Sowniki

,,Sowniki" Kamila Bryksy

⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10⭐

76/2021

•

Rodzinna tajemnica ze spowitej mgłą podlaskiej wsi

Śmierć ukochanej żony w wyniku wypadku jest dla Bernarda końcem dotychczasowego życia. Od tamtej chwili nie potrafi stanąć na nogi. Pod wpływem impulsu wyjeżdża z Białegostoku do rodzinnej wioski Weroniki – aby poznać jej bliskich, miejsca, w których dorastała, i choć przez chwilę poczuć się znów blisko niej…

Pojawienie się mężczyzny w Sownikach wywołuje konsternację wśród mieszkańców. Mimo zaskoczenia opowiadają mu historie zaginięć kobiet, które wstrząsnęły przed laty lokalną społecznością. Bernard zaczyna podejrzewać, że żona celowo trzymała go z dala od rodzinnych stron. Czy naprawdę znał ją tak dobrze, jak mu się wydawało?

W swojej debiutanckiej powieści Kamila Bryksy znakomicie odmalowuje klimat podlaskiego miasteczka, w którym wszyscy się znają, a jednocześnie ukrywają przed sobą mnóstwo sekretów.

•

Muszę przyznać, że jest to bardzo dobry debiut. Zdecydowanie określiłabym ją jako obyczajówkę z nutką kryminału, co nie umniejsza faktu, że przyjemnie się ją czytało. Autorka bardzo umiejętnie stopniowo budowała napięcie. Zakończenie wbiło w fotel więc za to ogromny plus. Pochwała również należy się za wykreowanie klimatu małego miasteczka. Jeśli chodzi o minusy, to zabrakło mi bardziej charakternych bohaterów, czytając książkę, gubiłam się, kto jest kim, więc gdyby nie imiona to byłoby ciężko. Bernard również nie przypadł mi do gustu jego sposób bycia i postawa bardzo mnie irytowała. Książkę zdecydowanie mogę polecić, jest dobra na letnie wieczory, jeśli lubimy tajemnicze historie.

•

•

•

Za egzemplarz dziękuję @[Adres usunięty]ce

Dla mnie najważniejsza jest rodzina, lecz czy byłabym w stanie zrobić dla niej wszystko?

Nie wiem. Cieszę się, że nie muszę podejmować decyzji i nie jestem na miejscu Bernarda. Bohatera książki "Sowniki" @kamilabryksy

Jak ocenić Bernarda? Nie potrafię jednoznacznie stwierdzić. Bo z jednej strony autorka tak wykreowała tę postać, iż mu bardzo współczułam, a z drugiej byłam zła na niego, za jego postawę, podejście i w ogóle. Inni bohaterowie nie powodowali u mnie już takie braku zdecydowania.

Sama akcja również rozpoczyna się niby niewinnie. Niby, bo już prolog powoduje, iż z zaciekawieniem przewracasz kartki książki i chcesz poznać więcej.

A poznajesz historię stopniowo. Dla mnie napięcie zbudowane jest idealnie. Gdy już wydawało mi się, iż znam rozwiązanie zagadki, autorka podawała mi inne i na nowo musiałam myśleć Co, kto i dlaczego ...

A zakończenie to już w ogóle mnie kupiło. Było świetne. Zupełne zaskoczenie i nie takiego rozwiązania się spodziewałam. Osoba, która okazała się być tą złą w ogóle nie brałam pod uwagę. Choć pisać, że była tą złą to chyba źle napisane, gdyż zależy, z której strony spojrzeć można wskazać złych osób więcej.

Podsumowując, Kończąc i nie przynudzając więcej stwierdzam, iż książka jest godna polecenia. A niebanalnie rozwiązana fabuła powoduje napięcie podczas czytania, a Ty chcesz poznać całość od razu.

Polecam.

Słowo debiut działa na mnie jak magnes a ta książka jest debiutem. Oprócz tego ma okładkę, która również działała na mnie przyciągająco.

Bernard nie potrafi się odnaleźć po śmierci żony. Pod wpływem chwili decyduje się na podróż w rodzinne strony Weroniki. Lokalna społeczność nie przyjmuje go z otwartymi ramionami... Co jest powodem? Dlaczego Weronika nigdy nie chciała tu przyjeżdżać?

Czuję się jak kot po wylizaniu miski ze śmietanką... Było pysznie...

Od pierwszych stron Autorka konsekwentnie wprowadzała mnie w coraz mroczniejszy klimat. Kolejne wydarzenia coraz bardziej zagęszczały atmosferę, przywoływały pytania.

Akcja niespieszna ale wciągająca i powodująca silne emocje. Momentami leniwie zmieniają się sceny ale w żadnym wypadku nie mylić tego z nudnie. Nic w tej książce z nudy.

Opowieść jakby płynęła sama, napędzana jedynie słowem mieszkańców.

Podoba mi się pomysł na tę książkę, jak i jego realizacja. Lekkie pióro, rewelacyjne i naturalne dialogi, charakterystyczni bohaterowie z dobrze zaznaczonym profilem psychologicznym.

Jak dla mnie świetna a to dopiero początek.

Niezmiernie się cieszę, że już w sierpniu trafi do księgarń kolejna książka Autorki.

Pani Kamilo, gratuluję takiego wejścia!!!

"Decyzje w życiu podejmował szybko. Nie potrzebował wielogodzinnych rozmyślań, żeby kupić mieszkanie, wyprowadzić się, wybrać miejsce wakacyjnego wyjazdu albo się zaręczyć. Nie roztrząsał, nie robił listy argumentów za i przeciw ani nie dzwonił do znajomych z prośbą o radę. Większości spontanicznych decyzji nie żałował. Do podjęcia tej potrzebował jeszcze kilku łyków kawy i jednego głębokiego oddechu."

"Sowniki", historia mężczyzny, który nie może się pogodzić z tragiczną śmiercią żony, to debiut Kamili Bryksy i od razu zaznaczę, że całkiem udany. Z całą pewnością największym atutem tej powieści jest jej klimat. Cała akcja, dzieje się w jesiennej aurze podlaskiej miejscowości, gdzie na przestrzeni czasu, w tajemniczych okolicznościach, zniknęło parę osób. Jest tajemniczo i posępnie, mamy wrażenie, że każdy z mieszkańców coś ukrywa i nie wiadomo komu zaufać. Podobało mi się również to jak autorka wykreowała bohaterów, bo o ile można przewidzieć w jakim kierunku potoczy się akcja, to tego jak na poszczególne wydarzenia zareagują postacie, już niekoniecznie. Minusem tej książki jest jej tępo, które jest zbyt powolne i sprawia, że momentami się ona dłuży, a ma tylko niecałe 300 stron. No i najważniejsze, zakończenie. Tak jak napisałam wcześniej, można było jej przewidzieć, ale przynajmniej w tym wypadku, nie jest to zarzut. W skali punktowej 6/10.

Wiecie wszystko o swojej drugiej połówce? Nie zastanawiacie się czasem, czy czegoś nie ukrywa?

Kamila Bryksy postanowiła wejść na rynek wydawniczy z przytupem, czego doskonałym przykładem jest kryminał "Sowniki". Bernard jest wdowcem, stracił swoją żonę Weronikę w wypadku. Pewnego razu postanawia w końcu udać się do rodzinnej miejscowości ukochanej i poznać teścia oraz rodzinę zmarłej żony. To samo w sobie od razu wzbudza mnóstwo pytań - dlaczego dopiero teraz, jak można było przez kilka lat związku ani razu nie odwiedzić rodziny?

Bernard udaje się się Sowników, kontaktuję się z Magda, siostrą Weroniki i zaczyna się cała historia. Bernard odkrywa mnóstwo tajemnic związanych z rodziną zmarłej żony. Poznaje szczegóły zaginięcia teściowej, a także, co wprawia go w osłupienie, dowiaduje się o innym zaginięciu, które dotknęło to niewielkie miasteczko. Rozmowy z mieszkańcami Sowników tylko utwierdzają go w przekonaniu, że coś jest nie tak.

