Lato w Przytulnej. Saga Przytulna. Tom 2

Tajemnicom i piętrzącym się problemom w rodzinie Gawroszów nie ma końca. Nieuleczalnie chora Amelia spodziewa się dziecka i choć wie, że ciąża jest dla niej śmiertelnie niebezpieczna to pragnie maleństwa całym sercem. Między braćmi Azją i Arielem wytworzyła się napięta atmosfera i chłopcy ciągle skaczą sobie do gardeł. Adela z ojcem próbują robić dobrą minę do złej gry, ale ewidentnie widać, że każde z nich skrywa jakąś tajemnicę przed resztą rodziny. A nad wszystkim stara się zapanować ona — mamita, Alicja.

Czy Alicji uda się znaleźć sposób, by pomóc dzieciom? Czy w końcu ujawni przed nimi swoje sekrety? Czy w rodzinie Gawroszów ponownie zapanuje spokój?

Zdążyłam stęsknić się za bohaterami Sagi Przytulnej i ze zniecierpliwieniem czekałam na drugi tom serii.

Po zakończeniu pierwszej części w mojej głowie kłębiło się mnóstwo pytań, ale czy na wszystkie dostałam odpowiedź po przeczytaniu „Lato w Przytulnej”? Nie. Nie na wszystkie. Jestem absolutnie pewna, że to zamierzone działanie ze strony autorki, a wszystko wyjaśni się dopiero na sam koniec. Efekt tego jest taki, że napięcie rośnie z każdą kolejną książką.

W tej części Azja (mój ulubieniec) pokazuje nam jeszcze jedną swoją twarz, która może bulwersować. Potrzeba kontrolowania rodziny co w tym przypadku przekłada się na włamywanie do ich komputerów i telefonów, i czytanie prywatnych korespondencji oraz przeglądanie plików nasila się jeszcze bardziej. Azja tłumaczy się troską o najbliższych, ale czy to rozgrzesza jego zachowanie?

Poza tym chłopak staje się bardziej opryskliwy, agresywny względem rodziny, a nawet posuwa się do szantażu.

Lubię tę postać pomimo wszystko chyba właśnie dlatego, że potrafi wywołać we mnie skrajne emocje. Ten chłopak przeszedł w swoim życiu naprawdę dużo i choć zapewne sam potrzebuje wsparcia, to na swój chory i pokręcony sposób troszczy się o swoją rodzinę. Kto jak, kto, ale Azja zrobiłby dla rodziców, dziadków, sióstr i brata dosłownie wszystko.

Autorka postarała się o to, byśmy z rodziną Gawroszów się nie nudzili. Akcja od samego początku pędzi i nie zwalnia nawet na moment. Dużo się tu dzieje. Niektóre tajemnice wypływają na światło dzienne, ale zastępują je kolejne, na których odkrycie musimy jeszcze poczekać. Zakończenie książki po raz kolejny tak jak w przypadku „Wiosny w Przytulnej” wprawiło mnie w osłupienie i zostawiło z pytaniem cisnącym się na usta: „Alicja, coś ty nawywijała”. 😳

Czekam z niecierpliwością na kolejną część Sagi Przytulnej. Uwielbiam. Serdecznie polecam.

„Lato w przytulnej” to drugi tom serii, którą już polecałam w moim zestawieniu książek na upalne dni i nadal będę polecać. Pani Katarzyna Michalak przenosi czytelnika w piękne miejsce i pozwala otworzyć drzwi domu do jednej z rodzin. A konkretnie do rodziny Gawroszów, która jak mało która ma wiele sekretów. Już na początku książki dowiadujemy się o małej tajemnicy 17-lotniej Amelii, która jest nieuleczalnie chora. Wyznaje ona najpierw Azji, że jest w ciąży. A ten stan jest dla niej bardzo niebezpieczny. Dziewczyna jednak pragnie zostać mamą i ma nadzieję, że jej marzenie spełni się. Bracie Azja i Ariel skaczą sobie do oczu, ale czuć też między nimi prawdziwą braterską więź. Ich przepychanki z jednej strony były ostre, ale z drugiej strony zabawne. Jest i tutaj pan Andrzej, który nadal ma coś do swojego syna i Alicja, matka, która pragnie by Gawroszowie stali się na nową rodziną. Tylko czy to możliwe skro co chwila na jaw wychodzą tajemnice ich członków?

Książka podobnie jak pierwszy tom dostarcza wielu emocji. Czyta się ją z zapartym tchem i nigdy nie wiadomo z czym nowym wyskoczy jakiś bohater. Posiada ona nieoczekiwane zwroty akcji oraz zaskakujące zakończenie, które sprawie, że czytelnik już nie może doczekać się dalszych losów rodziny.

Autorka posiada lekkie pióro i chociaż „Lato w przytulnej” jest typową obyczajówką, to jej akcja jest bardzo dynamiczna. Cały czas coś się dzieje i nie ma mowy o nudzie. Bardzo polubiłam bohaterów tej sagi. Każdy z nich jest inny, każdy ma swoje sekrety. Niektórzy z nich jak Azja i Amelia zostali moimi ulubieńcami i za nimi będę tęsknić aż pojawi się kolejny tom. Inni mnie irytowali jak Andrzej i jego dziwna złość na syna. Żal mi było Alicji, która chciała mieć szczęśliwą rodzinę, ale jej to nie wychodziło.

Jeśli lubicie lekkie i wymagające większego skupienia obyczajówki, to bardzo polecam zarówno pierwszy jak i drugi tom Sagi Przytulnej.

