Spragnieni, by kochać

"Bo nie wystarczy kogoś kochać - trzeba mu jeszcze zaufać. I walczyć o to uczucie. Stworzyć coś nowego, coś, co będzie należeć tylko do nas. Dopiero wtedy miłość będzie miała znaczenie."

.

Eryka poznajemy już w poprzedniej książce autorki pt.: "Spragnieni by żyć". Jednak tam był tylko postacią drugoplanową, przyjacielem głównych bohaterów. Tym razem przedstawiona jest jego historia oraz Eweliny, dziewczyny bardzo skrzywdzonej przez życie. Może i jest to opowieść o rodzącej się młodzieńczej miłości, ale nie o to uczucie tutaj głównie chodzi, choć tworzy ono pewien kręgosłup dla pozostałych wydarzeń.

To historia przepełniona bólem, żalem wobec najbliższych. Autorka poruszyła tym razem ważny i częsty problem uzależnień. Co się dzieje kiedy rodzice widzą tylko krawędź kieliszka, a dzieci stają się niechcianym balastem? Tego właśnie doświadczyła Ewelina i jej starszy brat Piotr. Chłopak zawsze stawał w obronie młodszej siostry. Był jej opiekunem i w momencie, kiedy muszą żyć na własny rachunek dorosłe życie zaczyna go przerastać. Stacza się ciągnąć za sobą Ewelinę, która w obliczu miłości, nie potrafi odciąć się i zawalczyć o siebie. Złamana przez dotychczasowe życie nie potrafi otworzyć się na innych. Zamknięta, nieufna buduje mur by już nikt nie mógł jej zranić. Nie widzi jednak, że robi sobie tym dodatkową krzywdę. Ten przypadek idealnie obrazuje, jaką ludzie mają niesamowitą zdolność przewidywania tego co ktoś może pomyśleć czy zrobić. Generuje to mnóstwo niedomówień i sprzecznych działań. Najważniejsza jest szczera rozmowa. Jasne określenie swoich oczekiwań jak i obaw.

Eryk swoją determinacją i szczerym uczuciem stara się dotrzeć do serca dziewczyny. Bardzo mi imponowała jego dojrzała postawa. Wszystko robił stopniowo, z wyczuciem, bez nadmiernego nacisku. Czy udało mu się zbudować związek z Eweliną? Tego już musicie dowiedzieć się sami.

Historia opowiedziana jest z dwóch perspektyw Eryka i Eweliny. Każdy z nich ukazuje własny punk widzenia. Uzewnętrznia swoje odczucia, obawy i przemyślenia.

Jeśli chodzi o stronę stylistyczną to zarówno ta, jak i poprzednia książka są do siebie bardzo podobne. Czyta się je lekko choć nie bez emocji. Śmiem twierdzić, że tym razem jest ich nawet jeszcze więcej.

Jeśli lubicie powieści obyczajowe to zdecydowanie polecam tę książkę!

"Bo nie wystarczy kogoś kochać - trzeba mu jeszcze zaufać. I walczyć o to uczucie. Stworzyć coś nowego, coś, co będzie należeć tylko do nas. Dopiero wtedy miłość będzie miała znaczenie."

🍀

"Ale musiałem to zrobić.

Brutalnie uświadomić jej, że różni ludzie doświadczają różnych tragedii. Po nich przychodzi załamanie, trudny czas rekonwalescencji, a w końcu bierzemy się w garść. Próbujemy stanąć na nogi, chociaż po drodze jeszcze wiele razy upadamy. Staramy się niestrudzenie iść przed siebie, jednak na naszej drodze natrafiamy na przeszkody, o które się potykamy, porażki, których pokonanie nas wzmacnia. Bo trzeba kochać życie, które otrzymaliśmy. Ponieważ drugiej szansy nie będzie."

🍀

"Spragnieni by kochać" Anny Szafrańskiej - ach, co to była za książka! Wciagająca, pełna emocji, zwrotów akcji, pełna pięknych słów, cytatów, powieść, od której nie mogłam się oderwać! I wydaje mi się, że druga część jest tak samo dobra, a może nawet i lepsza, od pierwszej książki - "Spragnieni by żyć".

Ale może zacznijmy od początku.

"Spragnieni by kochać" to połączenie powieści obyczajowej z romansem. Historia umieszczona na kartach powieści to kontynuacja książki "Spragnieni by żyć". Jednak tym razem narratorami oraz głównymi bohaterami są Eryk i Ewelina.

Eryk to student prawa, przyjaciel Ali i Kuby, uroczy, przystojny, zabawnych chłopak, pochodzący z dobrego domu. Ma wszystko: kochających rodziców, przyjaciół i pieniądze. Zawsze chętnie pomaga innym.

Ewelina to dziewczyna, która nie boi się żadnej pracy. Jest skrywa, wycofana, nie chce nawiązywać z nikim żadnych relacji. Wydaje się być osobą zimną, niedostępną i tajemniczą. Nie dopuszcza do swojego serca nikogo. Jednak czy Ewelina taka jest naprawdę? Może to tylko maska i gra pozorów?

Właśnie dla tej tajemniczej dziewczyny Eryk jest wstanie zrobić wszystko. Jest gotowy na każde poświęcenie, każdą pomoc. Ale czy Ewelina jest gotowa na to, aby odmienic swoje życie i raz na zawsze zerwać z przeszłością? Czy przeszlosc już zawsze będzie na niej ciążyła i będzie ją doganiać w najmniej odpowiednim momencie? Czy będzie kiedyś szczęśliwa? Czy spełni swoje głęboko ukrywane marzenia i pragnienia?

Z całego serca polecam Wam tę powieść! Moje serducho już skradła i przyznam szczerze, że to naprawdę bardzo dobra książka! Wartościowa i piękna, wciągnie Was do swojego świata i pochłonie. Szczerze polecam przeczytać!💚

Ja z niecierpliwością czekam na kolejną część- "Spragnieni by trwać" 💚

Myślałam, że pierwszą część już poruszyła ale zmieniłam zdanie czytając "Spragnieni by kochać".

