Pachan. Seria gruzińska. Tom 2

Paulina Jurga pisze swoje książki w taki sposób, że po ich skończeniu chce się od razu sięgnąć po kontynuację i "Pachan" nie jest wyjątkiem.

Od wydarzeń rozgrywających się w "Ławruszniku" minęło trochę lat i muszę przyznać, że wspaniale było powrócić do tych bohaterów. Oczywiście czas nie dla wszystkich był łaskawy, a nawet Ci, którzy zbytnio nie ucierpieli, zmienili się.

Igor zmężniał. Już przedtem mało co wyprowadzało go z równowagi, niczego się nie bał, ale tutaj wiek jeszcze mocniej uwypuklił jego władzę i dumę. Mężczyzna miał swoją charyzmę, był doświadczony przez życie i aż się chciało poznawać jego losy. Nie można powiedzieć, że Igor był dobrym człowiekiem, że nie popełniał błędów, ale znając cały kontekst dotyczący jego przeszłości, wiele jest się w stanie zrozumieć.

Mam wrażenie, że autorka postawiła tu większy nacisk na budowanie relacji między bohaterami. Pomimo tego, że więź łącząca Igora z Aiszą nie była przedstawiona zbyt nachalnie, to jednak przy każdym ich spotkaniu i rozmowie dało się wyczuć emocje. Mężczyzna, dręczony wspomnieniami i demonami przeszłości, na nowo starał się przed kimś otworzyć i komuś zaufać. Nie była to łatwa ścieżka, tym bardziej w realiach mafijnych, w których przecież nadal żył. Podobało mi się to, że Igor pomimo ogromnego bólu i przyzwyczajenia do dostawania od razu wszystkiego, co tylko chce, potrafił być dla Aiszy wyrozumiały. Nie naciskał jej, nie popędzał, czym naprawdę mi zaimponował.

"Pachan" to książka, od której ciężko jest się oderwać. Znajdują się w niej też wątki, które ja wprost uwielbiam. Spora różnica wieku między bohaterami, zakazana relacja między osobami pochodzącymi z wrogich organizacji i rewelacyjnie przedstawione wątki mafijne. Do tego słownictwo nadające serii niepowtarzalny klimat. Polecam!

"A widzisz, lider... przywódca... pachan to ktoś, kogo darzy się szacunkiem. Ktoś, kto jest dla innych worów szczególnym autorytetem moralnym. Ktoś, dla kogo nie będą się liczyły ani sama władza, ani tym bardziej dobra materialne, bo nimi gardzi. Liczy się dla niego dobro bractwa, a nie jego własna [motyla nóżka]."

Powrót do gruzińskiej mafii był bardzo przeze mnie wyczekiwany i oto jest! "Pachan" we własnej osobie. Przed Rzeźnikiem najważniejsza rola - stanąć na czele mafii. Nie chce tej władzy, ale spełnia ostatnią wolę brata. Pojawia się także kolejna kobieta w jego życiu - Czeczenka, która przeszła przez piekło. Po raz kolejny fascynacja bierze górę nad rozumem, tylko jak ona się skończy?

Matko i córko! Co tu się znowu podziało... Na początku byłam mocno zdezorientowana, ponieważ nie czytałam poprzedniej serii Pauliny Jurgi, a przeskok między "Ławrusznikiem" a "Pachanem" to około 20 lat. Musiałam połapać się w wydarzeniach, ale później szło już sprawniej.

Autorka nie oszczędza bohaterów. Co prawda w tej części Rzeźnik ma trochę "łatwiej", gdyż zbliża się uroczystość zaprzysiężenia i wszystko zmierza do tego wydarzenia. Już na samym początku poznajemy Aiszę i wydarzenia, które mocno odcisnęły piętno na jej ciele, ale przede wszystkim na psychice. Nie mogło zabraknąć rygorystycznego prawa dotyczącego kobiet w Czeczenii, a raczej wiary, która poniża i dyskryminuje kobiety. Nie potrafię wyobrazić sobie skali okropieństwa jaka codziennie dotyka kobiety. Na drodze Aiszy staje Igor, od którego zależy dalszy los tej młodej kobiety.

