Nagle trup

„Nagle trup” Marty Kisiel to pierwsza książka, jaka ukazała się w nowym wydawnictwie Mięta. Bo czy tak naprawdę może być coś lepszego na początek niż książka, której fabuła toczy się w wydawnictwie? Oczywiście, skoro gatunkowo to kryminał, to jest i zbrodnia. A przynajmniej prawdopodobna, bo redaktor umarł w podejrzanych okolicznościach. Sprawę badają policjanci Mogiła i Pozgonny – przesłuchują po kolei pracowników wydawnictwa, z których każdy kolejny jest coraz bardziej oryginalną postacią :) A jako że fabuła polega przede wszystkim na rozmowach, to humoru zawartego w warstwie językowej jest tu co nie miara! Dawno nie wypisałam sobie tylu cytatów z książki, co z tej – to skarbnica złotych, ironicznych myśli ;) Oczywiście nie mogło też zabraknąć kilku żwawszych scen, jak i humoru zawartego w samych postaciach, w których co po niektóre zostały nazwane na cześć prawdziwych osób! No i czy wspomniałam, że akcja toczy się w wydawnictwie, które mimo podejrzanej śmierci cały czas nadal działa? Poznajemy więc proces wydawniczy od środka ;) Bawiłam się naprawdę doskonale! To inny humor niż w serii o Teresce, ale ach! Mole książkowe, miłośnicy języka będą naprawdę zadowoleni!

Oto książka, która zaskoczyła mnie ogromnie pozytywnie! Nie byłam w sumie przekonana na początku, ponieważ jest to moje drugie spotkanie z twórczością autorki. Pierwszego nie wspominam z fajerwerkami, choć było ok, to tutaj, jednak zmieniam zdanie i z ręką na sercu rekomenduję „Nagle trup”.

Komedia kryminalna z wydawnictwem w roli głównej? Halo? Komu? Bo to cudeńko prosi się o przeczytanie. :)

Historia o niesamowitym początku, prześmiesznym środku i niespodziewanym końcu. No bo, co jeśli pewnego ranka młody praktykant znajduje w toalecie świeżego trupa, i to jeszcze w wydawnictwie, które samo nie klei się kupy? Dzieje się Sajgon! Każda zaistniała sytuacja to nie lada wyzwanie, a każda postać w tej książce jest tak stworzona, że kiedy pojawia się w opowieści człowiek ryczy ze śmiechu, bo już sama jej obecność dodaje komizmu sytuacji. Tego nie ma się dość! Kolejne momenty tylko przebijają poprzednie, no i nie da się nie lubić jamasowego wydawnictwa z całą otoczką jego pozytywnego niezorganizowania. Mega podoba mi się, że autorka w całą historię wplata smaczki z tego, jak funkcjonuje wydawnictwo, w jaki sposób powstaje książka i w pewnym sensie, jaki rozgardiasz temu towarzyszy. Dodatkowe punkty przyznaje, za dobrze dopracowany wątek kryminalny, który choć na wesoło płynie przez książkę wartkim strumieniem i zaskakuje, bo nic nie jest tak oczywiste, jakby się nam wydawało… No i zakończenie – mam pewne wątpliwości co do niego, ale ufam pani Marcie, że tak jak ma być tak, będzie, będzie (dla wtajemniczonych, bo spojlerów nie lubimy).

Dalej nie jesteście pewni co do przeczytania? No to może sucharki Was przekonają? Bo to nie wszystko. Zaistniałe śledztwo prowadzą starszacy z policji, którzy coś niecoś potrafią w kwestii przesłuchań i rozwiązywania spraw, a konkretnie Mogiła i Pozgonny, którzy oprócz śledztwa stawiają dzielnie czoła całemu zamieszaniu. Rozumiecie żart. ;)

Dodatkowo chcę docenić to, jak świetnie dopracowana jest okładka. Dosłownie każdy szczegół jest przemyślany i wygląda bosko, co widać na już na pierwszy rzut oka.

Nic tylko czytać!

Myślę, że sporo osób prowadzących profile o tematyce książkowej zastanawia się pewnie jak wygląda praca w wydawnictwie. Czy jedynym zajęciem ludzi tam pracujący jest czytanie książek i picie kawy? Nic bardziej mylnego, a już szczególnie w takim miejscu jak w powieści Marty Kisiel "Nagle trup".

Cała historia rozpoczyna się z przytupem, bo od znalezienia trupa w toalecie wydawnictwa JaMas przez przestraszonego stażystę. Okazuje się, że owe zwłoki należą do redaktora Pawła Chojnowskiego i wszystko wskazuje na to, że do śmierci doszło w weekend. Sprawę przejmuje policja, a dokładniej sierżant Jerzy Pozgonny oraz starszy posterunkowy Michał Mogiła, którzy podejmują się odnalezienia osobnika odpowiedzialnego za tak tajemniczą i jakże niecodzienną zbrodnię. Przesłuchują wszystkich pracowników wydawnictwa, którzy zamiast pomagać nieźle komplikują całą sprawę. Tak naprawdę w tym momencie rozpoczyna się istna komedia pomyłek.

Autorka wprowadziła nas za kulisy pracy bardzo nietypowego wydawnictwa, w którym absurd gonił absurd. Zostaliśmy porażeni mocną dawką humoru, dzięki przemyślanym dialogom i przezabawnym sytuacjom, niejednokrotnie podszytym ironią. Dodatkowo lekki styl autorki wraz z odpowiednim doborem słów wzmacniały ten efekt. Bardzo podobał mi się sposób wplecenia zagadki kryminalnej w otoczenie pracy wydawnictwa oraz stopień jej zagmatwania, przez co na wyjaśnienie trzeba było czekać do samego końca.

