Farma

Ostatnio na blogach książkowych pojawiło się wiele pozycji, w których można dopatrzyć się tematu praw kobiet, kiedy otrzymałam propozycję zrecenzowania „Farmy” Joanne Ramos postanowiłam się jej podjąć. Zazwyczaj nie recenzuję tego typu książek, jednak po przeczytaniu opisu, chciałam się przekonać, jaką wizję ma dla nas autorka. Co przekazuje nam poprzez historię kobiet, które zostały sprowadzone do roli inkubatora. Prawdziwe i smutne poniekąd, prawda? Luksusowa farma jest ośrodkiem, z którego tak łatwo się nie wydostaniesz, no może za dziewięć długich miesięcy.

Ośrodek dla ciężarnych kobiet ukrywający się pod nazwą Złociste Dęby jest miejscem niezwykle nowoczesnym, urządzonym ze smakiem, ociekający luksusem wspomaganym przez naturę. Znajduje się w nim wszystko, czego tylko potrzeba do szczęścia, baseny sale fitness, zdrowa i organiczna żywność, wszelkie udogodnienia stoją przed kobietami otworem. Istnieje jedynie maleńki haczyk, który wcale nie jest taki niewielki. Możliwość przebywania w Złocistych Dębach, tak jak i korzystanie ze wszystkich dobrodziejstw, które oferuje ma jednak swoją cenę, chociaż nie jest w ten sposób określane. O czym mowa? Wystarczy, że podpisze się umowę, w której kobieta zobowiązuje się do urodzenia jednemu z klientów dziecka, stając się jednocześnie Żywicielką i własnością Ośrodka. Autorka nie nazywa kobiet, które się zdecydowały na podpisanie umowy surogatkami, a Żywicielkami. Nie tylko będą pełniły rolę inkubatora, żywiciela, ale także własności, będą kontrolowane na każdym kroku, czy cena jest adekwatna do korzyści? Jak wiele w życiu człowieka musi się wydarzyć, aby zdecydował się podpisać taką umowę?

Przodującą bohaterką książki „Farma” jest pewna Filipinka, ma na imię Jane, która zdecydowała się na podpisanie umowy z Ośrodkiem Złociste Dęby. Nie znalazła się w zbyt korzystnym położeniu, straciła pracę, a ma małe dziecko na utrzymaniu. Wizja zarobienia sporej kwoty pieniędzy wydaje się dla niej atrakcyjna. Czy będzie na tyle silna, aby to przetrwać? Czy każdy z postawionych warunków jej się spodoba? Czy da radę być marionetką i robić dokładnie to, czego wymaga od niej pociągający za sznurek „właściciel”.

„Farma” koncentruje się na klasie i przywilejach, które są podkreślane decyzjami podejmowanymi przez bohaterów w zależności od ich osobistych motywacji. Poprzez kobiety autorka snuje opowieść, którą osobiście uważam za fascynującą. Podkreśla sposób, w jaki ludzie mogą być wykorzystywani i manipulowani. Patrzy na uprzedzenia rasowe i klasowe oraz absurdalny sposób, w jaki bogaci Amerykanie zapłacą o wiele więcej za białą, wykształconą „żywicielkę”. Nie wszystko jest jednak czarno-białe, wiele oszustw i matactw możemy się dopatrzeć pod pozornym zabezpieczeniem surogatek przed wyniszczającym stresem. Właściciele Ośrodka bez trudu odnajdują lukę w prawie, aby nagiąć „rzeczywistość” na swoją korzyść. Joanne Ramos porusza w książce także temat aborcji w przypadku zagrożenia życia „Żywicielki”, czyje życie jest ważniejsze, kiedy umowa została zawarta? W końcu kobieta obiecała dołożenie wszelkich starań i zapewnienie wszelkiego dobra nienarodzonemu dziecku.

„Farma” szokuje i nie, właśnie to, że pewne aspekty tej powieści dzieją się w naszym świecie czyniąc ją tak bliską realizmowi, jest przerażające. Robienie czegoś wbrew sobie nigdy nie przynosi pozytywnych skutków, tęsknota za córką, wyrzuty sumienia, których nie zapełni spora suma pieniędzy. To emocjonalna opowieść, która pokazuje, że pieniądze są ważne, jednak nie na tyle, aby poświęcić dla nich wszystko, łącznie z własną duszą i ciałem. To świat, w którym z całą pewnością nie chciałabym żyć i mam nadzieję, że nigdy nie będzie mi dane w nim się znaleźć.

"Farma" długo czekała na mojej półce na swoją kolej. Mimo że opis bardzo mnie zainteresował, to jakoś nie mogłam się za nią zabrać. Miałam wobec tej książki dość wysokie wymagania, więc być może podświadomie bałam się, że się zawiodę i odkładałam jej przeczytanie na późniejszy czas.

