Nawałnica psów. Sfora. Tom 6

W "Nawałnicy psów" rozstrzygną się losy przyjaciół Fuksa oraz wrogich Psów Bojowych dowodzonych przez opętaną szaleństwem Kosę.

Jak wszystkie pozostałe, również i ta część wypełniona jest akcją. Wszystko zmierza do brutalnego końca, podczas którego niektóre psy oddadzą swe życie w obronie przyjaciół.

Całą seria jest świetną przygodą, dla młodzieży. Choć głównymi bohaterami są zwierzęta, to jednak doceniane są tam takie uczucia jak oddanie i lojalność oraz przyjaźń i honor. Docenianie przez liderów grupy talentu każdego członka stada sprawia, że sfora jest silna i da sobie radę w każdych warunkach.

Mocno kibicowałam Fuksowi przez te wszystkie tomy, podobało mi się to jak z samotnego psa stał się podporą całego stada. Również trzymałam kciuki za młodą Nawałnicę, która pomimo wielu przeciwności losu oraz niechęci ze strony połwilka, trzymała się swoich przekonań i wykazała się odwagą oraz lojalnością, gdy najbardziej było to potrzebne.

Polecam tę serię czytelnikom powyżej 11 r.ż. że względu na niektóre brutalne opisy walk, czy też opisy martwych "długonogich" po katastrofie. Oczywiście wszystko zależy od wrażliwości odbiorców 😉

🐾„Sfora” Erin Hunter po raz kolejny mnie zaskoczyła. Już przy czytaniu pierwszego tomu jakiś czas temu, okazało się, że moje sceptyczne spojrzenie było zupełnie niepotrzebne. Gdy zaczynałam tom 2, obawiałam się, że może jednak jestem już za duża i nie będę potrafiła wciągnąć się w lekturę. Oczekiwałam luźnej rozrywki, przyjemnej odskoczni. Dostałam jednak o wiele więcej! Całą serię pochłonęłam w niecały tydzień, a gdyby doba była dłuższa na pewno skończyłabym ją jeszcze szybciej!

🐾Z racji tego, że na przestrzeni kolejnych tomów poznajemy coraz to nowsze losy sfory, zamieszczam skrócony opis pierwszego tomu (aby nic nie spoilerować 😉) i mam nadzieję, że zachęci Was on do kontynuacji. Recenzję pierwszej części znajdziecie u mnie na profilu!

🐾Głównym bohaterem serii jest Fuks, bezdomny pies – początkowo samotnik, który próbuje przeżyć na własną łapę. Po tajemniczym trzęsieniu ziemi, które ma miejsce na samym początku pierwszej książki, okazuje się, że ze świata zniknęła większość ludzi. Fuks musi zmierzyć się z nową, dziwaczną rzeczywistością, w której brakuje jedzenia, a na każdym kroku czają się niebezpieczeństwa i rozmaite pułapki. Wkrótce spotyka swoją siostrę, która stoi na czele grupy psich wyrzutków, starających się odnaleźć w tym nowym świecie. Fuks z czasem uczy się życia w sforze i znajduje nowych przyjaciół. Na grupę czeka jednak mnóstwo przygód i przeciwności.

🐾Recenzując „Opuszczone miasto”, czyli pierwszy tom serii, pisałam jak urocza, sympatyczna i przyjemna była tamta książka. Oczywiście nadal te słowa podtrzymuję, ale z każdą kolejną częścią, przygody sfory Fuksa stawały się coraz bardziej poważne – wzruszające, wciągające i trzymające w napięciu. Moje obawy odnośnie tego, jak czytelnik w moim wieku będzie się bawił w trakcie czytania, okazały się całkiem niesłuszne – bardzo przywiązałam się do bohaterów i nie mogłam oderwać się od lektury.

🐾Wszystkie tomy utrzymują się na podobnym jakościowo, bardzo dobrym poziomie. Oferują nam masę przygód, które będą świetną rozrywką dla dużych i małych.

🐾Dodatkowo książki czyta się błyskawicznie, aż szkoda rozstawać się bohaterami! Nie sądziłam, że to powiem, ale z niecierpliwością czekam na kolejny tom!

🐾Ciekawym zabiegiem, który momentami mi jednak przeszkadzał, jest prowadzenie narracji z psiego punktu widzenia. Jako ogromnej miłośniczce psów nie raziło mnie to jednak jakoś. Często te pieskie przemyślenia były bardzo zabawne, ale też proste i refleksyjne – sprawiały, że inaczej patrzyłam na pewne kwestie.

🐾Jeśli szukacie luźnej, ale wciągającej serii, na której nie będziecie się nudzić, uwielbiacie przygodówki oraz kochacie zwierzęta, warto zapamiętać te tytuły! Sprawdzą się również doskonale jako prezent dla początkujących, młodszych czytelników!

Post powstał we współpracy recenzenckiej z @wydawnictwonowabasn . Bardzo dziękuję za serię i dostarczenie mi tak dobrej zabawy i wielu emocji 🤍🐶

Osadzenie jako bohaterów tej powieści psów jest ciekawym zabiegiem literackim, który mnie osobiście bardzo przypadł do gustu. Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, a fabuła bardzo mnie wciągnęła, co zaowocowało tym, że przeczytałem powieść w zaledwie dwa wieczory. Bohaterowie są ciekawie zbudowani i kibicujemy im przez całą powieść. Niewątpliwie Erin Hunter to jeden z moich ulubionych autorów fantasy. Nie mogę doczekać się aż dostanę w ręce kolejną jego powieść. Serdecznie wszystkim polecam. 

Erin Hunter nie przestanie mnie zadziwiać. Na bohaterów swoich powieści wybierał już koty, teraz przyszedł czas na psy. Uwielbiam te czworonogi, dlatego też z jeszcze większą przyjemnością zasiadłem do lektury. Fabuła jest świetna, a dialogi poprowadzone równie wyśmienicie. Świat, który zbudował w tej powieści Erin Hunter, sprawia, że po raz kolejny udowadnia on, że jak mało kto zna się na literaturze fantasy. Serdecznie polecam powieść każdemu, nie tylko miłośnikom tego gatunku. ode mnie 10/10.