Ocalona z Auschwitz. Pójdę za Tobą na koniec świata

Niesamowita historia, mocno wciągająca. Ta jedna z tych pozycji, która sprawia, że po odłożeniu książki chce się do niej wrócić, coś chciałoby się w niej zmienić, czuje się że to nie tak powinno być, przeżywa się emocje bohaterów trochę aż za bardzo. Świadczy to o dobrym piórze autora. Tematyka trudna, gra na emocjach. A to wszystko to na podstawie historii, która wydarzyła się naprawdę. Co jest ważniejsze - ocalić swoje życie czy życie swojej rodziny? Tragiczny wybór, który pokazuje jakim jest się człowiekiem.

Autorka spisała wspomnienia Franciszki Kulig w narracji pierwszoosobowej, co jeszcze bardziej potęguje doznania emocjonalnie. Z każdą stroną coraz bardziej wczuwałam się w czytaną historię. Emocje buzowały a lęk o Kuligów potęgował się.

Uważam, że każdy powinien przeczytać “Ocaloną z Auschwitz. Pójdę za tobą na koniec świata”, ponieważ nie można zapomnieć do czego zdolny jest człowiek i jakich okrucieństw potrafi się dopuścić. A niestety historia lubi się powtarzać, bo ludzie nie wyciągają wniosków z historii. Niepohamowana chęć podboju innych narodów prowadzi tylko do cierpienia niewinnych istot. I nie ma dla takich działań żadnych usprawiedliwień.

Historia rodziny Kuligów jest żywym świadectwem okrucieństwa wojennego.

Dzięki tej książce przeszłam przez najbardziej emocjonująca podróż w przeszłość.

Piszę recenzję dzień po przeczytaniu książki, wcześniej nie dałam rady. Nie z braku czasu. A przez to co czułam.

Chcecie wiedzieć jakie emocje towarzyszyły mi podczas historii Franciszki i Wawrzyńca ? Strach. To nie mnie dotyczyło, a siedziałam z ściśniętym żołądkiem, bojąc się. Auschwitz, wojna nie jest mi obce. Chyba każdy z nas wie co tam się działo, może część z was była z klasą na zwiedzaniu w obozie Auschwitz czy Birkenau. Nie dziwcie mi się, że musiałam dawkować sobie tą książkę.

Tak dusiłam się płaczem... Tuląc obok swoje dzieci, otulona kocykiem. Mnie to bolało, a przecież bezpiecznie siedziałam w swoim domu, zrobiłam sobie gorącą herbatkę, mogłam w każdej chwili zamknąć książkę. Nasi bohaterowie nie czuli tego spokoju. Nie czuli bezpieczeństwa. A jednak pomagali jak tylko się dało. Przewracając kolejne kartki zastanawiałam się jak ja bym postąpiła? Czy ze strachu o swoją rodzinę nie schowałabym głowy w piasek? A może wręcz przeciwnie nosiłabym jedzenie potrzebującym? Wiem jedno na pewno nigdy nie chcę doświadczyć takich dylematów.

Nasi bohaterowie postanawiają pomóc zbiegowi z Auschwitz - Janu Nowaczek. Nie zdają sobie sprawy, że za parę miesięcy ten potrzebujący zdradzi ich. Ciężarna Franciszka trafia do obozu, martwiąc się o dzieci, które zostały w domu oraz o te, które nosi pod sercem. Boi się o męża.

Męża, który postanawia ratować swoją ukochaną żonę i wyruszyć do obozu zdając sobie sprawę, że podróż tylko w jedną stronę.

W tej książce znajdziecie również miłość. Miłość tak ogromną, szczerą, prawdziwą, że płakałam po raz kolejny. Momentami trzymałam się za serce, wzruszona, przeżywając, że to już było i nie mam jak im pomóc. Gdy doszłam do fotografii Wawrzyńca, płakałam nad nim, nad jego wędrówką do obozu. Patrząc na jego zdjęcie czułam szacunek.

Jeśli nie lubicie typowo historycznych książek to nie zniechęcajcie się. Mamy tutaj niesamowitą opowieść, możemy przeczytać dialogi między tymi ludźmi, poznać ich obawy, rozterki.

Autorka w międzyczasie na kartkach zostawia nam zdjęcia, byśmy mogli bardziej zbliżyć się do tych osób. O dziwo cała historia ma 278 stron. Później znajdziecie aneks, a w nim życiorys np Franciszki, relacje osób, których dotyczyła ta historia. Znajdziecie tutaj kalendarium Auschwitz - Birkenau. Ja na przykład dzięki temu dowiedziałam się, że w moim mieście, w Zabrzu, też pracowali więźniowie.

Po raz kolejny przerażały mnie liczby tragicznie zabitych osób.

Książka jest naprawdę bardzo dobrze dopracowana. Autorka zadała sobie ogrom trudu by wyciągnąć te wszystkie informacje na wierzch. W podziękowaniach możemy przeczytać o osobach,które jej w tym pomogły i uwierzcie mi tutaj też płakałam. Bo ja czytałam tę książkę w zaciszu swojego domu, a autorka musiała przeprowadzić rozmowę z ludźmi, których przodkowie doświadczyli tego na swojej skórze.