Tym razem autorka skupiła się na Eryku, którego postać od pierwszych stron przypomina mi współczesnego Wertera... Eryk podobnie jak swego czasu cierpiący bohater powieści Goethego mierzy się z miłością w jej współczesnym wydaniu. Ewelina- tajemnicza, wycofana i niedostępna, skrywająca tajemnice będzie niezłym wyzwaniem dla Eryka.

Chlopak gotów jest dla niej zrobić wszystko i jak się okaże będzie musiał to udowodnić.

Bałam się momentami, że będzie mi ciężko wejść w umysł młodego człowieka jednakże przeżycia ukształtowały charaktery naszych bohaterów na bardzo dojrzałych ludzi.

Postać Eryka bardzo mnie zaskoczyła, to nie jest ten sam chłopak, którego poznaliśmy jako przyjaciela Ali.

Polecam tę pozycję i młodzieży i starszym czytelnikom.

Zapewne zostanie z Wami na długo 📚

"Życie jest pełne niespodzianek. Nigdy nie wiesz, kiedy ktoś ponownie pojawi się w twoim życiu albo którą relację będziesz chciał odbudować. Pytanie, czy wystarczy ci determinacji, by temu zadaniu podołać..."

Nie wiem jak Pani Anna Szafrańska to robi, ale ponownie to zrobiła! Spowodowała, że moje serce rozpadło się na kilka kawałków...

Historie, które pisze są niesamowite..oddają samo życie, nie ma w nich zawartych cukierkowych miłości... raczej ukazuje trudną miłość, która musi wiele przejść by osiągnąć upragniony cel - BYCIE RAZEM.

"Bo nie wystarczy kogoś kochać - trzeba mu jeszcze zaufać. I walczyć o to uczucie. Stworzyć coś nowego, coś, co będzie należeć tylko do nas. Dopiero wtedy miłość będzie miała znaczenie..."

"Spragnieni by kochać" - to druga część trylogii.

Tym razem autorka opisuje nam historię Eryka - przyjaciela Alicji i Kuby z poprzedniej części. Eryk ma kochających rodziców i wspierających przyjaciół z którymi mieszka, ale nie ma szczęścia w miłości. Kiedy poznaje Ewelinę jego serce zaczyna szybciej bić. Jedno spotkanie, a ON już wiedział że jest to miłość jego życia.

Postanawia, że zatrudni się w tej samej restauracji, w której pracuje dziewczyna by być blisko niej. Chciał ją bliżej poznać, lecz ona nie pozwala mu zbliżyć się do siebie.

Dlaczego tak jest?

Eryk chciał dać Ewelinie wszystko. Całego siebie. Całą swą miłość,a ona go skutecznie od siebie odtrącała...nie chciała przyjąć jego miłości.

Niestety miała ku temu powody. Chciała chronić Piotrka - brata narkomana, nie chciała pokazać w jakich warunkach żyje... nie chciała złamać obietnicy, którą złożyła swojemu bratu... że zawsze będą razem...

Tylko czy czasami warto? Warto poświęcać się dla kogoś, kto nie potrafi nas docenić?

Nie chciałabym być na miejscu Eweliny. Nie chcę jej oceniać. Kochała brata nade wszystko. Poza nim nie miała nikogo więcej. Tylko takie życie znała...

Trudna historia. Trudne relacje. Nigdy nie wiadomo co zrobić by było "dobrze".

Historia łapie za serce!

Jeżeli chcecie poznać Eryka i Ewelinę to polecam z całego serca!

"Niby nic nieznaczące znajomości mogą odmienić twój świat..."

Mój odmienił, a Wasz?

"Spragnieni by kochać" to książka, o trudnej miłości, która od początku skazana jest na niepowodzenie. Eryk pochodzi z dobrego domu, w którym czuć miłość i wzajemne wsparcie. Natomiast Ewelina jest dziewczyną, która znana jest z ciętego języka i nigdy nie pozwala dojść do siebie zbyt blisko. Chłopak wychodzi z siebie i stara się jak może, by choć trochę zwrócić jej uwagę, ale niestety spotyka się z odrzuceniem i brakiem zainteresowania z jej strony. Nie wie on, że maska twardej i niedostępnej kobiety, została wypracowana przez lata życia w strachu, bólu i cierpieniu...

Jakie tajemnice skrywa Ewelina i czy będzie ona umiała się uwolnić od toksycznej relacji?

Eryka nie da się nie kochać i już w pierwszym tomie pokazał nam się z dobrej strony. Uwielbiam jego dojrzałość emocjonalną i to, że pomimo licznych niepowodzeń i trudnych wyborów nie poddaje się i dąży do celu. Z pewnością szuka ON własnej drogi i pragnie znaleźć miłość. Historia Eweliny jest bardzo trudna. Poznajemy jej smutną przeszłość i dzięki temu możemy zrozumieć jej pewne zachowania, które doprowadzają do pogłębiających się problemów. Dziewczyna jest kompletnie zagubiona i nie wierzy, że może ją spotkać w życiu coś dobrego.

To było niesamowite. Kolejna historia napisana przez @annaszafranskaauthor która z pewnością na długo zostanie w mojej pamięci. Uwielbiam autorkę za to, że potrafi ona pisać tak życiowe i prawdziwe historie, które z pewnością dotykają najczulszych punktów. Te wszystkie emocje, które targają bohaterami, wszystkie ich rozterki, ból oraz traumatyczna przeszłość sprawiają, że nie możemy się oderwać nawet na chwilę od czytania. Spotykamy tutaj zawiłą i skomplikowaną relację rodzinną. Narkotyki, alkoholizm, przemoc rodzinna, toksyczne relacje - to tylko niektóre wątki, z którymi będziemy się musieli zmierzyć, poznając tą historię. Ja jestem jak zawsze oczarowana "piórem" Pani Ani i z niecierpliwością będę wypatrywać kolejnego tomu.

Kolejna książka z serii spragnionych.