Kamila Bryksy doskonale budowała napięcie. Powolnymi krokami,małymi odkryciami, sekretami zarysowała bardzo ciekawą historię. Rodzinne tajemnice to temat, który chyba nigdy nie wyjdzie z mody, a w tym przypadku został ciekawie rozwinięty. Nie czytałam jeszcze niczego w tym tonie, dlatego bardzo mnie ta powieść zaciekawiła, wciągnęła, a zakończenie było świetną wisienką na torcie. Nie jest to długa książka,czyta się ją szybko, gdyż jak najprędzej chce się poznać zakończenie tej historii oraz tajemnice, jakie skrywała cała rodzina. Polecam!

Rodzinne tajemnice, niewielkie miasteczko i trzy kobiety, które zaginęły w tajemniczych okolicznościach. Tak w skrócie można opisać fabułę całkiem wciągającej historii, którą skrywa debiutancka powieść Kamili Bryksy. Całość opisana dość prostym językiem, co sprawiło , że książkę przeczytałam bardzo szybko. Nie było zaskakujących zwrotów akcji ani krwawych opisów, jednak stopniowo odkrywane tajemnice nie pozwoliły się od książki oderwać. Autorka bardzo ciekawie przedstawiła klimat niewielkiej miejscowości, gdzie wszyscy się dobrze znają. W odstępach kilku lat giną tam bez śladu 3 kobiety, jednak mieszkańcy nie są szczególnie zainteresowani ich odnalezieniem.

Kamila Bryksy zastosowała dość nietypową narrację, akcję poznajemy z punktu widzenia niemal każdego bohatera, więc momentami można było się pogubić. Sami bohaterowie także zasługują na uwagę, bowiem zostali doskonale wykreowani. Każdy z nich intryguje, wydaje się wszyscy ukrywają jakieś sekrety. Samo zakończenie było zdecydowanie bardzo dobre, jednak żałuję, że nie wszystkie rozpoczęte wątki znalazły swój finał. Przez to zachowania bohaterów nie zawsze wydawały się zrozumiałe.

Bernard traci żonę i zostaje sam, bez rodziny, bez pracy. Nie radzi sobie z żałobą i smutkiem. Postanawia odwiedzić rodzinę zmarłej żony, nawiązać bliższe relacje. Wcześniej nie miał okazji ich poznać, nie utrzymywali kontaktu przez około 10 lat trwania ich małżeństwa, ponieważ Weronika w zasadzie uciekła ze swojej rodzinnej miejscowości do Białegostoku. Kiedy Bernard pojawia się w Sownikach nie czuje się mile widziany. Siostra Weroniki stara się nakłonić go do jak najszybszego powrotu do domu. Jej ojciec, teść Bernarda też nie jest skory do rozmów. Jednak Bernard nie zamierza tak po prostu odjechać poznając rodzinne sekrety. Im dłużej przebywa w Sownikach, tym bardziej wsiąka w śledztwo, które prowadzi na własną rękę. Zaintrygowany zaginięciami i reakcjami członków rodziny oraz sąsiadów, postanawia dociec prawdy, rozwikłać zagadki niewyjaśnionych zniknięć.

SOWNIKI to mała miejscowość, lecz pełna tajemnic. Tu każdy wydaje się być podejrzany, nic nie jest oczywiste, a kolejne zaginięcia dają do myślenia. Bohaterowie są skomplikowanymi postaciami, co sprawia, że rzeczywiście o zbrodnie podejrzewać tu można niemalże każdego. Czy czytając ten thriller obstawicie od razu winnego? Nie sądzę. A o to głównie w thrillerach chodzi.

SOWNIKI to przyjemny thriller, jakkolwiek to brzmi. Początek nie zapowiadał większych wrażeń, jednak ostatecznie uważam, że czas z lekturą nie był stracony. Zakończenie mnie satysfakcjonuje. I choć zastrzeżeń nie brakuje, to z pewnością miłośnicy thrillerów będą zadowoleni z tego debiutu.

„Przesiąkł chłodem poranka, a deszcz nie dawał mu spokoju. Najpierw wiatr, a potem mokre krople męczyły bezbronną już tkankę. Kiedy leżał przemoknięty na ziemi, nie przypominał już ani trochę tego liścia, który tak pięknie mienił się w świetle jesiennego dnia”.

„Sowniki” autorstwa Kamili Bryksy to kryminał ze skrywaną rodzinną tajemnicą w tle. To historia, która zmusza do zadania pytań: Jak ważna jest rodzina? Ile można zrobić, by ją chronić? I czy są tajemnice, które niszczą więzi rodzinne?

Sowniki to niewielka miejscowość z wielkimi tajemnicami skrywanymi przez lata. Szukający rodziny zmarłej żony Bernard wkracza w ten świat kłamstw z absolutną nieświadomością skrywanej przez żonę przeszłości. Jak bardzo zmieni się jego życie? Czy poznanie nowej rodziny przyniesie ukojenie, którego tak pragnie? Czy naprawdę znał opłakiwaną kobietę?

Ta książka zaskoczyła mnie ciekawym ujęciem bólu Bernarda po tragedii, która go spotkała (jego żona ginie na przejściu dla pieszych potrącona przez tajemniczego kierowcę). Autorka stara się pokazać rozpacz z perspektywy mężczyzny, dla którego po wypadku świat się kończy, który jest gotowy zrobić wiele… bo już nie ma nic do stracenia, który przez splot dziwnych okoliczności rozpoczyna prywatne śledztwo. Czy odkrycie tajemnic żony pomoże w przeżyciu żałoby?

Polecam Wam lekturę tej książki. To książka na jeden wieczór, pokazująca życie w małej, spokojnej, hermetycznej miejscowości, gdzie ludzie w pewien sposób akceptują swoje słabości i łączy ich zmowa milczenia oraz marazm.

Tytułowa miejscowość jest fikcyjna, stworzona przez autorkę na użytek powieści, więc próżno szukać jej na mapie. „Sowniki to twój raj na ziemi” głosi jej turystyczna reklama, tylko że to, co tutaj się dzieje, jest dalekie od tego raju.

Bernard po tragicznej śmierci swojej żony, nie mogąc pogodzić się z jej stratą, postanawia pojechać do Sowników na Podlasie, do rodzinnej miejscowości Weroniki. Ma tutaj zamiar odnaleźć jej rodzinę i bliżej się z nią zapoznać. Żona uniemożliwiła mu kontakty z rodziną, sama zrywając z bliskimi relacje przed laty. Nie oczekiwał, że przyjmą go tu z otwartymi ramionami, ale nie spodziewał się też takiego chłodu i dystansu.

Mała miejscowość ma swoje mroczne tajemnice, a lokalna społeczność ma swoje powiązania, obcy zadający pytania i wtrącający się w ich życie nie jest tu mile widziany. Bernard im dłużej przebywa w Sownikach, tym bardziej przekonuje się, jak mało wiedział na temat swojej żony i jej przeszłości, a mieszkańcy mu w tym nie pomagają, bo nie mają ochoty wtajemniczać go w swoje sekrety.

Przed laty zaginęły dwie mieszkanki Sowników, a tajemnica ich zniknięcia nigdy nie została wyjaśniona. Kobiety, które zaginęły dawno temu, były blisko związane z Weroniką. Jedna z nich była jej matką, druga przyjaciółką. Grono podejrzanych nie jest zbyt szerokie, ale mimo to policji nie udało się ustalić nic konkretnego, ponieważ przed laty nie dysponowali odpowiednimi narzędziami, a i ślady w tej sprawie były znikome. Bernard musi znaleźć klucz do rozwiązania zagadki tajemniczych zaginięć, tym bardziej że znika jego szwagierka, a wszyscy podchodzą do tego dość obojętnie.