Wielkie brawa. Polecam z całego serca. O takich historiach świat nie może zapomnieć.

Prawdziwa historia.

Myślałam naiwnie, że skoro znam tę historię, będzie łatwiej czytać. O słodka dolo. Śmierć nigdy nie jest prosta.

Wyłuskałam jednak z opowieści o poświęceniu, także inną – historię o miłości, o spokojnym, biednym (materialnie), szczęśliwym życiu. Często słyszymy >zrobię dla ciebie wszystko

Książkę tą otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu [Adres usunięty] za co jestem niezmiernie wdzięczna. Autorką jest Nina Majewska-Brown i przyznam się szczerze, że z jej twórczością mam do czynienia po raz pierwszy. To wzruszająca historie Franciszki i Wawrzyńca Kuligów opowiadająca o sile miłości i poświęceniu a także o okrutnej wojennej rzeczywistości.

1 września 1942 roku w mundurze esesmana i na rowerze ucieka z obozu Jan Nowaczyk. Uciekając, trafia do gospodarstwa Franciszki i Wawrzyńca Kuligów, gdzie pomimo strachu przed karą śmierci udzielają mu schronienia. Jakież było ich zdziwienie, gdy kilka miesięcy później w towarzystwie dwóch esesmanów pojawia się nie kto inny a sam Nowaczyk zdradzając wszystkich, którzy pomogli mu w ucieczce. Franciszka będąca wówczas w dziewiątym miesiącu ciąży zostaje zabrana do obozu wraz ze swoją siostrą a także wieloma innymi osobami.

Zrozpaczony 36-letni Wawrzyniec nie może znaleźć sobie miejsca. Bardzo żal mu Franciszki i tęskni za nią. Podejmuje więc najcięższą w swoim życiu decyzję o zamianie miejsca z Franciszką. Choć nie ma pojęcia czy jego plan się powiedzie, pragnie zamienić się z ukochaną na życie i wyrusza w bezpowrotną drogę do Auschwitz. W drodze do obozu zupełnie siwieje. Wie, że już nigdy nie zobaczy swoich bliskich.

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Uważam, że naprawdę warto ją przeczytać a autorka na pewno zadała sobie niemały trud aby odnaleźć i skontaktować się z potomkami rodziny Kuligów, a także aby to wszystko opisać.

Zwiedzając Miejsce Pamięci i Muzeum Auschwitz nie odczujemy tak głęboko sytuacji i uczuć głównych bohaterów jak czytając tę właśnie książkę.

Historia Franciszki i Wawrzyńca budzi wiele emocji. Czytając sama zastanawialam się jak bym się zachowała będąc na ich miejscu i czy byłabym w stanie oddać życie za drugiego człowieka?

Zachęcam do przeczytania i gorąco polecam.

1 września 1941 roku Jan Nowaczek uciekając z Auschwitz trafia do domu w którym mieszkają Franciszka i Wawrzyniec Kuligowie wraz z trójką dzieci. Chodź rodzina żyje biednie i obawia się o własne życie postanawia pomóc mężczyźnie.

Gdy jakiś czas po tym jak Jan opuszcza ich dom z obietnicą że nikt nigdy się nie dowie o tej pomocy, mężczyzna ponownie staje w drzwiach małżeństwa, jednak tym razem oboje są przerażeni. Jan nie wrócił sam a w towarzystwie esesmanów którym zdradził kto tego pamiętnego dnia mu pomógł.

Przez te wydarzenie Franciszka w dziewiątym miesiącu ciąży, wraz z siostrą i innymi osobami trafiają do obozu.

Zrozpaczony Wawrzyniec chcąc ratować ukochaną, postanawia iść do obozu i zamienić się miejscami z żoną.

Ale czy Niemcy na to pozwolą?

Czy z Auschwitz można tak sobie wyjść?

Kochani była to pełna rozpaczy, bólu i tęsknoty historia. Książka oparta na prawdziwych wydarzeniach.

Pokazuje nam jak w tamtych czasach szło płacić za dobroć serca i chęć pomocy. Bo jak nie pomóc komuś kto uciekł przed śmiercią.

Na wielki podziw zasłużył mąż Franciszki który dla ukochanej i swojej rodziny chciał poświęcić swoje własne życie.

Historia napisana jest z dwóch perspektyw Franciszki oraz Wawrzyńca przez co jeszcze bardziej odczuwa się ich uczucia.

Uważam że każdy powinien przeczytać tę książkę. Chodź kiedyś nie przepadałam za takimi historiami to teraz pochłaniam je z zapartym tchem i łzami w oczach co ci ludzie przeżywali w czasach wojny i niewoli.

Szczerze Polecam. Cudowna książka która zawiera bardzo dużo wiedzy i trudnych pytań.

