W ramionach gwiazd. Starbound. Tom 1

Fantastyka od wielu lat zajmuje ważne miejsce w moim życiu. Uwielbiam czytać o nowych światach wymyślonych przez autorów tego typu pozycji. Tym razem przeniesiemy się do galaktyki.

Lilac - szanowana córka najbardziej wpływowego człowieka w całej galaktyce. Tarver - 18-letni bohater wojenny, stracił brata, nie pochodzi z bogatej rodziny. Za wspólną rozmowę chłopak mógłby ponieść poważne konsekwencje. W rezultacie rozbicia się statku kosmicznego Ikara, Lilac i Tarver znajdują się w jednej kapsule i lądują na zupełnie nieznanej planecie. Muszą robić wszystko, by przeżyć, bo nic nie wskazuje na to, jakoby pomoc miała szybko nadejść.

Książkę wielokrotnie widziałam w promocyjnej cenie. Nigdy jednak nie skusiłam się na jej zakup, gdyż nie byłam do końca przekonana, czy będzie to historia, która mnie zachwyci. Gdy publikacja dotarła do mnie jednak w wyniku wymiany postanowiłam się z nią zapoznać niemal natychmiast. Spodobała mi się od samego początku i byłam nią zachwycona aż do ostatniej strony.

Tak naprawdę opowieść nie jest niczym nadzwyczajnym. Mamy dwójkę młodych ludzi, którzy nie powinni rozmawiać, nie mówiąc o byciu parą, ojca, który chce dla swojej córeczki jak najlepiej. Miłość i tak musi zwyciężyć, więc uczucie między bohaterami rozkwita powoli. Tym co wyróżnia tę pozycję spośród innych jest to, że akcja dzieje się w galaktyce.

Powieść czyta się naprawdę szybko. Jak już wspomniałam, wciąga od pierwszej strony. Fabuła jest bardzo przemyślana. Narracja jest prowadzona dwutorowo - jeden rozdział należy do Lilac, następny do Tarvera. Pomiędzy tym kursywą są krótkie wstawki, jak się domyślamy, z przesłuchania, które jeszcze bardziej pobudzają nasze zainteresowanie lekturą.

,,W ramionach gwiazd" to pierwszy tom serii z dość zamkniętym zakończeniem. W przyszłości pewnie zapoznam się z jego kontynuacją, gdyż już ta część pochłonęła mnie bez reszty.

Kosmos to wręcz niewyczerpany temat, można tworzyć wiele historii z nim związanych a i tak będą pojawiać się nowe pomysły i teorie. Jeśli jednak o mnie chodzi, to w swojej czytelniczej przygodzie, miałam styczność z niewieloma książkami o tej tematyce. Powód jest mi nieznany, ale postaram się to nadrobić. A "W ramionach gwiazd", miejmy nadzieję, stanie się ku temu świetnym aktywatorem.

O książce usłyszałam zaraz po jej premierze i w zasadzie chciałam ją przeczytać, jednak wkrótce o tym zapomniałam Niedawno jednak, dzięki temu, iż wychodzą dwie kolejne części serii, nadarzyła się sposobność, bym powróciła do swych zamiarów. I tak oto zabrałam się za czytanie o losach Lilac i Travera. Czy słusznie?

Już od samego początku książka mimo iż ciekawa, nie wydawała mi się szczególna. Jest społeczeństwo lecące statkiem kosmicznym, mają swoją elitę, i nagle dzieje się coś nieoczekiwanego- wielka katastrofa. I jak to zazwyczaj bywa, los krzyżuje zwykłego chłopaka z dziewczyną z wyższych sfer. Razem muszą radzić sobie z problemami, a co ważniejsze, wrócić bezpiecznie do domu. I jak to zwykle bywa, na przekór wszelkim zasadom, między tym dwojgiem rodzi się głębsze uczucie. Czy to nie brzmi wam znajomo? W iluż książkach spotykaliśmy takie motywy? Może nie działo się to co prawda w kosmosie, ale reszta jest bardzo podobna.

Mimo to, kontynuowałam czytanie. Słyszałam bowiem o książce dość pozytywne opinie, więc chciałam się przekonać co jest w niej takiego, że ktoś ją polubił. I zagłębiając się w kolejne strony, dostrzegałam, iż moje uczucia co do niej są w zasadzie bardzo pozytywne. Jest co prawda pełna znanych nam schematów, typowych dla młodzieżówek, ale wszystko to skomponowane jest w tak zgraną całość, że czytanie było ogromnie przyjemne. Pomimo faktu iż akcja nie należy do szybkich. Wszystko rozwija się stopniowo i powoli, a wydarzenia następują kolejno po sobie, więc ciężko byłoby się pogubić.

