Wyrok

Kiedy wszyscy widzą w tobie tylko przestępcę-realia więziennego życia.

Książki są swego rodzaju czynnikiem skłaniającym nas do tego, abyśmy skonfrontowali się z często bardzo trudnymi życiowymi tematami, którym my sami nie poświęcamy uwagi, dopóki dany problem nie dotknie nas osobiście, bądź też, jeśli nawet dany temat poruszamy to nierzadko mamy o nim błędne pojęcie. Dlatego cieszę się, kiedy sięgając po książkę mam poczucie, że jej autor, decydując się na poruszenie w swoim utworze trudnego i złożonego tematu włożył naprawdę dużo pracy i wysiłku w to, aby jak najrzetelniej odzwierciedlić jego istotę, a tym samym odrzeć go z mitów krążących wokół niego w społeczeństwie.

Dziś porozmawiamy o tym, jak wielu z nas postrzega więzienną rzeczywistość. Już na wstępie muszę zaznaczyć, że sama wielokrotnie byłam światkiem rozmów, których uczestnicy z przekonaniem twierdzili, że w dzisiejszych czasach więźniowie odbywający kary pozbawienia wolności mają lepiej, niż wczasowicz w kurorcie wypoczynkowym. No bo przecież są utrzymywani za pieniądze podatników, dostają wyżywienie, spacerki, gazetkę, siłownia, darmowe leczenie, odwiedziny najbliższych, paczki. Dosłownie żyć nie umierać, a więc co to dla takiego przestępcy za kara?

Jeśli i Ty drogi czytelniku masz podobne zdanie, to koniecznie musisz przeczytać najnowszą książkę Karoliny Wójciak „Wyrok” w której, autorka bardzo otwarcie i bezkompromisowo przedstawia realia życia za kratami, a uwierz mi, takiej sielanki, jak ta przedstawiona powyżej w tym świecie nie uświadczysz.

Zacznijmy jednak od początku, bowiem już teraz mogę Wam zdradzić, że temat, o którym wspominałam we wstępie recenzji to dopiero początek tego, co przygotowała dla swoich czytelników autorka.

Przystępując do lektury „Wyroku”, bardzo szybko orientujemy się, że akcja powieści prowadzona jest dwutorowo. Poznajemy dwie, wydawać by się mogło zupełnie różne kobiety - Polę i Anitę. Każda z bohaterek pochodzi z zupełnie różnych odległych względem siebie światów. Obie znajdują się również w zupełnie innym momencie swojego życia.

Pola jest studentką dziennikarstwa przygotowującą się do wyjścia za mąż. Jej czas powinno teraz zajmować pisane pracy magisterskiej, jednak ma z tym problem, ponieważ nie chce, jak większość studentów pisać na temat czegoś, co już było. Chce, aby jej praca mówiła o czymś, co może mieć znaczenie nie tylko dla niej samej, ale także dla społeczeństwa. Znalezienie takiego tematu oczywiście nie jest łatwe, a czas nagli. Niespodziewanie jednak za sprawą rozmowy z ukochaną babcią temat pojawia się sam. Starsza pani wspomina sprawę morderstwa, do którego dziesięć lat temu doszło w mieszkaniu naprzeciwko. Oskarżony o tę zbrodnię został wówczas chłopak zamordowanej dziewczyny. Choć od tamtejszych tragicznych wydarzeń minęło już wiele lat, to jednak babcia Poli ma wątpliwości co do słuszności wyroku w tej sprawie. W naszej bohaterce budzi się dziennikarska ciekawość i zamierza w swojej pracy magisterskiej zwrócić uwagę na perspektywy życia skazanych na wiele lat więzienia po odbyciu kary. Chłopak, o którym opowiadała Poli babcia, jest jedynym, którego „zna”, więc postanawia do niego dotrzeć, mając nadzieję, że ten zgodzi się z nią porozmawiać.

Zapewne zdajecie sobie sprawę, z tego, że nie wszyscy mogą tak po prostu udać się do aresztu i poprosić o widzenie się ze skazanym. Oczywiście, że nie, ale Pola to nie wszyscy. To córka kandydatki na premiera, a więc oczywiste jest, że jej można o wiele więcej, niż zwykłemu szaremu obywatelowi. I tak oto poznajemy Borysa, dziś już mężczyznę, którego każdy kolejny dzień nie różni się od poprzedniego, a jego treścią dyscyplina, reguły, zakazy i walka o przetrwanie.