Oczywiście największym atutem książki, który wywoływał uśmiech na mojej twarzy była istna plejada przecudownych i przezabawnych postaci. Autorce udało się wykreować niezwykle charyzmatyczne osobowości o tak bardzo różnych cechach charakteru. W trakcie przesłuchania wyszło na jaw jak mnóstwo zależności i nietypowych powiązań występuje pomiędzy bohaterami. Z zaciekawieniem obserwowałam, jak dwójka policjantów prowadzi przesłuchanie i jak z każdą kolejną osobą czują się coraz bardziej zagubieni. Liczne zawirowania powodowały niezły mętlik w głowie i mogły sporo namieszać. A co wynikło z tego całego zamieszania i czy udało się znaleźć winowajcę trzeba się przekonać samemu!

Nie omieszkam wspomnieć, że najbardziej spodobała mi się postać sekretarki, którą był mężczyzna w typie krasnoluda, a jednocześnie miłośnik tatuaży i rzeźby.

Po raz kolejny przekonałam się, że komedia kryminalna to gatunek szczególnie bliski mojemu sercu, a "Nagle trup" wpisuje się listę moich ulubionych.

Podsumowując podczas czytania bawiłam się świetnie i po tej książce jestem pewna, że z autorką spotkam się pewnie jeszcze nieraz.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Marty Kisiel, jak i wydawnictwem MIĘTA, zatem z ogromną przyjemnością stwierdzam, że duet KISIEL i MIĘTA to strzał w dziesiątkę.

"Nagle trup" autorstwa Pani Marty Kisiel to komedia kryminalna wydana nakładem

wydawnictwa Mięta i której akcja toczy się właśnie w wydawnictwie. Tytułowy trup, czyli zwłoki redaktora Pawła Chojnowskiego zostają znalezione w toalecie wydawnictwa JaMas. Para policjantów usiłuje rozwiązać zagadkę, z naciskiem na USIŁUJE, ale wpadają już na wejściu w wydawniczy kocioł. Absurd goni absurd, pracownicy biura wydają się prześcigać w zaskakiwaniu władzy, a mordercy jak nie widać, tak nie widać.

"Nagle trup" to wyśmienita komedia kryminalna, która rozweseliła moje wieczory. Cała gama świetnego humoru, barwne postacie i wyśmienite dialogi to nie tylko charakterystyka powieści Pani Marty Kisiel, ale przed wszystkim sposób na udany wieczór czy weekendowy relaks. Autorka wspaniale bawi się słowem i skojarzeniami, a ja to wręcz uwielbiam i dlatego śmiem twierdzić, że to uczta dla czytającego.

Swoim zwyczajem lubię też oceniać wydawnictwo, zwłaszcza kiedy spotykam się z nim pierwszy raz. Z ogromną przyjemnością chylę ukłon w stronę wydawnictwa MIĘTA, które zadbało nie tylko o godną oprawę powieści Pani Marty Kisiel, ale również o komfort czytelnika.

Fenomenalna okładka, która w mgnieniu oka przyciąga wzrok w jej kierunku na półce z innymi pozycjami. To co dla mnie jest najistotniejsze to odpowiednia czcionka, która najmocniej wpływa na komfort czytania. Widać, że Panie z wydawnictwa Mięta same dużo czytają, ponieważ zadbały zarówno o czcionkę, odpowiednie marginesu oraz barwę kartek, co sprawiło że książka praktycznie sama się czytała.

Tak jak wspomniałam na początku "Nagle trup" autorstwa Pani Marty Kisiel to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Najlepszą rekomendacją niech będzie fakt, że już szperam po księgarniach internetowych, żeby zakupić kolejne jej powieści. Pani Marto, zatem do zobaczenia 🙂

Polecam zdecydowanie!

Zaczytana Joana

Więcej wrażeń na blogu oczywiście

„Nagle trup” to najnowsza powieść kryminalna autorstwa Marty Kisiel. Książka ukazała się nakładem debiutującego na polskim rynku Wydawnictwa Mięta.

Każdy bibliofil marzył, by pracować w wydawnictwie lub bibliotece. Codzienny kontakt z książkami, możliwość stanowienia o ich losie, ekscytacja odbiorem czytelników to tylko niektóre elementy, które mogłaby nieść za sobą taka praca. Marta Kisiel przedstawia nam, na swój sposób oczywiście, wizję pracy w wydawnictwie. Z trupem w tle.

Autorka od lat znana na rynku wydawniczym z powieści fantastycznych dla dużych i małych już jakiś czas temu postanowiła sięgnąć po inny gatunek literacki, wybierając kryminał. A tak ściślej rzecz ujmując, komedię kryminalną. „Nagle trup” to trzecia pozycja w wykonaniu Marty Kisiel, którą możemy zaliczyć do tej kategorii.

Poniedziałkowy poranek w wydawnictwie JaMas nie zaczyna się zbyt obiecująco. Nie dość, że przez miasto przetacza się właśnie sierpniowa fala upałów, a klimatyzacja pozostaje jedynie w sferze marzeń, terminy gonią terminy, to na sedesie służbowej toalety siedzi trup. Co prawda całkiem znajomy, jednak mocno psujący atmosferę oraz rytm wydawniczego dnia. Gdy na miejsce przybywa policja, z sierżantem Pozgonnym i posterunkowym Mogiłą na czele, nikt nie spodziewa się, do jakich zawirowań i odkryć doprowadzi ten dzień.

Akcja zawarta w „Nagle trup” zamknięta została w przeciągu kilku godzin, ale chyba najintensywniejszych w dotychczasowym życiu pracowników wydawnictwa, a już na pewno śledczych. Początkowy brak dowodów, motywu czy potencjalnego podejrzanego sprawia, że policjanci muszą mocno nagimnastykować się, by odkryć, kto wyprawił na tamten świat redaktora Chojnowskiego oraz dlaczego doszło do tak przykrego zdarzenia. Przyznaję, że momentami mocno im współczułam warunków, w których przyszło im pracować.

