Dziki ogień. Seria szetlandzka. Tom 8

"Dziki ogień" Ann Cleeves to ósmy i niestety ostatni tom Serii Szetlandzkiej. Bardzo żałuję, że to już koniec przygód Jimmy'ego Pereza. Autorka w swoich książkach stworzyła unikalną wyspiarską atmosferę i dzięki niej Szetlandy znalazły się na mojej mapie miejsc, które muszę zwiedzić.

Dla Heleny i Daniela Flemingów przeprowadzka na Szetlandy miała być nowym początkiem dla ich rodziny. Niestety krótko po wprowadzeniu się do nowego domu, poprzedni właściciel popełnia samobójstwo na terenie posesji. Na nowych lokatorów pada cień podejrzeń, a ktoś postanawia uprzykrzyć im życie wysyłając rysunki szubienicy. Wkrótce w tym samym miejscu odnalezione zostają zwłoki młodej opiekunki do dzieci. Sprawę poprowadzić ma Jimmy Perez, a pomogą mu jak zawsze Sandy Wilson i Willow Reeves.

Serię Szetlandzką zaliczam do jednej z moich ulubionych. "Dziki ogień" to finałowy tom niezwykle emocjonującej historii. Znakiem rozpoznawczym powieści Cleeves jest wyjątkowy i niezapomniany klimat, który zachwycał mnie przy okazji lektury każdej kolejnej książki.

W "Dzikim ogniu" jak i w poprzednich częściach, nie zabrakło zbrodni i napięcia, które trzymało do ostatniej strony. Nie znajdziecie tu spektakularnych pościgów czy krwi lejącej się litrami, więc jeżeli na to liczycie, możecie się rozczarować. Odnajdziecie za to dobrze skonstruowaną zagadkę kryminalną, która na pewno was zaintryguje i której rozwiązanie będziecie chcieli poznać. Książki Ann Cleeves charakteryzuje mocno rozbudowane tło obyczajowe. Nie zawsze podoba mi się to w kryminałach, jednak tutaj idealnie wpasowane jest w opowiadaną przez autorkę historię.

Nie będę ukrywać, nie jestem gotowa na pożegnanie z Perezem, ale cieszę się, że dane mi było przeczytać osiem tomów tego niesamowitego cyklu. Niestety, wszystko co dobre szybko się kończy. Jeśli jeszcze nie znacie tej serii, bardzo Wam ją polecam! Czytajcie, bo warto!

"Dziki ogień" to już ósmy tom cyklu Kwartet szetlandzki, który jest serią niesamowitych kryminałów. Po serię sięgnąłem, gdy były wydane już trzy pierwsze tomy, a teraz bez wahania sięgam po każdy kolejny - wiem, że się nie zawiodę i historia ponownie mnie zaskoczy.

Pewna rodzina z Anglii przenosi się na Szetlandy, liczy, że odnajdzie tam spokój i nowy początek. Ale jak to w kryminałach bywa - szybko okazuje się, że jest inaczej. Na horyzoncie pojawia się kolejna katastrofa - w ich nowym domu, były właściciel popełnia samobójstwo. Ale to nie wszystkie odnalezione trupy w tym miejscu, a to dodatkowo komplikuje sprawę.

Do samego końca nie można domyślić się, kto tym razem jest zabójcą, dlatego czyta się z ogromnym zaciekawieniem i najlepiej bez odrywania się od książki!

[ RECENZJA ]

Ann Cleeves „Dziki ogień”

Wydawnictwo Poznańskie

Ostatni tom wspaniałej serii szetlandzkiej opowiadającej o Jimmym Perezie, jego życiu zawodowym i osobistym.

Gdy w nowo zamieszkanej przez Flemingów posiadłości dochodzi do drugiego tajemniczego samobójstwa, na ich rodzine jak i na Moncrieffów padają pierwsze podejrzenia.

Perez wraz z Sandym i Willow próbują po raz kolejny razem rozwiązać zagadkę. Nie jest to łatwe, ponieważ z kolejnymi morderstwami wiąże się cały czas przeszłość. Sytuacje komplikuje również relacja między Jimmym i Willow.

Młoda opiekunka, autystyczny chłopczyk i straszy kochanek... Kto jest zamieszany i winny w całe zajście? Kto pierwszy wpadnie na ślad i podejmie trop sprawcy?

Finalnie zaskakujące zakończenie książki wyjaśnia kwestie kolejnego i osobistego wyzwania Pereza, przed którym staje. Czas na pogodzenie się ze śmiercią Fran i rozpoczęcie życia od nowa.

Przykro, że to już koniec serii, ale jak sama autorka powiedziała, na Szetlandach mieszka mała społeczność i ciężko wszystkich uśmiercać 😁🙈

To była wspaniała przygoda. Każda cześć inna, w idealny sposób przenosząca w świat magicznych wysp. Mam nadzieje, że wśród ciągłych nowości, uda mi się wrócić jeszcze na Szetlandy.