Kolejna historia która chwyta za serce .

Kolejni bohaterowie z którymi nie chce się rozstawać.

Kolejne emocje które sprawiają że ma się ciarki na plecach .

Autorka tak idealnie spisała ból i problemy bohaterki Eweliny że od książki nie mogłam oderwać się nawet na moment . Cierpienie które zawiera ta książka nie raz poczułam w sobie podczas czytania . Eryk główny bohater uczy nas co to miłość i wytrwałość oraz zrozumienie i wsparcie . Perspektywa opisana rozdziałami jej i jego co daje nam większy obraz wyobraźni na historię i emocje .

Momentami można mieć łzy w oczach . Znając poprzednią część książki wiedziałam że i ta historia rozkruszy moje serduszko na kawałki. Spragnieni by kochać to historia o miłości ale jak można kochać nie znając tego uczucia ? Ewelina od najmłodszych lat żyje w piekle które tworzą jej rodzice, później zostaje sama ze starszym bratem i z czasem coraz lepiej nie jest . Uzależnienia mają wpływ nie tylko na jedną osobe ale oraz ich najbliższych. Eryk chłopak któremu niczego nie brakuje ma kochających rodziców, studia i pieniądze. Lecz swoimi uczuciami obdarzył Eweline która żyje dla brata . Razem ❤

Jak dla mnie książka warta każdej godziny.

Autorka kolejny raz sprawiła, że książka po przeczytaniu długo zostaje w myślach i sercu.

Historia Eweliny i Eryka nie jest łatwa i prosta. Tutaj trzeba zmierzyć się z przeszłością, a także toksycznym środowiskiem które odcisnęło piętno na życie i światopogląd Eweliny. To właśnie ona musi pokonać swoje słabości i demony, aby móc rozpocząć normalne życie.

Historia pełna determinacji i walki z problemami jakim jest nałóg bliskiej osoby, który stacza na dno nie tylko siebie ale i najbliższych. Manipulacja, która posługuje się się brat Eweliny, sprawia że ona nie potrafi się od niego uwolnić, a ON perfidnie ja wykorzystuje zasłaniając się obietnica złożona przed laty.

Książka pokazuje, że warto walczyć o miłość i lepsza przyszłość. Ważne aby móc zaufać odpowiedniej osobie i pozwolić sobie pomóc, a także czasami warto postawić swoje szczęście na pierwszym miejscu. Poświęcenie dla drugiej osoby, która tego nie szanuje i ciągle aby żąda, a daje jedynie puste obietnice i setki kłamstw, sprawia że przestajemy widzieć inny świat. Wydaje się nam że tak ma być i ciężko jest przyjąć pomoc od kogoś kto mówi, że życie wygląda inaczej.

Heroiczną walka siostry o brata, oraz chłopka o dziewczynę, sprawia, że ta książka wyciska z czytelnika wszystkie emocje. Bo każdy z nas jest przecież spragniony miłości i ta historia pokazuje, że każdemu trzeba dać szansę, a czy ja wykorzysta to zależy tylko od niego. Cudowna książka.

Czyta się szybko i dobrze. Rozdziały są różnej długości - preferowałam te krótsze, ale kiedy pojawiły się dłuższe to już nie marudziłam (naprawdę!). Język jest prosty i łatwy w odbiorze. Autorka jak zawsze przyłożyła się do pokazania emocji, które targały bohaterami. Jeśli o to chodzi, to zawsze świetnie je oddaje.

Podsumowując - polecam :) Jestem fanką twórczości Ani i choć czasem muszę się do czegoś przyczepić to i tak bardzo miło spędzam czas przy lekturze jej książek :)

Dzień dobry, dobry dzień ❣️

Spieszę dzisiaj do Was z recenzją drugiej części "Spragnionych...". Nie wiem czy pamiętacie jak bardzo podobała mi się pierwsza część, ale tak. Podobała mi się bardzo więc z ogromną przyjemnością sięgnęłam po książkę "Spragnieni, by kochać".

Czy była tak dobra jak pierwsza część? Nieee.... Ta część była jeszcze lepsza. To jak Pani Ania potrafi zagrać nawet na najmniejszej strunie uczuć czytelnika jest po prostu fenomenalne. Czytając książki Pani Ani czytelnik czuje je cała sobą i historia Eweliny i Eryka nie jest wyjątkiem. Pani Aniu gratuluję!!! Z całego serca!!!

Ewelina to dziewczyna, która od samego początku miała w życiu ciężko.... Czy ktoś taki, jak sama o sobie mówi, zepsuty ma prawo do nadziei na lepsze jutro? Eryk, zakochany w dziewczynie, która nie ma zamiaru się zbliżyć do nikogo. Czy będzie miał dość cierpliwości, siły i argumentów aby pomóc jej się otworzyć?

Bohaterowie są jak zwykle nakreśleni bardzo wyraźnie. Każdy z nich ma charakter, który idealnie odzwierciedla to co przeszedł. Fabuła? Bolesna, ale przepiękna! Emocje w książce? Są, a wręcz się z niej wylewają. Ta książka jest tak głęboka, że miałam nie raz strach przewrócić stronę, aby moje serce się nie roztrzaskało na kawałki. Zakończenie? Przekonajcie się sami!!!

“Życie jest pełne niespodzianek. Nigdy nie wiesz, kiedy ktoś ponownie pojawi się w twoim życiu albo którą relacje będziesz chciał odbudować. Pytanie, czy wystarczy ci determinacji, by temu podołać”

Ewelina jest tajemnicza, wycofana i niedostępna. Wszystkich trzyma na dystans i nikomu nie pozwala się do siebie zbliżyć. Ale to tylko maska, tak naprawdę jest krucha i delikatna, ale dla otoczenia musi być twarda i zimna, bo na co dzień walczy, żeby uratować swój cały świat.

Eryk czuje, że Ewelina jest dla niego wszystkim. Niestety problemem jest to, że nie pozwala mu się poznać. Chłopak zrobi wszystko, żeby skruszyć mur, który wokół siebie zbudowała.

