Daleko od Babiej Góry. Baśka Zajda. Tom 3

Tym razem jesteśmy "Daleko od Babiej Góry" - w Mysłowicach- mieście "przeoranym na pół torami, którymi toczą się wagony z węglem i ludźmi". Miejscu, którego rytm od dziesięcioleci "wystukiwany jest przez szyny", a jego serce bije w pobliskiej kopalni. Patrzymy na nie zarówno oczami współczesności, jak i przez pryzmat czasów minionych- począwszy od 1912 r. Dwie przestrzenie czasowe konsekwentnie prowadzą nas do chwili, kiedy się przetną, na co czekamy z coraz większym zainteresowaniem, poddając się fundowanym nam przez fabułę emocjom. Ta chwila, kiedy kreowana przeszłość nakłada się na teraźniejszość może stanowić nie lada zaskoczenie, będąc wybornym zwieńczeniem kryminalnej intrygi.

.

Autorce udało się zbudować specyficzny miejski klimat. Opisy są bardzo plastyczne. Czuć ducha Mysłowic, dzięki czemu stają się one jednym z drugoplanowych bohaterów. Udało się również zachować balans między przeszłością, a teraźniejszością. Obie przestrzenie są równie ważne, skrupulatnie nakreślone, z dbałością o detale, co widać chociażby w warstwie językowej. Dialogi bogate są w gwarę śląską oraz góralską, co czasami wybija z rytmu. Przypisy odnoszą się w większości do pojedynczych wyrazów, chociaż fragmentami powinny dotyczyć całych zdań. Wtedy ten odbiór byłby płynniejszy. Pod płaszczykiem kryminalnej intrygi Autorka porusza ważne problemy. O tym, że przeszłość potrafi "zerwać się z łańcucha", "zakraść się niespodziewanie do życia" i pociągnąć człowieka w otchłań. W opary alkoholu, szaleństwa i niemocy. Ta przeszłość determinuje także los ludzki, nie pozwala wyrwać się z kręgu dziedziczonych dramatów rodzinnych. Przeczytamy o tym, że można "zachłysnąć się marzeniami o wielkim świecie" lub sukcesie. Chcieć uciec od "tu i teraz", zaryzykować, by odmienić swój los, a ktoś inny może to wykorzystać. W końcu o tym, że "młodość to siła o atomowej mocy", której nie powstrzymają zakazy i nakazy. Okazuje się potem, że nasze dziecko jest kimś nam obcym, żyjącym w równoległej od naszej rzeczywistości...

.

To trzecia i najlepsza część serii. Najbardziej dopracowana i najciekawsza pod względem fabularnym. Polecam.

Mysłowice. Baśka Zajda zaczyna remont odziedziczonego po ciotce mieszkania. Wybór farb, armatury łazienkowej, ale przede wszystkim majstra zaburza zaginięcie Dagmary, córki Basi przyjaciółki. Kobieta nie potrafi biernie się przyglądać. Mimo urlopu postanawia działać. Jak się okazuje zaginiona dziewczyna łudząco przypomina ofiarę niedawnej zbrodni.

Równorzędnie Autorka opowiada pewną historię emigracyjną, która będąc próbą poprawy życia, staje się niebezpieczną rozgrywką, a nawet walką o życie.

Obie te przestrzenie czasowe dzieli prawie sto lata, jednak idealnie ze sobą współgrają, będąc jednocześnie kontrastem, ale także tworząc ciąg przyczynowo skutkowy. Początkowo zupełnie oderwane od siebie, z czasem nabierają wspólnego mianownika i płynnie przechodzą w jedno.

Do "W cieniu Babiej Góry" miałam pewne zastrzeżenia, ale styl był bardzo obiecujący więc postanowiłam dać drugą szansę. Tym razem już wszystko mi się podobało. Zarówno teraźniejszość, jak i retrospekcje napisane zostały na podobnym poziomie. Są równie ciekawe, idealnie się ze sobą łączą i uzupełniają.