Niejednokrotnie wspominałam, iż po książki spod pióra, jak sama siebie nazywa, Ałtorki, już od lat sięgam w ciemno. Była to miłość od pierwszego wejrzenia i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. Tym razem również było podobnie, choć przyznaję, że najnowsza powieść Marty Kisiel zaskoczyła mnie trochę innym rytmem prowadzenia fabuły, niż ten, do którego zdążyłam się przyzwyczaić.

Główną różnicą, jaka rzuciła mi się, kolokwialnie rzecz ujmując w oczy, jest odmienny sposób wykreowania bohaterów i przypisania im znaczenia dla całości powieści. Dotychczas, kreowane przez autorkę postacie, nawet jeśli znajdowały się na dalszym planie prezentowanej historii, były istotne dla fabuły i brak którejkolwiek mógłby sporo namieszać. „Nagle trup” natomiast zmienia tę zasadę i, przynajmniej w moim odczuciu, część wykreowanych przez Kisiel person służy za swego rodzaju wypełniacz. Ale nie zapychacz, gdyż na pewno nie można o nich powiedzieć, że są nudne i nieciekawe. Stworzone przez Martę Kisiel wydawnictwo JaMas mieści pod swym dachem całkiem intrygującą mieszankę ludzkich indywiduów. Od zalęknionych praktykantów, przez kulturystyczne sekretarki po właściciela zagubionego niczym dziecko we mgle. Gdy dorzucimy do tego jeszcze prowadzących śledztwo policjantów o całkiem odmiennych charakterach i debiutującą pisarsko byłą komendantkę, historia nabiera jeszcze większych rumieńców.

Jak już wspomniałam wcześniej, powieść „Nagle trup” możemy zaliczyć do komedii kryminalnych, co oznacza, że na jej kartach nie zabrakło humoru słownego czy to sytuacyjnego. Marta Kisiel, jak to ma w zwyczaju, umiejętnie bawi się słowem, sprawiając, że ciężko oderwać się od lektury i książka, jak zwykle, kończy się za szybko. Ciekawi bohaterowie, sytuacje, które mocno rozmijają się z wyobrażeniem o pracy w wydawnictwie i przyjemny w odbiorze styl są tymi elementami, które znajdziemy na kartach najnowszej powieści autorki.

„Nagle trup” i Marta Kisiel pokazują Czytelnikom zabawną wizję pracy wydawnictwa. Choć cała historia obraca się wokół zwłok, a sama autorka w podziękowaniach zastrzega, że przedstawione wydarzenia są wyłącznie fikcją literacką, osobiście zastanawiam się, ile z nich znalazło swoją inspirację w prawdziwych sytuacjach oraz osobach. Bo przecież w każdej bajce tkwi ziarno prawdy, czyż nie? Jeśli macie ochotę na lekką komedię kryminalną, śmiało sięgajcie po pierwszą powieść wydaną przez Wydawnictwo Mięta i poczujcie miętę do książek.

"Nagle trup" to zdecydowanie książka na teraz, na leżaku, żeby odpocząć i dobrze się bawić. Kompletnie chaotyczna, ze śledztwem, które samo się prowadzi, bo śledczym wymyka się z rąk, w przeciwieństwie do życia w wydawnictwie, któremu nagły zgon zdaje się nie przeszkadzać w ciągłym biegu i nieziemskim poczuciem humoru autorki. Uwielbiam wyrazistych bohaterów, a tych w "Nagle trup" na pewno nie brakuje, ponieważ pracownicy Wydawnictwa JaMas to mieszanka niezwykłych osobliwości, począwszy od właściciela, po sekretarkę, na "pechu" kończąc — skrót zrozumiały tylko dla tych, co lekturę mają za sobą.

Przy powieściach Marty Kisiel nie sposób się nudzić, przez całą powieść czytelnik próbuje się połapać w tej masie (dez)informacji i cokolwiek poskładać w całość, ale się nie da, trzeba po prostu płynąć z prądem i z przy okazji zaśmiewać się do łez. Polecam.

To moje drugie spotkanie z autorką, okazało się nawet bardziej udane niż pierwsze („Dywan z wkładką”). Gdy przeczytałam opis tej powieści, wiedziałam, że muszę ją przeczytać – uwielbiam komedie kryminalne, a jak jeszcze akcja rozgrywa się w mojej branży – idealnie 😁

W siedzibie wydawnictwa JaMas zostaje znalezione ciało redaktora. Nic nie wskazuje na morderstwo, ale zgon sam w sobie jest podejrzany, więc sprawą zajmuje się dwóch śledczych – Mogiła i Pozgonny (🙃). Szybko przekonują się, że wydawnicza rzeczywistość jest daleka od ich wyobrażeń i zaskakująco brutalna.

Przyznam szczerze, że w pierwszej chwili zauważyłam podobieństwo do bohaterów serii „Wiedźmy” Kursy (którą zresztą bardzo lubię!), ale z każdą kolejną stroną przekonywałam się, że jedyne podobieństwa to gatunek literacki i wydawnicze realia. Postaci w „Nagle trup” są niezwykle barwne i przezabawne, oczywiście nieco przerysowane, jak to bywa w komedii, ale absolutnie nie to jest to w tym przypadku wada. Chętnie pracowałabym z większością z nich ;) Sekretarka Krawczyk (czyli przystojniak o prezencji drwala, trenujący chętnie w siłowni swojego prawie męża) podbił moje serce.

Żarty dotyczące poprawnej polszczyzny też sprawiały, że parskałam głośnym śmiechem. Już uwielbiam lekkie pióro i humor autorki, żarty zdecydowanie do mnie trafiały i nie zdążyło się, żebym któryś uznała za niesmaczny czy żenujący.

Bardzo podoba mi się też okładka, która idealnie oddaje zawartość i jest naprawdę oryginalna.

Nie mam wątpliwości, że sięgnę po inne książki autorki – zarówno te już wydane, jak i wszystkie kolejne. To świetna rozrywka, w sam raz na odciążenie głowy ;) Zdecydowanie polecam!