“Spragnieni by kochać” to kolejna książka Anny Szafrańskiej, w której autorka porusza trudne tematy społeczne. Fabuła jest wypchana emocjami.

Autorka tą historią pokazuje, że każdy z nas doświadcza jakichś mniejszych lub większych tragedii. Jednak kiedy załamanie mija i bierzemy się w garść i bez względu na to ile razy upadniemy, i co złego wydarzy się w przeszłości zasługujemy na nową szansę, miłość, przyjaźń i zaufanie. Jestem pewna, że historia Eryka i Eweliny wciągnie was tak samo mocno jak i mnie.

Kolejna świetna powieści, pióra Anny Szafrańskiej, która zapewniła mi tak ogromny wachlarz emocji, że mimo, iż od przeczytania minęło kilka dni nadal przeżywam tamtą historię.

Znałam już pióro autorki, dlatego nie zaskoczył mnie wysoki poziom książki i jej bardzo dojrzali, mimo młodego wieku, bohaterowie ale również całość powieści.

To jak Ania poprowadziła bohaterów, jak duży bagaż doświadczeń im zafundowała, aż ściskało serce.

♥️"Spragnieni by kochać"♥️ ni mniej ni więcej opowiada o miłości, ale nie o takiej "normalnej", radosnej, młodzieńczej z motylkami w brzuchu a o miłości, która musi pokonać tak dużo, że aż dech zapiera, o uczuciu kobiety i mężczyzny, ale również ogromnej miłości siostry do brata, czy matki do dziecka.

To również powieść o walce, którą toczą bohaterowie ze sobą o siebie, o tym, że jak nisko byśmy nie upadli zawsze możemy się podnieść, szczególnie jeśli na swojej drodze spotkamy kogoś kto kocha nas bardziej niż sami siebie kochamy.

Ewelinę i Eryka spotkaliśmy już w poprzedniej części "Spragnieni by żyć", chłopak jest przyjacielem Ali i Kuby. Aktualnie mieszka ze wspomnianą dwójką, czekając na rozpoczęcie studiów prawniczych, dorabia pracując w barze, w którym pracuje również Ewelina. Ta dziewczyna intryguje go i do tego stopnia zawładnęła światem chłopaka, że robi wszystko by się do niej zbliżyć.

Ewelina, młoda, doświadczona przez życie dziewczyna, która sprawia wrażenie tajemniczej i niedostępnej, zmaga się z trudami życia codziennego. Mieszkając z uzależnionym bratem, poświęciła mu wszystko, pieniądze, dumę a nawet uczciwość. Za wszelką cenę stara się go chronić, ale czy jej się to uda?

Czy naprawdę możemy starać się chronić najbliższych za cenę nas samych?

Na drodze Eweliny staje Eryk, młody chłopak, wychowany w pełnej miłości rodzinie, w duchu tolerancji i empatii. Ten impulsywny, młody mężczyzna jest dla Eweliny gotowy zrobić prawie wszystko. Zauroczony nią próbuje się zbliżyć, ale czy mu się uda, rozkruszyć lód wokół serca dziewczyny?

„Odejście tych, których kochamy, zawsze boli. I zostawia w nas blizny. Ale nie wszystkie są takie bolesne. Bo są też wspomnienia, które w sobie pielęgnujemy. I to one sprawiają, że stajemy się silniejsi.”

Czekałam na tę książkę z przeogromną niecierpliwością! Poprzedni tom – „Spragnieni, by żyć” skradł moje serduszko w całości, zwłaszcza główny bohater Kuba, który zadomowił się w nim chyba już na stałe. 😍 Dodatkowo uważam, że jest to jedna z najlepszych książek wydanych w 2020 roku! W związku z tym czułam, a nawet byłam stuprocentowo pewna, że „Spragnieni, by kochać” będzie kolejną cudowną, ale przede wszystkim niezapomnianą lekturą spod pióra niezwykle utalentowanej polskiej autorki Anny Szafrańskiej. Czy się pomyliłam? Ani trochę! Bo historia Eryka i Eweliny opowiedziana w tej książce dosłownie wniknęła we mnie i zawładnęła moim sercem, ciałem oraz duszą. 💙

„Spragnieni, by kochać” to powieść, której głównym i najważniejszym fundamentem są uczucia. Cała ich paleta! Jestem pod naprawdę wielkim wrażeniem, w jak piękny sposób autorka potrafi oddać na zwykłej kartce papieru każdą  pojedynczą emocję, dzięki czemu czytelnik wprost żyje opowieścią rozgrywającą się przed jego oczami. Przeżywa i czuje razem z bohaterami. Dokładnie tak było w moim przypadku. Ja straciłam poczucie czasu, zaczytując się w historii Eryka i Eweliny. Fabuła książki pochłonęła mnie bez reszty! Nie mogłam się od niej oderwać, ponieważ z każdym kolejnym przeczytanym rozdziałem, mówiłam sobie „jeszcze tylko jeden, to już ostatni” i w ten właśnie sposób skończyłam ponad czterystu stronicową powieść w jeden dzień, co mi się bardzo rzadko zdarza. Akcja rozwija się tutaj w swoim własnym tempie, nic nie jest pisane na szybko i na siłę. Wręcz przeciwnie. Jest naturalnie oraz prawdziwie. Treść książki, którą skrywa piękna, ale też niepozorna okładka, może się wydawać prosta i zwyczajna, jednakże jest ona niewątpliwie wyjątkowa, poruszająca i niełatwa. Kilkukrotnie złamała moje serce, aby później z biegiem czasu poskładać je kawałeczek po kawałeczku w jedną kompletną całość. „Spragnieni, by kochać” to historia, która wzrusza, przenika i momentami wstrząsa czytelnikiem. Opowieść, która zadaje, ale też leczy bolesne rany. Jest to powieść, która zawiera tak smutne i pełne cierpienia sceny, przy których płacz jest nieunikniony. Bo ja się popłakałam... niejednokrotnie. W pewnym momencie musiałam przerwać czytanie, ponieważ tekst rozmazywał mi się przed oczami. Jest to tylko kolejny dowód na to, iż Anna Szafrańska jest mistrzynią w pisaniu nadzwyczajnie emocjonalnych książek, które zapisują się w pamięci na bardzo długi czas.