Autorka posłużyła się kilkoma autentycznymi wydarzeniami i na ich bazie zbudowała intrygujący kryminał z dość szeroko zakrojonym tłem obyczajowym. Ukazała jak zawiłe losy przodków mogą wpływać na życie ich potomków. Między wierszami poruszyła również problemy współczesnych nastolatków, między innymi zatracanie swego indywidualnego wizerunku na poczet przynależności do konkretnej grupy społecznej.

Jedyne co mi przeszkadzało, to duża ilość gwary, zrzucam to jednak na budowanie klimatu powieści, którego tutaj nie brakuje.

Po tej lekturze wiem, że muszę nadrobić poprzednią część serii. "Daleko od Babiej Góry" można czytać niezależnie, ale wychwyciłam pewne detale w prywatnych wątkach i chciałabym poznać ich źródło.

Serię Ireny Małysy o policjantce Baśce Zajdzie bardzo lubię. Po przeczytaniu jej świetnego debiutu „W cieniu Babiej Góry” i nie mniej świetnej „Więcej niż jedno życie” z niecierpliwością czekałam na kontynuację. Doczekałam się 26 kwietnia, kiedy to ukazała się „Daleko od Babiej Góry” nakładem Wydawnictwa Mova, przeczytałam ekspresem i z lekkim opóźnieniem niestety spieszę podzielić się w Wami moim wrażeniami.

Baśka Zajda przyjeżdża do Mysłowic na pogrzeb ciotki. Miejsce to niesie ze sobą sporo wspomnień, gdyż jako dziecko spędzała tam każde wakacje. Gdy niespodziewanie okazuje się, że wraz z matką dziedziczy po ciotce mieszkanie postanawia spędzić tam swój trzytygodniowy urlop i zająć się remontem. Ma też nadzieję odpocząć, oderwać się od swojej rzeczywistości i zacieśnić więź ze śląską rodziną. Odnawia również kontakty z przyjaciółką z dzieciństwa Alicją. Niestety zniknięcie jej córki burzy plany na spokojny urlop. Basia angażuje się w poszukiwania i śledztwo związane ze sprawą. Ogromny niepokój wzbudza fakt, że zaginiona do złudzenia przypomina ofiarę zbrodni sprzed kilku miesięcy, której sprawcy jak dotąd nie odnaleziono. Czy kobiecie uda się pomóc w odnalezieniu dziewczyny? Jak zakończy się ta sprawa?

Powieść pisana w narracji trzecioosobowej, składa się 15 rozdziałów, podzielonych na mniejsze podrozdziały, z których każdy opisany jest miejscem i datą. Akcją bowiem rozgrywa się w dwóch planach czasowych. Pierwszy współcześnie, latem 2021 roku, a drugi w przeszłości w 1912 roku. Na początku trudno było mi się domyślić, w jaki sposób wydarzenia z przeszłości mogą wiązać się z teraźniejszymi, oprócz tego, że również rozegrały się w Mysłowicach. Przy przeczytaniu całości stwierdzam, że to bardzo interesująca historia, ciekawie powiązana ze współczesną intrygą. Zakończenie w ogóle dosyć mnie zaskoczyło, choć pewnych rzeczy trochę się domyślałam. Autorka jednak pisze w taki sposób, że oprócz intrygi kryminalnej znaczenie mają również różne inne aspekty, wątki obyczajowe i psychologiczne. Całość akcji bowiem osnuta jest wokół postaci Baśki Zajdy. Postać ta z tomu na tom, rozwija się, dojrzewa i jest coraz ciekawsza. W tym tomie skupia się na relacjach ze śląską rodziną. Dzięki temu akcja powieści mogła zostać przeniesiona w inne miejsce. Autorka zresztą dba by pod tym względem czytelnik również się nie nudził, akcja pierwszego tomu rozgrywa się pod Babią Górą, drugiego w Krakowie, trzeciego zaś w Mysłowicach. Jest to pretekst do przedstawienia czytelnikowi śląskiej kultury i śląskiej gwary. Autorka bowiem wplata w dialogi śląską gwarę, co muszę przyznać, nawet dla mnie pochodzącej ze Śląska, stanowi pewne utrudnienie, muszę sobie bowiem to w myślach przekładać😊, ale na pewno stanowi urozmaicenie i ubogacenie języka powieści. A na nudę w tej książce zdecydowanie nie można narzekać. Akcja jest bardzo ciekawa, toczy się wartko, a od książki trudno się oderwać. Mnie wciągnęła od pierwszych stron. Wątek historyczny bardzo mi się podobał, bohaterowie podobnie jak Ci współcześni zostali bardzo dobrze wykreowani, każdy z nim ma swoją rolę, jest ciekawy i bardzo dobrze zarysowany. Najbardziej oczywiście polubiłam Marylkę i Janka i im najbardziej kibicowałam. Gorąco Wam polecam tą powieść, a jeśli nie mieliście jeszcze okazji poznać serii z Baśką, także poprzednie części. Co prawda każda z nich stanowi odrębną zagadkę kryminalną i można ją czytać niezależnie, ale przeczytanie wszystkich tomów po kolei z pewnością daje pełniejszy obraz i pozwala lepiej poznać bohaterkę. Ja bardzo lubię styl autorki i z niecierpliwością będę czekać na kolejne jej powieści.

