Chcę, żebyś wiedział. Białe kłamstwa. Tom 1

O tym, że pokochałam pióro Aleksandry Muraszki, pisałam już przy okazji recenzji pierwszego tomu cyklu Swallow. Tym razem jednak otrzymałam powieść, która zdecydowanie bardziej skręca w stronę sensacji i muszę przyznać, że taka wersja autorki przypadła mi równie mocno do gustu. No, ale czy ostatecznie mogę ocenić pozycję Chcę, żebyś wiedział na najwyższą możliwą ocenę? Odpowiedź w recenzji poniżej.

Ami nie ma pojęcia, co stało się z jej starszym bratem. Jest już pogodzona z tym, że być może nigdy go nie zobaczy, ale jednocześnie wciąż szuka odpowiedzi na nurtujące ją pytania. Kiedy go zabrakło, dziewczyna została właściwie sama — mając przy sobie wyłącznie najlepszą przyjaciółkę. Pewnego dnia, policja zawiadamia Ami o ponownym otwarciu sprawy, co zaskakuje właściwie wszystkich. Czy to możliwe, że Jason tak naprawdę żyje i ma się dobrze? Dziewczyna udaje się do Miami, by tam odkryć prawdę i spotkać się z ludźmi, którzy doskonale wiedzą, co tak naprawdę się wydarzyło. Proponują jej pewien układ, który może okazać się naprawdę niebezpieczny... Czy Ami będzie gotowa zaryzykować?

Zaczynając lekturę tej powieści, z miejsca poczułam się zaintrygowana. Już pierwsze strony pokazały mi, że właściwie to nie będzie słodka i poruszająca historia, a ja na kartach powieści zastanę raczej przemoc, brutalną rzeczywistość i prawdziwe niebezpieczeństwo. Czy jednak poczułam się przez to odrzucona? Absolutnie nie, a wręcz przeciwnie – autorka poniekąd mi tym zaimponowała.

Główną bohaterkę całkiem polubiłam, choć Ami to taki typ postaci, który momentami doprowadza do szału podejmowanymi przez siebie decyzjami. Oczywiście, rozumiałam jej miłość do brata i chęć odzyskania go w swoim życiu za wszelką cenę, ale tak lekkomyślne chwilami igranie ze śmiercią sprawiało, że miałam ochotę na nią nakrzyczeć. Uważam, że jest to dobrze wykreowana bohaterka, choć odrobinę pogubiona w tym wszystkim – co miało jednak swój urok.

Fabuła powieści skupia się na warstwie sensacyjnej, choć i romansu tutaj nie brakuje. Właśnie to połączenie sprawiło, że tak dobrze czytało mi się tę powieść, a sama akcja momentami pędziła tak szybko, że ledwo nadążałam z przewracaniem kartek. W książce pojawia się wątek rodzeństwa oraz tego, jak silna może być ta relacja – co chwytało mnie za serce za każdym razem. Oprócz tego pojawia się tutaj również mafia i niebezpieczne powiązania ze światem przestępczym, co dodało tej historii takiej tajemniczości, ale i wywoływało “przyjemne” dreszcze niepokoju – przyjemne, bo wzbudzające ciekawość tego, co będzie dalej.

Aleksandra Muraszka ma bardzo dobre pióro, a ta powieść — choć jest wznowieniem, to okazała się moim osobistym strzałem w dziesiątkę. Gdyby nie fakt, że tak długo ją czytałam przez brak czasu, myślę, że zdołałabym ją pochłonąć w kilka godzin. To taka historia, do której się siada i całkowicie się w nią wciąga. Zakończenie okazało się zaskakujące i łamiące serce, ale dające jednocześnie nadzieję — więc liczę na to, że w drugim tomie się zadzieje. Już czekam z niecierpliwością na możliwość poznania dalszych losów tych bohaterów.

Jeżeli poszukujecie wciągającej historii, w której pojawia się również motyw enemies to lovers, to uwierzcie mi — Chcę, żebyś wiedział będzie odpowiednim wyborem.

Ami przeżywa stratę brata, który dwa lata wcześniej zginął w wypadku. Teraz nie ma już nikogo. Gdy pewnego dnia dowiaduje się, że śledztwo w sprawie jego śmierci zostało ponownie wszczęte nie waha się i opuszcza swój dom i rodzinną firmę i jedzie go odnaleźć. Jaka okaże się prawda?