Mamy również wcześniej wspomnianą Anitę. Samotną matkę, która po bolesnych przeżyciach wyrwała się z koszmarnego małżeństwa i próbuje zacząć wszystko od nowa. Nie jest łatwo, ale wkrótce na jej drodze staje Krzysztof, przy którym kobieta czuje się szczęśliwa i kochana. Niestety szczęście nie trwa długo. Zraniona Anita czuje się zagubiona, jednak nie poddaje się i pragnie odnaleźć swoje szczęście. Po drodze jednak popełnia wiele błędów i podejmuje zbyt pochopne decyzje, za które będzie musiała słono zapłacić, ale o tym przeczytajcie już sami, sięgając po książkę.

Zapewne zastanawiacie się, co może łączyć tych troje bohaterów? Ja oczywiście Wam tego nie zdradzę, ale na pewno będziecie zaskoczeni, tym, jak bardzo słuszne jest w przypadku tej książki powiedzenie „Góra z górą się nie zejdzie, ale człowiek z człowiekiem zawsze”.

„Wyrok” to jedna z tych powieści, od której nie można się oderwać, a kiedy już ją przeczytasz, to nigdy o niej nie zapomnisz. Autorka kreując fabułę tej książki, w sposób fenomenalny połączyła ze sobą kilka gatunków literackich, które wspaniale się ze sobą łączą, tworząc mądrą, życiową i zajmującą historię. Na jej kartach odnajdziemy bowiem elementy kryminału, powieści obyczajowej i romansu.

Bezsprzecznym atutem „Wyroku” jest fakt, że mimo to, iż opisane w książce perypetie jej bohaterów są fikcją literacką, to jednak przez cały czas jej czytania czytelnika nie opuszcza dojmująca świadomość, że takie wydarzenia mają miejsce także w realnym życiu. Doskonale widzimy, że autorka bardzo starannie przygotowała się do napisania tej książki. Już w pierwszych chwilach opisu życia Borysa za kratami dostrzegamy, że cały schemat tamtejszych zasad tam panujących został nam wiernie odzwierciedlony, co z pewnością wymagało od autorki dużego nakładu pracy. Wysiłek ten jednak zaprocentował wspaniałą książką, którą gorąco każdemu z Was polecam. Chciałabym również podkreślić, że czytając tę opowieść, nie da się uniknąć przeświadczenia, że każdy z nas mógłby stać się jej bohaterem. A to dlatego, że przeczytacie tu również o odrzuceniu, zagubieniu, manipulacji, wykorzystywaniu wpływów społecznych dla własnych korzyści, wykorzystywaniu, poczuciu krzywdy, uzależnieniu od mężczyzny, poniżeniu, a także miłości, nadziei, pragnieniu szczęścia. Cóż więcej pisać. Tę książkę po prostu trzeba przeczytać, bo to samo życie z jego blaskami i cieniami.

Na zakończenie powiem tylko tyle, że chciałabym bardzo, aby ta książka została zekranizowana. Było to moje drugie spotkanie z twórczością autorki i na pewno będzie ich więcej.

Jeśli jeszcze nie czytaliście mojej recenzji książki „Nigdy nie wygrasz”, zapraszam tutaj.

Recenzja powstała we współpracy z autorką, za co bardzo dziękuję.

Kiedy tylko przeczytałam, że Pani Karolina Wójciak planuje wydać swoją kolejną książkę, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Czytałam dwie wcześniejsze – „Nigdy nie wygrasz” oraz „Dom pełen kłamstw” i byłam mocno zaintrygowana fabułą oraz niebanalnymi rozwiązaniami.

Co łączy mężczyznę odsiadującego wyrok za morderstwo, studentkę dziennikarstwa oraz samotną matkę? Gdybym nie znała wcześniej twórczości Autorki, pomyślałabym, że pewnie nic. Ale w „Wyroku” te historie łączą się.