Chociaż w kryminale najbardziej liczy się intryga, mnie o wiele bardziej przyciągnęło niezastąpione poczucie humoru Marty Kisiel. Wątek komediowy w „Nagle trup” jest napisany naprawdę dobrze. Czytelnik śmieje się, czytając dialogi między bohaterami, obserwując gafy sytuacyjne, a także śledząc, jak los rzuca kłody pod nogi pracownikom JaMas. Oryginalnego klimatu nadaje osadzenie powieści w wydawnictwie książkowym. Nie pracuję w tej branży, ale mimo to świetnie się bawiłam. Nie wątpię zatem, że czytelnicy związani z wydawaniem książek znajdą tam dla siebie coś jeszcze lepszego.

„Nagle trup” Kisiel przepełniony jest oryginalnymi, barwnymi bohaterami. Każdy z nich ma w sobie coś wyjątkowego, choć ze względu na ich ogrom, trudno ich wszystkich spamiętać. Polubiłam ich jednak na tyle, że liczę na rychły powrót do wydawnictwa JaMas.

Niezastąpiony pozostaje styl Marty Kisiel. Jak nikt inny bawi się językiem polskim, tworząc opisy, przez który się płynie oraz dialogi, od których mimowolnie się uśmiecham. Powieść napisano tak lekko, że czyta się ją szybko. To idealna historia na leniwe popołudnie, kiedy umysł woła o relaks.

"Nagle trup" to moje pierwsze spotkanie z twórczością @[Adres usunięty]ial. Nie dość, że pierwsze to i jeszcze z czym🤭, z komedią kryminalną. Zdziwieni, sama się zdziwiłam, że to przeczytałam, ale o dziwo świetnie się bawiłam😊. Zupełnie nie moja bajka, ale jaka fajna. Pełna humoru i to takiego jaki lubię. O dziwo akcja pędzi, nie ma czasu na nudę, tylko nie wiem jakim cudem, jak akcja dzieje się jednego dnia, dokładnie w poniedziałek. Od razu widać, że poniedziałki to zło 😂😂😂. Chyba to wszystko zasługa bohaterów. A raczej ich wymigiwania się od odpowiedzi. Bo co z tego, że w toalecie znaleziono trupa, jak terminy gonią i każdy bardziej przejmuję się pracą niż zmarłym kolegą. Aż współczułam śledczym, czyli starszemu sierżantowi Jerzemu Pozgonnemu oraz starszemu posterunkowemu Michałowi Mogile. Zamiast szybko rozwiązać, niby banalną sprawę, "czuł się trochę tak, jak gdyby brnął przez jezioro, coraz bardziej zapadając się w mulistym dnie - niby mięciutkim, niby pieszczącym stopy, a jednak zdradliwym." Niby łatwa sprawa, ale przy takich świadkach, to nawet wiązanie sznurówki było by ciężkie😂😂😂. Zaplątanie z pogmatwaniem, aż dziwiłam się, że śledczy przy nich nie powariowali, choć było blisko😂😂😂. Trzeba przyznać, że autorka stworzyła świetną komedię, idealnie trafiła w mój gust. Brawo za finał i rozwiązanie zagadki, zupełnie się tego nie spodziewałam i do tego ten ojciec dyrektor, każdego bije na głowę🤭🤭🤭. Ja jestem na TAK, cieszę się, że dałam się jej skusić. Polecam😁😁😁.

Praca w wydawnictwie nie wydaje się być groźna ani zatrważająca… Dopóki ktoś nie postanowi zabić redaktora…

W wydawnictwie JaMas zostają znalezione zwłoki redaktora Pawła Chojnowskiego. Dodatkowo, znalezione… w męskiej toalecie. Na miejscu zjawia się policja, jednak zabójstwo zdaje się nie robić na nikim wrażenia. W końcu są ważniejsze sprawy – jak chociażby premiera potencjalnego bestsellera, autorka tegoż wybitnego dzieła w postaci komendantki na emeryturze i – o ironio! – deadline’y…

Marta Kisiel rozpoczyna swoją opowieść od przedstawienia bohaterów, niczym aktorów na scenie. Dwie strony później mamy już scenę odnalezienia tytułowego trupa i pierwszy popis komicznego chaosu, który dzieje się w wydawnictwie.

Autorka nie kazała czytelnikom długo czekać na porcję humoru – już w pierwszym rozdziale były momenty, podczas których parsknęłam pod nosem. Poziom humoru w trakcie czytania tej książki czasami kojarzył mi się z powieściami Katarzyny Miszczuk (współwłaścicielki wydawnictwa Mięta, które wydało Nagle trupa), czyli było bardzo śmiesznie i na poziomie. Ale czasami trąciło komediami klasy B. Przykładem na to drugie jest chociażby cytat: “Przepraszam, ale mnie się dziecko obsrało”. Czy dziecko, które zrobiło w pieluchę jest takie zabawne? Czy w ogóle wzmianka o dziecku była potrzebna? Dla mnie nie, ale niech będzie…

Na szczęście, dyskusyjne poczucie humoru to jedyna wada Nagle trupa. Sam pomysł na powieść, której akcja dotyczy świata wydawniczego jest dla mnie strzałem w dziesiątkę! Uwielbiam książki i książki o książkach. Do tego kryminał, poczucie humoru, nawet jeśli nie zawsze mi podpasowało… Dla mnie super!