Kto wyczekiwał ostatniej części Serii Szetlandzkiej z takim utęsknieniem jak ja? I w końcu jest! Ale gdy już ją dostałam w swoje ręce, to z jednej strony chciałam jak najszybciej poznać dalsze losy detektywa Jimmiego Pereza, a z drugiej miałam obawy co zafunduje mu autorka. W końcu cała seria nasycona jest dość mrocznym, chwilami klaustrofobicznym wręcz klimatem Szetlandów, w których piękno przyrody konkuruje z jej groźnym obliczem, a zło kiełkujące i narastające w ludzkich sercach z chęcią naprawiania świata. Kończyłam poprzedni tom z uśmiechem na ustach, więc obawiałam się, że po ostatnim będę płakać.

Powiem Wam od razu, że nie płakałam. Miałam natomiast kilka razy ochotę potrząsnąć mocno głównym bohaterem, by nie zniweczył szansy, która przed nim stoi. W końcu w każdym związku troje to już tłok, a rywalizacja z idealizowanym na każdym kroku duchem z góry skazana jest na porażkę.

Wylałam od razu co mi leżało najbardziej na duszy, ale oczywiście to seria kryminalna, więc i tym razem na kartach powieści nie mogło zabraknąć zbrodni. I jak każda poprzednia i ta wzbudziła we mnie dreszcz emocji. Przecież w tak hermetycznym społeczeństwie, w którym wszyscy się znają, sprawcą może okazać się najbliższy sąsiad, lub nawet członek rodziny. Czy więc znają się naprawdę? Czy widzą co naprawdę dzieje się pod ich nosem, a może nie chcą widzieć? Może łatwiej jest wierzyć w plotki rozprzestrzeniające się z siłą ognia, niż poznać prawdę?

Ten piękny, lecz posępny świat urzekł mnie od pierwszego tomu, a płynąca niespiesznie akcja, rodzinne tajemnice, i szukające ujścia tłumione latami emocje, idealnie wpisały się w wyspiarski klimat. Nie jestem gotowa na rozstanie z Jimmym Perezem, więc nie mówię „żegnaj” tylko „do widzenia”, bo z pewnością niebawem odwiedzę go ponownie. I może nie tylko na kartach powieści.

Nie udało mi się w tym roku z wiadomych względów dotrzeć na Szetlandy, ale liczę, że w najbliższych latach będzie mi dane odetchnąć rześkim morskim powietrzem, zatopić się w gęstą jak mleko mgłę i poczuć ten tak genialnie opisany przez Ann Cleeves wyspiarski klimat.

Zachęcam Was do poznania całej, zachwycającej i wciągającej serii. Zaspokoi nawet najwybredniejsze gusta.

Pewnie doskonale znacie to uczucie, kiedy wyczekujecie na ostatni tom serii, ale jednocześnie jest Wam smutno, że to już koniec. Ja właśnie tak miałam. Z jednej strony cieszyłam się, że poznam finał serii, ale z drugiej było mi przykro, że to już koniec. Jednak uważam, że Ann Cleeves wiedziała, w którym momencie zostawić swoich bohaterów i pozwolić im żyć własnym życiem, bez obserwatorów.

Kiedy zostaje odnalezione ciało Emmy, opiekunki dzieci, Jimmy i Willow próbują dowiedzieć się, co się z nią stało. Nie miała wrogów, nikomu nie zaszła za skórę, nie była gwiazdą skandali. Dlaczego więc ktoś postanowił ją powiesić? I dlaczego zrobił to w stodole domu Flemingów?

Dzięki krótkim rozdziałom książkę czyta się błyskawicznie, wręcz pochłania się kolejne strony. Nawet nie zauważyłam, kiedy dotarłam do końca. Co prawda dość szybko zorientowałam się, kto stoi za śmiercią Emmy, ale chciałam przekonać się, jak doszło do tej tragedii. Co sprawiło, że ta osoba postanowiła się jej pozbyć. Jimmy i Willow muszą dowiedzieć się, co wydarzyło się w dniu śmierci Emmy.

Również w życiu prywatnym Jimmy'ego i Willow pojawiają się nowe wyzwania. Oboje stają przed pewnym wyborem, od którego zależy ich przyszłość. Co mam na myśli? O tym już musicie przekonać się sami, nie chcę Wam nic zdradzać.

Czytając tę książkę, czułam ogromny żal. I nie, nie chodzi mi o to, że jest źle napisana, ale tej części towarzyszy spory ładunek emocjonalny, który właśnie napełniał mnie smutkiem. Nie umiem spokojnie czytać o dzieciach, którymi ktoś nie potrafi się zająć, którym ktoś robi krzywdę. I można tego dokonać na wiele sposobów. Kilka z nich opisuje właśnie ta książka.

Jak wspomniałam na początku, to było dobre zamknięcie cyklu. Według mnie ta historia nie wymaga kontynuacji. To nic, że popłakałam się na finale. Muszę jednak pozwolić bohaterom iść dalej, ale już beze mnie. Cieszę się jednak, że mogłam uczestniczyć w ich podróży i widzieć to, jak bardzo zmienili się na przełomie wszystkich tomów.