Powieść od początku wciąga w klaustrofobiczny, mroczny i gęsty klimat małej miejscowości, otoczonej mgłą dosłownie i w przenośni. Czas płynie wolno, a wszyscy jak to bywa w takich społecznościach, doskonale się znają. Plagą tej wsi są zaginięcia kobiet, ale odnosi się wrażenie, że mieszkańcy nie specjalnie się tym przejmują.

Przedstawienie historii jest dość klasyczne. Powieść, nie należy do tych drastycznych i ciężkich. Język jest lekki, czyta się szybko. Zapis wydarzeń tego, co działo się kiedyś i teraz przedstawiony tak, żeby czytelnik zrozumiał motywacje postępowania bohaterów. Podobało mi się, że detektywem nie jest ktoś profesjonalny, lecz prywatne śledztwo Bernarda toczy się bardzo powoli. Tajemnice odkrywa stopniowo, łącząc elementy układanki w całość.

Bardzo dobrze oddany klimat małej miejscowości, ale za to brak nakreślenia samego Podlasia. Sowniki to miejscowość, która mogłaby znajdować się w dowolnym regionie kraju, chyba że taki był zamysł autorki. Kamila Bryksy stawia pytania, jak daleko możemy posunąć się, by chronić swoją rodzinę, czy możemy złamać prawo? Kim naprawdę jest ten, kogo kochamy? Okazuje się, że ludzie mają różne dziwne motywacje, szczególnie wtedy, gdy chcą chronić swoją rodzinę i najbliższych.

Książkę czytało się przyjemnie i z zainteresowaniem. Przeszkadzała mi trochę w jej odbiorze taka mała nieścisłość, pisanie o Sownikach raz, że to wieś, a raz, że to małe miasteczko. Lekko męczyły mnie też ciągłe przeskoki w narracji i dość dziwny wydał mi się wątek o spadającym liściu, może miało to mieć jakiś głęboki przekaz, lecz niestety go nie zrozumiałam. Zakończenie też nie jest jakimś wielkim zaskoczeniem, bo jest raczej wypracowane i w wielkim skrócie dowiadujemy się prawdy na temat całej intrygi.

„Sowniki” to powieść idealna na wakacje, do odpoczynku na hamaku w ogrodzie, doskonale sprawdzi się w podróży. Sama historia nie jest skomplikowana, nie ma tutaj mocnych wrażeń czy wyjątkowych zwrotów akcji. Określiłabym tę książkę, jako powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym i tajemnicami rodzinnymi w tle. Jako debiut wypadła poprawnie, ale wydaje mi się, że Kamila Bryksy napisała powieść dość zachowawczo i liczę, że uda jej się jeszcze mnie zaskoczyć w kolejnej powieści. Z wielką uwagą będę śledzić rozwój kariery autorki, bo moim zdaniem nie wykorzystała do końca swoich możliwości.

„Sowniki” to doskonały debiut Kamili Bryksy. Autorka sprawiła, że nie zapomnę jej nazwiska, lecz wyczekiwać będę kolejnej książki. Ciekawa fabuła, a co najważniejsze umiejętne jej poprowadzenie, są mocnymi punktami tej książki.

Pani Kamila nie tylko miała pomysł na historię, lecz ciekawie poprowadziła jej wątki. „Sowniki” to historia, w której tajemnica gra pierwsze skrzypce, a wszystko osnute mgłą podlaskiej wsi, co jeszcze bardziej potęguje dreszcze na całym ciele.

Bohaterem książki jest Bernard Porzycki. Na co dzień pracownik biura projektowego ArtProject. Jednak jego prywatne życie legło w gruzach, gdy otrzymał wiadomość o śmiertelnym wypadku jego żony. Mężczyzna nie potrafi otrząsnąć się po tej tragedii. Postanawia wyjechać do Białegostoku, do rodzinnej wioski Weroniki. Chce bliżej poznać rodzinę swej żony. O dziwo jego przybycie spotkało się z dezaprobatą mieszkańców. Nie pojmuje ich zachowania. Mężczyzna poznaje lokalną historię, która pozostawiła trwały ślad na jej społeczności. Poznaje również tajemnice z przeszłości Weroniki.

Zaczyna zastanawiać się, dlaczego Weronika nigdy nie zabierała go w rodzinne strony? Dlaczego swą przeszłość osnuła tajemnicą? Jaką tajemnicę przed nim skrywała? Czy znał swą żonę?

Kamila Bryksy akcję zarysowała w małej miejscowości, w której wszyscy się znają. Nie ukrywam, że lubię czytać książki, których akcja rozgrywa się właśnie w takich miejscach. A „Sowniki” są miejscem, do którego powracać będę wspomnieniami. Ta książka to udany debiut Kamili Bryksy. Debiut, który pokazuje również potencjał autorki do tworzenia historii, która intryguje zapewniając czytelnikowi emocjonalną lekturę. Jeśli zapytacie mnie, czy warto sięgnąć po tę książkę, to zdecydowanie odpowiem – TAK, WARTO! A dla Pani Kamili mam kilka słów – I WANT MORE!

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

„Sowniki” Kamili Bryksy tak naprawdę ciężko zakwalifikować mi zarówno do kryminału, jak i thrilleru. Teoretycznie mamy tutaj intrygę, mroczną tajemnicę, śmierć… Jednak chyba jest to moje uprzedzenie… za bardzo przyzwyczaiłam się do bardziej mroczniejszych historii. Dlatego książkę ciężko zakwalifikować mi do któregoś z gatunków. Jest to debiut autorki, który okazał się być bardzo udany! Fabuła jest ciekawa i wciągająca do tego stopnia, że nie chce się odkładać książki. Styl jakim posługuje się autorka jest bardzo dobry i ciężko poznać, że mamy do czynienia z debiutem. Cała fabuła opiera się na rodzinnej tajemnicy, którą wraz z jednym z głównych bohaterów będziemy poznawać. Autorka wprowadza nas w historię bardzo klimatycznym opisem spadającego liścia, któremu nadaje wręcz ludzki charakter. Wzbudza to mieszankę uczuć u czytelnika. Z każdą stroną książka staje się coraz ciekawsza i nabiera wielowątkowości. Muszę przyznać, że gdzieś z tyłu głowy siedziało mi rozwiazanie całej tej historii jednak pomyliłam się w jednym fakcie. Nie będę Wam mówić w jakim, aby nie psuć przyjemności z czytania. Portrety psychologiczne bohaterów widać, że zostały bardzo dobrze przemyślane i dopracowane w najmniejszym szczególe. Dialogi przeplatają się z narracją tworząc spójną, ciekawą całość.

Uważam, że książka jest jak najbardziej warta polecenia. Ostatnio w moje ręce wpada coraz więcej świetnych debiutów, do których „Sowniki” należą na 100%. Zdecydowanie czekam na kolejne książki autorstwa Kamili Bryksy.

"Sowniki" mają taką okładkę, że nie musiałam zagłębiać się w opis, aby ta książka mnie "kupiła".

Pierwsze skojarzenia? Niewielka wioska w której każdy każdego zna, sekrety zaklęte w małej społeczności i mgła okalająca tę mieścinę, trzymająca jej tajemnice jakby pod kloszem.

Przed laty doszło tu do dwóch tajemniczych zaginięć, a w obu przypadkach trop urywał się przy wejściu do okolicznego lasu, obie te sprawy nie zostały doprowadzone do finału, tego szczęśliwego bądź dramatycznego, śledztwa utkwiły w martwym punkcie. Mieszkańcy mimo iż na pozór zgodni, snuli swoje teorie na temat zniknięć, po cichu podejrzewali się wzajemnie, a wokół tematu wytworzyła się zmowa milczenia.

Niemal dziesięcioletnie małżeństwo Bernarda zostaje zakończone tragiczną śmiercią Weroniki. Młoda kobieta ginie, a jej mąż nie mając nic do stracenia wyrusza do tytułowych Sowników poznać rodzinę żony, od której kobieta tyle lat trzymała go z daleka. Czy celowo?