Eryk i Ewelina. Główni bohaterowie, którzy sprawili, że świat zewnętrzny chwilowo przestał dla mnie istnieć. Autorka wykreowała postacie niesamowicie autentyczne. Z prawdziwymi i namacalnym problemami, które mogłyby dotyczyć kogokolwiek z naszego otoczenia. Ona to dziewczyna zamknięta w sobie, tajemnicza i obojętna. Zapalczywa i waleczna. Odpycha od siebie każdego, kto w jakikolwiek sposób próbuje się do niej zbliżyć. Chowa się za ostrym słowem oraz nieprzyjemnym, a nawet obcesowym zachowaniem. Niemalże do perfekcji opanowała bycie niewzruszoną i surową osobą. Jednak to tylko solidny pancerz, którym się okryła, a przez który Eryk skrupulatnie stara się przebić i pokazać Ewelinie, że jest warta więcej, niż myśli i sama sobie wmawia. On to pewny siebie, pomocny, przyjacielski i zabawny chłopak. Mądry i inteligentny, ale też niekiedy impulsywny. Gdy po raz pierwszy zobaczył Ewelinę, poczuł, że jest ona wyjątkową osobą, a ON zrobi wszystko, aby się przed nim otworzyła i zapragnęła go tak, jak ON jej. Oboje mają swoje demony przeszłości, jednakże te, które nieustannie ścigają główną bohaterkę, są o wiele straszniejsze i trudniejsze do pokonania. Ewelina nie miała łatwego życia. Nie wie, czym jest prawdziwa miłość, zaufanie, ciepło i troska. Jej ciało, ale też i dusza są naznaczone okropnymi bliznami. Niestety, ale teraźniejszość jest równie przerażająca, co przeszłość. Dziewczyna ledwo wiąże koniec z końcem, pracując na kilka etatów, ale to wciąż za mało. Jedyna bliska jej osoba, która powinna ją wspierać, manipuluje nią pod własne korzyści. Ewelina głęboko wierzy w to, że nie potrafi kochać, szczególnie w ten romantyczny sposób. Boi się otworzyć i zaufać drugiej osobie, gdyż uważa, że nie jest tego warta. Uważa, że nie zasługuje na szczęście, przyjaźń i miłość. I to jest bardzo smutne i przytłaczające. Okrutnie było mi przykro z powodu sytuacji życiowej Eweliny i tego, że nie potrafiła powiedzieć „dość”, jednak mimo wszystko byłam też pełna podziwu wobec jej siły psychicznej i, prawdę mówiąc, rozumiałam jej decyzje, pomimo że nie były one właściwe. Eryk to pod wieloma względami całkowite przeciwieństwo Eweliny. On może sobie pozwolić na pracę tylko i wyłącznie dla zajęcia czasu, ma mieszkanie, wspaniałych i oddanych przyjaciół, opiekuńczych i kochających rodziców, którzy dla swojego syna zrobiliby wszystko. Głównych bohaterów dzieli wiele różnic, ale łączy jedno... Oboje są spragnieni, by kochać. 💙 Obserwowałam z zapartym tchem, jak Eryk powoli i delikatnie kruszył mury otaczające serce dziewczyny. Jak uczył ją kochać, marzyć i wierzyć w siebie. Pokazał jej, że jeśli tylko się odważy i zawalczy o siebie samą, to lepsze jutro stoi przed nią otworem. To było przepiękne, a Eryk zauroczył mnie dogłębnie swoją cierpliwą, czułą i wrażliwą postawą wobec Eweliny! 💙

Anna Szafrańska napisała historię piękną, ujmującą, subtelną, ale jednocześnie trudną, pełną cierpienia i bólu. Książka „Spragnieni, by kochać” porusza ciężkie tematy i problemy, które bezpośrednio dotyczą bohaterów tejże powieści. Opowieść, która bardzo dobrze ukazuje, w jak prosty sposób można kimś manipulować, grając na jego uczuciach i wykorzystując do tego głęboko zakorzeniony w sercu strach. Jest to powieść o prawdziwej przyjaźni, zaufaniu i oddaniu. O miłości i bardzo silnym uczuciu, które, aby mogło zaistnieć, musi pokonać wiele przeciwności losu i przeszkód na swej drodze. Książka, w której przemyślenia głównych bohaterów skłaniają czytelnika do własnych refleksji. Jest to wspaniała historia, o której mogłabym mówić i mówić, ale powiem już tylko tyle... Bardzo mocno polecam przeczytać każdemu bez wyjątku zarówno „Spragnionych, by żyć”, jak i „Spragnionych, by kochać”, gdyż są to książki niezaprzeczalnie warte uwagi! Ja teraz bardzo niecierpliwie czekam na informację dotyczącą daty premiery „Spragnieni, by trwać”, natomiast Was gorąco zachęcam do lektury wyżej wymienionych tytułów! 💙💜

Pierwsza część z tej serii wprost mnie zachwyciła. Dlatego z niecierpliwością czekałam na kontynuację. No cóż mogę teraz powiedzieć po przeczytaniu drugiego tomu? Jedynie tyle, że wypatruje daty premiery trzeciego.❤️

Pióro autorki zdecydowanie wpisało się w moje gusta, tak samo jak umiejętność kreowania bohaterów i historii. Głównie dlatego, że są z pozoru zwyczajne i bliskie codziennego życia czytelnika. Jednak w tym kryje się coś więcej. W tym kryją się niewyobrażalne emocje, które są tu opisane w przepiękny sposób. Trafiają wprost do serca czytelnika. ❤️

"Spragnieni by kochać" to książka zawierającą w sobie całą paletę emocji. Nie sposób się przy niej nudzić, czy choćby oderwać od jej czytania.To kolejna książka, która pod przykrywką lekkiej historii niesie poważne treści. Historia Eryka i Eweliny, których częściowo poznajemy w pierwszym tomie, porusza temat przeszłości bohaterów i wpływu jaki wywiera ona na ich teraźniejszość. I choć zderzają się tu dwie różne rzeczywiści, to wcale nie znaczy, że nie mają one prawa współistnieć. Odkrywamy, że bez względu na to z jakimi demonami musimy się mierzyć zasługujemy na miłość.