"Lato w przytulnej" jest drugą z czterech części serii o rodzinie Gawroszów. "Wiosnę" przeczytałam dość szybko, ale i znalazłam kilka rzeczy, które niespecjalnie mi się podobały - mimo to z chęcią zdecydowałam się sięgnąć po kontynuację. Między innymi z powodu jednego wątku, który szczególnie mnie zaintrygował. Sięgając po tę, nastawiłam się na lekką lekturę i szczerze mówiąc - nie zawiodłam się. Odnoszę wrażenie, że ta część nawet bardziej się udała autorce niż poprzednia. A przynajmniej w mojej opinii, bo tym razem jeszcze przyjemniej spędziłam czas i jakoś tak ogólnie bardziej mi się podobała.

I tym razem autorka również nie szczędzi czytelnikom rewelacji - w rodzinie Gawroszów dzieją coraz to nowe zdarzenia, niekoniecznie te pozytywne, a na jaw wychodzą kolejne tajemnice. A jednocześnie w tych całych zawirowaniach miałam poczucie, że są to takie.... ludzkie problemy. Okej, może niektóre mniej realne, ale nie niemożliwe - myślę że nawet takie się zdarzają w życiu. A że się nawarstwiają.... czyż tak też nie jest w codzienności? Że jak pech to pech i wszystko się dzieje naraz?

Ta część zakończyła się jeszcze większym plot twistem niż poprzednia, z tą różnicą, że zakończenie "Wiosny..." jest zaskakujące, ale jednocześnie jasne, wiemy o co chodzi, natomiast tutaj jest odwrotnie. I przez to nie mogę się doczekać kolejnej części, by dowiedzieć się, o co tutaj tak naprawdę chodzi.

A czy wam polecam? Myślę, że tak, jeśli lubicie obyczajówki to śmiało, choć zalecałabym zacząć od pierwszej części, bo można się pogubić.

Uwielbiam wszystkie książki tej autorki, podoba mi się jej styl pisania, tym razem też się nie zawiodłam. Bardzo szybko się czyta, historia mnie bardzo wciągnęła i ciężko było się oderwać. Bardzo ciekawi bohaterowie i sama historia intrygująca, moim zdaniem jest to jedna z lepszych książek pani Michalak, chociaż ciężko wybierać najlepszą spośród tylu dobrych. Z racji tego, że jest to saga to można liczyć na kolejną dawkę emocji. Super się czytało i mogę śmiało polecić, szczególnie jeśli ktoś lubi książki w takim klimacie. 

Wiosna już za pasem, a przed nami lato. Nie byłam pewna czy sięgać po dalsze perypetie rodziny Gawroszów, jednak przez mieszane uczucia co do pierwszej części, nie mogłam przejść obojętnie nad kontynuacją. Być może dzięki niej uformuję mi się jasne odczucie co do tej historii. Tak więc nie tylko wiosnę spędzimy w Przytulnej, ale może i kolejne pory roku. Zarówno jeśli jesteście tu przez przypadek lub przeczytaliście część pierwszą i nie wiecie czy zabierać się za kontynuację - zapraszam!

Jak to mówią z rodziną najlepiej na zdjęciach. W rodzinie Gawroszów najczęściej tak to właśnie wygląda. Od pierwszych stron historii jesteśmy zalewani kolejnymi kłopotami i zwrotami akcji, a zaczyna się od wstrząsającej dla wszystkich informacji o ciąży jednej z bohaterek. Rodzina jest w komplecie, a wszystko wskazuje na to, że jeszcze się powiększy. Nie jest to jednak sielankowa pozycja. Wszystko wskazuje na to, że nasi protagoniści znajdują się na równi pochyłej w dół.

Naprawdę nie wiem od czego zacząć w kwestii omawiania zarówno bohaterów jak i fabuły. Ogrom problemów i dziwactw z jakimi mamy do czynienia mógłby na spokojnie zmieścić się w trzech sezonach wszelkiego rodzaju telenowel, albo odcinków polskich paradokumentów. A to jest dopiero druga część! Jednak od początku.

Azja, czyli tzw. czarna owca rodziny jest do bólu irytujący. Z boku przedstawiany jest jako ten dobry, który robi wszystko dla swoich bliskich, z drugiej strony kontrola każdego kroku swojej rodziny, szantażowanie, grożenie, agresja słowna sprawiają, że nie da się go polubić. Jako czytelnik odnoszę wrażenie, że jest to ulubiona postać pisarki, ponieważ w każdej sytuacji z opisów wynika, że to on jest tym pokrzywdzonym.

W ogóle bohaterowie są ciężcy do przełknięcia. Zarówno zachowanie, emocjonalność jak i dialogi są tak oderwane od rzeczywistości, że nie sposób wczuć się w historie, co oddala nas od Gawroszów i sprawia, że są tylko bardziej irytujący.

Niekończące się pieniądze na spełnianie marzeń brane z tajemniczego źródła, dialogi, które przez 80% były wykrzykiwane w złości, kontrola, toksyczne zachowania, brak wsparcia ze strony bliskich - a książka próbuje nam wmówić, że to wszystko w imię wyższej wartości, jaką jest rodzina. Doczytałam ją do samego końca, jednak z każdym kolejnym rozdziałem byłam coraz bardziej zirytowana.

Używane przez autorkę słowa pokazują, że lekko idzie jej zabawa językiem, ale nie jest to coś, co chciałoby się czytać.

Jest to chyba moja najniżej notowana pozycja, a przynajmniej jak na razie. Nie ma jednak rzeczy, której mogłabym się złapać, żeby w jakikolwiek sposób pozycję pochwalić. Może dynamika akcji?

Może w całym tym absurdzie jest jakaś śmieszność, jednak ja jej nie znalazłam.

Natknęłam się na wiele opinii o głębi książki, jednak chyba potrzebuję jakiejś łopaty, żeby przebić się przez dno.

Niestety. Nie mogę szczerze polecić tej pozycji. Nie wiem również czy jest sens kontynuować rok w Przytulnej.

