejsza opowieść stanowi coś na wzór dziennika jej autora, który w fabularyzowanej formie przedstawia nam historię wspólnej codzienności z niezwykłym psem, który uratował jego życie. Uratował w dosłownym sensie znaczenia tego pojęcia, jak i też sprawił, ze ten otyły, smutny i samotny człowiek nabrał chęci do życia. Petty uratował Erica, zaś Eric obdarzył porzuconego psa opieką, miłością i domem, w którym ten dożył kresu swoich dni. O tym opowiada ta historia, która dogłębnie nas sobą poruszy, nie raz wywoła na naszej twarzy łzy, wielokrotnie rozbawi i rozśmieszy, jak i przede wszystkim napełni ogromną porcją dobrych emocji, które skłonią nas do przekonania, że życie i otaczający nas świat, mogą być i będą naprawdę piękne, jeśli tylko tego zechcemy...

Fabułę książki wypełnia narracja Erica o tym, jak wyglądało jego życie przed pojawieniem się w nim uroczego psiaka, następnie o ich wspólnych perypetiach, jak i wreszcie próbach pokonania nadwagi, które nie były proste i łatwe, ale z czasem zaczęły przynosić pożądane efekty. W międzyczasie mamy zaś przyjemność śledzić zabawne przygody obojga, które rozgrywają się w ich domu, na spacerach i w wielu innych przedziwnych miejscach, w jakie to wspólnie dotarli. Na koniec czeka nas zaś najbardziej wzruszająca część tej opowieści, czyli opis czasu po odejściu Petty'ego... Ważne jest przy tym jednak to, że w każdym momencie naszego spotkania z tą historią jesteśmy nią zafascynowani, oczarowani i zachwyceni tym, co nam ona sobą oferuje...

Siłą rzeczy opowieść ta należy do pary głównych bohaterów - Erica i Petty'ego. On jest smutnym, pogodzonym ze swoją nadwagą i zamkniętym w sobie mężczyzną, zaś psi mieszaniec ospałym, osowiałym i równie smutnym czworonogiem, pogodzonym ze swą schroniskową codziennością. I oto jednak spotkanie tych dwóch dżentelmenów sprawia, że odnajdują oni w sobie chęć, energię i motywację do życia, w wyniku której Eric staje się zdrowym i korzystającym z oferty świata człowiekiem, zaś Petty energicznym, beztroskim i uwielbiającym długie spacery psem. To wspaniała, wzajemnie się uzupełniająca i motywująca do działania para, którą od pierwszych stron darzymy wielką sympatią!

Lektura tej książki niesie nam sobą wielką przyjemność, gwarantuje przednią zabawę i oferuje moc emocji, wobec których to naprawdę nie jest możliwym przejście zupełnie obojętnym. Jednocześnie jednak opowieść ta stanowi także niezwykłe wsparcie dla wszystkich tych czytelników, którzy zmagają się z otyłością i nadwagą. Walce z tymi przypadłościami poświęcono tu bowiem bardzo wiele miejsca, ukazując starania Erica, jego trud, poświęcenie, ale też i wreszcie wspaniałe efekty, jakie to krok po kroku doprowadziły do tego, że zrzucił ON ponad 60 kg! Forma przedstawienia tej walki, czyli pełna humoru i ciepła narracja, sprawia, że cały ten proces walki z otyłością zyskuje tu niezwykle optymistyczny, pozytywny i zachęcający do działania obraz. Myślę, że lektura tej powieści może zdziałać w tym względzie więcej, aniżeli dziesiątki motywacyjnych poradników!

Z pewnością niniejsze dzieło zachwyci sobą wszystkich miłośników zwierząt, a w szczególności psów. To właśnie im, na przykładzie uroczego Petty'ego, poświęcono tu tak wiele miejsca, ukazując [Adres usunięty]. codzienność życia z psiakiem, rodzącą się powoli przyjaźń i miłość pomiędzy psem i człowiekiem, jak i wreszcie to niezwykłe dobro, jakie daje kontakt z żywym stworzeniem. I można się pokusić i stwierdzenie, że Eric O'Grey oddał w tej narracji absolutną prawdę, kwintesencję i magię tego, czym jest bezwarunkowa przyjaźń z psem... Myślę też, że dzięki tej lekturze prawdę tą zrozumieją nie tylko posiadacze czworonogów, ale też i ci, którym dotąd nie było po drodze z psami, kotami i innymi domowymi zwierzętami...

