Diuna. Powieść graficzna. Księga 3 Prorok

„Diuna 3” to kolejna odsłona graficznej adaptacji legendarnej powieści Franka Herberta, która kontynuuje podróż przez złożony, wielowymiarowy świat Arrakis. Moim zdaniem to właśnie trzeci tom tej serii, był najtrudniejszy do przełożenia na język komiksu to chyba jedna z najbardziej skomplikowanych i wpływowych powieści science fiction.

Pod względem graficznym można powiedzieć bez zmian, bo „Diuna 3” stoi na bardzo wysokim poziomie. Rysunki są pełne detali, a szczególnie urzekają przedstawienia krajobrazu pustynnej planety. Rysownik zadbał o to, aby każda scena była nie tylko funkcjonalna pod względem narracyjnym, ale również artystycznie wyrazista. Kolorystyka, z przewagą ciepłych odcieni, idealnie oddaje surowość Arrakis, kontrastując ją z mrocznymi wnętrzami politycznych sal tronowych czy mistycznych pomieszczeń Bene Gesserit.

Adaptacja graficzna siłą rzeczy upraszcza pewne aspekty oryginalnej powieści, ale zupełnie nie wypatruje w żaden sposób zamysł Franka Herberta. Wielowarstwowe refleksje nad religią, ekologią i naturą władzy zostają tu zredukowane na rzecz bardziej dynamicznej akcji. Dla fanów literackiego pierwowzoru może to być pewne ograniczenie, jednak komiks świetnie radzi sobie z oddaniem głównych motywów „Diuny”, zachowując sedno tej opowieści. Dialogi są zwięzłe, a fabuła toczy się wartko, nie pozostawiając czytelnika zbyt długo w jednym miejscu.

Dla mnie ta trylogia jako całość jest bardzo udaną adaptacją i oby więcej takich owocnych dzieł grafików w oparciu o literaturę, bo ten komiks oferuje niezapomniane wizualne doświadczenia i przybliżając świat Arrakis w nowy, atrakcyjny sposób. Polecam mocno i to nie tylko fanom serii.

Recenzja powstała w ramach współpracy z Domem Wydawniczym Rebis

Ostatni tom graficznej wersji Diuny - książki należącej do klasyki fantastyki.

Jak w większości komiksów będących adaptacją powieści autorzy musieli skupić się na najważniejszych wydarzeniach, by w odpowiedni sposób je przedstawić, jednocześnie nie tracąc ogólnego zamysłu pierwowzoru. Częściowo więc mamy do czynienia z "Diuną" Franka Herberta, jednak spora część powieści pozostaje do odkrycia dla osób, które nie znają powieści.

Sądzę, że dla tych, których przeraża oryginalna powieść, będzie to świetna zachęta, by jednak poznać lepiej całą historię - opisy broni i maszyn, szczegóły rozmów i przemyśleń głównych bohaterów, a także mistycyzm Bene Gesserit.

Dla osób, które już wcześniej czytały "Diunę" jest to bardzo fajne przypomnienie całej historii, bez zagłębiania się w szczegóły. W końcu zawsze można potem przeczytać tę powieść ponownie ;)

Graficznie komiks wypada bardzo dobrze - sceny walki mają w sobie dużo dynamiki, odczucia postaci są też dobrze pokazane na twarzach bohaterów. I choć Paula całkowicie inaczej sobie wyobrażałam, to jednak dałam się przekonać tej jego wersji :)

Proszę Państwa, stało się. Ostatnia księga powieści graficznej "Diuny" Franka Herberta ujrzała światło dzienne i tym samym domknęła tę część historii. W "Proroku" Paul Artyda, znany aktualnie jako Muad'Dib, czyli mysz pustynna, przewodzi Fremenom. Zbiera popleczników i każdego, kto się nada, by wznieść powstanie i odbić Arrakis. Nie będzie to łatwe zadanie, ponieważ po drugiej stronie barykady stoi sam Imperator, a także owiany złą sławą ród Harkonennów z Baronem na czele.