💙 RECENZJA 💙

"Tylko w bajkach granica między dobrem a złem jest wyraźna"

Już od początku książka wprowadza nas w sielski klimat życia na wsi, który przełamany zostaje okrutnymi trudami związanymi z wybuchem wojny. Wawrzyniec wraz ze swoją żoną oraz gromadką wesołych i niesfornych pociech mieszkają w skromnej chacie. Ciężko pracują w polu i gospodarstwie by wieść godne życie. Obok ich miejsca zamieszkania rozgrywa się piekło. W Oświęcimiu powstały bowiem obozy koncentracyjne. Rodzina ryzykując własnym życiem po cichu pomaga ofiarom wojny przemycając dla nich jedzenie. Niespodziewanie do ich domu przybywa uciekinier - więzień obozu oświęcimskiego i prosi o pomoc w ukryciu go. Jaką decyzję podejmie rodzina Kuligów? Czy narażą własne życie by pomóc człowiekowi w potrzebie? Jakie skutki przyniesie ich postanowienie?

Lektura oprócz tego, że ukazuje nam straszne realia życia w obliczu wojny i zagłady to pomaga docenić świat, w którym żyjemy obecnie. Aktualnie też wojna rozgrywa się tuż obok nas i myślę, że tym bardziej powinniśmy być wdzięczni za to co mamy. A są to zwyczajne i proste rzeczy. Bohaterka w książce marzy o wygodnym łóżku, kolorowym dywanie czy nawet jedzeniu innym niż ziemniaki, mleko i jajka. Lektura skłoniła mnie do naprawdę dużych przemyśleń... Za czym tak nieustannie pędzimy, kiedy te najważniejsze wartości nie są do zdobycia za pomocą pieniędzy?

Niezwykle ważny tytuł, poruszający i chwytający za serce. Szczególnie zapadająca w pamięć i budząca podziw jest podstawa głównego bohatera - Wawrzyńca, który oddaje swoje życie za ukochaną. Historia przedstawiona w książce oczywiście oparta jest na faktach co budzi jeszcze większe emocje. Lekturę przeczytałam w jeden dzień.

Polecam tę książkę każdemu.

Każda lektura, która dotyka spraw związanych z obozami koncentracyjnymi wywołuje w czytelniku smutek i rozpacz. Nam dzisiaj trudno jest wyobrazić sobie takie miejsca, takie okrucieństwo wobec drugiego człowieka. Jednak historia nie kłamie, takie przypadki były liczne i realne. Auschwitz. Obóz śmierci … Miejsce, z którego nie było powrotu, jednak – jak uzmysławia nam autorka – takie pojedyncze sytuacje jednak miały miejsce, o czym się już za chwilę przekonamy …

Lata 40-ste ubiegłego stulecia. Franciszka i Wawrzyniec Kuligowie żyją biednie, ale się bardzo kochają, wychowują troje małych dzieci. Oboje ciężko pracują, aby utrzymać rodzinę. Czasy trudne, imają się każdej pracy, aby tylko wpadł jakiś grosz. Nie mają czasu dla siebie, często się mijają, ale jak tylko pojawi się wolna wspólna chwila, delektują się nią wspólnie. Potrafią się cieszyć takimi małymi detalami. Żyją obok obozu śmierci, wiedzą, co się dzieje za jego ogrodzeniem. Jak tylko mogą starają się pomagać więźniom, zwłaszcza przemycając jedzenie. Mają świadomość, jak taka pomoc może się skończyć.

Lecz ich w miarę ustabilizowane życie nagle się zmieni, nawet się nie spodziewają jak diametralnie. Do ich drzwi zapuka zbieg z obozu, Jan Nowaczek. Mężczyzna prosi o pomoc. Rodzina ma obawy, czym może się skończyć taka pomoc, jednak mimo wszystko udziela mu schronienia i pomaga. On wkrótce ich opuszcza z przyrzeczeniem, że nigdy nie powie, że ich poznał i otrzymał od nich jakąkolwiek pomoc. Ale życie bywa ułudne i nikt nie wie, co przyniesie każdy kolejny dzień. Kuligowie poniosą tragicznie skutki pomocy i wyciągnięcia ręki do potrzebującego. Franciszka, będąc w dziewiątym miesiącu ciąży trafi do Auschwitz, taki będzie skutek ich dobroci. Również jej siostra, która miała do czynienie ze zbiegiem, będzie osadzona w obozie. Wawrzyniec nie może pozwolić na to, aby żona ponosiła konsekwencje tego czynu i postanawia zgłosić się do obozu w miejsce żony. Czy rzeczywiście gestapo uwolni Franciszkę, czy też oboje będą ponosić karę za swoją dobroć? A kto zajmie się dziećmi? Czy Niemcy pozwolą, aby przyszedł na świat kolejny potomek polskiej rodziny? Czy z Auschwitz można wrócić?