Baśka Zajda bierze urlop, jej mama stawia przed nią zadanie by wyremontować mieszkanie, które otrzymała w spadku po siostrze. Policjantka na początku nie chce się tego podjąć, jednak po namowach matki postanawia ulec.

W Mysłowicach nie ma zbyt wielu znajomych jedynie kuzyn, oraz dawna znajoma Alicja. Podczas babskiego wieczoru z koleżanką, Baśka chcąc nie chcąc angażuje się w szukanie córki znajomej, Dagmary. Nastolatka miała być niby u koleżanki, a okazuje się, że przepadła jak kamień w wodę.

Niepozorne Mysłowice skrywają kilka mrocznych sekretów, które wyjdą na jaw przy poszukiwaniu Dagmary. Zajda miała nie mieszać się w sprawę, jednak jest to silniejsze od niej.

Czy Baśce uda się odnaleźć Dagmarę? Jakie tajemnice skrywają Mysłowice? Co zaginięcie nastolatki ma wspólnego ze śmiercią Justyny Wieczorek sprzed kilku miesięcy?

Nawet nie wiedziałam, że tak tęskniłam za Baśką. Mimo iż nie czytałam pierwszego tomu z serii jedynie drugi, to jakoś bardzo polubiłam tę postać.

Tym razem główna bohaterka ma urlop jednak siła wyższa każe jej zaangażować się w sprawy Mysłowic.

Muszę stwierdzić, że autorka zrobiła kawał fenomenalnej roboty. Ogromny szacunek za gwarę śląską, naprawdę miałam wrażenie, że stoję gdzieś pomiędzy postaciami. Nie raz musiałam czytać zdanie kilka razy by zrozumieć o co może chodzić, jednak bardzo mi się to podobało. Pozwoliło to poczuć śląski klimat.

W tej książce mamy okazję poznać nie tylko losy Baśki z 2021 roku ale również historię która dotyczy Marylki z 1912 roku. Przyznam, że czytałam to wszystko z zapartym tchem i nie mogłam się doczekać, aż poznam, co łączy odległe od siebie o ponad sto lat dwie historie.

Do samego końca nie miałam pewności kto stoi za morderstwami w Mysłowicach. Autorce udało się mnie zaskoczyć bo w pewnym momencie zupełnie nie miałam pojęcia co będzie dalej w książce bo wydawać by się mogło, że sprawa została zakończona.

Tę historię czytałam naprawdę w każdej wolnej chwili, zżerała mnie ciekawość co się dalej wydarzy.

Ja na pewno powrócę jeszcze do pierwszego tomu z serii o Barbarze Zajdzie bo tego nie czytałam. Wydawnictwo niby mówi że można czytać tę książkę bez znajomości poprzednich, jednak ja mam wrażenie, że jest ten ułamek niewiadomej, który domyślam się, że mogliśmy poznać z pierwszego tomu. Więc Was zachęcam do sięgnięcia po całą serię od początku.

Lubicie powieści w których pojawia się gwara? Jeśli tak to mam dla Was świetny kryminał!