Bardzo dobrym zagraniem ze strony autorek był wątek miłosny. Oczywiście, nie mówię tu o samym wprowadzeniu go do fabuły, ale jego charakterze. Otóż wszystko co z tym związane, postępowało bardzo naturalnie i powoli. Uczucie, rozwijające się wbrew woli zainteresowanych, nie było ani nachalne, ani nie przyćmiewające resztę akcji. Idealnie wyważone.

Całą historię urozmaicali niewątpliwie bohaterowie. Lilac to z pozoru rozpieszczona dziewczyna z bogatego domu, nie skłonna do jakichkolwiek prac, a Traver to zuchwały żołnierz, gotów nadskakiwać kobiecie, którą sobie upodobał. Prawda jest jednak inna. Wszystko ma drugie dno, a pozory, to tylko pozory. Bohaterowie skrywają liczne sekrety, a ich przeszłość nieraz daje o sobie znać. Kompilacja tycz czynników, sprawia, iż momentami ma się ochotę czytać książkę dla samych bohaterów.

Czy warto przeczytać? Zdecydowanie tak! Oczywiście, są wady, praktycznie jak wszędzie, ale pomimo schematyczności, książka potrafi zaciekawić i zdziwić. Ma w sobie połączone przeróżne elementy związane z typową literatura młodzieżową, ale wszystko jest skonstruowane tak, by było czymś nowym i unikalnym.

Lilac LaRoux jest córką najbogatszego i najbardziej wpływowego człowieka w całej galaktyce. Ojciec dziewczyny jest właścicielem ogromnego promu kosmicznego, ochrzczonego imieniem Ikar (po co kusić los?). Lilac pierwszy raz ma okazję podróżować na nim bez obecności rodzica, ale to wcale nie oznacza, że nie kontroluje ON poczynań swego jedynego dziecka. Mężczyzna zadbał, aby osoby spędzające czas w towarzystwie jego córki, informowałaby go o każdym jej kroku. Lilac LaRoux należy do elity, ale na pewno nie jest wolnym człowiekiem. Nie może spotykać się, z kim chce, chyba, że pragnie narazić wybranka na gniew ojca. Dziewczyna wie jak sprawić, aby ludzie widzieli ją taką, jaka chce być widziana. Udaje niedostępną, rozpieszczoną dziedziczkę gigantycznego majątku, ale tak naprawdę różni się od ludzi, z którymi jest zmuszona przebywać. Doskonale ukrywa prawdziwe emocje, ale czy zdoła stawić czoła sekretom, które skrywa jej ojciec?

Tarver Merendsen to młody bohater wojenny. Zasłynął na polu walki, zdobył sławę, której nigdy nie pragnął. Z awersją uczestniczy w eleganckich przyjęciach. Jedwabie i wystawne stoły to nie jest jego bajka. Chłopak jest rozchwytywany przez młode damy, które pragną znaleźć się z nim na jednym zdjęciu i zyskać trochę więcej renomy. Tarver zna swoje miejsce i wie, co tak naprawdę bardziej uprzywilejowani myślą o ludziach jego pokroju. Gdyby wiedział, że piękna dziewczyna, na którą odważył się spojrzeć to Lilac LaRoux, nigdy by tego nie zrobił.

Na Ikarze podróżuje około pięćdziesiąt tysięcy osób. Producenci gwarantują, że prom jest połączeniem najnowszej technologii, wygody i bezpieczeństwa. Nigdy nie powinno dojść do awarii. Ludzie nie byli przygotowani do ewakuacji. Jedyni ocalali to właśnie Tarver i Lilac. Dwie osoby, które nigdy nie powinny się spotkać, zostają zmuszone do współpracy, aby wydostać się z nieznanej planety, gdzie wylądowała ich kapsuła ratunkowa. Co oznaczają tajemnicze wizje, które zaczynają ich nękać? Czy rodzące się między nimi uczucie przetrwa? Czy Lilac i Tarver rozwiążą zagadkę?

"Chłód to tylko brak ciepła, ciemność to brak światła. A tam jest tak, jakby… światło i ciepło nie istniały, nigdy."