Wraz z upływem dni Bernard coraz bardziej przekonuje się że nie znał swojej żony i jej przeszłości przed przyjazdem do Białegostoku. Rozpoczyna swoje prywatne śledztwo, grzebie w przeszłości i okazuje się że być może rodzina Weroniki ma wspólny mianownik z zaginięciami sprzed wielu lat, a mieszkańcy wiedzą więcej niż wówczas powiedzieli policji.

Kryminał Kamili Bryksy to debiut, moim zdaniem bardzo udany. Bardzo rzadko sięgam po pierwsze książki autorów, jakieś wewnętrzne uprzedzenie, jednak podczas lektury Sowinek miałam wrażenie że książka wyszła spod pióra doświadczonej autorki. Uwielbiam motyw małej społeczności, a tutaj ciężar sekretów sprawiał że momentami miałam gęsią skórkę. Bardzo dobrze oddany jest klimat podlaskiej wsi. Mamy całą masę bohaterów, lecz ich ilość nie przytłacza, podczas lektury nie miałam odczucia że gubię się, że te postacie się mylą. Każda z nich ma jakieś sekrety, wie o czymś co lata temu zostało przemilczane, co sprawia że do końca nie byłam pewna zakończenia. Przez ułamek sekundy myślałam że Bernard w jakiś sposób jest zamieszany w tą sprawę, że jest coś, czego autorka postanowiła jeszcze nam nie zdradzać. Dla mnie - jedna z lepszych książek przeczytanych do tej pory. Mam gorącą nadzieję, że autorka jeszcze nie raz nas zaskoczy.

„Sowniki” Kamili Bryksy oczarowały mnie mrocznym i gęstym klimatem podlaskiej wsi. Uwielbiam książki, które rozgrywają się w małych miejscowościach, w których czas płynie wolno, wszyscy się doskonale znają, lecz mimo to są mistrzami w ukrywaniu tajemnic. Jak wiadomo każda rodzina skrywa tajemnice, ale niektórzy mają nieco więcej na sumieniu i lepiej byłoby, żeby w przeszłości nie grzebano. Główny bohater książki Bernard zrobi jednak na przekór i za wszelką cenę pragnie poznać rodzinne sekrety swojej zmarłej żony.

Bernard nie może pogodzić się ze śmiercią żony, mężczyzna nie potrafi stanąć na nogi i przypomina cień dawnego siebie. Aby poczuć się znów blisko niej postanawia wyjechać w rodzinne strony ukochanej Weroniki, poznać miejsca, w których dorastała. Nigdy wcześniej nie miał też kontaktu z teściem, żona nie chciała wracać do bolesnych wspomnień. Jego pojawienie się w Sownikach nie jest jednak mile widziane, mieszkańcy czują konsternację. Po spotkaniu z siostrą odkrywa tajemnice, które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego, okazuje się, rodzina miała związek z zaginięciami dwóch kobiet. Bernard zaczyna rozumieć, dlaczego Weronika przez tyle lat milczała, tylko czy na pewno miała ku temu powód?

„Sowniki” to połączenie thrillera, kryminału oraz książki obyczajowej i niestety ta obyczajowość wysunęła się na pierwszy plan przyćmiewając te najbardziej angażujące czytelnika elementy. Książkę czyta się dobrze, lecz dla mnie za mało było zwrotów akcji i choć pytań i tajemnic było tutaj sporo, to bardzo szybko udało mi się wytypować osobę odpowiedzialną za popełnione zbrodnie. Do odgadnięcia pozostawał mi tylko motyw i tutaj na szczęście poczułam się już zaskoczona. Bohaterów jest wielu i to oni wprowadzają zamęt – każdy okazuje się podejrzanym, nagle nikt niczego nie pamięta i tylko główny bohater w prowadzonym przez siebie prywatnym śledztwie nie dostrzega widocznej odpowiedzi. Co mogę też zdradzić o Bernardzie? Nie przekonał mnie do siebie, jego zainteresowanie się rodziną żony wydawało mi się też dziwne. Po tylu latach nagle chce poznać teścia? I dlaczego tak bardzo zależy mu na rozwiązaniu zagadki zaginięć dwóch kobiet? Właściwie każdy z bohaterów był tutaj nijaki, zabrakło mi analizy psychologicznej.

Książka jednak broni się niesamowitym klimatem małej wsi. Jesienna i deszczowa aura podsycała całą tajemniczość i dzięki temu przymykałam oko na wykreowanie postaci, chciałam też otrzymać pytanie, dlaczego zaginione kobiety musiały zniknąć i co się z nimi stało. „Sowniki” są debiutem i myślę, że autorka mnie jeszcze czymś zaskoczy. Książkę na pewno warto przeczytać ze względu na klimat powieści i jeśli lubicie połączenie obyczajówki z thrillerem – to książka Wam się spodoba.

Skrzętnie skrywane sekrety, wstrząsająca zagadka kryminalna i niepowtarzalny klimat małej podlaskiej miejscowości, to wszystko znajdziecie w debiutanckiej powieści Kamili Bryksy "Sowniki".

Bernard nie może pozbierać się po śmierci ukochanej żony, która zginęła w wyniku wypadku. Postanawia jechać do rodzinnej miejscowości Weroniki – Sowniki, położonej na Podlasiu. Chce poznać bliskich jej ludzi i miejsce, w którym dorastała.

Na miejscu okazuje się, że ta maleńka mieścina, skrywa dużo sekretów. Co ukrywała przed nim żona i dlaczego trzymała męża z dala od rodzinnych stron?

Tytułowe Sowniki to fikcyjna miejscowość, stworzona na potrzeby tej powieści. Według autorki stanowi połączenie wielu miasteczek z terenów Podlasia. Bardzo lubię klaustrofobiczny klimat małych miejscowości, gdzie wszyscy dobrze się znają, a przyjezdni traktowani są z dużą podejrzliwością. Okazuje się, że czasem niewielka społeczność skrywa wielkie tajemnice.

Bohaterowie swoje działania tłumaczą dobrem rodziny, z którą są silnie związani. Tylko jak daleko mogą się posunąć w ukrywaniu prawdy?

Książkę przeczytałam błyskawicznie i to nie tylko za sprawą niewielkich gabarytów (256 stron), dużą rolę odegrała tu warta akcja, umiejętnie dozowanie napięcie i chęć odkrycia prawdy.

To niezwykle udany debiut, a już jesienią ukaże się druga powieść autorki, której akcja rozegra się również na Podlasiu.

Sowniki to mała podlaska miejscowość, w której dzieje się akcja książki Kamili Bryksy.

Po śmierci żony, Bernard jedzie do jej rodzinnej wioski. Weronika była skryta i nie utrzymywała kontaktów ze swoją rodziną. Mężczyzna chce poznać fakty z jej przeszłości. Czy jego przyjazd wszystkim będzie się podobał? Czy warto wracać do zdarzeń z przeszłości?

"Sowniki" to powieść, w której jest dużo tajemnic i sekretów. Jest wiele domysłów i pytań. Bohater szuka na nie odpowiedzi, ale nie jest to łatwe, bo mieszkańcy wsi są nieufni. Czy odkrycie prawdy będzie miało konsekwencje dla Bernarda? Czy jego życie się zmieni?

Powieść Kamili Bryksy to interesująca pozycja na rynku wydawniczym. Udany debiut, który wciąga i intryguje. Chcemy poznać odpowiedzi. Wraz z bohaterem drążymy, zdajemy pytania i mamy wątpliwości.

Rodzina to miłość i szacunek.

Rodzina to wartości i nauka.

Rodzina to sekrety i tragedie..

Ocena: 7/10

Śmierć Weroniki okazała się dla jej męża Bernarda ogromną tragedią. W obliczu samotności i żałoby mężczyzna wyjeżdża do Sowników. - miejsca z kąd pochodziła jego zmarła żona. Nie zdaje sobie sprawy ze skutków jego przyjazdu a także prawdy jaką przyjdzie mu poznać.