"Daleko od Babiej Góry" autorstwa Ireny Małysy to niezwykle wciągający kryminał, którego akcja toczy się w Mysłowicach. Powieść została wydana nakładem Wydawnictwa MOVA. Za egzemplarz powieści w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu.

Baśka Zajda przyjeżdża do Mysłowic z powodu śmierci jej ciotki, która w testamencie mieszkanie zapisała swojej siostrze, matce Baśki. Główna bohaterka właśnie rozpoczyna urlop i postanawia wyremontować odziedziczone mieszkanie, a przy okazji zacieśnić więzy ze śląską rodziną. Niestety spokój burzy zaginiecie nastoletniej córki jej przyjaciółki z dzieciństwa. Dodatkowo zaginiona przypomina ofiarę zbrodni sprzed kilku miesięcy, której sprawca nie został schwytany. Czyżby w mieście grasował seryjny morderca, który upatrzył sobie za ofiary podobnie wyglądające dziewczyny? Nasza bohaterka nie potrafi bezczynnie siedzieć i angażuje się w poszukiwania dziewczyny. Jak powiązane są ze sobą zbrodnie? Co z tym wszystkim wspólnego ma historia z 1912 roku?

W powieści dostajemy dwie historie. Jedną, której wydarzenia toczą się obecnie, oraz drugą, która rozpoczyna się w 1912 roku. Obie niezwykle ciekawe i łączą się ze sobą w niezwykle ciekawy i intrygujący sposób. Styl autorki tak mi przypadł do gustu, że z chęcią nadrobię jej poprzednie książki. Pierwsze spotkanie z twórczością autorki uważam za niezwykle udane i aż chce więcej! Dodatkowo bardzo polubiłam główną bohaterkę i chęcią przeczytam o jej pozostałych dochodzeniach.

Historia niesamowicie mnie wciągnęła i jest bardzo ciekawie przedstawiona. Dochodzenie w sprawie zaginięcia jak i wyjaśnienie zbrodni były dla mnie satysfakcjonujące. Dostajemy pełne rozwiązanie, a dodatkowo ukazanie problemu na przełomie lat oraz tego do czego może prowadzić złe słowo. Możemy ujrzeć tragiczne losy bohaterów z przeszłości, ich udręki i skazanie na nędzę z powodu jednego wyboru, który okazał się niestety być tragiczny. Życie bywa nieprzewidywalne i należy ostrożnie wybierać ludzi, których obdarzymy zaufaniem.

Powieść ogromnie Wam polecam, a sama lecę nadrobić pozostałe książki autorki.

"Chciwość była zarazą ludzkości. Od początku cywilizacji człowiek wykorzystywał swój dar myślenia, aby krzywdzić i niszczyć."

Tym razem autorka zabierze nas w podróż od Zawiei aż do Mysłowic! Jak myślicie co podczas tej wycieczki spotka głównych bohaterów? Czy wydarzenia, o których czytamy w powieści i zagadka kryminalna, jaką przyjdzie rozwiązać naszym bohaterom przypadły mi do gustu?

Książka "Daleko od Babiej Góry" była moim pierwszym spotkaniem z piórem Ireny Małysy. Wcześniejsze powieści takie jak "W cieniu Babiej Góry" i "Więcej niż jedno życie" już od dawna mam w swoich czytelniczych planach. Jak się okazuje czytanie kolejnej powieści tej autorki bez znajomości wydarzeń rozgrywających się w poprzednich książkach ani trochę nie wpływa na jakość odbioru tej powieści i spokojnie można zaznajamiać się z tymi kryminałami w dowolnej kolejności. A jest się z czym zaznajamiać! "Daleko od Babiej Góry" okazało się naprawdę dobrym i wciągającym kryminałem! A co takiego się tam dzieje? Przejdźmy do rzeczy!