Dodatkowo, książkę czyta się bardzo lekko. Można ją przeczytać w weekend lub wolny dzień. I chociaż ja jednak wolę kryminały w “tradycyjnej” formie – powaga i groza, to lubię co jakiś czas wyjść ze sfery czytelniczego komfortu. Nie miałam wcześniej do czynienia ani z komedią kryminalną, ani z twórczością Marty Kisiel. Ale bardzo byłam ciekawa twórczości tej autorki, a teraz nadarzyła się okazja. Oprócz tematyki, bardzo dużym plusem tej książki są bohaterowie – postacie plastyczne, trochę przerysowane, ale z krwi i kości. Jednych się lubi, innych nie do końca, ale wszystkich można spotkać w prawdziwym życiu. Tak naprawdę ta powieść stoi na bohaterach – cały komizm wynika z osób znajdujących się w JaMas i sytuacji, które oni prowokują. Gdyby nie postacie, ta książka nie byłaby taka udana!

Chętnie sięgnę po inne książki Marty Kisiel! Niekoniecznie po komedie kryminalne, ale po fantasy już tak… A Nagle trupa polecam! Lekkie, niezobowiązujące, przyjemne czytadło! W sam raz na wakacje!

"Nagle trup" to komedia kryminalna, w której, niczym na scenie dramatycznej, rozgrywa się komediowy teatr absurdu (ba, nawet uczestnicy są na poczatku wymienieni z komicznymi charakteryzacjami).Gdy w toalecie wydawnictwa JaMas praktykant znajduje trupa redaktora, a na miejsce przybywają policjanci, niezłomni w celu odnalezienia winnego, rozpoczyna się istna feeria barwnych, często wspaniale przerysowanych postaci - pracowników tej zacnej placówki. Ktoś je ciastka, ktoś układa po kolorach długopisu rękopis, jeszcze inny ktoś leczy skłębione nerwy używkami różnymi. Trup tutaj nie jest najważniejszy - to, co dzieje się dokoła jest komedią w pełnym tego słowa znaczeniu, gdzie misternie utkana intryga przeplata się z erotycznymi sesjami zdjęciowymi i szeregiem gagów sytuacyjnych. W każdej książce pani Marta zachwyca mnie lekkością pióra i zręcznymi zabiegami językowymi i tu również pokazuje swoje mistrzostwo - przez książkę się płynie z potokiem nieustannego chichotu 😁

Dla mnie rewelacja! Jeśli jeszcze nie czytaliście, to koniecznie nadrabiajcie zaległości 😊

"Nagle trup" Marta Kisiel

Dwaj policjanci, starszy posterunkowy Michał Mogiła i starszy sierżant, Jerzy Pozgonny z komendy powiatowej policji, zostają wezwani do morderstwa. W wydawnictwie JaMas znaleziono zwłoki mężczyzny. Policjanci muszę przeprowadzić śledztwo aby przekonać się czy tej śmierci towarzyszył udział osób trzecich.

Czy to było morderstwo? Jeśli tak to czy policjanci odnajdą sprawcę? Kim jest ofiara?

Czy w tą sprawę zamieszani są pracownicy wydawnictwa?

"Nagle trup" to pierwsza książka Marty Kisiel, którą miałam okazję przeczytać i pierwsza komedia kryminalna, którą czytałam. Bardzo podoba mi się ten gatunek. Zdecyfowanie Będę sięgać po niego częściej.

"Nagle trup" to bardzo zabawna i równie interesująca książka. Książka napisana jest zabawnym językiem. Zawiera w sobie nietuzinkową fabułę, która rozgrywa się w zakręconym wydawnictwie. Autorka swoich bohaterów wykreowała w barwny sposób. Dwaj policjanci mogliby uchodzić za niezorganizowanych i nie do końca ogarniętych, nic bardziej mylnego. To byli bardzo inteligentni mężczyźni.

Pracownicy tego wydawnictwa wydawali się nienormalni i nieskoordynowani. Każdy z nich był inny jednocześnie każdy był orginalny na swój sposób.

Chodź treść niewątpliwie była zabawna to był to również dobry kryminał. Znalazły się tu podejrzenia, motywy, dowody.

Razem ze starszym sierżantem Jerzym i starszym posterunkowym Michałem z zainteresowaniem poznawałam kolejne tajemnice i układałam wszystko w jedną całość. Odgadywałam motyw i ewentualnego zabójcę, jednoczenie bardzo dobrze się przy tym bawiąc.

Mogłoby się wydawać, że w książce panował chaos, tyłu podejrzanych , tyle sytuacji, ale nic bardziej mylnego. Ten chaos był zamierzony a wszystko łączyło się w jedną wielką interesującą całość. Chodź muszę przyznać że były momenty w których się gubiłam i musialam zastanowić się kto jest kim.

Dobrze się bawiam podczas czytania tej książki. Polecam, idealna do oderwania się od szarej codzienności i na poprawę humoru. Czekam na kolejny tom. Bardzo dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji.

To moja druga książka Mart Kisiel i cóż, musze przyznać, że jestem zakochana w piórze tej autorki! Jej styl bardzo przypomina mi Joannę Chmielewską, którą wprost uwielbiam.

„Nagle trup” to lektura na jeden wieczór. Ciężko się od niej oderwać. Do tego pomysł na akcję książki (morderstwo w wydawnictwie!) całkowicie mnie kupił. Muszę przyznać, że podziwiałam Starszaków (starszego sierżanta i starszego posterunkowego), że nie oszaleli w towarzystwie podejrzanych.

Bo, trzeba przyznać, że to towarzystwo było ciekawe i wysoce oryginalne. Bohaterzy (jak i cała książka) byli trochę zwariowani, ale do większości zapałałam sympatią. Wspaniale się czytało ich rozmowy, a także na początku „stan osobowy” czyli takie krótkie przedstawienie postaci.

Pozwolę sobie wymienić kilka osób, które występowały w tym tytule, a byli to na przykład:

- sekretarka w typie krasnoludzkim – nie pytajcie, o tym trzeba przeczytać;

- sekretara redakcji, która była niewzruszona jak głaz narzutowy;

- kierowniczka redakcji u progu emerytury i alkoholizmu

- nieustannie spłoszony student polonistyki

Książka „Nagle trup” jest pełna doskonałego humoru. Wydarzenia (i bohaterowie) zaskakują czytelnika cały czas. Doskonała komedia kryminalna! Gorąco zachęcam do lektury!