Paul musi wznieść się na wyżyny umiejętności strategicznych, żeby wygrać z tak potężnym przeciwnikiem. Pomaga mu w tym dawny przyjaciel, a także oddana matka i wyjątkowa dziewczynka, siostra Alia. Oraz tajemnicza, magiczna woda życia...

Czy Paulowi uda się wyzwolić Fremenów? Czy odbiją Arrakis? Jak potoczy się ta walka? Kim okażą się zdrajcy, a kim prawdziwi przyjaciele?

W trzeciej księdze Diuny czytelnik już od samego początku zostaje porwany w wir zaskakujących, intrygujących wydarzeń. Śledzi losy z wielu różnych perspektyw, powoli i skrupulatnie budując samemu osąd w niektórych kwestiach. A ponadto nieprzerwanie kibicuje Paulowi, choć niektóre jego wybory wzbudzą zdumienie. W ogóle w tej części kreacja bohaterów wypadła znakomicie. Jak w poprzednich dwóch częściach nie do końca potrafiłam zżyć się z postaciami, niektórych egzystencji kompletnie nie rozumiejąc, tak tutaj bohaterowie dali do wiwatu. Przestali być typowo biali albo czarni, stali się szarzy, dzięki czemu cała fabuła wskoczyła na wyższy poziom.

W "Proroku" akcja nabrała takiego tempa, że ledwo nadążałam czytać. Co, oczywiście, jest niemożliwe, a jednak tak właśnie się czułam. Brnęłam na łeb na szyję, a każde oderwanie od powieści irytowało mnie do potęgi. Zakończenie to istna jazda bez trzymanki. Każde słowo spijałam jak jakiś napój bogów. :)

Ogromnie się cieszę, że mój pierwszy kontakt z "Diuną" Franka Herberta był właśnie przez powieść graficzną. Czuję w kościach, że gdybym sięgnęła po zwyczajną książkę, szybko bym się znudziła, nie dobrnąwszy nawet do połowy, przez co naprawdę wiele bym straciła. Przeczytanie powieści graficznej jako pierwszej pozwoliło mi wejść w fabułę, bez konieczności zderzenia się najpierw z fragmentami pełnymi politycznych rozważań, opisów krajobrazów czy problemów gospodarczych. W komiksach wspomniane rzeczy zostały zaledwie nakreślone, by dać wgląd na całokształt, a poza tym miało się do czynienia z dynamicznymi dialogami, spiskami, zdradami, tajemnicami oraz dziwną magią, a także mnóstwem walk. Polecam, bo to historia zdecydowanie warta poznania.

„Diuna” to bez wątpienia tytuł, który nie schodzi z ust prawdziwych miłośników science-fiction i fantasty. Frank Herbert stworzył dzieło, nie tylko ponadczasowe, nie tylko kultowe, lecz takie, które jest niczym Biblia dla czytelników sięgających po wspomniane gatunki. Natomiast jego syn Frank Herbert oraz Kevin J. Anderson z należnym pietyzmem kontynuowali kult „DIUNY”. Teraz miłośnicy tego dzieła mają niebywałą przyjemność odkrywania jej graficznej odsłony. A to za sprawą ilustracji, dzięki którym Raúl Allén i Patricia Martin sprawili miłośnikom „Diuny” wielką frajdę.

Graficzna wersja „Diuny” jest nie lada gratką nie tylko dla miłośników science-fiction i fantasy, ale również dla fanów komiksów. Trzy wyjątkowe księgi „Diuny” w tej właśnie wersji są doskonałą kolekcją w mej czyt-NIKowej biblioteczce, zawierającej NIK – Najlepsze Interesujące Książki.

„Diuna. Powieść graficzna. Księga I” to przepiękne wizualne wydanie, które ukazuje nam kultowych bohaterów. Bohaterów, którzy już na dobre zadomowili się w naszych sercach i umysłach. Teraz w naszej wyobraźni ożywają na nowo, dzięki ilustracjom, będącym prawdziwym arcydziełem, które od lat nie schodzi z list bestsellerów. Dzięki temu możemy jeszcze głębiej poczuć mistycyzm tej historii, jej oprawę, jej rozmach, a przede wszystkim ogromną wartość, jaką wnosi do światowej literatury gatunkowej.

