Szklany las

"Szklany las" to książka inna niż wszystkie. To głęboka, refleksyjna i mocna opowieść o grze pozorów, pełna mrocznego, tajemniczego klimatu, którym przesiąkamy na wskroś. Niesamowita przygoda, która z całą pewnością zostanie ze mną na długo.

Twórczość Cynthii Swanson znam tylko z książki "Wyśnione życie" dlatego też, może trochę przez wzgląd na tę historię byłam zaintrygowana tytułem "Szklany las". Znając umiejętności do niesamowitego lawirowania pomiędzy rzeczywistością a fikcją, mieszaniem czytelnikowi w głowie i oryginalnej fabule, z przyjemnością oddałam się lekturze tej książki. To co tam znalazłam przerosło moje najśmielsze oczekiwania. Cieszę się, że autorka nie zrezygnowała z utworzenia fałszywego obrazu w oczach czytelnika tylko po to, aby później w najmniej oczekiwanym momencie otworzyć jego oczy. Akcja przenosi nas lata 60., gdzie to, w stanie Wisconsin, mieszka Angie Glass, czyli jedna z naszych kluczowych postaci. Wraz z niespodziewanym telefonem poznajemy kolejną bohaterkę, nastoletnią kuzynkę Ruby, która to już na zawsze odmieni życie poznanych bohaterów. Kiedy postanawiają zaopiekować się osieroconą kuzynką i przeprowadzają się do szklanego, nowoczesnego domu znajdującego się w jakże pięknej scenerii leśnej akcja nabierze rozpędu, a klimat zagęści się do granic możliwości. Mrok, gęsta atmosfera, niepokój, to uczucia, które w trakcie lektury nie opuszczają czytelnika nawet na sekundę. Trzy wątki narracji pozwalają na poznanie szerokiego obrazu wydarzeń i krok po kroku doprowadzają nas do odkrycia największej tajemnicy ukrywanej przez rodzinę Glass. Cynthia Swanson ma niezwykły dar do tworzenia takich specyficznych książek, których klimat miażdży czytelnika i nie pozwala mu myśleć o niczym innym. Pokazuje ludzkie wady, które uwidacznia w niezwykły i oryginalny sposób kreowania charakterów postaci. Każdy z nich ma w sobie swoje własne sekrety, a kiedy osiągniemy punkt kulminacyjny, zobaczycie, że nie będziecie żałować czasu poświęconego tej książce. Ten świat wciąga nas w tą wykreowaną, niebezpieczną i intrygującą przestrzeń tylko po to, aby odkryć przed nami rodzinne sekrety i dramaty. Jeśli szukacie emocjonalnej, sensacyjnej powieści grozy, którą można uznać za połączenie thrillera z dramatem to ta książka jest dla Was. Muszę jednak zaznaczyć, że autorka, podobnie było w książce "Wyśnione życie" nie śpieszy się z ujawnianiem prawdy. Akcja nie jest na tyle dynamiczna, aby czytelnicy lubiący wartkie tempo wydarzeń byli zachwyceni. Tutaj, wszystko płynie swoim własnym rytmem, coraz to bardziej i mocniej wciągając odbiorcę w szpony mroku i tajemnicy. Obiecuję, że na długo zapamiętacie tę książkę.

Nieprzenikniona, zmętniała akcja z całą pewnością przypadnie Wam do gustu. Myślę, że wielu z Was zatraci się w tej powieści bez granic. "Szklany las" trzeba po prostu przeczytać!

Jak dobrze znasz swoich najbliższych? Czy wiesz wszystko o osobie, z którą idziesz przez życie?

Każdy z nas skrywa sekrety, mniejsze lub większe, o których nie mówi nikomu.

Angie jest szczęśliwą mężatką i matką maleńkiego Pi Dżeja. Jej mąż to przystojny, ciepły człowiek o artystycznej duszy, dla którego rodzina jest oczkiem w głowie. Ale, czy na pewno?

Gdy bratowa opuszcza rodzinę, a jego brat popełnia samobójstwo, Paul wraz z rodziną jedzie wesprzeć ich nastoletnią córkę Ruby. Okazuje się, że nie wszystko jest takie na jakie początkowo wygląda. Gdy sekrety rodzinne zamiatane pod dywan wychodzą na jaw, Angie przekonuje się, że szczęście rodzinne jest jedynie pozorem, a jej życie może być zagrożone.