U Gawroszów wiele się dzieje. Amelia sprawiła rodzinie ogromną niespodziankę, która może być dla niej śmiertelna. Dodatkowo kolejne tajemnice ponownie wychodzą na jaw. Azja odkrywa kolejne sekrety domowników i to nie są dobre informacje. Sprawy przybierają nieoczekiwane obrót i robi się nieciekawie. Co odkryje chłopak? Jakie niebezpieczeństwo czeka na rodzinę?

Ta rodzinka zaskakiwała od pierwszej części, tutaj mamy dalsze ich przygody i nieciekawy rozwój sytuacji. Powoli poznajemy kolejne tajemnice i konsekwencje poprzednich. U Gawroszów dzieje się jeszcze więcej złych rzeczy i rodzice muszą wręcz stawiać na głowie, by to uspokoić. Jednak dociekliwość niektórych namiesza jeszcze bardziej.

W tej części co chwila coś się dzieje. Autorka nie bawi się w zbędne opisy, tylko co strona coś. Powieść skupia się głównie na wydarzeniach, dlatego czyta się ją naprawdę szybko i trudno się od niej oderwać. Postacie da się polubić, choć nie raz podniosą ciśnienie.

No i właśnie o bohaterach warto coś powiedzieć. Azja zmienia się dość drastycznie. Stara się dla rodziny jak najlepiej, jednak po tym co przeżył ma kilka traum, z którymi musi walczyć. Ma manię kontroli, co w niektórych przypadkach może się przydać. Za to mocno zmienił się Ariel. W tej części stał się bardziej kłótliwy i konfliktowy. Jego priorytety się zmieniają i zobaczymy jaki to będzie miało na niego wpływ. Adela i Amelia trochę znikają w tle. Pierwsza raczej dużo wyjeżdża i raczej nie jest aktywna w konfliktach. Zaś druga głównie spędza czas w jednym miejscu. No i rodzice, no cóż u nich jest nieciekawie. Mają ogrom problemów i one się tylko nawarstwiają. Przez dociekliwość dzieci nie mają łatwo i muszą być ciągle w biegu.

Także podsumowując to naprawdę świetna seria na lato. Zabawna, urocza, wzruszająca i wciągająca. Zakończenie sprawia, że chcemy od razu kolejną część. Naprawdę jestem ogromnie ciekawa, jak to dalej się rozkręci. Ta rodzinka angażuje czytelnika w swoje sprawy i pozwala na chwilę zapomnieć o własnych problemach. Gorąco polecam!

"Każdy - bez wyjątku - miał w życiu moment, w którym rozsypało się ono jak domek z kart i od tej pory nic już nie było takie samo. Wszytko, w co wierzyłeś, co trzymało Cię w pionie, co sprawiało, że w ogóle miałeś siłę trwać na tym świecie, nagle przestało mieć sens".

"Nie ma dla mnie ratunku, o czym wszyscy wiemy od sześciu lat. Mogę jedynie zostawić wam cząstkę siebie. Maleńkie życie, które zrodzi się w miejsce śmierci. Córeczkę albo synka, kruszynkę, która będzie wam mnie przypominać. Tego właśnie pragnę."

~Każda rodzina ma swoje tajemnice, wzloty i upadki, ale nie każda potrafi sobie poradzić z tym co ma do zaoferowania samo życie.

Czy rodzina Gawroszków upora się z kolejnymi problemami, które zgotował im los? A co z wielkimi tajemnicami? Czy wyjdą na światło dzienne?

Jedno jest pewne nad rodziną Gawroszków zawisły czarne chmury, które totalnie zaburzyły harmonię ogniska domowego. Nikt z nich nie spodziewał się takiego obrotu wydarzeń...

~Młodziutka Amelia, nieuleczalnie chora nastolatka spodziewa się dziecka co może być dla niej śmiertelnym zagrożeniem, tym bardziej że od wielu lat dziewczyna balansuje na krawędzi życia i śmierci.

Czy urodzi to dziecko pomimo sprzeciwu większości? Życie za życie?

Azja i Ariel, jej bracia pomimo tak druzgocących informacji nadal skaczą sobie do oczu dlatego też męskim kłótnią nie ma końca...do czego to ich doprowadzi?

Alicja jako matka z wielkim bólem serca przypatruje się całej sytuacji...czy zdoła znaleźć "złoty lek" by pogodzić swoje dzieci?

Czy odbuduje rodzinną atmosferę, zaufanie?

Jedno jest pewne to będzie długa i wyboista droga w której pieniądze nie przyniosą upragnionego szczęścia, miłości i spokoju.

~"LATO W PRZYTULNEJ" Katarzyny Michalak to drugi tom niezwykle, tkliwej, ujmującej, pełnej emocji, momentami wręcz błyskotliwej Sagi Przytulnej.

Sagi, która tak naprawdę pokochają wszyscy, gdyż nikt tak jak autorka nie potrafi malować słowem o współczesnych problemach, wprawiając w drgania najgłębiej skrywane zakamarki naszej duszy...a to dopiero początek bo przed nami kolejne tomy tejże historii.

~ Nawet nie wyobraźcie sobie jak tęskniłam za bohaterami : Alicją opiekuńczą, czułą matką, wybuchowym, stanowczym i upartym ojcem - Andrzejem oraz ich dziećmi czwórką zupełnie różnych, temperamentnych charakterów, które nadają sens życiu rodzinnemu.

~ I tak po raz kolejny za sprawą autorki i jej ciepłego, lekkiego pióra, pełnokrwistych popełniających masę błędów bohaterów, genialnemu pomysłowi na fabułę wraz z zalewającą nas falą niekończących się zawirowań i problemów możemy przypatrywać się relacjom rodzinnym, okiem każdego z domowników.

Dzięki czemu mamy bardzo dokładny wgląd na daną sytuację oraz emocje kotłujące się w głowach każdej z postaci co pozowala wszystkimi zmysłami jeszcze lepiej chłonąć tą historię.