Praca w wydawnictwie to spokój i monotonia, a pracownicy tylko siedzą, czytają książki i popijają kawkę? Nic bardziej mylnego.

Wyobraź sobie, że jesteś studentem filologii polskiej, semestru szóstego. Dziś jest poniedziałek i zarazem Twój pierwszy dzień praktyk w wymarzonym miejscu - wydawnictwie. Punktualnie docierasz na miejsce, idziesz do toalety, otwierasz drzwi, a tam... trup na sedesie 💀 Niezły początek co?

Od tego właśnie zdarzenia zaczyna się najnowsza komedia kryminalna Marty Kisiel. Na miejsce zbrodni docierają starszy sierżant Jerzy Pozgonny oraz starszy posterunkowy Michał Mogiła, aby przeprowadzić śledztwo. Morderstwo, nieszczęśliwy wypadek, a może samobójstwo? Co się stało z redaktorem Chojnowskim? Jedno jest pewne - ustalenie faktów nie będzie łatwe. W wydawnictwie JaMas panuje jeden wielki chaos, a jego pracownicy są bardzo specyficzni. Sekretarką jest dwumetrowy i wytatuowany mężczyzna, grafik przychodzi do pracy z pięciomiesięczną córeczką i jest mistrzem w zawijaniu chust, kierowniczka ma problemy z alkoholem, szef wydawnictwa nie rozpoznaje twarzy swoich pracowników i mlaska. Wyciągnięcie od nich i pozostałych bohaterów spójnych zeznań będzie graniczyło z cudem, tym bardziej, że na horyzoncie jest premiera najnowszego erotyka i żadne zwłoki nie mogą jej zepsuć.

,,Nagle trup’’ to przede wszystkim duża dawka fantastycznego humoru, ironii i dobrej zabawy. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz śmiałam się podczas czytania książki. Wszystko tutaj świetnie zagrało. Denat, tajemnica do rozwiązania, do tego barwne postacie, których nie spotka się w typowym biurze, zwroty akcji oraz dużo humorystycznych dialogów i sytuacji. Książka oferuje również podróż po wydawniczym świecie, wspaniale tłumacząc kto jest za co odpowiedzialny w procesie wydawania książki 😍

Autorka ma przyjemny styl pisania, swobodnie operuje słowami, a samą zagadkę kryminalną poprowadziła bardzo ciekawie i na najwyższym poziomie 💗

Bawiłam się świetnie 😄 Zdecydowanie polecam i czekam na ewentualną kontynuację!

Mimo było zapoznać się z nową propozycją komedii kryminalnej Marty Kisiel. "Nagle trup" to napisana z humorem powieść o znalezionym w redakcyjnej toalecie trupie i dochodzeniu prowadzonym przez dwóch policjantów o zabawnych w danej sytuacji nazwiskach: Pozgonny i Mogiła. Jest się do czego uśmiechnąć przy czytaniu, a niektóre sceny naprawdę rozbawiają. Świetna wakacyjna propozycja.

Ten, kto współdzieli toaletę pracowniczą z innymi pracownikami, ten na pewno nie raz doświadczył sytuacji stresowych: będzie papier, czy nie będzie? Mydło będzie stało, czy znowu ktoś przestawił nie wiadomo gdzie i luksusu nie będzie? Takie jednak wydarzenia to pikuś w porównaniu do tego, z czym musieli zmierzyć się pracownicy wydawnictwa JaMas! Nie wierzycie? To wyobraźcie sobie, że jest poniedziałek i zaraz po przyjściu do pracy czujecie potrzebę skorzystania z toalety (a skoro prawie nikogo jeszcze nie ma, to wiadomo, że lepiej iść od razu) i w miejscu centralnym, na samym tronie siedzi trup! No weźcie to teraz przebijcie! Takim wydarzeniem i znaleziskiem zaczyna się najnowsza komedia kryminalna prześwietnej Ałtorki Marty Kisiel „Nagle trup” i od razu bezpośrednio napiszę: tu musi być koniecznie ciąg dalszy!

Pechowego odkrycia dokona pierwszego dnia swoich praktyk w wydawnictwie student szóstego semestru filologii polskiej Olafek Hanzel. Nie zazdroszczę mu takiego wejścia w ten wydawniczy świat, ale ktoś te zwłoki redaktora Pawła Chojnowskiego znaleźć musiał. Zaraz ściągnięci zostają starszy sierżant Jerzy Pozgonny oraz starszy posterunkowy Michał Mogiła i trzeba to od razu napisać, że łatwo to oni mieć nie będą. Nie dość, że brakuje poszlak i dowodów zbrodni, to pracownicy wydawnictwa normalni to nie są. Sekretarką jest dwumetrowy i wytatuowany Arkadiusz, grafik przychodzi do pracy z pięciomiesięczną córką i z zamkniętymi oczami mógłby już zmieniać pieluszki, kierowniczka zbliża się do emerytury, a jedna z jej szuflad podejrzanie brzęczy, do tego sam szef wydawnictwa nie rozpoznaje twarzy swoich ludzi! Wyduszenie z takich barwnych bohaterów spójnych zeznań będzie graniczyło z cudem! Ale Pozgonny i Mogiła to zgrany duet, więc kto, jak nie oni! Bo na pewno nie prokurator Buli, który jedzie na miejsce zdarzenia i dojechać nie może! Oj będzie się tu działo!

