Solista, czyli on, ona i jego żona

Solista czyli on, ona i jego żona (wiem, że tytuł wręcz błaga o przecinek po soliście, ale na okładce i stronie tytułowej go nie ma, więc wybaczcie…) to wbrew pozorom coś więcej, niż książka napisana dla rozrywki, chociaż nie zawaham się stwierdzić, że bawienie czytelnika autor, Piotr C., uznał za swoją pierwszą powinność. Bardzo żywy, plastyczny i pełen humoru język dosłownie porywa, niezależnie od toczącej się historii. A historia też jest niczego sobie.

Winicjusz, w skrócie zwany Winim, jest warszawskim adwokatem. Praca przynosi mu całkiem godziwe zyski, które chętnie przeznacza na męskie zachcianki: alkohol, kobiety i szybkie samochody. Fakt, iż Wini jest żonaty i pewnych rzeczy po prostu nie powinien robić, jakoś umyka jego uwadze. To przecież król życia, który robi to, na co ma ochotę i kiedy ma ochotę. W pracy nie zawsze etyczny (czy „etyczny” w ogóle jest słowem pasującym do „adwokat”?), potrafi wygrać sprawę, zadając cios poniżej pasa. Jest współwłaścicielem i jednym z szefów w całkiem sporej kancelarii, klientów i kasy na ogół nie brakuje. A jak jest kasa, to i powód do świętowania się znajdzie.

Pełna recenzja na blogu

Ognisty romans na zimowe wieczory ;) Bardzo spodobało mi się, że bohaterem jest mężczyzna, taki jakim chciałbym być. Dobrze płatna praca, żona, dziecko, a do tego wspaniała gorąca kobieta, która zaspokoi wszystkie moje fantazje. Gray i wszystkie tego typu to literatura pod kobiety, tutaj mężczyzna z pewnością odnajdzie dla siebie. Ta książka to nie tylko erotyka (momentami bardzo pikantne szczegółowe opisy, które się ceni). Poza tym możemy liczyć na niemałą dawkę humoru, którym raczy nas bohater. Całość osadzona we współczesnym mieście, co również pozwala wyobrazić sobie z łatwością tę historię, jakby miała wydarzyć się naprawdę. Książka ekstra jednym słowem ;)

Nie znam twórczości tego autora, więc ta książka miała być takim naszym pierwszym literackim spotkaniem. Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie tytuł, który był dość intrygujący. Byłam ciekawa fabuły, więc bardzo szybko udało mi się przez tę pozycję przebrnąć. Pomysł na historię był dość ciekawy i potrafił zainteresować, ale samo wykonanie było dla mnie dość ciężkie w odbiorze. Mamy tutaj wiele bardzo ciekawych spostrzeżeń na temat świata, w jakim żyjemy, co uważam, że jest sporym plusem tej książki. Muszę teraz nadrobić także inne powieści tego autora, aby móc się przekonać do jego stylu. Zachęcam do czytania.

Jeśli nie czytałeś wcześniejszych książek autora, musisz to nadrobić. „Solista, czyli on, ona i jego żona” przynosi czytelnikom świetną zabawę i rozrywkę, z humorystyczną prozą i błyskotliwymi dialogami, które często prowokują czytelników do śmiechu. Zawiera jednak ukrytą prawdę o życiu, której nie można przekroczyć. Nieskomplikowana fabuł, lekkie pióro autora, ciekawi bohaterowie, i niezwykła historia zwykłych ludzi. Mogłbym mówić jeszcze długo, ale najlepiej będzie jeśli sami sięgnięcie po “Solistę” i przekonacie się, w jaki niezwykły sposób może ona was zaskoczyć, ponieważ ja do dziś o niej myślę, i jest jedną z moich ulubionych książek autora.