~Jak dla mnie jest to prawdziwa bomba emocjonalna, która pozwala odkryć wszystkie drzemiące w nas uczucia, wywołując potok łez i szybsze bicie naszego serducha.

Takie książki po prostu się chłonie gdyż od takich opowieści nie idzie się oderwać!

~"Lato w Przytulnej" to niby lekka, niebanalna i emocjonująca historia, która rozpieszcza nas nieoczekiwanymi zwrotami akcji, owianych tajemnicą i sekretami, otulając nas przy tym niczym ciepły mięciutki kocyk przez co zatracamy się w znaczeniu, prawdziwego słowa miłości i rodziny.

Wspaniała, wartościowa powieść, którą powinien przeczytać każdy. Idealna na prezent dla młodszych jak i starszych czytelników.

Ja już z wielkim wytęsknienem wypatruje kolejnej części z rodziną Gawroszków.

Polecam J.K.

„Lato w Przytulnej” to znakomita, błyskotliwie nakreślona kontynuacja losów rodziny Gawroszów, dopieszczona kolejnymi silnie angażującymi wątkami, którą pochłania się z wypiekami na twarzy i szybszym biciem serca. Już sam wstęp zapowiada, że autorka nie ma zamiaru oszczędzać bohaterów, a więc czytelnik otrzymuje gwarancję, iż trudne tematy i mroczne sekrety będą się przewijały przez całą, dotykającą duszy opowieść, fundując tym samym odurzającą i przeszywającą na wskroś lekturę. Kolejne tajemnice, bolesne doświadczenia bohaterów odkrywane są stopniowo, po to, by w końcu przytłoczyć, rozsypać serce w drobny mak. Z każdą następną stroną historia przeszywa jeszcze mocniej, a pisarka gra na czytelniczych emocjach niczym prawdziwy wirtuoz. Bezsprzecznie, po tej uzależniającej opowieści naprawdę ciężko jest się pozbierać!

Styl autorki jest wspaniały, cechuje go lekkość oraz wyjątkowa sugestywność, dzięki czemu kartki same przelatują przez palce, a czytelnik z zapartym tchem śledzi nakreśloną historię. Wszelkie uczucia są niemal namacalne, obezwładniają, bywają wręcz nie do zniesienia, niestety już nie ma szans, by się od nich uwolnić.

Naszkicowane postacie są prawdziwe, interesujące, wielowarstwowe, jak najbardziej przemawiające, dzięki czemu czytelnik odbiera tę malowniczą historię nadzwyczaj intensywnie. To ludzie tacy jak my, pełni pragnień i marzeń, popełniający błędy, mierzący się z kolejnymi przeszkodami losu, skrywający wiele tajemnic. A jednak, gdy życie stawia ich przed trudnymi wyborami czy powala powrotem mrocznej przeszłości, zawsze mają oparcie w najbliższych, bo rodzina jest największą wartością i prawdziwym azylem. Co jednak, gdy okaże się, że nie wszystkich łączą więzy krwi?

„Lato w Przytulnej” to porywająca, obezwładniająca kontynuacja, która zafunduje wam zarówno poruszające chwile, jak i te pełne adrenaliny, trzymające w nieopisanym napięciu, niekiedy wręcz niszczące psychicznie. Poczucie bezsilności, próba odcięcia się od przeszłości, zawstydzające błędy, a pośród tego pragnienie odnalezienia siebie, prawdziwej miłości i rodzinnego szczęścia. Gwarantuję, że ta powieść rozkocha was w sobie!❤️

Książka to kontynuacja "Wiosna w Przytulnej" i zdecydowanie bez znajomości nie ma co czytać Lata. W tym tomie życie każdego z bohaterów się skomplikuje, a tajemnice zaczną wychodzić na wierzch czy bohaterzy tego chcą, czy nie.

Nagłówek "Tajemnica, tajemnicę tajemnicą pogania" jest w 100% opisaniem książki. Tu wszyscy coś ukrywają i nie raz byłam zszokowana, tymi tajemnicami co Autorka nam zagwarantowała. Zdecydowanie nie oszczędza tej rodziny, a to dopiero początek ich historii, bo przed nami jeszcze 2 tomy.

Bardzo mi się podoba pomysł 4 tomów na rok. Wiosna, lato, jesień, zima. Dodaje to klimatu książkom. Okładka również jest piękna, delikatna i obiecująca fajną letnią obyczajówkę. Ale właśnie za jej delikatnością kryje się bomba emocjonalna.

Ja rozpływam się nam książkami autorki. Polecam, polecam, polecam. I na co dzień nie czytam takich książek, to autorki książki mogę czytać w ciemno.

Nie jest łatwo napisać sagę o zwyczajnej rodzinie, w taki sposób, by nie tylko utrzymać zainteresowanie czytelnika ale jeszcze od czasu do czasu go zaskoczyć. W końcu często wydaje nam się, że zwykli ludzie i ich życie są trochę nudni, trochę zbyt mocno ich kreacje odzwierciedlają naszą codzienność, w związku z czym nie mają nas- czytelników, czym zdziwić, a ich fikcyjne problemy w zderzeniu z naszymi, realnymi, wypadają blado. Ale wtedy wkracza Pani Kasia Michalak i udowadnia, że wszystko można, jeśli ma się, tak jak ona, piękne i magiczne pióro.

Latem w Przytulnej, gdy słońce nie daje wytchnienia, a wydarzenia u Gawroszów nie zwalniają, odkryjecie reakcję familii na tajemnicę Amelki, poznacie najbardziej skrywany sekret Andrzeja, przywitacie nowego członka rodziny, poobserwujecie kolejne scysje z Azją w roli głównej oraz przekonacie się, że na zemstę nigdy nie jest za późno, a siła bliskich jest ogromna. Ten czas będzie niezapomniany, jednak biorąc pod uwagę całość fabuły to okrągły rok u bohaterów na taki szalony, uczący i pełen niespodzianek się zapowiada.