Po "Ławruszniku" serce mi krwawiło. Nie mogłam się pogodzić z wydarzeniami, które miały tam miejsce. W tym tomie nie mogłam doczekać się końca, aż dowiem się, co przygotowała autorka. Nie myliłam się, jest dramat i bardzo czekam na "Worowkę", by dowiedzieć się o kolejnych wydarzeniach.

Książki o mafii ociekają brutalnością. Tak jest i w tym przypadku, aczkolwiek w "Pachanie" skupieni jesteśmy bardziej na bohaterach, co jest miłą odmianą. Dzięki autorce, jej lekkiemu stylowi i pełnych napięć akcji, płynie się przez historię Igora i Aiszy. Podczas czytania będziecie odczuwać współczucie, smutek, niesprawiedliwość wobec losu kobiet. Chyba nic więcej dodawać nie muszę. Jeśli znacie poprzednie książki Pauliny Jurgi, to "Pachan" jest lekturą obowiązkową.

"(...) to męska psychika jest krucha niczym porcelana.To nasz umysł łatwo zniszczyć. Zmiażdżyć.(...) Wy, kobiety, zostałyście zaprogramowane tak,by nie poddawać się nawet w sytuacji bez wyjścia.A wiesz dlaczego? Bo inaczej ludzki gatunek by nie przetrwał."

Mija 18 lat od wydarzeń z pierwszej części. Igorowi zostały wybaczone winy względem bratwy. Jednak on sam nie może sobie darować tego co zrobił swojej ukochanej.

Na każdym kroku stara się udowodnić, że nadal jest silny i bezwzględny. Jednak jak jest naprawdę wie tylko on sam....

Zgodnie z ostatnią wolą Igora ma stanąć na czele mafii. Tylko czy będzie chciał i czy da sobie radę?

Igor szykuje się do pogrzebu brata i wtedy na jego drodze staje Aisza, piękna Czeczenka. Ma ją zabić, odesłać lub zrobić z nią co będzie chciał...to nieistotne! Nikt za nią nie będzie tęsknił...

I początkowo Igor chciał się jej pozbyć, bo wiedział,że dziewczyna ściągnie na niego tylko kłopoty.Jednak Aisza zaczęła w nim budzić ciekawość.Zaczynały wracać znajome,a jednak mocno ukrywane uczucia.Z początku chciał poznać jej tajemnice i lęki.Chciał jej pomóc przezwyciężyć okropną przeszłość lecz z każdym dniem dziewczyna była mu coraz bliższa.

Aisza jako Czeczenka nie miała łatwego życia, wiecznie w cieniu mężczyzn,bita i poniżana. Została skrzywdzona najmocniej jak tylko może być skrzywdzona kobieta.Gdy trafia w ręce Rzeźnika wie, że nic dobrego jej nie spotka.A jednak to dzięki niemu mogła poczuć się bezpiecznie!Do momentu, gdy ktoś zaczął podrzucać jej liściki z groźbami.

Kto czyha na życie Aiszy?Czy los jest tak okrutny i przeszłość ją dopadnie?Czy Igor ponownie pozwoli sobie na słabość i uczucie do kobiety?

Byłam bardzo ciekawa czy druga część wciągnie mnie tak samo jak pierwsza oraz tego czy autorce uda się jeszcze czymś mnie zaskoczyć. I oczywiście udało się! Wiedziałam, że świat opisany w Pachanie jest bezwzględny. Tu oprócz mafii nie ma miejsca na jakieś uczucia, sentymenty. Tu trzeba zabijać z zimną krwią, szybko podejmować decyzje i mieć oczy dookoła głowy bo z każdej strony może grozić niebezpieczeństwo. Los Aiszy łamie serce a epilog -mistrzostwo!

BRUNETTE BOOKS

Igor zgodnie z ostatnią wolą swojego brata Jurija staje na czele mafii i zostaje Pachanem. Nie może przeboleć tego, co zrobił ukochanej. Niespodziewanie na jego drodze pojawia się piękna Czeczenka Aisza, która nie wzbudza w nim zaufania. Mężczyzna czuje, że Aisza skrywa jakieś sekrety. Wkrótce zafascynowany dziewczyną postanowia ją zdobyć.

