Nigdy o tobie nie zapomnę

Amsterdam, rok 1932, kryzys i bezrobocie. W jednej z kamienic należącej do państwa Engelenów, życie z pozoru upływa pomyślnie. Ale tylko z pozoru… Za murami ich domu zamożni rodzice, Frederik i Nene nie okazują swojej córce Annemarie ani zainteresowania ani miłości. Jedyną osobą, z którą łączy ją głębsza więź jest Henrietta – pomoc domowa. Szesnastoletnia Annemarie dorasta w umiłowaniu do muzyki, zaszczepionej w niej przez babcię Gertrudę. Poznaje młodego żydowskiego chłopca Aarona z którym snuje plany dotyczące ich wspólnej przyszłości. Jednak poważne decyzje, które muszą podjąć i wybory, których muszą dokonać sprawiają, że nagle ich życie się rozsypuje.

To, co napisałam wyżej to tylko część fabuły tej cudownej książki. Do tego dochodzi jeszcze dramatyczne zaginiecie, oszustwa, intrygi i matactwa. Pojawia się wątek przedwojennej luksusowej Krynicy na tle niedostatku i ubóstwa, pojawia się miłość i towarzysząca jej muzyka fortepianowa. Na kartach książki jesteśmy świadkami rozwijającego się talentu muzycznego Annemarie, jej dorastania i poszukiwania spełnienia w życiu.

W tym miejscu muszę też napisać, że ta historia zdarzyła się naprawdę, że została przekazana autorce przez kobietę już siedemnaście lat temu. Mimo, iż przedstawione tutaj fakty historyczne nie zawsze stuprocentowo pokrywają się z prawdą przedstawione realia jak najbardziej oddają emocje tamtych dni i tamtej historii. Ja jestem pod wrażeniem pióra autorki i marzę o tym, aby jak najszybciej poznać ciąg dalszy tej opowieści. Moim sercem zawładnęły losy Annemarie, a zakończenie, które zaprezentowała nam autorka pozostawia mnóstwo znaków zapytania i niedomówień…

Polecam całym sercem nie tylko fanom literatury z historią w tle… To książka, którą czyta się niespiesznie delektując się każdym jej fragmentem.

Dawne czasy, nie ważne jakiego miejsca zawsze niosą ze sobą jakieś tradycje, sekrety czy też niemożliwe dla nas do przyjęcia dzisiaj sytuacje. Kiedyś ludzie dzielili się na różne warstwy społeczeństwa. Byli bogaci, byli biedni (oczywiście nadal tak jest), a ich światy nie śmiały się ze sobą stykać, zwłaszcza pod względem miłości. To było nie do przyjęcia, zwłaszcza dla starszego pokolenia, bo dzieci nie rozumiały co w tym złego. Ale takie to już były czasy, więc cieszę się, że mi nie przyszło w nich żyć.

"Czując napływającą falę smutku i tęsknoty, po raz kolejny przeczytała jego list. Czule przytuliła twarz do skrawka cieniutkiego, najtańszego papieru i schowała go pod poduszkę."

Annemarie pochodzi z bogatej rodziny, ma ogromny talent muzyczny, jednak jej rodzice kompletnie się nią nie interesują, a co za tym idzie, nie okazują jej miłości. Nic dziwnego, że nasza bohaterka obdarza sentymentem Henriettę, pomoc domową. Annemarie poznaje Aarona, żydowskiego chłopca z którym wspólnie snują plany na przyszłość. Niestety, los nie jest dla nich łaskawy, gdyż muszą podjąć trudne decyzje, które wszystko zmieniają.

A losy bohaterów zostały opisane w 30-letnim Amsterdamie, podczas kryzysu gospodarczego. Dużo ludzi pozostało bez pracy, ciężko im żyć. Są jednak i tacy, którzy opływają się w luksusach.

Muszę przyznać, że książki z wątkiem historycznym w tle zaczynają mnie coraz bardziej ciekawić. Jeżeli byłaby to książka, w której historia stoi na samym czele powieści, być może nie zrobiłaby na mnie większego wrażenia. Nie mniej Agnieszka Zakrzewska umiejętnie lawiruje po dawnej Holandii pokazując nam historię Annemarie. Historię, która wciąga już od pierwszych chwil, która skrywa w sobie wiele kłamstw, intryg, ale także wielką miłość. Nie brakuje tutaj emocji, wszak powieść oparta jest na prawdziwej historii o losach Holenderki Annemarie Engelen. I właśnie takie historie chwytają za serce najbardziej, bo gdzieś tam w podświadomości ma się tę świadomość, że to wszystko wydarzyło się naprawdę.

"Nikt nigdy nie powiedział, że dobre decyzje nie będą cię ranić..."