Sowniki to literacki debiut @kamilabryksy. Już od dłuższego czasu chciałam przeczytać tą powieść. Czytałam na jej temat wiele recenzji i to właśnie one jeszcze bardziej mnie zachęciły do lektury.

Muszę przyznać że powieść zrobiła na mnie wrażenie.

Całość posiada w sobie wiele znamion thrilleru, natomiast głównie dominowały wątki kryminalne. Autorka miała bardzo dobry pomysł na fabułę i wydaje mi się że został bardzo dobrze przedstawiony.

Bardzo podobał mi się klimat jaki stworzyła autorka. Wręcz czułam tą wiejską sielankę gdzie wszyscy o sobie wszystko wiedzą, gdzie wszyscy się znają i zauważają nagły przyjazd " obcego".

Troszkę zdziwiła mnie ufność mieszkańców wobec Bernarda. Z ogromną łatwością wkradł się w łaski przyjaciół swojej zmarłej żony ale także innych mieszkańców wsi.

Szczególną uwagę zwróciłam na więzy rodzinne. Były one głównym kluczem do rozwikłania zagadki zaginięcia dwóch kobiet.

Zdziwiłam się że całe śledztwo prowadzone było przez trzy niezależne od siebie osoby, gdzie żadna z nich nie była związana z policją. Troszkę odbiegało to od realności natomiast w ogromnym stopniu mnie to zaciekawiło.

W powieści dominują dialogi, co lubię najbardziej. Autorka oszczędziła mi nudnych i długich i nudnych opisów, zastępując je konkretnymi faktami. Dzięki temu nie odczuwałam nudy i irytacji.

Całość idealnie dopełniały retrospekcje dzięki którym bardzo szybko udało mi się rozwiązać zagadkę. Spodziewałam się trochę innego zakończenia przez co odczułam pewien niedosyt. Brakowało mi także odrobiny emocji. Nie odczułam strachu a nawet innych emocji które mogły by na mnie wpłynąć dlatego też uważam że jest to książka bardzo lekka jak na ten gatunek. Podobał mi się styl autorki. Nie należy do zbyt prostych, za to jest przyjemny co wpłynęło Na tempo mojego czytania. Powieść należy do tych krótkich lektur na jeden raz :) polecam !

"Sowniki" to debiut literacki pochodzącej z Gdańska Kamili Bryksy, która z wykształcenia jest neurologopedą i pedagogiem.

Podlaska wieś, rodzinne tajemnice i zbrodnie, o których niewiele się mówi ...

Bernard jest załamany po śmierci ukochanej Weroniki. Pewnego dnia, pod wpływem impulsu postanawia pojechać do wioski, gdzie kiedyś mieszkała jego żona. Jedzie tam z nadzieją, że znajdzie odpowiedzi na dręczące go pytania. Jednak na miejscu przekona się, że kontakt ze szwagierką i teściem nie będzie taki łatwy. Rodzina Weroniki przeżyła już dwie tragedie, we wsi panuje mroczna atmosfera i każda osoba, która Bernard spotyka ewidentnie coś przed nim ukrywa. Kiedy znika Magda - siostra Weroniki, Bernard zmuszony będzie włączyć się w jej poszukiwania. Mężczyzna szybko pożałuje przyjazdu do Sowników.

Kamila Bryksy stworzyła misterną opowieść skupiającą się na losach jednej rodziny i ich tragedii. Grono podejrzanych jest bardzo wąskie, mamy kameralne otoczenie. Jesteśmy w stanie poznać każdą z postaci i uczestniczyć razem z Bernardem w dochodzeniu do prawdy. Bohaterowie są zwyczajnymi ludźmi ze słabościami, uwikłani w liczne sekrety i kłamstwa, powiązani ze sobą zmową milczenia. To, co podobało mi się najbardziej to klimat tej książki. Typowa polska wieś, zamknięta społeczność. Policja niewiele robi więc wszelkie działania podejmują mieszkańcy.

Sama historia "Sowników" nie jest skomplikowana, nie ma tutaj wielkich zaskoczeń czy spektakularnych zwrotów akcji. Określiłabym tę książkę jako taką swojską powieść z wątkiem kryminalnym. Czytało się przyjemnie i z zainteresowaniem. Jako debiut uważam, że wypadła dobrze i poprawnie ... Chociaż widziałam w niej potencjał na coś więcej. Brakowało mi pewnych wyjaśnień względem decyzji bohaterów, szczególnie pod koniec ... Dlaczego postąpili tak a nie inaczej?

"Sowniki" to debiutancka powieść Kamili Bryksy. Autorka postanowiła w swojej książce odmalować klimat małego, podlaskiego miasteczka, gdzie wszyscy się znają, a jednocześnie sami przed sobą ukrywają wszystko, co tylko się da. Tak naprawdę to był jeden z powodów, po których sięgnęłam po tę książkę. Lubię historie, gdzie ludzie mają swoje sekrety, które wychodzą na wierzch wraz z toczącą się akcją. Mam takich powieści już kilka za sobą i jedne były mniej, a drugie bardziej udane. Jednak tematyka nadal wciąga mnie na tyle, że szukam jej dalej w innych tytułach. Dodatkowo wpisanie tytułu na listę bestsellerów też nie była tu obojętna.

Bernard znajduje się na życiowym zakręcie. Utrata żony w wyniku potrącenia samochodem, a dodatkowo utrata pracy powoduje, że nie ma w zasadzie nic do stracenia. Dochodzi do wniosku, że może tylko coś zyskać, jeśli pojedzie do Sowników. Małego miasteczka, z którego pochodziła Weronika. Chce w końcu lepiej poznać rodzinę zmarłej żony, a także zobaczyć gdzie się wychowała, bo sama nie chciała, ani kontaktu z siostrą i ojcem, ani tym bardziej wycieczek do rodzinnej miejscowości. Mężczyzna chce znów poczuć się blisko niej i jest pewny, że to idealny pomysł. Dlatego z dnia na dzień pakuje kilka swoich rzeczy i wyjeżdża z Białegostoku.

Pojawienie się Bernarda w miasteczku budzi niepokój, ale i zaciekawienie. Mimo to lokalni mieszkańcy opowiadają mu historię zaginięć kobiet, które wstrząsnęły nimi dogłębnie. Mężczyzna zaczyna podejrzewać, że Weronika trzymała go z daleka nieprzypadkowo. Coraz częściej zastanawia się, czy znał swoją żonę, tak dobrze, jak mu się wydawało i czy ta wycieczka to był dobry pomysł.

Czego dowie się Bernard? Czy Weronika była z nim całkowicie szczera? Czy chęć poznania rodziny swojej żony nie obróci się przeciwko niemu?

Muszę przyznać, że dawno nie czytałam polskiej książki, która wciągnęłaby mnie praktycznie od pierwszych stron. Coś niesamowitego. Prawie cały czas coś się dzieje i czytelnik nie ma chwili na odpoczynek. Dynamika na wysokim poziomie, przyjemny styl, a przede wszystkim odkrywanie tajemnic niejednej, a wielu osób jest w tej powieści czymś niesamowitym. Przyznam, że długo nie mogłam uwierzyć, że ta książka jest debiutem. Kamila Bryksy zdecydowanie powinna iść w tym kierunki i pisać, pisać i jeszcze raz pisać. Ja w każdym razie czekam na kolejne tytuły i to oby szybko!

„Sowniki” – Kamila Bryksy

Wielka tragedia, samotność, ból, pustka i żałoba, a do tego morderstwo, śledztwo i wielka tajemnica rodzinna – czyż to nie brzmi jak przepis na fantastyczny kryminał?

