Bestia z Buchenwaldu

Przeczytałam tę książkę parę dni temu i nie byłam w stanie o niej napisać. Musiałam choć trochę uspokoić emocje...

Historia Ilsy Koch mnie poraziła, czytałam sporo książek o takiej tematyce, jednak ta pokazała mi kogoś, kto wzniósł się na wyżyny bestialstwa.

Starczy, że wracam teraz do niej myślami a serce zaczyna mi walić i lecą łzy...

Autor w rewelacyjny sposób przelał na papier tę historię. Pokazał nam całe życie tej kobiety, starał się wejść w jej świat. Jednak nawet zbeletryzowanie jej biografii nie było w stanie złagodzić tego wszystkiego. To się wydarzyło!!! Ta kobieta była potworem... dla wszystkich, nawet własnych dzieci.

Dawno nie byłam tak poruszona książką, tak rozbita, zdruzgotana, przygnębiona... Nie dałam rady czytać bez emocji, one wręcz szalały. Jednak uważam, że takie historie należy poznawać, ku przestrodze...

,,Oto tkwię w ciemnym lochu, będąc na samym szczycie łańcucha pokarmowego, na samym szczycie rozwoju natury, mając nieograniczoną władzę nad fragmentem wszechświata"... Tak się czuła, a kim była? Osądźcie sami bo wszystkie słowa jakie znam nie są w stanie oddać jej bestialstwa...

Lubicie historię oparte na faktach? Takie mrożące krew w żyłach?

„W życiu należy odnajdować przyjemność. Nawet jeżeli zdaje się, że pod nogi sypią ci się kłody, wskakuj na nie i tańcz.”

Bestia z Buhenwaldu to kolejna pozycja Maxa Czornyja, która wywołała na mych plecach ciarki. Tym razem autor przedstawia nam historię Ilse Koch, komendantowej nazistowskiego obozu, która czerpała niesamowitą przyjemność ze znęcania się i zabijania ludzi. Powiem szczerze, że wcześniej nie słyszałam w ogóle o tej personie, dlatego też poznawanie tej historii było dla mnie niezwykle szokujące, ale i fascynujące. Nie żebym podziwiała taką wywłokę, jednakże jestem w niemałym szoku, że zwykła kobieta, która pracowała w księgarni, mogła zmienić się do takiego stopnia, że nie odczuwała żadnych uczuć… nawet względem własnych dzieci. „Pomysły”, na które wpadała aby „zaskoczyć” własnego męża, były po prostu niewyobrażalne. Nie mówiąc już o tym, że małżeństwo Kochów zachowywało się jakby to, co robili, czy to co ktoś stworzył dla nich ( oczywiście pomysł należał do nich), traktowali jako zwykły wystrój pokoju. No po prostu nie mieści mi się to w głowie!

„Prawda bywa bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji. Człowiek jest zdolny do wszystkiego.”

Max Czornyj zdecydowanie wie, jak pisać, aby czytelnik odczuł całą gamę emocji. Od samego obrzydzenia, przez przerażenie, po to aby na końcu powiedzieć, że to była naprawdę fascynująca lektura. Historię Ilse, poznajemy jej oczami. Bezpośrednie zwroty do czytelnika, we mnie wywoływały dreszcze. Miałam wrażenie, jakby ona wyjawiała mi wszystkie swoje sekrety i dosłownie chciała, abym ją zrozumiała. Ale takiego bestialstwa nie da się zrozumieć. Ja po zakończeniu książki, od razu stwierdziłam, że jak dla mnie ona żyła zdecydowanie za długo! Ja bym ją wrzuciła do kamieniołomu i tam zostawiła. I choć zdarza mi się czytać historie o psychopatach, tak Ilse jest dla mnie jeszcze bardziej przerażająca, bowiem to co robiła wydarzyło się naprawdę! Ależ mi się cisną na usta soczyste określenia, jeśli chodzi o główną bohaterkę. Naprawdę, nieraz łapałam się na tym, że w myślach ją po prostu wyzywam od najgorszych. Ale żebyście nie myśleli, to te chłopy koło niej, dużo lepsze nie były. Ilse doskonale wiedziała, jak nimi zakręcić, żeby wszyscy szli jej na rękę i spełniali jej poronione zachcianki…

„Bestie z Buchenwaldu” polecam każdemu, kto lubi historie oparte na faktach, przerażające i zapadające w pamięć. Ja, choć mało takich rzeczy czytam, na pewno nie zapomnę o tej „Suce z Buchenwaldu”, która była jedną z najbardziej odrażających sadystek w historii…..

"Bestia z Buchenwaldu" Max Czornyj

Karol Koch zostaje powołany na komendanta obozu w Buchenwaldzie. Wraz z żoną Ilse urządzają się w nowej willi. Arcydzieła sztuki i literatury, drogie perfumy, biżuteria i kreacje zdecydowanie przekraczające standardy obozu. Jednak kobieta chce więcej. Ilse Koch daje upust swoim makabrycznym upodobaniom, tworząc dekoracje z ludzkiej skóry...

"Bestia z Buchenwaldu" to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami powieść polskiego twórcy thrillerów i dreszczowców. Był "Rzeźnik", był "Zimny chirurg", a teraz przyszedł czas na najdrastyczniejszą z tych trzech - "Bestię z Buchenwaldu".

Myślę, że historia Koch jest powszechnie znana, gdyż zasłynęła ona ze swojego okrucieństwa względem więźniów oraz z wyrobów z ludzkiej skóry.

Max Czornyj skonstruował opowieść świetnie pokazującą postać Bestii. Na dodatek narracja prowadzona jest właśnie z jej perspektywy, dzięki czemu lepiej poznajemy jej przemyślenia, osobowość i zbrodnicze aspiracje. Powieść ta jest swego rodzaju podróżą po jakże psychopatycznym umyśle komendantowej nazistowskiego obozu.

Autor z niesamowitą lekkością, ale jednocześnie zachowując powagę, której wymaga opisywany temat, odtworzył życiorys Ilsy od A do Z. Świetnie oddane zostały realia historyczne, sytuacja panująca na arenie międzynarodowej oraz sprawa polityczna III Rzeszy za dyktatury Hitlera.

Historia opowiedziana w "Bestii z Buchenwaldu" wciąga i angażuje. Napawa przerażeniem, szokiem i sprawia, że nie jesteśmy w stanie pojąć nadmiaru okrucieństwa, brutalności kobiety, która ze zwykłej dziewczyny zmieniła się w potwora.

Książka ta z pewnością będzie stanowiła wstrząs nawet dla osób obeznanych z tematem. Tutaj przemoc, krew i tajemnicze substancje doktora Wagnera leją się litrami, by wywołać w czytelniku oszołomienie, konsternację.

Każdy element tej zjawiskowej powieści został przemyślany i dopracowany. Nawet najdrobniejsze detale.

Po lekturze tej książki mogę śmiało stwierdzić, że Max Czornyj świetnie odnajduje się w meandrach historii, tworząc niesztampowe powieści, które tak naprawdę pisało samo życie.

Polecam.

⭐8/10

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu Filia.

Max Czornyj

"Bestia z Buchenwaldu"

* "Jeśli opatrzymy się z najbrzydszym obrazem, dostrzegamy w nim pewne piękno."

* "Natura nas wszystkich jest nędzna i szkaradna. Choćbyśmy nie wiem, jak tego chcieli,

nie ma w nas piękna. Potrafimy wydobyć szczytne instynkty, by zaimponować innym tak

samo fałszywym i obłudnym. Zamiast tego powinniśmy pozwolić

uwolnić się naszej prawdziwej naturze, a wtedy wszystko być może

okazało by się łatwiejsze."

Trudno mi ocenić jednoznacznie książkę, ponieważ treść podobała mi się.

Tak samo fakty jak i postać Ilse Koch. Nie mnie ją oceniać, nie czułam złości,

czy nienawiści do niej podczas czytania, a to dlatego, że nikt z nas nie wie

do czego był by zdolny, mając taką władze i pozycje jak ona. Fakt, faktem

czułam momentami obrzydzenie, bo jednak zabijanie kogoś dla jego skóry

nie uważam za normalne.

Jak już mówiłam tematyka obozowa czy wojny, nie budzi we mnie żadnych

głębszych uczuć. To było i minęło i ważne aby się nie powtórzyło.

Główną bohaterkę Ilse Koch odbieram dość dobrze, zwykła prosta

dziewczyna, której udało się zajść wyżej i wtedy stała się bestią. Bo władza daje

pewność, że nic nie grozi i obudziło się w niej jej prawdziwe ja.

W pewnych jej wewnętrznych rozmowach miałyśmy podobne, a nawet takie samo zdanie. I było mi jej żal pod koniec historii naprawdę tak po prostu z serca, którego ona nie miała.

Tematyka nie jest lekka, ale książkę czyta się naprawdę dobrze.

Ilse Koch to bohaterka tej powieści. Jej pomysły związane z torturami zadawanymi więźniom obozów były makabryczne. Powieść jest wstrząsająca jednakże ujawnia jak bardzo człowiek może ulec siłę zła. Książka jest napisana z jej perspektywy, także możemy, poznać jej myśli czy tok rozumowania jakim się kierowała robiąc to co robiła.

Podsumowując "Bestia z Buchenwaldu" to książka brutalna, mroczna dla osób, który tematyka obozowa bardzo dotyka.

Ja polecam, bo mimo tego co się w niej działo, książkę czyta się szybko i mimo wszystko historia wciąga.

Sięgając po "Bestię z Buchenwaldu", nie byłam pewna czy dam radę ją przeczytać. Nie przepadam za szczegółowymi opisami drastycznych scen i raczej unikam takich książek. Po co zaczynać, jeśli mam ich nie skończyć. Coś jednak skłoniło mnie do sięgnięcia po tą książkę. Za każdym razem, gdy brałam ją do ręki bałam się co w niej znajdę. Wbrew moim obawom, udało mi się przeczytać ją całą.

Jest to historia okrutnej Ilse Koch, opowiedziana przez nią samą. Kobieta opowiada nam o swoim dzieciństwie i młodości. Jako dziewczynka razem z kolegami swojego brata bawiła się w bardzo nietypowe zabawy. Już jako nastolatka musiała iść do pracy. Szereg wydarzeń w jej młodym życiu sprowadził ją w końcu do miejsca, w którym poznała Karla, swojego męża. Ich życie toczyło się w Buchenwaldzie, gdzie mieli władze nad wszystkimi więźniami. To właśnie tam kobieta wykazywała się ogromną kreatywnością w karaniu i wykorzystywaniu więźniów. Była okrutna dla żywych i bezlitosna dla martwych.

Chociaż spodziewałam się, co mogę przeczytać, ciarki mnie przechodziły, gdy poznawałam kolejne pomysły Ilse. Chociaż głównie to jej działania są prezentowane, Karl również miał swój udział w tym okrucieństwie.

Pierwsza scena, już na początku książki, dokładnie zaprezentowany zabieg, wywołał we mnie ogrom emocji. Ciężko jest mi nawet znaleźć odpowiednie słowa. Było to po prostu straszne, zwlaszcza znając powody, dla których kobieta, zwana przez więźniów również Wiedźmą, zleca wykonanie czegoś takiego.

Drugą scena, która była dla mnie nie do przejścia była nieco dalej. Tu starałam się szybko przeczytać opis wydarzeń, nie skupiając się zanadto nad czytanym tekstem. Po prostu nie mogłam.

Pozostałe działania były straszne i ciarki mnie nie raz przechodziły podczas czytania, jednak były to opisy, które mogłam już dokładnie czytać.

Jeszcze zanim sięgnęłam po tą książkę wiedziałam, że władze obozów w okropny sposób traktowali więźniów, niejednokrotnie też wykorzystując ich zarówno żywych jak i martwych. Mimo tego, to co przeczytałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania.

Historię Ilse Koch czytało się bardzo szybko. Bardzo ucieszyło mnie, że każdy z pomysłów kobiety, nie był szczegółowo opisany. Nie wiem, czy dałabym radę wtedy skończyć tą książkę.

Zawiodło mnie jednak zakończenie. W moich oczach, losy tej kobiety po opuszczeniu obozu, powinny potoczyć się zupełnie inaczej.

Myślę, że jest to jedna z ważniejszych pozycji literatury obozowej.

„Bestia z Buchenwaldu” to kolejna z książek autora wydana w ramach imprintu „Filia na faktach” przedstawiająca postać zbrodniarki wojennej Ilse Koch, która obóz w Buchenwaldzie postrzegała jak prywatny folwark, w którym może przetestować na ludziach każdą swoją sadystyczną zachciankę.

Sama nie wiem co wstrząsnęło mną bardziej, czy fakt, że bezwzględną, okrutną oprawczynią jest kobieta, czy pierwszoosobowa narracja pozwalająca czytelnikowi wniknąć w jej umysł, przemyślenia i emocje.

Poznajemy historię jej młodości, gdy była zwykłą dziewczyną z robotniczej drezdeńskiej rodziny. Czy to wojna wyzwoliła w niej bestię? Czy w innych okolicznościach jej sadystyczna natura pozostałaby w uśpieniu? Stanfordzki eksperyment więzienny udowodnił, że zwyczajni ludzie zmieniają się diametralnie gdy mają władzę nad innymi i mogą traktować ich przedmiotowo. Stają się zdolni do ogromnego okrucieństwa i poniżania innych.

Czy to usprawiedliwia Ilse Koch? Absolutnie nie. Bo czy cokolwiek może usprawiedliwić sprowadzenie ludzi do powłoki cielesnej, do dawców materiałów, z których skóry można wykonać abażur do lampy, a z palca oryginalny do niej przełącznik?

Przerażający wgląd w umysł osoby zachłyśniętej władzą, czującą się niczym Bóg decydujący o życiu i śmierci innych. Osoby pozbawionej jakichkolwiek hamulców, skrupułów, której obce są wyrzuty sumienia. To bez wątpienia trudna lektura, jednak warto przypominać, do jakiego bestialstwa zdolni są nieodpowiedni ludzie obdarzeni władzą absolutną.

Jaka jest ostatnia przeczytana przez Was książka Maxa Czornyja?❤️

Ostatnią książką w ramach styczniowej edycji akcji #polskietakpoprostu z Maxem Czornyjem w moim przypadku była "Bestia z Buchenwaldu". Kolejna mroczna, w wielu aspektach brutalna, a ze względu na to, że oparta na faktach - tym bardziej przerażająca książka.

Ilse Koch. "Pieszczotliwie" nazywana Bestią lub Wiedźmą z Buchenwaldu. Kobieta, która, jak się wydaje, gdzieś w życiu zatraciła swoją cząstkę człowieczeństwa - na rzecz czego? Ciekawie wyglądających, a jednocześnie przerażających dekoracji do swojej willi? Sadystka, morderczyni, BESTIA.

Mimo że niejednokrotnie słyszałam o jej "dokonaniach", nigdy jednak nie dowiedziałam się kim była osoba, cechująca się takim sadyzmem i brakiem człowieczeństwa. Mimowolnie myśli zawsze podpowiadały mężczyznę - po raz kolejny pojawiły się u mnie stereotypy. Sam opis książki głosi: "prawda bywa bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji" i nie dało się tego lepiej ująć. Jeszcze kilka lat temu nie byłabym sobie w stanie wyobrazić, że takie sytuacje faktycznie mogły mieć miejsce. Po raz kolejny ludzie zadziwili mnie w negatywny sposób. Niejednokrotnie podczas czytania przechodziły mnie ciarki i gwarantuję, że w Waszym przypadku będzie podobnie. Ostrzegam, że książka jest mocna, przerażająca i może spowodować zwątpienie w człowieczeństwo ludzi. Mimo to serdecznie ją polecam - otwiera oczy na okrucieństwo, jakie cechowało niektórych ludzi, w tym przypadku podczas wojny. Chociaż może powinnam napisać "ludzi", bo chwilami naprawdę się zastanawiałam, czy ta kobieta faktycznie była człowiekiem z własnym sercem i sumieniem.

Książkę skusiłam się przeczytać, ponieważ za cel wzięłam sobie zapoznanie się ze wszystkimi pozycjami @maxczornyj

Tym razem również się nie zawiodłam.

Historia opowiada o komendatowej z Buchenwaldu. Podłość bohaterki, która niestety żyła naprawdę, nie zna granic.

Więźniowie jako żywy pokarm dla niedźwiedzia. Strzelanie z drugiego pomieszczenia w tył głowy. Abażury, strój erotyczny i obrus z ludzkiej skóry, głowy Żydów przy łóżku, włączniki z kciuków....tak dekorowali swój dom państwo Koch.

Brutalność wobec więźniów połączona z chora perwersją to coś czym żyła Ilse. Była nazywana różnie - Wilczycą, Wiedźmą, Suką. Szczyciła się tym przemierzając drogi obozu z uniesioną głowa. Nie raz nie dwa prowokowała swoją nagością, aby potem karać brutalnie więźniów.

Niestety nie tylko ona była chora w swojej podłości. Jej mąż, lekarze, żołnierze również wykazywali agresję nie pojętą dla ludzi. Wszyscy, którzy brali udział w tym procederze byli zafascynowani bestialstwem.

Komentatowa nawet w stosunku do swoich dzieci nie potrafiła okazać uczuć. Co dziwne do zwierząt wykazywała względną dobroć, chociaż to i tak nie zrobiło z niej człowieka. Przynajmniej w moim odczuciu.

Czy kara, którą w końcu otrzymała była wystarczająca? Odpowiedź znajdziecie w książce.

Dostałam ogrom emocji. Oprócz faktów możemy poznać relacje Ilse Koch przez co książka jest jeszcze bardziej druzgocaca. Wiem, że ta historia zostanie w mojej głowie już na zawsze.

Autor świetnie odzwierciedlił straszne fakty. Wielki szacun za to dla Maxa Czornyja.

Zachęcam do przeczytania "Bestia z Buchenwaldu". Książka wstrząśnie, wywołała masę emocji, ale na pewno nie będziecie żałować żadnej poświęconej minuty.

Przedstawiona historia opowiada wstrząsające i nieprawdopodobne wydarzenia, które wydarzyły się naprawdę.

Autor jak zwykle sprostał zadaniu i stworzył genialną książkę. Czytając, niektóre fragmenty miałam ciarki na całym ciele. Mimo swoich drastycznych i przerażających scen książkę czytało się przyjemnie i szybko.

Dlatego z czystym sumieniem polecam każdemu.

Książka warta PRZECZYTANIA.

Odkąd sięgam pamięciom, interesowałem się historią, a zwłaszcza tą dotyczącą drugiej wojny światowej. Szczególnie dużo czasu poświęcam na zdobywanie i czytanie źródeł dotyczących obozów koncentracyjnych. Będąc ostatnio w księgarni, natrafiłem na tytuł "Bestia z Buchenwaldu". Historia nazistowskiej zbrodniarki Ilse Koch była mi znana, ale i tak postanowiłem nabyć książkę. Wywarła ona na mnie ogromne wrażenie. Czytając wstrząsające treści, nie mogłem pojąć jak człowiek, mógł zgotować drugiemu człowiekowi takie piekło. Pomimo trudnej tematyki, uważam, że każdy powinien czytać tego typu publikacje, aby takie tragedie nigdy więcej się nie powtórzyły.

Przeczytałam już wiele książek poświęconych tematyce obozowej. Niejednokrotnie natrafiałam na opisy bohaterów, których ciężko nazwać ludźmi. Jednak na to, co odkryłam w tej książce, nie byłam gotowa.

Kolejny raz, najbardziej przerażającą była świadomość, że ta opowieść to nie fikcja. Wiedza, że ta opowieść, fabularyzowana wprawdzie, wydarzyła się naprawdę. A Ilse Koch to nie tylko mroczny wymysł autora, ale kobieta, która istniała naprawdę.

Nie potrafię zrozumieć jakim trzeba być okrutnym człowiekiem, żeby w ogóle wymyślić te wszystkie rzeczy, które wykonywali więźniowie z nakazu komendantowej. Bestialstwo jej postępowania jest tak ogromne, że aż nieprawdopodobne.

A to wszystko w imię chorej gry, którą prowadziła ze swoim mężem.

Historia Ilse pokazuje, że w człowieku mogą skrywać się tak wielkie pokłady zła, jakie ciężko objąć umysłem. Moim zdecydowanie.

Po tej lekturze mam w głowie jedną myśl: obyśmy nigdy, nie dopuścili aby te wydarzenia się powtórzyły.

Ostrzegam, to nie jest książka dla osób o słabych nerwach.

Wiedziałam, że to będzie mocne, ale żeby aż tak! 😱 Matko! Jestem w ogromnym szoku i przerażeniu, że takie rzeczy miały kiedyś miejsce…, że to się kiedyś wydarzyło. Jest to historia mocna, trzymająca w napięciu, szokująca i przerażająca zarazem! Każda smierć, moment postępowania przy zabijaniu i krok po kroku opisana brutalnie historia więźniów - to jest tylko część tego co znajdziemy w tej książce. Ilse to zdecydowanie bestia! Cholerna bestia, która wciąga od pierwszej strony, mimo złych i brutalnych opisów, czyta się dalej, nie da się odpuścić. Dla osób, które mają mocne nerwy bardzo polecam, ale osobom o słabych nerwach - zdecydowanie odradzam, bo nie zaśniecie w nocy!

„Prawda bywa bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji.”

Wydarzenia w powieści oparte są na faktach. Ilse Koch razem z mężem pracują w obozie koncentracyjnym niedaleko Weimaru w Buchenwaldzie. Jej mąż Karl Koch jest komendantem obozu, a ona nadzorczynią SS. Mieszkają w pięknej willi, mają wszystko o czym tylko zamarzą. W swych strasznych poczynaniach są siebie warci. Ilse dokonała tak okrutnych czynów, że wręcz trudno w nie uwierzyć. Jej bestialstwo nie znało granic. W swoim domu mieli wiele przedmiotów wykonanych z ludzkiej skóry i takimi „prezentami” obdarowywali ludzi, których przyjmowali w domu.

Fabuła opiera się na faktach historycznych, jest wielowymiarowa, niejednoznaczna, mrozi krew z żyłach. Autor ma rewelacyjny styl, umiejętnie buduje napięcie, które wzrasta z rozwojem wydarzeń. Bardzo obrazowo i plastycznie ukazuje makabryczne zbrodnie Ilse. Wydarzenia przedstawione są z pierwszoosobowej perspektywy. Krok po kroku wnikamy w umysł zbrodniarki, widzimy jak zwykła dziewczyna zamienia się w potwora bez uczuć. Widzimy ją taką jaka była, dostrzegamy jej pragnienia, marzenia, motywy postępowania. Wymyślne tortury, fizyczne i psychiczne znęcanie się nad ludźmi walczącymi o przetrwanie. Była zła, wyrachowana i bezduszna, nawet własnych dzieci pragnęła się pozbyć. Była zdolna do wszystkiego...

Ta potworna książka bardzo mi się spodobała. Emocje jakie kłębiły się we mnie podczas czytania były bardzo przytłaczające. Czułam niechęć, odrazę, byłam do głębi poruszona i przerażona. Jak można być tak nieludzkim…? Czy w każdym z nas drzemie uśpione zło?

Powieść poraża ogromem zła, zła zadawanego z premedytacją. Nie od razu mogłam o niej napisać… Musiałam dać sobie czas, aby ochłonąć. Czytałam wiele książek o tematyce obozowej, jednak w tej bestialstwo i okrucieństwo nie mają granic. Żadnych! Ważna i potrzebna lektura, ku przestrodze… Posłowie daje do myślenia. Zachęcam, nie jest to łatwa pozycja, ale warto. Tatiasza i jej książki :)

Ciężko mi się czytało książkę „Bestia z Buchenwaldu”. A wszystko przez poruszoną w niej, opartą na faktach historię Ilse Koch, komendantowej nazistowskiego obozu.

Wcześniej słyszałam co nieco o Ilse Koch, ale nigdy nie zagłębiałam się w temat. Max Czornyj przybliżył mi tę postać, a narracja pierwszoosobowa, z perspektywy samej Ilse sprawia, że ma się wrażenie, iż Ilse przemawia bezpośrednio do czytelnika. Podczas lektury poznałam jej okrucieństwo, bestialstwo i sadyzm. To przerażające, ile zła może czaić się w zwykłym człowieku. Czytałam i nie dowierzałam w to, co robiła ta „wiedźma”, bo tak też była nazywana. Lampa z ludzkiej skóry, tratowanie więźniów podczas konnej przejażdżki, czy włączniki światła zrobione z ludzkich palców, to tylko niektóre okropieństwa, jakich dokonała Ilse Koch.

„Bestia z Buchenwaldu” to książka dla ludzi o mocnych nerwach. Opisane w niej sceny zostaną w mej głowie na długo. I podobnie, jak u autora, mocno zastanawia mnie, co takiego się wydarzyło, że delikatna dziewczyna wyrosła na wyrafinowaną sadystkę? Zachęcam Was do lektury, może Wam uda się znaleźć odpowiedź na to pytanie.

Jedno słowo idealnie oddaje treść tej książki: PRZERAŻAJĄCA. Potęguje to również fakt, że wydarzenia opisane w "Bestii z Buchenwaldu" miały miejsce naprawdę. Autor - oprócz skupiania się na prowadzeniu wciągającej i wstrząsającej fabuły - większość rozdziałów kończy notką, która również mrozi krew w żyłach.

"Zakonserwowane, zminiaturyzowane głowy więźniów odkryto w sypialni Kochów po wyzwoleniu obozu."

Ciężko było mi uwierzyć w niektóre rzeczy, jak na przykład rozszarpanie jednej z więźniarek przez niedźwiedzia. To było potworne, bestialskie, niewyobrażalne. Do tej pory przelatuje mi ta scena przed oczami, z najdrobniejszymi szczegółami. Ale jak to Max Czornyj zapewnia na pierwszych kartach książki - "prawda bywa bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji"...

" - Piękny... - szepcze.

Niedźwiedź rzuca wieźniarką jak szmacianą lalką. Kobieta przetacza się po ziemi kilka metrów, a jej strój nasiąka krwią."

Nie jest to lektura na jeden wieczór. Nie jest to lektura do poczytania przy kawie czy kawałku ciasta. Jednak na pewno jest to lektura warta Waszej uwagi. Wstęp do makabrycznego świata Wiedźmy z Buchenwaldu tylko dla osób o mocnych nerwach.

Sięgacie czasem po literaturę obozową?

Ja przyznaję, że od czasu do czasu "lubię" zaczytać się w takich historiach.Dlaczego?Chyba tylko po to, aby poszerzać swoją wiedzę i nigdy nie zapominać o okrucieństwie, które wyrządził człowiek człowiekowi.

"Człowiek, człowiekowi wilkiem" to przysłowie, które mało tutaj odwzorowuje dzisiejszy tytuł, gdyż będąc już jakiś czas po lekturze użyła bym tego stwierdzenia w innej firmie: "człowiek człowiekowi okrutna bestią"

~Na pewno "Bestia z Buchenwaldu" nie jest pozycją dla każdego, gdyż niejednokrotnie szokuje, mrozi krew w żyłach i przeraża.Do tego stopnia, że nawet ja uwielbiająca czytać brutalne kryminały, musiałam robić przerwy w czytaniu, zastanawiając się jak człowiek może nosić w sobie tyle zła, okrucieństwa, czy nawet brak empatii.

A to wszystko wraz z barbarzyńskimi opisami zbrodni przy których puls przyśpieszał, włos jeżył się na głowie, a ciałem przeszywały zimne dreszcze tworzyło wręcz psychodeliczny, duszny klimat. Rzekłabym pozycja wręcz idealna dla fanów brutalniejszej prozy.

~"BESTIA Z BUCHENWALDU" to tak naprawdę makabryczna, mroczna i zarazem trudna biografia przedstawiająca życie komendant-owej nazistowskiego obozu koncentracyjnego - Ilse Koch.Jest to opowieść o kobiecie niezwykle okrutnej, brutalnej i niesamowicie przebiegłej, która wraz z mężem Karlem nadzorowała obóz w Buchenwaldzie. Para spełniając swoje zachcianki, niejednokrotnie rywalizowała ze sobą, by móc w bestialski i nieludzki sposób, z pomocą "asysty" mordować: więźniów, Żydów i jeńców obozu w Buchenwaldzie.

Następnie ich ciała wraz z bardzo ważną skóra (najlepiej ubarwioną tatuażami) wykorzystywać do niecnych makabryczny planów. I tak przy pomocy zdobytych materiałów tworzyli swoje trofea, [Adres usunięty]. były to : abażury zrobione ze skóry wytatuowanych więźniów, okładki do książek "Maine Kapf", narzuty na łóżko, rękawiczki, torebki,włączniki światła z ludzkich kości i wiele, wiele innych ozdób życia codziennego.

~Cała powieść została napisana jako fabularyzowany pamiętnik - Ilse Koch, a wraz z narracją pierwszoosobową pozwoliło to jeszcze bardziej potęgować nasze emocje.Sam czytelnik mógł lepiej poznawać jej chorą osobowość, przemyślenia i zbrodnicze aspiracje.

Dzięki zastosowaniu tego manewru mogliśmy wraz z bohaterką przeżywać i czuć te niewyobrażalne zbrodnie jakich dokonywała sama - wiedźm , suka BUCHENWALDU (pseudonimy nadane przez więźniów)

~Jeśli jesteś ciekawa/y co spowodowało że Ilsa Koch stała się wyrafinowaną i zimną sadystką zapraszam do lektury.

Obok tej pozycji nie można przejść obojętnie, gdyż to historia napisana przez samo życie!

Brawa dla autora za "wcielenie się w zło w czystej postaci"👏

Bezapelacyjnie polecam!

Ilse Koch, wiedźma z Buchenwaldu. Sadystka i morderczyni. Zło w czystej postaci.

Uwielbiam tę serię, ale muszę przyznać, że za każdym razem mam problem z zasypianiem po lekturze. Trudno mi też potem dojść do siebie. Jeśli ja tak to przeżywam czytając, to nie chcę nawet wiedzieć, co czuje autor wcielając się w te postaci.

Tym razem Czornyj pokazał nam jak wygląda czyste zło. I to nie dotyczy wyłącznie Ilse Koch, ale również jej otoczenia. Jestem w stanie w jakiś sposób zrozumieć, że taka osoba istniała, że ktoś może być do szpiku kości przesiąknięty chęcią krzywdzenia innych, ale że takich osób było więcej w jednym czasie i w jednym miejscu, to już przerasta moje pojmowanie świata.

Jestem osobą, która przy serialu Hannibal jadła obiad i nawet mi brewka nie tykła. Wyobraźcie więc sobie, że tę książkę musiałam sobie dawkować, bo sadyzm Koch mnie przerósł. W pewnych momentach po prostu musiałam odłożyć książkę i zająć się czymś innym. To się naprawdę nie mieści w głowie, co ta kobieta robiła. Po raz pierwszy przy tej serii nie googlowałam sprawy. Boję się zdjęć. Nie chcę tego widzieć.

Ta książka jest świetna i podziwiam autora, że podjął się tego tematu. Polecam, ale tylko osobom o mocnych nerwach. Czasem rzeczywistość jest gorsza niż fikcja i Koch jest na to dowodem.

„Bestia z Buchenwaldu” autorstwa Max Czornyj to ociekająca złem, sadyzmem i okrucieństwem historia Ilse Koch. Komendantowej nazistowskiego obozu.

Autor stara się znaleźć odpowiedź na pytania „Co sprawiło, że wrażliwa dziewczyna, córka przeciętnego robotnika, stała się wyrafinowaną sadystką? Czy szereg czynników mógł uwolnić tkwiący w niej od zawsze gen zła? Czy taki gen zła tkwi w nas wszystkich?”

Sadyzm Ilse Koch przekraczał okrucieństwo wobec uwięzionych w obozie Buchenwald. Fanatyczne poniżanie drugiego człowieka, okrutne kary i „wyroby” z ludzkiej skóry… to wszystko przedstawione w formie opowieści samej Koch. Jednak Ilse nie była w tym sama… miała grono licznych pomocników, równie zafascynowanych makabrycznym okrucieństwem. Prezenty z ludzkiej skóry były przyjmowane przez wielu wpływowych ludzi! To nie była tajemnica skrywana przed światem! To była fascynacją, z którą się obnosiła, z której była dumna…

„Oto tkwię w ciemnym lochu, będąc na samym szczycie rozwoju natury, mając niemal nieograniczoną władzę nad fragmentem wszechświata. Ja Ilse Koch, dziewczyna z robotniczej drezdeńskiej rodziny…”

Polecam lekturę książki „Bestia z Buchenwaldu” wszystkim, którzy pragną znaleźć odpowiedź na pytanie o drzemiące w ludziach zło. To historia zła w najczystszej postaci, zła niemieszczącego się w wyobraźni. Ta historia nie powinna być zapomniana, powinna być przestrogą i powinna przypominać jak wielkie zło może wyrządzić jeden człowiek drugiemu. Czy można te zdarzenia tłumaczyć okolicznościami? Ideologią? Hitlerowską władzą?

„Jeśli był kiedyś krzyk słyszany na całym świecie, był to krzyk torturowanych niewinnych ofiar, które zginęły z jej ręki”.

„Bestia z Buchenwaldu” Maxa Czornyja to „historia Ilse Koch, komendantowej nazistowskiego obozu, której okrucieństwo stało się legendą”. Książka oparta została na faktach i stanowi sfabularyzowaną biografię zbrodniarki wojennej.

Autor w pierwszoosobowej narracji prowadzonej z perspektywy głównej bohaterki przedstawia nam jej historię. Dostajemy coś na kształt dzienniko-pamiętnika. Choć Czornyj skupia się głównie na okresie, kiedy Ilse i jej mąż, Karl zarządzali obozem w Buchenwaldzie to poznajemy również jej wcześniejsze życie, okres dzieciństwa i młodości, a także jej powojenne losy.

Jaka była Ilse Koch? Z całą pewnością niezdolna do miłości, współczucia czy empatii. Okrutna, sadystyczna i egocentryczna. W pełni zasłużyła na miano Wiedźmy, czy Bestii z Buchenwaldu.

Ilse, choć była matką nie zajmowała się swoimi dziećmi, a ich rozwój czy problemy były jej zupełnie obojętne. Cieplejsze uczucia żywiła jedynie dla swojego konia, Bucefała.

W stosunku do więźniów czuła nienawiść i pogardę, nazywała ich „żywym towarem”. Osobiście wybierała tych, którzy posiadali atrakcyjne tatuaże i zlecała wykonywanie z ich skóry abażurów, obrusów i opraw książek. Specjalnie spreparowane ludzkie czaszki stanowiły ozdobę sypialni Kochów. Małżeństwo z dumą prezentowało swoją „nietypową kolekcję” gościom i rywalizowało ze sobą, wymyślając coraz to nowe zastosowanie dla preparatów pozyskiwanych z ciał więźniów. Ich bestialstwo nie miało granic, a Autor nie szczędzi czytelnikowi licznych tego przykładów.

Choć Ilse Koch przez sąd w Augsburgu została skazana na karę dożywotniego pozbawienia wolności, to czy jest to wystarczająca kara dla kobiety, „przez którą zginęło więcej osób, niż jesteś w stanie zliczyć”?

Spisując tę powieść Max Czornyj po raz kolejny próbował znaleźć odpowiedź na pytania dotyczące genezy zła. Czy istnieje gen zła i jakie czynniki sprawiły, „że wrażliwa dziewczyna, urocza córka przeciętnego robotnika, stała się wyrafinowaną sadystką ? Czy taki gen tkwi w nas wszystkich”? Niestety Autor po raz kolejny nie znalazł odpowiedzi.

„Bestia z Buchenwaldu” to historia wstrząsająca i przerażająca, tym bardziej, że napisało ją życie. Lektura dla ludzi o mocnych nerwach, a i tak trzeba ją sobie dawkować.

⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐

Ilse Koch - zwana wiedźmą z Buchenwaldu, to niebywale brutalna i okrutna kobieta. Dokonała mnóstwo bezlitosnych i obrzydliwych czynów, a najgorszym były wyroby ze skóry więźniów, których sama wybierała do tego... Dlaczego z normalnej dziewczyny stała się potworem?

🔗

"Jeśli był kiedyś krzyk, słyszany na całym świecie, był to krzyk torturowanych niewinnych ofiar, które zginęły z jej ręki".

🔗

"Bestia z Buchenwaldu" to najnowsza powieść pisarza @maxczornyj. Ów lektura jest oparta na faktach, brutalnych faktach. Czytając ją miałam ciarki na całym ciele. Przerażało mnie to, jak może być okrutny człowiek wobec człowieka i jeszcze może z tego czerpać przyjemność. No ręce opadają. Cieszy mnie to, że autor nie brnie tylko i wyłącznie w kryminały, ale również potrafi napisać książkę opartą na prawdziwej historii, czy jakąś wojenną z nutką fikcji i realizmu. Szacun, naprawdę! Jak wiecie autora uwielbiam i jego książki mogę brać w ciemno, bo wiem, że dostanę to, czego oczekuję! I tyczy się to każdego rodzaju gatunku literackiego jaki wychodzi spod pióra pisarza. Przyznam Wam się szczerze, że moja przygoda z literaturą faktu zaczęła się właśnie od lektur autora. Mam za sobą "Rzeźnik", "Zimny chirurg", "Jestem mordercą". Każda książka otworzyła mi oczy na chodzące potwory na tej ziemi. Ale najbardziej chyba przeraziła mnie powieść ze zdjęcia. Tak jak wyżej wspominałam odnośnie przerażenia jakie mi towarzyszyło, tak do teraz nie mogę dojść do siebie, w ogóle mój mały móżdżek nie ogarnia, że takie osoby były realne, chodziły po tej ziemi, miały rodziny... Szok! Mimo ciężkiej tematyki książkę przeczytałam migiem. Pisarz od samego początku wciągnął mnie w tę straszną, obrzydliwą historię, po której ciężko jest ogarnąć co nie co. Podczas opisów bohaterów, czułam tak jakby byli obok. Autor potrafi poruszyć wyobraźnię czytelnika i potrafi sprawić, że można sobie wszystko wyobrazić i "poczuć". Każde emocje było czuć od tych postaci. Uważam, że każdy powinien sięgnąć po tę książkę, żeby przekonać się jacy "ludzie" chodzili po tej ziemi. A dla pisarza @maxczornyj ukłony za to, że chce pisać o takich "człowiekach"! 😉 🔗

Powieść ma swoją premierę 1.09! 🔥 Zatem czekajcie na nią! 🔥

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @filiamrocznastrona @wydawnictwofilia @filianafaktach 🖤

🔗

"Bestia z Buchenwaldu" to historia Ilse Koch, komendantowej nazistowskiego obozu, która w okrutny sposób znęcała się nad więźniami.

Jest to książka, której nie polecam, ale również nie odradzam.

Przede wszystkim jest to historia oparta na przerażających faktach, ciężko mi uwierzyć, że coś takiego rzeczywiście się wydarzyło. Nie umiem pojąć jaką trzeba być bestią, żeby postępować w taki sposób i na dodatek mieć z tego frajdę.

Muszę przyznać, że była to lektura, której czytanie mi się dłużyło i czytałam ją niechętnie, na raty, choć pióro autora jest proste, nieskomplikowane. Biografie nie są dla mnie, a tu właśnie autor skupił się na przedstawieniu Ilsy z każdej strony. Jak dla mnie jest to dosyć chaotycznie opisane. Dzieje się jedno i za chwilę jest to zapominane. Musiałam się skupić, żeby wiedzieć co się aktualnie dzieje.

Na przemian dowiadujemy się co nieco o jej dzieciństwie i to co miało rzekomy wpływ na jej zachowanie w przyszłości. W tamtych czasach życie nie było lekkie, ani kolorowe i tak samo było z Ilsą. Czytamy również o tym w jaki sposób postępowała z więźniami, jak ich zabijała i to w jakim celu - to było serio chore. Max opisuje wszystko dokładnie, brutalnie (to jest oczywiście na plus), było momenty, że robiło mi się od tego wszystkiego niedobrze, w szczególności, gdy sobie przypomniałam, że to nie jest tylko fikcja.

Ilse zdecydowanie zapracowała sobie na miano "besti" czy też "suki".