„Diuna. Powieść graficzna. Księga 2. Muad’Dib”, to graficzna adaptacja kultowej powieści Franka Herberta z 1965 roku. Na jej kartach poczujemy na własnej skórze siłę pustynnego klimatu, tak realistycznie zilustrowanego przez duet Allen i Martin, który swym talentem trafia do naszej wyobraźni, ukazując w mistrzowskim stylu odsłonę „Diuny”. Nie ukrywam, że drugi z trzech tomów jest dla mnie wyrazem poszanowania względem twórczości ojca tej historii. A przedstawienie jej w formie graficznej jest nie tylko pomnikiem, czy też wyrazem wdzięczności, lecz doskonałym sposobem przekazywania uniwersum „Diuny” kolejnym pokoleniom.

„Diuna Powieść graficzna. Księga 3. Prorok” niczym nie odbiega od dwóch wcześniejszych. Jest doskonałym dopełnieniem kolekcji jakże bogatej w graficzne doznania. Teraz po przeczytaniu wszystkich tomów mogę własne wcześniejsze wyobrażenia, które zrodziły się w mej głowie podczas lektury powieści „Diuny” porównać z obrazami stworzonymi przez Raúla Allén i Patricię Martin. Nie ukrywam, że jestem pozytywnie zaskoczony kreatywnością graficzną wspomnianego duetu, który wykazał się dbałością o szczegół historii, która jest arcydziełem w historii światowego science-fiction. Dlatego też każdy miłośnik gatunku w swej loży najlepszych dzieł powinien umieścić trzy księgi graficzne, które w piękny sposób ilustrują nam uniwersum „Diuny”.

Przed lekturą trzeciego i ostatniego tomu powieści graficznej Diuna, postanowiłem przeczytać raz jeszcze pierwsze dwa tomy. Była to bardzo dobra decyzja, ponieważ w krótkim czasie miałem okazję po raz kolejny poznać całą historię. W Proroku od samego początku akcja jest bardzo dynamiczna i zmierza do ostatecznej rozgrywki między Atrydami, Harkonnenami, a samym Imperatorem o Arrakis. Brian Herbert i Kevin J. Anderson przedstawili najważniejsze wydarzenia, które miały miejsce w trzeciej księdze książkowej Diuny. Oczywiście w powieści graficznej nie wszystko da się przekazać, wiele aspektów umyka lub są dość pobieżnie jedynie pokazane. Niemniej jednak autorzy dobrze wywiązali się ze swojego zadania, przedstawiając najważniejsze wydarzenia i postacie, które pozwolą zrozumieć historię napisaną przez Franka Herberta i z pewnością lektura komiksu skłoni wielu czytelników do sięgnięcia po książkowy pierwowzór.

Zauważyłem, że z każdym kolejnym tomem, oprawa graficzna Diuny podoba mi się coraz bardziej. Wynika to z faktu, że w trzecim tomie akcja dzieje się w bardzo wielu miejscach - na Arrakis w siczach, na pustyni, w mieście, podczas walk w przy murze zaporowym, a także na Geidi Prime, ale również mamy kilka kadrów z planety Salusa Secundus. Oprócz tego znajdziemy tutaj wizje Paula, które są niezwykle abstrakcyjnie przedstawione. Podobnie jak w poprzednich tomach, poszczególne kadry są pięknie narysowane, z dbałością o szczegóły, a kolory dobrze dobrane do poszczególnych wydarzeń. Raúl Allén i Patricia Martín we wszystkich trzech tomach bardzo dobrze przenieśli wydarzenia opisane w książkowej Diunie na karty komiksu.

Diuna Powieść graficzna. Księga 3. Prorok to ostatni tom bardzo udanej komiksowej adaptacji Diuny Franka Herberta. Oczywiście, nie wszystko dało się przekazać, pewne wydarzenia są dość krótko przedstawione, niemniej jednak autorom udało się dobrze przenieść historię książkowego pierwowzoru na karty komiksu. Polecam!