Czy Igor nie popełni błędu z przeszłości?

I czego boi się Aisza?

Czy ich relacja przetrwa?

Przekonacie się czytając tę książkę.

"Pachan" to kontynuacja Ławrusznika, serii gruzińskiej mafii. Autorka wymyśliła niesamowitą fabułę. Uwielbiam czytać książki mafijne. Czekają Was niebezpieczne rozgrywki mafijne, mroczny klimat, zagadki, tajemnice i sekrety z przeszłości i nieoczekiwane zwroty akcji. Podobało mi się też jak autorka wykreowała bohaterów książki oraz opisała gruzińskie i czeczeńskie obyczaje. Dopracowała tę lekturę do najdrobniejszego szczegółu. Autorka potrafi trzymać w napięciu i niepewności do samego końca. Z wielkim zainteresowaniem przewracałam kartkę za kartką, aby poznać losy bohaterów.

Zakończenie powieści jest totalnie nieprzewidywalne. Zupełnie tego nie spodziewałam się.

Jeśli jesteście fankami mafijnych klimatów to ta książka przypadnie Wam do gustu tak jak mi.

Powieść czyta się błyskawicznie.

Po przeczytaniu czuję taki niedosyt, że już chciałabym przeczytać kolejny tom.

Spędziłam przyjemnie czas z tą książką.

Coś wspaniałego!

Polecam gorąco!

PAULINA JURGA 

⚜️ Pachan ⚜️

Macie czasami tak, że czekacie z wielkim utęsknieniem na drugi tom książki i gdy w końcu go dostajecie jesteście zawiedzeni? 

Zawiedzeni, że musicie czekać kolejne miesiące na tom 3...Paulino zostawiłaś mnie z rozerwanym sercem, na kilka kawałków, które Rzeźnik może wsadzić w swój słój. Po lektrzurze byłam cała rozdygotana zakończeniem, a moje serce latało w piersi jakby miało wyskoczyć. 

W drugim tomie Ławrusznika, akcja dzieje się po wydarzeniach z serii Matrioszka. Igor żegna się ze swoim siostrzeńcem i zaczyna nowe życie po tragicznych wydarzeniach. Jest ciężko ranny, ale schadza po bracie sprawia, że musi wstać na nogi bardzo szybko. Do tego w willi pojawia się Aisza. Czeczenka z bardzo mroczną, i brutalną przeszłością. Czy się dogadają? Co ich połączy? Co na to wszystko bratwa?

Paulina Jurga wprowadza nas w świat uczuć,  strachu, pragnień tych skrytych jak i otwartych. Pokazuje jak można przezwyciężyć swoją psychikę dla drugiej osoby, oraz jak pomóc tej drugiej osobie w pokonaniu swoich słabości. 

Książka jest zarówno emocjonującą w sposób pozytywny, ale też i mroczny. W końcu Igor to Rzeźnik, a grzeczny to on nie jest.

Pachan wciąga, tak samo jak Ławrusznik, nie sposób odłożyć książki na bok, a gdy już to zrobisz myślisz "kiedy mogę do niej wrócić ". Seria jest uzależniającą lekturą, jeśli nie chcesz odrywać się od lektury zaopatrz się w serie Matrioszka i poczekaj do premiery Worowki. Gwarantuje, że przeczytasz jedna i druga serie beż nabrania tchu. Jest tu coś wciągającego i tak bardzo przemyślany mocny przekaz uczuć jaki przeżywają nasi bohaterowie. To jak walczą ze swoimi demonami przeszłości, jak walczą o siebie wzajemnie i swoją rodzinę jest bardzo mocno ujmującą.

Nie brakuje tu też mojej ukochanej Bratwy. Mafia jest i będzie jednym z najważniejszych wątków w tej książce dla mnie. Z wielkim zainteresowaniem czytam o gruzińskich zwyczajach, nie tylko tych w mafii. Z rumiencami na twarzy podziwam jak potrafią żegnać się ze zmarłymi, czy też obchodzić różnego rodzaju uroczystości. To jest tak inne od naszych zwyczajów, że można się zakochać. 

