Kwiatowy dwór. Saga dworska. Tom 3

Życie Julianny i Dominika w ich nowym domu, toczy się spokojnym torem. Nawet do głowy im nie przyjdzie, jak wielkie zmiany, już za chwilę zburzą ich spokój. A to wszystko za sprawą Józka i... Brackiego. Ten drugi szykuje nielada niespodziankę dla całej społeczności Podhorowa. Jednak nieprzewidywalny los i tym razem da o sobie znać.. Trzeci tom sagi dworskiej "Kwiatowy dwór", po raz kolejny zaprasza nas do świata Julianny i Dominika. W tej części na scenę wkraczają nowe postacie, a jedną niestety przyszło nam pożegnać. Tak jak poprzednie tomy, tak i ten wciągnął mnie bez reszty. Uwielbiam styl pisania autorki. Świat przez nią wykreowany przenosi mnie do innej rzeczywistości. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdzki. Cudowna, lekka fabuła, choć niepozbawiona emocji i ciekawi bohaterowie, z którymi niesposób się nie zaprzyjaźnić. I choć żal było się rozstawać, to ufam, że to jeszcze nie koniec... Polecam z całego serca tę cudowną historię !!!

"Kwiatowy dwór" autorstwa Krystyny Mirek to powieść, która wciąga czytelnika w świat pełen emocji, tajemnic i piękna przyrody. Akcja toczy się w malowniczym otoczeniu, które odgrywa kluczową rolę w fabule, nadając jej niepowtarzalny klimat. Główny bohater, zmagający się z trudnościami w życiu osobistym, musiał uciekać z domu rodzinnego, stracił wszystko! Tytuł, majątek i rodzinę. Mężczyzna doświadczył biedy i cały czas bał się, że ktoś go rozpozna. Dominik ułożył sobie życie u boku ukochanej żony i spodziewa się dziecka. Jednak nie potrafi zapomnieć o rodzinnym majątku, który podstępem przejął Bracki. Wkrótce Dominik Podhorski dostaje wiadomości z Podhorowa i musi stawić czoła demonom przeszłości.

Czy Dominik odzyska rodzinny dom i majątek?

Krystyna Mirek w mistrzowski sposób łączy wątki miłosne z tematami rodzinnymi oraz odkrywaniem siebie. Książka porusza ważne kwestie, takie jak przebaczenie, akceptacja oraz siła więzi międzyludzkich. Styl pisania autorki jest lekki i przystępny, co sprawia, że książkę czyta się z przyjemnością. Opisy przyrody są pełne detali, co dodatkowo wzbogaca fabułę i pozwala czytelnikowi poczuć się jakby sam znajdował się w tym idyllicznym miejscu.

"Kwiatowy dwór" to powieść, która nie tylko dostarcza rozrywki, ale także skłania do refleksji nad życiem i relacjami z innymi. Idealna dla miłośników literatury obyczajowej, którzy cenią sobie emocjonalne historie osadzone w pięknych dziewiętnastowiecznych sceneriach. Krystyna Mirek po raz kolejny udowadnia, że potrafi stworzyć opowieść, która zostaje w pamięci na długo.

Polecam gorąco i zachęcam do zapoznania się z całą trylogią SAGI DWORSKIEJ.

BRUNETTE BOOKS

Dominik Podhorski w końcu ułożył sobie życie i założył rodzinę u boku Julianny. Młodzi oczekują na narodziny ich pierwszego dziecka. Nie zmienia to faktu, że przeszłość wciąż mieszka w głowie Dominika. Docierają do niego wieści z Podhorowa i sytuacja zmusza go aby w końcu raz a dobrze rozprawić się przeszłością, która mężczyzna chciał zostawić za sobą.

~

Niestety życie bywa przewrotne i trzeba zmierzyć się z nią i zawalczyć o swój majątek. Sprawę kompiluje niespodziewane pojawienie się niedoszłej bratowej dziedzica dworu w Podhorowie. Emilka okazuje się, że jednak przeżyła strzelaninę a teraz ma wyjść za mąż, za Brackiego. Czy ślub dojdzie do skutku? Czy Dominik wróci do Podhorowa? Co jeszcze się wydarzy w życiu mężczyzny?

~

"Kwiatowy Dwór" jest to trzeci już tom sagi dworskiej. Bardzo polubiłam bohaterów a cała historia wzruszyła mnie ale jednocześnie bardzo wciągnęła. Autorka świetnie przedstawia niezwykła walkę w obronie o majątek rodzinny ale też walkę o jej honor. Wyzwanie postawione przed Dominikiem nie było łatwe zwłaszcza wtedy, gdy przeciwnik działa bez skrupułów.

~

Cała saga jest niezwykła i pokazuje obraz polskiego życia w trudnych czasach ale też idealnie odzwierciedla oddanie rodzinne. Ja bardzo polubiłam tę serię i mam nadzieję, że autorka jeszcze mnie zaskoczy dalszymi losami bohaterów. Z wielką przyjemnością sięgnęła bym po kolejny jej tom.

~

Wiecie najbardziej rozczulił mnie moment śmieci seniorki roodu Łęckich. Aż mi łezka poleciała jak czytałam ten fragment. Autorka bardzo fajnie to opisała. Przez książkę się po prostu płynie, mimo iż akcja toczy się w okresie panowania dworzan to książka jest napisała naprawdę lekkim językiem.