Kosmos to kopalnia złota dla pisarzy i twórców filmowych. W "W ramionach gwiazd" podobał mi się to, że akcja działa się na odległych planetach, ale bohaterowie nie musieli walczyć z kosmitami, ani innymi niezwykłymi istotami. Ten temat jest już po prostu przereklamowany. Mamy natomiast interesującą zagadkę tajemniczych głosów i dziwnych wizji. Wydarzenia widzimy zarówno oczami Lilac, jak i Tarvera (, którego przez pierwsze 100 stron przechrzciłam na Travera). Autorki wspaniale opisały rodzące się między tą dwójką uczucie. Nie trafiają w jakieś opuszczone miejsce, zdają sobie sprawę, że są sami i bum!; wielka miłość. Dochodzą do tego krok po kroczku, otwierają się przed sobą. Bohaterowie zmieniają się, dojrzewają. Książka przede wszystkim pokazuje, jak bardzo potrzebna jest nam bliskość drugiego człowieka, że w pojedynkę nie zawsze jesteśmy w stanie zrobić wszystko.

W lekturę bardzo się wciągnęłam, ale nie od pierwszych stron. Miałam wrażenie, że książka będzie trochę tandetna, tak jak okładka. Na zdjęciu tego nie widać, ale jeśli dobrze się przyjrzycie egzemplarzowi na żywo, zobaczycie, że chłopak jest rozmazany. Ale książki nie można oceniać po okładce i uważam, że "W ramionach gwiazd" jest tego najlepszym przykładem. Z zakończenia jestem zadowolona, ale niestety zostałam zostawiona z paroma pytaniami bez odpowiedzi np. Nie zostało wyjaśnione, jak tak naprawdę doszło do awarii tak doskonałego statku, jakim był Ikar. Wiem, że następne części z tej serii opowiadają historie całkowicie innych bohaterów, ale wydaje mi się, że ich losy będą w jakiś sposób połączone i wszystkiego się dowiem. "W ramionach gwiazd" jest bardzo ciekawą lekturą i należy do jednych z moich ulubionych powieści. Polecam! :)

Podróż do gwiazd

Wyobraźcie sobie, że wszystko jest w porządku. Wasze życie, niepozbawione cieni oraz świateł toczy się swoim rytmem dopóki jedno wydarzenie - kosmiczna awaria, zwiastun nadciągających zmian, nie powoduje katastrofy przekreślającej to z czy mieliście do tej pory do czynienia. Wyniosła, przyzwyczajona do luksusów, pozbawiona uczuć Lilac - córka najbogatszego człowieka w galaktyce oraz Tarver - żołnierz, bohater wojenny, pochodzący z niższej klasy chłopak, wraz z pięćdziesięcioma tysiącami innych ludzi znajdują się na pokładzie promu kosmicznego Ikar, który ma awarię. To właśnie dwójka tak różnych od siebie osób, po rozbiciu na obcej, dziwacznej planecie, będzie musiała, pomimo różnicy charakterów, zawrzeć rozejm i podjąć próbę powrotu do domu. Na Majora i rozpieszczoną dziedziczkę fortuny czekają jednak wyzwania i tajemnice, na które w żaden sposób nie mogli być przygotowani...

"W ramionach gwiazd" to mieszanka elementów science-fiction, z romansem, dystopią i paranormal. Na pierwszy rzut oka, historia Lilac i Tarvera może przypominać "Romea i Julię" połączonego z "Kopciuszkiem", umieszczonych w kosmosie. I pewnych podobieństw, rzeczywiście nie da się zlekceważyć. To jednak, co zasługuje na pochwałę u autorek, to fakt, że nie próbowały oprzeć fasad książki na wątku miłosnym, który jak się okazało - stanowił jedynie pewien dodatek do całości. Dodatek, który wypadł zaskakująco realistycznie i nie wydawał się przesadnie naciągany czy sztuczny. Rozwijał się w swobodnym tempie, a okoliczności w jakich się rozwijał, były na tyle interesujące i wiarygodne, byśmy pozwolili sobie uwierzyć w więź pomiędzy tym dwojgiem.