"Lato w Przytulnej" to książka, na którą bardzo czekałam i choć miałam wobec niej wysokie wymagania to ona nie dość, że je spełniła, to nawet je przewyższyła! Rodzinę Gawroszów i ich tajemnice pokochałam od wiosennej części sagi i moja miłość do nich nie ustała- wręcz przeciwnie! Czasem z trwogą, a czasem z uśmiechem obserwowałam ich perypetie, dawałam się zaskakiwać, poznawałam sekrety niektórych członków ale.. to jeszcze nie koniec! Ta rodzina, teoretycznie zupełnie zwyczajna, nie skończyła snuć swojej opowieści i wiem, że zapewnią mi wiele emocji- podobnie jak w tym tomie. Nie sposób bowiem nie zaangażować swoich czytelniczych uczuć co do wyborów młodziutkiej Amelii czy rozterek sercowych Azji ale reszta rodzeństwa też nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Tutaj wszystko, co skrywają karty powieści, jest interesujące i pochłonęłam tę lekturę w mgnieniu oka, zawiedziona, że to już koniec mojego pobytu w Przytulnej. I już się nie mogę doczekać zimy, kiedy to ostatni tom serii zostanie wydany, a ja zimy nie toleruję- jestem ciepłolubna i niech to będzie najlepszą rekomendacją dla tej sagi! To jedna z tych książek, którą naprawdę trzeba poznać, której trzeba dać szansę i pokochać te postaci jak własną rodzinę- bo naprawdę inaczej się nie da.

Lato przyniesie do domu Gawroszów sporo zamieszania. Niełatwo w 6-cio osobowej rodzinie, gdzie każdy ma sekrety, znaleźć porozumienie. Ciężko będzie utrzymać nerwy na wodzy, a pięści będą porządnie świerzbić. Jesteście gotowi na dużą dawkę emocji i tyle samo zaskoczeń?

Amelia, która z wysiłkiem walczy o to, aby przeżyć każdy kolejny dzień, jest w ciąży. Jak to możliwe, że nieuleczalnie chora dziewczyna będzie miała dziecko? Kto odważył się wykorzystać bezbronną maturzystkę?

Azja nie może zapomnieć o Anieli, dziewczynie z ośrodka. On natomiast wpada w oko koleżance z kursu. Zrobi się z tego lekki galimatias. Na domiar złego chłopak czuje, że jest oszukiwany. Ojciec traktuje go inaczej niż innych i czas wreszcie dowiedzieć się dlaczego. Robi więc badania DNA.

Ada wraca wcześniej z kursu organizowanego przez nową szkołę. Czy bogate dzieciaki, z którymi będzie teraz się uczyć to towarzystwo dla niej?

Ariel pomiędzy kolejnymi zajęciami ze szkolenia dla pilotów, jest zazdrosny o Azję i wywołuje tym niezłą awanturę. Trudno spodziewać się, aby chłopaki w najbliższym czasie znaleźli wspólny język. Jednak kłopoty kogoś z rodziny potrafią do tego skutecznie motywować.

Alicja stoi na straży spokoju rodziny, co jest nie lada wyzwaniem. Kiedy co chwilę ktoś bliski trafia do szpitala, to ona czuwa przy szpitalnym łóżku i to ona musi zażegnywać domowe awantury. Jednak sama też ma coś za uszami i wszyscy to czują. Domownikom kończy się cierpliwość…

Na koniec tata czyli Andrzej. Zagorzały przeciwnik kłamstwa i zwolennik porządku. Ciężko mu znaleźć porozumienie z Azją, a informacja o ciąży córki jeszcze bardziej wytrąca go z równowagi. Jednak okaże się, że i on nie jest wobec bliskich szczery.

Saga o Przytulnej to familijna seria poświęcona rodzinie Gawroszów. Jak w każdym domu życie toczy się szybko, a każdy z domowników ma swoje zdanie i inne potrzeby. Autorka nie oszczędza nam emocji i co chwilę serwuje kolejne burze, sekrety i dramaty. Nikt nie może liczyć na spokój i nikt nie jest święty. Może czasami trzeba przeciąć wrzód, aby mógł się zagoić, a nie ciągle narastał?

Lato w Przytulnej to fantastyczna książka od której ciężko się oderwać. Niby lekka, emanuje spokojem, z drugiej strony ciągle coś się dzieje. Nie ma czasu na nudę, jednocześnie jest świetna do relaksu. Spodoba się zarówno młodszym, jak i starszym czytelniczkom, więc zdecydowanie to dobra międzypokoleniowa powieść którą po przeczytaniu można przekazać córce, babci lub koleżance.

Mówi się, że z rodziną najlepiej na obrazku, Gawroszowie wiedzą o tym jak nikt. Choć ich problemy materialne za sprawą Alicji (pani domu) odeszły w niepamięć, to nikomu spokoju nie daje fakt, skąd mamę stać to na Mustanga, to na prestiżową szkołę. Okazuje się, że pieniądze szczęścia nie dają, dom to ludzie, a ludzie to emocje. A w mieszkańcach przedwojennej willi jest ich co nie miara, kłębią się, piętrzą, buzują.

Przepadłam. Zazwyczaj sięgam po romanse, w których losy dotyczą jednej pary i tak całą książkę. "Przytulna" saga to losy rodziców, którzy zmagają się z przyziemnymi problemami: pieniędzmi, dobrem swoich dzieci czy niesnaskami między nimi. Kroczymy obok młodych ludzi, widzimy piękną miłość nastolatki do swojego jeszcze nienarodzonego dziecka, dla którego ta chce się poświęcić. Rozjaśnia się nam obraz buntowniczego młodego mężczyzny, który choć jest czarną owcą to dobro swojego rodzeństwa stawia nade swoje. I nie tylko ich, bo przewinienia starszyzny też maskuje. W książce jest ogrom miłości, ale przeważa ta rodzicielska i między rodzeństwem nad romantyczną.