"Peety. Pies, który uratował mi życie", to piękna, poruszająca, niezwykle emocjonująca i ważna opowieść, którą w mej ocenie powinien poznać absolutnie każdy - od dzieci, poprzez dorosłe osoby, a na czytelników w zaawansowanym wieku, skończywszy. Otóż każda z tych grup znajdzie w tej historii dla siebie coś niezwykłego, wyjątkowego i magicznego. Ze swej strony polecam jak najbardziej sięgnięcie po niniejsze dzieło, które to ma nam sobą naprawdę bardzo wiele do zaoferowania, a przy tym także jego lektura sprawia, że sami spojrzymy nieco bardziej optymistycznym okiem na naszą codzienną rzeczywistość. Polecam - naprawdę warto!

Mój przyjaciel pies

Nie bez przyczyny mówi się, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. Zawsze wierny, zawsze wpatrzony w nas i przyjmujący pokornie każde nasze słowo. Czy jednak pies może uratować życie? Liczne przykłady pokazują, że tak i to niejednokrotnie poświęcając nawet swoje. Wiele było takich bohaterskich psów w historii, które wyciągały ludzi z płonących domów, które odkopywały ich spod zwałów śniegu, które cuciły zamkniętych w rozbitych samochodach właścicieli tak, by mogli jeszcze opuścić pojazdy, zanim wybuchnie zbiornik paliwa. Ale do tego, by uratować komuś życie, nie trzeba aż tak spektakularnych czynów – wystarczy tylko być.

Przekonuje się o tym Eric O'Grey, Amerykanin, sprzedawca urządzeń gospodarstwa domowego i … wielbiciel typowo amerykańskiego jedzenia, ociekającego tłuszczem i pełnego mających negatywny wpływ na ciało składników. Ten samotny mężczyzna już od lat układał swoje życie w taki sposób, by jak najmniej wychodzić z domu, ograniczając swoje aktywności tylko do zamawiania jedzenia i pochłaniania go w olbrzymich ilościach. Nieliczne podróże służbowe, jakie był zmuszony z racji swojej pracy odbywać, zawsze wprawiały go w konsternację, ale i depresję, bowiem jego tusza nie tylko budziła sensacje, ale sprawiała realne problemy podczas przemieszczania się na przykład samolotem.

Właśnie jedna z takich podróży, a także obejrzany w telewizji wywiad z Billem Clintonem, skłoniły go do szukania pomocy na zewnątrz. Przez lata co prawda zdołał wypróbować wszystkie niemal istniejące diety, żadna jednak nie przyniosła spodziewanych rezultatów, bowiem albo po utracie kilku kilogramów Eric powracał do dawnego sposobu odżywiania, albo oszukiwał sam siebie przemycając do menu ulubione przekąski. W rezultacie w 2010 roku jego waga wahała się pomiędzy 155 a 163 kilogramów, zaś cukrzyca typu 2 była jedną z chorób związanych z nadwagą.

Postanowienie zmiany życia, poprzedzone swego rodzaju „objawieniem”, zaprowadziło go do lekarki, która nie ograniczyła się wyłącznie do przepisania mu szeregu tabletek, ale dokładnie zapoznała się z jego zwyczajami, w tym zwyczajami żywieniowymi, polecając mu przejście na dietę roślinną i … adopcję psa, by zachęcić go do ruchu. W taki oto sposób w mieszkaniu Erica pojawił się Raider, mieszanka border collie i owczarka australijskiego. Przemianowany na Peety`ego pies, również borykający się problemami zdrowotnymi i nadwagą, zmusił Erica do rozpoczęcia nowego rozdziału w swoim życiu.

To niezwykła opowieść o przyjaźni człowieka z psem, o wzajemnym zaufaniu, ale też o całkowitej zmianie zarówno w podejściu do codzienności, jak i w różnych sferach życia, została oparta na faktach. Eric O'Grey, przy pomocy Marka Dagostino, dzieli się z nami swoimi przeżyciami w niezwykle pięknej, wzruszającej książce pt. „Peety. Pies, który uratował mi życie”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego pozycja, to polecana lektura nie tylko dla wszystkich miłośników zwierząt, ale również dla tych, którzy wciąż zastanawiają się nad adopcją zwierzęcia. To także pozycja dla osób borykających się z nadwagą, bowiem znajdziemy w niej szereg informacji na temat wpływu różnych produktów na organizm, zaś sukces Erica w walce kilogramami może zmotywować, zachęcić do wytrwałego trwania w postanowieniu zmiany. Warto dać się zatem porwać tej historii o miłości, wierności, o zmianie życia i o tym, że nigdy nie jest za późno – zarówno na dbanie o siebie, jak i na przygarnięcie psa!

Justyna Gul

Qultura słowa