Farma lalek. Komisarz Jakub Mortka. Tom 2

Małe, na pozór spokojne miasteczko Krotowice, do którego zostaje wysłany z Warszawy Komisarz Jakub Mortka wydaje się idealnym miejscem na „zesłanie” policjanta po ciężkiej i kontrowersyjnej sprawie. Tutaj odpocznie, dojdzie do siebie i przemyśli swoją życiową i zawodową sytuację. Taki przynajmniej jest plan, do momentu gdy dochodzi do kolejnego zaginięcia małej dziewczynki, jedenastoletniej Marty. Podejrzanym jest pedofil, który przyznaje się do winy. Ale czy to naprawdę jest takie proste?

Poszukiwania dziewczynki prowadzą Mortkę do sztolni, w której dziewczynka odnajduje się cała i zdrowa. Jednak Marta nie jest jedyną osobą, którą tam znajduje. Odkrywa tam ciała czterech brutalnie okaleczonych kobiet... wszystko wskazuje, że w okolicy grasuje seryjny morderca.

Jak sobie poradzi mały, nie przyzwyczajony do takich zbrodni, krotowicki komisariat? Komisarz Mortka zostaje konsultantem w sprawie, czy uda im się ją rozwikłać? Co naprawdę dzieję się w tym spokojnym, karkonoskim miasteczku?

Autor bardzo umiejętnie prowadzi wątki trzymając czytelnika w ciągłym napięciu i zainteresowaniu. Daje nam czas na zapoznanie się z postaciami, ich życiem osobistym i poglądami, cały czas jednak nie odbiegając od głównego wątku. Powoli naprowadza nas na wyciągnięcie własnych wniosków, po to żeby je potem skrzętnie przekreślić, bardzo sobie to cenię z tym gatunku literackim.

Świetny kryminał i polecam z czystym sumieniem fanom gatunku.

Jest to druga część cyklu z Komisarzem Mortką, jednak można ją bez problemu przeczytać bez czytania pierwszej, ja jednak sięgnę po pierwszą i pozostałe części tej serii, bo pióro autora zdecydowania przypadło mi do gustu.

Po raz pierwszy z twórczością Wojciecha Chmielarza spotkałam się przy okazji książki „Żmijowisko”. Historia ta, tak mnie zachwyciła, że po każdą kolejną książkę sięgałam bez zastanowienia, wiedząc, że się nie zawiodę i dostanę to, czego oczekuję od dobrego kryminału. Nie mogłam zatem odmówić sobie „Farmy lalek”, drugiego tomu przygód komisarza Jakuba Mortki. W karkonoskich Krotowicach ginie jedenastoletnia dziewczynka. Policja zaczyna podejrzewać działanie pedofila, tym bardziej że jest to już drugie zaginięcie w ciągu dwóch miesięcy. Niestety, trop, którym podąża policja, okazuje się fałszywy. Niebawem dziewczynka zostaje odnaleziona, a wraz z nią śledczy odkrywają ciała czterech niezidentyfikowanych kobiet. Dla komisarza Jakuba Mortki pobyt w Krotowicach, gdzie trafił za niesubordynację, miał być chwilą odpoczynku. Okazuje się, że będzie on musiał zmierzyć się nie tylko z makabryczną zbrodnią, ale również niedoświadczonymi funkcjonariuszami policji, małomiasteczkowymi uprzedzeniami oraz społecznością romską, która nie pali się chęcią pomocy policji. „Farma lalek” to kryminał, w którym każdy miłośnik gatunku znajdzie to, czego oczekuje. Już od pierwszych stron dałam się wciągnąć w wir wydarzeń, które trzymały mnie w napięciu do samego końca. Wspólnie z Mortką próbowałam rozwikłać niezwykle ciekawą zagadkę kryminalną, podążałam każdym tropem, śledząc poczynania bohaterów i myślałam, że już wiem, kto za tym wszystkim stoi, jednak Pan Wojtek umiejętnie wodził mnie za nos, podrzucał mylne tropy, by na sam koniec totalnie mnie zaskoczyć. „Farma lalek” to kryminał z dobrze skonstruowaną fabułą obfitującą w mnóstwo zwrotów akcji, ciekawą zagadką kryminalną oraz bohaterami z krwi i kości. To historia, która nie jest tak oczywista, jakby mogło się wydawać. Wojciech Chmielarz po raz kolejny mnie nie zawiódł i wiem, że nie zawiedzie przy każdej kolejnej powieści. Z czystym sumieniem polecam twórczość autora — jego książki to must read dla zagorzałych fanów ciekawych zagadek kryminalnych.

Drugi tom książek z komisarzem Jakubem Mortką.