Prosta i szybka akcja, dużo dialogów i niewiele opisów to gwarancja lekkiej lektury, idealnej do tzw. odmóżdżenia. Uwielbiam czytać takie książki. Nie wyciągałem z tego żadnych ważnych wniosków na przyszłość. Nie skłania do myślenia o świecie, ale to dobra rozrywka, a właśnie o to chodzi w czytaniu. Skończyłem książkę w mgnieniu oka i przyznaję, że było fajnie. Historia jest niezręczna, ale nadrabia to zabawnymi tekstami, dużą dozą humoru i faktem, że zawsze coś się dzieje. Winicjusz jest opisywany jako człowiek, który zaspokaja wszystkie swoje potrzeby bez względu na innych. Myśli, że jest bogiem, w końcu ma świetną pracę, jest prawnikiem, niczego mu nie brakuje, ale to wszystko jeden wielki fałsz.

Jak każda z książek tego autora, ta również budzi kontrowersje. Choć jest ciekawa, momentami można znaleźć w niej sformułowania, które mogą zostać odebrane jako szowinistyczne. Książka jest pozycją dość lekką, dodatkowo jest w niej dużo dialogów, a mało opisów, więc czyta się ją dość szybko. Książka pełna jest humoru, jednak często jest to czarny humor, który nie każdemu przypadnie do gustu. Pomimo swojej lekkości można z niej sporo wyciągnąć. Jak to, że osoba, która z boku uchodzi za szczęśliwego człowieka sukcesu wcale nie żyje w bańce, a też zmierza się z własnymi demonami i musi stawiać czoła różnym problemom.

Książkę 'Solista...' przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Podobnie jak pozostałe pozycje tego autora, jest to dzieło interesujące, wciągające. Autor dzieli się z czytelnikiem całym mnóstwem błyskotliwych, trafiających w punkt spostrzeżeń. Piotr C. posługuje się narracją pierwszoosobową, co zapisuję na plus to lekkie pióro oraz brak opisów, które spowalniałyby akcję a tego nie lubię. Sięgając po książkę 'Solista...', liczyłam na rozrywkę, którą też otrzymałam. Wiele fragmentów było dla mnie zabawnych, przy nich zdrowo się uśmiałam. Z pewnością sięgnę po kolejne książki autora, bo jak dotąd mnie nie zawiódł.

Jestem mężatką i szczerze mówiąc nie chciałbym być żoną głównego bohatera tej książki. Nie mniej, traktując tę książkę jako wytwór wyobraźni jest bardzo zgrabnie napisana :) Nie brakuje oryginalnego humoru, który sprawi banana na twarzy w wielu momentach, a także ostrych fragmentów mocno erotycznych, które z kolei rozpalą wyobraźnię. Szczerze mówiąc, to co tam jest opisane, co bohater robi z tą kochanką, to sama bym chciała to zrobić z moim mężem, kochanka w naszym związku niepotrzebna :D Wracając do książki, zdradza ona też pewne motywy, dlaczego mężczyźni zdolni są do zdrady, co doceniam, ale mam nadzieję, że jednak w realu nie ma zbyt wielu takich mężczyzn. Ja osobiście wciągnęłam się w tę książkę i życzę sobie kolejnej części, bo zakończenie było dość niespodziewane ;)

Wini to lekkoduch, który z pewnością myśli nie tą głową co potrzeba. Najważniejszy w jego życiu jest seks i pomimo tego, że żyje w szczęśliwym związku u boku kobiety, którą rzekomo kocha, to monogamia nie jest jego mocną stroną. Ma szczęście do pięknych i seksownych kobiet, które same wskakują mu do łóżka i nie tylko łóżka, ale jak wiadomo każdy kij ma dwa końce i prędzej czy później los się może upomnieć o swoje… Czy każdy człowiek może się zmienić? Dlaczego mężczyźni zdradzają?

Lekka, zabawna, kontrowersyjna i perwersyjna opowieść, która z pewnością nie każdemu przypadnie do gustu. Powiem Wam szczerze, że jako fikcyjny bohater, Wini może skraść serce. W realu lepiej omijać takich z daleka, chyba, że to przelotna znajomość… Ja zawsze patrzę na takie historie z przymróżeniem oka. Szukałam książki, która pozwoli mi się odprężyć i właśnie taką dostałam.