Finn to mężczyzna skryty, można by rzec że nawet wycofany. Przyjaźni się z bratem Ami, a jej pojawienie uważa za coś złego. Jak rozwinie się ta znajomość?

Autorka stworzyła różne osobowości, które w połączeniu stanowią świetną paczkę i każdego łatwo polubić.

Smsy Mayi i Ami nawiązujące do Pamiętników wampirów po prostu były mistrzowskie, aż zakręciła mi się łezka, bo kocham TVD całym sercem i ostatnio głównie dlatego wróciłam do tego serialu.

Wiecie czytałam tę książkę w pierwszym wydaniu i mam pamięć rybki, dlatego mogę wracać do książek tysiąc razy 🤣 jednak tu Ola zrobiła kawał tak świetnej roboty. Ja widzę ten progress, widzę ile jest tu włożonej pracy i uwierzcie poprawienie swojego debiutu, pod styl jaki wypracowało się przez te kilka lat pisania, to jest niewyobrażalne i totalnie podziwiam, że Ola się na to porwała. Podoba mi się relacja Ami i Finna. To enemies to lovers zbudowane jest stopniowo i podkręca atmosferę, a nie, że dzieje się tu coś szybko i nagle jest wielka miłość. Nie. Oni naprawdę przez znaczną część książki pałają do siebie chłodnymi uczuciami. Te ich przekomarzanki - C.U.D.O! Jestem zachwycona tą relacją nadal i wciąż.

Jest niebezpiecznie. Jest mrocznie. Taki klimat, który dostarcza nam wielu emocji i ciarek na ciele. Ale nie tylko. Tutaj nie ma czasu na nudę. Choć ta książka liczy sobie ponad 500 stron czyta się ją z taką lekkością i przyjemnością, że naprawdę warto poświęcić jej swoją uwagę. Należy pamiętać, że ta książka jest 18+ i myślę, że każdej dorosłej czytelniczce przypadnie do gustu. Szczególnie Finn. Choć powiem wam brat Ami też sprawiał, że robiło mi się ciepło na sercu. Finna też wiele razy miałam ochotę udusić, ale finalnie 😈😈. Jestem oczarowana, usatysfakcjonowana i z całego serca wam polecam. Już nie mogę się doczekać drugiego tomu! To moja perła, mój poprzedni patronat do tej części i jestem mega ciekawa co tam się zadzieje nowego! Sięgajcie, czytajcie i przepadnijcie w tej historii!!

Czy zło może pokonać dobro i miłość? To pytanie staje się kluczowe w tej pełnej napięcia historii o Ami Wood, która po tragicznej śmierci rodziców trafia pod opiekę starszego brata, Jasona. Gdy pewnego dnia Jason znika bez śladu, jej świat staje na głowie. Izoluje się od ludzi, pogrążona w żalu, aż do momentu, gdy po dwóch latach pojawiają się nowe dowody, które przywracają nadzieję.

Ami wyrusza do słonecznego Miami, gdzie odkrywa, że jej brat żyje. Ale dlaczego pozwolił jej myśleć, że nie żyje? W tej podróży poznaje Davida Warsa oraz tajemniczego Finna Tremblaya – najlepszego przyjaciela Jasona, który nie jest jej szczególnie przychylny. Czy Ami zaryzykuje wszystko, aby dopasować się do nowego życia swojego brata?

Najbardziej zaskoczyła mnie w tej książce fuzja gatunków – romans, dramat, sensacja – wszystko w jednym! Ta książka to prawdziwy rollercoaster, pełen zwrotów akcji, napięcia i tajemnic! ❤️‍🔥.

Autorka umiejętnie eskaluje emocje, a postacie są tak żywe, że nie sposób się od nich oderwać.

Bohaterowie są niezwykle realistyczni – Ami to zdeterminowana dziewczyna, walcząca o to, co dla niej ważne. Trochę zagubiona w kwestii uczuć, co wynika z jej braku doświadczenia na tym polu. Finn to Finn – gburowaty, humorzasty i tajemniczy jednak się sposób nie poznać jego prawdziwych intencji. W głębi to dobry i uczuciowy człowiek, który w obawie o swoich bliskich nie chce okazywać jakichkolwiek uczuć.