Baśka Zajda, policjantka pracująca u stóp Babiej Góry przyjeżdża do Mysłowic. Właśnie zaczyna urlop i planuje poświęcić go na remont mieszkania odziedziczonego po zmarłej ciotce. Mysłowice żyją nierozwiązaną do tej pory tajemniczą śmiercią młodej dziewczyny. Kiedy znika Dagmara, córka przyjaciółki Baśki, kobieta postanawia przerwać wymarzony urlop i dołączyć do poszukiwań zaginionej. Tymczasem w okolicy zostają odnalezione kolejne zwłoki młodej dziewczyny, która do złudzenia przypomina zaginioną Dagmarę i zamordowaną wcześniej Justynę. Okazuje się, że aby rozwiązać zagadkę zaginionych dziewczyn należy cofnąć się do dramatycznych wydarzeń jakie rozegrały się w Mysłowicach w 1912 roku.

Irena Małysa zabiera nas w wielowymiarową wycieczkę w daleką przeszłość i prezentuje nam naprawdę świetnie napisany kryminał! Nie ma tutaj żadnych brutalnych akcji jakimi raczą nas nieraz autorzy kryminałów i thrillerów, za to bardzo sprawnie poprowadzona i dynamiczna akcja w pełni nam to rekompensuje! Okazuje się, że chciwość towarzyszyła człowiekowi praktycznie od zawsze! Nieraz zdarzało się, że jej konsekwencje były niebywale dramatyczne! Wydarzenia jakie tak naprawdę rozpoczynają tę historię sięgają daleko wstecz! Cofamy się do tajemniczych akcji imigracyjnych i obietnic lepszego życia, aż do roku 1912. Wydarzenia jakie się wtedy rozegrały będą rzutowały swoim cieniem przez wiele lat, przez całe dekady, aż finalnie znajdą rozwiązanie we współczesnych Mysłowicach.

"Daleko od Babiej Góry" jest świetnie napisanym kryminałem, który wciąga już od pierwszych stron! Praktycznie od samego początku jesteśmy wrzuceni przez autorkę w wir akcji i nie chcemy wymiksować się z niego ani na chwilę dopóki nie poznamy prawdy o wydarzeniach z przeszłości oraz nie rozwiążemy współczesnej zagadki tajemniczych morderstw. Autorka pisze językiem bardzo przystępnym dzięki czemu książkę czytamy jednym tchem! Nie przeszkadzały mi ani trochę nawet fragmenty napisane w gwarze góralskiej lub śląskiej! Dodały one jedynie dodatkowego smaku tej powieści!

Tajemnicze zniknięcia młodych dziewczyn, dramatyczne wydarzenia sprzed ponad stu lat, wielowątkowa historia napisana na dwóch płaszczyznach oraz dochodzenie prawdy o zbrodniach w cieniu mysłowickiej kopalni to jedne z największych zalet tego kryminału. Autorka stworzyła świetnie skrojonych pod swoje zadania bohaterów i zaserwowała nam bardzo, bardzo dobrze napisany kryminał!

"Daleko od Babiej Góry" mogę bardzo śmiało Wam polecić, a sam jak najszybciej chciałbym wziąć w ręce pozostałe książki tej autorki! Jestem pewny, że okażą się one tak samo dobrymi powieściami!

Wybierzcie się wraz z autorką w podróż od Babiej Góry do Mysłowic i rozwiążcie tę wciągającą zagadkę kryminalną rzutującą na życie wielu pokoleń! Będziecie tą książką zachwyceni!

Już dawno przyjęłam sobie zasadę, że jak pierwsza czytana przeze mnie książka autor_ nie zrobi na mnie wrażenia, ale nie była też zła to czytam jeszcze kolejną, by się przekonać czy nie leży mi styl autor_, czy to tylko jedna powieść mniej mi podeszła, co zdarza się nawet u moich ulubieńców.

Przyznaję, że przy debiucie autorki nie poczułam wielkiego zafascynowania, a wręcz mimo elementów, które lubię, czyli zagadki kryminalnej, dwóch osi czasowych i umieszczenie rzeczywistych wydarzeń w fikcyjnej fabule, czułam się jakbym była obok tej historii, a nie w jej środku, chociaż pochłonęłam ją dość szybko. Do drugiego tytułu z tego cyklu jakoś mnie nie ciągnęło, ale jak pojawiła się propozycja przeczytania trzeciej to pomyślałam, że w sumie mogę się przekonać i ostatecznie się upewnić jak to jest z autorką w moim przypadku. I co się okazało?