Przystojny prawnik z ogromnym poczuciem humoru. Mężczyzna, który z pewnością wie, jak traktować kobietę, by ta czuła się wyjątkowa. Idealny kochanek, wspaniały mąż. Niestety… Ma też jedną wadę… Tak bardzo kocha kobiety, że nawet stając na rzęsach pewnie żadna nie zadowoliłaby go na tyle, by zostać tą jedyną. Inteligentny mężczyzna o wielu twarzach, ale też narcystyczny bufon, który w każdym dopatrzy się jakiejś wady.

Czy dowiedziałam się dlaczego mężczyźni zdradzają? Niestety nie i myślę, że nawet główny bohater do końca nie byłby w stanie odpowiedzieć na to pytanie, a szkoda… Ostatnie rozdziały mogą skłonić do pewnych refleksji i przewartościowania co jest w życiu najważniejsze… Dobrze, że to tylko fikcja, ale czy na pewno? Myślę, że tacy faceci również istnieją, a podobno łobuz kocha najbardziej. Czyż nie tak?

To jedno zdanie wystarczyło, by zachęcić mnie do lektury, chociaż nie uważam się za wielką fankę twórczości autora. Wiem, że Piotr C. zbiera pokaźną grupę swoich zwolenników, ale ja czuję, że stoję gdzieś pośrodku, ponieważ zauważam tematy po jakie sięga autor, jego elokwencję oraz trafność spostrzeżeń, nie jestem natomiast przekonana do samego przestawienia prezentowanych historii, które częściej są wypełnione czarnym humorem aniżeli konkretnym morałem.

Nie mniej "Solista" to odważna i aktualna powieść. Mówi się, że to umysł kobiety jest nieprzenikniony i nikt nie rozkłada na czynniki pierwsze działań mężczyzn a przecież wychodzi na to, że to ich do zdrady ciągnie bardziej. A może tylko zdrada mężczyzn jest bardziej zauważalna, nagłaśniana? Na przykładzie głównego bohatera spróbujemy zrozumieć umysł zdradzającego, który ma wiele argumentów zarówno za jak i przeciw takiemu postępowaniu, ale kieruje je bardziej wobec całego świata, nie skupiając się na swoim postępowaniu.

Wini to klasyczny przykład mężczyzny o ustabilizowanej sytuacji życiowej. Żona, dziecko, dobra praca. I zdrada, która ma być tylko przyjemnością, nieplanowanym (czy planowanym?) skokiem w bok. Wini jest przykładem dość denerwującego mężczyzny, zbyt pewnego siebie, okrutnie egoistycznego, który widzi wyłącznie czubek własnego nosa. Nie muszę więc nikomu mówić, że nie polubiłam się z głównym bohaterem nic a nic. Doceniam jednak jego kreację, pracę jaką włożył autor, by Wini był w pełni wiarygodny, w swoich działaniach i przerysowany w odpowiedni, sugestywny sposób.

Nie jest to powieść obyczajowa, nie jest to też dramat. To czysty erotyk w najprostszej, męskiej formie. Wchodzimy w umysł głównego bohatera i dokładnie tak jak mówi się we wszystkich żartach, tak teraz w obliczu prawdziwych wydarzeń, poprzez męską perspektywę, spoglądamy na świat imprez, dobrej zabawy i szybkich samochodów, myśląc jedynie o zaliczaniu kolejnych bezimiennych panienek. Okrutny jest to motyw, ale jakże prawdziwy i znany nie jednemu z nas, i chociaż autor rozładowuje atmosferę żartem, czarnym humorem oraz nutą ironii to nie zmienia faktu, że ludzki egoizm jest dość trudnym, nieprzewidywalnym tematem.