~

Polecam Wam po nią sięgnąć ponieważ autorka przeniosi czytelnika w fascynujący świat XIX wieku. Każdy znajdzie coś dla siebie, a klimat pozwoli Wam poczuć się jakbyście byli uczestnikami całej fabuły. Na koniec dodam tylko tyle że lekturan na pewno pozostanie w pamięci na długo. Dodatkowo pozostawi refleksje nad wartością rodziny i uzmysłowienia sobie co w życiu jest najważniejsze.

Dziękuję wydawnictwu Zwierciadło za egzemplarz ♥️

Życie Dominika w końcu się ustabilizowało. Po wielu zawirowaniach odnalazł szczęście u boku Julianny, zbudował dom, w którym wspólnie mieszkają, kobieta spodziewa się ich dziecka. Miłość, która ich połączyła, ani trochę nie traci na sile. Czy to znaczy, że nic już niezakłuci ich spokoju? Niestety życie ma dla nich niespodzianki i nie zawsze będą one należały do łatwych i przyjemnych. Dominika zaczyna dopadać przeszłość. Przed nim wiele trudnych decyzji, od których będzie dużo zależeć. Jakich? Czy ma szansę na powrót do dawnego życia? Czy będzie miał wsparcie Julianny? Jak kobieta będzie się czuła w sytuacjach, które niebawem nadejdą? Czy odnajdzie się w zmianach?

Wiem, że tym razem zarys historii jest bardzo krótki, jednak tylko tyle mogę wam zdradzić z fabuły. Jest to ostatni tom z serii, wszystkie wątki autorka świetnie po domykała i dzieje się w książce naprawdę dużo. Dla mnie to była pozycja, z którą nie nudziłam się ani chwili.

Akcja sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które mnie potrafiły zaskoczyć. Książkę czytało się bardzo szybko, dla mnie była to pozycja na jeden wieczór, nie mogłam się od niej oderwać, aż nie dotarłam do zakończenia. Jeśli chodzi o emocje, towarzyszyło mi ich wiele podczas czytania i to bardzo różnych.

Bohaterowie trochę się zmienili, ale w pozytywnym znaczeniu. Nadal ich bardzo lubię i cały czas im mocno kibicowałam.

„Kwiatowy dwór” to książka, która okazała się świetnym zakończeniem serii. Z wielką przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Krystyna Mirek, autorka pięknych powieści obyczajowych, otwiera przed nami drzwi do przeszłości i zaprasza naszą wyobraźnię do współpracy. Piękne stroje, malownicze dwory i strach przed przyszłością będą nam towarzyszyły w jej najnowszej książce.

"Kwiatowy wzór" to trzeci tom Sagi Dworskiej, który kontynuuje losy poznanych wcześniej bohaterów. Zachęcam zatem do czytania wraz z chronologią i dogłębnego poznania losów Dominika, który przeszedł naprawdę długą drogę, by znaleźć się właśnie w tym miejscu. Autorka snuje swoją opowieść z wprawą bajarza i nie szczędzi czytelnikowi konkretnych opisów, aby ten w pełni potrafił odnaleźć się w rozgrywanych wydarzeniach i mógł zrozumieć motywy jakimi kierowali się bohaterowie. Przenosimy się bowiem na dziewiętnastowieczny dwór i tam czytamy o zwykłych ludzkich pragnieniach, które nie zawsze mogą się ziścić. Trzymamy jednak kciuki za powodzenie misji, bo przecież każdy z nas zasługuje na szczęście.

Dominik, główny bohater powieści, przeszedł w życiu niemało. Uciekając z rodzinnej posiadłości zostawił wszystko co kochał i stracił rodzinę, na której mu zależało. Dziś jednak wydaje się szczęśliwy, ponieważ udało mu się ułożyć życie na nowo. Jednak przeszłość zapukała do jego drzwi w najmniej spodziewanym momencie. Uzurpator, który podstępem przejął jego rodową posiadłość dziś wydaje się zbyt pewny siebie i ponownie wprowadza na pierwszy plan intrygę, która ma zaszkodzić jego wrogowi. Nie spodziewa się, że Dominik ma wystarczająco dużo siły, by zacząć walczyć o swoje.

Jestem ogromną fanką powieści obyczajowych, które odwołują się do motywu sagi rodzinnej, więc seria Krystyny Mirek w pełni mnie oczarowała. Została nie tylko dobrze napisana, ale i przemyślana, ponieważ skoncentrowana była wokół losów jednej rodziny a jednak w umiejętny sposób rozlewała się na większą część tła. Dzięki temu nie skupialiśmy się na kameralnym gronie i minimalistycznym przekazie a czuliśmy się otoczeni przepychem i bogactwem wielkich dworów w konfrontacji z prostym życiem, do którego uciekł bohater. Autorka bawiła się kontrastem, żonglowała emocjami i doprawiła swoje postacie charyzmatycznymi cechami, więc strony jej powieści praktycznie przerzucały się same zachwycając mnie na każdym kroku otrzymanymi wydarzeniami.

"Kwiatowy wzór" to lektura, która w piękny sposób pokazuje, że zmienia się otoczenie i zmieniają się czasy, ale ludzkie pragnienia pozostają takie same. Wraz z bohaterami doświadczamy miłości, wzlotów i upadków a także walki o swoje miejsce w świecie, ponieważ każdy zasługuje na to samo. Uczucia rodzą się na naszych oczach a popełnione błędy pozwalają wyciągnąć konkretne wnioski. Jeśli zatem szukacie sagi rodzinnej, która pozwoli Wam przenieść się w czasie, wyobrazić piękne stroje i zwiedzać szlacheckie dworki - lepiej nie mogliście trafić.