Tym razem jestem pod dużym wrażeniem i kartki uciekały mi spod palców już nie tylko ze względu na moje tempo czytania, a autentyczne wsiąknięcie w całą akcję. Już wcześniej nie miałam nic do głównej bohaterki, a teraz jeszcze bardziej polubiłam Baśkę Zajdę. Bardzo mi podpasowało przeniesienie akcji na Śląsk, a konkretnie do Mysłowic. Autorka w umiarkowany, a przede wszystkim przystępny sposób wplotła do książki mowę śląską i góralską, która nie sprawiała trudności w odbiorze, a dodawała odpowiedniego klimatu.

Linia czasowa, która pojawia się tutaj dotyczy autentycznych wydarzeń emigracyjnych z 1912 roku w Myslowitzach i najpierw zaskoczyła mnie połączeniem z czasami współczesnymi swoją płaszczyzną i to już mi się wydawało bardzo dobre, ale jeszcze na koniec ta czasowość zaskoczyła mnie kolejnym połączeniem. Rozwiązanie kryminalnej sprawy było bardzo satysfakcjonujące i w pewnych względach nieoczywiste w czym swoją zasługę miały zwroty akcji. Teraz pozostaje mi nadgonić drugą część z Baśką Zajdą i wyczekiwać kolejnych. 🔥

„Daleko od Babiej Góry” Ireny Małysy to tom trzeci cyklu kryminalnego z policjantką Baśką Zajdą. Znajomość tomów poprzednich nie jest jednak konieczna, by zapoznać się z tym. Mnie bardzo ucieszył fakt, że autorka tą książką powróciła do budowy powieści z tomu pierwszego, czyli historia toczy się dwutorowo, w dwóch planach czasowych: współcześnie i sto lat temu, a miejsce akcji odgrywa w fabule znaczącą rolę. Tym razem jednak historia nie toczy się w górach, a w śląskim, górniczym mieście Mysłowice, które jest spoiwem obydwu historii i równie istotnym elementem powieści, co same postacie. Miasto oddane jest z największą dokładnością, jego historia, topografia i górniczy charakter. Akcja powieści toczy się spokojnym rytmem, mocno skupiona na dokładnym oddaniu tematów i psychologicznych zagadnień. Intryga zbudowana jest z rozmysłem, współcześnie skupia się na zaginięciu nastolatki jednocześnie poruszając jakże istotny temat odseparowania się dziecka od rodziców, a ta osadzona sto lat wcześniej oparta jest o historię prawdziwą i rozpoczyna się przybyciem młodej góralki do Mysłowic, które są punktem początkowym w jej drodze do lepszego życia, do pracy zarobkowej w Ameryce. Ponadto językowo książka również zasługuje na uwagę – autorka z niesamowitym wyczuciem i lekkością łączy czysty język polski z gwarą góralską i śląską (oczywiście opatrzoną przypisami), co sprawia, że dialogi wypadają bardzo naturalnie i atrakcyjnie. No i na koniec jeszcze główna bohaterka, Baśka, która zachwyca swoją zwyczajnością. Bardzo dobra, przemyślana powieść kryminalna!

Dwie historie, które dzieli niemal sto lat. Początkowo zupełnie ze sobą nie związane.

Pierwsza o losach Marylki, która pragnie zaznać prawdziwego życia za oceanem. Urzeczona pięknymi opowieściami o innym, bogatym świecie nie zdaje sobie sprawy, że tak naprawdę chodzi o zagraniczny handel ludźmi. Do czasu...

Druga to historia Baśki Zajdy, policjantki, która po śmierci ciotki urlop spędza w odziedziczonym mieszkaniu w Mysłowicach. Planem było jedynie wyremontowanie mieszkania i powrót w górskie strony. Jednak w mieście dzieje się coś złego. Giną młode dziewczyny, kolejne znikają bez śladu. Wszystkie są do siebie bardzo podobne. Sprawa spędza sen z powiek policjantce. Remont zamienia się w śledztwo. Za wszelką cenę chce odkryć kto stoi za całym złem, które wylewa się na mieszkańców Mysłowic.

