Sezon luster

Ta sama noc.

Dwa pokoje.

I to zdarzenie, po którym ich życie nie będzie takie samo.

Ona pamięta. On nie.

Później zostaje tylko ból i poczucie niesprawiedliwości. Traumatyczne wydarzenie odciska ślad na dziewczynie. Nic już nie jest takie samo. Zanika dar do zgadywania, jaki słodki wypiek poprawi humor danej osobie. Zamiast tego pojawia się lustro. Lustrzane kwiaty, liście, trawa. Zło, które może skrzywdzić innych, tak jak została skrzywdzona ona.

To nie jest lekka młodzieżówka, o której szybko się zapomni. Ta historia porusza temat [Adres usunięty]@śi [Adres usunięty] Książka łamie serce, bo czytając można odczuć emocje głównej bohaterki, jak w żadnej innej historii.

Dużą rolę odegrał tu język, wręcz poetycki. Momentami było baśniowo, barwnie i obrazowo. Osoba autorska nawiązuje w książce do baśni o Królowej Śniegu.

Historia bazuje na prawdziwych doświadczeniach Anne-Marie Mclemore i tymbardziej jest przerażająca. Bo nie jest fikcją.

Osobiście zachęcam do przeczytania, lecz wiem że nie każdy lubi czytać o takich wydarzeniach. Oprócz tego poruszany jest tu temat [Adres usunięty] i [Adres usunięty].

Zostawię Was z cytatem, który szczególnie został mi w pamięci.

"Ale jedno z błogosławieństw, które dostrzegam w tym, jak długo zajęło mi poproszenie o pomoc, to to, że mogę Wam powiedzieć: nie jest jeszcze za późno. Nie jest za późno, by poczuć się lepiej, by móc głęboko oddychać, mniej się bać za każdym razem, gdy świat podchodzi zbyt blisko. Dla nikogo z nas nie jest za późno. Przeżyliśmy. Teraz możemy żyć."

“Sezon luster” to historia opowiadająca losy Cieli oraz Locka. Osób, które w bestialski sposób doznały napaści seksualnej. Osób, które muszą po niej normalnie żyć, funkcjonować, rozmawiać oraz chodzić do szkoły wraz ze swoimi oprawcami.

O syndromie ofiary mówimy wtedy, gdy osoba skrzywdzona dopatruje się w swoim postępowaniu winy i usprawiedliwienia (!!!) dla zachowania oprawcy. Właśnie z takim następstwem Ciela wraz z Lockiem próbują sobie poradzić. Ta historia była niezwykle trudna oraz bolesna – dosłownie, w fizyczny sposób rozrywała moje serce na milion kawałków i rozdrapywała rany, które wiele pokrzywdzonych osób, próbowało zakryć (w tym również i ja).

Osoba autorska ma bardzo sprawne i lekkie pióro, które zdecydowanie pomogło mi przejść przez tę traumatyczną historię. Książkę przeczytałam dosłownie w jeden dzień, nie mogłam i nie chciałam się od niej oderwać - to był trans, który okazał się dla mnie finalnie niezwykle kojący i oczyszczający.

Chciałabym aby ta historia nie poruszała aż tak delikatnych, intymnych i prywatnych sfer – niestety tak nie jest.

Anna-Marie McLemore zafascynowana ,,Królową Śniegu" postanowiła stworzyć współczesną interpretację tej klasycznej baśni, opartą na własnych tragicznych doświadczeniach. Autorka doświadczyła napaści seksualnych, podobnie jak jej znajomy, którego nazwiska z szacunku do niego nie podaje, choć uzyskała taką zgodę. ,,Sezon luster" to poruszająca historia, utrzymana trochę w nierealnej surrealistycznej scenerii, jednak samo przesłanie mówi nam ,,Walcz do końca. Niezależnie od tego, jakie koneksje ma przestępca!".

Słyszałaś o darze Wiedźmy Wypieków z San Juan Capistrano? Ja do tej pory również nie. Została nim jednak obdarzona główna bohaterka, Cristales Graciela. Jeszcze przed złożeniem zamówienia przez kupującego w piekarni, wiedziała, na co ma ochotę, by przegnać smutki, nabrać odwagi, czy za czym nie przepada. Dar ten jednak rozpłynął się po wydarzeniach, które miały miejsce na imprezie, a które Ciela doskonale pamięta. Została przymuszona do zrobienia czegoś, na co zupełnie nie miała ochoty. Ona pamięta, on nie. Dzięki zamroczonemu umysłowi Thomas Lock zapomniał, że i jemu w pokoju obok przydarzyła się podobna sytuacja, gdzie uczyniono coś wbrew jego woli. Cristales postanawia chronić go za wszelką cenę, by odłamek szkła nie wniknął głębiej do jego duszy i zmienił go na zawsze.