Po wydarzeniach z pierwszego tomu został wysłany (zesłany) do komisariatu w Karkonoszach. Jak to bywa w takim przypadku zazwyczaj nie dochodzi tam do żadnych krwawych zbrodni do momentu, aż pojawia się tam główny bohater. 😉 Chociaż w zastanych okolicznościach trzeba przyznać, że to nie Mortka przyciągnął ze sobą mrok, a odkrył w starej sztolni ślady makabry, która już wcześniej wydarzyła się w miasteczku.

Bardzo lubię książki Wojciecha Chmielarza i chociaż daleko im do uznania ich za łagodne kryminały to podczas czytania dają mi dużo takiej pewnej rozrywki. Oczywiście, że traktowanie ludzi jako żywego towaru jest przejmujące i początkowe ślady kierujące śledztwo na krzywdę dzieci nie sprawia, że podchodzę do tego co czytam na totalnym luzie. Ale napięcie z niego wynikające sprawia, że podczas czytania mogę się dać się ponieść czystej ciekawości z poznania do końca historii.

Prywatnie Jakub Mortka boryka się z rozdzieleniem życia zawodowego i prywatnego. Możemy współczuć mu braku równowagi, a jednocześnie się zastanowić czy chcielibyśmy, by angażował się mniej. To ten rodzaj pracy, gdzie ciężko z niej tak po prostu wyjść, a wiem co piszę, bo mam w rodzinie policjanta.

Wracając do głównego wątku książki podobało mi się pokazanie przy okazji śledztwa jak uprzedzenia (w tym przypadku rasowe) prowadzą do wyciągania mylnych ocen. Każde uprzedzenie albo własne przekonanie sprawią, że tracimy obiektywny obraz danej sytuacji. I oczywiście, że ciężko się tego pozbyć, ale warto dać sobie przestrzeń na to, że można się mylić. Szczególnie, gdy na szali jest ludzkie życie.

Co do wyjaśnienia kto, był zamieszany w przemyt ludźmi to autor umiejętnie mnie zwiódł. Podając najpierw kogoś na tacy, potem odsuwając od niego podejrzenia, by wreszcie przekonać mnie, że najciemniej jest pod latarnią.

Farma lalek to książka, która przypomniała mi jak bardzo lubię kryminały wychodzące spod pióra polskich autorów. Ciężka i bolesna historia naszego kraju stworzyła podwaliny pod bardzo intrygujące społeczeństwo jakim jesteśmy. Wiele nas łączy, jeszcze więcej różni. Zupełnie inaczej przedstawia się mentalność większych miast, inaczej terenów wiejskich. Wojciech Chmielarz ma ogromny talent do plastycznego i wielowarstwowego opisywania społeczeństwa, w którym dzieje się zbrodnia. Przecież w prawdziwie rasowym kryminale ważne są nie tylko interakcje pomiędzy przestępcą, a jego ofiarą, równie istotne staje się tło wydarzeń, napięcia, tarcia i uprzedzenia panujące między wszystkimi ludźmi znajdującymi się w pobliżu. Jego książki budowane są cegła po cegle, każdy opis i bohater są tutaj istotne, tworzą zagadkę, bogate tło społeczne z jego aktualnymi problemami i świetny, w tym przypadku małomiasteczkowy klimat.

Jakub Mortka, którego miałam szansę poznać już przy okazji lektury Podpalacza zostaje zdegradowany do służby w małej miejscowości gdzieś w Karkonoszach. Zsyłka do pipidówy ma być szansą na przemyślenie paru spraw, odetchnięcie, a przede wszystkim zastanowienie się przełożonych co zrobić z nim dalej. W Krotowicach największym przestępstwem jest sięgnięcie po nóż na popijawie, ale tym razem robi się niebezpiecznie, a w starych kopalniach rudy uranu zostają odnalezione zwłoki kobiet. Gwałciciel, pedofil? Sprawa wydaje się znacznie bardziej skomplikowana.

Myślę, że już po moim przydługim wstępie dowiedzieliście się, że polecam. Jak napisałam, to rasowy kryminał. Cieszę się, że został wznowiony, ponieważ dzięki temu przypomniałam sobie o twórczości autora, zachwyciłam się i teraz będę czytywać go już regularnie. Pod koniec maja premierę ma jego najnowsza powieść, poza seriami i z pewnością po nią sięgnę. Czy i tym razem będę tak zadowolona ze szczegółowo odmalowanego tła społecznego? Okaże się.

Warto wspomnieć również o głównym bohaterze powieści, ponieważ w przypadku kryminałów bardzo cenię sobie wyraziste postacie.