"Solista" próbuje odpowiedzieć na pytanie dlaczego mężczyzna zdradza, ale więcej jest w głowie czytelnika pytań po lekturze aniżeli przed nią. Piotr C. nie udziela jednoznacznej odpowiedzi i to mi się bardzo podoba. Trudno mi ocenić powieść, ponieważ nie polubiłam w żadne sposób głównego bohatera (ale czy taki właśnie nie był zamysł?) ani nie przekonały mnie liczne łóżkowe (i nie) sceny, ale podobał mi się zamysł, wykonanie oraz końcowe podsumowanie, które jednak daje do myślenia. To jedna z tych książek, które każdy powinien ocenić indywidualnie, ponieważ tyle będzie ocen ilu czytających, ja jednak swojego wyboru nie żałuję i chętnie poznam Wasze opinie na temat najnowszej lektury od Piotra C.

Bardzo ciekawa książka. Pokazuje, jak łatwo jest uwikłać się w romans i jak trudno się z niego wyplątać. Główny bohater ma w zdradach aż zbyt wysokie doświadczenie, ale w końcu przychodzi mu zmierzyć się z romansem innym niż poprzednie. Doceniam tę książkę za duże poczucie humoru, cięty chwilami język i za ukazanie zepsutego środowiska bogatych ludzi. Winicjusz to totalny dupek, który nieustannie zdradza żonę, mimo tego, że jest ona atrakcyjna i fajna, ale... i tak da się go lubić. Człowiek przyłapuje się na tym, że zamiast życzyć mu, żeby wpadł z tymi romansami, to zaczyna mu kibicować :)

„Są takie przyjemności, które trwają krótko, za to wyrządzają wiele szkód”.

Winicjusz to człowiek sukcesu. Ma zacne imię, 40 lat na karku, choć mentalnie pewnie tak z 17.. dom, piękną żonę, mądrego syna, wypasione auto i prestiżową pracę. Ma też styl, własny autorski patent na łechtanie swojego męskiego ego. Jego życie jest wręcz ekscytujące. Związek małżeński jest otwarty, tyle że tylko w jedną stronę.. Bo Wini kocha kobiety, sex i życie, ponad życie. Jara go „jednorazowe tango”. Lubi rozwiązania najwyższej kasy, dlatego stara się przestrzegać opracowanych samodzielnie zasad romansowych. Jego życie jest jak serial. Każdy sezon jest pełen ekstremalnych scen: niemoralnych, nielegalnych albo tuczących. Nie jakaś tam tania drama. Szarżujący byk w akcji to nie lata atrakcja😉.

Jako wzięty prawnik, Wini prowadzi nieco niebezpieczny tryb życia, może np. skaleczyć się o akta. No ale wiadomo: „Klient nasz pan”.

Dodatkowo, mieszkanie w mieście grzechu rządzi się własnymi prawami. Trudno utrzymać na wodzy swoje żądze w tętniącej pożądaniem Warszawce😈.

Ale przekonany o swojej wyjątkowości i pełen wiary w swoje możliwości Wini ogarnia życie jak może, póki może.

A może to tylko plotki, pomówienia, insynuacje?

I tak go nie lubię😉.

Ale to wcale nie przeszkadza w polubieniu tej książki.

Czarujący uśmiech Winicjusza działa na kobiety jak lep na muchy. Co się jednak stanie, gdy role się odwrócą i nasz król życia stanie się PRZEDMIOTEM, a nie PODMIOTEM w tej frapującej gry.

„ Solista, czyli on, ona i jego żona” to pena humoru, lekka, nieco przerysowana historia żałosnego faceta. Ironia i sarkazm królują. Tego się nie da wziąć na poważnie, choć realizm daje po oczach. Autor bawi, szokuje, intryguje.

Choć mnóstwo tu niesmacznych epitetów pod adresem kobiet, sexistowskich tekstów – warto okazać odrobinę współczucia dla męskiego oglądu rzeczywistości, bo bycie solistą na dłuższą metę nie jest wcale takie super. Solówka może nie wyjść i co wtedy?

Ta książka to świetna propozycja na niezobowiązujący wieczór.

Polecam😉.