Uwaga! Nie zaczynajcie tej książki wieczorem, bo gwarantuję, że nie będziecie w stanie jej odłożyć. A jeśli przypadkiem uda Wam się zasnąć, to z pewnością będzie Wam się śnić Finn.

Już nie mogę się doczekać drugiego tomu! „Chcę, żebyś wiedział” to kontynuacja, na którą czekam z olbrzymią niecierpliwości

Po tragicznej śmierci rodziców opiekę nad Ami Wood przejmuje starszy brat Jason. Pewnego dnia chłopak nie wraca po pracy do domu. Nad ranem do Ami przyjeżdża policja i informuje ją, że znaleźli jego samochód, ale po nim nie ma śladu. Jason zostaje uznany za zmarłego.

Ami izoluje się od reszty świata i pogrąża w cierpieniu. Po dwóch latach pojawiają się jednak nowe dowody i sprawa zostaje ponownie otwarta. Ami udaje się do słonecznego Miami, gdzie dowiaduje się, że jej brat żyje i ma się całkiem dobrze.

Dlaczego pozwolił swojej siostrze myśleć, że zginął? Kim jest David Wars i czy układ, w jaki Ami z nim wejdzie, sprowadzi ją na śmiertelnie niebezpieczną drogę? A może zrobi to tajemniczy Finn Tremblay – najlepszy przyjaciel jej brata i zarazem mężczyzna, który za nią nie przepada?

***

Trylogia „Swallow” kupiła mnie całkowicie. Nic więc dziwnego w tym, że po kolejną powieść Oli sięgnęłam w ciemno. Znając możliwości literackie autorki, wzięłam tę historię za pewniaka. Nie wszystko jednak poszło po mojej myśli.

Liczyłam na nieco większą dawkę akcji. Spodziewałam się, że „zadania” bohaterów będą bardziej złożone i skomplikowane. A tak przez większą część powieści te ich akcje określiłabym bardziej jako „podchody”. Być może pierwszy tom miał na celu wprowadzenie czytelnika do tego świata oraz zapoznanie się z głównymi bohaterami, a w kolejnych częściach wątek sensacyjny zostanie wypchnięty na pierwszy plan?

Z bólem serca muszę przyznać, że nie przekonała mnie relacja Ami i Finna. Zmienność nastrojów chłopaka bywała dla mnie czasem niezrozumiała. Ami trafnie go opisała, mówiąc, że jest jak chorogięwka na wietrze. Ona z kolei jest dość naiwna i dziecinna. Jak na razie to nie do końca mi pasuje do tego całego towarzystwa. Ale zobaczymy co pokażą kolejne tomy.

Spodziewałam się jakiegoś plot twistu na koniec pierwszego tomu, ale to, co przygotowała autorka nieco zbyło mnie z pantałyku. Zupełnie nie rozważałam takiego zakończenia.

Suma summarum czuję spory niedosyt, ale mam nadzieję, że kolejne części zaspokoją mój apetyt. Bo ta seria zdecydowanie ma potencjał. Tylko trzeba go odpowiednio wykorzystać. A Ola zdecydowanie to potrafi.

Moja ocena: 3,5

“- A więc jestem twoim problemem - mówię tylko zdławionym głosem.

Jesteś moim problemem, Ami. - Sposób, w jaki wypowiada moje imię, wyczynia dziwne rzeczy z moim sercem, żołądkiem, wątrobą i pozostałymi organami.”

Przez ostatnie miesiące czytanie idzie mi średnio ale jakby szło tak jak w ten weekend, który spędziłam przede wszystkim z książką, to w mig miałabym z głowy zaległości.

Aleksandra Muraszka to autorka, która już wiele osiągnęła na rynku książkowym i nie da się nie zauważyć jaką popularnością cieszy się jej seria Swallow, czy inne napisane przez nią historie. Zaciekawił mnie ten szał na jej książki i gdy zobaczyłam zapowiedzi “Chcę, żebyś wiedział” stwierdziłam, że pora się przekonać, czy te zachwyty są uzasadnione.