Seria spragnieni jest zdecydowanie jedna z moich ulubionych. Uważam, że warto po nią sięgnąć, poddać się emocjom w niej zawartym. Uronić podczas jej czytania łzy szczęścia jak i smutku. Bo, gdy sięgnięcie po pierwszy tom odkryjecie, że jesteście spragnieni kolejnych stron pełnych uczuć i niełatwych przeżyć.❤️

"Bo nie wystarczy kogoś kochać - trzeba mu jeszcze zaufać. I walczyć o to uczucie. Stworzyć coś nowego, coś, co będzie należeć tylko do nas."

Jestem zadowolona. Jestem zachwycona. Niewielu mam pisarzy (zwłaszcza tych ukochanych) których każdą książkę mogę brać w ciemno. Wiem że nie pożałuje. Wiem że polubie, pokocham. @annaszafranskaauthor jest jednym z tych autorów. #spragnienibyżyć było jedną z najlepszych książek zeszłego roku, poprzeczka została wysoko ustawiona. A jak wyszło w #spragnienibykochać ... No bardzo dobrze, mimo tego że z początku nie mogłam wejść w tę książkę, ale to spora zasługa przechodzenia z różnych gatunków w czytaniu. Zawsze mam tak po fantasy, ale z biegiem stron stało się jasne że to będzie dobre! Historia Eryka i Eweliny, to opowieść nie tylko o miłości i poddaniu się jej. To przede wszystkim opowieść o zrywaniu więzów, które skutecznie oplatały latami. Tworzyły swoisty kokon, z którego ciężko się uwolnić. Opowieść o tym, że trzeba walczyć, o siebie i innych, ale właśnie nie można walczyć za wszelką cenę, nie można być buforem, bo naprawdę żeby pomóc komuś zerwać z czymś co pociąga na dno ON sam musi włożyć w to odrobinę chęci, inni nie zrobią wszystkiego, nie przeżyją za ciebie życia. Za to kocham książki Ani, za te życiową prawdę. Za to że jej bohaterowie są prawdziwi, z duszą. Targani emocjami. Podoba mi się i bardzo cenię to że Ania, włada serce w to co robi. Ta książka, jest przemyślana, przepracowana i logiczna. Dodatkowo w tej książce jest pełno emocji, zarówno złych jak i dobrych. Wzrusza, zmusza do płaczu ale i do przemyśleń. Ta książki jest taka życiowa. Prawdziwa. Uwielbiam to że przybliża także losy bohaterów z poprzedniej książki, miło jest zobaczyć co u nich słychać... No Kuba (on ma moje serducho 🖤) .

Polecam !!

@carolina_czyta_i_oglada

Czasami na naszej drodze stają ludzie, którzy są nam na tyle bliscy, że słowo "przyjaźń" już nie wystarcza.

@annaszafranskaauthor

Eryk od dawna zapatrzony jest w Ewelinę, która przyciąga go swoją osobą, trzymając jednocześnie na dystans. Ona natomiast ukradkowo zerka na niego, bojąc się zbliżyć. Ciągnie się za nią niezły bałagan, a każdy z dotychczasowych partnerów uciekał kiedy tylko wykładała karty na stół. Eryk postanowił zatrudnić się w jednym z jej miejsc pracy by być bliżej. Co z tego wyjdzie? Przed nimi długa i kręta droga.

Kolejna piękna i zarazem bolesna historia na koncie autorki. Niesamowicie porywa od pierwszych stron po ostatnią. Eryk jest przyjacielem Kuby i Ali, to jego historię podbojów i walki o miłość tutaj poznamy. Zagłębimy się w świat gdzie niestety, ale prawda o Ewelinie głównej bohaterce jest ukryta pod wieloma warstwami pozorów, kłamstw, a na szczerość i otwarcie się trzeba będzie ciężko zapracować. Dziewczyna na codzień od niepamiętnych czasów walczy o każdy dzień. Najpierw jako dziecko i teraz jako dorosła osoba wraz z jedynym członkiem rodziny - bratem. Miłość, nawet braterska może być szkodliwa, czasem pociąga nas na samo dno. Dziewczyna poświęciła całą siebie dla mogło by się wydawać ratowania tego co zostało, jednak zagmatwała się, wzięła na barki za dużo, jest współuzależniona a to czasami nawet gorsze. Popadła przez to w bardzo ogromne tarapaty. Nie umie wybrnąć z obecnej sytuacji, a każdy dzień jest piekłem na ziemi, nie znalazła nikogo kto by jej naprawdę chciał pomóc. Eryk natomiast jest uparciuchem i choć skryty nie odpuści tak łatwo, wyciągnie pomocną dłoń i mimo wielu przeszkód będzie trwał, by pokazać, że na świecie istnieją wartościowi ludzie. Miłość wartościowa, poświęcenie, pomoc, oddanie i trwanie przy słusznej sprawie. Wylałam wiele łez przez tą historię, ale na zawsze zostanie w mojej pamięci. Niesie za sobą przesłanie i wiele wartości, których wiele osób powinno nabyć. Polecam gorąco, bo ta książka porusza serca i dusze.

"Nadzieja... Gdybym dopuściła ją do głosu... przepadłabym. To przez nią nie byłam pewna swoich wyborów, stawałam się zbyt nieostrożna. Była jak zaburzający rzeczywistość omam, przez który się odkrywałam, narażałam się na zranienie."