Lubię takie przyziemne historie, gdzie wszystko ma swój czas, a tajemnice i zwroty akcji umilają nam czytanie. Ale, autorko! Wiosnę i Lato przeczytałam po sobie, a teraz jestem zmuszona czekać na trzecią część. Po takim epilogu to ja nie wiem jak wytrzymam! 😎😁🤣

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_

🌸 "Lato w przytulnej" autorstwa Katarzyny Michalak, to druga część fantastycznej serii pod tytułem "Saga Przytulna".

🌸 U rodziny Gawroszów nie dzieje się najlepiej. Prawdziwym szokiem dla rodziny jest ciąża ciężko chorej Amelii, a bracia Azja i Ariel wciąż nie mogą dojść do porozumienia.

Alicja nadal ukrywa przed rodziną pochodzenie pieniędzy, a i Andrzej ma swoją tajemnicę, o której wie tylko jedno z dzieci.

Czy w rodzinie Gawroszów w końcu zagości zgoda?

Czy skrywane tajemnice wyjdą na jaw?

🌸 Ponieważ jest to kontynuacja losów bohaterów, to musicie koniecznie przeczytać najpierw pierwszą część serii pod tytułem "Wiosna w Przytulnej ", zanim zabierzcie się za tą książkę.

Ja bardzo polubiłam tą serię, i z zapartym tchem śledziłam losy naszych bohaterów. Myślałam, że większość sekretów ujrzy światło dzienne, ale autorka mnie zaskoczyła, gdyż nie sądziłam, że będzie jeszcze więcej tajemnic i dramatów. Autorka nie oszczędza bohaterów, i co chwilę rzuca im kłody pod nogi. To sprawiło, że książkę wręcz pochłonęłam, i ciężko się było od niej oderwać. W tym tomie mamy mnóstwo emocji, a problemy bohaterów się piętrzą, ale ich wzajemna miłość sprawia, że są w stanie przezwyciężyć trudności.

Najbardziej polubiłam Azję, który robił wszystko, aby pomóc rodzinie, oraz Amelię, która podjęła bardzo trudną decyzję, i pomimo młodego wieku, oraz nieuleczalnej choroby postanowiła urodzić dziecko.

Z niecierpliwością oczekuję kolejnego tomu, gdyż czuję, że jeszcze wiele się wydarzy w życiu naszych bohaterów i nie mogę się doczekać, aż odkryję wszystkie sekrety rodziny Gawroszów.

Jeśli lubicie książki obyczajowe, pełne emocji i skrywanych sekretów, to musicie koniecznie przeczytać tą książkę.

W rodzinie Gawroszów bez zmian?

Oj zdecydowanie zadziało się bardzo wiele. Nadal tajemnica przegania tajemnicę, a one kolejne.

Już w poprzedniej części pani Katarzyna zafundowała nam, mogę nawet napisać potrójną dawkę emocji. Rodzina Gawroszów, która trzymała się – prawie – razem, jak się okazało, miała przed sobą wiele tajemnic. Niektóre z nich wyszły na jaw, ale… na końcu autorka sprawiła, że niejedna osoba wbiła się w fotel. Wiadomość ta wstrząsnęła całą rodziną, lecz jej członkowie ponownie stanęli na wysokości zadania i ponownie zaczęli się wspierać. Do jednej niespodzianki doszły kolejne, a nawet gorsze. Hazard, prześladowanie, czy nawet przemoc. Każdy z członków rodziny Gawroszów tak starannie wybudował wokół siebie mur, że nikt – a zwłaszcza ci, którzy powinni zobaczyć problem, czyli rodzina, nie dostrzegli tego.

Na całe szczęście z pomocą przybyła czarna owca rodziny, czyli Azja. Choć każdy uważał go za typa spod ciemnej gwiazdy, który niszczył rodzinę, to tak naprawdę stał się on Aniołem Stróżem wszystkich domowników. To on czuwał nad wszystkimi, gdy tracili nad sobą kontrolę, to on znał wszystkie najskrytsze tajemnice, rozwiązywał problemy. Krótko ujmując, miał wszystkich w kieszeni. Ale czy wykorzystywał ten fakt? Czy Azja dla swojego dobra przekraczał granice prywatności, ujawniając rodzinne tajemnice?

Azja to główna postać w tej historii. I szczerze mówiąc, polubiłam go najbardziej z całej rodziny. Każdy z bohaterów został przedstawiony w bardzo dobry sposób. Każdy na swoich plecach nosi ciężar kłamstw, lecz to właśnie Azja nie dość, że tacha swój, to i reszty. I nie do końca każdy jest mu za to wdzięczny…

Autorka skupia się na rodzinie, a także tajemnicach. Pokazuje, jak bardzo ważne jest zaufanie, a jeszcze bardziej szczera rozmowa. W tej serii możecie spodziewać się wielu emocji. Przede wszystkim świata rodziny Gawroszów, który na pozór był idealny, lecz dla oka innych. Tak naprawdę w ich życiu powstał ogromny chaos. I coś czuję, że to tylko Azja będzie mógł go opanować. Lecz, czy rodzina mu na to pozwoli?

Pokochałam tę rodzinę i nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na jesień w przytulnej. Zapowiada się chłodno, deszczowo, a także wietrznie… Lecz po każdym deszczu wychodzi słońce, prawda? I być może w rodzinie Gawroszów w końcu zawita spokój.

 U Gawroszów bez zmian: tajemnica, tajemnicę tajemnicą pogania. 

I to już powinno dać wam pewien obraz fabuły książki, której nie będę wam zdradzać, bo myśle, że lepiej odkryć ją samemu podczas lektury książki.