Książka mocno trzymająca w napięciu, mimo niespiesznie toczącej się akcji. Przedstawiająca historię trzech kobiet - Angie, Silje i jej córki Ruby, uwikłanych w związki z psychopatami. Mroczna, intrygująca i niepokojąca, bo pokazuje, że tak naprawdę nie można poznać nikogo, może nawet samego siebie.

"Szklany las" C. Swanson to jedna z najlepszych książek jakie w ostatnim czasie przeczytałam.

To thriller psychologiczny, który swoim nieco mrocznym klimatem przypomina mi doskonale znane "Ostre przedmioty". Tutaj też zachowanie i postawy bohaterów trzymają w napięciu i przerażają.

Szczerze przyznam, że na początku nie było nam całkiem po drodze. Przeczytanie pierwszych 50 stron było dla mnie trudne. Nie potrafiłam się wczuć i odkładałam książkę na półkę. Wciągnęłam się jednak momentalnie i przepadłam. Nagle nie potrafiłam się już oderwać od tej historii.

Opowiada ona o 21-letniej Angie - młodej mamie i szczęśliwej żonie dużo starszego Paula. Angie z dnia na dzień zostaje rzucona na głęboką wodę - musi zająć się nie tylko domem i synem, ale także 17-letnią bratanicą męża, która w tajemniczych okolicznościach została opuszczona przez rodziców. Brat Paula prawdopodobnie popełnił samobójstwo, a matka nastoletniej Ruby zniknęła bez śladu. Angie wyrusza z mężem i synkiem na ciężką dla całej rodziny wyprawę. Wprowadza się do szklanego domu w środku lasu i próbuje wesprzeć męża i jego bratanicę w trudnych chwilach. Z każdym dniem zaczyna dostrzegać coraz więcej tajemnic skrywanych przez męża i jego bliskich - czy mroczne sekrety Glassów mają jakiś związek z ostatnimi wydarzeniami?

Książka zdecydowanie trzyma w napięciu, a sama fabuła sprawia, że chcemy poznać więcej szczegółów z życia bohaterów. Poznajemy je z trzech perspektyw - Angie, nastoletniej Ruby i zaginionej matki dziewczyny - Silji. Jest to ciekawy zabieg, ponieważ w emocjonujący sposób doświadczenia bohaterów splatają się w jedną całość.

Ta książka jest rewelacyjna. Polecam ją wszystkim lubiącym thrillery psychologiczne. Daję jej bardzo wysoką notę!

Jako fanka Stephena Kinga sięgnęłam po "Szklany las" jak tylko pojawił się w sprzedaży. Książka zdecydowanie spełniła moje oczekiwania. Rodzinna tajemnica, dziwne relacje, mroczna tragedia. Wartka akcja sprawia, że ani przez moment historia się nie dłuży a jej zawiłość, że nie można spodziewać się zakończenia. To zdecydowanie książka godna polecenia. Oby więcej takich pozycji na rynku!!!

Ta książka mocno mnie zaskoczyła!

Faktycznie czuć napięcie niczym w filmie "Dom Glassów". Akcja rozwija się powoli, ale to jest w tym przypadku na plus - autorka świetnie dodaje tym tajemniczości całej historii. Jeśli ktoś lubi thrillery psychologiczne z rodzinną zagadką w tle, to gorąco polecam. No i szybko daje się wyczuć dobry warsztat pisarski. Daję 5/5

Na poczatku czytania tej książki też miałam takie wrażenie jak autorka tej słabszej oceny i nawet sprawdziłam oryginał - ten język i sposób opisu rzeczywistości i podania treści jest zamierzony i w miarę czytania buduje klimat. Prostota buduje napięcie i pozwala wczuć się w ten mroczny dreszczyk czajacy się pod skórą. Zwyczajne wydarzenia mają w sobie dzięki temu jakiś niepokój i pozwalaja się zbliżyć do bohaterów. Moim zdaniem to jedna z tych książek, które smakuje się powoli i po której zostaje duże niespokojnych myśli w głowie, czyli tak jak dobry thriller powinien działać. Polecam bardzo :)

Rodzinne tajemnice mogą bardzo utrudniać życie, sięgać głęboko i zakorzeniać się pośród domowników, wnikać w ściany domu, dawać o sobie znać w najmniej oczekiwanym momencie, tak jak w przypadku Szklanego lasu. Główną bohaterką jest Angie, tak by się mogło wydawać, aczkolwiek nie jest to prawda.