Pisanie recenzji dotyczących książek doskonałych jest wielką przyjemnością, ale i wyzwaniem. W jaki sposób wyrazić zachwyt, jak ubrać w słowa wszystko to, co kłębi się w głowie, a same pozytywy dotyczą książki Marty Kisiel, która jak nikt nie umie tak dobrze w komedie kryminalne! Po świetnych dwóch częściach z Tereską Trawną wiedziałam, że „Nagle trup” też książką dobrą, a zawarty w niej humor będzie zgodny z moim. Oczywiście to wszystko potwierdzam i mogę tylko dodać, że tej fabuły nie da się przewidzieć, a sam wątek kryminalny jest niezwykle skomplikowany i trudny do odgadnięcia. W dotarciu do rozwiązania „przeszkadzać” nam będą sami bohaterowie, każdy z nich to niezły agent a widząc, co się w tym wydawnictwie wyprawia, ciśnie się na usta jedynie: burdel! A to oczywiście nie wszystko, bo absurd będzie gonił absurd, pojawiać się będą żarty sytuacyjne i słowne i może w tym chaosie uda się pracownikom ogarnąć pewien bardzo gorący erotyk do wydania. W tym szaleństwie jest jednak metoda i policjanci będą musieli rozgryźć bohaterów! Obserwatorzy z nich nieźli i nie mam nic przeciwko, by ten duet musiał ponownie rozwiązywać nową sprawę kryminalną, może tym razem w kolejnym ulubionym przez książkoholików miejscu: bibliotece albo księgarni? Jeśli jesteście ciekawi, kto i dlaczego sprzątnął przed ważnym dedlajnem redaktora prowadzącego, jak się robi sesję zdjęciową z użyciem wiadra i czy ciasto zostanie zjedzone – przeczytajcie koniecznie! Dobra zabawa gwarantowana!

„Nagle trup” No co to była za świetna przygoda! Morderstwo ale napisane w taki właśnie sposób, że przez większość stron przeszłam z uśmiechem na twarzy. Komedie zwłaszcza takie mają to do siebie, że trzeba do nich podejść z dystansem, bez przysłowiowego kija w ( No w tej części ciała 🤭). Tu dostałam wszystko czego oczekiwałam, każdy z bohaterów idealnie wykreowany do swojej roli, stan osobowy na początku książki spowodował lekkie obawy, że mogę się pogubić ale oczywiście nic takiego nie miało miejsca. Pełna (trochę czarnego) humoru historia w której dialogi robią niesamowity klimat i naprawdę wygrywają wszystko 😅. Myśle, że gdybym czytała ją poza domem to mogłoby to wyglądać dość zabawnie dlatego, że na nią tak się właśnie reaguje, często niepowstrzymanym śmiechem. Jestem przekonana, że mógłby powstać z tego spektakl którego nie powstydziłby się żadne deski teatru. Czy polecam ? No oczywiście 😊 jeśli chcecie przeczytać coś lekkiego i naprawdę przyjemnego to koniecznie po nią sięgnijcie 😊

Kiedy przestraszony praktykant znajduje ciało redaktora, na nikim nie robi to większego wrażenia. Nieboszczyk na toalecie? Niech siedzi, ale nie przerywa pracy wydawnictwa. Tutaj nie ma miejsca na zbędne pytania i kręcących się policjantów. Proces wydawniczy musi trwać, z umarlakiem czy bez.

W ten kocioł codzienności pracowników JaMas, zostają wrzuceni dwaj zdezorientowani policjanci. Sierżant Pozgonny i starszy posterunkowy Mogiła będą musieli rozwiązać zagadkę - kto zabił Pawła Chojnowskiego?

Ilość emocji i wybuchów śmiechu, wprost proporcjonalna do ilości zamętu, jaki panuje w wydawnictwie JaMas. Jak mają wydać bestseller skoro, ktoś postanowił przekręcić się w toalecie, a co najbardziej oburzające - jedynej toalecie! Praktykant próbuje złożyć sensowne zdanie, kierowniczka iść na zasłużoną emeryturę, nowy szef promocji doprowadzać wszystkich do szału, a ojciec dyrektor jeść ciasteczka. Trup nie pasuje do codziennych planów. Pozgonny i Mogiła będą zmuszeni przesłuchać tą radosną gromadkę, niezbyt normalnych osób i znaleźć odpowiedź na najważniejsze pytania: kto i dlaczego zabił redaktora?

„Nagle trup” to genialna komedia kryminalna, Marta Kisiel wykreowała tak świetne postaci, że nie ma strony, aby w książce panowała nuda. Zarówno funkcjonariusze, jak i pracownicy wydawnictwa są dopracowani do ostatniej kropki. Każdy z osoba dostarcza taką dawkę emocji i humoru, że możemy tylko gratulować policjantom, że nie postradali zmysłów przy tej gromadce. Ilość informacji o podejrzanych, jaką dostajemy jest ogromna, ale przedstawiona w taki sposób, że sami z chęcią byśmy stworzyli tablicę śledztwa. 
Nie samym denatem człowiek żyje, więc musimy równolegle przetrwać morderczy poniedziałek, który dla osób z wydawnictwa jest codziennością. A ten pójdzie wyjątkowo szalenie, gdy dorzucimy do niego spontaniczną sesję zdjęciowa i kilka palet nakładu.

Dzień, jak co dzień?

W tym przypadku zbrodnia i humor idąc w parze i to na wysokim poziomie. Jeśli poszukujecie na prawdę dobrej i lekkiej książki, przy której ze śmiechu można paść trupem - to już znaleźliście.

Komedie kryminalne od Marty Kisiel są absolutnie fantastyczne - wiem o tym, odkąd przeczytałam “Dywan z wkładką” oraz “Efekt pandy”. Jakkolwiek Marta Kisiel to robi, trafia idealnie w moje poczucie humoru i sprawia, że podczas czytania jej książek śmieję się w glos.