Katarzyna Michalak stworzyła tak niepowtarzalną, a zarazem przepełnioną emocjami historię, że wsiąkłam w świat w bohaterów i ich problemy i za żadne skarby świata nie chciałam wracać do rzeczywistości.

Już dawno żadna lektura nie sprawiła mi tyle przyjemności, co ta historia. Mimo tego, że była przepełniona ogromnym cierpieniem bohaterów, to ja czerpałam wielką przyjemność w towarzyszeniu im w ich walce z demonami przeszłości. Na kartach tej powieści emocje wylewają się z każdej strony, sprawiając, że ciężko oderwać się od lektury. Przyznam, że tylu tajemnic, które ukrywają przed sobą członkowie tej rodziny ja się zupełnie nie spodziewałam. A kiedy zaczynają po kolei wychodzić na jaw wtedy zaczyna się dużo dziać.

Autorka szczególny nacisk kładzie na przekazanie nam, poprzez tę historię, że najważniejsze jest, by znać swoją wartość, by pokochać siebie samego i dać sobie szansę na szczęście. Opowiada się po stronie skrzywdzonych ludzi, wielu z nas odnajdzie w tej książce prawdę, którą potem będzie mógł wykorzystać w życiu. Nie mogę nie wspomnieć również o tym, że autorka mocny nacisk kładzie na pokazanie siły rodziny, która wzajemnie się wspiera i pomimo tego, że zdarzają się konflikty i kłótnie zawsze stoją za sobą murem i nie pozwolą, aby komuś działa się krzywda.

Bardzo dobra obyczajówka, która zmusza do myślenia, a w dodatku czyta się przyjemnie i szybko. „Lato w przytulnej” to typowo kobieca literatura, która przypadnie do gustu miłośnikom romansów. Ja zaczęłam ją wczoraj i przeczytałam ją w niecałe trzy godziny, także ta książka idealnie sprawdzi się na leniwy wieczór.

Teraz pozostaje czekać na Jesień! 🍂

"Lato w przytulnej"

Kontynuacja losów rodziny Gawroszów.

Z tak wielka ilością tajemnic chyba się jeszcze nie spotkałam. Ta rodzina ma ich mnóstwo mimo że na pozór sprawiają wrażenie że nie mają przed sobą sekretów. Jednak nic bardziej mylnego. Już w pierwszym tomie tajemnica goniła tajemnice jednak w tym ich ilość wzrosła dwukrotnie ale również powoli wszystko zaczyna się wyjaśniać. Ha. Bohaterowie wiedza a czytelnik nie 😎. Ta książka tak mnie pochłonęła że odłożyłam ja dopiero gdy się skończyły wszystkie strony. Kiedy jesień? Ja potrzebuję kolejnej części na już ❤️.

Wielu ludzi myśli że pieniądze dadzą im szczęście i upragniony spokój. Jednak czasami bywa tak, że gdy można spełnić swoją każde materialne marzenie, okazuje się że umyka nam coś, co nas łączyło. Rozumienie i zaufanie zaczyna być ulotne, a tajemnice, klamstwa i wzajemne oskarżenia zaczynają burzyć mury nawet najlepszego domu. Tak też się dzieje z rodziną Gawroszów, im więcej Alicja ma pieniędzy i spełnia marzenia dzieci i rodziny tym bardziej się od siebie oddalają. To co miało ich połączyć, zaczyna ich dzielić.

Tak wiele emocji towarzyszy w trakcie czytania a zwroty akcji skutecznie podsycają apetyt na czytanie.

Bardzo przyjemny styl autorki sprawia że przez tą historię się płynie, a fabuła jest tak wciągająca że nie sposób przerwać czytania. Ta rodzinka jest niezwykła i jestem bardzo ciekawa jak to wszystko się wyjaśni bo zakończenie zostawiło ogromny chaos i zwiastującą bombę która właśnie wybucha. Kreacja bohaterów jest świetna, a przede wszystkim Azja to mój ulubieniec ❤️ Bardzo polecam tę serię i niecierpliwie czekam na więcej.

Tak jak mogłam się spodziewać. Autorka nie zawiodła w żadnym aspekcie. Sama złapałam się na tym, że czekam z niecierpliwością na konstynuację "Wiosny w Przytulnej". Zakończenie poprzedniego tomu zostawił mnie w ogromnym zawieszeniu, miałam nadzieję, że w tej części dowiem się znacznie więcej... ale po kolei.

Miło było powrócić do rodziny Gawroszów. W pierwszym tomie troszkę poznaliśmy tajemnic starszyzny, w tym swoje sekrety odkrywa Andrzeja - taty. Oczywiście naszym detektywem w dalszej części pozostaje Azja, który wysuwa się na przód w tym tomie i większość powieści poświęcona jest jego osobie.

Książka głównie napisana w trzeciej osobie, tak jakbyśmy mieli dodatkową osobę w rodzinie, która opowiadałaby nam historię.