Sedno powieści, stanowił jednak dramat, na którego ani Tarver, ani tym bardziej Lilac, nie mogli być przygotowani. Awaria promu, ewakuacja, rozbicie się na nieznanej planecie. Jeśli dodać do tego fakt, z jak dziwacznymi rzeczami przyszło zmierzyć się bohaterami na nieznanym terenie, a także tajemnicze wizje nawiedzające pannę LaRoux, mamy zapewniony niepokojący klimat rozciągający się w gruncie rzeczy, przez cały czas trwania lektury. To jednak nad czym niezwykle ubolewam, to bardzo powolny początek lektury i nieznaczna poprawa tempa akcji, w trakcie kolejnych rozdziałów. Wydawać by się mogło, że w książce liczącej niemal pięćset stron, będzie więcej akcji, niestety to jeden z nielicznych elementów powieści, w związku z którym mam coś do zarzucenia autorkom.

Jako że czytanie "W ramionach gwiazd" głównie sprowadza się do towarzyszenia bohaterom w eksploracji nowej, niezbadanej planety, trudno się tu spodziewać dynamiki, czy niesamowitych cliffhangerów. To co trzyma bohatera przy lekturze, to z pewnością klimat, o którym wspomniałam - pełen tajemnic i dziwactw, a także małe olśnienia, do których dochodzą Lilac i Tarver oraz rozwój ich znajomości. Autorki wykazały się pomysłowością jeśli chodzi o łączenie elementów z różnych gatunków literackich, tworząc tym samym całkiem fascynującą powieść, pełną gwiazd, pełnych sekretów, pełnych zwątpienia, strachu, niepokoju i nieśmiało kwitnących nadziei. Science-fiction dało pani Kaufman oraz Spooner wielkie pole do popisu, które postanowiły wykorzystać i wyszło im to naprawdę niezwykle.

Powieść poleciłabym osobom, które nie wymagają od powieści pędzącej akcji i są psychicznie przygotowane na powolnie budowane napięcie, powolne budowanie sieci tajemnic, ulokowanych między gwiazdami. Amie i Meagan postarały się, by ich powieść wryła się w pamięć czytelnika i z całą pewnością, udało im się utrzymać moje zainteresowanie, a także zafascynować na tyle, bym wyczekiwała kolejnych dwóch tomów, mających przynieść kolejne historie miłosne i jeszcze więcej zagadek.

[Adres usunięty]

Wśród gwiazd.

Amie Kaufman i Meagan Spooner połączyły siły i wspólnie stworzyły trylogię Starbound. Każda część to inny świat, inna historia miłosna, ale wspólny wróg. Pomysł wydaje się ciekawy, jednak wiadomo, że pierwsze wrażanie jest najważniejsze. „W ramionach gwiazd” to właśnie nasze pierwsze wrażenie, nasze pierwsze spotkanie ze światem gwiazd. To powieść, która uzależnia i otwiera przed nami drzwi do innego, bardzo intrygującego świata pełnego emocji, niezwykłych przeżyć i akcji, które sprawiają, że na moment zapominamy oddychać.

„Ciemność wiruje wokół mnie, zmęczenie niemal zwala mnie z nóg. Zamykam oczy i opieram się ręką o ścianę. Nie stać mnie na to, by stracić nadzieję.”

Lilac LaRoux jest córką najbogatszego człowieka w całej galaktyce. Tarver Merendsen to młody bohater wojenny, który swoją odwagą i umiejętnościami zdobył tytuł majora i rozgłos, dzięki czemu ma wstęp na wyższe salony. Tam poznaje Lilac, na pokładzie, który ulega katastrofie. Tylko Lilac i Tarver uchodzą z życiem i lądują na obcej planecie. Muszą dostać się do rozbitego Ikara, a ta wędrówka, trwająca kilka dni, zbliży ich do siebie, nie tylko uczuciowo. Oboje zaczynają mieć wizje, słyszeć głosy. Co jest nie tak z planetą, na której wylądowali? Czemu nikt jej nie zamieszkuje? Czy uda im się nadać sygnał alarmowy i powrócić do domów? I w końcu… czy będą chcieli wracać do swoich domów?

„Chłód to tylko brak ciepła, ciemność to brak światła. A tam jest tak, jakby… światło i ciepło nie istniały, nigdy.”

