Kim Dzong Un. Historia dyktatora

Z książką zapoznałam się w formie audiobooka i to może tłumaczyć moją niższą ocenę. Coś mogło mi umknąć podczas jednoczesnego słuchania i wykonywania innych czynności, a może coś było wyjaśnione w formie przypisu, którego lektorka nie przeczytała?

Większość wiadomości, które przedstawia autorka, oczywiście zaraz popiera źródłami i cytatami, ale zdarzało jej się zagalopować, czego bardzo nie lubię przy literaturze faktu. Podaję przykład, który zapamiętałam mniej więcej tak "możemy sobie wyobrazić, że Kim miał łzy w oczach, kiedy dowiedział się o pojmaniu Kadafiego", po czym Pak opisuje jak wyglądały zdjęcia umierającego dyktatora Libii. Kurczę, jeśli mam uwierzyć w jej relacje, to trzymajmy się faktów, po co to upiększać? Korea Północna jest tak wielką niewiadomą, że zbyt szybkie wyciąganie wniosków może przynieść więcej szkody niż pożytku, o czym zresztą Jung H. Pak co jakiś czas wspomina. W przypadku tego kraju nie wiemy, w którym momencie kończy się prawda, a zaczyna propaganda. To są niby takie głupotki, ale ktoś zapomni wyrażenia "możemy sobie wyobrazić" i będzie przekonany, że Kim panikował ze strachu, że to jego zaraz również aresztują. Było kilka takich momentów, przy których się zbulwersowałam, ale może w papierowej formie wygląda to inaczej.

Tytuł również według mnie jest trochę mylący, bo nie o samym Kim Dzong Unie tu mowa, ale o wszystkim dookoła - nawet pokrótce opisano dzieciństwo jego dziadka. Dla kogoś, kto o Korei nie wie za dużo, to może być ciekawa lektura, ale ja część rozdziałów pomijałam, bo ich treść znałam już z innych pozycji. Do tego na zmianę odnosiłam wrażenie, że w książce panuje chaos albo znowu jest mowa o tym samym, powtarzały się nawet te same frazy. Jeśli ktoś zapomniał, że KRLD jest najsilniejszą potęgą nuklearną na świecie a elita kraju opływa w luksusy, to co parę stron będzie mu to przypominane.

Może tak narzekam, bo mam już przesyt wiadomości o Korei? Ciężko stwierdzić. Książka wśród recenzentów przyjęła się bardzo dobrze, dlatego polecam zapoznać się z nią mimo wszystko.

Bardzo fajna książka, która pokazuje nam jednego z najbardziej tajemniczych dyktatorów. Lubię takie historie i często właśnie pozwalam sobie na to, aby poznać sylwetki różnych władców, czy też osób stojących wysoko w hierarchii władzy. Dlatego też wzięłam się za czytanie tej pozycji i powiem Wam, że jest tutaj naprawdę ogrom rzetelnych informacji. Część z nich już znałam, ponieważ wyszukałam je w innych miejscach, ale zdecydowana większość to coś, o czym kompletnie nie wiedziałam. Książka mi się bardzo podoba i cieszę się, że miałam przyjemność ją poznać. Przyznaje się, że treść jest nader interesująca.

„Kim Dzong Un. Historia dyktatora”

Jung H. Pak – znawczyni sytuacji politycznej w Korei Północnej i była analityczka CIA, przedstawia historię rządów trzech pokoleń Kim Ir Sena, Kim Dzong Ila oraz Kim Dzong Una.

Autorka z perspektywy zewnętrznego obserwatora pokazuje proces zmian od autokratyzmu w państwie, zapoczątkowanego przez Kim Dzong Una, aż po dojście Korei do obecnego sytemu. Skupia się na tytułowym dyktatorze. „Kim Dzong Un nie mógłby wybrać sobie lepszego roku na przejęcie rządów w Korei Północnej – doszedł do władzy akurat przed setną rocznicą urodzin dziadka (…) i właśnie ten dzień wybrał na swoje pierwsze publiczne wystąpienie. (…) Kim, spowity w aurę mitycznego, boskiego wręcz przywódcy (odziedziczoną po dziadku i ojcu, którzy nawet pośmiertnie nie utracili tej otoczki), podkreślał swoje fizyczne podobieństwo do Kim Ir Sena, by zaakcentować dynastyczną ciągłość – zupełnie jakby chciał się obwołać reinkarnacją dziadka i pokazać, że jego przekonania polityczne ma we krwi.” Dostajemy nie tylko historię życia Kim Dzong Una, jego dochodzenia do władzy, umacniania jej, metody działania, ale również analizę relacji z Trumpem.

Książka jest świetnie napisana, opisany wycinek historii niezwykle ciekawy, choć dość przerażający (czystki, inwigilacja, łamanie praw człowieka). Z perspektywy amerykańsko-europejskiej, metody rządów władców Korei Północnej są szokujące, choć nie mogłam się oprzeć przeświadczeniu, że jednak nie tak zupełnie nieobecne w Europie.

Nasze spojrzenie na działania Kim Dzong Un (dowódcy, który dla swojego ludu jest świętością i nikt nie ma prawa mu się sprzeciwić), jest jednoznaczne… i dobrze, że jest w nas sprzeciw wobec takich praktyk. Najbardziej jednak podobała mi się próba pokazania jak głęboko takie myślenie, jest zakorzenione. Jaki jest fundament. Od czego się to zaczęło i jak.

Książka jest bardzo uporządkowana, logiczna i zrozumiała, dzięki czemu świetnie się ją czyta. Gorąco polecam lekturę wszystkim, którzy chcą zgłębić kulisy rządów najbardziej tajemniczego dyktatora świata.

Biografia jednego z najbardziej tajemniczych i przerażających dyktatorów na świecie nie mogła długo leżeć na mojej półce nietknięta. Jestem fanem wszystkich publikacji dotyczących Korei Północnej i mało co może mnie jakoś szczególnie zaskoczyć. W książę zawartych jest dużo wątków społecznych, politycznych i gospodarczych ale mimo to jest dosyć prosta w odbiorze i nie sprawia problemów podczas czytania. Dla osób, które pierwszy raz spotykają się z kulturą i metodami stosowanymi w totalitarnym państwie może być zaskakująca i momentami straszna. Osobiście się nie zawiodłam i bardzo przyjemnie się czytało, pewnie jeszcze nie raz będę wracała do najciekawszych fragmentów.