Muszę przyznać, że początkowo nie mogłam do końca rozeznać się w fabule, ponieważ Anna-Marie McLemore pisze dość mgliście i zagadkowo. Ma to jednak swój cel, ponieważ dopiero im dalej, tym dokładniej dowiadujemy się, co naprawdę przydarzyło się Cieli i Thomasowi. Odwiecznym pozostaje pytanie, czy winni poniosą karę? Autorka zwraca uwagę na ważną kwestię, jaką jest bezkarność wyżej postawionych osób, którzy mają wpływowych rodziców. Przyznaj sama, czy i w Twojej szkole Ci, którzy mieli koneksje byli traktowali w inny sposób, niż ,,normalni" uczniowie? No właśnie. Tutaj, choć to fikcja literacka, nie sposób przestać pytać, co by było gdyby... Serdecznie polecam czytelnikom, którzy nie boją się odważnej lektury. Reagujmy, gdy nam lub innym dzieje się krzywda. To tak niewiele, a wiele może zmienić.

❗TW: [Adres usunięty] [Adres usunięty], queerfobi@, [Adres usunięty] ❗

Co mogę napisać o książce, która pozostawiła mnie w głębokim szoku? Żadne słowa nie będą właściwe, mimo to spróbuję.

Ciela jest legendą w piekarni, w której pracuje, a wszystko za sprawą magicznego daru. Dziewczyna wie, jaki wypiek przypadnie do gustu jej klientom jeszcze zanim sami zdążą się nad tym zastanowić. Niestety magiczna umiejętność oraz cała radość z życia dziewczyny znikają gdy dziewczyna staje się ofiarą przemocy.

,,Sezon luster" to historia Cieli i Locka, którzy zostali głęboko skrzywdzeni. Wydarzyło się to na imprezie, na którą poszli z nadzieją na radosny, zabawny czas, tak jak miliony nastolatków robią to każdego dnia. Niestety ten wieczór naznaczył ich na zawsze.

Teraz oboje próbują żyć dalej. Ciela ma z tamtej imprezy bardzo wyraźne wspomnienia, natomiast Lock nie pamięta niczego.

💫💔

Książka przepełniona jest przeogromnym bólem. McLemore dopuszcza nas do serc i myśli cierpiących po napaści [Adres usunięty] bohaterów i czyni ich emocje wręcz namacalnymi.

Język w ,,Sezonie luster" zasługuje na ogromną pochwałę. Był niezwykle piękny, pełen hipnotyzujących opisów przyrody i meksykańskich wypieków, które otaczały główną bohaterkę z racji wykonywanego przez nią zawodu. Osoba autorska wykorzystała tu motyw z baśni o Królowej Śniegu i zrobiła to fantastycznie.

Anna-Marie McLemore opowiada o molestiwaniu seksualnym wprost, jednocześnie robiąc to z delikatnością, empatią i wielkim szacunkiem do osób dotkniętych tragedią. Co ważne, podkreśla, że ofiarą może paść każdy, niezależnie od płci. Mówi też dużo o queerowości, o meksykańskich korzeniach i tamtejszej kulturze.

Myślę, że jest to najważniejsza książka jaką czytałam w ostatnim czasie. Polecam ją Wam z całego serca, ale tylko jeśli czujecie się na siłach.

Chciałem zacząć pisać tę recenzję w poetycki i wyrafinowanie pretensjonalny sposób. Wstawić na początek fałszywie poetyckie zdanie, ale nie mogę. Na dobrą sprawę nie mam pojęcia co powiedzieć, bo myślę, że żadne słowa nie będą właściwie wyrażać bezsilności jaką czułem czytając “Sezon luster”. To pewnie jedna z poważniejszych książek z którymi się zapoznałem i jedyna przez którą uświadomiłem sobie tyle rzeczy o samym sobie.

To nie jest zwykła młodzieżówka. To opowieść o bólu, o tym, jak ciężkie jest życie z traumą i że próby zwykłego wrócenia do codzienności może okazać się cięższe niż cokolwiek innego. Przedstawia przemoc seksualną w jej prawdziwej, brutalnej i przerażającej postaci. Pokazuje, że dotyka ona wszystkich płci, niezależnie od tego jak wyglądasz czy kim jesteś - a to jest w tym najstraszniejsze.

Chciałem, aby Ciela i Lock poznali się inaczej. Aby był to uroczy romans, który czyta się bezmyślnie, który nie wymaga wyciągnięcia żadnych wniosków. Ale nie jest. Nie jest i nigdy nie będzie i przez to jednocześnie kocham i nienawidzę tej opowieści.

“Sezon luster” mówi czytelnikowi, że przyznawanie się do potrzeby otrzymania pomocy nie jest czymś, czego powinniśmy się wstydzić. Nie jest czymś, co musimy ukrywać i pilnować aby nie ujrzało światła dziennego. Mój głos, twój głos, głos wszystkich, którzy znaleźli się w sytuacjach, przez które w ich sercach znajduje się srebrzysty odłamek są ważne. Nikt nie powinien czuć się tak bezradny, aby cierpieć w samotności.