W cała historie Paulina wplata przepiękne przysłowia, które nie tylko pasują do gruzińskiego, życia ale z powodzeniem można je stosować i u nas. Gratuluję świetnie przeporowadzonego reserchu, tak moi Drodzy Autorzy powinno się pisać książki o obco krajowej Mafii. Bardzo fajny słowniczek dodany na początku książki wprowadza nas w wyrażenia używane w książce, do tego przypisy od autorki dodające smaczku. Jak dla mnie jest to mega robota. Czekam na Worowke, ale boję się co Paulina wymyśli, a coś czuję że nie będzie to nic przyjemnego, a zakończenie skończy z moim sercem totalnie. 

"Pachan" to znakomita, porywająca kontynuacja, która uzależnia jeszcze silniej niż poprzedniczka! Począwszy od obezwładniającego napięcia, poprzez mrożące krew w żyłach niebezpieczeństwo, wymykające się z każdej strony, aż do nieprzewidywalności, fundując tym samym lawinę intensywnych, obezwładniających emocji, jakie nie pozwalają nawet na krótką przerwę w lekturze! Bezsprzecznie, fani mocnych, mafijnych klimatów będą totalnie zafascynowani!

Kto już liznął twórczości Autorki, doskonale zdaje sobie sprawę, że lektura zafunduje mu prawdziwą jazdę bez trzymanki, gdyż nie zamierza ona oszczędzać swoich bohaterów, którzy zostali naznaczeni wyjątkowym bagażem doświadczeń. Akcja naszpikowana jest licznymi zwrotami akcji, nie sposób przewidzieć, co za chwilę zaserwuje zdolna pisarka, a niebezpieczny, mafijny klimat i rodzące się zakazane uczucie, stworzone na bazie mrocznych niedomówień, dodatkowo podsycają i tak napiętą atmosferę. Moc silnych, uzależniających wrażeń gwarantowana i to do samego, szokującego finału!

Paulina Jurga umiejętnie gra na czytelniczych emocjach, w mistrzowski sposób nakreśliła niebezpieczne uczucie, które może okazać się prawdziwym błogosławieństwem, jak i najgorszym przekleństwem. Pióro pisarki należy do przystępnych i sugestywnych, co w połączeniu z tak niesamowitą fabułą daje naprawdę wciągającą, hipnotyzującą lekturę. Ciekawość, jak potoczą się losy Igora i Aiszy, staje się ważniejsza niż wszystko inne, otumania i nie pozwala wymazać ich z pamięci nawet na chwilę, w skutek czego opowieść pochłania się z wypiekami na twarzy i szybszym biciem serca.

Paulina Jurga nakreśliła hipnotyzującą, mocną, zniewalającą i zaskakującą kontynuację, która porywa już od pierwszych stron i nie daje czytelnikowi ani chwili wytchnienia. Liczne zwroty akcji, lawina skrajnych, przeszywających emocji, stale obecne uczucie niepokoju i świetnie naszkicowane postacie, których nie sposób nie pokochać, a wszystko to nakreślone wyjątkowo przyjemnym i sugestywnym piórem. Zapewniam, że ta paraliżująca, odważna, otumaniająca niczym silny narkotyk powieść zafunduje Wam moc niezapomnianych doznań! Polecam gorąco!

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_

.

⭐Recenzja⭐

🏵 Książka "Pachan" autorstwa Pauliny Jurgi, to druga część "Serii Gruzińskiej".

Jest to romans mafijny, i uważam każdy wielbiciel gatunku powinien ją przeczytać.

🏵Igor po stracie brata staje na czele bratwy i zostaje Pachanem.

Choć od straty Sofii minęło już wiele lat, wciąż nie może zapomnieć o bolesnej przeszłości, i to co zrobił nie daje mu spokoju.