Ocalona z Auschwitz to historia pełna bólu i smutku, ale bardzo prawdziwa i rzeczywista. Oparta na wydarzeniach, które naprawdę miały miejsce. Ich bohaterowie ponieśli konsekwencje dobrego serca i swojego miłosierdzia. Nie wyobrażali sobie, że mogliby odmówić pomocy osobie, której udało się uciec z obozu śmierci. Jednak nie mieli świadomości, jakie to może być zgubne. Uważali, że przynajmniej w taki sposób mogą pomóc skazanym na zgubną śmierć. Tak zostali wychowani, takie ideały i wartości im przyświecały. Ale nie wiedzieli, że inni ludzie nie mają takich zasad, nie dla wszystkich są one oczywiste. Zostali zdradzeni i musieli ponieść tego bardzo tragiczne skutki.

Szczególnie zachowanie Wawrzyńca zasługuje na wielki szacunek, decyzja, którą podjął to czyn bohaterski. Nie mógł przewidzieć, jak zachowają się okupanci, czy go nie oszukają. Ale nie wahał się ani chwili, tak bardzo kochał małżonkę, że inna decyzja była dla niego niedopuszczalna. Dzieci potrzebują matki, a on jest tylko ojcem.

Mną ta lektura wstrząsnęła dogłębnie. Łzy kapały na kolejne przekładane stronice, zwłaszcza od chwili, jak mężczyzna podjął najważniejszą decyzję w swoim życiu. Nie wiedziałam, jak się skończy ta historia, ale się obawiałam, że będzie to wędrówka w jedną stronę, bez możliwości powrotu. I ta myśl nie dawała mi spokoju, żal mnie dławił bardzo mocno. Smutek i gorycz rozdzierały moje serce. Ale świadomość wielkiej łączącej Franciszkę i Wawrzyńca miłości była chociaż chwilowym ukojeniem …

Historia jest przedstawiana z perspektywy Franciszki i Wawrzyńca. To sprawia, że mamy odczucia, myśli i wrażenia z pierwszej ręki. To tak, jakbyśmy byli uczestnikami wszystkich wydarzeń, czujemy je i przeżywamy boleśnie. Taki zabieg to wciągnięcie czytelnika przez bohatera w jego mały i wewnętrzny świat. W jego intymne królestwo.

Historia warta przeżycia przez każdego. Dlaczego? Pozwoli spojrzeć z perspektywy wielu lat na poświęcenie ludzi w czasie wojny, na kierowanie się – mimo czasów, w jakich im przyszło żyć – prawością i miłosierdziem. I można spróbować odpowiedzieć na pytanie, czy my dzisiaj też jesteśmy gotowi na wszelką pomoc dla bliźniego, nie patrząc na możliwe negatywne konsekwencje? Czy narazilibyśmy swoje życie, aby pomóc drugiej potrzebującej osobie? Czy potrafimy pomóc potrzebującemu? Pozostawiam was samych z tymi pytaniami, spróbujcie na nie odpowiedzieć …

Polecam z gorącym sercem! Znakomita! Mądra i pełna trudnych pytań!

„Dobry Bóg zsyła nam tyle,

ile jesteśmy w stanie udźwignąć,

nie więcej nie mniej…”

Często nie mamy wyboru ani perspektyw na zmianę czy to miejsca zamieszkania czy pracę. Musimy zaakceptować nasze życie takie, jakie dostajemy, oswoić się z nim i przyjąć z pokorą, bo taki pisany nam jest los. Trzeba cieszyć się każdą chwilą, najmniejszą nawet rzeczą, brać życie garściami i wyciągać z niego to, co najlepsze, cieszyć się i nie oglądać na innych, bo nie mamy na to wielkiego wpływu.

„Jak to się stało, że świat podzielił się na nich i na nas.”

„Nachodzi mnie niespodziewana refleksja, że dla słońca nie ma znaczenia, komu przygrzewa. Jest takie samo dla nas i dla Niemców, dla wolnych i zniewolonych, dla tych, których życie właśnie dobiega końca, i dla tych, którzy dopiero rozpoczynają wędrówkę po tym padole”

Autorka ma lekkie pióro, lecz mimo tego ja nie potrafiłam przeczytać jednym tchem, musiałam się zatrzymać, wylać z siebie emocje (beczałam jak bóbr, szlochałam), które mną targały, wziąć głęboki oddech i dopiero przystąpić do kolejnych stron historii, która wydarzyła się naprawdę. Bohaterowie i sceny opisane są bardzo realistycznie jakby były opowiedziane z pierwszej ręki lub jakby autorka sama w nich uczestniczyła.

Poczujemy odór obozu, przesiąkniemy dramatem i umieraniem. Poznamy historię Jana Nowaczek uciekiniera, który w najgorszych warunkach będzie myśleć o sobie, kosztem innych nie bacząc na konsekwencje, byle przeżyć oraz ludzi dobrej woli.(....) reszta na podanym niżej linku

[Adres usunięty]

"Bo w domach tych, którzy nie znają losu swoich bliskich, mieszka nadzieja. Ona jedna nigdy nie gaśnie."