Anita to samotna matka, poznaje mężczyznę i przeprowadza się dla niego do małego miasta. Pola to córka kandydatki na premiera, słysząc od swojej babki, że w mieszkaniu naprzeciwko doszło do morderstwa, postanawia rozwikłać tę zagadkę. A Borys to właśnie osoba, której przypisano dziesięć lat temu zabójstwo siedemnastolatki.

„ – Nie ma co robić z siebie bohaterki. Nie wszyscy faceci są źli. Zwalanie winy na nich za to, co się stało, jest po prostu nie fair. To ja byłam głupia, to ja nie sprawdziłam, kim są. Angażowała się ślepo w związek, sądząc, że to najlepsze możliwe rozwiązanie. Za każdym razem myślałam to samo, że złapałam Pana Boga za nogi. Jak niedoświadczona, tracąca głowę głupia gówniara. Co z tego, że miałam za sobą małżeństwo i dziecko, skoro byłam niedojrzała i głupia? Do wszystkiego trzeba dorosnąć. Do szanowania samej siebie też.

- Czyli nie masz im tego za złe? Krzysztofowi, byłemu, a nawet Tadkowi tego seksu w pralni?

- Nie rozumiesz. – Odwróciłam się do niej i postawiłam kieliszek na kolanie. – Jestem na nich zła za to, co mi zrobili, ale problem polega na tym, że ja na to pozwoliłam. Facet będzie traktował cię tak, jak mu na to pozwolisz.”

Wyrok to książka, w której czytelnik jest od pierwszych stron wciągnięty w wartką akcję. Trzymałam kciuki za Anitę, aby się wreszcie ocknęła i otworzyła oczy oraz aby Poli udało się rozwikłać tajemnicę i przeciwstawić matce. To też taki miks gatunkowy, do końca nie wiedziałam jak go zakwalifikować. To świetna powieść obyczajowa, ciekawy wątek kryminalny oraz powieść psychologiczna. Autorka ukazuje nam wnikliwą analizę ludzkich zachowań. Pokazuje zależności i układy osób będących u władzy. Relacje międzyludzkie oraz samotne macierzyństwo.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Karolinie Wojciak. Zdecydowanie polecam. Nie będziecie mogli się od niej oderwać – ja czytałam ciurkiem, pół dnia i kawał nocy.

Karolina Wójciak, Wyrok

Tutaj nie ma co dużo pisać, jeżeli jeszcze nie sięgnąłeś po książki Karoliny, to twój błąd! Mam wrażenie, że Autorka z książki na książkę staje się lepsza. I wydaję Ci się, że już lepiej być nie może, tymczasem sięgasz po kolejną jej historię i wiesz, że przepadniesz.

Jest to książka tak silnie emocjonalna, przeszywająca do szpiku kości, aż trudno to czytać na spokojnie. Tutaj już od pierwszych stron się dzieje i choć na początku mogłoby się wydawać, że będzie to książka spokojniejsza, nieco bardziej obyczajowa, to jednak w połowie zmieniamy zdanie, bo akcja nabiera tempa, a my stale chcemy poznać odpowiedzi na trudne pytania. Poczułam, że bardzo mocno zżyłam się z bohaterami, miałam wrażenie, że dosłownie stoję obok nich i stale mam ich przed oczami, może właśnie też dlatego tak bardzo emocjonalnie ta historia na mnie oddziaływała.

Nie zapominajmy jeszcze o tym, że mamy tutaj swoistą mieszankę. Znajdziemy tutaj i elementy obyczajówki, wątki romantyczne, scenę erotyczną, thriller, kryminał, no dosłownie wszystko. Tylko wiecie, wprowadzić kilka gatunków do jednej książki nie jest trudno, ale trzeba być kimś aby umieć to skleić na tyle porządnie, aby czytelnik nie był w stanie oderwać się od takiego rodzaju literatury.

A fabuła? Tak jak zawsze u Karoliny, jest dopracowana do perfekcji. Nie znajdziemy tutaj nawet najmniejszego, najdrobniejszego błędu. Jestem dumna, że mogę patronować takiego rodzaju książki, takiej Autorki, naprawdę.