O czym jest ta książka ? Główna bohaterka - Ami - jako dziecko straciła rodziców, wychowywał ją starszy brat, Jason, z którym była bardzo silnie związana. Tak, była, bo dwa lata temu zaginął. Pozostał po nim spalony samochód i wiele pytań, niepewności oraz załamanie Ami. Zamknęła się przed światem, otoczona swoją rozpaczą i wsparciem przyjaciółki. Nagle jednak jeden z detektywów dał jej nadzieję, że Jason żyje. Znaleźli go w Miami, jej modlitwy zostały wysłuchane. Ale…dlaczego ją zostawił ?

Dziewczyna kocha brata tak mocno, że nie wyobraża sobie ponownie go stracić. Postanawia zostać w domu pełnym ludzi, których nie zna. Okazuje się, że Jason mieszka z szóstką innych osób,z którymi zajmuje się…”czymś” na zlecenie Davida. O co w tym wszystkim chodzi i dlaczego jeden chłopak z grupy - Finn - od samego początku zachowuje się jakby była jego wrogiem ?

Niezaprzeczalnie książka mnie od początku zaciekawiła. Gdy autorka wyjaśnia jedną kwestię, odkrywamy jakąś tajemnicę, pojawiają się kolejne i kolejne i w ten sposób ciężko się oderwać, bo wciąż chcemy coś odkryć, zrozumieć. Pewne kwestie dość łatwo jest uzasadnić, wydają się wręcz oczywiste ale powody dla których Jason nie chce by siostra z nim została jak i chwilami wręcz absurdalne zachowania Finna do oczywistych nie należą. Stopniowo Ami jest wprowadzana w działania grupy ale czuć, że to dopiero wierzchołek góry lodowej, że wciąż wiele faktów brat i reszta przed nią ukrywają. I wciąż każde z nich jest narażone na niebezpieczeństwo.

To romans, książka młodzieżowa ale ma elementy kryminału, wątek mafijny, szczyptę dramatu - taki misz masz gatunkowy.

Z jednej strony wciągała mnie bez reszty, z drugiej wydawała się chwilami banalna, chwilami absurdalna. Zachowanie Finna w stosunku do Ami chyba mnie irytowało jeszcze bardziej niż ją. Zachowywał się jakby był bardzo …niestabilny umysłowo, jak taka chorągiewka na wietrze - dziś będę miły, jutro mnie pokochasz, a po godzinie znienawidzisz. I tak w kółko. A podobno to kobiety mają humorki…

Wśród tych rozterek poznajemy lepiej resztę bohaterów, a oni z kolei zajmują się sprawami zleconymi przez Davida. Ach ten ich boss - wciąż się zastanawiam czy to pozytywny bohater czy jeszcze może się okazać czarnym charakterem. A i takich tu nie brakuje. Nad bohaterami wisi zagrożenie, które długo było bagatelizowane przez Ami oraz ukrywane przed resztą. W efekcie finał tej historii niejednego czytelnika pozostawi w szoku i z załamaniem nerwowym. Sama co prawda zapłakana nie skończyłam ale do tej pory nie mogę uwierzyć, że autorka TO zrobiła. I wciąż liczę na to, że zakończenie pierwszego tomu okaże się jakimś żartem. Choć biorę pewne możliwości kontynuacji pod uwagę, choć mam swego rodzaju wizję na ciąg dalszy to jednak wolałabym żeby się nie spełniła.

Pewnie wielu z Was zna “After” i choć ta książka jest totalnie inna od tamtej serii, chwilami czułam podobne emocje jak podczas emocjonalnej huśtawki między Tessą i Hardinem. Wciąż powtarzam, że to książki które się albo kocha albo nienawidzi. Ja je mimo wszystko pokochałam i choć na wiele sposobów ta książka Oli działała mi na nerwy, też nie potrafię jej uznać za taką przy której zmarnowałam czas. Chcę, poznać ciąg dalszy. Najlepiej jutro, a pewnie trochę na niego poczekamy.

Czyli ? Jeśli macie chęć na historię pełną emocji, z elementami sensacji, z zaskakującymi wątkami i trudną relacją miłosną - to jest coś dla Was. A jeśli znacie już twórczość autorki i nie jest to dla Was pierwsza jej książka, to pewnie nie trzeba Was namawiać. Dajcie znać czy czytaliście, czy macie w planie lub jeśli już znacie książki Oli, to napiszcie za co je kochacie.

A ja dziękuję za egzemplarz do recenzji. Miłego dnia