Książka została poświęcona zarówno Angie, Ruby oraz wspomnieniom Siliji, dzięki czemu możemy oceniać poczynania bohaterów z różnych perspektyw. Doceniam fakt, iż w książce można śledzić to, co dzieje się obecnie, oraz poznać przeszłość pozostałych postaci, co ma znaczący wpływ na aktualne zdarzenia.

Nie jest to powieść, która będzie budzić grozę, nie jest to także pozycja, która będzie mieć ultraszybką akcję. Jest to coś powolnego, aczkolwiek nie nudnego. Czytelnik stopniowo i powoli poznaje ciemną stronę postaci, może również sam ocenić ich działania. Momentami brakowało mi jakiegokolwiek napięcia, czegoś, co wbije mnie w fotel. Nie doczekałam się, być może jestem przyzwyczajona do nieco mroczniejszych powieści.

Nie powiedziałabym, iż jest to thriller w całej swojej okazałości, połączyłabym to z powieścią obyczajową, właśnie za brak napięcia. Bohaterowie nieco mnie irytowali, zostali przedstawieni dosyć płasko i nijako, a młoda Angie wydała mi się niezwykle naiwna, jej metamorfoza okazała się daremna, gdyż nie zauważyłam u niej większej determinacji niż na początku książki.

Największym minusem powieści jest zdecydowanie tłumaczenie, momentami nie mogłam się skupić na książce, czułam się jakbym czytała książkę dla małych dzieci. Nie wierzę, że to wina autorki, gdyż wiele fragmentów możnaby po prostu przedstawić płynniej i lżej.

Nie uważam, iż jest to słaba książka, gdyż czytałam ją chętnie, szczególnie wspomnienia Siliji, w moim mniemaniu najlepsza część tej powieści. Zakończenie też nie było oczywiste, co prawda nie doznałam szoku, ale nieco mnie zaskoczyło. Więc jeśli oczekujecie czegoś lekkiego, to zachęcam, aczkolwiek nie szykujcie się, iż będzie to najlepsza powieść przez was przeczytana. To powieść z gatunku tych lekkich na raz.

recenzja pochodzi z bloga [Adres usunięty]

Angie to młoda mama i żona Paula. Para wiedzie szczęśliwe i spokojne życie, aż pewnego dnia bohaterka odbiera telefon od Ruby, bratanicy męża. Dziewczyna dzwoni ze straszą informacją, która na zawsze zmieni życie rodziny Glassów. Bowiem ojciec Ruby został znaleziony martwy, a matka pozostawiając tylko krótki list, zniknęła. Angie i Paul postanawiają przyjechać do rodzinnego domu Ruby, aby być z nią i wspierać w tym trudnym czasie. Wraz z przyjazdem Angie zaczyna zauważać dziwne zachowanie męża i jego bratanicy. Bohaterka ma wielki mętlik w głowie, a z każdym dniem przybywa coraz więcej pytań. Nic co z początku wydawało się proste, niestety takie nie jest. Coraz więcej niewiadomych, tajemnic, odkryć, które sprawiają, że Angie sama nie wie komu może wierzyć. Co tak naprawdę skrywa rodzina Glassów?

"Szklany las" to lektura względem, której miałam pewne oczekiwania. Opis bardzo mnie zaintrygował, ale niestety sama lektura mnie rozczarowała. Akcja, która bardzo się ciągła i tak naprawdę do samego końca nie mogłam się w nią wkręcić. Liczyłam na dawkę wielkich emocji, które będą trzymać w napięciu i z każdą kolejną stroną nabierać większego rozmachu, ale niestety nic takiego nie miało miejsca. Jedynie bohaterowie zostali dość ciekawie przedstawienie. Szczególnie postać Ruby bardzo mi się spodobała, taka tajemnicza, cicha, trochę straszna bohaterka, która intrygowała swoją postawą. Historia, w której jest pełno tajemnic, przez co łatwo się w tym wszystkim pogubić. Wszystko co z pozoru wydawało się łatwe nagle okazuje się czymś niezwykle skomplikowanym, na co potrzeba więcej czasu, aby zdołać to rozpracować. Książka, która niestety nie zdobyła moje serca, a bardzo żałuję, bo zapowiadała się naprawdę interesująco.