Gdy poznaje Aisze, Czeczenkę, którą zostawia mu Nikolaj, Igor początkowo jej nie ufa, gdyż kobieta skrywa w sobie wiele tajemnic, i nie chce wyjawić co takiego ją spotkało.

Jednak poznając ją bliżej Aisza zaczyna go fascynować, i mężczyzna postanawia zrobić wszystko, aby ją zdobyć.

Jakie tajemnice skrywa Aisza?

Czy Igor pomoże kobiecie, i zapewni jej bezpieczeństwo?

Kto próbuje skrzywdzić Aiszę?

🏵 Poprzednia część mnie zachwyciła, a zakończenie zszokowało tak, że przez długi czas nie mogłam dojść do siebie. Druga część również jest pełna emocji, i wręcz się ją pochłania.

Autorka ma niesamowity talent, i stworzyła mroczny klimat w książce, który nadał jej autentyczności i realizmu, i jednocześnie sprawił, że przeżywałam wszystko co dotykało naszych bohaterów.

Jest to naprawdę świetnie skonstruowany romans mafijny, który wyróżnia się na tle innych i gwarantuję wam, że długo go nie zapomnicie.

Jeśli lubicie ten gatunek, oraz szukacie czegoś wyjątkowego i niepowtarzalnego, czegoś co was zaskoczy, zszokuje i wciągnie na maksa, to koniecznie musicie przeczytać tą serię.

„Rany na ciele się zabliźnią, te na psychice pozostaną na zawsze. (…) Pamiętaj, twoje lęki i słabości wywodzą się stąd - wskazał palcem na głowę, a potem na serce - a nie stąd. Znajdź w sobie odwagę, by to zmienić. By przepędzić strach. Bo to nie on cię definiuje.”

Zapewne pamiętacie jak „Ławrusznik” zawładnął moim umysłem i nie mogłam myśleć o niczym innym, tylko o tym, co przeczytałam, co tam się wydarzyło i dlaczego na drugą część muszę tyle czekać ;) Igor to postać, która zaintrygowała mnie już w Matni i stworzona przez autorkę seria gruzińska, opowiada właśnie jego historię. I co tu dużo mówić, pierwsza część wywołała we mnie całą gamę emocji, pozostawiając moje serce złamane na pół, a z kolei Pachan trochę je posklejał, jednakże finalnie moje serce znowu zostało nadszarpnięte…

„Pachan” rozpoczyna się po wydarzeniach mających miejsce w „Rosyjskiej mafii”, a mianowicie po wydarzeniach z „Matni”. Oczywiście znajomość tamtej serii nie jest wymagana do przeczytania serii gruzińskiej, jednakże ja gorąco Was do niej zachęcam, bo niektóre smaczki i bohaterowie przewiną się też w tej historii. Jak dla mnie to było niesamowite, znów powrócić myślami do poprzedniej serii, od której nie mogłam się oderwać. Uff, do dziś czuję wszystkie te emocje, co sobie o niej przypomnę! Wracając do Igora, wydarzenia z czasów młodości dość mocno nadszarpnęły jego zdrowiem psychicznym ( pewnie nie tylko jemu, bo ja też nie mogłam po tym dojść do siebie). Jeśli czytaliście poprzedni tom, to napewno wiecie o co mi chodzi. Obecnie, nasz Igor to już dorosły mężczyzna, który po śmierci swojego brata ma stać się głową mafii. I choć nie do końca jest on do tego pomysłu przekonany, wszyscy widza w nim nowego Pachana. W międzyczasie w posiadłości Igora pojawia się Aisza, Czeczenka, która skrywa wiele tajemnic. To z kolei wzbudza w mężczyźnie fascynację, której nie czuł od momentu poznania Sofii… jak tym razem potoczy się ta historia? I jak Igor sprawdzi się w nowej roli?