Jak ocenić książkę, która zawiera historię prawdziwą? Jak spojrzeć na codzienność tych ludzi, wiedząc, że za chwilę spotka ich nieszczęście niszczące całe życie? Chciało by się krzyczeć "nie pomagajcie, bo to was zgubi", ale jak nie pomóc bliźniemu, który ucieka z tak strasznego miejsca jak obóz koncentracyjny? Czy wy byście pomogli wiedząc, że możecie stracić życie wy i wasza rodzina? Bo tak było, zabijani zostawali ci co pomagali uciekinierom.

Choć na początku czytałam z małym zainteresowaniem i nie mogłam się wdrożyć, to później coraz bardziej śledziłam codzienność Franciszki i Wawrzyńca, która w czasie wojny była walką o przetrwanie. To nie były łatwe czasy, a jeszcze świadomość, że tak blisko jest obóz...

I muszę wam powiedzieć, że ostatnie 3 rozdziały czytałam zalana łzami. Decyzja Wawrzyńca o pójściu do obozu za ciężarną żonę była dla mnie bohaterstwem i poświęceniem. To z czym zmagał się ten człowiek było niewyobrażalne! I nie wiedział do końca czy Franciszka zostanie uwolniona. Nie zobaczyli się w bramie... Serce mi się łamało. Tak wspaniała rodzina została brutalnie rozdzielona przez zdradę człowieka, któremu pomogli... Przeżywałam bardzo ich losy i zła byłam na tego Nowaczka, że tak "podziękował" osobom, które udzieliły mu wsparcia, bo to nie była tylko rodzina Kuligów, ale i osoby, które po drodze pomogły mu dojść do siebie.

Na koniec jest jeszcze ciekawy aneks z wieloma informacjami, które dużo wyjaśniają.

Jeśli lubicie prawdziwe historie to przeczytajcie tę książkę.

Rok 1941, małżeństwo Franciszka i Wawrzyniec Kulig żyje jak wielu innych w tych czasach. Chwytając się wszelkich dostępnych robót, by wyżywić całą rodzinę zamieszkującą ich gospodarstwo, mają niewiele czasu, by nacieszyć się sobą i zwyczajną codziennością. Często wręcz rozmijają się, lecz jak pokazuje autorka, ciągle troszczą się o siebie nawzajem.

Ona opiekuje się gromadką dzieci, pracuje w polu.

On, jako szczęśliwy posiadacz koni może zarabiać na rodzinę, wożąc np. węgiel.

Życie nie byłoby może takie trudne, gdyby nie umiejscowiony niedaleko obóz Auschwitz. Ciągły lęk przed rewizjami, budzące strach wycia obozowych syren, czy widok więźniów, którym tak trudno pomóc, by samemu nie trafić do tego piekła, sprawia, że rodzina Kuligów jak wiele innych ciągle drży o własny los.

1 września stanie się to, czego zawsze się obawiali. W obejściu pojawia się zbiegły więzień Jan Nowaczek, który błaga o pomoc. Wtedy jeszcze wszyscy wierzą, że wszystko dobrze się skończy. Niestety, to dopiero początek koszmaru.

Kiedy zwycięża ludzkie dobro zamiast rozsądku, wydaje się, że nic złego nie może się już zdarzyć. Jednak jak pokazuje historia, ilu ludzi, tyle charakterów. Pomoc jednemu człowiekowi kosztuje życie wielu innych, i trudno tutaj jednoznacznie stwierdzić, czy było warto? Zapytacie, jak potoczyły się losy rodziny Kulig? To musicie przeczytać już sami.

"Ocalona z Auschwitz. Pójdę za Tobą na koniec świata." to kolejna już, przeczytana przeze mnie książka o tej tematyce. Kolejna też książka pióra autorstwa Niny Majewskiej-Brown, którą miałam przyjemność poznać. To, co cenię w twórczości tej autorki, to autentyczność. Jej research, poszukiwania w archiwach, rozmowy z prawdziwymi bohaterami, czy świadkami historii procentują, i pozwalają przekazywać zdobyte informacje w sposób nieprzekłamany. W tej publikacji znajdziemy też wywiady z ludźmi powiązanymi z tą historią, fotografie.

****

"Mam świadomość, że moja droga wiedzie na Golgotę, na której najpewniej zostanę ukrzyżowany. Że to wyprawa w jedną stronę. Za kurtynę, za którą panują strach, ciemność i ból. Za którą przestaje się być człowiekiem. Stanę się nic nie znaczącym numerem, tanią siłą roboczą, której się pozbędą, gdy jej siły się wyczerpią."

****

Książki pokroju "Ocalona..." są trudne, ale też bardzo wciągające. To żywa historia, którą człowiek po prostu chce poznawać, pamiętać i przekazywać dalej. Na moich półkach jest mnóstwo literatury o tej tematyce, a jednak wciąż mi mało, chociażby dlatego, że moja prababcia Antonina przeżyła to piekło, i osobiście słuchałam podobnych historii, siedząc obok niej, chłonąc każde słowo, zerkając na numer obozowy...