Bernard – trzydziestokilkuletni mężczyzna. Świetny architekt, wspaniały mąż. Nagle jego poukładane życie burzy się jak domek z kart… Śmierć żony oraz żałoba po niej wpływa ogromnie na całe jego dalsze postępowanie. Za wszelką cenę chce poznać rodzinę żony. Wyjeżdża więc z Białegostoku do rodzinnej miejscowości ukochanej. Jak bardzo jego przyjazd wpłynie na spokój mieszkańców? Jakie sekrety skrywa rodzina żony? Co Weronika przed nim ukrywała? Jak dobrze znał żonę?

Książka ma świetny potencjał, jednakże jest dość przewidywalna. Nie wiem czy jest to spowodowane ilością kryminałów jakie w swoim życiu przeczytałam, czy też tym, że jest to debiut autorki. Już w pierwszej połowie można się domyślić zakończenia i niestety motywów co troszkę niszczy frajdę z lektury książki. Ma ona raptem 250 stron, także jest do „pochłonięcia” na jeden wieczór. Język oraz sposób wydania sprawiają, że czyta się ją naprawdę szybko i przyjemnie.

Podsumowując jeżeli szukasz „lekkiego” kryminału, na jedno „posiedzenie” nie wymagającego większego skupienia oraz analizy „Sowniki” będą da Ciebie idealną lekturą  Jednakże gdy szukasz czego bardziej ambitnego, chcesz troszkę pogłówkować, zabawić się w detektywa, to powyższa lektura może nie do końca przypaść Ci do gustu.

Sowniki to podlaska wieś, w której przed laty doszło do zaginięć dwóch kobiet. Bernard po śmierci żony chce odwiedzić jej rodzinne strony. Ukochana robiła wszystko, by tej rodziny nie poznał. Szybka decyzja doprowadza go do miejsca, gdzie Weronika się wychowywała. Obecność mężczyzny wywołuje niemałą ciekawość wśród mieszkańców wsi. Gdy dowiaduje się o zaginięciach i poznaje członków rodziny żony snuje domysły, dlaczego Weronika nie chciała, by pojawił się w Sownikach. Seria zdarzeń i poznanych faktów sprawia, że chce dojść do prawdy. Jakie tajemnice skrywała przed nim żona?

Historia zaginięć oraz wydarzenia dotyczące rodziny Lechnickich są owiane tajemnicą. Nikt z mieszkańców wsi nie wie, co tak naprawdę się wydarzyło. Ale czy na pewno? Jak to bywa w małej społeczności, plotki rozchodzą się po sąsiadach i każdy dopowie coś od siebie. Bernard jest człowiekiem pogrążonym w żałobie po stracie żony i nie wie, co ma dalej zrobić z własnym życiem.

Autorka napomknęła, kto potrącił Weronikę na pasach, ale nie zostało to rozwinięte, a szkoda. Myślałam, że będzie to również ciekawy i mocny wątek. Książka z potencjałem, która wciąga swoją tajemniczością. Miałam lekki problem wgryźć się w pierwsze kilkadziesiąt stron, jednak im bardziej rozwijało się śledztwo Bernarda, tym bardziej wkręcałam się w historię, którą przedstawiła autorka. Rola liścia w prologu i epilogu nie jest do końca dla mnie zrozumiała, ale może inny czytelnik odkryje jego znaczenie.

Nie jest to długa powieść, ma 250 stron i bardzo szybko się ją czyta. Domysły, kto jest winien zaginięć i co tak naprawdę się wydarzyło sprawiały, że do samego końca nie jest się pewnym tego co zaszło. Każdy z bohaterów ma swoje za uszami, co dodatkowo intryguje. Może książka nie jest genialna, ale ma swój urok i na pewno będzie przyjemnością przeczytać ją któregoś spokojnego wieczoru, do czego Was oczywiście zachęcam.

Czytałam niedawno "Sowniki" Kamili Bryksy.

Początek mnie do siebie nie zachęcił, nie potrafiłam się wczuć w tę historię pomimo tego, że lubię jak coś się dzieje w małych miasteczkach albo wsiach. Takie książki mają swój urok:)

Główną postacią jest Bernard, który traci swoją ukochaną żonę w wypadku. Nie potrafi po tym wszystkim dojść do siebie i postanawia wybrać się do rodzinnej wioski Weroniki - do Sowników.

Było to dla mnie dziwne, że ON wcześniej nie poznał rodziców swojej żony... no, ale nic... jeszcze większe było moje zdziwienie kiedy na miejscu Bernard dowiaduje się, że teściowa zaginęła, a dwa lata wcześniej przed teściową najlepsza przyjaciółka jego żony i jej siostry...

Niby wieś...

Niby każdy o każdym wszystko wiedział..

A tu proszę!

Każdy skrywał inną tajemnicę🤦‍♀️

W pewnym momencie się pogubiłam. Tu ten był z tą, ta była zazdrosna o innego... A ta nie chciała, żeby tamten cierpiał... Ale przecież wszystko robi się dla rodziny... - takie jest przesłanie tej historii..

Jak myślicie czy Bernard także będzie się potrafił poświęcić dla rodziny?

Jakie tajemnice skrywają członkowie tej rodziny i tego miasteczka?

Jeżeli chcecie się dowiedzieć to zapraszam do Sowników :)

Ogólnie historia była ciekawa, aczkolwiek dla mnie było tam za dużo poplątanych tajemnic. A to zakończenie! Szczerze?

Nie spodziewałam się! Także duży plus za to!🙈

Bernard, chcąc poradzić sobie z tragiczną śmiercią żony, postanawia odwiedzić jej rodzinną miejscowość, czyli tytułowe Sowniki. Nigdy wcześniej nie był w tym miejscu, bo zmarła Weronika zerwała kontakty z bliskimi, parę razy w ich życiu pojawiła się tylko siostra Magda. Mężczyzna nie wie, że z jego nowopoznaną rodziną wiążą się mroczne sekrety.

Rozumiem, co czytelnikom może się w tej powieści podobać. Klimat małego, dusznego miasteczka, które aż huczy od plotek i nieprzyjaznych spojrzeń wobec obcych został dobrze przedstawiony. Goście nie są mile widziani, ale jednocześnie można z nich wyciągnąć jakieś informacje i nieopatrznie z czegoś ważnego się zwierzyć. Akcja "Sowników" w głównej mierze opiera się na rozmowach i zbieranych przez Bernarda wiadomościach. Jedna osoba wspomina wydarzenie z przeszłości w ten sposób, jednak druga opowiada to trochę inaczej - kto kłamie? Dojście do prawdy to klucz do rozwiązania zagadki zaginięć kilku kobiet.

Pomysł jest w porządku, ale wykonanie według mnie kuleje. Drażniły mnie pojawiające się w tekście dziwne, nielogiczne fragmenty. W prologu dostajemy długi akapit o liściu, który po prostu spada z drzewa na ziemię, ale jest to opisane, jakbyśmy mieli do czynienia z wyciskającą łzy tragedią. Ten liść patrzy, myśli i czuje. Inny przykład: główny bohater dociera do Sowników i cieszy się z panującej ciszy. Po czym... wymienia wszystkie dźwięki, które do niego dochodzą, takie jak odgłos maszyn rolniczych i śpiew ptaków. Takie wpadki naprawdę wybijały mnie z rytmu i zniechęcały do dalszej lektury.

Powieść jest zaskakująco krótka, nie ma nawet 300 stron, a jednak mi się dłużyła. Czułam, że akcja jest przegadana, brakowało mi czegoś, co regularnie przykuwałoby moją uwagę, bohaterowie czasem zachowywali się sztucznie. Bohatera zaczepiały coraz to nowsze osoby, które dodawały swoją cegiełkę w odbudowywaniu przeszłości. Jeśli czytelnikowi przypadnie taka forma spokojnie toczącego się amatorskiego śledztwa, to książka może naprawdę okazać się niezłą rozrywką.