„W ramionach gwiazd” to powieść, która zaskakuje. Jak tylko uda nam się oderwać wzrok od okładki – hipnotyzującej, przepięknej, idealnej – to mamy szansę poznać niezwykłą historię dwójki młodych ludzi, bardzo różnych pod względem pochodzenia. Ona – należy do elity, ON – biedny chłopak. I już ukazuje się nam obraz miłości, która musi pokonać wiele przeszkód. Tak też jest i w tym przypadku. Jednak autorki pokazały to w nieco inny sposób. Głowni bohaterowie mają świadomość, że się różnią, jednak nie od razu ich miłość rozkwita. Nawet w obliczu katastrofy, gdzie są jedynymi ludźmi na planecie, muszą dojrzeć do tej miłości, która może zmienić ich życie. Powoli uczą się tego uczucia.

Dzięki narracji pierwszoosobowej, naprzemiennej – rozdziały pisane raz z puntu widzenia Lilac, raz Tarvera – mamy okazję poznać myśli, uczucia i emocje, jakie doświadczają główni bohaterowie. Dzięki takiemu rozwiązaniu bardziej ich poznajemy, przybliżamy się do nich, staramy się bardziej zrozumieć, co czują. Powiem szczerze, że taka narracja jest moją ulubioną. Lubię być blisko z bohaterami i wiedzieć, co myśli każda ze stron, nie tylko jedna osoba. Lilac i Tarver to dzielni, młodzi ludzie, którzy mimo młodego wieku swoje już przeszli. Autorki zadbały, by bohaterowie byli barwni, odznaczali się na tle innych.

„Szepty istnieją, wszyscy o tym wiedzą. Nawet jeśli nikt nigdy niczego nie udowodnił, ludzie zawsze opowiadali historie o tym, co leży poza skrajem zbadanego wszechświata.”

„W ramionach gwiazd” to książka, która mimo, że bardzo intryguje to momentami wręcz szokuje. Nie zawsze starcza nam odwagi, żeby przewrócić kartkę. W takich momentach mamy ochotę krzyczeć i dopiero po chwili wraca nam zdolność dalszego czytania. W książce jest kilka takich właśnie momentów, które zapadają w pamięć na bardzo długo. Fabuła jest dopracowana i co najważniejsze – ciekawa. Nie nudzimy się podczas czytania, choć czasami musimy zrobić sobie przerwę. Ale spokojnie – to tylko po to, by złapać oddech i przetrawić wszystkie informacje, ewentualnie sięgnąć po chusteczkę, bo jakaś samotna łza nam się wymknie (w moim przypadku całe morze łez). Wzbudzać emocje u czytelnika to prawdziwa sztuka pisania.

Książkę polecam wszystkim miłośnikom fantastyki. Nie da się zaprzeczyć, że „W ramionach gwiazd” to książka z gatunku fantasy, jednak jest tak fajnie skonstruowana, że każdy czytelnik może śmiało po nią sięgać. Zapewniam, że nie będziecie się nudzić, a historia Lilac i Tarvera pochłonie was do cna. Już nie mogę się doczekać kolejnej części i kolejnej historii. Szczerze polecam!

Bankiet na pokładzie statku kosmicznego Ikar. Major Tarver zauważa w tłumie piękną dziewczynę, która wstawia się za mężczyzną, który ją zaczepiał, a którego straż zamierzała wyprowadzić z sali i ukarać. Chłopak podchodzi do rudowłosej i zaczyna rozmowę. Dziewczyna czeka na przyjaciółki. Dziwi ją, że major jej nie rozpoznał – jest przecież córką najsłynniejszego na świecie człowieka. Lilac, bo tak jej na imię, musi jednak zostawić towarzysza. Wie, że nie są z tej samej klasy społecznej. Mimo że Tarver wsławił się na polu bitwy i jest przystojny, nigdy nie pozwolono by im spędzać czas razem. Jednak gdy statek się psuje, a pasażerowie zmuszeni są do opuszczenia pokładu, Lilac i Tarver spotykają się znowu – chłopak ratuje ją przed upadkiem z wysokości, a potem razem wsiadają do kapsuły ratunkowej i cudem uchodzą z życiem. Lądują na dziwnej planecie, na której istnieje życie, są rośliny i zwierzęta, jednak nie widać ani śladu ludzi.

W ramionach gwiazd autorstwa Amie Kaufman i Meagan Spooner to pierwsza część trylogii Starbound. Książka swoją premierę w Polsce ma na początku marca, jednak już wcześniej było o niej głośno, głównie ze względu na przepiękną okładkę.