Koniecznie przeczytajcie.

Ostatnio miałam okazję przeczytać książkę Niny Majewskiej - Brown pod tytułem: ,,Pójdę za tobą na koniec świata". Otrzymałam ją z Klubu Recenzenta z portalu: [Adres usunięty]

Ksiazka opowiada historię dwójki ludzi Franciszki i Wawrzyńca Kuligów. Wydarzenia mają miejsce w czasie 2 wojny światowej. Warto zaznaczyć że jest to historia prawdziwa. Małżeństwo posiada trójkę dzieci. Tak jak wielu ludzi Wawrzyniec pomaga więźniom obozu koncentracyjnego Auschwitz. Pewnego dnia do ich domu dociera Jan Nowaczek - zbieg z obozu. Czy rodzina mu pomaga? Po wielu prósbach małżeństwo pomaga mu w dalszej ucieczce. Z jakim skutkiem? Musicie przekonać się sami czytając tę historię.

Książka pozostawiła we mnie wiele uczuć. Od rozgoryczenia i złości, ponieważ nie wyobrażam sobie co musieli czuć ludzie których spotyka taki los. Czułam również smutek i niekiedy uroniłam kilka łez. Więc musicie się na to przygotować. Mimo tak trudnej tematyki jakiej podejmuje się autorka uważam, że zrobiła to fenomenalnie. Nie brzmi to jak suchy reportaż. To czyta się jak powieść mimo, że jest oparta na faktach. Postaci są ludzkie czytelnik może przeżywać to razem z nimi. Przez tę książkę się płynie i nawet nie wiesz kiedy a historia się kończy.

Uwielbiam postać Wawrzyńca. Można nazwać go takim ideałem dla każdej kobiety. Opiekuńczy, gotowy do poświęceń dla swojej rodziny. Pracuje na utrzymanie swojej rodziny czasami ponad swoje siły byle aby im niczego nie zabrakło. Ale jednocześnie pod tą skorupą takiego pewnego siebie mężczyzny, który jest w stanie przenieść góry dla kobiety i dzieci jest wrażliwy, czuły i po prostu ludzki. Mimo, że czasami nie panuje sam nad sobą.

Czytając tę książkę nie mogłam nadziwić się jak człowiek, drugiemu człowiekowi mógł wyrządzić tak dużą krzywdę. Zniszczyć życie takiej ilości ludzi i doprowadzić do śmierci tyłu osób. Zamykając tę książkę nie byłam w stanie zebrać myśli. Wzbierał we mnie gniew i oburzenie co do tego, co wydarzyło się w latach 1939-1945.

Polecam każdemu ta książka pomaga uświadomić sobie jak wiele mamy a nie doceniamy tego i tylko narzekamy na to czego nam brakuje

"Ocalona z Auschwitz" to książka, która ukazuje kilka historii ludzi, którzy żyli w trakcie II wojny światowej w okolicach Auschwitz. Opowieści są ze sobą powiązane, do domu Wawrzyńca i Franciszki Kulig przybywa Jan Nowaczek, którego pojawienie się raz na zawsze ma zmienić życie domowników. Dla mnie powieść historyczna Niny Majewskiej- Brown to wzruszająca i wzbudzająca wiele emocji historia. Odczuwane emocje jeszcze potęguje fakt, że autorka opisywała w swojej książce to, co działo się w rzeczywistości.

Bardziej po ludzku nie można było jej napisać. Z niewinnym początkiem, niczym uśmiech niemowlęcia, aż po żal i rozpacz, której nie da się zmieścić w jednym słowie. Każde trudne sformułowania, czy też terminy będą wyjaśnione poniżej strony.

Ostatnio coraz więcej czytam książek o tematyce obozowej i wydaje mi się, że coraz bardziej poetycko są one napisane. Z takim piórem jak pani Niny mogę czytać o wszystkich okropieństwach z dawnych lat, gdyż pomimo tragiczności, które tutaj opisuje, wkrada się lekkość i nostalgia, które zamieniają je w historię na bazie literatury obyczajowej. Opisana pod kątem uczyć, a nie suchych faktów. Aż trudno uwierzyć, że historia zdarzyła się naprawdę. Niewielu ludzi potrafi przekazać tak autentycznie uczucia bohaterów, by ich zachowania i słowa przemawiały nie tylko do uszu, ale i serca. Ukazanie wojennych czasów nie należy do łatwych, gdyż zawsze wiążą się z nimi smutek i trwoga. Nie każdy jednak nadaje się do poznawania takich opowieści. Jeśli ktoś jest nad wyraz wrażliwy, będzie ją bardzo przeżywał. Ja sama robiłam kilkudniowe przerwy tak bardzo mnie ta historia urzekła i poruszała. Smutne było to, że w obliczu zagrożenia niektóre postacie martwiły się tylko o własne cztery litery. Nie obchodził ich los innych, nawet własnej rodziny. Lecz byli i tacy, którzy przeżywali właśnie zagrożone bezpieczeństwo swoich bliskich. Woleli poświecić siebie, by innym było lepiej. To wielka rzadkość, gdyż nie ma wielu ludzi, którzy postępują w ten sposób. Życie w obozie dla nikogo nie było łatwe i trudno się czytało nie tylko o warunkach, jakie tam panowały, ale i o osobach, które tam przebywały. Miłość ukazana w powieści nie należała do łatwych. Brak mi słów, by opisać wszystko, co tutaj się działo. Dodam jeszcze tyle, że bohaterzy oprócz występowania w powieści będą mieli ukazane życie prywatne. By łatwiej rozumieć ich straty poznamy co posiadali i co stracili. Polecam sięgnąć po inne książki autorki, gdyż każda jest nie tylko piękna, ale i wyjątkowa. Po skończeniu jeszcze długo mamy je w pamięci.