Wyczekiwałam tej książki tak mocno, że jak tylko dostałam propozycje recenzencką, to nawet się nie zastanawiałam. Co więcej, chyba dawno aż tak nie cieszyłam się na taką informację. Możecie pomyśleć, że jestem szalona, ale ja naprawdę uwielbiam książki Pauliny i czuję do nich taką samą fascynację jak Igor do Aiszy :P Uwielbiam w tych książkach to, że kompletnie nie wiem czego się po nich spodziewać. Autorka w tak fantastyczny sposób przeprowadza nas przez cała historię, że z jednej strony czuje się lekką niepewność, a z drugiej historię czyta się tak przyjemnie, że nie sposób ani na chwilę się od niej oderwać. Za każdym razem nie wiadomo komu można ufać, a kto jest tym złym. Do tego głównych bohaterów nie sposób nie pokochać, a wszystko co ich spotyka odczuwa się ze zdwojoną mocą. Bynajmniej ja tak miałam. „Pachan” pochłonął mnie bez reszty, nic naokoło mnie nie miało znaczenia. Czytałam, pochłaniałam, wręcz spijałam każdą literkę, bojąc się tego, co autorka wymyśli tym razem, aby wbić mi nóż w serce. Wiem, brzmi to dość strasznie, ale co ja poradzę, że przez każdą książkę Pauliny, przechodzę jakbym szła po szpilkach. Zresztą autorka skutecznie testuje moją cierpliwość, kończąc swoje historie w takich momentach, że ma się ochotę krzyczeć wniebogłosy! Zdecydowanie takie książki mogłyby dla mnie mieć z 800 stron, a nie dzielić je na trzy tomy :P i w życiu bym nie narzekała!

Fascynacja rodząca się w głowie Igora, jego postępowanie i myśli zostały genialnie opisane. Tu nic nie dzieje się z niczego, a postępowanie głównych bohaterów jest jak najbardziej dopracowane. Widać, że autorka włożyła w to całe swoje serce, przez co wszystko jest takie jakie powinno być. Choćby postać Aiszy, której zachowanie jest adekwatne, do wydarzeń, które przeżyła. Ogromny plus również za znajomość gruzińskiej mafii i gruzińskich tradycji - świetnie wykonany research! Po prostu cała ta historia jest świetna i idealnie dopracowana! Uwielbiam ją, zresztą tak jak każdą książkę Pauliny. Ogromnie Wam ją polecam!

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

PACHAN

@

Kto czeka na kolejny tom o Gruzińskiej Mafii?

Powiem wam że warto tyle czekać! To jest coś nieco innego i powiem Wam że ta książka odrazu trafiła do grona moich ulubieńców.

Uwielbiam to w książkach Pauliny że nie pisze nam bajek już tłumaczę o co mi chodzi a no chodzi mi o to że bardzo dokładnie sprawdzą to co chce napisać dzięki temu daje nam poznać różne zwyczaje tu akurat Gruzińskiej za to ma tak ogromnego plusa ze hoho

Dobra to teraz wracam do fabuły, jak zwykle świetnie przemyślana i dopracowana w najmniejszym calu. Autorka doskonale wie jak poprowadzić cała Książ tak by wywołać u nas szok? Zaskoczenie? Niedowierzanie? Nie wiem jak dokładnie określić to uczucie ale chwilę potrzebowałam żeby to ogarnąć co się tam wydarzyło 😅

Czytając książkę możemy odczuć wszystkie możliwe emocje które Paulina Nam tu serwuje a ja je z ogromną przyjemnością zabieram 😁

W tej części Igora poznajemy trochę z innej strony mam wrażenie że autorka chciala nam pokazać ze on też jest człowiekiem nie tylko maszyna do zabijania. Że też ma uczucia które musi maskować i robi to doskonale😌

Ale żebyście nie myśleli że w tej części zabraknie Wam Mafii w Mafii otóż nie! Mamy tu też krwawe mroczne sceny i to co lubimy najbardziej czyli sekrety, tajemnice.

Tak że reasumujac znajdziecie tu wszystko co powinno znaleźć się w dobrej książce Mafijnej ja jestem nią zachwycona!❤

Wierność rodzinie ponad wszystko. Jedynie ona się liczy, dla niej wszystko, poza nią nic nie ma. Zasady są proste, za każde ich złamanie kara, ci, którzy ją wymierzają nie znają litości. Ona jest ostrzeżeniem, udzielanym raz, kolejne oznacza jedno! Zapamiętana jest na całe życie.