Mimo, że to kolejna część losów Baśki dla mnie było to pierwsze spotkanie zarówno z nią jak i Autorką. Pewne jest, że będę chciała nadrobić wcześniejsze tytuły. Historia intryguje od pierwszych stron. Budowane napięcie nie pozwala przestać myśleć o tym co tak naprawdę się wydarzyło i przede wszystkim co łączy obie historie. Autorka stworzyła ponadprzeciętną fabułę, która się wręcz pochłania, a ciekawość z każdą kolejną stroną rośnie. Zakończenie było dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Totalnie nie spodziewałam się aż tylu plot twistów. Dodając do tego ciekawych bohaterów i wplecione fakty z historii Polski otrzymujemy całość, która poprostu trzeba przeczytać.

Jedyne co po raz kolejny w książce momentami utrudniało mi czytanie to zapis dialogów śląską gwarą. Zdecydowanie wolę jej słuchać :)

Irena Małysa

"Daleko od Babiej Góry"

* " Od początku cywilizacji człowiek wykorzystywał swój dar myślenia, aby krzywdzić i niszczyć. Czy rozum był przekleństwem? ,,Dlaczego nie potrafimy się wyzbyć ciągłego pragnienia posiadania'' "

Zapraszam Was dzisiaj do Mysłowic, tutaj poznamy Basię, która przyjechała na pogrzeb do Cioci. Ona sama planuje odpocząć i zacisnąć więzi ze śląską rodziną, jednak nie będzie tak jak Basia sobie wyobrażała.

Fabuła jest jak pociąg do którego wsiadasz, on rusza i nie ma już odwrotu tylko jedziesz na przód i dajesz porwać się chwili. Tak się czułam czytając, jakbym wróciła do bliskich mi okolic i mogłam zobaczyć wszystko inaczej jako bierny obserwator zagadki, która męczy wszystkich i zadaję potworny ból.

Akcja dzieje się na kilku płaszczyznach czasowych, które z początku nie mają nic ze sobą wspólnego ot dwie historie. Aczkolwiek każda wywołuję emocje tak różne od siebie, a jednak podobne. Nawet kiedy była to chwila ja potrafiłam zżyć się z bohaterami przeżywałam z nimi ich rozterki, kibicować ich w podejmowaniu decyzji, które nie zawsze były łatwe.

Bohaterowie wykreowani są w bardzo dobry sposób. Mają swój charakter są różni od siebie. Najbardziej wyróżnia się Basia, która jest kobitą z krwi i kości w dodatku nie da sobie w kasze dmuchać.

Emocji nie brakuje, ale wyczuwalny najbardziej jest smutek, który otula niczym lekki koc i towarzyszy cały czas podczas czytania.

Sama sprawa kryminalna jest tak poprowadzona, że zaangażowałam się od samego początku, bo inaczej się nie da. Niepewności, poszlaki, wątki i zeznania. Czułam, że jestem potrzebna, że musze rownież na własną rękę szukać sprawcy. Sam sprawca do tej pory zaprząta moje myśli, to ile człowiek jest w stanie znieść, ale ile się w człowieku przez to zmienia.

Dodatkowym plusem jest to, że niektórzy bohaterowie posługują się śląską gwarą co dodało książce niesamowitego klimatu! I dla mnie jako Ślązaczki dodało to historii pewnego uroku i rzeczywistości. ❤️

Kolejny plus to wpleciona w sprawę kryminalną historia z przed 100lat, która wydarzyła się naprawdę. To tutaj moje serce krwawiło, to było straszne i emocjonalnie ciężkie do przeżycia, a tak kiedyś się działo.

Podsumowując jest to historia kryminalna z wątkiem obyczajowym, który nie zakrywa głównej fabuły, a jest idealnym dodatkiem. Jeżeli lubicie kryminały, które przyprawiają o szybsze bicie serca, ale również dają chwilę spokoju. Bohaterów, którzy kradną serca i samej kryminalnej zagadki, która jest fenomenalnie poprowadzona to uwierzcie, że będziecie zadowoleni.