"Farma" to historia o ośrodku, położonym na łonie natury, w którym mieszkają surogatki bogaczy. Zapewniona jest im doskonała opieka nie tylko medyczna, lecz ogólna. Podawane im są zbilansowane, zdrowe posiłki, oferowane mają masaże, a także zapewnioną znakomitą opiekę dla dziecka, które rozwija się w ich łonie. Jedynym zadaniem kobiet jest urodzenie zdrowego, idealnego dziecka. Są przez to nieustannie kontrolowane, a ośrodek mogą opuścić tylko w nielicznych przypadkach, w towarzystwie opiekunek.

Jest to książka niezaprzeczalnie kontrowersyjna. Z każdą kolejną stroną uświadamiamy sobie, że zdecydowanie nie jest to ośrodek nastawiony na kobiety i ich samopoczucie, a na dzieci, za które właściciele zainkasują wysokie kwoty. Tak naprawdę żadna z kobiet, przebywających na "farmie" nie ma większej kontroli nad tym, jak wyglądał będzie jej plan dnia. Wydaje mi się jednak, że potencjał historii nie został wykorzystany w 100%. Owszem, jest ciekawa, jednak nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak tego oczekiwałam. Czegoś mi w niej brakowało. Delikatnie się zawiodłam, lecz mimo to książka mi się podobała.

"Nie wszystko złoto, co się świeci"

Witajcie na Farmie. Oferujemy dziewięciomiesięczny pobyt w luksusowym ośrodku położonym w malowniczej okolicy z takimi udogodnieniami jak organiczne posiłki, osobiści trenerzy, codzienne masaże - wszystko bez ograniczeń. A w dodatku hojnie cię wynagrodzimy. Cudownie prawda? Pomyślicie, że gdzieś w tym wszystkim ukryty jest haczyk. I macie rację, nie ma nic za darmo.

Odetniemy Cię od obecnego życia, będziemy obserwować 24h na dobę i co najważniejsze nie będzie Ci wolno stąd odejść przez całe 9 miesięcy.

Po co to wszystko? Jaki jest cel tego przedsięwzięcia? Otóż wystarczy, że wyprodukujesz dla nas dziecko idealne. Piszesz się?

Książka, która bardzo mocno wpływa na kobiecą psychikę, zmusza do zastanowienia się jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, aby mieć środki na lepsze, godniejsze życie. Przedstawiony świat jest fikcyjny, ale wcale nie trudno wyobrazić sobie, że mógłby być rzeczywistością. Wiele opisanych sytuacji ma obecnie miejsce, nawet jeśli nie jesteśmy tego świadomi.

Temat rodzicielstwa, a dokładniej świadomego rodzicielstwa jest dla mnie niezmiernie ważny i niektóre teksty w tej książce doprowadzały mnie do szału inne od razu wywoływały myśl "przecież to absurd".

Chciałabym żebyście wyrobił swoje własne zdanie na temat tej książki, ale muszę wam powiedzieć, że cierpliwość jest do niej potrzebna. Moja ocena to 7/10. Czytaliście? Powiedzcie co myślicie.

Witaj na Farmie, a właściwie ośrodku dla ciężarnych Złociste Dęby. Nowoczesnym i urządzonym ze smakiem miejscu, otoczonym przez kojącą rozedrgane zmysły naturę. Z świetnym wyposażeniem, zdrowym i organicznym wyżywieniem, basenami i salami fitness. Możesz korzystać ze wszystkiego. Pod warunkiem, że urodzisz dziecko dla jednego z naszych bogatych klientów. Staniesz się Żywicielką, podpiszesz odpowiednie umowy i będziesz przez nas kontrolowana.

Jane to młoda Filipinka, która właśnie traci pracę, źródło jedynego dochodu jej i małej córeczki i jest zachwycona możliwością zarobienia mnóstwa pieniędzy jako Żywicielka w ośrodku Złociste Dęby. Pytanie tylko czy pozwoli na ciągłą kontrolę każdego aspektu jej życia? Jak będzie czuła się jako surogatka?