Zakochałam się też w tym, jak autorka przedstawiła pracę w wydawnictwie. Jeśli myślicie, że polega ona na siedzeniu za biurkiem i czytaniu książek, jesteście w ogromnym błędzie. Spontaniczne sesje zdjęciowe w dziwnych miejscach? Terminy, które gonią jak szalone? Grafik doprowadzany do szewskiej pasji podczas pracy nad okładką? Uwierzcie, to jeszcze nic! Marta Kisiel cudnie i z humorem opisała wydawnicze realia :D

Sama zagadka kryminalna również bardzo mi się spodobała. Stopniowe odkrywanie kolejnych tajemnic, które - co najważniejsze - trzymały się kupy i prowadziły do zgrabnego finału, to rozwiązanie, które w komediach kryminalnych bardzo lubię.

Podsumowując - część kryminalna doskonale sobie poradziła, a część komediowa jeszcze lepiej. Do tego wątek pracy w wydawnictwie i przezabawni bohaterowie. To wszystko sprawiło, że przy książce bawiłam się doskonale i mam ogromną nadzieję, że autorce komedie kryminalne się nie znudzą, bo radzi sobie w tym gatunku znakomicie!

Jest to moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, znam jej jedenaście powieści i tylko jedna nie przypadła mi do gustu, a tym razem jestem bardzo zadowolona. Do komedii staram się podchodzić z otwartym umysłem i bez oczekiwań, ponieważ każdy z nas ma inne poczucie humoru, czasem zbieżne z autora, a czasem niestety nie. W tym przypadku humor autorki zdecydowanie zgrał się z moim. Świetnie bawiłam się przy lekturze tej książki, wciągnęła mnie i nie dała się odłożyć. Uwielbiam jak są spisy postaci i tu taki dostajemy na samym początku. Możemy się przed czytaniem zapoznać kto jest kim, albo w czasie lektury szybko zerknąć i sobie przypomnieć. Okładka jest tak fenomenalna, że jak tylko ją zobaczyłam wiedziałam, że muszę przeczytać tą książkę i się nie myliłam. Sama zbrodnia i zagadka, którą rozwiązują starszy sierżant Jerzy Pozgonny oraz starszy posterunkowy Michał Mogiła, została bardzo ciekawie poprowadzona i skutecznie rozwiązana.

Jest to jedna z lepszych, jeśli nie najlepsza do tej pory, komedia kryminalna jaką czytałam. Może to zasługa humoru, a może postaci przestawionych w powieści i środowiska wydawniczego, ale jedno jest pewne, że Wam tą książkę bardzo polecam!

Za egzemplarz książki w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu.

W pracowniczej toalecie można znaleźć różne rzeczy.

Głównie sedes, szary papier toaletowy, umywalkę z odrobiną luksusu w postaci mydła, no i trupa. Znaczy się ten ostatni to raczej rzadki widok (chociaż w niektórych miejscach widok mydła pewnie jest większą niespodzianką), ale od czasu, do czasu jakiś się znajdzie. Najlepszym przykładem niech będzie tutaj trup redaktora wydawnictwa JaMas, który zostaje odnaleziony... na tronie vel sedesie. I właśnie jego odnalezienie daje początek najnowszej, przekomicznej i przewrotnej historii autorstwa Marty Kisiel!

Bo jak trup, to i śledztwo.

A jak trup w wydawnictwie, to śledztwo też, siłą rzeczy, musi zostać przeprowadzone w wydawnictwie! Ale, ale, drodzy Państwo, to nie jest jakieś tam pierwsze lepsze wydawnictwo – to wydawnictwo JaMas, którego właściciel lubi ciasteczka, urocza sekretarka ma na imię Arkadiusz i imponujący wzrost jakiś dwóch metrów, a grafik jest mistrzem miotania niemowląt w chustach. Do tego jest jeszcze zbliżająca się do emerytury kierowniczka, kolejna sekretarka, niewinne dziewczę w postaci Katarzyny, pracownicy pecha, no i ten biedny, niczego nieświadomy student na praktykach. No i oczywiście jest też trup, któremu życie dość gwałtownie zrobiło deadline.

Zadaniem przybyłych na miejsce zajścia zejścia starszemu sierżantowi Pozgonnemu oraz starszemu posterunkowemu Mogile jest przeprowadzenie, oczywistego w takich sytuacjach, śledztwa. Tyle, że dość szybko okazuje się, że w tej sytuacji... nie ma nic oczywistego! Masa pytań i niejasności, wiadro wody i towarzysząca mu sesja zdjęciowa, demony z przeszłości z nową pasją, stare spory, jedna bijatyka i blacha ciasta – to dopiero początek tego, co zgotuje im los w wydawnictwie ogarniętym przedpremierowa paniką.

W tym całym chaosie można być pewnym tylko jednego: będzie się działo!

„Nagle trup”, to zdecydowanie jedna z tych książek, której wydawcy powinni, z czystej przyzwoitości, dodawać do każdego egzemplarza pudełko chusteczek higienicznych i może jakieś zatyczki do uszu. Chusteczki oczywiście dla Czytelnika, żeby mógł w co ocierać łzy śmiechu, a zatyczki dla ewentualnych współlokatorów, albo nadwrażliwych sąsiadów, żeby nie musieli słuchać Czytelniczego rżenia śmiechu. Bo inaczej niż ze śmiechem, to tej historii nie da się czytać! Ba, co wrażliwsze osoby, mogą nim wybuchnąć już na... dedykacji! A im dalej w fabułę tym zabawniej!

Z pewnym niedowierzaniem muszę przyznać, że totalnie nie mam się do czego doczepić w tej książce! No nijak nie mam tutaj pola do manewru! Cudownie wykreowane postacie (ja to nawet trupa tutaj polubiłam!), bardzo przydatna rozpiska na samym początku, komiczna i jednocześnie intrygująca fabuła, wartka akcja, zaskakujące zwroty, przyjemny styl pisania... nawet okładka jest na wielki plus!

Także moi drodzy Państwo – z czystym sumieniem polecam (i niecierpliwością wypatruję ewentualnej kontynuacji, bo ta historia ma olbrzymi potencjał, który, jak dla mnie, tylko czeka by go rozbudować!).