A więc o co tyle szumu? W tej historii poznajemy pewnego mężczyznę, który jest skazany na piętnaście lat więzienie plus dwie kobiety, matkę i córkę. Co połączyło tych ludzi? Jakie losy i tajemnice przed nami skrywają? Wszystko zaczyna się od Poli, młodej dziewczyny, która jest ustatkowana w życiu, jej matka jest premierem, ma dobrą pozycję. Dziewczyna szuka tematu do napisania pracy na studia i tak pewnego razu natrafia na pewien pomysł. Jej babcia opowiada jej o zabójstwie, do którego doszło w mieszkaniu obok niej. Dziewczyna szybko zaczyna łączyć fakty i tak trafia na Borysa, mężczyznę, który siedzi w więzieniu już od dziesięciu lat…

Niezależnie od winy lub jej braku wyrok jest nieuchronny. Doskonale o tym wiedzą bohaterowie powieści "Wyrok" Karoliny Wójciak. Pola, Anita i Borys to grupa przypadkowych osób, których losy połączyła jedna sprawa, sprawa brutalnego morderstwa młodej dziewczyny. Borys, jako jedyny z tej trójki bohaterów, jest skazany prawomocnym wyrokiem, odsiaduje karę 15 lat więzienia. Był na miejscu zdarzeń, trzymał narzędzie zbrodni w ręku, miał motyw, to wystarczy, żeby go oskarżyć i osądzić. Jednak czy ten trop, którym zasugerowali się stróże prawa nie był, w tym przypadku, drogą na skróty? Borys próbował dowieść swojej niewinności dopóki miał siłę na walkę, później chciał tylko jak najszybciej opuścić mury więzienia. Tylko czy możemy do końca wierzyć w jego niewinności? Większość skazańców nie przyznaje się do popełnionych czynów.

Pola, studentka, żyjąca wygodnie na koszt matki - pani polityk, choć uważa się za osobę niezależną i samodzielną, to nie umie zrezygnować z przywilejów płynących z posiadania wpływowej matki, jej pieniędzy i tym samym nieformalnie wyraża zgodę na jej ciągła ingerencję w swoje życie. Pola poznaje Borysa podczas pisania swojej pracy magisterskiej, mężczyzna i jego sprawa, ma być dla niej jedynie materiałem do badań, ale zdarzenia przybierają zupełnie inny obrót. Czy sprawa skazanego Borysa tak zawładnie Polą, że straci ona zdolność do racjonalnego podejmowania decyzji? Czy zbyt duże zaangażowanie w tę sprawę nie odbije się na jej życiu prywatnym? Jak pisałam wcześniej na każdej z osób zaangażowanych w sprawę morderstwa sprzed lat ciąży wyrok. Pola również, chociaż formalnie nie popełniła żadnego przestepstwa, to decydując się na życie na koszt matki, jest skazana na samotne macierzyństwo i marzenie o wielkiej, być może na zawsze utraconej miłości.

A co z Anitą? Jaką rolę w tej zagmatwanej sprawie odgrywa młoda matka, samotnie wychowująca córkę? Anita to kolejna kobieta, która po ciężkich doświadczeniach życiowych: nieudane małżeństwo, rozwód, nie potrafi samodzielnie decydować o sobie.

Swoją przyszłość buduje na przypadkowych związkach z mężczyznami którzy mają być dla niej podporą i wsparciem. Ten brak samodzielności w życiu Anity okaże się dla niej zgubny, emocjonalna huśtawka jaką zafundowała sobie i swojej córce, ciągła próba odnalezienia utraconego szczęścia, zaowocuje u niej utratą dobrych relacji z córką. Czy nieoczekiwane wplątanie Anity i jej córki w sprawę Borysa pozwoli im się na nowo zbliżyć i odbudować wzajemne zaufanie?

Książkę Karoliny Wójciak czyta się jednym tchem. Świat przedstawiony w powieści jest realistyczny, wręcz namacalny. Karolina Wójciak nazywana jest przez blogerki "autorką książek nieodkładalnych" i tak jest w istocie, sama podczas czytania "Wyroku" robiłam sobie tylko konieczne przerwy "na życie rodzinne".

Nie odkładajcie więc na później decyzji o przeczytaniu "Wyroku" - od 26 października książka jest już dostępna w sprzedaży. Polecam serdecznie, to świetna i konieczna do przeczytania pozycja.