Jesteś fanem polskich utworów literackich traktujących o miłości? "Śluby panieńskie" Aleksandra Fredry są idealnym przykładem emocjonującej i komediowej historii młodych ludzi, którzy na ścieżkach miłości postępują dość nietypowo. Jeżeli jeszcze nie znasz tego słynnego dramatu, musisz nadrobić zaległości.
W swoim pięcioaktowym wierszowanym utworze Aleksander Fredro przedstawia losy dwóch pięknych panien: Anieli i Klary, które w wyniku obserwacji rzeczywistości oraz natchnień spowodowanych literaturą postanawiają, że nigdy nie wyjdą za mąż oraz będą obojętne na wszelkie zaloty i podchody adorujących je mężczyzn. Dziewczęta swoją radykalną decyzję pieczętują przysięgą złożoną wobec siebie nawzajem.
Powzięte zamiary o obojętności w stosunku do mężczyzn nie odstraszają jednak kochających się w panienkach chłopców. Albin żywi głębokie żywi głębokie i romantyczne uczucie do Klary, a Gustaw jest zachwycony Anielą. Obaj doświadczają odrzucenia, lecz dzięki przebiegłości Gustawa walczą o zdobycie serc ukochanych.
Komedia Fredry prezentuje miłość jako uczucie, które nie tylko rozpala radość w sercach ludzi, ale też mobilizuje ich do działania i pokazuje ich prawdziwą siłę w dążeniu do celu. Autor w utworze przedstawia swoje podejście do miłości, jako do radosnego, pełnego optymizmu uczucia zwieńczonego małżeństwem, o które trzeba jednak zawalczyć.
Aleksander Fredro żył i tworzył w epoce romantyzmu, na przełomie XVIII i XIX wieku. Uważany jest za najwybitniejszego komediopisarza w historii polskiej literatury. Oprócz komedii pisał również pamiętniki i wiersze. Do jego najważniejszych dzieł można zaliczyć "Zemstę", "Śluby panieńskie", "Damy i huzary", "Pana Geldhaba" i "Pana Jowialskiego".
W swoim pięcioaktowym wierszowanym utworze Aleksander Fredro przedstawia losy dwóch pięknych panien: Anieli i Klary, które w wyniku obserwacji rzeczywistości oraz natchnień spowodowanych literaturą postanawiają, że nigdy nie wyjdą za mąż oraz będą obojętne na wszelkie zaloty i podchody adorujących je mężczyzn. Dziewczęta swoją radykalną decyzję pieczętują przysięgą złożoną wobec siebie nawzajem.
Powzięte zamiary o obojętności w stosunku do mężczyzn nie odstraszają jednak kochających się w panienkach chłopców. Albin żywi głębokie żywi głębokie i romantyczne uczucie do Klary, a Gustaw jest zachwycony Anielą. Obaj doświadczają odrzucenia, lecz dzięki przebiegłości Gustawa walczą o zdobycie serc ukochanych.
Komedia Fredry prezentuje miłość jako uczucie, które nie tylko rozpala radość w sercach ludzi, ale też mobilizuje ich do działania i pokazuje ich prawdziwą siłę w dążeniu do celu. Autor w utworze przedstawia swoje podejście do miłości, jako do radosnego, pełnego optymizmu uczucia zwieńczonego małżeństwem, o które trzeba jednak zawalczyć.
Aleksander Fredro żył i tworzył w epoce romantyzmu, na przełomie XVIII i XIX wieku. Uważany jest za najwybitniejszego komediopisarza w historii polskiej literatury. Oprócz komedii pisał również pamiętniki i wiersze. Do jego najważniejszych dzieł można zaliczyć "Zemstę", "Śluby panieńskie", "Damy i huzary", "Pana Geldhaba" i "Pana Jowialskiego".