Przeszłość codziennie o sobie przypomina Igorowi i Aiszy, każde z nich z osobna przeżywa na jawie i śnie swój koszmar. Nie da się od nich uciec, mrocznym cieniem kładą się na teraźniejszości przyszłości. Ona jest zdana na jego łaskę lub niełaskę, jest ofiarą zasad, jakich nie zamierza już przestrzegać. On nie może zapomnieć kim jest, dostał drugą szansę i od dwudziestu lat zna jej gorzki smak. Nigdy nie powinny pozwolić sobie by dostrzec w tym drugim kogoś więcej niż osobę, za jaką inni ich uważają. Tajemnice zawsze intrygują, a tych oboje mają wiele, zwłaszcza Aisza. Fascynuje Igora, nie chce zwracać jego uwagi, lecz nie ma wpływu na nic, chociaż czy tak jest w rzeczywistości? Będzie słabością, która doprowadzi go do zguby? Co jest im pisane albo raczej czy są gotowi walczyć o siebie pomimo demonów jakie są wokół nich?

Ból, fascynacja, poczucie winy, nadzieja i obowiązek. Każde z tych słów jest doskonałe by stać się z jednym z fundamentów bestsellerowej opowieści. Jeśli do tego dodamy doskonale przemyślany pomysł na motyw oraz talent, do opowiadania historii, jakie niosą się echem w czytelniku na długo po zakończeniu czytania to otrzymamy definicję książek autorstwa Pauliny Jurgi. Najnowsza nie tylko ją potwierdza, ale również znowu podwyższa poprzeczkę i to niebywale wysoko. „Pachan” ma w sobie niebywały dramatyzm, ukazany z perspektywy dwóch głównych bohaterów, nie ma w nim przesady, ale od podszewki przedstawione ludzkie emocje, spotęgowane okolicznościami w jakich rodzą się są jego źródłem. Pisarka w żadnym momencie nie wygładza ostrych fragmentów, ale też brutalność nie jest na pokaz, wyolbrzymiona czy też przesadzona, to po prostu doskonale oddany realizm. Złożony charakter postaci uwidacznia się z każdym rozdziałem, nie tylko tych pierwszoplanowych, lecz i drugoplanowych. Czytelnikowi może wydawać się, że wie o nich coraz więcej, ale raz za razem jest zaskakiwany oraz dostrzega kolejne cechy, uzupełniające obraz ludzi jacy byli już w piekle i powrócili z niego. Skomplikowane relacje ich łączące, są pokłosiem tego, co już za nimi, o czym boją się marzyć, jak w soczewce skupia się w nich świat, w którym żyją i jaki rządzi nimi. Paulina Jurga wie jak zaintrygować czytelnika i pozostawić po lekturze równocześnie ochotę na ciąg dalszy oraz satysfakcję. Skomplikowane uczucia? Są! Realizm? Jak w dokumencie! Porywająca fabuła? Oczywiście!

kolejna część rewelacyja, akcja wciąga i czyta się jednym tchem; warto dowiedziec sie co Łucznik dostał i utracił ;

Wyczekiwałam momentu aż w moje ręce trafi drugi tom z cyklu Seria gruzińska, gdyż po lekturze pierwszej części byłam w totalnej rozsypce i wciąż zastanawiałam się czym mnie jeszcze zaskoczy autorka. Jak słusznie podejrzewałam, ta pozycja okazała się jeszcze ciekawsza jak jej poprzedniczka, ale zamiast posklejać moje roztrzaskane serce, to dolała jeszcze octu na me rany, by dotkliwiej je odczuwać.

Igor, niezwykle inteligentny, nieustraszony, ale i bezwzględny członek bratwy, po stracie brata staje na czele mafii. Jego głowa to totalny, popaprany chaos. Traumatyczne przeżycia z młodości, praca jako rzeźnik i to co zrobił Sofii wciąż go prześladuje, nie dając mu spokoju.