Książka opowiada historię dwójki młodych bohaterów. Przypadek sprawia, że lądują razem na planecie i muszą zadbać o swoje bezpieczeństwo. Są z innych klas społecznych i z innych światów. Tarver to wojskowy, stanowczy, silny i pewny swego. Jest też przystojny. Jego towarzyszka, Lilac, to panna z dobrego domu, której głównymi problemami były kolory sukienek i nowe plotki. Ta para przeżyje ze sobą wiele przygód.

W powieści poruszono kilka wątków. Po pierwsze sprawa kolonizacji planet, o której mowa na początku historii. Bohaterowie podziwiają stan miejsca, w którym wylądowali. Po drugie porusza się tu temat różnic klasowych, który jest obecny niemal na każdym kroku. Kolejnym wątkiem jest sprawa nauki i technologii, które zawładnęły życiem niektórych osób i sprowadziły na nie nieszczęście. Do tego mamy całą gamę zmian, jakie zachodzą w bohaterach podczas pobytu na planecie. Jest niebezpieczeństwo, zwroty akcji, uczucia... są też zjawiska nadprzyrodzone i tajemnica.

W ramionach gwiazd to powieść młodzieżowa z nutką fantastyki, uczuciami i przygodą. Historia jest unikalna, ponieważ rozgrywa się w przyszłości, gdzieś w kosmosie, a mimo to zachowania bohaterów są jak z dawnych epok – Lilac boi się skandalu, plotek o tym, że straciła cnotę z jakimś obcym mężczyzną, na dodatek para zwraca się do siebie per „pan” i „panna”, mimo że są sami na planecie i nikt ich nie może usłyszeć. To zabawne, gdy czyta się o zdobyczach techniki – kolonizacji planet chociażby – i zestawia to ze sposobem wysławiania się postaci. Prześmieszne jest też to, że w tak trudnych warunkach, w których się znaleźli, Lilac nie zamierza zdejmować szpilek ani balowej sukni. Jest uparta i dumna, co czytelnik może ledwo znieść. Potem jednak dziewczyna przechodzi metamorfozę i zyskuje naszą sympatię.

Ogólnie trzeba przyznać, że książka jest zaskakująca. Jest ciekawa, dobrze napisana i ma interesującą historię. Podoba mi się, że narracja podzielona jest na trzy – Lilac i Tarver dostali swoje rozdziały, prowadzone wymiennie, a na dodatek mamy krótkie wstępy z przesłuchania majora.

Polecam fanom powieści młodzieżowych. Spodoba wam się klimat tej książki, zmiany, jakie zaszły w bohaterach, fabuła z wątkiem fantastycznym i sposób wysławiania się bohaterów. To interesująca powieść, która wciąga. Warto poznać, bo pod tą piękną okładką kryje się ciekawa historia.

Wyobraźcie sobie książkę, która jest dopracowana w każdym, choćby najdrobniejszym szczególe. Dołóżcie do tego wątek romantyczny, który hipnotyzuje swoją innością. Poczujcie na własnej skórze niepewność i strach. A później połączcie to wszystko w całość. Tak właśnie otrzymacie "W ramionach gwiazd" - niebanalną powieść, która wciska w fotel, wyciska łzy i wzbudza zachwyt. Wierzcie mi na słowo - takiej książki, jeszcze nie było. Polecam absolutnie wszystkim!

„W ramionach gwiazd” to pierwszy tom trylogii „Starbound”, który nie tylko przyciąga do siebie niesamowicie piękną okładką, ale również intryguje opisem. Mimo że nie jest to pierwsza książka na polskim rynku czytelniczym, której akcja rozgrywa się w przestrzeni kosmicznej, to i tak miałam wielką ochotę, aby zapoznać się z historią Lilac i Tervora. Być może zarys fabuły wydaje się być nieco oklepany, ale zaufajcie mi, ta książka potrafi zaskakiwać!

Ikar jest największym promem w całej przestrzeni kosmicznej. Został zaprojektowany przez najlepszych fachowców, a mimo wszystko doszło do tragedii i statek rozbił się podczas jednego z rejsów. Został przyciągnięty przez najbliższą planetę, część kadłuba spaliła się wchodząc w jej atmosferę, a kapsuły ratunkowe spadały wraz z nim. Jedynymi ocalałymi jest dwójka młodych ludzi, pochodzących z całkiem różnych środowisk. Lilac to córka najbogatszego człowieka w galaktyce, jest oczkiem w głowie swojego ojca, który zrobi wszystko, aby jego nazwisko i sława przetrwały, i nie zostały zhańbione. Tervor to młody bohater wojenny, niemający nic wspólnego z arystokratyczną elitą. Oboje wiedzą, że tylko działając razem będą w stanie przetrwać i być może wrócić do domu…