Dziękuję Klubowi Recenzenta z [Adres usunięty] za książkę do recenzji.

Cześć w sobotę. Jak minął Wam kolejny tydzień października?

Mój jak zwykle pracowity ale na czytanie znalazłam małą chwilkę i z przyjemnością zanurzyłam się w kolejnej książce o tematyce obozowej.

„Ocalona z Auschwitz. Pójdę za Tobą na koniec świata” Nina Majewska - Brown, wydawnictwo Świat Książki.

Pomimo trudnego tematu jaki został zawarty na stronach książki, powieść przeczytałam w jeden wieczór. Łzy co chwilę atakowały moje oczy i czasem musiałam się na moment zatrzymać. Odetchnąć.

Niestety,  w tak trudnych czasach jak wojna na swojej drodze można było również spotkać osobę, która wykorzysta dobre serce i wyciągniętą pomocną dłoń. A później wykorzysta to aby odsunąć od siebie wyrok i może kupić swoją wolność.

Na własnej skórze o tym przekonuje się Franciszka i Wawrzyniec Kulig ich ubogie acz spokojne życie zaburza pojawienie się w ich progu Jana Nowaczyka.

Za pierwszym razem gdy ich drogi się krzyżują małżeństwo udziela pomocy Janowi po ucieczce z obozu Auschwitz, pomimo że narażają własne życie oraz swoich najbliższych.

Ponowne pojawienie się mężczyzny w raz esesmanami w progu domu Kuligów zwieńczone zostaje wywiezieniem Franciszki, jej siostry Stefani oraz kilku innych osób do obozu w Auschwitz.

Załamany Wawrzyniec nie mogąc pogodzić się z losem ukochanej żony, postanawia iść do obozu i zamienić się z Franciszką na życie.

Niewielu ludzi było stać na taki heroiczny czyn. Oddać własne życie, aby ocalić inne, nie mając gwarancji, że ta wymiana będzie zwieńczona powodzeniem.

Bardzo lubię czytać książki oparte na prawdziwych historiach i uważam, że takie książki są hołdem dla ludzi, którzy stracili życie za naszą wolność. Powinniśmy je czytać i pamiętać o losach ludzi, którzy przeżyli piekło na ziemi.

Obóz Auschwitz pochłonął wiele niewinnych istnień ludzkich, jest jednym z pomników tamtych czasów.

Pamiętamy!!!

1 września 1941 roku w niemieckim mundurze z pistoletem w kieszeni i na rowerze ucieka z Auschwitz Jan Nowaczek.

Los sprawia, że ratując się przed pościgiem, trafia do mieszkających w pobliżu Franciszki i Wawrzyńca Kuligów. Mimo obawy o własne życie rodzina pomaga zbiegowi. Jakież jest ich zdziwienie, gdy po kilku miesiącach Nowaczek ponownie pojawia się w ich domu w towarzystwie esesmanów, zdradzając osoby które pomogły mu w ucieczce.

W rezultacie do obozu trafia Franciszka w dziewiątym miesiącu ciąży, jej siostra Stefania i kilka innych osób. By ocalić ukochaną żonę, zrozpaczony Wawrzyniec podejmuje najtrudniejszą z decyzji: pójdzie do obozu by, zamienić się z Franciszką na życie.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, jednak słyszałam wcześniej o jej powieściach. Bardzo lubię czytać historię bezpośrednio związane z okresem wojennym, za każdym razem wywołują one ogrom emocji. Autorka akcję swoich powieści osadza w obozie koncentracyjnych Auschwitz, a dodatkową "gratką" jest to, że są to prawdziwe historię, bądź inspirowane czyimś życiem. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka, mimo poruszanej trudnej tematyki jest bardzo lekki i przyjemny, co sprawia, że czyta się ją bardzo szybko i z ogromnym zaangażowaniem. W przypadku "Ocalonej z Auschwitz" jest to właśnie prawdziwa historia Franciszki i Wawrzyńca Kuligów - zwykłych ludzi, którzy niespodziewanie doświadczyli niewyobrażalnej tragedii i na własnej skórze przekonali się jak wygląda wojenną rzeczywistość. Jestem na prawdę pod wrażeniem tego jak autorka zaprezentowała różne postawy ludności, tak bardzo skrajne... Jedni za wszelką cenę chcieli ocalić własne życie i nie cofnęli się przed niczym, inni zaś nawet w obliczu zagrożenia potrafili pomagać innym ludziom, dzielić się żywnością, chociaż sami nie posiadali wiele. Okazało się, że wtedy właśnie ujawniają się różne i tak prawdziwe twarze ludzi. Autorka w świetny sposób oddała emocje towarzyszące wszystkim bohaterom powieści. Na uznanie zasługuje postawa Wawrzyńca, który z miłości, oddania, lojalności postanowił uratować swoją ciężarną żonę. Książka została naprawdę mocno dopracowana pod względem historycznym, autorka w bardzo realny sposób oddała wydarzenia mające miejsce w tamtym okresie, dostarczając czytelnikowi natłok skrajnych emocji oraz skłaniając do refleksji nad własnym życiem oraz wyborami jakich dokonujemy. Wyjątkowości tej powieści dodatkowo nadają zdjęcia w niej zawarte, które jeszcze bardziej urzeczywistniają to, czego doświadczyli bohaterowie. Naprawdę miło spędziłam czas z tą książką i chętnie sięgnę w przyszłości po inne. Polecam! Moja ocena 8/10.

