Wróżkowy ogród

Mimi wierzyła we wróżki i marzyła o tym, aby zamieszały w jej ogrodzie, więc starała się, aby jej ogród wyglądał zachwycająco, zachęcając wróżki do osiedlenia się w nim.

Dbała o każdy centymetr ogrodu, pieczołowicie go pielęgnowała, nawoziła, przycinała, pozbywając się wszystkiego co zaburzyłoby jego nieskazitelny wygląd, w tym także to co dla ogrodu naturalne, jak owady.

Ale wróżek nie było. Dlaczego?

Pewnego dnia wróżki odwiedziły Mimi i wyznały jej coś, czego dziewczynka się nie spodziewała.

Jakże ta wizyta zmieniła podejście Mimi do pielęgnacji ogrodu i jego piękna.

"Wróżkowy ogród" to kolejna z serii Blisko natury książka, traktująca o prawdziwej naturze przyrody, która zaburzona działalnością człowieka zmuszona jest do dokonania zmian. Ta, trochę magiczna, z nutką baśniowego klimatu historia jest wskazówką dla nas, dążących do perfekcjonizmu ludzi, którzy zatracają się w ideałach, zapominając o tym co naturalne i piękne, abyśmy zatrzymali się na moment i wzięli głęboki wdech.

W tej uroczej książce te baśniowe, zagrożone wróżki są naszymi, współczesnymi pszczołami, motylami i innymi owadami, którym nieustannie utrudniamy pracę.

Warto pochylić się nad tematem.

Które magiczne stworzenie chcieliście spotkać w dzieciństwie najbardziej?

Mimi marzy o spotkaniu z wróżkami. Ba! Najbardziej na świecie pragnie, by zamieszkały w jej ogrodzie i robi wszystko, aby do tego doszło. Problem polega jednak na tym, że chcąc je sprowadzić, bazuje na swoich przekonaniach, co do wróżkowych upodobań. Jak możecie się domyślić, takie podejście nie wieszczy happy endu. Chyba że...

"Wróżkowy Ogród" jest częścią serii Blisko Natury, która w mądry sposób przybliża dzieciom prawa przyrody i rzuca światło na to, jak człowiek ingeruje w jej świat. Mogłoby się zdawać, że tematem przewodnim tej książki jest magia i wróżki. Dla mnie to początek dialogu o nieporozumieniach, błędnych założeniach i nieświadomym niszczeniu piękna wokół nas.

Książka może świetnie przyczynić się do uwrażliwienia najmłodszych na potrzeby natury i pokazuje im jak mogą z nią koegzystować, zamiast tylko z niej czerpać. Może, bo pociągnięcie tematu należy już do nas, rodziców.

Wróżkowy Ogród trafia na naszą półkę ulubionych książek. I wierzcie lub nie, ale od kilku wieczorów słyszę: wróżki mam, czytamy, wróżki.

Kocham książki, które zapraszają dzieci do świata magii. Wspaniale rozwijają wyobraźnię, myślenie abstrakcyjne i wrażliwość. Dzieciństwo wypełnione wróżkami i magicznymi eliksirami jest po prostu piękniejsze! Ta pozycja pozwoli dzieciom zasmakować magicznej historii i zachęci je do kreatywnej zabawy. Ma przyjazne, ekologiczne przesłanie i subtelnie uczula na ukryte niebezpieczeństwo perfekcjonizmu.

Mimi ma wielkie marzenie. Chciałaby, by w jej ogrodzie zamieszkały wróżki. Dlatego grabi, pieli, sprząta, nawozi i wynosi podgryzające listki gąsienice. Wkłada w pracę mnóstwo wysiłku, wierząc, że wróżki zamieszkają tylko w idealnym ogrodzie. Ale czas mija, a one się nie pojawiają. Dziewczynka jest jednak zdeterminowana i nie chce się poddać. Buduje wróżkom domki, układa z kamyczków ścieżkę. Bez skutku. W Mimi narasta frustracja, aż w końcu wybucha płaczem. I wtedy wróżki postanawiają wyjaśnić dziewczynce, że chociaż bardzo doceniają jej dobre intencje, to najlepiej czują się w dzikim, naturalnym ogrodzie. Z suchymi liśćmi, w których tworzą sobie przytulne gniazdka i z gąsienicami, które są ich pupilkami, a które chorują od środków do zwalczania szkodników.

Ta ciepła, urocza historia pokazuje dzieciom, jak ważna jest harmonia w przyrodzie. Uczy dostrzegania jej naturalnego piękna i uświadamia, że dziki ogród jest domem dla wielu stworzeń. Jest też świetnym pretekstem do rozmowy o tym, że perfekcyjne nie równa się najlepsze. Że często piękno tkwi właśnie w niedoskonałości.

Na końcu książki maluchy znajdą wskazówki, jak założyć swój własny ogród przyjazny wróżkom (chociażby na parapecie), z którego będą mogły korzystać także ptaki i owady. Autorka umieściła też pomysły na samodzielne przygotowanie uroczych domków dla wróżek.

Książka ma przepiękne, kolorowe ilustracje. Uważne oko dostrzeże na nich wróżki, jeszcze zanim Mimi zabierze się za porządki w ogrodzie. Na pewno docenicie też fakt, że jest to pozycja przyjazna planecie. Do jej wyprodukowania wykorzystano papier z certyfikatem FSC.

Gorąco ją Wam polecam!

O czym marzą Wasze dzieci?

Jak bardzo potrafią puścić wodze fantazji ?

Dziś, bazujac na pełnej uroku książce, która ukaże się już za moment wśród cudów @[Adres usunięty]lik chciałabym zaprosić Was w wyjątkowe miejsce.

Poznajcie "Wróżkowy ogród ", autorstwa Georgii Buckthorn wraz z ilustracjami Isabelli Mazzanti.

Bohaterką książki jest Mimi, dziewczynka o potężnej sile wyobraźni, równie potężnych chęciach i mocy sprawczej.

Wierząc całym sercem w istnienie wróżek decyduje się na ogromny krok i dbając o estetykę swojego ogrodu spełnia swoją prywatną wizję jego wyglądu.

Najpewniej wierząc, że będzie mogła przebywać wśród nich oddając się beztroskiej zabawie tworzy prawdziwą ucztę dla oczu, a nawet domki specjalnie dla wróżek!

One jednak nie pojawiają się, mimo tworzonych udogodnień.

Co jeszcze może zrobić Mimi, aby spełnić swoje marzenie?

Długo zastanawiałam się jak opisać tą publikacje. Estetyka i styl ilustracji bardzo przypadł mi do gustu, motyw dbania o ogród także, a uleganie swoim marzeniom wydaje mi się bardzo motywujące. Mam jednak odrobinę wątpliwości odnośnie samego sensu, gdzie dzieci rozumiejące sytuacje bardzo dosłownie mogą przy okazji lektury dojść do wniosku, że to co niezadbane może być lepsze.

Oczywiście jest to moja prywatna opinia i nie stanowi o książce. Jest to taki ułamek historii który może zaważyć na jej odbiorze. 😊

Całość jest piękna, skupia uwagę na dbaniu o otaczające nas otoczenie, podkreśla ważność wykorzystywania rozwiązań z troską o przyrodę- również o tych najmniejszych przyjaciół z naszego ogródka.

Bardzo podoba mi się również zawarcie aktywizujacych elementów w postaci instrukcji tworzenia domków wróżek!

W ogólnym rozrachunku uważam ją za ciepłą i pozytywną, i z przyjemnością będziemy wracać do jej oglądania. 😊