Genialny pomysł. To trzeba przyznać już na wstępie. Autorka stworzyła książkę, która otwiera oczy, zmusza do myślenia i sprawia, że umysł rozgrzewa się do czerwoności. Nie wszystko było w niej idealne, zauważyłam pewne wady, ale myślę, że sam pomysł na fabułę broni się sam, ponieważ jest ważny i niezwykle aktualny w naszych czasach. Podoba mi się sposób w jaki autorki łączy realne fakty z tym co może dopiero nadejść i jest bardzo prawdopodobne. Samo słowo surogatka kojarzy mi się przede wszystkim z gwiazdami, bogatymi osobami ze świecznika, które chcą zostać rodzicami, ale z jakiś powodów nie mogą lub nie chcą osiągnąć tego w tradycyjny sposób. Nigdy nie zastanawiałam się nad emocjami mogącymi targać kobietą, która nosi pod sercem dziecko, czuje jego ruchy, jednak od początku wie, że nawet pod względem genetycznym nie należy ono do niej. Kobieta staje się Żywicielką, to słowo, użyte w książce przez polską tłumaczkę chyba najlepiej oddaje istotę tej relacji. Każda strona też historii była dla mnie okazją do wielu rozważań, zastanawiania się nad macierzyństwem, ciążą, kobiecością, zwłaszcza, że sama przeżyłam ten czas jakim jest ciąża i był ON dla mnie jednym z najpiękniejszych w życiu. Joanne Ramos – sama będąc z pochodzenia Filipinką zwraca też uwagę na wiele nierówności społecznych, nad którymi nie zastanawiamy się na co dzień. Na uwagę zasługuje też fakt, iż autorka pisze w bardzo beznamiętny, spokojny sposób. Nie ocenia, osąd pozostawia czytelnikowi.

Pomysł na fabułę był świetny, historia rozpoczęła się bardzo ciekawie, pojawiły się tajemnice związane z zagadkową i bajecznie bogatą klientką, która chce zostać matką, a jednak mam wrażenie, że zakończenie pozostawiło we mnie niedosyt. Gdy do końca pozostało mi 100 stron, poczułam, że historia zmierza w jakimś przewidywalnym kierunku. Miałam nadzieję, że zostanę zaskoczona, ale tak się nie stało. Liczyłam tutaj na coś zdecydowanie mocniejszego, nawet nie do końca wyjaśnionego, pozostawiającego czytelnika z ogromem pytań. Spodziewałam się większej walki, sprzeciwu ze strony Jane, ale to postać pełna niepokoju, strachu, a nawet naiwności. Zdecydowanie nie poczułam chemii do tej bohaterki, ale zdarza się i tak.

Wbrew temu co można by wywnioskować z wcześniejszego akapitu książka mi się spodobała. Opisywane wydarzenia nie zostały pokierowane w kierunku, w którym bym je widziała, chciałabym aby ta książka była bardziej drapieżna, mocna, ale w dalszym ciągu sądzę, że to po prostu dobry tytuł, który zmusza do wielu refleksji, które być może zaskoczą nawet nas samych. Polecam ją wszystkim wielbicielom takich trudnych tematów, na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi.

„Może faktycznie warto byłoby przeżyć tę ciążę razem?”, czyli prowokacyjny debiut Joanne Ramos.

Farma to debiut Joanne Ramos, który podejmuje dość odważny temat. Porównywana jest do Opowieści podręcznej. Mnie natomiast przypominała trochę VOX Christiny Dalcher, którą czytałam kilka miesięcy temu.

Luksusowy ośrodek położony wśród lasów oferuje wszelkie udogodnienia: organiczne posiłki, osobistych trenerów, codzienne masaże — wszystko bez ograniczeń. A w dodatku za dziewięciomiesięczny pobyt tam zostaniesz hojnie wynagrodzona. Jane desperacko walczy o lepsze życie. Jest zachwycona, gdy przechodzi wyśrubowaną selekcję na surogatkę. Jednak kiedy zauważa, że jest traktowana jak przedmiot, kiedy jej psychika nie wytrzymuje ciągłej kontroli, a szukanie wsparcia nie daje efektów, zadaje sobie pytanie o granice koszmaru, który wybrała.

Kobiety ukazane w Farmie, aby zapewnić byt swoim rodzinom, stają się surogatkami dla milionerów, ludzi z klasą, którzy płacą ogromne pieniądz za zdrowe dziecko. Farma porusza wiele aktualnych tematów. Bohaterki należą do różnych klas oraz ras, więc nie brak tutaj rasizmu i selekcji. Mamy także postacie, które są polkami. Uważam jednak, że Ramos wykorzystała stereotypy polek. Książka ta uznawana jest za thriller; ja nie do końca się z tym zgadzam. O ile jeszcze do połowy towarzyszy nam napięcie tak dalej nie pozostaje nic z thrillera. Za bardzo nastawiłam się na thriller i po przeczytaniu byłam trochę rozczarowana.

Farma jest dość specyficzną lekturą, która nie wszystkim przypadnie do gustu. Trudny temat, a także beznamiętna narracja może odstraszyć czytelników. Kwestie poruszane przez autorkę są oczywiście ważne, ale książka nie trafi do przeciętnego czytelnika.

Farma skłania do refleksji. Myślicie, że za kilkanaście lat wydarzenia przedstawione w książce mogą przestać być fikcja? A może już gdzieś funkcjonuje taki ośrodek?