14 kwietnia miała premierę książka "Sowniki", miałam ogromną ochotę ją przeczytać, więc kiedy tylko przyszła i skończyłam czytać książkę, którą wtedy czytałam to wzięłam się za nią. Pierwsza ekscytacja, pierwsze zdania, prolog i pierwszy rozdział i co? I klops. Ale czy na pewno?

.

No więc po przeczytaniu prologu i pierwszego rozdziału myślałam, że wiem już wszystko, ale czytałam dalej. Przecież nie poddam się po kilkunastu stronach. I tu nagle wszystko zaczyna się zmieniać, wszyscy stają się podejrzani. Ale o co?

.

Książka to zapis wydarzeń z tego co działo się w Sownikach zarówno teraz jak i przed laty. Bernard przyjeżdża do Sowników, rodzinnej miejscowości swojej żony Weroniki, która zginęła kilka miesięcy wcześniej w tragicznym wypadku na przejściu dla pieszych. Chce poznać rodzinne strony żony, poznać rodzinę, ponieważ jego żona nigdy nie wracała do nich wspomnieniami. Nigdy też nie pojechali odwiedzić jej schorowanego ojca. Zmęczony wegetacją po śmierci ukochanej postanawia pojechać do Sowników. Piękna, mała, podlaska miejscowość. Wszyscy wszystkich znają, a życie płynie spokojnie. Ale czy aby na pewno? Po spotkaniu z siostrą żony odkrywa tajemnice, o których ta nigdy mu nie powiedziała. I tak z planu jedynie poznania rodziny wychodzi nieoczekiwanie rodzinne śledztwo w sprawie dwóch zaginięć sprzed lat.

.

Osobiście dawno nie czytałam tak dobrego kryminału. Klimat małej, tajemniczej, podlaskiej wsi został idealnie oddany, a dodatkowo wyobraźni pomaga klimatyczna okładka. Wszystko dzieje się w czasie chłodnej, szarej, deszczowej jesieni. Rodzinne tajemnice wychodzące na jaw, świetne zróżnicowanie charakterów bohaterów, ciągłe podejrzenia. To wszystko buduje niesamowity klimat. Mnie ta powieść oczarowała. Może pominęłabym prolog, ale oprócz tego nie mam się do czego przyczepić. Bardzo przypadł mi do gustu styl debiutantki i czekam na kolejne historie spod jej pióra.

[RECENZJA]

SOWNIKI

Autor: Kamila Bryksy

Wydawnictwo: Kobiece

Premiera: 14.04.2021

Debiut

RODZINNA TAJEMNICA ZE SPOWITEJ MGŁĄ PODLASKIEJ WSI.

SOWNIKI to tytuł książki i nazwa fikcyjnej miejscowości na Podlasiu, położonej dwie godziny drogi od Białegostoku, jest to rodzinna miejscowość Weroniki – żony głównego bohatera.

Bernard Porzycki do tej pory wiódł szczęśliwe życie, pracował jako architekt w ArtProject, jednak tragedia jaka dotknęła go w ostatnim czasie wywróciła jego świat do góry nogami. Żona Bernarda zginęła pod kołami samochodu. Na skutek skomplikowanej sytuacji rodzinnej kobiety, Bernard nigdy nie poznał jej rodziny. Zrozpaczony mężczyzna postanawia pojechać w rodzinne strony żony, chce poznać jej ojca i siostrę, razem przeżyć tragedię i wesprzeć się w trudnych chwilach. Kiedy dociera na miejsce poznaje historie, które wstrząsnęły przed laty lokalną społecznością. Okazuje się, że Bernard nie wiedział o wielu rzeczach dotyczących swojej żony. Na światło dzienne zaczynają wychodzić kolejne tajemnice. Czy Bernardowi uda się poznać prawdę i rozwiązać zagadkę zaginięć kobiet w Sownikach? Kto okaże się być przyjacielem, a kto będzie zacierał tropy?

RODZINA JEST NAJWAŻNIEJSZA. CO ZROBISZ, ABY JĄ OCALIĆ?

Moim zdaniem SOWNIKI to udany debiut, Autorce udało się świetnie oddać klimat historii, czuć było w wydarzeniach i między bohaterami gęstą mgłę… Przyjeżdżając do rodzinnej miejscowości żony, Bernard chciał ukoić swój ból, uzyskać wsparcie i wspólnie przeżyć żałobę, zamiast tego otrzymał jednak dużą porcję niejasności, zagadek, sekretów i tajemnic. Kamila Bryksy ciekawie steruje akcją, wciąż pojawiają się nowe okoliczności zaginięć kobiet, do tej pory nie odnaleziono żadnego ciała, niektórzy twierdzą, że zaginione osoby wciąż żyją. Do końca nie wiadomo w jakich okolicznościach zaginęły i kto widział je po raz ostatni. Autorka wykreowała różnorodnych bohaterów, z różnych środowisk, z różnymi doświadczeniami, pochodzeniem i wykształceniem. W książce pojawia się też motyw liści. Książkę czytało mi się bardzo dobrze i szybko, z każdą kolejną stroną byłam coraz bardziej ciekawa jak potoczy się ta historia i kto okaże się być sprawcą wszystkich zdarzeń. Bardzo chętnie sięgnę po kolejne książki Autorki. Wam serdecznie polecam ten tytuł.

Kamila Bryksy "Sowniki",

Staram się nie pomijać lektury żadnej książki, której akcję autorzy osadzają na moim Podlasiu. Czynię to tym chętniej, ponieważ tak piękny region w rzeczywistości niezbyt często gości na powieściowych stronach. Nie inaczej było i tym razem.

Sowniki to fikcyjna miejscowość na Podlasiu położona w odległości około dwóch godzin jazdy autobusem od Białegostoku. Na północ czy południe? Tego już możemy jedynie się domyślać. Ja, w mojej wyobraźni, umiejscowiłam ją na północy, w otoczeniu pięknej przyrody, lasów i jezior, ponieważ to właśnie one odegrają w życiu mieszkańców istotną rolę. To właśnie głównie w Sownikach rozgrywa się akcja książki, która w pewnym momencie, na chwilę przenosi się również do Białegostoku. I chociaż Sowniki są miejscem fikcyjnym, kilka szczegółów dotyczących mojej rodzinnej miejscowości odtworzyła autorka w miarę dokładnie.

"Sowniki" są literackim debiutem Kamili Bryksy utrzymanym w konwencji balansującej pomiędzy thrillerem psychologicznym, kryminałem, a obyczajową opowieścią bazującą na rodzinnych tajemnicach, choć mam wrażenie, że jest im najbliżej do pierwszego z wymienionych gatunków. Kiedy Bernardowi w tragicznym wypadku ginie żona Weronika, postanawia ON w końcu nawiązać rodzinne relacje z jej najbliższymi, o których w rzeczywistości wie bardzo niewiele. Dlaczego żona zawsze trzymała go na dystans od swojej siostry i ojca? Jakie wydarzenia miały miejsce w Sownikach dziesięć lat wcześniej? Dlaczego w niewielkim odstępie czasu w miejscowości zniknęły aż dwie kobiety? Na te pytania będzie chciał odpowiedzieć sobie Bernard, którego niespodziewana wizyta okaże się nie tylko pierwszym krokiem w kierunku zacieśnienia relacji z rodziną żony, ale również małym, prywatnym śledztwem.

Interesująco niepokojąca, stopniowo odkrywająca tragiczne rodzinne tajemnice, których bohaterami są dość wyraźnie zarysowane postacie, ze względu na grubość można by rzec historia w miniaturze. Chociaż rozwija się całkiem intrygująco do samego końca, a tajemnice, które skrywa miejscowa ludność ciekawią, brakuje jej niestety klasycznych i obowiązkowych dla tego gatunku zwrotów akcji zapętlających czytelnika w kolejnych domysłach. Winny widoczny jest już praktycznie na samym początku. Pozostaje więc tylko oczekiwać odpowiedzi na pytanie: dlaczego? To jednak za mało, żeby móc nazwać "Sowniki" świetną rozrywką. Dodatkowo, tym wypadku wykreowana przez autorkę warstwa obyczajowa (kto z kim był, jest i dlaczego), przykrywa nieco thriller.