Pojawienie się tajemniczej Aiszy, pięknej acz ogromnie skrzywdzonej Czeczenki, budzi w nim na nowo fascynację i lawinę uczuć, o których już prawie zapomniał.

Co skrywa ta niezwykła kobieta? Dlaczego się pojawiła i jaki wpływ będzie miała na Igora? Czy emocje jakie targają tą dwójką dadzą się okiełznać? Czy Rzeźnik sprawdzi się na stanowisku, które mu powierzono?

Wiedziałam, że nie zawiodę się i dostanę mocną, bardzo intrygującą, przejmującą powieść, która wywrze na mnie piorunujące wrażenie. Mimo brutalności, ciągłego uczucia napięcia i strachu pochłaniałam książkę, wręcz połykając każde słowo.

Fabuła jest przejmująca, wywołuje ciarki i gęsią skórkę, a niektóre sceny mrożą krew w żyłach. Wątki są dynamiczne, pełne niespodziewanych zwrotów akcji, co powodowało iż czytałam lekturę w zawrotnym tempie. Styl jest lekki, przystępny jak i dosadny. Tu nic nie jest owijane w bawełnę, tylko realne fakty, brutalna rzeczywistość oraz szokujące wydarzenia, które nieraz mogą wywołać w was opór.

Jak zwykle pani Jurga nie byłaby sobą, gdyby w finalnych kartach, nie wylała na mnie kubła z zimną wodą i rozdrapała na nowo zasklepiające się rany w moim sercu. Jak tak można?

Zaletą tej powieści są postaci, niezwykle charakterni, lojalni wyznawanym wartościom i tradycjom, bardzo prawdziwi. Czyny bohatera, to do czego jest zdolny może niejednego odrzucać, ale jak przeanalizujemy ile zła doświadczył przez całe swoje życie, sprawi że poczujecie sympatię do niego i będziecie mu współczuć.

Jeśli szukacie dobrej, zaskakującej acz emocjonującej lektury to zapewniam, że „Pachan” jest idealny. Nie przynudza, jest pełna przemocy, wykańcza psychicznie, ale daje takiego kopa, że nie zapomnisz tej treści na bardzo, bardzo długo.

Zachęcam do sięgnięcia po tę książkę. Zapewniam, że satysfakcja będzie gwarantowana. Polecam ze szczerego serca jeśli lubicie taki gatunek.

Lecimy z kolejną recenzją. Tym razem w moje wpada druga część serii gruzińskiej @paulinajurga @wydawnictwootwarte "Pachan". Przyznam się szczerze, że nie mogłam doczekać się kontynuacji Ławrusznik. Z dozą podeszłam do drugiej części. Bałam się, że autorce ciężko będzie mnie zachwycić. Jakże się myliłam! O matko jakie to było!

Kontynuacja losów Igora zaskakuje. Igor powraca na łono mafijne bratwy. Ciągle żyje wspomnieniami o Sofii. Wbrew sobie wypełnia ostatnią wolę brata i staje na czele mafii. Na jego drodze staje piękna Czeczenka Aiszy. Skrzywdzona dziewczyna bojącą się własnego cienia fascynuje Igora. Pamiętając co stało się z Sofią mężczyzna panicznie boi się zaryzykować. Czy rodzące się uczucie wygra? Czy bratwa stanie na ich szczęściu? Tego kochani dowiecie się z książki.

"Pachan" @paulinajurga @wydawnictwootwarte to opowieść trzymającą w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Rozgrywki mafijne, tajemnice z przeszłości, czyhające z każdej strony niebezpieczeństwo jest tu na porządku dziennym. Coś co mnie zachwyciło w książce to opis struktury mafijnej, procedur, obrządków mafijnych. Autorka wykonała niesamowitą robotę opisując gruzińskie i czeczeńskie zwyczaje. Dodatkowy plus za fabułę i kreację bohaterów. Otrzymujemy galerię osobliwości. Każdy bohater jest inny wręcz niepowtarzalny. No i zakończenie! Absolutnie nie będę ukrywać, że poleciały niecenzuralne słowa na końcu. Brawo @paulinajurga! Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy.