Śmierć starych samotnych ludzi nikogo nie dziwi Nawet z natury podejrzliwy komisarz Olovsky nic niezwykłego w tym nie widzi. Ale nie doktor Ionut Silviu, od niedawna leczący w niewielkim pikardyjskim miasteczku, któremu zależy na opinii mieszkańców i naprawdę się stara. Skąd więc te zgony? Olovski, który w czasie przeziębienia się nudzi, postanawia przyjrzeć się sprawie i rozwiać wątpliwości lekarza. Bo przecież młody doktor na pewno przesadza, czyż nie? Książka ta drugi tom kryminalnych opowieści Elizy Veinard o mrocznych tajemnicach sennego pikardyjskiego miasteczka i nieco melancholijnym komisarzu Olovskim, któremu nie dane jest odpocząć na emeryturze. Eliza Veinard – z wykształcenia politolożka. Była bibliotekarką, urzędniczką, sprzątaczką, dziennikarką, dekoratorką wnętrz, redaktorką. Książki, podróże, ludzie i ich historie to pasje, które ukształtowały jej sposób widzenia świata. Piętnaście lat temu zamieniła Kraków na Paryż, gdzie nadal mieszka i tworzy, dzieląc czas między malarstwo i literaturę. W obu tych dziedzinach zajmuje się tropieniem banału w sensacyjnych wydarzeniach i magii w zwyczajnym życiu.
Śmierć starych samotnych ludzi nikogo nie dziwi Nawet z natury podejrzliwy komisarz Olovsky nic niezwykłego w tym nie widzi. Ale nie doktor Ionut Silviu, od niedawna leczący w niewielkim pikardyjskim miasteczku, któremu zależy na opinii mieszkańców i naprawdę się stara. Skąd więc te zgony? Olovski, który w czasie przeziębienia się nudzi, postanawia przyjrzeć się sprawie i rozwiać wątpliwości lekarza. Bo przecież młody doktor na pewno przesadza, czyż nie? Książka ta drugi tom kryminalnych opowieści Elizy Veinard o mrocznych tajemnicach sennego pikardyjskiego miasteczka i nieco melancholijnym komisarzu Olovskim, któremu nie dane jest odpocząć na emeryturze. Eliza Veinard – z wykształcenia politolożka. Była bibliotekarką, urzędniczką, sprzątaczką, dziennikarką, dekoratorką wnętrz, redaktorką. Książki, podróże, ludzie i ich historie to pasje, które ukształtowały jej sposób widzenia świata. Piętnaście lat temu zamieniła Kraków na Paryż, gdzie nadal mieszka i tworzy, dzieląc czas między malarstwo i literaturę. W obu tych dziedzinach zajmuje się tropieniem banału w sensacyjnych wydarzeniach i magii w zwyczajnym życiu.
Nożyczki
4/5Chirurg
5/5- Autor: Eliza Veinard
- Wydawnictwo Oficynka
- Oprawa: Miękka
- Rok wydania: 2021
- Ilość stron: 260
- Stan: nowy, pełnowartościowy produkt
- Model: 9788366899759
- Język: polski
- Nr wydania: 1
- ISBN: 9788366899759
- EAN: 9788366899759
- Wymiary: 120X194
Recenzje książki Komisarz Serge Olovsky T.2 Trzy Razy Dziennie.. (3)
-
Recenzenckie Mistrzostwo ŚwiataOcena: 5/5Dodana przez Ewelina P. w dniu 2022-03-22Opinia użytkownika sklepuRecenzja dotyczy produktu typu: książka
0 z 0 osób uznało recenzję za przydatnąBardzo lekki i przyjemny kryminał. Nie czytałam tomu pierwszego, ale zbytnio mi to nie przeszkadzało. Niby czasami czułam, że musiało być coś wcześniej, skoro komisarz miał swoje zdanie na niektóre tematy i nie chciał ich zmienić, jednak były to tak błahe sprawy, że nie zwracałam na nie uwagi. Aktualnie sam jest przeziębiony i niekiedy widać, że jego myśli lawirują na niezwiązane ze sprawą tematy. Całkiem przypadkiem spotyka doktora Silviu, którego bardzo niepokoją tajemnicze zgony starszych ludzi. Czuje, że to nie może być przypadek, gdyż leczył ich wcześniej i nie wykazywali żadnych oznak niedomagania. W karty ich zgonu wpisywano bardzo znane choroby, które nikt nie zamierzał badać. Dało mi to do myślenia, gdyż istniało prawdopodobieństwo, że ktoś miał powody, by tego nie sprawdzać. Jednak przekazane informacje nie wzbudzają zainteresowania komisarza. Choroba coraz bardziej mu dokucza i te sprawy stają się jednak jego priorytetem. Po czasie dowiadujemy się jednak, że stary duch dociekliwości nie zanika w nim nawet podczas przeziębienia. Sprawdził bowiem kilka gazet z których wynikało, że zgony seniorów pojawiają się nad wyraz często, nawet niemal w równych odstępach. Nikt po śmierci ich nie bada, tylko od razu trafiają do wiadomego miejsca. To dało światełko lekarzowi, by wnikliwiej przyglądał się otoczeniu. Czy jednak sprawy będą na tyle poważne, że obaj zajmą się nią priorytetowo?
Musicie wiedzieć, że komisarz jest niezłym uparciuszkiem. Nie zawsze wykupuje przepisane recepty z powodów, których początkowo nie podaje. Oczywiście jego choroba jest wątkiem pobocznym. Pojawia się, oczywiście, ale służy jedynie podkreśleniu atmosfery jaka panuje w danej sytuacji. Śledztwo jest prowadzone nieco z ukrycia, a sprawy niedające spokoju lekarzowi wychodzą nagle. Rozdziały są krótkie i co ciekawe, książka posiada ciepły odzew. Nawet sprawy straszne są traktowane ze spokojem. Niekiedy nie wiedziałam kogo uspakajali, mnie czy bohatera:-) Jest również wciągająca, lecz nie potrafię jeszcze stwierdzić, czy chodziło o tematykę tego tomu, czy o ogólny styl autorki... -
Recenzenckie Mistrzostwo ŚwiataOcena: 4/5Dodana przez Ewelina S. w dniu 2022-02-22Opinia użytkownika sklepuRecenzja dotyczy produktu typu: książka
0 z 0 osób uznało recenzję za przydatnąLa Ferté, senne, prowincjonalne, francuskie miasteczko zamieszkane przez starszych, samotnych ludzi. To tutaj praktykę lekarską prowadzi Ionut Silviu, którego niepokoją liczne, w ostatnim czasie, zgony pacjentów. Przypadkowe spotkanie z emerytowanym komisarzem policji, Serge Olovskim sprawie, że zwierza mu się ze swoich trosk. Olovski walcząc z przeziębieniem i nudą postanawia pochylić się nad kłopotem doktora. Przypadek? Niekompetencja Silviu? A może celowe działanie, któregoś z mieszkańców miasteczka? Czy byłemu komisarzowi uda się znaleźć przyczynę tajemniczych zgonów?
„Trzy razy dziennie przed jedzeniem” to nie jest kryminał, który zaskakuje i/lub trzyma w wielkim napięciu. Próżno też szukać w nim brutalnych, czy krwawych scen. Rozwiązanie zagadki nie nastręcza trudności komisarzowi i jego polskiej przyjaciółce, którą wtajemnicza w swoje dochodzenie. Czytelnik odkrywa prawdę jeszcze szybciej. To, co jednak może wydawać się szokujące to motyw, którym kieruje się sprawca.
Mam nieodparte wrażenie, że kryminalna zagadka stanowi dla Autorki jedynie pretekst do ukazania problemów z jakimi mierzą się osoby starsze. Samotność, ograniczone środki finansowe, utrata sprawności fizycznej, śmierć najbliższych, dorastanie i usamodzielnianie się dzieci. Eliza Veinard pokazuje jak istotną rolę w życiu każdego człowieka odgrywają relacje, jak ważne jest ich pielęgnowanie i podtrzymywanie. Przyjaciela można znaleźć na każdym etapie życia, a przyjaźń i wsparcie okazać na wiele różnych sposobów.
Eliza Veinard świetnie oddała klimat pikardyjskiego miasteczka, odkryła jedną z jego mrocznych tajemnic, wykreowała ciekawe postaci, zwróciła uwagę na istotne i uniwersalne problemy z jakimi na co dzień borykają się seniorzy. Lekkie pióro Autorki i niewymuszony humor zdecydowanie uprzyjemniają lekturę.
„Trzy razy dziennie przed jedzeniem” to drugi tom cyklu kryminalnych opowieści, w którym komisarz Serge Olovski gra pierwsze skrzypce, aby po niego sięgnąć, nie musicie znać poprzedniego.
(współpraca z @wydawnictwo_oficynka) -
Recenzenckie Mistrzostwo ŚwiataOcena: 4/5Dodana przez Agnieszka Ś. w dniu 2022-02-05Opinia użytkownika sklepuRecenzja dotyczy produktu typu: książka
0 z 0 osób uznało recenzję za przydatnąZapraszam Was do Paryża, gdzie znudzony, przeziębiony i zirytowany komisarz postanawia bliżej przyjrzeć się zgonom w ich miasteczku. Początkowo, według niego, w śmierci starszych osób nie ma nic dziwnego, ale obiecuje doktorowi Silviu, że podejdzie do sprawy na poważnie. Lekarz czuje wyrzuty sumienia, gdyż nie jest pewny czy to nie jego wina, że ludzie bardziej chorują. Może jego diagnozy są powodem który negatywnie wpływa na zdrowie jego pacjentów?
Dobra znajoma Serga, która swoją drogą również ma niesamowicie nudne życie, dołącza do śledztwa Olovskyego. Krok po kroku, strzałka po strzałce, ślady prowadzą ich do jednego miejsca, które było odwiedzane przez każdą z tych osób...
"Trzy razy dziennie przed jedzeniem" to książka, w której morderca jest znany nam od samego początku. Najpierw jesteśmy w stanie bardzo łatwo odkryć czarny charakter "przeglądając" dowody zgromadzone przez komisarza i Ewę, po czym natykamy się na rozdział, gdzie obserwujemy rytuały mordercy. Wnikamy w jego psychikę, która z jednej strony wydaje się być całkowicie normalna, a z drugiej budzi pewien niepokój.
Mimo tego, że nie czeka tu na nas zagadka do rozwiązania to i tak książkę czytało mi się bardzo dobrze. Byłam ciekawa czym kierował się morderca wybierając swoje ofiary, i czy zwykła błahostka mogła okazać się tym decydującym czynnikiem.
Dialogi pomiędzy bohaterami były swobodne, ale jednocześnie ciekawe. Zarówno Serge, jak i Ewa czują się samotni, odnosząc wrażenie, że nawet dzieci o nich zapomniały. To jest coś co ich łączy i pozwala dobrze się między sobą dogadywać. Poza tym cechuje ich dociekliwość.
Książka, pomimo że jest drugim tomem cyklu kryminalnych opowieści, może być czytana niezależnie od pierwszej części. Tak było w moim przypadku, aczkolwiek przyznam szczerze, że bardzo chętnie nadrobię pierwszą część.