Kiedy Weronika ginie w wypadku, jej mąż -Bernard nie może dojść do siebie, gdy traci pracę, pod wpływem impulsu jedzie do rodzinnej wsi Weroniki, by poznać jej rodzinę i otoczenie, w którym się wychowała.

Nie bywali razem u rodziny żony co Bernardowi wydawało się nieco dziwne. Jego pojawienie się w Sownikach wywołuje zdziwienie szwagierki i teścia, Bernard nie czuje się mile widziany. Od obcych ludzi dowiaduje się o tajemniczym zniknięciu dwóch kobiet przed laty. Teraz znika jego szwagierka, przy okazji poszukiwań stopniowo ujawniają się mroczne tajemnice. Kim była jego żona? Czy rodzina jest najważniejsza? Ile jesteśmy w stanie poświęcić dla dobra rodziny? Co musi się wydarzyć, by zerwać kontakt z najbliższymi?

Bardzo dobry debiut młodej pisarki, interesująca fabuła, stopniowo narastające napięcie sprawiają, że książkę niechętnie się odkłada. Zakończenie jest zaskakujące i nieoczywiste. Przeczytałam z przyjemnością. Będę śledziła karierę autorki.

Początki bywają trudne. Z pewnością wie o tym Kamila Bryksy, która debiutowała na dniach swoją pierwszą powieścią kryminalną pt. ,,Sowniki". Czy jednak powinna obawiać się niepochlebnych opinii ze strony czytelników? Zdecydowanie nie. To powieść wyważona, z dreszczykiem emocji, od której nie sposób się oderwać. Szczerze przyznam, że sama nie zorientowałam się do samego końca, kto jest sprawcą całego zamieszania. Jeśli pierwsza publikacja prezentuje się tak zachwycająco pod względem treści, tym bardziej nie mogę doczekać się kolejnych historii, które ujrzą światło dzienne.

Bernard Porzycki, idealny pracownik biura projektowego ArtProject w Białymstoku był ulubieńcem szefa. Punktualny, nienagannie ubrany, do czasu. Od kilku tygodni nie pojawiał się w pracy, zapewne miało to związek z tragedią, jaka dotknęła jego żonę Weronikę. W poszukiwaniu śladów rodzinnych małżonki postanowił wybrać się do rodzinnych Sownik. To tam spotkał się z siostrą Weroniki, Magdą, poznał w końcu teścia Antoniego oraz szwagra Adama. Nieustannie jednak mieszkańcy odkrywali przed nim kolejne tajemnice z przeszłości. Kim była Weronika, jakie tajemnice jeszcze przed nim skrywała? W końcu pozostaje najważniejsze pytanie - czy Bernard podejmie ryzyko i zainteresuje się sprawami z przeszłości. Czy wszystkim będzie to na rękę? Przekonajcie się sami.

Muszę przyznać, że z niecierpliwością czekałam na moment, kiedy w końcu znajdę czas, by zapoznać się z kryminałem ,,Sowniki" autorstwa Kamili Bryksy, tym bardziej, że docierały do mnie same pozytywne głosy na temat jej twórczości. Sama także podzielam to zdanie. Poznajemy przeszłość Weroniki, tragedie, których bohaterami stała się ona sama oraz jej bliscy. Autorka tak manewruje wydarzeniami, łącząc wątki współczesne z przeszłością, że nie sposób przejść obok tej lektury obojętnie. Choć wydawać by się mogło, że Sowniki to niewielka mieścina, ogrom tragedii nie jest godny pozazdroszczenia. Jak to bywa w małych środowiskach, każdy o każdym wie wszystko, często nawet to czego nie wie sam zainteresowany. W końcu każdy musi dodać coś od siebie. Jak w takim razie dociec prawdy o przebiegu wydarzeń? Bernard Porzycki będzie miał przed sobą nie lada wyzwanie - w końcu był pracownikiem biura projektowego, a nie prywatnym detektywem. Jest to zamknięta historia. Pozostaje więc czekać na kolejną równie udaną powieść Kamili Bryksy. Nie mogę się doczekać dreszczyku emocji!

Zdarza się Wam czasami, że gdy czytacie jakąś książkę, nie możecie się doczekać końca, by poznać jej zakończenie, a jednocześnie pragniecie, by trwało to jak najdłużej? Ja tak miałam w przypadku "Sowników" Kamili Bryksy.

Książka, która jest dość niepozorna, skrywa w sobie wiele niewiadomych i tak naprawdę do samego końca nie wiemy, w którą stronę potoczy się ta historia...

Bernard po śmierci żony stał się cieniem samego siebie. Stracił chęci do życia, i ciężko mu było zrozumieć dlaczego to właśnie ich spotkało. Nie mógł sobie darować, że nie poszedł razem z Weroniką na spotkanie z jej siostrą. Być może mógłby zapobiec wypadku. Być może mógłby ją uratować...

Jego żona przez wszystkie lata gdy byli małżeństwem unikała wizyt w rodzinnej miejscowości Sowniki. Jej skomplikowane relacje w rodzinie sprawiły, że mężczyzna nie chciał naciskać na kobietę i wolał żyć teraźniejszością, by zostawić poprzednie troski wstecz. Jedyną nicią łączącą jego żonę z rodziną była siostra Magda, która jako jedyna pozostawała w kontakcie z Weroniką. Nie wiedział nic o jej ojcu, matce, ani nikim z jej poprzedniego życia.

Jednak teraz, nic już nie miało sensu. Mężczyzna postanowił pojechać do Sowników i sam nie wiedział w jakim celu, ale coś go ciągnęło w tamte strony. Nie sądził jednak, że pobyt w tamtych stronach obierze zupełnie inny obrót i zamiast miłego przyjęcia przez rodzinę, spotka go jawna niechęć i chęć jak najszybszego pozbycia się niechcianego intruza...

"Sowniki" to historia pełna tajemnic, sekretów i kłamstw. Nieduża miejscowość, w której dziwnym trafem giną kobiety z bliskiego otoczenia, a sprawy zaginięć zostają niewyjaśnione... Ludzie, którzy ukrywają prawdę i manipulują faktami...

Czy uda się mężczyźnie dojść do prawdy i znaleźć sens życia?

Ja właśnie skończyłam "Sowniki" i przybywam, żeby wam napisać, że to była naprawdę dobra historia.

Bernard jest zrozpaczony po śmierci żony. Nigdy nie poznał jej rodziny, więc decyduje się na podróż do Sowników. Tam przypadkiem wychodzi na jaw, że mama Wiktorii zaginęła i nikt nie wie, gdzie jest. Zaciekawiony Bernard próbuje poznać więcej szczegółów. Okazuje się, że zaginęła także jedna z okolicznych dziewczyn. Sprawa robi się coraz bardziej podejrzana i Bernard czuje, że w tej wsi dzieje się coś dziwnego.

Na początku miałam trochę problemów z warsztatem autorki ale jeszcze zanim doszłam do setki, nastąpiła znaczna zmiana na lepsze. Biorę tu także korektę, że to jednak debiut. Sama fabuła jest jednak intrygująca już od samego początku. Tak niesamowicie się w nią wkręciłam, że była w pewnym momencie "nieodkładalna". Akcja przyspieszała, napięcie rosło i gdy już myślałam, że to takie proste i banalne, to autorka zaskoczyła mnie totalnie epilogiem.

To był naprawdę dobry debiut i z ogromną chęcią sięgnę po kolejną książkę autorki. Wam również polecam. Książka jest krótka, ale bardzo treściwa i intrygująca. Jeden z lepszych kryminałów, jakie miałam przyjemność czytać, choć troszkę gatunkowo wchodzi także w thriller. Premiera już 14 kwietnia. Dziękuję @[Adres usunięty]ce za egzemplarz.