Polecam 🩷

"Daleko od Babiej Góry" to trzeci tom serii, ale można czytać bez znajomości poprzednich tomów, ja tak zrobiłam, bo nie wiedziałam 😄 Na szczęście nie pogubiłam się, a wręcz przeciwnie, chce poznać Basię od początku i będę nadrabiać poprzednie tomy. 😁

W Mysłowicach doszło do brutalnej zbrodni. Gdy wkrótce zanika kolejna dziewczyna, Baśka Zajda, mimo iż przebywa tam na urlopie, postanawia wszcząć własne śledztwo. Śledztwo, które kompletnie zmieni jej pogląd na to spokojne miasteczko...

One wszystkie miały długie ciemne włosy.

One wszystkie były jeszcze takie młode.

One wszystkie... zostały pozbawione życia.

Seryjny morderca. Dwie zazębiające się ramy czasowe. Mała, zamknięta społeczność. Czyli praktycznie wszystko, co w tym gatunku lubię! I chociaż początkowo nie byłam przekonana do historii ukazującej wydarzenia z 1912 roku, to po lekturze muszę przyznać, że autorka rozegrała to po mistrzowsku - wszystko łączy się w spójną i drobiazgowo przemyślaną całość, w której warstwa obyczajowa w pewnym momencie staje się równie intrygująca, co sama zagadka kryminalna.

Natomiast zakończenie... po prostu mnie rozbiło. Nie tylko pod względem fabularnym (tożsamość mordercy była dla mnie kompletnym zaskoczeniem), ale i emocjonalnym. Małysa fenomenalnie ukazała ludzkie mechanizmy obronne i to, do czego tak naprawdę jesteśmy zdolni, gdy zostaniemy przyparci do muru. Gdy wydaje nam się, że z danej sytuacji nie ma innego wyjścia...

"Daleko od Babiej Góry" to książka przesiąknięta mrocznymi sekretami, w której kluczową rolę odgrywają echa przeszłości. Pochłaniająca i nieodkładalna - polecam

Lubicie gdy autorzy wplątują w powieści gwarę? 🤔

Ja na co dzień w ogóle nie posługuje się gwarą. Chociaż pochodzę ze Śląska, styczności z nią nie mam niemalże wcale. W "Daleko od Babiej Góry" autorka wplotła zarówno śląską jak i góralską mowę i nie ukrywam, że wymagało to ode mnie ogromnego skupienia podczas lektury. A jednocześnie przynosiło ogromną uciechę.

To co przeżyłam czytając "Daleko do Babiej Góry" jest niemalże niemożliwe do opisania słowami. To porywająca historia, której narracja prowadzona jest dwutorowo, osadzona w dwóch przestrzeniach czasowych: teraźniejszości i przeszłości. Jestem zaskoczona tym, jak zafascynował mnie wątek historyczny. Tak, jak z reguły nie przepadam za książkami w tym gatunku, tak tutaj śledziłam losy Marylki z zapartym tchem i ściśniętym sercem - jej historię, która z biegiem czasu stawała się co raz mocniej przejmująca.

Podobało mi się jak opisane zostały tutaj Mysłowice, trochę jako hermetyczne, kopalniane miasteczko, w którym silne są więzy rodzinne. Bardzo mocno rozbudowana została warstwa obyczajowa, która współgrała z wątkiem kryminalnym.

Irena Małysa popełniła thriller, który doskonale się zazębia, mimo że porusza z pozoru dwa odległe od siebie wątki. To tytuł, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, a zakończenie - nie do przewidzenia!

Zresztą, cała ta opowieść, wraz z przewróceniem ostatniej strony chwyciła mnie za serce. Wywołała żal, dyskomfort i ogromny smutek. Zupełnie nie spodziewałam się takiej dawki emocji i tak fascynującej historii.

Dodam tylko, że chociaż nie jest konieczna znajomość poprzednich tomów, ja żałuję, że ich nie znam. Z przyjemnością je nadrobię, bo przez jeden wątek zawarty w najnowszej książce czułam się delikatnie zagubiona. Jednak na tym mój dyskomfort się kończył.

To była genialna historia. Od początku do końca, na każdej płaszczyźnie. 🔥