Książkę poleciła mi żona, która bardzo lubi tę autorkę. Na początku nie byłem przekonany, jednak okazało się, że to bardzo wartościowa, oparta na faktach historia rodzinna. Kuligowie to kochająca i wspierająca się rodzina, więc w momencie, kiedy część jej członków zostaje aresztowana i zesłana do obozu w Auschwitz, pozostali bardzo mocno to przeżywają. Wśród pozostałych na wolności jest Wawrzyniec Kulig, który decyduje się na to, aby udać się do obozu, bo chce uratować znajdującą się tam żonę- Franciszkę. Oprócz głównego wątku fabularnego, którym jest historia tej dwójki, mamy też przywołaną historię Jana Nowaczka- uciekiniera z Auschwitz.

Nina Majewska- Brown opisała w tej książce bardzo ciekawą historie, która wydarzyła się naprawdę. To opowieść o rodzinie Kuligów, a w szczególności o Wawrzyńcu i jego żonie- Franciszce, która po ciagu okropnych wydarzeń trafia do obozu w Auschwitz. Mąż postanawia ją ocalić, wie jednak, że może tego nie przeżyć. Mimo wszystko, nie chce żyć, jeśli nie ma przy nim jego ukochanej. To przepiękna historia, która ukazuje siłę miłości i oddania się drugiej osobie. Franciszka i Wawrzyniec są w moich oczach wzorcem tego, jak wygląda szczęśliwy związek i tego, jak wpływa na nasze decyzje prawdziwa miłość.

“Ocalona z Auschwitz” to historia rodziny, której część w trakcie II wojny światowej została zesłana do obozu w Auschwitz. Autorka dokładnie zbadała tę sprawę, a w książce umieściła materiały źródłowe, do których odsyła zainteresowanych. Opisanie wszystkich wydarzeń z perspektywy bohaterów ożywiło moim zdaniem całą opowieść i sprawiło, że dużo łatwiej wczuć się w bieg fabuły. Książka jest bardzo emocjonująca i ciężko w niektórych momentach utrzymać własne uczucia na wodzy.

Powstało wiele książek o II wojnie światowej, ale rzadko porusza się temat indywidualnych przypadków, ze względu na ogrom ofiar. Książki takie jak “Ocalona z Auchswitz” są bardzo ciekawe, ponieważ pozwalają zrozumieć tragedię, która dotykała zwyczajnych ludzi i całe ich rodziny. Dla mnie było to poruszające studium tego, jak wojna wpływa na relacje i do czego ludzie pod ogromną presją i w poczuciu nieustannego zagrożenia życia są zdolni.

To, jak wyglądało w trakcie II wojny światowej życie młodego małżeństwa Kuligów jest przerażające. Franciszka, będąc w ciąży trafia do obozu, a jej mąż heroicznie podejmuje się próby ocalenia jej i ich rodziny. To jedna z tych historii, które zmuszają do myślenia i wiele uczą. Autorka pokazuje w “Ocalonej…” różne postawy ludzkie, które są przyjmowane przez bohaterów w trakcie, gdy zagrożone jest ich życie. Książka pozostawia czytelnika z jednym, bardzo ważnym pytaniem- kogo byś uratował na ich miejscu, siebie, czy swoich najbliższych?

Opowieść o losach Franciszki i Wawrzyńca Kuligów to jedna z tych historii, które dotykają do głębi. Żyjący w rzeczywistości wojennej Kuligowie, mimo trudnych czasów, w których przyszło im żyć i walczyć o przetrwanie nie zapominają o moralności i istotnych dla człowieka wartościach, wydaje mi się to godne podziwu. Dodatkowo, małżeństwo musiało darzyć się wielkim uczuciem, skoro było gotowe umrzeć- jedno za drugiego.