Na pierwszy rzut oka trudno o bardziej niedobraną parę niż Eryk i Ewelina. On, chłopak, który ma wszystko, kochających rodziców, oddanych przyjaciół, właśnie zaczyna wymarzone studia i o nic nie musi się martwić. Ona z kolei, to dziewczyna starająca się przetrwać każdy kolejny dzień, wycofana, pozbawiona marzeń, skrywająca bolesne sekrety. Jednak od pierwszego spotkania coś ich do siebie przyciąga. Wiem co pomyślicie, klasyczne new adult, i jest to oczywiście prawda, ale jednocześnie, jest to najlepsze new adult jakie ostatnio czytałam. Idealnie poprowadzona fabuła, sprawia, że relacja między bohaterami rozwija się w sposób naturalny, jednocześnie Eryk i Ewelina to taka para, z którą sama bym się chętnie zaprzyjaźniła, po prostu nie sposób ich nie polubić. Uwagę zwraca również lekki i niewymuszony styl autorki, który idealnie pasuje do tej historii. Jednak, istotne jest to, że nie jest to tylko lekka książka o miłości młodych ludzi, ale podobnie jak w przypadku poprzedniej części, to przede wszystkim opowieśtć o poszukiwaniu własnej drogi, opowieść o tym, że czasami najtrudniej jest wybaczyć sobie i tym samym zawalczyć o siebie. Przeczytajcie koniecznie, a następnie czekajcie razem ze mną na kolejną część "Spragnionych by trwać "

Zakochać się wcale nie jest trudno, wcale nie musi to być dwustronne. Po prostu czasem człowiek nie może przejść obojętnie obok drugiej osoby, staje mu się bliska nie dając ze swojej strony jakiejkolwiek zachęty. Po prostu to się dzieje. Czasem to uczucie jest jak letni deszcz, o jakim zapomina się zanim jeszcze spadnie ostatnia kropla, niekiedy jednak z każdym dniem coraz głębiej i silniej zakorzenia się w sercu. Takiego uczucia nie da się zignorować, po prostu ominąć i pójść dalej swoją drogą, ono wciąż przypomina o sobie i skłania do walki o nią, bez względu na wszystko i wszystkich.

Najmocniejszy mur nie jest zbudowany z najtwardszych kamieni czy metali, ale z ludzkich uczuć. One z czasem wcale nie muszą ulec osłabieniu, wprost przeciwnie rosną w siłę, niekiedy destrukcyjną, niszczącą wszystko wokoło oraz żywiącą się bólem i cierpieniem. Eryk wie czego chce, a konkretniej kogo, to nie zachcianka, chwilowy kaprys, lecz coś co siedzi w nim głęboko. Ewelina nie zrobiła nic by wzbudzić jego zainteresowanie, wprost przeciwnie, nie chciała tego, tak jak wielu rzeczy w swoim życiu, przynajmniej chciała w to wierzyć lub raczej musiała by nie móc utrzymać maskę, za którą kryła się od lat. Tych dwoje podąża całkiem innymi drogami, ale jedno z nich zauważa w drugim to, co warte jest by otworzyć swoje serce. Czy to nie pomyłka? Jeden z życiowych błędów, będących ostrzeżeniem na przyszłość? Ewelina nie ma zbyt wielu powodów do radości, za to Eryk jak najbardziej, wszystko zdaje się mu sprzyjać. Poza jednym, to, co czuje do niej wciąż napotyka trudności, na jeden krok do przodu dwa wykonywane są w tył. Dlaczego dziewczyna nie wierzy w prawdziwość uczuć kogoś, kto nie zniechęca się jej unikami? Pewne tajemnice są zbyt bolesne i raniące, czy przekreślą szansę na miłość? Czy ona będzie na tyle mocna by się nie ugiąć pod ich naporem?

Bolesna przeszłość i strach o teraźniejszość nie są dobrą kombinacją, często odbierają odwagę by zawalczyć o przyszłość, swoją. Czy kiedy nie widzi się nadziei na lepsze jutro lub jest ona zgniatana w zarodku można dostrzec szansę, taką, o której się nie marzyło nawet? Anna Szafrańska nie boi się trudnych tematów, poranionych bohaterów i przede wszystkim skrajnych emocji, mających źródło tam gdzie człowiek powinien znaleźć wsparcie i bezpieczeństwo, a dostaje coś wprost przeciwnego. „Spragnieni by kochać” jest drugim tomem trylogii, i tak samo jak w przypadku pierwszej części, nie da się go czytać spokojnie, odsuwając od siebie to, co dzieje się pomiędzy postaciami, nie można na zimno patrzeć na to, z czym one mierzą się, być tylko i wyłącznie odległym obserwatorem. To nie ten rodzaj fabuły, jeśli chcecie prostej opowieści o zakochaniu się to nie znajdziecie tego w twórczości tej pisarki, ale gdy pragniecie historii o miłości, takiej prawdziwej do szpiku kości, to znajdziecie ją w książkach jej autorstwa. Ostatnia serwuje, nam czytelnikom, nic oczywistego, żadnych półśrodków, niedomówień, w jakiej szczęście nie jest podane na tacy, w której ludzie błądzą, raz za razem popełniają te same błędy, bo wcale nie tak prosto jest uczyć się na nich, a zwątpienie wciąż toczy podjazdową wojnę z nadzieją. Coś jeszcze wyróżnia ją spośród wielu innych – wielobarwność i przede wszystkim wielowarstwowość emocji, nie nagromadzonych by jedynie zrobić wrażenie, lecz głęboko osadzonych w fabule i co równie ważne w samych bohaterach i ich przeszłości. „Spragnieni by kochać” poruszają trudne problemy, nie dają łatwych odpowiedzi, postacie nie przypominają jedynie z wierzchu realnych ludzi, oni są nimi z krwi i kości, a przede wszystkim emocji.

Przedstawiam Wam książkę, spod pióra autorki, która z największego twardziela wyciśnie kilka łez.

.