Powieść Amie Kaufman i Meagan Spooner wciąga już od pierwszych stron. W miarę jak wraz z bohaterami przemierzamy Ikara, zaczyna owijać nas kosmiczna atmosfera i stajemy się częścią załogi. Bardzo przyjemnie przemierza się jego korytarze i obserwuje zachowanie znajdujących się tam ludzi. Z historią zapoznajemy się z dwóch punktów widzenia, raz narratorem opowieści jest Lilac, a raz Tervor. Daje nam to ogromne możliwości, jeżeli chodzi o dokładne poznanie każdego z nich z osobna, wniknięcie w głąb ich umysłów i zrozumienie ich postępowania. Zostali doskonale wykreowani przez autorki, a oczywiste jest, że poznajemy ich krok po kroku – podobnie jak oni siebie nawzajem – i już na tym polu pojawiają się pierwsze elementy zaskoczenia.

Powierzchowność Lilac sprawia, że można ją odebrać jako zadufaną dziewczynę z dobrego domu, po czym okazuje się, że jest zupełnie na odwrót. Obok Tervora czuje się bezradna, ale wiąże się to z tym, że ona była szkolona do życia na salonach, a ON jest po prostu wojskowym. Jednak widać w tej zadziwiająco silnej dziewczynie ogromną frustrację i chęć niesienia pomocy innym. Tervor jest człowiekiem twardo stąpającym po ziemi, znającym swoje miejsce w hierarchii i potrafiącym utrzymać w ryzach swoje uczucia. Jednak napięcie pomiędzy tą dwójką można wyczuć już podczas ich pierwszego spotkania. Chemia unosząca się w powietrzu jest doskonale widoczna, a emocje, które rozwijają się pomiędzy nimi nie są sztuczne, ale nad wyraz prawdziwe i życiowe. Być może wpłynęła na to sytuacja, w której się znaleźli i to ona przyspieszyła bieg wydarzeń, ale jest to całkowicie zrozumiałe. Wiedzą, że ich związek jest skazany na potępienie, ale doskonale zdają sobie sprawę z tego, że nie mogą mieć pewności, co przyniesie jutro. Carpe Diem!

Amie Kaufman i Meagan Spooner bardzo dobrze poradziły sobie z przedstawieniem obcej planety, która jest pełna tajemnic i zagadek. Odkrywamy je wraz z bohaterami, chcemy dociec prawdy, a ciekawość bierze górę. Gwarantuję Wam, że nie spotyka się podobnych motywów w książkach YA, więc jest to kolejne miłe zaskoczenie, jeżeli chodzi o tę powieść. Dodatkowym elementem są przerywniki między rozdziałami przedstawiające przesłuchanie Tervora. Z jednej strony wskazują one na to, jak zakończy się pierwszy tom tej trylogii, ale nie do końca. Tak na dobrą sprawę fabuła pozostaje nieprzewidywalna aż do ostatniej strony, nie mamy pewności, czy historia Lilac i Tervora zakończy się happy endem, a zaskakujące zwroty akcji naprawdę potrafią namieszać czytelnikowi w głowie – oczywiście w ten pozytywny sposób, który zachęca do dalszej lektury.

„W ramionach gwiazd” to książka, która okazała się być miłym zaskoczeniem. Nie jest to typowa powieść YA, nie jest to typowy i cukierkowy romans, niesie ona ze sobą coś znacznie więcej i myślę, że spokojnie można by ją po części określić jako oryginalną. To opowieść o przetrwaniu i chwilach słabości, ukazująca tę stronę ludzkiej natury, która nie zawsze jest dla nas widoczna. Wciągająca fabuła, wyraźni i do bólu realistyczni bohaterowie, zaskakujące zwroty akcji oraz nieprzewidywalność to tylko jedne z głównych zalet charakteryzujących tę powieść. To historia pełna emocji i napięcia, rozbudzająca ciekawość czytelnika, która sprawia, że oderwanie się od lektury choćby na chwilę jest naprawdę ciężkim zadaniem. Pomysł Amie Kaufman i Meagan Spooner bardzo przypadł mi do gustu i jestem przekonana, że po kolejny tom sięgnę z ogromną przyjemnością!

[Adres usunięty]