Autorka posługuje się lekkim i przyjemnym w odbiorze stylem, więc powieść czyta się dobrze. I muszę tutaj powiedzieć, że nie należy czytać ją pośpiesznie, gdyż powinno się dawkować zawarte w niej emocje. Mamy tutaj różnorodność bohaterów, przy czym jednych z nich pokochamy innych znienawidzimy, ale nie można zawsze wszystkich lubić. Czytając tę powieść przeniosłam się kompletnie w świat Annemarie i razem z nią odbywałam jej osobistą wędrówkę życia. To miłe uczucie, kiedy czytając zapominasz o otaczającym cię świecie, a kompletnie przenosisz się w ten zapisany na kartach.

Myślę, że Agnieszce Zakrzewskiej udało się w piękny sposób przedstawić przedwojenny Amsterdam, podziały społeczne, chwile radości, ale i też dramatyczne wydarzenia. W tej książce cały czas się coś dzieje, więc nie można spodziewać się nudy. I choć nie wszystkie wydarzenia historyczne pokrywają się z rzeczywistymi to nie ujmuje to wartości powieści.

"Nigdy o tobie nie zapomnę" to piękna i wzruszająca historia Annemaire, która zabiera nas w świat pełen zaskakujących zwrotów akcji, ciekawych bohaterów oraz emocji. Historia, która miała miejsce w przeszłości i która nie pozwoli o sobie szybko zapomnieć. Polecam.

Nigdy o Tobie nie zapomnę to świetny kawałek literatury obyczajowej przyprawionej tajemnicą i dreszczykiem. Wyjątkowo do gustu przypadło mi tło historyczne. Uwielbiam okres 20 -lecia Międzywojennego. Akcja powieści dzieje się na terenie Polski, Niemiec i Holandii, to sprawia, że książka była jeszcze ciekawsza. Szczególnie spodobały mi się część, która dzieje się w Amsterdamie. A to dlatego, że w sumie stosunkowo niewiele wiem o Holandii, a to naprawdę bardzo ciekawy kraj.

Rok 1932.

Amsterdam ogarnął kryzys.

Wielu ludzi zostało bez pracy i ledwo wiążą koniec z końcem.

Ale są też tacy,którzy mieszkają w pięknych willach i dla nich nie zmieniło się nic.

Bynajmniej z pozoru.

Właśnie w jednym z takich domów mieszka 16-letnia Annamarie,córka bogatego bankiera i jego pięknej żony Nene.

Patrząc z boku,rodzina wiedzie dostatnie i szczęśliwe życie,ale ten,kto przekroczy na dłużej progi tego mieszkania,wpadnie w wir tajemnic i wstydliwych sekretów.

Ojciec Annamarie chce,by córka poślubiła Theodore'a von Heemstę,dobrze zapowiadającego się przemysłowca i arystokratę.Ona jednak swoje serce oddała już komuś innemu.

Pewnego wieczoru pijany Theodore puka do drzwi domu przy Herengracht 12.

Potem ślad po nim ginie...

Co takiego wydarzyło się pod dwunastką i jaki depozyt skrywa w swojej puderniczce Annamarie?

Dowiecie się z książki,dla której ja zarwałam noc i uwierzcie mi,że było warto!

Ta opowieść jest ZNAKOMITA!!!

Niczym rzeczny wir wciągnie Was aż po samo dno,a kiedy puści-zostawi w głowie totalny chaos myśli i więcej pytań niż odpowiedzi.

Tutaj wszystko jest na miejscu tak,jak być powinno.

Historia jest porywająca i inteligentna,pełna emocji i dramatów,a postaci zarysowane w taki sposób,że jednych będziemy kochać do szaleństwa,innych nienawidzieć.

Takich książek długo się nie zapomina!

Ja też jej nie zapomnę.

I nie chcę.

Czekam tylko na drugi tom,bo nie wyobrażam sobie,aby nie było dalszego ciągu.

A Was już dzisiaj zapraszam do czytania.😍😊

Zawsze kochałem i chyba już do końca życia będę kochać opowieści oparte na prawdziwych faktach. I dlatego sięgnąłem [Adres usunięty]. po tą książkę. Nie żałuje, że trafiła ona do moich rąk. Jest ona naprawdę wspaniała, ujmująca, chociaż nie opowiada tak naprawdę wielkiej i radosnej historii. Czytelnik ma okazję poznać historię Holenderki Annemarie Engelen. Bohaterka nigdy nie miała pięknego i różowego życia. My czasem narzekamy na to, co dzieje się teraz. Właśnie w takich momentach powinniśmy brać pod uwagę takie historie ludzi, którym przyszło żyć w czasach niespokojnych, wojennych. Z miejsca odechce nam się narzekania.