Po książki autorki sięgam bez zastanowienia. Po prostu z góry wiem, że to będzie coś dobrego, przepięknie napisanego i bardzo życiowego. I tym razem, również się nie pomyliłam. „Spragnieni by kochać” to historia, która łapie za serce, wzrusza prostotą i siłą przekazu. Książka, którą się pochłania i bardzo ciężko odłożyć. Na przykład ja, chodziłam z nią po całym domu i czytałam w każdym monecie (naprawdę w każdym).

.

Anna Szafrańska w swojej książce porusza temat uzależnienia narkotykami i szansy na nowe, inne życie. Przywiązanie, dotrzymanie obietnicy, potrzeba wzajemnej opieki i toksyczna miłości do brata. Relacja, która zabiera z Eweliny życie i osacza w każdym aspekcie. Znajomość z Erykiem, jest dla niej jak promyk światła, którego za wszelką cenę, nie chce do siebie dopuścić... Dlaczego?

.

Łamanie murów, poznawanie prawdy i rodząca się miłość, która potrzebuje czasu, opieki i siły przebicia w trudnych momentach. Miłość, która pnie w górę, rozwija i daje możliwości. KONTRA. Miłość do brata, rodząca się od najmłodszych lat, ciągnąca w dół, depresyjna i łamiąca.

.

Z początku może wydawać się, że historia jest taka zwykła, ot niczym się nie wyróżnia. Jednak dla mnie jest to bomba emocjonalna, która naprawdę potrafi zaskoczyć. Autorka stworzyła bohaterów z krwi i kości, z którymi się utożsamiamy. Momentami czułam się, jakbym siadła z przyjaciółką i słuchała historii pełnej bólu, cierpienia i samotności. Ja to czułam, miałam wrażenie, że te sytuacje, wydarzyły się naprawdę i to boli. Boli, że gdzieś na świecie, albo blisko nas, są osoby takie jak Ewelina. Potrzebujące pomocnej dłoni, wyciagnięcia, zanim ktoś inny, pociągnie ich na dno.

.

Jeśli szukacie bardzo życiowej historii, przy której chce się płakać i po której w głowie panuje wielkie zamieszanie. Takiej naszprycowanej emocjami, dramatyzmem i trudnymi relacjami! To ta seria, książka nada się idealnie.

U mnie @annaszafranskaauthor zawsze wywołuje kaca książkowego, więc ogromnie Wam polecam!❤❤

To nie było moje pierwsze spotkanie z autorką, więc wiedziałam czego się mam spodziewać. I się nie zawiodłam. „Spragnieni, by kochać” to wspaniała, ciepła, wzruszająca opowieść o tym, że każdy z nas jest autorem własnej historii. Niezależnie od naszej przeszłości to od nas zależy nas los. To my podejmujemy decyzje i to my kierujemy własnym życiem.

Ewelina zniechęca i odpycha każdego kto chciałby się do niej zbliżyć. Bo jeśli nikogo do siebie nie dopuści, ten nie będzie mógł jej zranić, prawda? Dziewczyna skrywa bolesną przeszłość, boi się pokazać swoją prawdziwą twarz, to kim jest i skąd pochodzi. Umiejętnie gra swoją rolę tej zimnej i opryskliwej, jednak jest ktoś kto ją przejrzał. Wie, że jej zachowanie to tylko maska, system samoobronny jej organizmu. Czy Eryk będzie tym, który zburzy mur, który Ewelina sama wokół siebie zbudowała? Czy uda mu się ją przekonać, że jest silną kobietą, która zasługuje na miłość?

Autorka ma tą niezwykłą umiejętność pisania o emocjach. Nie sposób przejść obok tych emocji obojętnie. Bohaterowie są bardzo autentyczni, co tylko sprawia, że kibicujemy im od samego początku i z zapartym tchem śledzimy ich losy. Książka, której się wprost nie chce odłożyć, dopóki nie przewrócimy ostatniej kartki. Oczywiście z szybszym biciem serca, bo na końcu autorka zafundowała nam istny rollercoaster i miałam obawy jak ta historia się skończy.

Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na kolejną część, która jest już w przygotowaniu, a Was zachęcić gorąco do lektury.

MOJA CHWILA NOCĄ

,, (..) Nie uciekniemy od popełniania błędów, ale one nigdy nie staną się naszą porażką, jeśli będziemy się na nich uczyć. Bo nie ma czegoś takiego jak złe decyzje- są tylko niewykorzystane szanse. Bo jedyne, czego nikt z nas nie potrafi, to cofnąć czas.''

,, Spragnieni, by kochać '' to książka która niczym burza piaskowa na pustyni wdarła się do mej duszy i pozostawiła spustoszenie!! W dalszym ciągu nie mogę się podnieść po żywiole!

Ewelina , to dziewczyna która nie miała łatwego życia, niechęć do wszystkich sprawia , że nie ma przyjaciół, a rodzina to tylko puste słowo napisane na karcie jej historii. Chłód w jej oczach nie pozostawia złudzeń, ona nie jest zdolna do przyjaźni, ale czy aby na pewno?

Eryk, student prawa, który zna życie i odtrącenie. Życie nauczyło go, by nie oceniać, dać szansę , ale czy ON taką dostanie ? Czy będzie na tyle wytrwały i spragniony , by kochać?

Tych dwoje połączy uczucie, które powinno być pielęgnowane , ale niestety, życie to nie bajka , a świat się nie zatrzymuje, tylko pogłębia blizny noszone na duszy. Każdego dnia życie stawia wyzwania przed Eweliną i Erykiem. Czy tych dwoje będzie w stanie połączyć siły i stawić czoła przeszłości? Czy maska, którą nosi Ewelina zostanie zdjęta i zacznie oddychać pełną piersią? Zapraszam do książki po odpowiedzi.

Anna Szafrańska , sprawiła, że w klatce czuję ból , ból z powodu tak autentycznych bohaterów! Czytając książkę miałam wrażenie , że czytam historię bliskich mi osób, przyjaciół. ,, Spragnieni, by kochać '' to książka która uświadamia czytelnikowi , że są osoby które kryją się za murem a my powinniśmy zburzyć go i wyciągnąć pomocną dłoń! Polecam Książkę !!!!!!!!