więcej na velarislibrary

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, bardzo cenię sobie książki Pani Kasi, ponieważ są niezwykle życiowe, poruszające przyziemne sprawy, a każda z tych, które przeczytałam niosła ze sobą głębsze przesłanie. Dlatego kiedy tylko widzę, że pisarka napisała coś nowego wiem, że koniecznie będę musiała po to sięgnąć! Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że powieść czyta się wręcz ekspresowo. Książka "Lato w Przytulnej" jest drugim tomem serii #sagaprzytulna i zarazem kontynuacją "Wiosny w Przytulnej". Powieści te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Pierwszy tom ogromnie mi się podobał i naprawdę nie mogłam się doczekać kiedy w końcu będę mogła zacząć czytać dalsze losy rodziny Gawroszów, bo to Pani Kasia zakończyła "Wiosnę w Przytulnej" pozostawiło mnie z ogromnym szokiem wymalowanym na twarzy. Jak tylko odebrałam paczkę od kuriera od razu zabrałam się za czytanie i nie odłożyłam książki póki nie przeczytałam ostatniego zdania! Fabuła została w interesujący, wręcz intrygujący sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona. Dalej podtrzymuję, że bohaterowie zostali naprawdę świetnie i autentycznie wykreowani, to postaci, które z powodzeniem moglibyśmy spotkać w rzeczywistości i w wielu kwestiach się z nimi utożsamić, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia została przedstawiona z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi jeszcze lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to naprawdę świetny zabieg, bo tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę. Tutaj w dalszym ciągu kartka po kartce poznajemy jeszcze bliżej członków rodziny Gawroszów, czytając tą książkę tak naprawdę nie wiedziałam co dostanę na kolejnej stronie i bardzo mi się to podobało. Kilka tajemnic zostało rozwikłanych, natomiast inne zostały powolnie odkrywane i ucięte w najmniej spodziewanym momencie! Pisarka w świetny sposób buduje napięcie i rysuje portrety psychologiczne postaci! Autorka poraz kolejny w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które wywołują w Czytelniku ogrom emocji oraz skłaniają do refleksji. Jedno jednak w tej powieści jest niezmienne - członkowie tej rodziny ogromnie się wspierają, troszczą o siebie i bardzo się kochają! Coś cudownego!

Zakończenie jakie zaserwowała tutaj Pani Kasia ponownie sprawiło, że zostałam z szokiem wymalowanym na twarzy! KOCHANA AUTORKO TAK SIĘ NIE ROBI! Nie mogę się już doczekać kolejnego tomu, bo podskórnie czuję, że jeszcze wiele się wydarzy w życiu rodziny Gawroszów. Polecam!

„Lato w Przytulnej” to saga rodzinna, która opisuje poczynania rodziny Gawroszów. Rodziny, której członkowie są właścicielami imion rozpoczynających się od litery A i której losy niejednokrotnie przyprawiają czytelnika o szybsze bicie serca.

Katarzyna Michalak na kartach tej książki zaakcentowała znaczenie słowa dom. Słowa, które nie tylko prowokuje czytelnika do wspomnień z dzieciństwa ale przede wszystkim tworzy podwaliny do późniejszego funkcjonowania w świecie. Funkcjonowania, które opiera się na bezgranicznej miłości, otula ciepłem i ukazuje wzajemną akceptację.

„Lato w Przytulnej” to historia kryjąca w sobie mnóstwo życiowej mądrości i dojrzałości. Takiej, która potrafi szczelnie wypełnić serce i sprawić, że czytelnik podążając za bohaterami będzie razem z nimi odczuwać każde zmartwienie, wylewać łzy, czy uśmiechać się do wschodzącego słońca. Autorka barwnie opisała całą panoramę życiowych dylematów, od momentów beztroskiego szczęścia po gorycz dramatów, które nie omijają żadnego z pokoleń. Do tego całe mnóstwo tajemnic i sekretów z których utkana jest ta historia, sprawia, ze nie ma tutaj mowy o jakimkolwiek znużeniu. Przez tę historię sunie się z niezwykłą lekkością, co dodatkowo spotęgowane jest niebywale plastycznym piórem autorki. Ta saga, rozpoczynając już od pierwszego tomu, stanowi ucieczkę od rzeczywistości i jednocześnie niesie ze sobą kombinację relaksu i zapomnienia.

„Lato w Przytulnej” eksponuje portret rodziny. Portret, w którym choć każdy z członków wyróżnia się odmiennym charakterem, każdy doświadcza w mniejszym lub większym stopniu problemów. Każdego z nich życie zaskakuje i weryfikuje ich spojrzenie na sprawy dla nich ważne.

Polecam serdecznie. To historia, którą nie sposób zapomnieć. Ja wyczekuję już kolejnego spotkania z rodziną Gawroszów.

„U Gawroszów bez zmian: tajemnica tajemnicę tajemnicą pogania”

„Wiosna w przytulnej” bardzo mi się spodobała, dlatego tak bardzo nie mogłam doczekać się kontynuacji. Gdy tylko „Lato” trafiło w moje ręce… rozpłynęłam się.

Pióro autorki jest genialne, tak lekkie i ciepłe. Książkę się czyta tak dobrze… krótkie rozdziały, niesamowite ciepło bijące z każdej strony. No niesamowite! To słowo idealnie opisuje tę historię.

Jeśli ktoś nie czytał tomu I to serdecznie zachęcam! A teraz przechodzimy do naszej perełki.

Podobała mi się jeszcze bardziej niż wcześniejsza! Tęskniłam za rodziną Gawroszów. Bardzo mnie cieszy, że ten tom owiany jest dużą nutą tajemniczości, że bardzo dużo się dzieje, chociaż określenie „bardzo dużo” to i tak mało powiedziane… Ile tajemnic, sekretów, nieszczęść… końcowe rozdziały czytałam z zapartym tchem. Bałam się, że coś złego może się wydarzyć…

Bardzo dobrze wykreowana każda postać. Każdy ma inny charakter, ma coś innego, swojego. I ten Azja, Oh chłopie… Mimo, że nie zawsze jest dobrze, nie zawsze jest kolorowo oni zawsze za sobą stoją murem… to jest tak piękne… bardzo ciepła historia mimo wszystko, jest idealna na letnie wieczory.

Natomiast chciałam tylko wspomnieć, że takiego zakończenia nie lubimy! Chce więcej! Na już! Nie mogę się doczekać kontynuacji. Nie spodziewałam się, że zarówno Wiosna jak i Lato w przytulnej tak mi się spodobają… nie mogę się doczekać „Jesieni” oraz „Zimy” chociaż z drugiej strony boje się… bo ja już czuję, że bardzo trudno będzie mi o nich zapomnieć…

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

Współpraca