Gdzie miecze poniosą. Sztejer. Tom 3

Wow, wow i jeszcze raz wow. "Sztejer. Gdzie miecze poniosą" jest genialną książką. Robert Foryś stworzył prawdziwą perełkę. To było moje pierwsze czytelnicze spotkanie z głównym bohaterem Vincentem Sztejerem. Koniecznie muszę poznać jego wcześniejsze przygody.

Vincent Sztejer jest pozytywnym bohaterem, ale ma swoje za uszami. Nie da się jego nie lubić. Zabija nie dla samego zabijania, ale w celu przeżycia. Tutaj napotka bardzo niebezpiecznych ludzi. Będzie walczył z zakażonymi osobami, ponieważ aktualnie panuje wścieklica. Ostatnia faza choroby powoduje u ludzi kanibalizm. Czy Sztejer wyjdzie z tego żywy? Bardzo się o niego bałam. Poznając nowych ludzi, przedstawia się imieniem Wolf. Dlaczego ukrywa swoje prawdziwe dane? Co takiego zrobił w przeszłości, że musi się ukrywać? Nasz bohater będzie służył Zaprzysiężonym Braciom. Jak na tym wyjdzie?

Bardzo podoba mi się fabuła. Stworzona jest z punktu widzenia głównego bohatera. Czytając "Sztejer. Gdzie miecze poniosą" miałam wrażenie, że czynnie uczestniczę w niektórych akcjach. Byłam tym faktem bardzo przerażona. W tej części dzieje się wiele zła. Tutaj miałam do czynienia z czarownicami i ludźmi, którzy oddali swoją duszę diabłu. Zaprzysiężeni Bracia oczyszczali środowisko. Poczytajcie, w jaki sposób tropili opętanych. Czy wszystkie te osoby faktycznie podpisały z diabłem cyrograf i z nim współżyli? Czy to tylko przykrywka dla większego zła? Czy wszyscy Zaprzysiężeni Bracia działają ku chwale Najświętszej Pani? Czy głód i nędza spowodowana jest grzechami przeciwko niej? Czy to ona sprowadziła na swoich wyznawców przeklętą zarazę (wścieklicę)? Czy to raczej jest sprawka diabła?

Jakie zadanie w tej części dostanie Sztejer?

Podobają mi się nazwy miast stworzone przez autora między innymi Torunium.

Jestem zachwycona poczuciem humoru Roberta Forysia. Padłam ze śmiechu, czytając fragment o pewnej mieszczce i jej mężu. Żona w idealny sposób udowodniła swojemu lubemu, że kobieta również jest istotą ludzką. Koniecznie musicie to przeczytać.

Moim zdaniem najgorszym bohaterem jest mistrz Jorg Lejman. To, co zrobił woła o pomstę do nieba. Pozostaje pytanie, komu tak naprawdę służy? Najświętszej Pani, czy diabłu? Czytając tę książkę, sami się domyślicie.

Mam cichą nadzieję, że autor ma w planach napisać jeszcze kilka tomów z przygodami Vincenta Sztejera.

Jestem w szoku, że powieść fantasy tak przypadła mi do gustu. Nie mogłam oderwać się od czytania. Nie poszłam spać, dopóki nie poznałam zakończenia. Nie żałuję zarwanej nocki. Było warto.

Na plus zasługują piękne i krótkie opisy otoczenia, w których aktualnie znajdował się główny bohater. Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że czytam osobisty pamiętnik Vincenta Sztejera. To było ciekawe doświadczenie.

Historia ukryta na kartkach tej powieści trafia na moją listę top 5 marca.

Ta powieść jest dosyć brutalna, dlatego moim zdaniem nie nadaje się dla młodszych czytelników.

Z przyjemnością zobaczyłabym ekranizację książki "Sztejer. Gdzie miecze poniosą".

„Wyglądało to tak, jakby obudził się ze snu – ze snu, który śnił we śnie.” Arthur C. Clarke.

P: Lubicie "Wiedźmina"? Jeśli tak to przepadnie Wam to do gustu.

To już trzeci tom przygód Vincenta Sztejera, który zabija by przeżyć.

Tym razem nie jest łatwo, gdy wracasz do domu, a do około listy gończe z twoją podobizną. Nie ważne czy żywy czy martwy. Ważne, żeby on był tym facetem z listu. Wszyscy chcą zobaczyć pokazową egzekucję i widzieć jak ginie on sam! Zdrajca...

Sam Sztejer na swojej drodze nie spotka sielanki i tym razem będzie musiał się wykazać nie lada pomysłowością, by wyjść z nich cało. Lawirując między postaciami wyciągniętymi prosto z worka pełnego fantasy będzie musiał dotrzeć do obranego celu. Nie każdy będzie tym za kogo się uważa, a większość będzie patrzeć na siebie nie na innych...

Muszę przyznać, że nie czytając dwóch pierwszych tomów było to dość ciekawe fantasy z motywem walk. Mimo ogromu bohaterów ciekawie było zobaczyć ich życie i postępowanie. Typowe średniowieczne zadania i zawody. Tak mi się nasuwało czytając. Lubię ten klimat, więc potrafiłam się w tym odnaleźć.

Jedyne co mogę powiedzieć, że jak inni czytelnicy zauważyli to rzeczywiście kobiet w tej książce jest bardzo mało. Może w sumie taki był zamiar? Jednak dla mnie mogły by się tam pojawiać częściej. Jedyny minus: sceny uniesień bohaterów. Przypominał mi ten fragment trochę brutalny erotyk niż fantasy z lekkim elementem romansu.

Język - czasem i on był zadziorny i zabawny. Autor ma dość lekki styl jak na książce tego typu. Więc myślę, że większości osób się to spodoba. Sami się przekonajcie jak potoczyły się losy głównego bohatera!

Bardzo, bardzo dziękuję @[Adres usunięty] za egzemplarz! 🤗🤗 [Współpraca z Wydawnictwem War Book].